ب ذﻛﺮ 2
ﻧﺎم ﻛﺘﺎب :
ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻛﺎﻣﻞ وﻳﮋه اﻳﺎم ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﺒﻚ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ
ﻣﺤﺘﻮا :
ﻋﺒﺎس ﺳﺮوري
ﮔﺮداورﻧﺪه :
ﻫﻴﺌﺖ ﻳﺎﻟﺜﺎرات اﻟﺤﺴﻴﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺑﻴﺮﺟﻨﺪ
ﻧﺎﺷﺮ : ﺻﻔﺤﻪ آراﻳﻲ:
ذواﻟﻌﻬﺪ )ﺧﺎدم ﻫﻴﺌﺖ ﻳﺎﻟﺜﺎرات اﻟﺤﺴﻴﻦ ﺑﻴﺮﺟﻨﺪ( 200ﻧﺴﺨﻪ
ﺷﻤﺎرﮔﺎن :
اول – اﺳﻔﻨﺪ 91
ﻧﻮﺑﺖ ﭼﺎپ : ﺗﻌﺪاد ﺻﻔﺤﺎت :
77ﺻﻔﺤﻪ در اﺑﻌﺎد A5 رﻳﺎل
ﻫﺪﻳﻪ:
ﻣﺮﻛﺰ ﭘﺨﺶ: ﻫﻴﺌﺖ ﻳﺎﻟﺜﺎرات اﻟﺤﺴﻴﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﺑﻴﺮﺟﻨﺪ 09359839510 : ﺻﻔﺤﻪ آرا و ﻃﺮاح 09157401915 : وﺑﺴﺎﻳﺖ ﻫﻴﺌﺖ YA-LASARAT.IR : ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﺘﺎب CDﺳﺒﻚ اﺷﻌﺎر را ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﺎﻳﻴﺪ
тАл тАк 2 54тАмтАм тАля╗гя╗Дя║Оя╗Яя║РтАм
тАля║╗я╗Фя║дя║О╪ктАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ ╪з┘И┘ДтАм
тАлтАк-------------------------------------------тАмтАм
тАлтАк1тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ ╪п┘И┘ЕтАм
тАлтАк-------------------------------------------тАмтАм
тАлтАк5тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ я║│я╗о┘ЕтАм
тАлтАк11 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ ян╝я╗мя║О╪▒┘ЕтАм
тАлтАк15 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ янШя╗ия║ая╗втАм
тАлтАк18 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ я║╖я║╕я╗втАм
тАлтАк23 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ я╗ля╗Фя║Шя╗втАм
тАлтАк28 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ я╗ля║╕я║Шя╗втАм
тАлтАк33 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗гя║ая╗ая║▓ я╗зя╗мя╗втАм
тАлтАк38 -------------------------------------------тАмтАм
тАл╪▓я╗гя╗┤я╗ия╗ктАм
тАлтАк41 -------------------------------------------тАмтАм
тАля╗зя╗оя║гя╗ктАм
тАлтАк50 -------------------------------------------тАмтАм
тАл┘И╪зя║гя║ктАм
тАлтАк52 -------------------------------------------тАмтАм
тАля║╖я╗о╪▒тАм
тАлтАк72 -------------------------------------------тАмтАм
тАл╪п┘Е ╪▓я╗зя║ая╗┤я║о ╪▓я╗зя╗▓тАм
тАлтАк75 -------------------------------------------тАмтАм
тАл╪п┘И я║Ся╗┤я║Шя╗▓ я╗ля║ОтАм
тАлтАк76 -------------------------------------------тАмтАм
4 اول زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن)ع( اي ﻛﻌﺒﻪ ﺳﻴﻪ ﭘﻮش ﻏﻢ ﻣﺎدرﺗﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻤﻪ زﻧﺪه از دم ﻣﺎدرﺗﺎن ﻣﺎﻫﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ روﺿﻪ ﻣﺸﺮف ﺷﺪه اﻳﻢ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻓﻘﻂ از ﻛﺮم ﻣﺎدرﺗﺎن آﻗﺎ ﺗﻮ ﻛﺠﺎ روﺿﻪ ﮔﺮﻓﺘﻲ ،ﻣﻬﺪي؟ در ﻛﺮﺑﺒﻼ؟ ﻳﺎ ﺣﺮم ﻣﺎدرﺗﺎن ؟ اﻣﺮوز اﮔﺮ آﺧﺮ ﻋﻤﺮم ﺑﺎﺷﺪ... ﮔﺮﻳﻢ ز ﻏﻢ ﻋﻤﺮ ﻛﻢ ﻣﺎدرﺗﺎن اﻧﮕﺎر ز ﭘﺸﺖ در ﺑﻠﻨﺪ اﺳﺖ ﻫﻨﻮز ﺑﺎ ﻫﺮ ﻟﮕﺪ ،اي ﻣﺤﺴﻨﻢِ ﻣﺎدرﺗﺎن اي ﻣﻨﺘﻘﻢ ﭘﻬﻠﻮي زﻫﺮا ﻣﻬﺪي ﺑﺮﮔﺮد ،ﺑﻪ ﻗﺎﻣﺖ ﺧﻢ ﻣﺎدرﺗﺎن آﻧﻘﺪر ﻧﻴﺎﻣﺪي ﻛﻪ دﺷﻤﻦ ﺳﻮزاﻧﺪ در آﺗﺶ ﻛﻴﻨﻪ ﭘﺮﭼﻢ ﻣﺎدرﺗﺎن ﺑﮕﺬار ﺑﺴﻮزﻧﺪ ﻛﻪ ﺗﺎ ﻣﺤﺸﺮ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺳﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻋﻠﻢ ﻣﺎدرﺗﺎن ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا )س( دﺳﺖ ﻧﻮازﺷﺶ دﮔﺮ از ﻛﺎر ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﺑﺮ ﺑﺎزوﻳﺶ ﻣﺪال ﻏﻢ ﻳﺎر ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ
1
4 اول ﺑﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻧﺎ ﻧﺪارد و ﻗﺎﻣﺖ ﻛﻤﺎن ﺷﺪه ﭼﻮن ﻛﻮه ﭘﺸﺖ ﺣﻴﺪر ﻛﺮار ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ اﻳﻦ ﻳﻜﻲ دو روز آﺧﺮ ﺧﻮدش در و ﺑﺎز ﻛﺮد،ﮔﻔﺖ:ﺑﺬار اﻳﻦ ﻋﻘﺪه ﺗﻮ دل آﻗﺎم ﻧﻤﻮﻧﻪ،ﻣﻦ و ﭘﺸﺖ در ﺑﺒﻴﻨﻪ،ﺟﺎن ﺣﻀﺮت زﻫﺮا ﺑﺨﻴﻞ ﻧﺒﺎﺷﻲ ﻧﺎﻟﻪ ﺗﻮ رﻫﺎ ﻛﻦ، ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﺮاي ﻏﺮﺑﺖ و ﻣﻈﻠﻮﻣﻲ ﻋﻠﻲ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮده و ﺑﻴﺪار ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ ﺣﺎﻟﺶ وﺧﻴﻢ ﺗﺮ ﺷﺪه از ﺣﺮص و ﺟﻮﺷﻬﺎ ﻏﺼﻪ زﻳﺎد ﺧﻮرده ﻛﻪ ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ زﻳﻨﺐ ﺣﺮﻳﻒ آن ﻫﻤﻪ ﺧﻮﻧﺮﻳﺰي اش ﻧﺸﺪ در ﻛﺎر اﻳﻦ ﻣﺮﻳﻀﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ روﺿﻪ ﺑﺨﻮﻧﻢ ﺑﺮات،ﻛﺎﻧﻮن ﺗﻮﺟﻪ،ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ي زﻫﺮا،زﻳﻨﺒﻪ،راه ﻣﻲ رن ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ،ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ زﻳﻨﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ،آﺧﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر زﻳﻨﺒﻪ،ﻳﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰﻧﻢ،ﺑﺨﺪا از درون دارم ﻣﻲ ﺳﻮزم،ﻳﻪ ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺮات ﺑﺰﻧﻢ،ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﭼﻘﺪر ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻢ اﻳﻦ ﺣﺮف و ﺑﺎز ﻛﻨﻢ،ﭼﻘﺪر از ﻣﻦ ﭘﺬﻳﺮاﻳﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ،ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪ ات،ﻗﺮﺑﻮن اﻳﻦ زﻳﻨﺐ ﺑﺮم،ﻛﻪ از ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﻪ ﮔﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺷﺪ،ﺑﮕﻢ،اﻣﺎ ﺑﻤﻴﺮم ﺑﺮاش،ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻫﺮﻛﻲ ﺷﺪ ﺑﺎاﻻﺧﺮه رﻓﺖ،از ﻫﺮ ﻛﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،داﻏﺶ ﺑﻪ دﻟﺶ ﻣﻮﻧﺪ،ﻓﻘﻂ اﻣﺎم ﺳﺠﺎد زﻧﺪه ﻣﻮﻧﺪ،اﻣﺎ ﻫﺮﻛﻲ رو زﻳﻨﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،ﺗﻨﻬﺎش ﮔﺬاﺷﺖ،از ﻫﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻳﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ذﻫﻦ زﻳﻨﺐ ﻣﻮﻧﺪه،ﻣﻦ ﻳﻜﻲ ﻳﻜﻲ ﺟﻠﻮ ﻣﻲ رم،ﺻﺒﺮﻛﻦ،ﺑﻬﺖ ﻣﻲ ﮔﻢ،اون وﻗﺖ،ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﭘﺮﺳﺘﺎري رو ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺖ،ﻣﻲ دوﻧﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎري رو ﻛﻲ ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺖ،وﻗﺘﻲ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺮ اُﻓﺘﺎد،ﻣﻲ دﻳﺪ ﻣﺎدرش ﻫﻲ دور ﺑﺎﺑﺎش ﻣﻲ ﭼﺮﺧﻪ،ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،اﻣﺎ از اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻳﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ذﻫﻨﺶ ﻣﻮﻧﺪ،ﻳﺎدش ﻣﻮﻧﺪ،ﺗﻮ اوج ﻣﺼﻴﺒﺖ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ،ﻣﺎدرش ﻳﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ زد،ﺑﻌﺪﻫﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪ اﻳﻦ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻳﻪ ﺳﺮّي داﺷﺖ،ﺑﻌﺪاًﻓﻬﻤﻴﺪ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﻪ ﺑﻲ ﺑﻲ اﻳﻦ ﺟﻮري وﻋﺪه داد ﺑﻮد،دﺧﺘﺮم ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻜﻦ ،ﻓﺮاق ﺑﻴﻦ ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﻃﻮل ﻧﻤﻲ ﻛﺸﻪ ،ﺑﻌﺪ از ﻧﻮد و ﭘﻨﺞ روز ﻓﻬﻤﻴﺪ اﻳﻦ ﺧﻨﺪه
2
4 اول ﭼﻲ ﺑﻮده،ﻳﻪ ﺑﺎر از ﻣﺎدر ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،از ﻫﺮﭘﺮﺳﺘﺎري ﻣﻦ ﻳﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﺑﮕﻢ،دﻟﺸﻮ داري؟،ﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ اﺳﺖ،ﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮه اي ﺑﮕﻢ،دﺧﺘﺮم ﺑﻴﺎ ﺑﺸﻴﻦ ﺑﺎﻫﺎت ﺣﺮف دارم،ﻋﺠﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎرﻳﻪ،دﺧﺘﺮم اﻳﻦ ﺑﻘﭽﻪ رو ﺑﺎز ﻛﻦ،اﻳﻦ ﻛﻔﻦ اول ﻣﺎل ﻣﻨﻪ،ﻣﻲ دي ﺑﺎﺑﺎت ﻋﻠﻲ ﻣﻨﻮ ﻛﻔﻦ ﻛﻨﻪ،ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎﻳﻲ،ﻳﻪ دوﻧﺶ آدم و ﻣﻲ ﻛﺸﻪ،ﻛﻔﻦ دوم ﻣﺎل ﺑﺎﺑﺎت ﻋﻠﻴﻪ،ﻣﻴﺪي داداش ﺣﺴﻨﺖ ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ ﻛﻔﻦ ﻛﻨﻪ،ﻛﻔﻦ ﺳﻮم،ﻣﺎل داداﺷﺖ ﻣﺠﺘﺒﻲ اﺳﺖ،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪي ﺣﺴﻴﻦ،ﻳﻪ دﻓﻌﻪ دﻳﺪ اﻳﻦ ﺑﻘﭽﻪ داره ﺟﻤﻊ ﻣﻲ ﺷﻪ،ﻳﻪ ﭘﻴﺮاﻫﻦ و رو دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ،آخ ﻛﺮﺑﻼ ،اﻳﻨﻢ ﻳﻪ ﺧﺎﻃﺮه ،از ﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎرﻳﻪ دﻳﮕﻪ ﺑﺮات ﺧﺎﻃﺮه ﺑﮕﻢ،ﻣﺎدره ﺷﻢ رﻓﺖ،ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻃﻮل ﻛﺸﻴﺪ از ﺑﺎﺑﺎش ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،ﻳﻪ ﺧﺎﻃﺮه ام از ﺑﺎﺑﺎ ﺑﮕﻢ،اون ﺷﺐ ﻫﻤﻪ ﺟﻤﻊ ﺑﻮدن،ﺻﺪا زد ﺑﭽﻪ ﻫﺎي زﻫﺮا ﺑﻤﻮﻧﻦ،ﺑﻘﻴﻪ ﺑﺮن،زﻳﻨﺐ ﻳﻪ ﻃﺮف،اُم ﻛﻠﺜﻮم ﻳﻪ ﻃﺮف،ﺣﺴﻴﻦ ﻳﻪ ﻃﺮف اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻳﻪ ﻃﺮف،زﻳﻨﺐ ﻳﺎدش ﻧﻤﻲ ره،داداش ﻋﺒﺎس اُﻣﺪ ﺑﺮه از اﺗﺎق ﺑﻴﺮون،ﺑﺎﺑﺎ ﺻﺪاش زد،ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻤﻮن ﭘﺴﺮم،ﺻﺪا زد ﺑﺎﺑﺎ ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﭽﻪ ي زﻫﺮا ﻧﻴﺴﺘﻢ،ﺑﺬار ﺑﺮم،ﺧﺠﺎﻟﺘﻢ ﻧﺪه،زﻳﻨﺐ اﻳﻦ ﺧﺎﻃﺮه رو ﻳﺎدش ﻣﻲ ره ﻣﮕﻪ،ﺧﻮدش ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮدش دﻳﺪ،دﺳﺖ ﺣﺴﻴﻦ و ﺗﻮ دﺳﺖ ﻋﺒﺎس ﮔﺬاﺷﺖ ﺑﺎﺑﺎ،ﻳﻪ روزي ﻣﻲ آد،ﺣﺴﻴﻨﻢ و ﻛﺮﺑﻼ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ذارن، ﺣﺴﻴﻦ.. ﻣﻦ ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﻫﺮ ﺧﺎﻃﺮه اي رو ﺑﺮا زﻳﻨﺐ ورق ﻣﻲ زﻧﻲ،ﻳﻪ ﺳﺮش ﻛﺮﺑﻼ و ﺣﺴﻴﻦ ه،ﺑﺎﺑﺎﺷﻢ رﻓﺖ ،ﺣﺎﻻ ﺷﺪه ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﺮادراش ،داداش ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻫﻢ رﻓﺖ،ﺑﺎ ﺟﮕﺮ ﭘﺎره رﻓﺖ،ﺑﺎ ﺑﺪن ﺳﻮراخ ﺳﻮراخ ﺷﺪه رﻓﺖ،اﻣﺎ ﺧﺪا رو ﺷﻜﺮ ﺗﻮ اﻳﻦ ﻳﻜﻲ زﻳﻨﺐ ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺪﻳﺪ ﭼﻪ ﺟﻮري رﻓﺖ،اﻣﺎ ﻫﻤﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﻛﻨﺎر،ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮام ﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎري رو اﻣﺸﺐ ﺑﮕﻢ،ﺧﻴﻠﻲ ﻫﺎ رو ﻛﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻢ ،روﺿﻪ ،روﺿﻪ آﻣﺎري،ﺑﻪ اﺻﻄﻼح روﺿﻪ ﺧﻮﻧﻬﺎ،ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻲ آﻣﺎر ﺑﺪي ،دوﻧﻪ دوﻧﻪ ﺟﺎﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ زﻳﻨﺐ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮده،ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ واﻳﺴﺘﺎده،اﻣﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﻪ رو ﺣﺬف ﻣﻲ ﻛﻨﻢ،ﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎري دﻳﮕﻪ ام ﻛﺮد،اوﻧﻢ آﺧﺮش رﻓﺖ،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻳﻜﻲ ،ﻳﻪ ﺟﻮر دﻳﮕﻪ دل زﻳﻨﺐ وآﺗﻴﺶ زد،اﮔﻪ ﻣﺎدرش و ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،ﺑﺎﺑﺎش ﺑﻮد،داداﺷﺎش ﺑﻮدن،اﮔﻪ ﺑﺎﺑﺎﺷﻮ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،دو ﺗﺎ داداﺷﺎش ﺑﻮدن،اﮔﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﻛﺠﺎ ﺑﺮﻳﻢ،ﻳﻪ ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻲ ﺑﺮو ﺑﺮﮔﺮد،ﺟﻮاب ﺑﺪن،اﮔﻪ داداﺷﺎش و ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،ﻫﺮ ﻛﺪوم ﺑﻪ ﻳﻪ ﻧﻮﻋﻲ زﻳﻨﺐ و آروم ﻛﺮدن،اﻣﺎ از ﺧﺮاﺑﻪ ي ﺷﺎم،ﺑﺮاي دﺧﺘﺮ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﺳﻨﮓ ﺗﻤﻮم ﮔﺬاﺷﺖ،ﭼﺮا؟ﻫﺮ ﺟﺎﻳﻲ رﻗﻴﻪ رو زدن ،ﺧﻮدﺷﻮ اﻧﺪاﺧﺖ رو اﻳﻦ دﺧﺘﺮ،آي،آﺧﻪ ﺗﻮ اﻣﺎﻧﺖ ﺣﺴﻴﻨﻤﻲ ،ﺷﺐ آﺧﺮﭼﻴﻜﺎر ﻛﺮد ،واي واي ﺑﮕﻢ ﻛﺠﺎ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد ،ﺑﮕﻢ ﻛﺠﺎ ،اون ﺟﺎﻳـﻲ ﻛﻪ دﻳﺪ دارن ﺑﺎ ﭼـﻮب
3
4 اول ﺧﻴﺰران ﻣﻲ زﻧﻦ،ﻫﻲ ﺟﻠﻮ ﭼﺸﺎي رﻗﻴﻪ رو ﮔﺮﻓﺖ ،اﻳﻦ ﺑﭽﻪ ﭼﻴﺰي ﻧﺒﻴﻨﻪ،اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﺳﺮ ﺑﺮﻳﺪه رو ﺑﻐﻞ ﻛﺮد،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻟﺒﺎ ﭼﺮا ﭘﺎره اﺳﺖ ،ﺣﺴﻴﻦ ....اداﻣﻪ ﺑﺪم اﻳﻦ ﺷﻌﺮ و ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﻃﺎﻗﺘﺶ رو داري ﻳﺎﻧﻪ ﺧﺮاﺑﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮ از ﺟﻨﺎن اﺳﺖ دل ﭘﻴﺮم ﺑﻪ ﺷﻮق ﺗﻮ ﺟﻮان اﺳﺖ اﮔﺮ ﺧﻮﻧﻲ ﺷﺪه ﻟﺐ ﻫﺎي ﺧﺸﻜﺖ ﮔﻤﺎﻧﻢ ﺟﺎي ﭼﻮب ﺧﻴﺰران اﺳﺖ ﺣﺎﻻ دﺳﺘﺎﺗﻮ ﺑﻴﺎر ﺑﺎﻻ ﺳﻔﺮه دار اﻣﺸﺐ ﺣﺴﻴﻦ و زﻳﻨﺐ اﻧﺪ،ﺷﺐ ﻋﺸﻖ ﺑﺎزﻳﻪ ﺧﻮب ﺧﺮج ﻛﻦ ﻳﻪ ﺧﺮﻳﺪار داري ،ﻛﻲ ﺑﻬﺘﺮ از زﻫﺮا،ﻛﺪوم ﺳﻔﺮه ﺑﻬﺘﺮ از ﺳﻔﺮه ﻋﺰاي ﺑﻲ ﺑﻲ،ﭼﻪ اﺳﻤﻲ ﺑﻬﺘﺮ از ﻧﺎم ﺣﺴﻴﻦ،دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﻴﺎر ﺑﺎﻻ،ﺑﻪ زﻫﺮا و ﺑﭽﻪ ﻫﺎي زﻫﺮا،ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ زﻫﺮا،اﻟﻬﻲ اﻟﻌﻔﻮ
4
4 دوم زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن)ع( اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻛﻪ ﻣﺎدرﻣﺎن ﺑﻴﻦ ﺑﺴﺘﺮ اﺳﺖ دل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻫﻮاﻳﻲ دﻳﺪار دﻟﺒﺮ اﺳﺖ ﻣﺎدر ﺿﻌﻴﻒ و ﺑﻲ رﻣﻖ وﻗﺪﻛﻤﺎن ﺷﺪه ﺧﻮن ﻟﺨﺘﻪ ﻫﺎي ﺳﻴﻨﻪ ي ﺑﻴﻤﺎر ﺑﺮ در اﺳﺖ اول دﻋﺎي ﻫﺮﺷﺐ او در ﻧﻤﺎز ﺷﺐ ﺗﻌﺠﻴﻞ در وﻓﺎت و وﺻﺎل ﭘﻴﻤﺒﺮ اﺳﺖ اﻳﻦ ﻗﺎﻣﺖ ﻛﻤﺎﻧﻲ و رﺧﺴﺎر ارﻏﻮان ﺗﺄﺋﻴﺪ آن ﺳﻔﺎرش اﻳﺎم آﺧﺮ اﺳﺖ او در وﻃﻦ ﻏﺮﻳﺒﻪ و در ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎي ﺗﻨﮓ ﺳﻴﻠﻲ ﺣﻮاﻟﻪ ي رخ ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر اﺳﺖ ﺣﺮف ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺟﺰ ﻏﻢ و اﻓﻐﺎن و آه ﻧﻴﺴﺖ ﮔﻮﺷﻲ ﺑﺮاي ﺣﺮف ﻋﻠﻲ ﻏﻴﺮ ﭼﺎه ﻧﻴﺴﺖ اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻛﻪ ﻳﺎس ﻋﻠﻲ ﻗﺪﺧﻤﻴﺪه اﺳﺖ دل ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺮاي ﻇﻬﻮرت ﺗﭙﻴﺪه اﺳﺖ ﻓﻀﻪ ﺗﻮان ﻳﺎري ﻣﺠﺮوح را ﻧﺪاﺷﺖ آﻗﺎ ﮔﻤﺎن ﻛﻨﻢ ﻛﻪ زﻣﺎﻧﺶ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ وﻗﺘﻲ ﻛﺸﺎن ﻛﺸﺎن ﻗﺪﻣﻲ راه ﻣﻴﺮود ﺧﻮﻧﺎﺑﻪ ﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﻴﺮش ﻛﺸﻴﺪه اﺳﺖ اﻳﻦ ﺳﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ روﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ و آن ﺳﻮ ﺣﺴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ و رﻧﮕﺶ ﭘﺮﻳﺪه اﺳﺖ
5
4 دوم اﻳﻦ ﺳﻮي ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ روﻳﺶ ﮔﺮﻓﺘﻪ و آن ﺳﻮ ﺣﺴﻦ ﻧﺸﺴﺘﻪ و رﻧﮕﺶ ﭘﺮﻳﺪه اﺳﺖ ﺑﻐﻀﺶ ﺣﻜﺎﻳﺘﻲ ﺷﺪ و داﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ؟ از ﺿﺮب ﻛﻴﻨﻪ و رخ و دﻳﻮار ﻛﻮﭼﻪ ﮔﻔﺖ اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻛﻪ ﺷﺎل ﻋﺰا روي دوش ﻣﺎﺳﺖ ﺗﻌﺠﻴﻞ در ﻇﻬﻮر ﻋﺪاﻟﺖ ﺳﺮوش ﻣﺎﺳﺖ ﺣﺮف از ﺑﻘﻴﻊ ﺧﺎﻛﻲ و ﻗﺒﺮ ﻧﻬﺎن ﺷﺪه ﻓﺮﻳﺎد اﻟﻌﺠﻞ ﮔﻞ زﻫﺮا ﺧﺮوش ﻣﺎﺳﺖ ﻧﻴﻠﻮﻓﺮي ﻛﻨﺎر دري ﻣﻲ ﺧﻮرد زﻣﻴﻦ ﻓﻀﱢﻪ ﺑﻪ دادﻣﻦ ﺑِﺮﺳﺶ ﺗﻮي ﮔﻮش ﻣﺎﺳﺖ ﺳﻘﻂ ﺑﻨﻔﺸﻪ در رﺣﻢِ ﻻﻟﻪ ي ﻧﺒﻲ آﺛﺎرش اﺧﺘﻼل در آرام ﻫﻮش ﻣﺎﺳﺖ ﺗﺪﻓﻴﻦ ﺷﺐ ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﻋﺸﻖ ﺑﻮد ﻧﻘﺶ ﻣﺰارِ ﮔﻢ ﺑﻪ دل ﻏﻢ ﻓﺮوش ﻣﺎﺳﺖ اﻳﻦ ﻋﺎﺷﻖ و ﺣﻜﺎﻳﺖ ﺑﻴﻤﺎر ﻧﺎﺗﻮان ذﻛﺮم ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﺑﻴﺎ ﺻﺎﺣﺐ اﻟﺰﻣﺎن ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا )س( ﻣﻦ ﻣﻴﺮوم دﮔﺮ ز ﻛﻨﺎرت ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ دﻳﺪار ﻣﺎ ﺑﻪ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﻣﻦ ﻣﻴﺮوم و ﻣﻮﻧﺲ ﺷﺐ ﻫﺎت ﻣﻴﺸﻮد
6
4 دوم ﻳﻚ ﭼﺎه و ﻗﺒﺮ ﻣﺨﻔﻲ و ﻏﺮﺑﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮم ﻗﺴﻢ ﺑﺨﻮرم ﻛﻪ ﻧﺪﻳﺪه ام از ﺗﻮ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﻣﻬﺮ و ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻳﺎدم ﻓﺘﺎده اﻧﺪ ﮔﻮﻳﺎ زﺗﻮ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺟﻮاب ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﻣﻦ ﺑﻬﺮ دﻳﺪﻧﺸﺎن ﻫﻴﭻ ﻧﺪارم ﻋﻼﻗﻪ اي ﭼﻨﺪ ﮔﺮوه ﺗﻮ اﻳﻦ ﻣﺪت ﺑﻴﻤﺎري و ﺑﺴﺘﺮي ﺑﻮدن ﺑﻲ ﺑﻲ اوﻣﺪﻧﺪ ﺑﻬﺶ ﺳﺮ زدﻧﺪ،ﻳﻪ ﮔﺮوه زﻧﺎن ﻣﻬﺎﺟﺮ و اﻧﺼﺎر اوﻣﺪﻧﺪ،اوﻣﺪﻧﺪ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ دور ﺑﺴﺘﺮ ﺑﻲ ﺑﻲ،ﻳﻪ ﻛﺪوم از اﻳﻦ زن ﻫﺎ ﻳﻪ ﺳﺌﻮال از ﺑﻲ ﺑﻲ ﻛﺮد،ﺻﺪا زد:ﻛﻴﻒ اَﺻﺒﺤﺖ ﻳﺎ ﺑﻨﺖ رﺳﻮل اﷲ ،ﻳﻌﻨﻲ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﺐ ﻫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﺒﺢ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ،ﮔﻮش ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ،ﻓﺪات ﺑﺸﻢ ﻣﺎدر،ﻳﻪ ﻛﻠﻤﻪ از ﺧﻮدش ﻧﮕﻔﺖ،ﻳﻪ ﻛﻠﻤﻪ از دردﻫﺎي دروﻧﺶ ﻧﮕﻔﺖ،ﻣﻲ دوﻧﻲ ﺟﻮاب اﻳﻦ زن و ﭼﻲ داد،ﮔﻔﺖ:ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺪوﻧﻲ ﺷﺐ و ﭼﻪ ﺟﻮري ﺻﺒﺢ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ؟از دﻧﻴﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﻴﺰارم،از دﻧﻴﺎي ﭘﺮ از ﻧﻴﺮﻧﮓ و ﻓﺮﻳﺐ ﺷﻤﺎ ﺑﺪم ﻣﻲ آد،از ﻣﺮداﺗﻮن ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ،اﷲ اﻛﺒﺮ،ﺑﺒﻴﻦ ﺗﻮ،اﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎي ﺑﻲ ﺑﻲ ﭼﻘﺪر ﺣﺮف ﻫﺴﺖ،ﺑﻲ ﺑﻲ ﺑﻪ اﻳﻦ زن ﻫﺎي اﻧﺼﺎر و ﻣﻬﺎﺟﺮ ﮔﻔﺖ:ﺗﻌﺠﺐ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ از ﻣﺮداﺗﻮن،ﻣﮕﻪ ﻧﺸﻨﻴﺪﻧﺪ ﺑﺎﺑﺎم ﮔﻔﺖ:ﻏﻀﺐ ﻓﺎﻃﻤﻪ،ﻏﻀﺐ ﺧﺪاﺳﺖ،ﺑﺮﻳﺪ ﺑﻪ ﻣﺮداﺗﻮن ﺑﮕﻴﺪ ﻣﻦ ﻏﻀﺐ ﻛﺮدم،ﻣﻦ از دﺳﺘﺸﻮن ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﻢ،ﻧﺎراﺣﺘﻢ،ﺑﻪ ﻣﺮداﺗﻮن ﺑﮕﻴﺪ زود ﺷﻤﺸﻴﺮاﺷﻮن ﻛُﻨﺪ ﺷﺪ،ﻣﻦ ﻋﺒﺎرت ﻣﻌﻨﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺑﺮات،ﭼﻴﺰي از ﺧﻮدم ﻧﻤﻲ ﮔﻢ،ﻋﻴﻦ ﺗﺎرﻳﺨﻪ،زود ﻋﻠﻲ ِ ﻣﻨﻮ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻴﺪ،رواﻳﺖ ﻣﻲ ﮔﻪ اﻳﻨﻘﺪر اﻳﻦ زﻧﻬﺎ ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺷﺪﻧﺪ،رﻓﺘﻨﺪ ﻫﺮ ﻛﺪوم ﺧﻮﻧﻪ ﻫﺎﺷﻮن،ﺑﺎ ﻣﺮداﺷﻮن ﺻﺤﺒﺖ ﻛﺮدﻧﺪ،ﻫﻤﻮن ﺷﺐ ﻳﺎ ﻓﺮدا ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ،ﻣﺮدﻫﺎ رﻳﺨﺘﻨﺪ در ﺧﻮﻧﻪ ي ﻣﻮﻻ،ﮔﻔﺘﻨﺪ:آﻗﺎ ﻣﺎرو ﺑﺒﺨﺶ،ﻣﺎ ﻧﻔﻬﻤﻴﺪﻳﻢ ﭼﻴﻜﺎر ﻛﺮدﻳﻢ،ﺑﺨﺪا،ﻣﻦ اﻳﻦ ﻳﻪ ﺟﻤﻠﻪ رو ﻛﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻢ،ﺑﻨﺪ ﺑﻨﺪ وﺟﻮدم درد ﻣﻲ ﮔﻴﺮه،ﻣﻲ دوﻧﻲ ﺑﻪ ﻣﻮﻻ ﭼﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ،اي ﻛﺎش ﻻل ﻣﻲ ﺷﺪﻳﺪ ﻧﻤﻲ ﮔﻔﺘﻴﺪ،ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﮔﻔﺘﻨﺪ :ﻋﻠﻲ ﻣﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪﻳﻢ،ﺣﻖ ﺑﺎﺗﻮ اﺳﺖ،وﻟﻲ ﻛﺎر از ﻛﺎر ﮔﺬﺷﺖ،ﻣﺎ دﻳﮕﻪ ﺑﻴﻌﺖ ﻛﺮدﻳﻢ ﺑﺎ اﺑﻮﺑﻜﺮ،ﻛﺎش زودﺗﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ اﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎرو ﻣﻲ زد،ﺑﻲ ﺑﻲ ﮔﻔﺖ:ﺑﮕﻮ ﺑﺮﻧﺪ،ﻣﻦ ﭘﻴﺶ ﺑﺎﺑﺎم ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﮔﻠﻪ ﺷﻮﻧﻮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ،ﻳﻪ ﮔﺮوه دﻳﮕﻪ اوﻣﺪﻧﺪ ﻣﻼﻗﺎت،ﺳﺨﺘﻤﻪ ﺑﮕﻢ ﻛﻴﺎ ،اوﻣﺪﻧﺪ وﻟﻲ ﻣﻲ ﮔﻢ،اون دو ﻧﻔﺮ،ﻳﻜﻲ دو ﺑﺎر اوﻣﺪﻧﺪ ﺑﻲ ﺑﻲ ردﺷﻮن ﻛﺮد ،ﮔﻮش ﺑﺪه ﺣﺮف دارم ،ﻫﺎ ،ﺑﺎر
7
4 دوم از راه ﻋﻠﻲ وارد ﺷﺪﻧﺪ،رﻓﺘﻨﺪ ﭘﻴﺶ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ زﻫﺮات ﺑﮕﻮ،آخ ﻏﺮﻳﺐ ﻋﻠﻲ،ﻳﻪ ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎﺷﻮن ﻛﺮد،ﮔﻔﺖ :ﺷﻤﺎ ﻛﺎر ﺧﻮدﺗﻮﻧﻮ ﻛﺮدﻳﺪ،ﻣﻲ ﺧﻮاي ﭼﻴﻜﺎر ﻛﻨﻴﺪ ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻋﻴﺎدت،اﻳﻨﻘﺪر ﻧﺎﻧﺠﻴﺐ ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻣﻲ دوﻧﺴﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﻴﻨﻨﺪ،ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ،ﻳﻪ ﺟﻮري واﻧﻤﻮد ﻛﻨﻨﺪ،ﻛﻪ ﻣﺎ ﻛﺎري ﻧﻜﺮدﻳﻢ،ﻣﺎ اﮔﻪ زﻫﺮارو زده ﺑﻮدﻳﻢ،ﻋﻴﺎدﺗﺶ ﻧﻤﻲ رﻓﺘﻴﻢ،ﻟﺬا از راه ﻋﻠﻲ وارد ﺷﺪﻧﺪ،ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ﺑﺮم ﻋﻠﻲ ﺟﺎن ﭼﻘﺪر ﺗﻮ ﺑﺰرﮔﻮاري،اوﻣﺪ ﻧﺸﺴﺖ ﺟﻠﻮ ﺑﻲ ﺑﻲ،ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﺎن از ﻣﻦ اﻳﻦ دو ﺗﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻴﺎن،ﺑﺒﻴﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ اي ﻛﻪ اوﻧﻬﺎ رو رد ﻛﺮد،ﺗﺎ اﺳﻢ ﻋﻠﻲ اوﻣﺪ،ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﮕﻪ ﻋﺸﻖ ﻋﻠﻲ ﺑﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﭼﻪ ﻛﺮده،ﻳﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﮔﻔﺖ،ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﻦ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ،ﻳﻪ ﺷﺐ روﺿﻪ اﺳﺖ، ﻫﻴﭽﻲ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺑﮕﻲ،اﻳﻦ و ﺑﮕﻲ و ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻲ. ﺻﺪا زد ﻋﻠﻲ :أﻟﺒﻴﺖ ﺑﻴﺘُﻚ ، ﻳﻌﻨﻲ ﻋﻠﻲ ﺧﻮﻧﻪ،ﺧﻮﻧﻪ ي ﺗﻮ اﺳﺖ و اﻟﺤﺮَّة أﻣﺘُﻚ، ﻓﺎﻃﻤﻪ ام ﻛﻨﻴﺰ ﺗﻮاﺳﺖ،اﺧﺘﻴﺎر ﻣﻦ دﺳﺖ ﺗﻮ اﺳﺖ ﻣﻮﻻ،اﮔﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻲ ﺑﻴﺎن،ﭼﺸﻢ،ﭼﻘﺪر ﻋﻠﻲ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﻛﺸﻴﺪ ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ،ﭼﻘﺪر ﻋﻠﻲ آب ﺷﺪ،ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ،اوﻣﺪﻧﺪ اﻳﻦ دوﺗﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ،ﺳﻼم ﻛﺮدﻧﺪ،ﻣﻦ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﺮدم،اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ زﺑﺎﻧﺤﺎﻟﻪ،وﻟﻲ ﭼﻨﺪ ﺟﺎي ﺗﺎرﻳﺦ و دﻳﺪم ،ﻋﻴﻦ ﻋﺒﺎرت،ﺳﻼم ﻛﺮدﻧﺪ،ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮاﺑﺸﻮﻧﻮ ﻧﺪاد،رو ﺷﻮ ﺑﺮﮔﺮدوﻧﺪ،ﮔﻔﺖ ﻋﻠﻲ ﻧﻤﻲ ﺧﻮام ﺑﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻢ،ﻣﻦ ﺣﺮﻓﺎﻣﻮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻲ ﮔﻢ،ﺗﻮ ﺑﻪ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﮕﻮ،ﻋﻠﻲ ﺟﺎن ﺑﻬﺸﻮن ﺑﮕﻮ از دﺳﺖ ﺗﻮن ﻧﺎراﺿﻲ ام،ﻋﻠﻲ ﺟﺎن ﺑﻬﺸﻮن ﺑﮕﻮ ،ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺟﻠﻮﺗﻮﻧﻮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮم،ﻋﻠﻲ ﺟﺎن ﺑﻬﺸﻮن ﺑﮕﻮ،ﻣﻨﺘﻈﺮم ﭘﻴﺶ ﺑﺎﺑﺎم ﺑﺮﺳﻢ،ﺣﺮﻓﺎﻣﻮ ﺑﺰﻧﻢ،ﺑﮕﻢ ﺑﺎﺑﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﻣﻨﻮ ﺑﻴﻦ در و دﻳﻮار ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ،ﺑﺎﺑﺎ اﻳﻨﻬﺎ ﺑﭽﻪ ي ﻣﻨﻮ ﻛﺸﺘﻨﺪ،اﻟﻬﻲ ﺑﻤﻴﺮم ﺑﺮات ﻣﺎدر،ﺳﺨﺘﻤﻪ وﻟﻲ ﻣﻲ ﮔﻢ،ﻣﻴﮕﻦ اﻳﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎي ﺑﻲ ﺑﻲ،اﺳﻤﺸﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﺮم ،اوﻟﻲ ﮔﺮﻳﻪ اش ﮔﺮﻓﺖ،ﻣﻨﻘﻠﺐ ﺷﺪ ﻧﺎﻧﺠﻴﺐ،اوﻟﻲ اﻳﻨﻘﺪر ﺗﺎﺛﻴﺮ ﮔﺬاﺷﺖ روش ﺣﺮﻓﻬﺎي ﺑﻲ ﺑﻲ،ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎراﺣﺘﻲ،ﭘﺸﻴﻤﻮﻧﻲ ،ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﺑﻪ اﻟﺘﻤﺎس ﺑﻴﺎﻓﺘﻪ،اﻣﺎ دوﻣﻲ دﺳﺘﺸﻮ ﮔﺮﻓﺖ،ﮔﻔﺖ ﺑﺸﻴﻦ،ﺑﺎ ﺣﺮﻓﺎي ﻳﻪ زن اﻳﻦ ﺟﻮري ﺑﻬﻢ ﻧﺮﻳﺰ،ﺗﻮ ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻛﻨﻲ،ﻳﻪ زن دو ﺗﺎ ﺷﻜﻮه ﻛﺮده،ﺧﻮدﺗﻮ ﻧﺒﺎز،اﺧﻪ ﻣﮕﻪ اﻳﻦ ﻳﻪ زن ﻣﻌﻤﻮﻟﻴﻪ؟،اﻳﻦ دﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮه،اﻳﻦ ﺳﻴﺪه ﻧﺴﺎء ﻋﺎﻟﻤﻪ ،ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻧﺪ رﻓﺘﻨﺪ ،دﻳﮕﻪ ﻛﻴﺎ اوﻣﺪﻧﺪ ﻣﻼﻗﺎت،دوﺗﺎ دﻳﮕﻪ ﺷﻮ ﺑﮕﻢ،روﺿﻪ ام ﺗﻤﺎم، ﻣﻲ ﮔﻦ،ﻋﺒﺎس ﻋﻤﻮي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮم اوﻣﺪه،اﻳﻦ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺮام ﺑﺎره دﻟﻪ،ﻣﻲ رﺳﻢ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﻐﻀﻢ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﻲ ﺷﻪ،ﻣﻲ ﮔﻢ اوﻧﻬﺎ ﻣﻌﻠﻮم ﺑﻮد ﻛﻲ اﻧﺪ،اﻣﺎ ﻋﺒﺎس ﻛﻪ ﻋﻤﻮي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮه ،ﭼﺮا ،ﻣﻲ ﮔﻦ اوﻣﺪ ،ﻓﻀﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺎس ﻋﻤﻮي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ،ﮔﻔﺖ
8
4 دوم ﻛﻪ ﺣﺎل ﺑﻲ ﺑﻲ ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺖ،ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺷﻤﺎرو ﺑﺒﻴﻨﻪ،ﻗﺪرت ﻛﻼم ﻧﺪاره،ﻣﻴﮕﻦ،ﻋﺒﺎس ﻋﻤﻮي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ،ﺧﻮﻧﻪ،ﻳﻜﻲ رو ﻓﺮﺳﺘﺎد دﻧﺒﺎل ﻋﻠﻲ،ﻳﻪ ﭘﻴﻐﺎم ﺑﻪ ﻋﻠﻲ داده،ﻣﻲ ﻛﺸﻪ ﻣﻨﻮ،ﻛﺎش ﭘﻴﻐﺎم و ﻧﻤﻲ دادي،ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﭘﻴﻐﺎم داد،آدم ﻣﻲ ره ﻋﻴﺎدت ﺑﺎﻳﺪ ﭼﻜﺎر ﻛﻨﻪ،ازﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﭘﺮﺳﻢ،ﺗﺎ ﺣﺎﻻ رﻓﺘﻲ ﻋﻴﺎدت ﻣﺮﻳﺾ،ﺧﻴﻠﻲ ﻫﻢ ﺣﺎل ﻣﺮﻳﺾ ﺧﺮاب ﺑﺎﺷﻪ ،دﻳﻦ ﻣﺎ ﻣﻲ ﮔﻪ ﺑﺮوﺷﻮن ﻧﻴﺎرﻳﺪ،روﺣﻴﻪ ﺑﺪﻳﺪ،ان ﺷﺎءاﷲ ﺧﻮب ﻣﻲ ﺷﻲ،ان ﺷﺎءاﷲ ﭘﺎ ﻣﻲ ﺷﻲ،ان ﺷﺎءاﷲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻤﺖ،رﻧﮓ و روت وا ﺷﺪه،ﭼﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻪ آدم ﺗﻮ ﻋﻴﺎدت،ﻣﻲ دوﻧﻲ ﻋﺒﺎس ﻋﻤﻮي ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﭼﻲ ﭘﻴﻐﺎم داده ﺑﻪ ﻋﻠﻲ،ﺧﻴﻠﻲ دل ﻋﻠﻲ درﻳﺎﺳﺖ،ﮔﻔﺖ:ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﺑﮕﻴﺪ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﺟﻨﺎزه ﻣﻨﻮ ﺧﺒﺮ ﻛﻨﻪ،ﻣﺎرو ﻳﺎدش ﻧﺮه،اﻳﻦ زﻫﺮاﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ رﻓﺘﻢ ﻣﻼﻗﺎﺗﺶ دﻳﮕﻪ رﻓﺘﻨﻴﻪ،ﻳﻪ ﻧﻔﺮ دﻳﮕﻪ ام اوﻣﺪ ،اوﻧﻢ ﺳﻠﻤﺎن ﺑﻮد،ﺗﻨﻬﺎ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﻲ ﺑﻲ راﻫﺶ داد،ﺑﻲ ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺖ ﻣﻲ ﮔﻦ،ﺳﻠﻤﺎن از ﻣﺎﺳﺖ،ﻧﺸﺴﺖ،ﻳﻪ ﺳﺌﻮال از ﺑﻲ ﺑﻲ ﻛﺮد،ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﺎن ﺣﺎﻟﺘﻮن ﭼﻪ ﻃﻮره،درداﺗﻮن ﺑﻬﺘﺮه،ﻣﻦ دارم ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ،اﻳﻦ ﺣﺮﻓﻮ ﺑﻲ ﺑﻲ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﻧﺰده،ﭼﻮن ﻋﻠﻲ ﻏﻴﺮت اﷲ اﺳﺖ،ﻋﻠﻲ ﻣﺮده ﺷﻴﺮه ﭘﻬﻠﻮوﻧﻪ،ﺻﺪا زد ﺳﻠﻤﺎن،ﻳﻪ ﺟﻤﻠﻪ ،ﭼﻪ ﺟﻮري ﺑﻬﺖ ﺑﮕﻢ،ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺪوﻧﻲ ﺷﺒﺎ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﭼﻪ ﺑﻼﻳﻲ ﺳﺮم ﻣﻲ آد،ﺳﻠﻤﺎن ﻫﻲ از اﻳﻦ ﭘﻬﻠﻮ ﺑﻪ اون ﭘﻬﻠﻮ ﻣﻲ ﺷﻢ،ﺳﻠﻤﺎن درد ﭘﻬﻠﻮ اَﻣﻮﻧﻢ و ﺑﺮﻳﺪه،ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻢ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ ﺑﮕﻢ،ﭘﻴﺮﻣﺮده ﺳﻠﻤﺎن،ﻣﻲ ﮔﻦ ﺳﻠﻤﺎن از ﺧﻮﻧﻪ اوﻣﺪ ﺑﻴﺮون،ﺑﻐﺾ ﮔﻠﻮﺷﻮ داره ﺧﻔﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ،ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ داد ﺑﺰﻧﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﺴﺖ،از ﻣﺪﻳﻨﻪ اوﻣﺪ ﺑﻴﺮون،ﮔﻔﺖ:ﺑﺮم ﺗﻮ ﻧﺨﻠﺴﺘﻮﻧﻬﺎ ﺟﺎي ﺧﻠﻮت ﭘﻴﺪا ﻛﻨﻢ،ﺑﺮا ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻢ،ﺳﻠﻤﺎن ﻣﻲ ﮔﻪ رﻓﺘﻢ ﻻي ﻧﺨﻞ ﻫﺎ،دﻳﺪم ﻳﻪ ﺻﺪاي آﺷﻨﺎ داره ﻣﻲ آد،ﻳﻜﻲ داره ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،ﺻﺪاش آﺷﻨﺎﺳﺖ،ﻛﻴﻪ،اوﻣﺪم ﺟﻠﻮ دﻳﺪم ﻋﻠﻲ ِ ، اﻻ اي ﭼﺎه ﻳﺎرم را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮔُﻠﻢ ﻋﺸﻢ ﻫﻤﻪ دار و ﻧﺪارم را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﭼﻪ ﺟﻮري ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ، ﻣﻴﺎن ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺿﺮب ﺳﻴﻠﻲ ﻫﻤﻪ دار و ﻧﺪارم را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﺣﺮف از ﺑﻴﻤﺎر زدم ،ﻧﻤﻲ ﺷﻪ ﻧﺒﺮﻣﺖ ﻛﺮﺑﻼ ،روﺿﻪ ﺑﺪون ﺣﺴﻴﻦ ﻧﻴﻤﻪ ﻛﺎره اﺳﺖ ،ﺣﺮف از ﺑﻴﻤﺎر زدم ،ﺣﺮف از
9
4 دوم ﺑﺴﺘﺮي ﺷﺪن و ﻋﻴﺎدت زدم،ﻫﺮ ﺑﻴﻤﺎر ﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر داره،ﻣﺮﻳﺾ ﺑﺪون ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻣﺮﻳﺾ ﻧﻴﺴﺖ،ازت ﺳﺌﻮال دارم ﭘﺮﺳﺘﺎر اﻳﻦ ﺷﺒﺎ ﻛﻴﻪ،ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ﺑﺮم زﻳﻨﺐ،ﻳﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﭼﻬﺎر ﺳﺎﻟﻪ،ﺑﻲ ﺧﻮد ﻧﻴﺴﺖ روز ﺗﻮﻟﺪش روز ﭘﺮﺳﺘﺎره،اﻣﺎ ﻣﻦ ﻳﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﮕﻢ،اﮔﻪ ﺷﻨﻴﺪي ﺑﺎزم ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻦ،ﻗﺮﺑﻮن اﻳﻦ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺑﺮم،از ﻫﺮﻛﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،آﺧﺮش ﺟﻠﻮش ﺑﺎل ﺑﺎل زد،آدم ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،دﻟﺶ ﺧﻮﺷﻪ،ﻣﺮﻳﻀﺶ ﺧﻮب ﻣﻲ ﺷﻪ،اﻣﺎ زﻳﻨﺐ ﻫﺮﻛﻲ رو ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،داﻏﺶ ﺑﻪ دﻟﺶ ﻣﻮﻧﺪ،ﻣﺪﻳﻨﻪ ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻣﺎدر ﺷﺪ،ﺑﻲ ﻣﺎدر ﺷﺪ،ﻳﻪ روز ﭘﺮﺳﺘﺎر ﻓﺮق ﺷﻜﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪ،ﺑﺪون ﺑﺎﺑﺎ ﺷﺪ،ﻳﻪ روز ﭘﺮﺳﺘﺎر ﺟﻴﮕﺮ ﭘﺎره ﭘﺎره ﺣﺴﻦ ﺷﺪ،ﺑﻲ ﺑﺮادر ﺷﺪ،آخ ﺑﻤﻴﺮم ﺑﺮات زﻳﻨﺐ،اوج ﭘﺮﺳﺘﺎري زﻳﻨﺐ ﻛﺠﺎﺳﺖ،دﻳﺪن ﻫﻲ ﺗﻮ ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎي ﻣﻲ ره،ﻫﻲ ﻧﮕﺎش ﻛﺮدن،زﻳﻨﺐ ﭼﻲ ﺷﺪه،ﻫﻤﻪ ﻓﺮار ﻛﺮدﻧﺪ،ﺗﻮ اﻳﻦ ﺟﺎ ﭼﻴﻜﺎر ﻣﻲ ﻛﻨﻲ،ﮔﻔﺖ:ﺗﻮ ﺧﻴﻤﻪ ﻳﻪ ﺑﻴﻤﺎر دارم،ﻋﺰﻳﺰ دل ﺣﺴﻴﻨﻪ،ﺣﺴﻴﻦ........ﺑﮕﻮ ﺣﺴﻴﻦ .........اﻣﺎ ﻫﻤﻪ ي ﺑﻴﻤﺎرﻫﺎ ﻳﻪ ﻃﺮف،ﻫﻤﻪ ي ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻫﺎ ﻳﻪ ﻃﺮف،ﻣﻲ ﺧﻮام ﻳﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﮕﻢ،ﻳﻪ دوﻧﻪ ي آﺧﺮ زﻳﻨﺐ و ﭘﻴﺮ ﻛﺮد ،ﻣﻲ ﺧﻮاي ﺑﺪوﻧﻲ از ﻛﻲ ﭘﺮﺳﺘﺎري ﻛﺮد،ﮔﻮﺷﻪ ﺧﺮاﺑﻪ ،ﻳﻪ دﺧﺘﺮ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ،ﻫﻲ ﭘﺎﻫﺎﺷﻮ ﻧﺸﻮن ﻋﻤﻪ داد،دﺳﺘﺎﺷﻮ ﻧﺸﻮن داد،ﻋﻤﻪ ﺳﺮم درد ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،ﻋﻤﻪ ﮔﻮﺷﺎم درد ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،ﺣﺴﻴﻦ... زاﻧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪ اي ﺑﻪ ﺑﻐﻞ ﻣﺜﻞ ﻛﻮدﻛﺎن ﺧﻴﺒﺮ ﺷﻜﻦ روزﻫﺎي ﺷﺠﺎﻋﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ دﻧﻴﺎي ﺗﻮ ﻣﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ آﺧﺮ رﺳﻴﺪه اﺳﺖ ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺟﺎن ﻣﻦ ﺑﻪ ﻓﺪاﻳﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﭼﺸﻤﺖ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻗﻄﺮه اﺷﻜﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه ﻣﻴﺨﻮاﻫﻤﺶ ﺑﺮاي ﺷﻔﺎﻋﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻜﻦ ﻓﺪاي ﺳﺮت ﻫﺮﭼﻪ ﺷﺪ ؛زﻳﺎد.... .....ﻛﺎري ﻧﺒﻮد ﻋﻤﻖ ﺟﺮاﺣﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ ﺷﺮﻣﻨﺪه ام ﻏﻼف ﻋﺪو دﺳﺖ ﻣﻦ ﺑﺮﻳﺪ ﺑﺮ دوش ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎر ﺧﺠﺎﻟﺖ ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻮ
10
4 7 م زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن )ﻋﺞ( ﮔﺮ آن ﻳﺎر ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ دل ﻣﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد ﮔﺮه از ﻛﺎر ﻓﺮو ﺑﺴﺘﻪ ي ﻣﺎ وا ﻣﻲ ﻛﺮد ﻧﻔﺴﺶ ﺟﺎن ﺟﻬﺎن زﻧﺪه ﻧﻤﺎﻳﺪ ورﻧﻪ دﻳﮕﺮان ﻫﻢ ﺑﻜﻨﻨﺪ آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﺎش آن ﻋﺮش ﻧﺸﻴﻦ ﭘﺎدﺷﻪ ﻛﺸﻮر ﺟﻮد ﮔﺬري از ره ﻣﺎ ﺧﺎك ﻧﺸﻴﻦ ﻫﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد ﮔﻮﻳﻲ از ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ آﻣﺪه ﺑﻮد داﺷﺖ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺠﻮا ﻣﻲ ﻛﺮد ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ زﻣﺰﻣﻪ اش ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮزﻧﺪت ﻛﺎش زود ﻣﻲ آﻣﺪ و زﺧﻢ ﺗﻮ ﻣﺪاوا ﻣﻲ ﻛﺮد دوش در ﻟﺤﻦ ﺳﻜﻮﺗﺶ ﻏﻢ ﺟﺎﻧﻜﺎﻫﻲ داﺷﺖ ﻏﺮﺑﺘﺶ در دل ﻣﺎﺗﻢ زده ﻏﻮﻏﺎ ﻣﻴﻜﺮد ﮔﻮﻳﻲ از ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ آﻣﺪه ﺑﻮد داﺷﺖ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺠﻮا ﻣﻴﻜﺮد ﺣﺘﻢ دارم دل اﮔﺮ از ﭘﻲ ﻧﺠﻮاﻳﻲ رﻓﺖ ﺗﺮﺑﺖ ﮔﻢ ﺷﺪه ي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﻜﺮد..... ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا)س( ﺗﻮ آه ﻣﻲ ﻛﺸﻲ و ﺧﻮن ﭼﻜﺪ ز ﭘﻴﺮوﻫﻨﺖ ﺗﻮ راه ﻣﻲ روي و ﺳﺮخ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺣﺴﻨﺖ
11
4 7 م ﺗﻮ ﻧﺎن ﻧﻤﻲ ﭘﺰي و ﺳﻔﺮه ي ﺷﺒﻢ ﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻧﻪ آب ﻣﻲ ﺧﻮري و آب ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺪﻧﺖ ﺑﻴﺖ ﺑﻌﺪي ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻘﺶ اداﺑﺸﻪ،اﻣﺎم زﻣﺎن)ﻋﺞ(،ﺑﭽﻪ ﺳﻴﺪا،ﻣﻨﻮ ﺑﺒﺨﺸﻴﺪ،ﻋﻠﻲ ﻣﻲ ﮔﻪ،ﮔﻔﺖ :ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﮕﻴﺮ ﭘﺮده ،ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﻪ آﻣﺪه ﺑﻪ ﺳﺮت ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﺷﺪه اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻧﻔﺲ زدﻧﺖ ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﺑﻪ رﺧﻢ ﺑﺎز ﻛﺮده اي ﺗﻨﻬﺎ ﻛﻪ ﻏﺮق ﺧﻮن ﺷﺪه ﭘﺎ در ﻣﺴﻴﺮ آﻣﺪﻧﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ و ﻣﻦ ﺑﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﻣﻲ ﻛﻮﺑﻢ ﺑﺮاي زﺧﻢ دو ﭼﺸﻤﺖ ،ﺑﺮاي زﺧﻢ ﺗﻨﺖ ﺗﻴﺮﺧﻼﺻﻲ رو ﺑﺰﻧﻢ،ﺑﭽﻪ ﺳﻴﺪا،اﻣﺎم زﻣﺎن)ﻋﺞ( زﮔﻴﺴﻮان ﭘﺮﻳﺸﺎن زﻳﻨﺒﻢ ﭘﻴﺪاﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺎﻧﺪه ﻧﻘﺶ ﻏﻼﻓﻲ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺷﺎﻧﻪ زﻧﺖ ﻣﺎدرﻣﺎدر،ﺟﻮان نَ نَ، ﺑﺲ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺑﺎغ ﻣﺎ دﮔﺮ ﺳﺮ ﻧﺰﻧﻴﺪ اﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ي آﺗﺶ زده را در ﻧﺰﻧﻴﺪ از ﻣﺎ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎدري را دﻳﮕﺮ در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻢ دﺧﺘﺮ ﻧﺰﻧﻴﺪ ﻣﺎدر ﻣﺎدر،ﺧﺪا ﻣﺎدراﺗﻮﻧﻮ ﺑﺮاﺗﻮن ﻧﮕﻪ داره،ﻣﮕﻪ ﺷﻤﺎ داغ ﻣﺎدر دﻳﺪﻳﺪ اﻳﻦ ﺟﻮري ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ،دﻳﺪﻳﺪ ﻳﻪ ﺧﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ،اون ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎدر از دﺳﺖ داده ﺑﺎﺷﻦ،ﻳﺎ زﻫﺮا،ﻗﺮﺑﻮن اﻳﻦ آﺗﻴﺶ ﻣﺤﺒﺘﻲ ﺑﺮم ﻛﻪ اﻣﺎم ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻛﺮدﻧﺪ،از درون ﻣﻲ ﺳﻮزي،آﺗﻴﺸﺶ ﻣﻲ ﺑﺮه ﻛﺮﺑﻼ ،دﻳﺪﻳﺪ ﺧﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ ﻣﺎدر از دﺳﺖ داده ،اﮔﺮ اون
12
4 7 م ﺧﻮﻧﻪ دﺧﺘﺮ و ﭘﺴﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ،ﺗﺎ وارد ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺸﻪ،ﺟﺎي ﺧﺎﻟﻲ ﻣﺎدرش و ﺑﺒﻴﻨﻪ،اون ﭘﺴﺮ ﻛﻢ ﻣﻴﺎره ،از ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻲ زﻧﻪ ﺑﻴﺮون،ﻳﻪ وﻗﺖ اﺑﻲ ﻋﺒﺪاﷲ وارد ﺧﻮﻧﻪ ﺷﺪ،دﻳﺪ ﺧﺎﻧﻢ زﻳﻨﺐ ﭼﺎدر ﻣﺎدرﺷﻮ ﺳﺮ ﻛﺮده ،داره ﻧﻤﺎز ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ،ﺟﺎي ﺧﺎﻟﻲ ﻣﺎدرﺷﻮ ﻛﻪ دﻳﺪ،ﻛﻢ آورد از ﺧﻮﻧﻪ زد ﺑﻴﺮون،اُﻣﺪ ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﻣﺪﻳﻨﻪ،اُﻣﺪ ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎي ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺻﺪا زد،اي ﻣﺮدم ﻧﺎﻣﺮد ﻣﺪﻳﻨﻪ راﺣﺖ ﺷﺪﻳﺪ ﺣﺎﻻ ﻣﺎدرﻣﻮ ﻛﺸﺘﻴﺪ،ﺑﺬار ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻛﻨﻢ ﻛﻴﻢ، ﺣﺴﻴﻨﻢ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ آذرم ﻧﺰﻧﻴﺪ ﻧﻤﻚ ﺑﻪ زﺧﻢ دل ،درد ﭘﺮورم ﻧﺰﻧﻴﺪ در اﻳﻦ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﺳﺮ ﻣﺮا ﺑﺒﺮﻳﺪ اﻣﺎ ﻏﻼف ﺗﻴﻎ ﺑﻪ ﺑﺎزوي ﻣﺎدرم ﻧﺰﻧﻴﺪ ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﻫﻤﭽﻴﻦ ﺣﺎﻟﻲ داري ﺑﺬار ﺑﺮات ﺑﮕﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ آﺗﻴﺶ ﺑﮕﻴﺮي،ﻳﺎزﻫﺮا ... ﻳﻪ وﻗﺖ ﻳﻪ ﻋﺪه اراذل رﻳﺴﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﺮدن ﻋﻠﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ ،ﻏﻴﺮﺗﻲ ﻫﺎ ﻛﺠﺎ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ،ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺎﻟﻪ ﺑﺰﻧﻲ ،اﻣﺎم زﻣﺎن ﻣﻴﻮن ﺷﻤﺎ داره ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،ﻋﻠﻲ رو دارن ﻣﻲ ﻛﺸﻦ،ﻣﻴﻮن اﻳﻦ ﻣﺮدم ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻛﻪ واﻳﺴﺘﺎده ﺑﻮدن ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ،ﻳﻪ ﻣﺮد ﻳﻬﻮدي ﺑﺮ ﻋﻠﻲ و زﻫﺮا ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮد،اي واي اي واي،ﮔﻔﺖ :ﻧﻪ اون ﻋﻠﻲ ﻛﻪ ﻣﻦ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻢ،اﻳﻦ ﻋﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ، آﺧﻪ اون ﻋﻠﻲ در ﺧﻴﺒﺮو از ﺟﺎ ﻛﻨﺪ،ﻣﻦ ﺑﺎورم ﻧﻤﻴﺸﻪ،رﻳﺴﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﺮدﻧﺶ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ،ﺟﻠﻮ ﺧﺎﻧﻤﺶ دارن ﻣﻲ زﻧﻦ،ﻳﺎ زﻫﺮا،ﺣﻘﺸﻮ ادا ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﺑﮕﻢ،اي واي اي واي،ﻫﻤﻴﻦ ﻃﻮري ﻛﻪ دارن ﻣﻮﻻ رو ﻣﻲ ﻛﺸﻦ،ﻏﻴﺮﺗﻲ ﻫﺎ،آﺧﻪ ﻣﻮﻻ ﻏﻴﺮت اﷲ،ﻳﻪ وﻗﺖ ﺧﺎﻧﻢ ﺧﻮدﺷﻮ ﻛﺸﻮﻧﺪ رو زﻣﻴﻦ،ﻛﺠﺎ ﻣﻲ ﺑﺮي ﻋﻠﻲ ﻣﻮ ،ﺻﺒﺮ ﻛﻦ ،ﻣﻮﻻ ﺻﺒﺮ ﻛﺮد،ﺳﺮﺷﻮ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﮔﺮﻓﺖ،ﻧﮕﺎه ﻧﻜﺮد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻮ،ﻳﺎ زﻫﺮا،ﮔﻔﺖ :ﻣﻮﻻ ﺟﺎن ﺳﺮﺗﻮ ﺑﺎﻻ ﺑﮕﻴﺮ،ﻧﺬار اﻫﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ، ﻣﻮﻻي ﻳﺎﻣﻮﻻي،ﺳﺮت رو ﺑﺎﻻ ﺑﮕﻴﺮ ﺗﻮ ﻣﺮد ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻨﻲ ،ﺗﻮ ﻣﺮد ﻋﺎﻟﻤﻲ ،ﮔﻔﺖ :ﻓﺎﻃﻤﻪ ،ﻏﻴﺮﺗﻢ اﺟﺎزه ﻧﻤﻴﺪه، ﻧﻤﻴﺘﻮﻧﻢ ﺳﺮم رو ﺑﺎﻻ ﺑﮕﻴﺮم،ﮔﻔﺖ:ﻋﻠﻲ اﻳﻦ دﻓﻌﻪ رو ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دل زﻫﺮا ﺳﺮت رو ﺑﺎﻻ ﺑﮕﻴﺮ،ﻳﻪ ﺑﺎر دﻳﮕﻪ ﺑﺒﻴﻨﻤﺖ،آﻗﺎ ﺟﻴﮕﺮش آﺗﻴﺶ ﮔﺮﻓﺖ،ﺗﺎ ﺳﺮش رو ﮔﺮﻓﺖ ﺑﺎﻻ دﻳﺪ ﺳﻴﻨﻪ و ﺻﻮرت زﻫﺮا ﺧﻮﻧﻴﻪ،ﮔﻔﺖ:ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎي ﭘﻨﺠﻪ ي ﻛﻴﻪ رو ﺻﻮرﺗﺖ،در ﺧﻮﻧﻪ ي ﻓﺎﻃﻤﻪ رو آﺗﻴﺶ زدﻧﺪ،ﺷﻌﻠﻪ اش ﻛﺸﻴﺪ ﻛﺮﺑﻼ ،ﻳﻪ وﻗﺖ ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎي ﺣﺴﻴﻦ رو آﺗﻴﺶ زدﻧﺪ ،اﻣﻮاﻟﺸﻮ ﺑﻪ ﻏﺎرت ﺑﺮدﻧﺪ،ﻳﻪ وﻗﺖ زﻳﻨﺐ اوﻣﺪ ،ﮔﻔﺖ :ﺣﺴﻴﻦ ،ﺣﺴﻴﻦ ،ﻣﺎدرم وﺻﻴﺖ ﻛﺮده ،زﻳﺮ ﮔﻠﻮﺗﻮ ﺑﺒﻮﺳﻢ،
13
4 7 م ﺣﺴﻴﻦ ﺣﺴﻴﻦ،اﻳﻦ ﺟﺎ ﺗﻮ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﺎدرو زدﻧﺪ،رﻳﺴﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﺮدن ﻋﻠﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ،ﺑﻲ ﺣﺮﻣﺘﻲ ﻛﺮدﻧﺪ،ﻛﺮﺑﻼ،ﺧﻮد آﻗﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺣﺮﻣﺖ ﺑﻮد،ﺟﻠﻮي زن و ﺑﭽﻪ اش ﺣﺮﻣﺖ ﺷﻮ رﻳﺨﺘﻨﺪ،اﺳﺒﺎﺷﻮﻧﻮ ﻧﻌﻞ ﺗﺎزه زدﻧﺪ ﺑﺮ ﺑﺪن ﺣﺴﻴﻦ ﺗﺎزوﻧﺪﻧﺪ،ﻧﻴﺰه دارا اُﻣﺪﻧﺪ،ﻳﻜﻲ ﺑﺎ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﻲ زد،ﻳﻜﻲ ﺑﺎ ﻧﻴﺰه ﻣﻲ زد،اوﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﺮﺑﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ،داﻣﻨﺎﺷﻮﻧﻮ ﭘﺮ ﺳﻨﮓ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺑﻪ ﺑﺪن ﺣﺴﻴﻦ، اي ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ﺗﻮ ﻃﺎﻗﺖ ﺧﻨﺠﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻲ ﮔﻮﻳﺎ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮدي و ﻣﺎدر ﻧﺪاﺷﺘﻲ ﻫﺮﻛﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﻳﻪ ﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ اي ﻛﺮﺑﻼ ﺑﺮه،اﻳﻦ دﺳﺘﺎﺗﻮ ﺑﻴﺎر ﺑﺎﻻ،ﻧﺸﻮن ﺑﺪه ،ﺑﮕﻮ آﻗﺎﺟﺎن اﻳﻦ ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﻣﺸﻜﻲ آﺑﺮوﻣﻪ،آﺑﺮوم ﻧﺮه،ﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ اﺳﺖ ﺷﺐ زﻳﺎرﺗﻲ ﺣﺴﻴﻨﻪ ،دوﺳﺖ داري ﺑﻴﻦ اﻟﺤﺮﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﻲ،ﺟﻮري ﺻﺪا ﺑﺰن ﺣﺴﻴﻦ رو ﻛﻪ ﺻﺪات ﺑﺮﺳﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﺤﺮﻣﻴﻦ،ﺗﺎ ﮔﻔﺘﻲ ﺣﺴﻴﻦ،آﻗﺎ ﺑﮕﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ،از ﺳﻮﻳﺪاي دل ﺻﺪا ﺑﺰن ﺣﺴﻴﻦ.
14
4 رم زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن)ع( روزي ﻛﻪ آﻓﺘﺎب ﺗﻮ ﺗﺎﺑﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎي ﻣﺎدرﺗﺎن دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد اﺣﺴﺎس ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ درد آﻣﺪﻳﻢ وﻗﺘﻲ ﺑﺴﺎط ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﭼﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد روز ﺣﺴﺎب وﻗﺖ ﻋﺒﻮر از ﭘﻞ ﺻﺮاط اﻋﻤﺎل ﺑﺎ وﻻي ﺗﻮ ﺳﻨﺠﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد در آﺳﺘﺎن ﻓﻴﺾ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻦ ﻧﻮﻛﺮان ﻫﺮ ﻛﺲ ﻣﻄﻴﻊ ﻫﺴﺖ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻓﺮﻗﻲ ﻧﻤﻲﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻛﻨﺎر ﺗﻮ ﻳﺎ ﻛﻪ دور ﻫﺮ ﺟﺎ ﻛﻨﻴﻢ ﺧﺪﻣﺖ ﺗﻮ دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﭘﺎي رﺿﺎي ﺗﻮ ﻛﻪ آﻳﺪ ﮔﻨﺎه ﺧﻠﻖ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪي ﻧﮕﺎه ﺗﻮ ﺑﺨﺸﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد اﻧﮕﺎر در ﺣﺮﻳﻢ ﺧﻮدت راه دادهاﻳﻢ وﻗﺘﻲ ﻛﻪ ﺑﺎز ﺳﺮﺷﻚ ﻣﻦ از دﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد ﻳﻚ ﺑﺎر ﺷﺪ ﺳﻮال ﻛﻨﻴﻢ ﻳﺎرﻣﺎن ز ﻣﺎ ﻫﺮ روز ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ رﻧﺠﻴﺪه ﻣﻲ ﺷﻮد وﻗﺖ ﺳﻼم ﻣﺎدرﺗﺎن ﻫﺴﺖ اﻟﻌﺠﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﺎدرﺗﺎن ﻫﺴﺖ اﻟﻌﺠﻞ
15
4 رم ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا )س( ...و دﺳﺖ ﻣﺎدر و ﻃﻔﻠﺶ ﺑـﻪ دﺳﺖ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ درﺳﺖ ﻣـﻌـﻨﻲ ﻳﻚ روح در دو ﺗﺎ ﭘﻴﻜﺮ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺧﺎﻧﻪ روان ﺗﻮي ﻛﻮﭼﻪ اي ﺧﻠﻮت رﺳﻴــﺪ ﻓـﺎﺟـﻌﻪ از روﺑﺮو ...وﻟﻲ ﺑﺪﺗﺮ ﻧـﮕﺎه ﻛـﺮد ﺑﻪ ﺟﺰ ﻃﻔﻞ و ﻣﺎدري ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎدر ﻫﻤﻪ وﺟﻮدش و ﺑﭽﻪ اش،ﻣﺮدك اُﻣﺪه داره ﺟﺴﺎرت ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،زﻫﺮا ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺧﻮدش ﻧﻴﺴﺖ ،ﭘﺴﺮم ﺑﻴﺎ،اﻳﻦ ﺧﻴﻠﻲ وﺣﺸﻴﻪ،ﭘﺴﺮم اﻳﻦ ﻛﻮﭼﻴﻚ و ﺑﺰرگ ﺳﺮش ﻧﻤﻲ ﺷﻪ،زن و ﻣﺮد ﻧﻤﻲ ﻓﻬﻤﻪ،ﭘﺴﺮم ﺑﻴﺎ ﻧـﮕﺎه ﻛـﺮد ﺑﻪ ﺟﺰ ﻃﻔﻞ و ﻣﺎدري ﺗﻨﻬﺎ ﻛـﺴﻲ ﻧـﺒـﻮد ،ﺧـﺪا را ﻧـﺪﻳﺪ ﺑـﺎﻻﺳﺮ ﺟـﻠـﻮﺗــﺮ آﻣـﺪ و دﺳﺘـﻲ ﭘﻠﻴﺪ ﺑﺎﻻ رﻓﺖ ﭼـﻪ ﺷـﺪ ﻛﻪ ﻛﻮدك او داد زد :ﺧﺪا ! ﻣﺎدر ﺣﻀﺮت زﻫﺮا)س(ﭘﺲ ازاﻳﻨﻜﻪ ﻧـــﺎﻣﻪ ﻓﺪك رو از دﺳــــﺖ ﻟﻌﻨﺖ ﺷﺪه ﻫﺎ ﭘﺲ ﮔﺮﻓﺖ و داﺷـﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺰل ﺑﺎ اﻣﺎم ﺣﺴﻦ)ع( ﺑﺮﻣﻴﮕﺸﺖ دوﻣﻲ ﺗﻮﻳــﻪ ﻛﻮﭼـﻪ ﺟﻠـــــﻮي ﺣﻀﺮت زﻫﺮا)س( رو ﮔﺮﻓﺖ وﮔﻔﺖ زﻫﺮا ﻣﻦ ﺑﺎﻫﺎت ﻛﺎر ﻧﺪارم ﻓﻘﻂ ﻧﺎﻣﻪ ﻓﺪك رو ﺑﺪه ﻫﺮ ﭼﻪ اﺳﺮار ﻛﺮد ﺣﻀﺮت ﻧﺎﻣﻪ رو ﻧﺪاد ﺣﺎﻻ اﻣﺎم ﺣﺴﻦ داره ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻪ.اﻳﻨﻢ ﺑﮕﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻔﻬﻤﻲ ﻣﻄﻠﺒﻮ"ﻣﻴﺪوﻧﻴﺪ اﮔﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﺒﻴﻨﻪ ﻛﻪ ﻣﻴﺨــﻮاد ﻳﻪ اﺗﻔﺎﻗﻲ ﺑﺮاش رخ ﺑﺪه ﺧﻮدﺷﻮ ﻣﺤﻜﻢ ﻧﮕﻪ ﻣﻴﺪاره ﺗﺎ ﻛﻤﺘﺮ آﺳﻴــﺐ ﺑﺒﻴﻨﻪ وﻟﻲ اﮔﻪ اون اﺗﻔﺎق ﺑﻪ ﻳﻜﺒــﺎره ﺻـــﻮرت ﺑﮕﻴﺮه آدم آﺳﻴﺐ ﺑﻴﺸﺘﺮي ﻣﻴﺒﻴﻨﻪ ﺣـــﺎﻻ اﮔﻪ ﻳﻪ ﺧﺎﻧـــﻮم ﺑﺨﻮاد ﺑﺎ ﻣـــﺮد ﻧﺎﻣﺤـــﺮم ﺻﺤﺒﺖ ﻛﻨﻪ روﺷﻮ اوﻧﻮر ﻣﻴﮕﻴﺮه ,ﺳﺮﺷﻮ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﻧﮕﻪ ﻣﻴﺪاره" ﻓﻬﻤﻴﺪي ﭼﻲ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﮕﻢ ﻳﺎ ﻧﻪ؟ ﺑﻲ ﺑﻲ ﭼﺎدرو اﻧﺪاﺧﺖ رو ﺻﻮرت اﻣﺎم ﺣﺴﻦ)ع( .ﻣﻲ دوﻧﻪ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺑﻴﻔﺘﻪ ،ﻋﻘﺐ ﻋﻘﺐ ﻣﻲ رﻓﺖ دﻳﮕﻪ راﻫﻲ ﻧﻤﻮﻧﺪه ﺑﺮاي ﺣﻀﺮت ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرﺷﺪه ﺣﺎﻻ ﺑﺮات ﺑﺮات ﺑﮕﻢ دﻳﮕﻪ ﻃﺎﻗﺖ داري ﻳﺎ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻢ ﻣﻴﺪوﻧﻴﺪ ﻋﺮب ﺟﻤﺎﻋﺖ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧـﺎر ﺟﻤﻊ آوري ﻣﻴﻜﺮدن.آدم ﻛﻪ ﺧﺎر ﻣﻴﻜﻨﻪ دﺳﺘﺎش ﻣﺤﻜﻤﻪ.
16
4 رم ﭘﻮﺳـــﺖ دﺳـــﺖ ﻛﻠﻔﺘﻪ ﻳﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﭼﻨﺎن ﺳﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺎدر اﷲ اﻛﺒﺮ،ﮔﻮﺷﻮاره ﺷﻜﺴﺖ .ﭼﺸﻤﺶ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻪ ،ﻛﻢ ﺳﻮ ﺷﺪه اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻓﺮﻣﻮد ﻣﺎدر ﭼﻲ ﺷﺪه دﺳﺖ رو زﻣﻴﻦ ﻣﻲ ﻛﺸﻲ ،ﻫﻲ دﺳﺘﺶ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻮاره ﻧﺰدﻳﻚ ﻣﻲ ﺷﻪ وﻟﻲ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻪ ،آﻗﺎ ﻓﻬﻤﻴﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﺎدر ، ﻛﺠﺎﻣﻴﺮي ﺑﻴﺎ ﺑﻴﺎ ﺧﻮﻧﻤﻮن اﻳﻦ ﻃﺮﻓﻪ اﻳﻨﻘﺪر روﺧﺎﻛﺎﻧﺸﻴﻦ)ﭼﺎدرﺧﺎﻛﻲ( دﻳﮕﻪ دارﻳﻢ ﻣﻴﺮﺳﻴﻢ ﺑﺮدارم ازروي زﻣﻴﻦ ﺑﺬار ﺗﺎ ﮔﻮﺷﻮارﺗﻮ ﺳـﻴـــﺎه ﺷـﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ،راه ﺧﺎﻧﻪ را ﮔﻢ ﻛﺮد ﺻـﺪاي ﻏﻢ زده اي ﮔﻔﺖ :ﻣﺎدر! از اﻳﻦ ور رﺳﻴــﺪ ﺧـﺴﺘﻪ و ﺧﺎﻛﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ،اﻣﺎ ﺷﺎد ﻛـﻪ ﺗـﻮي ﻛـﻮﭼـﻪ ﻧﻴﻔﺘﺎد ﭼﺎدرش از ﺳﺮ
17
94$ 4 ! اﻣﺎم زﻣﺎن)ع( ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﻨﻢ از ﻣﻦ ﺑــــﺮﻳﺪه اي ﺟــﺎﻳﻲ دﮔﺮ ﻧﮕﺎردﮔﺮ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه اي ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﻨﻢ ازاﺷﻚ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﻔﺎق و درد دوروﻳـﻲ ﺧﺮﻳﺪه اي ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﻨﻢ ازﺟﻤﻌﻪ ﺧﺴﺘﻪ اي آﻧﻘﺪر ﻃﻌﻢ ﺗﻠﺦ ﻏﺮﻳﺒﻲ ﭼﺸﻴﺪه اي ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﻨﻢ ازﮔﻮﺷﻪ ي ﺑـﻘﻴﻊ ﺑﻐﻀﻲ ﺑﺮاي ﺳﻴﻨﻪ ي ﻣﻦ آﻓﺮﻳﺪه اي ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﻨﻢ ﻫﺮوﻗﺖ آﻣــﺪي اﺟﺮي ﺑﺮاي ﻋﺎﺷﻖ درﺧﻮن ﺗﭙﻴﺪه اي ﮔﺎﻫﻲ ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﻨﻢ ازداغ ﻣــﺎدرت ﻣﺜﻞ ﺣﺴﻦ ﭼﻘﺪرﻟﺒﺖ را ﮔﺰﻳــﺪه اي دور ازﺧﻴﺎل ﻣﻴﺸﻮم و ﻣــﻴﺰﻧﻢ ﺻﺪا ﻫﺮﺟﺎﺻﺪا زدم ﺗﻮ ﺻﺪاﻳﻢ ﺷﻨﻴﺪه اي ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا ﮔﺎﻫﻲ ﺳﺘﺎره ﻣﻲ ﺷﻮم و ﺗﺎﺳﭙﻴﺪه دم در آﺳﻤﺎن ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺑﻴﺖ ﻣﻲ دوﻧﻢ دﻟﺖ ﻣﻲ ﺳﻮزه،اﻣﺎ ﻛﺎر دارم،اﻳﻦ ﺷﺒﺎ ﺷﺐ دل ﺳﻮﺧﺘﻨﻪ، ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﺎن ...
18
94$ 4 ! ﻗﺒﺮت ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ ،دل ﺧﻮﺷﻢ از اﻳﻨﻜﻪ ﻻاﻗﻞ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺎي ﻫﻴﺌﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺑﻪ ﺑﻪ ،ﺧﻮش ﺑﻪ ﺣﺎل اوﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﺮﺧﺺ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ،اﻳﻦ ﺷﺒﺎ آه اي ﺿﺮﻳﺢ ﮔﻤﺸﺪه)ﻗﺮﺑﻮن ﺿﺮﻳﺢ ﮔﻢ ﺷُﺪت ﺑﺮم،اﮔﻪ آﻗﺎﻣﻮن ﺑﻴﺎد،آﻳﺎ ﺿﺮﻳﺢ ﺗﻮ ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﺷﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ،ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ،ﻗﺒﺮ ﻣﺎدرم ﭘﻴﺪا ﻣﻲ ﺷﻪ ﻳﺎ ﻧﻪ( آه اي ﺿﺮﻳﺢ ﮔﻤﺸﺪه،ﺑﺎﻧﻮي ﺑﻲ ﻧﺸﺎن در ﺣﺴﺮت زﻳﺎرت ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻳﻌﻨﻲ ﻣﻲ ﺷﻪ ﻣﻦ ﺑﺒﻴﻨﻢ،ﺑﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺮوﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﺪﻳﻨﻪ رﻓﺘﻴﻢ، ﻓﻘﻂ دﻟﻤﻮن ﻳﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻲ ﺧﻮاد،ان ﺷﺎءاﷲ ﺑﺮﻳﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﻘﻴﻊ،ﻣﻦ اوﻧﺠﺎ ﺑﺮات روﺿﻪ ﺑﺨﻮﻧﻢ،ﻫﻤﻪ ﺑﻠﺪن،اﮔﻪ ﺑﻠﺪﻳﺪ،ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ،ﻫﺎ،ﻣﻦ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻢ اوﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﻠﺪن ﺧﻮﻧﻨﺪه ﺑﺸﻦ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﻣﺪﻳﻨﻪ،ﻛﻨﺞ ﺑﻘﻴﻊ ،ﺧﻴﻤﻪ ﻏﻢ ﺑﭙﺎ ﻛﻨﻢ زاﻧﻮ ﺑﻐﻞ ﺑﮕﻴﺮم)ﻣﺪﻳﻨﻪ رﻓﺘﻪ ﻫﺎ ،ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻪ،ﺧﺪا ﻣﻲ دوﻧﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻮري ﻧﻤﻲ ﮔﻢ،ﻣﺠﻠﺲ ﮔﺮم ﻛﻨﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﻢ،ﻻل ﺑﺸﻢ اﮔﻪ ﺑﺨﻮام اﻳﻦ ﻛﺎرو ﺑﻜﻨﻢ،ﺣﺮف ﻣﻨﻮ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﻳﺎ ﻧﻪ،ﺑﺎ اﺷﻜﺖ ﺗﺼﺪﻳﻖ ﻛﻦ،اﺻﻼً ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻲ ري،وﻗﺘﻲ ﺑﻘﻴﻊ رو ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ،ﻳﻪ ﺣﺎﻟﺘﻴﻪ ﻛﻪ ﺑﺮا ﺧﻴﻠﻲ ﻫﺎ ﺗﻜﺮار ﺷﺪ،دﻟﺖ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﻓﻘﻂ زاﻧﻮ،ﺑﻐﻞ ﺑﮕﻴﺮي،ﻳﻪ ﮔﻮﺷﻪ اي ﺳﺮت رو ﻛﺞ ﻛﻨﻲ،آروم آروم ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻲ،ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ اﻳﻦ ﭼﻪ ﺳﺮﻳﻪ،ﺷﺎﻳﺪ،ﺷﺎﻳﺪ،ﺑﻪ ﻳﺎد اون ﻋﻠﻲ ﻛﻪ زاﻧﻮﺷﻮ ﺑﻐﻞ ﻣﻲ ﻛﺮد،اﻳﻨﻘﺪر اﻳﻦ زاﻧﻮ رو ﺑﻐﻞ ﻛﺮد،ﺻﺪاي زﻫﺮا ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،ﻋﻠﻲ ﺑﺒﻴﻦ ﺧﻮﻧﺘﻮ آﺗﺶ زدﻧﺪ،اﺷﺘﻤﻠﺖ ﺷﻤﻠﺔ اﻟﺠﻨﻴﻦ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﻣﺪﻳﻨﻪ،ﻛﻨﺞ ﺑﻘﻴﻊ ،ﺧﻴﻤﻪ ﻏﻢ ﺑﭙﺎ ﻛﻨﻢ زاﻧﻮ ﺑﻐﻞ ﺑﮕﻴﺮم ﺗﻨﮓ ﻏﺮوب،ﻣﺎدرم و ﺻﺪا ﻛﻨﻢ ﻣﻦ اي ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻢ،ﺗﺎزه ﺟﻮوﻧﻢ ﺗﻜﻠﻤﻲ ﻛﻦ،اي ﻗﺪ ﻛﻤﻮﻧﻢ
20
94$ 4 ! ﺑﻴﺎر دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﺎﻻ ،ﻣﺎدر اي ﻣﺎدر،ﻣﺎدر اي ﻣﺎدر ... )ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﻳﻲ دﺳﺖ ﺗﻮ رو ﺑﮕﻴﺮه،ﻣﺎدر اي ﻣﺎدر )ﭘﺪراﻣﻮن،ﻣﺎدراﻣﻮن،ﻫﻤﻪ ﻓﻴﺾ ﺑﺒﺮﻧﺪ،ﻫﺮﻛﻲ ﺗﻮ اﻳﻦ ﻣﺠﻠﺲ ﭘﺪر و ﻣﺎدر زﻳﺮ ﺧﺎك داره،ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻲ ﺑﮕﻲ دﻟﺖ ﺑﺮا ﻣﺎدرت ﺗﻨﮓ ﻧﺸﺪه،ﻣﺤﺎﻟﻪ، ( .ﻣﺎدر اي ﻣﺎدر ﺣﺎﻻ ﻛﻪ دﻟﻢ رﻓﺖ،ﺷﻌﺮﻣﻮ رﻫﺎ ﻛﻨﻢ ،ﺑﺬار ﻫﻤﻴﻦ ﺟﻮري ﻋﺎﻣﻴﺎﻧﻪ و ﺻﻤﻴﻤﻲ،ﺑﺮﻳﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﻣﺪﻳﻨﻪ،ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎش ﺑﮕﺮدم روي زﻣﻴﻦ ﺑﻴﻮﻓﺘﻢ،ﺑﮕﻢ اﺳﻴﺮ دردم ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﺑﻘﻴﻊ و ﻳﻪ ﺷﺐ اُﻧﺠﺎ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﺑﺮوي ﭘﻨﺠﺮه ﻫﺎش ،ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻣﺮغ ﺟﻮﻧﻢ ﻫﻤﻪ اﻳﻨﺎرو ﺑﺬار ﻛﻨﺎر،ﻫﺮﻛﻲ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮه،ﺣﺘﻤﺎً اﻳﻦ ﺑﻼ ﺳﺮش ﻣﻲ ﻳﺎد،ﭼﻪ ﺑﻼﻳﻲ،ﺑﻲ ﭼﺎره ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﻣﺪﻳﻨﻪ)،اوﻟﻴﻦ ﺳﺌﻮاﻟﻲ ﺑﻌﺪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻴﺮي ﻣﺪﻳﻨﻪ اﻳﻨﻪ،ﻫﻴﭻ ﺟﻮاﺑﻲ ﺑﺮاش ﭘﻴﺪا ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻲ( ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﺑﭙﺮﺳﻢ،ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻗﺒﺮ ﻣﺎدر ﺑﺮاﭼﻲ ﺑﻲ ﻧﺸﻮﻧﺴﺖ ،ﺗﺮﺑﺖ ﻳﺎس ﭘﺮﭘﺮ ﻗﺒﺮ و ﻛﻪ ﻧﺸﻮﻧﻢ ﻧﻤﻲ دﻧﺪ،وﻟﻲ ﻳﻪ ﺟﺎي دﻳﮕﺮو ﻧﺸﻮﻧﺖ ﻣﻲ دﻧﺪ،ﺳﺮاغ ﻗﺒﺮو ﻧﮕﻴﺮ،ﻓﺎﻳﺪه ﻧﺪاره،وﻟﻲ ﻳﻪ ﺟﺎي دﻳﮕﺮو ﻧﺸﻮﻧﺖ ﻣﻲ دﻧﺪ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﻴﺎم ﺑﭙﺮﺳﻢ،ﻛﺠﺎﺳﺖ در ﺧﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ دﺷﻤﻨﺎ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﺪﻳﺸﻮ اﮔﻪ ﺑﮕﻢ،ﭼﻪ ﺟﻮري ﻧﺎﻟﻪ ﻣﻲ زﻧﻲ ﺧﻮاﻫﺶ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،اﮔﻪ اﺷﻚ و ﻧﺎﻟﻪ ﻧﺪاري،اﻳﻦ روﺿﻪ ﻣﺎل آﺳﻤﻮﻧﻴﺎ اﺳﺖ،اوﻧﻬﺎ ﺑﺎﻫﺎش ﺿﺠﻪ ﻣﻲ زدﻧﺪ،اﮔﻪ اﺷﻚ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺖ ﻧﻴﺴﺖ،ﺳﺮﺗﻮ ﺑﻨﺪاز ﭘﺎﻳﻴﻦ،ﻳﻪ ﺟﻮري ادب ﻛﻦ ﺟﻠﻮي اﻣﺎم زﻣﺎن دارﻳﻢ ﺑﺮا ﻣﺎدرش روﺿﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻴﻢ، ﻛﺠﺎﺳﺖ در ﺧﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ دﺷﻤﻨﺎ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﭼﻬﻞ ﺗﺎ ﻧﺎﻣﺮد دﺳﺖ ﻋﻠﻲ رو ﺑﺴﺘﻨﺪ ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺸﻮ ،ﻧﻤﻲ ﺧﻮام اذﻳﺘﺖ ﻛﻨﻢ ،اﺻﻼً از در و دﻳﻮار و ﻛﻮﭼﻪ ﻧﻤﻲ ﮔﻢ ،ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﺒﺮﻣﺖ ﻳﻪ ﺟﺎﻳﻲ ،
21
94$ 4 ! ﮔﺮﻓﺘﺎرﻧﺪ ،ﻫﺮ ﻛﻲ ﺣﺎﺟﺖ داره ،ﻫﻤﻴﻦ ﺣﺎﻻ ﻧﻴﺖ ﻛﻨﻪ ،ﻣﻲ ﺧﻮام اﺳﻢ ﻳﻪ ﺑﺎب اﻟﺤﻮاج و ﺑﻴﺎرم .اﮔﻪ ﮔﻔﺘﻲ ﻛﺠﺎ ﻣﻲ ﺧﻮام ﺑﺒﺮﻣﺖ،ﮔﻮش ﺑﺪه،اﻫﻞ روﺿﻪ،اﻳﻨﻬﺎ اُﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ،ﻋﻠﻲ رو ﺑﻜﺸﻨﺪ،اﺻﻼً اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻟﺸﻜﺮ،اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺑﻲ ﺣﻴﺎﻳﻪ ﻧﺎﻣﺮد،ﻫﺪف ﻓﻘﻂ ﻋﻠﻲِ،زﻫﺮا ﻣﻲ دوﻧﺴﺖ اﻳﻨﻬﺎ ﻫﺪﻓﺸﻮن ﭼﻴﻪ ،ﻛﻪ رﻓﺖ ﭘﺸﺖ در،اﻳﻨﻬﺎ ﺑﻴﻌﺖ و ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻛﺮدﻧﺪ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺗﺎ وﺿﻊ اﻳﻨﺠﻮرﻳﻪ ﻛﺎر ﻋﻠﻲ رو ﺗﻤﻮم ﻛﻨﻴﻢ،اُﻣﺪﻧﺪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻋﻠﻲ،اﻣﺎ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻨﺪ،آﺧﻪ ﻋﻠﻲ ﻳﻪ ﻣﺪاﻓﻊ داره ﺑﻨﺎم زﻫﺮا،ﺧﺪا ﻟﻌﻨﺘﺸﻮن ﻛﻨﻪ اﻳﻦ دﺷﻤﻨﻲ ﺑﺎ ﻋﻠﻲ اداﻣﻪ داﺷﺖ،ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻫﺮﭼﻲ ﻋﻠﻲ ﻫﺴﺖ،ﺑﺎﻳﺪ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮه،اﻳﻨﻬﺎ اﻳﻦ ﻗﺪر ﺑﻲ ﺣﻴﺎ ﺑﻮدﻧﺪ،ﻛﻮﭼﻴﻚ و ﺑﺰرگ ﺑﺮاﺷﻮن ﻓﺮق ﻧﺪاﺷﺖ،ﻛﺮﺑﻼ وﻗﺘﻲ ﺣﺴﻴﻦ ﻃﻔﻞ ﺷﻴﺮﺧﻮاره رو دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ،ﮔﻔﺘﻨﺪ:اﺳﻤﺶ ﻋﻠﻴﻪ،ﭼﺮا اﻳﺴﺘﺎدي داري ﻧﮕﺎه ﻣﻲ ﻛﻨﻲ،ﭼﻜﺎر ﻛﻨﻢ ،ﻳﻪ ﻛﺎري ﻛﺮد،ﺳﺮ ﻋﻠﻲ ﺑﻪ ﭘﻮﺳﺖ آوﻳﺰان ﺷﺪ ،ﺣﺴﻴﻦ .... ﻣﻦ ﻧﻤﻴﮕﻢ ،ﺳﻴﺪ ﺣﻴﺪرﺣﻠﻲ ﺗﻮ اون ﺷﻌﺮ زﻳﺒﺎش ﮔﻔﺖ،ﮔﻔﺖ :ﻓﻜﺮ ﻧﻜﻨﻲ ﺣﺮﻣﻠﻪ ﺗﻴﺮو زد،ﺗﻴﺮي ﻛﻪ ﺑﻪ ﮔﻠﻮي ﻋﻠﻲ ﺧﻮرد،از ﺳﻘﻴﻔﻪ اُﻣﺪ،ﻫﻤﻮﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻣﺤﺴﻦ و ﺑﻴﻦ درو دﻳﻮار ﻟﻪ ﻛﺮدﻧﺪ،ﻫﻤﻮﻧﺎ ﺗﻴﺮ ﺳﻪ ﺷﻌﺒﻪ ﺑﻪ ﮔﻠﻮي ﻋﻠﻲ زدﻧﺪ،ﺳﻪ ﻣﺮﺗﺒﻪ :ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ ...
22
96 4 ! زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن)ﻋﺞ( آﻗﺎ دﻟﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﭼﺸﻤﺖ ﺑﻬﺎري اﺳﺖ از دﻳﺪه ي ﺗﻮ ﻛﻮﺛﺮ اﺣﺴﺎس ﺟﺎري اﺳﺖ آﻗﺎ ﺑﻪ ﻳﺎد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻮرﻳﺪه ﻣﻲ ﺷﻮي آري اﺳﺎس ﻋﺸﻖ ﺑﻪ زﻫﺮا ﻣﺪاري اﺳﺖ ﻋﺮض ادب ﺑﻪ ﺳﺎﺣﺖ ﻣﺎدر ﻓﺮﻳﻀﻪ اﺳﺖ اﻳﻦ اﺷﻜﻬﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪ ي واﻻ ﺗﺒﺎري اﺳﺖ ﻣﺎ ﻛﺎرﻣﺎن دﻋﺎي ﻓﺮج ﺧﻮاﻧﺪن اﺳﺖ وﺑﺲ اﻳﻦ روزﻫﺎ ﻛﻪ ﻛﺎر ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻳﻪ زاري اﺳﺖ روﺿﻪ ﻛﺠﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻳﻲ ،اي وارث ﻓﺪك اﻳﻦ روﺿﻪ ﺑﻲ ﺧﺰان و ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻬﺎري اﺳﺖ ﺑﺮ ﺷﻴﻌﻪ زﺧﻢ ﺧﻨﺠﺮﺷﺎن ﻛﺎرﮔﺮ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ زﺧﻢ ﺳﻴﻠﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺷﻴﻌﻪ ﻛﺎري اﺳﺖ آﻗﺎ ﺷﻤﺎ ﺑﭙﺮس :ﻛﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﺷﻜﺴﺘﻪ را دﻳﮕﺮ ﭼﻪ ﺟﺎي ﻫﺮ ﺷﺐ ﻧﺎﻗﻪ ﺳﻮاري اﺳﺖ ﻛﻮﭼﻪ ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ ،ﺷﻬﺮ ،ﺑﻪ ﺻﺒﺢ ﻇﻬﻮرﺗﺎن از ﺧﻮن ﺳﺮخ ﻣﺎدرﺗﺎن ،ﻻﻟﻪ ﻛﺎري اﺳﺖ روز ﺑﻲ ﻣﺎدرﻳﻪ زﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮي اﺳﺖ،ﻋﻠﻲ،ﺑﻼل ﺧﻮاب دﻳﺪ،ﭘﻴﻐﻤﺒﺮُ،ﺑﺎﺳﺮو ﺻﻮرت ﺧﺎك آﻟﻮد،ﺑﻼل ﺗﻮ ﻫﻢ دﻳﮕﻪ ﺳﺮي ﺑﻪ زﻫﺮام ﻧﻤﻲ زﻧﻲ،ﺑﺎﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ از ﺧﻮاب ﭘﺮﻳﺪ،ﺑﻼﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن اذان ﻧﻴﻤﻪ ﻛﺎره،از ﻣﺪﻳﻨﻪ رﻓﺘﻪ،دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد ﺑﺮﮔﺮده ﻣﺪﻳﻨﻪ،دﻟﺶ ﺑﺮا ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻮر اُﻓﺘﺎد،ﺑﺎ ﺧﻮدش روز ﺑﻲ ﻣﺎدرﻳﻪ زﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮي اﺳﺖ،ﻋﻠﻲ،ﺑﻼل ﺧﻮاب دﻳﺪ،ﭘﻴﻐﻤﺒﺮُ،ﺑﺎﺳﺮو ﺻﻮرت ﺧﺎك آﻟﻮد ،ﺑﻼل ﺗﻮ ﻫﻢ دﻳﮕﻪ ﺳﺮي ﺑﻪ زﻫﺮام ﻧﻤﻲ زﻧﻲ ،ﺑﺎﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ از ﺧﻮاب ﭘﺮﻳﺪ ،
23
96 4 ! ﺑﻼﻟﻲ ﻛﻪ ﺑﺎ آن اذان ﻧﻴﻤﻪ ﻛﺎره،از ﻣﺪﻳﻨﻪ رﻓﺘﻪ،دﻳﮕﻪ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاد ﺑﺮﮔﺮده ﻣﺪﻳﻨﻪ،دﻟﺶ ﺑﺮا ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻮر اُﻓﺘﺎد،ﺑﺎ ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ:ﺣﺘﻤﺎًﺧﺒﺮﻳﻪ ﺑﺮﮔﺮدم ﻣﺪﻳﻨﻪ،ﻫﻤﭽﻴﻦ ﻛﻪ رﺳﻴﺪ ﻣﺪﻳﻨﻪ،دﻳﺪ ﻣﺪﻳﻨﻪ رو ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ،اُﻣﺪ در ﺧﺎﻧﻪ زﻫﺮا دق اﻟﺒﺎب ﻛﺮد،آي ﻋﺰاداراي ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ،ﺑﺨﺪا ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻲ ﺑﻲ ﺑﻬﺖ ﻟﻄﻒ داﺷﺘﻪ ،ﺑﻲ ﺑﻲ ﻫﺮ ﺑﻲ ﺳﺮو ﭘﺎﻫﻲ رو ﺗﻮ ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ اش راه ﻧﻤﻲ ده، اﺑﻦ ﺑﺎﺑﻮﻳﻪ رواﻳﺖ ﻛﺮده ﭼﻮن ﺣﻀﺮت رﺳﻮل از دﻧﻴﺎ ﻣﻔﺎرﻗﺖ ﻛﺮد و ﺑﻼل از اذان ﮔﻔﺘﻦ اﻣﺘﻨﺎع ﻛﺮد ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﻨﺒﺮ و ﻣﺤﺮاب رﺳﻮل ﺧﺪا ﻏﺼﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد ،روزي ﺣﻀﺮت ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻓﺮﻣﻮد ﻳﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﺎﻳﻠﻢ ﻛﻪ ﺻﺪاي ﻣﻮذن ﭘﺪرم را ﺑﺸﻨﻮم ﺑﻪ ﻧﻘﻠﻲ از اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺣﻀﺮت ﻋﻠﻲ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ،اﻳﻦ ﺧﺒﺮ را ﺑﻪ ﺑﻼل رﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ،ﺑﻼل ﻋﺮض ﻛﺮد ﭼﻮن ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﭘﺎره ي ﺗﻦ رﺳﻮل ﺧﺪاﺳﺖ ﻣﻲ ﭘﺬﻳﺮم ،اوﻣﺪ ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ ي ﺑﻨﻲ ﻫﺎﺷﻢ،ﻣﺪﺗﻲ زﻳﺎدي ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻼل از ﻣﺪﻳﻨﻪ رﻓﺘﻪ،ﺗﺎ رﺳﻴﺪ ﺟﻠﻮي در ﺧﻮﻧﻪ ي ﻓﺎﻃﻤﻪ،ﻣﻦ ازت ﻳﻪ ﺳﻮال ﻣﻲ ﻛﻨﻢ،ﻛﺪوم در،ﻳﻪ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ در و دﻳﻮار ﺳﻮﺧﺘﻪ ﻛﺮد،اﻳﻦ ﻫﻤﻮن درﻳﻪ ﻛﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﻣﻲ اﻳﺴﺘﺎد،ﭼﻪ ﺧﺒﺮه؟ﭼﻲ ﺷﺪه ﻣﺪﻳﻨﻪ؟ﻧﻪ،ﺑﻼل -وارد ﺧﻮﻧﻪ ﺷﺪ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻲ ﺑﻲ ،اﺟﺎزه ﺑﺪه ﺑﺎ ﺷﻌﺮ ﺑﺮات ﺑﺮم ﺟﻠﻮ روﺿﻪ ي ﺑﻼل ،ﺣﻴﻔﻪ ﺳﺮﺳﺮي ازش ردﺷﻴﻢ ﺑﻲ ﻓﺮﻣﻮد . دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ درﻳﻦ وﺳﻌﺖ ﻣﻼل ،ﺑﻼل اذاﻧﺐ ﮔﻮي ﺧﺪارا ،اذان ﺑﻼل ! ﺑﻼل ﺳﻜﻮت ﺗﻠﺦ ﺗﻮ ،ﺑﺎ درد ﻫﻤﻨﺸﻴﻨﻢ ﻛﺮد اذان ﺑﮕﻮي و ﺑﺒﺮ از دﻟﻢ ﻣﻼل ،ﺑﻼل ﭼﺸﻢ ﺑﻲ ﺑﻲ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﺎﻳﻴﺪ ﭼﺸﻢ ﺑﻼل ﺑﺎﻻي ﻣﺎذﻧﻪ رﻓﺖ و ﺷﺮوع ﻛﺮد ﺑﻪ اذان ﮔﻔﺘﻦ ،ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺻﺪاي اذان ﮔﻔﺘﻦ ﺑﻼل ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ اﷲ اﻛﺒﺮ اﷲ اﻛﺒﺮ ،ﺻﺪاي ﮔﺮﻳﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ،ﺑﻴﺎد زﻣﺎن ﭘﺪر اﻓﺘﺎد آﻧﭽﻨﺎن ﺑﻴﺘﺎب ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ از ﮔﺮﻳﻪ ﺧﻮدداري ﻛﻨﺪ ﺻﺪاي اذان ﺑﻼل ﺑﺎ ذﻛﺮ اﺷﻬﺪ ان ﻻ اﻟﻪ اﻻ اﷲ ﺷﻨﻴﺪه ﺷﺪ ،ﺻﺪاي ﻧﺎﻟﻪ ي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﺷﺪ ،اﻣﺎ ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺑﻼل ﻣﻮذن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ذﻛﺮ اﺷﻬﺪ ان ﻣﺤﻤﺪا رﺳﻮل اﷲ را ﺑﺮ زﺑﺎن ﺟﺎري ﻛﺮد اﻫﻞ ﺧﺎﻧﻪ دﻳﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻏﺶ ﻛﺮد ،ﺑﺎ دﻳﺪن اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ دوان دوان ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ روﺳﻨﺪن آي ﺑﻼل دﻳﮕﻪ ﺑﺴﻪ ،ﻣﺎدرﻣﻮن زﻫﺮا ﺗﻤﻮم ﻛﺮد ،ﺧﺒﺮ ﺑﻪ اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ رﺳﻮﻧﺪن .ﻣﻦ ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ آﻗﺎ ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﺷﻮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ
24
96 4 ! رﺳﻮﻧﺪ راﻫﻲ ﺗﺎ ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﺎر ﺑﻪ ﺟﺎﻳﻲ رﺳﻴﺪ روي ﻛﻨﺪه ي زاﻧﻮ ﻫﻲ ﻣﻲ ﻧﺸﺖ ﻫﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲ ﺷﺪ .اﷲ اﻛﺒﺮ ﻣﻦ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺗﺎ ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﺪم روﺿﻪ ﺑﻼل رو .ﭘﻲ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻮدم اداﻣﻪ روﺿﻪ ﺑﻼل ﺧﻴﻠﻲ ﺟﺎﻧﺴﻮزه دﻳﺪم ﺑﺮاﺗﻮن ﺑﮕﻢ ﺧﻼﺻﻪ ﻛﻨﻢ ﮔﺬﺷﺖ اﻳﻦ ﺑﻴﺖ زﺑﺎن ﺣﺎل ﺑﭽﻪ ﻫﺎي ﺣﻀﺮت ﺑﻌﺪ ﺷﻬﺎدت آﻣﺪي ﮔﺮ ﭘﺮﺳﺶ اﺣﻮال ﺑﻴﻤﺎر اي ﺑﻼل دﻳﺮ ﻛﺮدي و ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻛﺎر از ﻛﺎر اي ﺑﻼل زاﻧﻮﻫﺎش ﻟﺮزﻳﺪ دم در رو زﻣﻴﻦ ﻧﺸﺴﺖ،ﺳﺮ رو دﻳﻮار ﮔﺬاﺷﺖ،ﻳﻪ ﻧﮕﺎه ﺑﻪ ﭘﺎﻳﻴﻦ در ﻛﺮد،دﻳﺪ ﭘﺎﻳﻪ ﻫﺎي در ﺳﻮﺧﺘﻪ،ﻫﻨﻮز آﺛﺎر آﺗﺶ دو ﻃﺮف دﻳﻮار و ﮔﺮﻓﺘﻪ،ﺑﺎ ﺧﻮدش ﮔﻔﺖ:ﺧﺪا ﻟﻌﻨﺖ ﻛﻨﻪ اوﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺣﻖ ﺗﻮ رو ﻏﺼﺐ ﻛﺮدﻧﺪ،ﺧﺎﻧﻢ ﺟﺎن،آﺧﻲ ،اﻣﺎن،اﻣﺎن ،آدم ﻋﺰادار ﻳﻪ آﺷﻨﺎ ﻣﻴﺒﻴﻨﻪ ﺗﺎزه ﻧﺎﻟﺶ ﮔﻞ ﻣﻴﻜﻨﻪ،ﻳﻪ ﻋﻤﻮﻳﻲ ﻧﺒﺎﺷﻪ ،داﻳﻲ ﻧﺒﺎﺷﻪ،وﻗﺘﻲ ازﺳﻔﺮ ﻣﻴﺎد ،ﺗﺎ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺶ ﻫﻤﻪ ﮔﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﮕﻴﺮه ،اُﻧﻮﻗﺖ اﮔﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻲ ﺷﻜﺮو ﺷﻜﺎﻳﺖ و ﻛﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﺒﻴﻨﻲ،ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺎﺳﺖ،ﻫﻢ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﺖ ﮔﻠﻪ داري ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﺟﻮر ﺑﺸﻪ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻲ،وﻗﺘﻲ ﺑﻬﺖ اﺣﺘﻴﺎج دارﻳﻢ،ﻫﻢ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ات داري ﻣﻴﮕﻲ ﺧﻮب ﺷﺪ ﻧﺒﻮدي،ﻳﻪ ﻧﮕﺎه ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﻼل،ﺧﻮب ﺷﺪ ﻧﺒﻮدي،اﻳﻨﻘﺪر ﻣﺎدر ﻣﺎ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮد،از ﺻﺪاي ﮔﺮﻳﻪ ﺷﻢ اﻳﺮاد ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ،ﺑﺤﺚ ﻓﻨﻲ دارم ،ﺑﻲ ﺑﻲ ﻫﻤﻪ ﻛﺎر ﻛﺮده ﺑﺮا زﻧﺪه ﻣﻮﻧﺪن ﭘﺮﭼﻢ،ﻫﻤﻪ ي دﻧﻴﺎﺣﻴﺮون ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻨﻮ ﺗﻮاﻧﺪ واﻻ،ﺷﻴﻌﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮔﺮﻳﻪ زﻧﺪه اﺳﺖ ،اﻣﺎم اﻣﺖ ﻣﻲ ﻓﺮﻣﻮد،ﮔﺮﻳﻪ ﻣﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺳﻴﺎﺳﻲ اﺳﺖ،ﻗﺮﺑﻮﻧﺶ ﺑﺮم ﺧﺪا رﺣﻤﺘﺶ ﻛﻨﻪ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮد ﻃﻮري ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮔﺮﻳﺸﻮن ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ،ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ زﻧﻬﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮدﻧﺪ،ﺑﻌﺪ ﻛﻢ ﻛﻢ ﻣﺮدﻫﺎ ﮔﺮﻳﺸﻮن ﻣﻴﮕﺮﻓﺖ ،اﻣﻮر ﻣﺮدم ﻣﺨﺘﻞ ﻣﻴﺸﺪ ،ﻣﻴﮕﻔﺘﻨﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﻪ زﻫﺮا ﺑﮕﻮ ﻳﺎ ﺷﺐ ﻳﺎ روز ،ﮔﺬاﺷﺖ رﻓﺖ ﺗﻮ ﺑﻴﺎﺑﻮﻧﻬﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮد ،ﻛﻪ اﮔﻪ ﻣﻨﻮ ﺗﻮ ،ﺗﻮ روﺿﻪ داد زدﻳﻢ ﻫﺮ ﻛﻲ ﻫﺮ ﭼﻲ ﮔﻔﺖ: ﺑﮕﻴﻢ ،ﻣﺎ ﻳﻪ ﻣﺎدري داﺷﺘﻴﻢ ،اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﺑﺮا ﻣﺎ ﺣﻞ ﻛﺮد،ﺗﻮ ﻫﻢ اﮔﻪ اﻋﺘﺮاض داري ﺑﺮو،ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ زﻫﺮا اﻋﺘﺮاض ﻛﻦ،ﻗﺼﻪ ي ﮔﺮﻳﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ رو ﺷﻬﻴﺪ ﻣﻄﻬﺮي ﻧﻘﻞ ﻛﺮده .ﺑﻼل ﮔﻔﺖ :ﭘﺲ دﺳﺖ ﻣﻨﻮ ﺑﮕﻴﺮﻳﺪ ﺑﺮﻳﻢ ﻛﻨﺎر ﻗﺒﺮش،ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ:ﺑﺎﻳﺪ ﺻﺒﺮ ﻛﻨﻲ ﻫﻮا ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﺸﻪ،ﻣﺎدر ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺒﺎدا از ﻗﺒﺮش ،اوﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻬﻠﻮﺷﻮ ﺷﻜﺴﺘﻨﺪ ﻣﻄﻠﻊ ﺑﺸﻨﺪ،دﻳﺸﺐ ﺟﺎت ﺧﺎﻟﻲ ﺑﻮد ﻳﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﺎﺑﻮﺗﻮ ﺑﮕﻴﺮي،ﻗﺮﺑﻮن ﮔﺮﻳﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮم اي ﻣﺮدم ،ﻣﻦ روﺿﻪ ﺧﻮﻧﻬﺎ ﻣﻲ_ ﺧﻮﻧﺪن ،ﺧﻴﺎل ﻣﻴﻜﺮدم ،ﺧﻮدﺷﻮن ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ،ﭼﻨﺪ ﺷﺐ ﭘﻴﺶ ﺗﻮ ﻛﺘﺎب ﺗﺎرﻳﺨﻲ دﻳﺪم ،ﻫﺴﺖ ،ﻫﻤﻪ زﻧﻬﺎي ﻣﺪﻳﻨﻪ
25
96 4 ! ﺟﻤﻊ ﺷﺪﻧﺪ،ﺗﻮ ﻣﺠﻠﺲ،ﻣﻌﻄﻠﻨﺪ ﻳﻪ ﻧﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺰاي ﻣﺠﻠﺲ زﻧﻮﻧﻪ ﺑﻴﺎد،دﻳﺪﻧﺪ،ﻳﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﻳﻪ ﭼﺎدري ﺳﺮﺷﻪ،ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺮاش ﺑﺰرﮔﻪ،ﻫﻤﭽﻴﻦ ﻛﻪ از در ﺣﺠﺮه ﺑﻴﺮون اُﻣﺪ،ﺻﺪاي ﮔﺮﻳﻪ زﻧﻬﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،ﻳﻪ ﭼﻴﺰي دﻳﺪم ﺧﻴﻠﻲ دﻟﻢ ﺳﻮﺧﺖ،ﻓﺎﻃﻤﻪ آﺧﻪ اﺛﺎﺛﻲ ﻧﺪاره ﺗﻮ زﻧﺪه ﮔﻴﺶ،ﺟﻬﻴﺰه اي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﻪ اون ﺻﻮرت ،اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﺧﻮاﺳﺖ وﺻﻴﺖ ﻛﻨﻪ ،ﮔﻔﺖ :ﻋﻠﻲ اﺛﺎث ﺧﻮﻧﻢ ﻣﺎل دﺧﺘﺮﻣﻪ ،وﻗﺘﻲ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ رﺳﻴﺪ ،اﺛﺎﺛﻪ ﺧﻮﻧﻢ و ﺑﺪه ﺑﻬﺶ ،ﻳﻪ ﭼﻴﺰاﻳﻲ ﻓﻘﻂ ﻣﺎل زﻳﻨﺐ ﺑﻮده،از ﻣﺎدر ﻳﻪ ﮔﺮدن ﺑﻨﺪ داره،از ﻣﺎدر ﻳﻪ ﭼﺎدر داره،ﺧﻴﻠﻲ ﻧﺎز دارﻳﺪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ،ﺧﻴﻠﻲ ﻗﺸﻨﮓ اﻣﺮوز ﻋﺰاداري ﻛﺮدﻳﺪ،ﻣﻨﻢ ﻟﺤﻦ ﺧﻮﻧﺪﻧﻢ ﻟﺤﻦ ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎزه از ﺗﺸﻴﻴﻊ ﺟﻨﺎزه ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ،اﻧﮕﺎر ﮔﻠﻮم و ﺧﺎك ﮔﺮﻓﺘﻪ،آي ﻣﺎدر،اﻣﺎن آي اﻣﺎن،ﻣﺎدر ﻣﻦ رﺷﻴﺪه ﺑﻮد ،ﻣﺎدر ﻣﻦ ﭼﺜﻪ اش ﺿﻌﻴﻒ ﻧﺒﻮد،دﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻛﻪ ﺿﻌﻴﻒ ﻧﻤﻲ ﺷﻪ ﺑﺪﻧﺶ ،اﮔﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻴﺪ ،ﺟﻮون ﻣﺮگ ﺷﺪه،ﺗﻘﺼﻴﺮ ﻣﻴﺦ دره، زﻳﻨﺐ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﺮ در اﺳﺖ، در ذﻛﺮ ﻣﺎدر ﻣﺎدر اﺳﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﻲ زد ،اﺷﻚ ﻣﻲ رﻳﺨﺖ ،اﻣﺎ ﺗﺎ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻲ اﻓﺘﺎد اﺷﻜﺎش و ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﺮد ،داداش ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮري ،ﺧﻮدم ﻛﻨﻴﺰﺗﻢ ،ﺧﻮدم ﺑﺮات ﻣﺎدري ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ،ﻧﻤﻲ ذارم ﺑﻲ ﻣﺎدري آزارت ﺑﺪه ،ﮔﺎﻫﻲ ﻣﻲ رﻓﺖ ،ﺗﻮ داﻣﻦ ﻋﻠﻲ ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺖ ،اﺷﻚ ﻋﻠﻲ رو ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﺮد زﻳﻨﺐ ،اﻣﺎ ﺗﻮ اﻳﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﻳﻪ ﻧﻔﺮه ،زﻳﻨﺒﻢ ﻛﺎري ازش ﺑﺮﻧﻤﻲ آد ،اوﻧﻢ داداش ﺑﺰرگ اﺳﺖ ،ﮔﺎﻫﻲ ﺣﺴﻴﻦ از ﻳﻪ ﻃﺮف ،زﻳﻨﺐ از ﻳﻪ ﻃﺮف ،ﻣﻲ رﻓﺘﻨﺪ ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺘﻨﺪ ،زﻳﻨﺐ ﺣﺴﻴﻦ و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ آروم ﻛﻨﻪ اﺷﻜﺶ و ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﺮد ،اﻣﺎ ﺣﺴﻦ و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ آروم ﻛﻨﻪ ،ﻣﻲ اُﻣﺪ ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد ،از ﺣﺴﻦ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﺮد،اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻣﻲ دﻳﺪ ﺧﻮاﻫﺮ داره ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،اﺷﻜﺎش و ﭘﺎك ﻣﻲ ﻛﺮد،ﻣﻲ ﮔﻔﺖ:ﺑﺒﻴﻦ دﻳﮕﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻢ ،ﺑﺴﻪ دﻳﮕﻪ،ﻣﻲ ﮔﻔﺖ:ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﻲ ﺑﺮا ﭼﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ،ﻧﻤﻲ ﮔﻢ،ﻧﻤﻲ ﮔﻢ ،ﺑﺬار ﺑﺎ درد ﺧﻮدم ﺑﻤﻴﺮم، ،ﺑﺬار ﺑﺎ درد ﺧﻮدم ﺑﺴﻮزم ،اﻣﺎن اﻣﺎن،از ﻫﻤﻮن ﺑﭽﻪ ﮔﻲ ﺑﻠﺪ ﺑﻮد ﭼﻪ ﻛﺎر ﻛﻨﻪ،ﻛﺴﻲ ﻛﻪ درد ﻣﻲ ﻛﺸﻪ،آروﻣﺶ ﻛﻨﻪ،ﺷﺎم ﻏﺮﻳﺒﺎن ﻫﻤﻪ آروم ﺷﺪﻧﺪ،ﻛﻢ ﻛﻢ،رﻗﻴﻪ ،ﺳﻜﻴﻨﻪ،ﻧﺠﻤﻪ ،ﻫﻤﻪ آروم ﺷﺪﻧﺪ ،ﮔﻔﺖ :اﻟﺤﻤﺪاﷲ ﺧﻴﺎﻟﻢ راﺣﺖ ﺷﺪ،اﻳﻨﻘﺪر اﻳﻨﻬﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮدﻧﺪ:داﺷﺘﻨﺪ ﻣﻲ ﻣﺮدﻧﺪ،ﻳﻪ دﻓﻌﻪ دﻳﺪ ﺻﺪاي ﻳﻪ ﻧﻔﺮ از ﻳﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،ﻛﻢ ﻛﻢ ﻫﻤﻪ ﺳﺮاﺷﻮن و ﺑﻠﻨﺪ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﻧﮕﺎش ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ،دوﺑﺎره داره ﺑﺎزار ﮔﺮﻳﻪ داغ ﻣﻴﺸﻪ،
26
96 4 ! ﺳﺮﻳﻊ اُﻣﺪ ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﺑﺒﻴﻨﻪ ﻛﻴﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،آﺧﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮد،اﻳﻦ ﺧﻴﻤﻪ ﻫﺎ دﻳﺸﺐ ﺣﺴﻴﻦ داﺷﺖ ،ﻋﺒﺎس داﺷﺖ،ﻋﻠﻲ اﻛﺒﺮ داﺷﺖ،دﻳﺪ ﻳﻜﻲ داره ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،رﺑﺎب،ﻣﺎدر ﻋﻠﻲ اﺻﻐﺮ،رﺑﺎب ﺗﻮ دﻳﮕﻪ ﭼﺮا،ﺧﺎﻧﻢ ﺟﺎن ﻗﺼﺪ ﺟﺴﺎرت ﻧﺪاﺷﺘﻢ،ﻣﻦ ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻢ آب ﻧﻤﻲ ﺧﻮرم،ﺑﻪ زور ﺑﻬﻢ آب دادﻳﻦ،ﺳﻴﻨﻪ ﻫﺎم ﭘﺮ از ﺷﻴﺮ ﺷﺪه،اﻣﺎن آي اﻣﺎن...
27
(3 4 9 ! زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن)ﻋﺞ( ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪ اي ﻛﻪ در آن ﺷﻌﻠﻪ ﻫﺎ ﻧﻮا ﻛﺮده ﺑﺮاي آﻣﺪﻧﺖ ﻣﺎدرت دﻋﺎ ﻛﺮده ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺑﮕﻴﺮي ﺗﻮ اﻧﺘﻘﺎﻣﺶ ﻣﺮا ﻣﻴﺎن ﻧﺎﻓﻠﻪ ﻫﺎﻳﺶ ﭼﻪ ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎ ﻛﺮده اﮔﺮ ﻛﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﺷﺪﻳﻢ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺎاﻳﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﻤﻦ ﺗﻮﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﮔﺮ اﻋﺘﻨﺎ ﻛﺮده ﺗﻮ ﮔﻔﺘﻪ اي ﻛﻪ ﺑﻮد اﻟﮕﻮي ﺗﻮ ﻣﺎدر ﺗﻮ ﻫﻤﺎن ﻛﻪ ﺷﻴﺮ ﺧﺪا ﺑﺮ وي اﻗﺘﺪا ﻛﺮده ﻫﺰار ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﻨﻮز ﻋﺰاداري ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ ﺗﻮ را ﻏﺼﻪ اش ﻋﺰا ﻛﺮده ﺷﻨﻴﺪه ام ﻛﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭘﻴﺮﻫﻨﺶ ﻧﮕﻪ ﺑﻪ ﭘﻴﺮﻫﻨﺶ ﺑﺎدﻟﺖ ﭼﻬﺎ ﻛﺮده ﺑﺮاي زﺧﻢ ﻛﺒﻮدش ﺑﻴﺎر داروﻳﻲ ﻫﻤﺎن ﻛﻪ ﺑﻬﺮ ﻇﻬﻮرت ﺧﺪا ﺧﺪا ﻛﺮده ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا)س( ﺳﺮ درد داﺷﺖ ،ﺑﺎز ﺳﺮش را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺎران اﺷﻚ دور و ﺑﺮش را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺣﺴﻲ ﺷﺒﻴﻪ ﻏﺮﺑﺖ و دﻟﺘﻨﮕﻲ ﻏﺮوب ﺣﺎل و ﻫﻮاي ﻫﺮ ﺳﺤﺮش را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد
28
(3 4 9 ! ﻳﻪ روز دﻳﺪ دارن درﻣﻲ زﻧﻨﺪ،ﻓﺮﻣﻮد ﺣﺴﻨﻢ در و ﺑﺎز ﻛﻦ ﻣﺎدر ﺑﺒﻴﻦ ﻛﻴﻪ،ﺣﺴﻨﻴﻦ دوﻳﺪﻧﺪ در و ﺑﺎز ﻛﺮدﻧﺪ،ﻣﺎدر ﻣﻲ ﮔﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ،ﻣﻲ ﺟﻬﻨﺪ از ﺟﺎﺷﻮن،درو ﺑﺎز ﻛﺮدﻧﺪ دﻳﺪﻧﺪ ﺳﻠﻤﺎن ﭘﺸﺖ دره،ﻣﺎدر ﺳﻠﻤﺎﻧﻪ،ﻓﺮﻣﻮد :ﺑﻪ ﺳﻠﻤﺎن ﺑﮕﻴﺪ ﺑﻴﺎد ﺗﻮ،ﺳﻠﻤﺎن وارد ﺷﺪ ،دو ﻃﺮﻓﺶ ﺣﺴﻨﻴﻦ،ﺑﻲ ﺑﻲ ﻓﺮﻣﻮد:ﻋﻤﻮ ﺟﺎن ﺧﻮش اُﻣﺪي،ﻗﺒﻞ وﻓﺎت ﭘﻴﻐﻤﺒﺮه،ﻧﻪ زﻣﺎن ﺑﺴﺘﺮي ﺷﺪن ﺑﻲ ﺑﻲ،ﺳﻠﻤﺎن ﺑﺸﻴﻦ،ﻧﺸﺴﺖ ﺳﻠﻤﺎن،ﺧﺎﻧﻢ رﻓﺖ،ﻳﻪ ﺳﻔﺮه آورد،ﺑﺎز ﻛﺮد،ﻳﻪ ﻗﺮص ﻧﺎن ﻣﻴﺎن ﺳﻔﺮه اﺳﺖ،ﻳﻪ ﻣﺸﺖ ﺧﺮﻣﺎ رو ﻧﻮن،ﻓﺮﻣﻮد :ﺳﻠﻤﺎن ﺧﻮش اُﻣﺪي،ﻧﻮن و ﺧﻮدم ﺑﺮات ﭘﺨﺘﻢ،دﻟﻢ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد اﻣﺮوز ﻣﻲ آي،ﺧﻮدم رﻓﺘﻢ ﺧﺮﻣﺎ ﺑﺮات ﺟﻤﻊ ﻛﺮدم،ﺣﺎﻻ روزي ﺗﻮ ﻛﻲ ﻣﻲ ده؟ﺳﻔﺮه رو ﻣﺎدر ﭘﻬﻦ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ،اﻳﻨﻘﺪر ﻣﺎدر دﻟﺶ ﺑﺮا ﻣﺎ ﻣﻲ ﺳﻮزه،ﻫﺮﻛﻲ ﻣﺎدر داره اﻻن ﺑﺒﻴﻨﻪ،ﻫﻤﻪ ي ﻣﺎدرا ﻳﻪ ارﺗﺒﺎﻃﻲ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﻫﺴﺘﻲ دارن، ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎن،ﺑﺒﻴﻦ اﮔﻪ راه داره. ﺑﺒﻴﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻴﭻ راﻫﻲ ﻧﺪاره،ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮي،آﺧﻪ اﻳﻨﻄﻮري ﻛﻪ ﻧﻤﻲ ﺷﻪ. ﺑﺒﻴﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﻋﺰﻳﺰم ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﺧﻮﺑﻪ ﺗﻮ ﻫﻴﺠﺪه ﺳﺎﻟﺘﻪ،ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﻓﺮﻣﻮد :اﮔﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاد،در ﺻﺒﺮ اﻳﻮب و ﺑﺒﻴﻨﻪ،در ﻋﺰم ﻣﻮﺳﻲ رو،در ﻋﺼﻤﺖ ﻋﻴﺴﻲ رو در ﺟﻼل و ﻫﻴﺒﺖ آدم رو ،ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ،اﻣﺎ وﻗﺘﻲ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻮ دﻓﻦ ﻛﺮد،ﺧﺎﻛﺎرم ﺻﺎف ﻛﺮد،ﻳﻪ ﺧﻮرده ﺧﺎﻛﺎرو ﺑﻪ ﻫﻢ زد،ﻛﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﻗﺒﺮي ﻧﻴﺴﺖ،از دور واﺳﺘﺎد،رﻓﺘﻲ؟ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻮﻧﺪم؟ﺑﻌﺪ ﺧﻮدش ﺟﻮاب ﺧﻮدﺷﻮ ﻣﻲ داد،رو ﻛﺮد ﺑﻪ ﻗﺒﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ،ﻣﻲ ﮔﻔﺖ آﻗﺎ ،اﮔﻪ از ﻣﻦ ﺳﺌﻮال ﻛﻨﻲ ﻣﻲ ﮔﻢ ﺻﺒﺮ دﻳﮕﻪ ﻧﺪارم،ﻳﻌﻨﻲ ﻫﻴﭻ راﻫﻲ دﻳﮕﻪ ﻧﺪاره؟ ﺑﺒﻴﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﻋﺰﻳﺰم ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎن
29
(3 4 9 ! ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﻣﻦ ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن زﻣﻴﻦ ﮔﻴﺮ ﻣﻦ آﺳﻤﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن اﮔﺮ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﭼﻪ ﺷﺪ ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﻫﻤﺴﻔﺮ ﻣﺎﻧﺪﻧﺖ ﭼﻪ ﺷﺪ ﭘﺎي ﺣﺮف ﭘﺪر ﻣﺎﻧﺪﻧﺖ ﭼﻪ ﺷﺪ ﻣﺎﺟﺮاي ﺳﭙﺮ ﻣﺎﻧﺪﻧﺖ ﭘﺲ از ﻗﺼﻪ ي ﭘﺸﺖ در ﻣﺎﻧﺪﻧﺖ ﻧﺪارد ﻋﻠﻲ ﻫﻢ زﺑﺎﻧﻲ،ﺑﻤﺎن ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ اﮔﺮ ﻧﺮوي،ﻣﻴﻤﻴﺮم اﮔﺮ ﺑﺮوي ﺑﺪون ﺗﻮ ﻏﻢ ﺑﻲ ﻋﺪد ﻣﻲ ﺷﻮد ﺑﺮاي ﻋﻠﻲ ﺑﻲ ﺗﻮ ﺑﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻧﺮو ﻛﻪ ﻏﺮورم ﻟﮕﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد واﻳﻦ ﺳﻘﻒ،ﺳﻨﮓ ﻟﺤﺪ ﻣﻲ ﺷﻮد ﭼﻪ ﻛﻢ دارد اي زﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﭼﻪ ﻛﻢ دارد،دﻧﻴﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ،ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺮﻣﻮد :ﻋﻠﻲ،ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ ﺧﻮﺑﻪ،ﻋﻠﻲ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ:زﻫﺮا ﺟﺎن ﺗﺎ ﺗﻮ رو دارم ﻛﻢ ﻧﺪارم،ﻏﻢ ﻧﺪارم. ﭼﺮا اﺷﻚ را آﺑﺮو ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﭼﺮا ﭼﺎدرت را رﻓﻮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﭼﺮا اﺳﺘﺨﻮان در ﮔﻠﻮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﭼﺮا ﻣﺮگ را آرزو ﻣﻲ ﻛﻨﻲ ﺗﻮ ﺑﺎﻳﺪ ﻏﻤﻢ را ﺑﺪاﻧﻲ ﺑﻤﺎن
30
(3 4 9 ! ﺑﺒﻴﻦ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﻋﺰﻳﺰم ﺗﻮ ﺧﻴﻠﻲ ﺟﻮاﻧﻲ ﺑﻤﺎن ﺑﻪ اﻟﺘﻤﺎس ﻧﮕﺎﻫﻪ ﻳﺘﻴﻢ ﻫﺎي ﺧﻮدت ﺑﻪ دﺳﺘﺎن ﻛﺮﻳﻤﺎﻧﻪ ي دﻋﺎي ﺧﻮدت ﺑﻴﺎ دوﺑﺎره دﻋﺎ ﻛﻦ وﻟﻲ ﺑﺮاي ﺧﻮدت ﺑﺮاي ﭘﻬﻠﻮ و ﺑﺎزو و دﺳﺖ و ﭘﺎي ﺧﻮدت ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻧﺮﻓﺘﻦ دﻋﺎ ﻛﻨﻲ ،ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاي ﺑﻲ ﻛﺴﻲ ﻣﻦ دﻋﺎ ﻛﻨﻲ ،ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ دﻳﺪﻣﺖ از ﺻﺒﺢ ﺑﻬﺘﺮي اﻣﺮوز ﻣﻲ ﮔﻦ ﻣﺤﺘﻀﺮ روز آﺧﺮ ﻋﻤﺮش،ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب ﻣﻲ ﺷﻪ،اﻣﺮوز ﭘﺎ ﺷﺪ،ﺑﭽﻪ ﻫﺎرو ﻫﻤﻪ رو،ﺷﺴﺘﻮﺷﻮ داد،ﺣﻤﺎم ﻛﺮد،ﻟﺒﺎﺳﺎﺷﻮﻧﻮ ﻋﻮض ﻛﺮد،ﻫﻤﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺷﺪن ﻣﺎدر،از ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪه،ﻣﻮﻫﺎﺷﻮﻧﻮ ﺷﻮﻧﻪ ﻛﺮد،ﺣﺴﻴﻦ،ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﻣﺎدر ﻧﺪاري اﻳﻨﻘﺪر آﺷﻔﺘﻪ اي،ﺑﭽﻪ ﻫﺎ رو ﻓﺮﺳﺘﺎد ﺧﻮﻧﻪ ي ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ،ﺻﺪا زد اﺳﻤﺎء ﻛﻤﻚ ﻛﻦ،ﻣﻦ ﺧﻮدم ﻣﻲ ﺧﻮام اﺳﺘﺤﻤﺎم ﻛﻨﻢ،آب ﻣﻲ رﻳﺨﺖ،ﺧﺎﻧﻢ ﭼﻪ ﺿﺮورﺗﻲ داره،ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮب ﻧﻴﺴﺖ؟ﻓﺮﻣﻮد:اﻣﺸﺐ ﻋﻠﻲ ﻣﻲ ﺧﻮاد ﻣﻨﻮ ﻏﺴﻞ ﺑﺪه،اﻳﻦ ﻟﺨﺘﻪ ﺧﻮﻧﻬﺎ آﻗﺎﻣﻮ اذﻳﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ. ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ دﻳﺪﻣﺖ از ﺻﺒﺢ ﺑﻬﺘﺮي اﻣﺮوز )ﻧﻮﻧﻢ ﭘﺨﺖ ﻣﺎدر اﻣﺮوز،ﺑﺎﻳﻪ دﺳﺖ،ﭘﭽﻪ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ دﺳﺖ ﭘﺨﺖ ﻣﻨﻮ دوﺳﺖ دارن ﺑﺨﻮرﻧﺪ(. ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ دﻳﺪﻣﺖ از ﺻﺒﺢ ﺑﻬﺘﺮي اﻣﺮوز و ﺳﻔﺮه ﻧﺎن ﺧﻮدت را ﻣﻲ آوري اﻣﺮوز دوﺑﺎره دﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﺮي اﻣﺮوز ﻧﮕﻮ ﺑﻪ ﻓﻜﺮ ﺟﺪاﻳﻲ زﺣﻴﺪري اﻣﺮوز ﻛﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﻴﺮ ﺷﺪي ﻳﺎ ﺟﻮاﻧﻴﺖ رﻓﺘﻪ
31
(3 4 9 ! دوﺗﺎﻳﻲ ﺑﺮا ﺣﺴﻴﻦ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﻴﻢ،اﻣﺸﺐ ﻫﻤﻪ ﻣﻴﺮن ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﻣﺎدر ﻧﻴﺴﺖ،ﻣﺎدر رﻓﺘﻪ ﻛﺮﺑﻼ ﻛﻨﺎر ﺑﺪن ﭘﺎره ﭘﺎره،اي ﻏﺮﻳﺐ ﻣﺎدر ﺣﺴﻴﻦ،ﺷﺐ ﺟﻤﻌﻪ اﺳﺖ ،ﮔﻔﺖ :ﻣﮕﻪ ﻳﺎدم ﻣﻴﺮه ،واﻟﺸﻤﺮُ ﺟﺎﻟﺲ ﻋﻠﻲ ﺻﺪره ،ﺣﺴﻴﻦ ،ﺣﺴﻴﻦ، ﻓﺮﻣﻮد :ﻫﻤﻪ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻦ ﺑﮕﻦ ﻣﺎدر ،اوﻧﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺳﺎدات ﻧﻴﺴﺘﻦ ﺑﮕﻦ ﻣﺎدر ،ﻧﺒﺾ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻫﻤﻴﻨﻪ ،ﻫﺮﻛﻲ ﮔﺮﻓﺘﺎره، ﺑﮕﻪ واي ﻣﺎدر ،آﺧﻪ ﻫﺮﻛﻲ ﺗﻮ ﻋﺎﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻣﻲ ﺷﻪ ،ﻣﺎدر ﺑﻪ دادش ﻣﻲ رﺳﻪ ،ﺧﻮدت ﺑﮕﻮ واي ﻣﺎدر ،ﻋﺰت اﻳﻦ اﻧﻘﻼب و ﺑﺨﻮاه ،ﺑﺮاي رﻫﺒﺮﻣﻮن ﺑﮕﻮ واي ﻣﺎدر ،ﺣﻀﺮت آﻗﺎ )آﻳﺖ اﷲ ﺧﺎﻣﻨﻪ اي ﺣﻔﻈﻪ اﷲ( ﻓﺮﻣﻮد :ﻣﻦ ﺗﻤﺎم ﺣﺎﺟﺎﺗﻤﻮ ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ از ﻣﺎدرم ﻣﻴﮕﻴﺮم ،ﻫﺮ ﻛﺴﻲ ﻣﺮﻳﺾ داره ﺑﮕﻪ واي ﻣﺎدر ،ﻗﺮض داره ،ﺣﺎﺟﺎت دﻧﻴﻮي ﺗﻮن اﮔﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﮕﻴﺪ ،ﺑﭽﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرﻳﻪ ﻛﻮﭼﻴﻜﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﺎدر ﻣﻴﮕﻪ ،آي ﻣﺎدر ﻣﺎدر ،ﻣﺎدر ﺟﻮوﻧﻢ ﻣﺎدر ،ﻫﻲ واي ،ﺧﺪاﻳﺎ ﻓﺮج اﻣﺎم زﻣﺎن ﻣﺎ را ﺑﺮﺳﺎن ،آﻗﺎﻣﻮن و ﺑﻪ داد ﻣﺎ ﺑﺮﺳﺎن ،ﻣﺎرو ﺳﺮﺑﺎز ﺧﻮب وﻻﻳﺖ و اﻣﺎم زﻣﺎﻧﻤﻮن ﻗﺮار ﺑﺪه،
32
*6 4 9 ! زﻣﺰﻣﻪ اﻣﺎم زﻣﺎن)ﻋﺞ( ﮔﺮ آن ﻳﺎر ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ دل ﻣﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد ﮔﺮه از ﻛﺎر ﻓﺮو ﺑﺴﺘﻪ ي ﻣﺎ وا ﻣﻲ ﻛﺮد ﻧﻔﺴﺶ ﺟﺎن ﺟﻬﺎن زﻧﺪه ﻧﻤﺎﻳﺪ ورﻧﻪ دﻳﮕﺮان ﻫﻢ ﺑﻜﻨﻨﺪ آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻴﺤﻲ ﻣﻲ ﻛﺮد ﻛﺎش آن ﻋﺮش ﻧﺸﻴﻦ ﭘﺎدﺷﻪ ﻛﺸﻮر ﺟﻮد ﮔﺬري از ره ﻣﺎ ﺧﺎك ﻧﺸﻴﻦ ﻫﺎ ﻣﻲ ﻛﺮد ﮔﻮﻳﻲ از ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ آﻣﺪه ﺑﻮد داﺷﺖ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺠﻮا ﻣﻲ ﻛﺮد ﺷﺎﻳﺪ اﻳﻦ زﻣﺰﻣﻪ اش ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮزﻧﺪت ﻛﺎش زود ﻣﻲ آﻣﺪ و زﺧﻢ ﺗﻮ ﻣﺪاوا ﻣﻲ ﻛﺮد دوش در ﻟﺤﻦ ﺳﻜﻮﺗﺶ ﻏﻢ ﺟﺎﻧﻜﺎﻫﻲ داﺷﺖ ﻏﺮﺑﺘﺶ در دل ﻣﺎﺗﻢ زده ﻏﻮﻏﺎ ﻣﻴﻜﺮد ﮔﻮﻳﻲ از ﺻﺤﺒﺖ ﻣﺎ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﺗﻨﮓ آﻣﺪه ﺑﻮد داﺷﺖ ﺑﺎ ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺠﻮا ﻣﻴﻜﺮد ﺣﺘﻢ دارم دل اﮔﺮ از ﭘﻲ ﻧﺠﻮاﻳﻲ رﻓﺖ ﺗﺮﺑﺖ ﮔﻢ ﺷﺪه ي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﭘﻴﺪا ﻣﻴﻜﺮد..... ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا)س( ﻋﻤﺮﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻗﺮﺑﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ در ﺳﺎﻳﻪ ﺳﺎر رﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ
33
*6 4 9 ! ﻋﻤﺮﻳﺴﺖ ﭘﺎي ﺑﻴﺮق ﻣﺸﻜﻲ روﺿﻪ ﻫﺎ در ﺳﺎﻳﻪ ﺳﺎر رﺣﻤﺖ ﺗﻮ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ داﻏﺖ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﻜﻮت ﺳﺒﻚ ﺗﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﺎن ﻳﻪ ﻋﻤﺮ دارم ﺑﺎ ﻏﻢ ﺷﻤﺎ و ﺑﭽﻪ ﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ و اﻳﻨﻢ ﻣﻲ دوﻧﻢ اﮔﺮ ﻣﺤﺒﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮد ،اﮔﺮ ﻟﻄﻒ ﺷﻤﺎ ﻧﺒﻮد ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﺑﻮدم اﻣﺎ ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﺎن: ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰن ﺟﻮاب ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻦ از اول ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ات ﺑﮕﻮ ﻣﻲ دوﻧﻲ ﺧﺎﻧﻢ ﻳﺘﻴﻢ ﺑﺰرگ ﺷﺪ،ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺑﺮا ﺑﭽﻪ ﻫﺎش ﺧﻴﻠﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮد ﺣﺮﻓﻲ ﺑﺰن ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻛﻦ از اول ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ات ﺑﮕﻮ از ﻫﻴﭻ ﻛﺲ ﺑﺮاي ﺗﻮ ﻣﺎدر ﻧﻤﻲ ﺷﻮد از آﻓﺘﺎب آن ﻃﺮف ﺷﻬﺮ ،از اُﺣﺪ از اﺷﻚ زﻳﺮ ﺳﺎﻳﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد از ﻣﺮدم از ﻋﻴﺎدﺗﺸﺎن راﺳﺘﻲ ﺑﮕﻮ ﻛﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﺑﺎآﻳﻪ آﻳﻪ ي ﻋﻤﺮت ﻧﻮﺷﺘﻪ اي ﺑﻲ ﺧﻮد ﻣﻘﺎم ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻛﻮﺛﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﻣﻦ ﻫﻴﭻ ﻣﺤﺾ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ دوﺑﺎره ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺎ ﺳﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮم،ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻏﺮﺑﺖ ﺗﻮ رو ﺑﺒﻴﻨﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ از ﻏﻤﺖ ﻧﺨﻮرم ﺑﺮ زﻣﻴﻦ وﻟﻲ ﻫﺮ ﺑﺎر ﻣﻴﺮﺳﻢ ﺟﻠﻮي در ﻧﻤﻲ ﺷﻮد
34
*6 4 9 ! در ﺑﺴﺘﺮت ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ اﻧﮕﺎر زﻳﻨﺒﻲ آدم ﺳﻪ ﻣﺎﻫﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻻﻏﺮ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﻣﺤﺮﻣﻲ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻦ،ﺑﺮا ﭼﻲ ﺣﺮف ﻧﻤﻲ زﻧﻲ ﺧﺎﻧﻤﻢ،ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﺑﺮ ﭼﻪ اﺳﺎﺳﻴﻪ،ﻳﻪ ﻃﺒﻴﺐ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ:ﻓﻼﻧﻲ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﺘﻪ،ﮔﻔﺘﻢ ﭼﻬﻞ و ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻤﻪ،ﮔﻔﺖ :اﻳﻦ دﻧﺪه ات ﻛﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪ،ﭼﻬﻞ و ﺳﻪ روز ﻃﻮل ﻣﻴﻜﺸﻪ ﺗﺎ ﺧﻮب ﺑﺸﻲ ،ﺑﻪ ازاي ﻫﺮ ﺳﺎل ﻳﻪ روز درد داري،ﺑﻌﺪ ﭼﻬﻞ روز،اﮔﻪ ﻗﺎﻋﺪه اﻳﻨﻪ،ﻣﺎدر ﺳﺎدات ﺑﺎﻳﺪ ﻫﺠﺪه روزه ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻲ ﺷﺪ،آره،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺮا ﻛﺴﻴﻪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ دﻧﺪه اش ﺷﻜﺴﺘﻪ،اﮔﻪ ﺑﻴﺎد ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻪ ﻳﻪ ﺳﺮﻓﻪ ﻛﻨﻪ،زﺧﻢ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎز ﺑﺸﻪ ﭼﻪ ﻛﻨﻪ،ﻣﻴﺎد ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻪ،ﺣﻖ داره ﺣﺮف ﻧﻤﻲ زﻧﻪ،ﻣﻴﺎد ﺑﺎ ﻋﻠﻲ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﻪ ﻳﻪ ﺳﺮﻓﻪ ﻛﻨﻪ،ﺳﺮﻳﻊ روي ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﻳﻪ ﮔﻞ ﺳﺮخ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﻲ ﺷﻪ،ﭘﻴﺮاﻫﻦ ﻣﺎدر ﮔﻞ دار ﻣﻲ ﺷﻪ،ﻫﻤﻮن ﺣﺮف ﻧﺰﻧﻲ ﺑﻬﺘﺮه ﺧﺎﻧﻤﻢ،،آه،ﺣﺎﻻ ﺑﻴﻤﺎري ﻛﻪ ﭘﻬﻠﻮش ﺷﻜﺴﺘﻪ،ﻣﻦ ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺮات ﻳﺎ ﻧﻪ،اﮔﻪ ﻛﺴﻲ دﻧﺪه اش از ﺟﻠﻮ ﺑﺸﻜﻨﻪ،ﺑﻪ ﻗﻔﺎ ﻳﺎ ﺳﻤﺖ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاﺑﻪ،اﻣﺎ ﻛﺴﻲ اﮔﻪ دﻧﺪه اش از ﭘﻬﻠﻮ ﺑﺸﻜﻨﻪ،ﻧﻪ ﻗﻔﺎ ﺑﻪ ﻫﻴﭻ ﭘﻬﻠﻮﻳﻲ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﺨﻮاﺑﻪ،آﺧﺮ ﺳﺮ ﻫﻤﻪ ﻃﺒﻴﺒﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻦ ﻓﻼﻧﻲ راﻫﻲ ﻧﺪاري ﺑﺎﻳﺪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺨﻮاﺑﻲ،اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺎدر ﭼﻪ ﻃﻮر ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺨﻮاﺑﻪ،ﭼﻪ ﻃﻮر ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺪه، ﻣﺎدري ﻛﻪ ﺑﺎر ﺷﻴﺸﻪ داﺷﺘﻪ،ﺣﺎﻻ ﻋﻠﻲ ﻣﻲ آد، ﺑﻴﺎ ﺑﺎ دﺳﺖ ﺷﻜﺴﺘﻪ ات رو ﺑﮕﻴﺮ،ﻏﺼﻪ ﻛﻪ ﻳﻜﻲ دو ﺗﺎ ﻧﻴﺴﺖ آي ﻣﺎدر،آﺧﻪ ﻏﺼﻪ ﻳﻜﻲ دوﺗﺎ ﻧﻴﺴﺖ،اﻻن ﻫﻔﺘﺎد و ﭘﻨﺞ روزه ﻣﺎدر ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺣﺴﻴﻨﺶ و ﺑﻐﻞ ﻛﻨﻪ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻪ،ﭼﻪ ﺟﻮري ﻣﻲ ﺷﻪ ﺣﺴﻴﻨﺶ و ﺑﻐﻞ ﻛﻨﻪ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮﻳﻦ ﻣﺎدر دﻧﻴﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ اﺳﺖ،ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﻣﺎدر ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ي دﻧﻴﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﻴﺎس ﻧﻴﺴﺖ،ﻋﻄﻮﻓﺖ اﻳﻦ ﻣﺎدر رﺣﻤﺖ ﺧﺪاﺳﺖ،ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻲ دوﻧﻪ ﻣﺎدر ﻧﻤﻲ ﺗﻮﻧﻪ ﺑﻐﻠﺶ ﻛﻨﻪ،ﺷﺒﺎ ﻣﻲ اُﻣﺪ ﻛﻨﺎر ﻣﺎدر،ﻳﺎ اﺑﺎﻋﺒﺪاﷲ،ﻓﺮق ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻪ،ﻫﻤﻪ ي ﺑﭽﻪ ﻫﺎش،ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ دﻳﮕﻪ ﺗﻮ ﺑﻐﻞ ﻣﺎدر ﻧﻤﻲ اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ،ﻣﻲ اُﻣﺪ ﻣﻲ ﻧﺸﺴﺖ ﻛﻨﺎر ﻣﺎدر،ﻳﻪ راه داره،ﺳﺮﺷﻮ آروم ﻣﻲ آورد ﺟﻠﻮ،ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺎﻳﻴﻦ،آﺧﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﮔﺮﻣﻲ دﺳﺖ ﻣﺎدر اﺣﺘﻴﺎج داره،ﺳﺮ ﻛﻪ ﻣﻲ آورد ﭘﺎﻳﻴﻦ،ﻣﺎدر آروم دﺳﺖ ﻣﻲ ﻛﺸﻴﺪ رو ﺳﺮش،ﺑﻌﺪ ﻣﺎدر زﺑﻮن ﻣﻲ ﮔﺮﻓﺖ،دﻳﮕﻪ ﺣﺮف زدن ﻣﺎدر ﻣﺜﻞ ﺣﺮف زدن ﻗﺪﻳﻢ ﻧﻴﺴﺖ،آروم دﺳﺖ ﻣﻲ ذاﺷﺖ رو ﺳﺮ ﺣﺴﻴﻦ،اﻟﻬﻲ ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ﺑﺮه،ﻣﺎدر،ﭼﺮا اﻳﻨﻘﺪر ﺗﻮ آﺷﻔﺘﻪ اي،آﺧﻪ ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﻣﺎدر ﻧﺪاري،ﻧﺒﻴﻨﻢ ﻣﻮﻫﺎت آﺷﻔﺘﻪ اﺳﺖ،ﺑﺮﻳﻢ ﻛﺮﺑﻼ،ﻛﺠﺎ ﺑﻮد ﻣﺎدر ﺑﺒﻴﻨﻪ ،ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻮﻫﺎ ﻻﺑﻪ ﻻي ﭼﻨﮕﺎل ﺷﻤﺮ ،اي ﺣﺴﻴﻦ،ﻟﺸﻜﺮ ﻛﻮﻓﻪ را ﻛﻔﻦ ﻛﺮدﻧﺪ،
35
*6 4 9 ! ﺣﺴﻴﻨﻢ ﺑﺪن ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﺑﻲ ﻛﻔﻦ اﺳﺖ ،ﻳﺎ زﻫﺮا،ﻧﻴﺖ ﻛﻦ،اﺟﺎزه ﺑﮕﻴﺮ از اﻣﺎم زﻣﺎن ﺑﺮا ﺣﻀﺮت زﻫﺮا ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺰن، ﻣﮕﻪ از ﻣﻦ ﭼﻲ دﻳﺪي،ﻛﻪ دل از ﻣﻦ ﺑﺮﻳﺪي ﭼﻲ ﺷﺪ از دﺳﺖ ﻳﺎرت ،داﻣﻦ ﻛﺸﻴﺪي ﺗﻮ ﻣﻲ ري ﻣﻦ ﻣﻲ ﻣﻮﻧﻢ ،ﮔﻞ ﻳﺎس ﺟﻮﻧﻢ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻛﺸﻴﺪي ،آﺗﻴﺶ ﺑﻪ ﺟﻮﻧﻢ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﺎ دل ﺧﻮش رﻓﺖ ﺳﻤﺖ ﻣﺴﺠﺪ،ﺷﺎﻳﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎ از ﺧﺪا ﻫﻤﻴﻦ و ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ،ﻗﺪري ﺣﺎﻟﺶ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺎﺷﻪ،ﻋﻠﻲ ﺧﻴﺎﻟﺶ راﺣﺖ ﺑﺸﻪ ﺑﺮه ﻣﺴﺠﺪ،ﻧﺒﺎﺷﻪ ﺟﻮن دادن ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎ رو ﺑﺒﻴﻨﻪ،ﻫﻤﭽﻴﻦ ﻛﻪ ﻋﻠﻲ رﻓﺖ،ﺑﭽﻪ ﻫﺎ رم ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ اي از ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻴﺮون ﻛﺮد،ﺧﻮدش ﻣﻮﻧﺪه و اﺳﻤﺎء ،ﻓﺮﻣﻮد :ﺗﻮي اﻳﻦ ﺣﺠﺮه ﻣﻲ ﺧﻮاﺑﻢ،ﺳﺎﻋﺘﻲ از ﺣﺠﺮه ﺑﻴﺮون ﺑﺮو،اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺘﻲ اُﻣﺪي،دﻳﺪي اﻳﻦ ﭘﺎرﭼﻪ رو ،رو ﺻﻮرﺗﻢ ﻛﺸﻴﺪم،ﺻﺪام زدي و ﺟﻮاب ﻧﺸﻨﻴﺪي،ﺑﺪون ﻣﻬﻤﻮن ﺑﺎﺑﺎم ﺷﺪم،اﻳﻦ ﺧﺎدﻣﻪ ي ﺣﻀﺮت ﺻﺪﻳﻘﻪ ﻃﺎﻫﺮه ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎ،ﻳﺎر ﺑﺎوﻓﺎي زﻫﺮا ،دل ﺗﻮ دﻟﺶ ﻧﻴﺴﺖ،ﺗﻮ ﺣﻴﺎط ﺧﻮن ﻫﻲ دﺳﺖ رو دﺳﺖ ﻣﻲ زﻧﻪ،ﺧﺪا ﻧﻜﻨﻪ اﻣﺮوز روز آﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺑﺎﺷﻪ،اﻣﺎ دﺳﺘﻮره ﺑﺎﻳﺪ اﻃﺎﻋﺖ ﻛﻨﻪ،اُﻣﺪ ﺑﻴﺮون،ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻋﺘﻲ اُﻣﺪ وارد ﺣﺠﺮه ﺷﺪ،دﻳﺪ ﻳﻪ ﻣﻠﺤﻔﻪ ي ﺳﻔﻴﺪ،روي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎاﺳﺖ،ﺑﺎدﺳﺖ رو ﺳﺮش زد،اُﻣﺪ آروم ﻣﻠﺤﻔﻪ رو ﻛﻨﺎر زد،ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ،دﻳﺪ ﻫﻴﭻ ﺻﺪاﻳﻲ ﻧﻤﻲ آد،اي دﺧﺘﺮ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ،ﻳﺎ اُم اﻟﺤﺴﻨﻴﻦ،ﺟﻮاﺑﻲ ﻧﻤﻲ ده،ﺻﺪاي ﺷﻴﻮن اﺳﻤﺎء ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ،اُﻣﺪ داﺧﻞ ﺣﻴﺎط،ﻳﻪ وﻗﺖ دﻳﺪ آﻗﺎ زاده ﻫﺎ وارد ﺧﻮﻧﻪ ﺷﺪﻧﺪ،ﺣﺴﻦ و ﺣﺴﻴﻦ ،اﺳﻤﺎء ﻣﺎدرﻣﻮن ﻛﺠﺎﺳﺖ؟وارد ﺣﺠﺮه ﺷﺪﻧﺪ،دﻳﺪن ﻣﺎدر رو ﺑﻪ ﻗﺒﻠﻪ ﺧﻮاﺑﻴﺪه،اﺑﻲ ﻋﺒﺪاﷲ ﺳﺌﻮال ﻛﺮد،ﻓﺮﻣﻮد:اﺳﻤﺎء ﻫﻴﭻ ﻣﻮﻗﻌﻲ اﻳﻦ وﻗﺖ روز،ﻣﺎدر ﻣﺎ ﻧﻤﻲ ﺧﻮاﺑﻴﺪ،ﭼﻲ ﺷﺪه؟ﻋﺮﺿﻪ داﺷﺖ ،آﻗﺎ زاده ﻫﺎ ،ﻣﺎدرﺗﻮن ﺧﻮاب ﻧﻴﺴﺖ،ﻣﺎدرﺗﻮن از دﻧﻴﺎ رﻓﺘﻪ،دﻳﺪن ﺑﭽﻪ ﻫﺎ دوﻳﺪن ﺧﻮدﺷﻮﻧﻮ،رو ﺑﺪن ﻣﺎدر اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ،اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم رو ﺳﻴﻨﻪ ﻣﺎدر اُﻓﺘﺎده،آي ﺟﻮوﻧﺎ،ﺣﺴﻴﻨﻴﺎ،ارﺑﺎب ﺑﻲ ﻛﻔﻦ ﺷﻤﺎ،ﻳﺎد داده ﻣﺎدر داري رو،دﻳﺪن ﺣﺴﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم راه ﺷﻮ ﻛﺞ ﻛﺮد،اُﻣﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﭘﺎي ﻣﺎدر،ﺻﻮرت ﻛﻒ ﭘﺎي ﻣﺎدر،ﮔﺬاﺷﺖ،ﻫﻲ ﺻﺪا ﻣﻲ زﻧﻪ،ﻣﺎدر ﻣﻦ ﺣﺴﻴﻨﻢ،اﮔﻪ ﺟﻮاﺑﻢ و ﻧﺪي دﻟﻢ آب ﻣﻲ ﺷﻪ،ﺟﻮاﺑﺶ و ﻣﻲ دوﻧﻲ ﻛﻲ داد، اون ﻟﺤﻈﻪ اي ﻛﻪ اون ﻧﺎﻧﺠﻴﺐ رو ﺳﻴﻨﻪ ﭘﺴﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ،اﻳﻨﻘﺪر ﻧﺎﻟﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎ رﺳﺎ و ﺷﻨﻴﺪﻧﻲ ﺑﻮد
36
*6 4 9 ! ﺣﺘﻲ دﺷﻤﻦ ﺷﻨﻴﺪ،ﮔﻔﺖ:دﻳﺪم ﺑﺪﻧﺶ داره ﻣﻲ ﻟﺮزه،آه،اﻣﺮوز اﮔﻪ اﻳﻦ روﺿﻪ ﺧﻮﻧﺪه ﺑﺸﻪ،ﺑﻠﻪ ﻛﻪ ﺟﺎ داره،ﻣﺎدر ﻋﺎﺷﻮراﺳﺖ،اﻣﺮوز روز ﺷﻬﺎدت ﺣﻀﺮت زﻫﺮاﺳﺖ،ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﺎﻧﺠﻴﺐ ﭼﺮا ﺑﺪﻧﺖ داره ﻣﻲ ﻟﺮزه؟ﮔﻔﺖ :ﻫﻼل ﮔﻮﺷﻪ ي ﮔﻮدال زﻧﻲ ﻧﺒﻮد،ﻫﻤﭽﻴﻦ ﻛﻪ ﺧﻨﺠﺮو رو ﮔﺮدن ﮔﺬاﺷﺘﻢ،دﻳﺪم ﺻﺪاي ﻳﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﻣﻲ آد،ﻫﻲ ﻣﻲ ﮔﻪ:ﻏﺮﻳﺐ ﻣﺎدر ﺣﺴﻴﻦ،ﺣﺴﻴﻦ،ﺣﺴﻴﻦ ،ﻣﺎدر دﻟﻨﮕﺮاﻧﻪ،اﻣﺮوز ﺑﺎ اون ﻣﺎدر،ﺑﺎ ﻣﺎدر دﻟﻨﮕﺮاﻧﺖ زﻣﺰﻣﻪ ﻛﻦ،اي ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ،ﺳﻔﺎرﺷﻲ ﺑﻪ اﻣﻴﺮاﻟﻤﺆﻣﻨﻲ ﻓﺮﻣﻮد:ﻋﻠﻲ ﺟﺎن ﺣﻮاﺳﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﺷﻪ،اﻣﺎ ﺣﺴﻴﻦ،ﺣﺴﻴﻦ،ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺒﻬﺎ از ﺧﻮاب ﭘﺎ ﻣﻲ ﺷﻪ،ﺑﭽﻪ ام ﺗﺸﻨﻪ اﺳﺖ،ﻫﺮ ﺷﺐ ﻳﻪ ﻇﺮف آب ﺑﺎﻻ ﺳﺮش ﻣﻲ ذاﺷﺘﻢ،از اﻣﺸﺐ دﻳﮕﻪ ﻛﺎر زﻳﻨﺐ ﺳﻼم اﷲ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﺷﺮوع ﻣﻲ ﺷﻪ،اي ﺗﺸﻨﻪ ﻟﺐ ،ﺣﺴﻴﻦ .ﻋﺸﻖ زﻳﻨﺐ،ﺣﺴﻴﻦ،اي ﺑﻲ ﻛﻔﻦ ﺣﺴﻴﻦ،ﺑﻲ ﭘﻴﺮوﻫﻦ ﺣﺴﻴﻦ. ... ،
37
4 9 ! اﻣﺎم زﻣﺎن)ﻋﺞ( ﺷﻜﺴﺘﻪ از ﻏﻢ اﻳﻦ روزﮔﺎر ﻣﻲ آﻳﻢ ﭘﺮ از ﺗﻼﻃﻢ ﻏﻢ ،ﺑﻴﻘﺮار ﻣﻲ آﻳﻢ ﺑﻪ ﭘﺎ ﺑﻮﺳﻲ درﻳﺎ ،ﺑﻪ ﻣﺤﻀﺮ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺷﺒﻴﻪ ﻗﻄﺮه ،ﺷﺒﻴﻪ ﻏﺒﺎر ﻣﻲ آﻳﻢ ﺷﻬﻮد اﺷﻚ و ﺗﻤﺎﺷﺎي آه و آﻳﻴﻨﻪ ﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻮق رؤﻳﺖ اﻳﻦ ﺟﻠﻮه زار ﻣﻲ آﻳﻢ ﭼﻘﺪر ﺗﺸﻨﻪ ي ﺻﺒﺢ زﻳﺎرﺗﺶ ﻫﺴﺘﻢ ﭼﻬﻞ ﺷﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻦ روزه دار ﻣﻲ آﻳﻢ دوﺑﺎره ﺟﻤﻌﻪ ي ﺳﺮدي ﮔﺬﺷﺖ اﻣﺎ ﺑﺎز و ﺑﺎ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺗﻠﺨﻲ ﻛﻨﺎر ﻣﻲ آﻳﻢ آﻗﺎﺟﺎن اﻣﺸﺐ ﺷﺐ آﺧﺮ ﻣﺠﻠﺲ ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ي ﻣﺎﺳﺖ ،ﺗﻮ را ﺑﻪ ﻣﻈﻠﻮﻣﻲ ﻋﻠﻲ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸﻴﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻴﺪم ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﺎ ﻳﻪ ﺳﺮي ﺑﺰﻧﻲ. ﻃﺒﻖ وﺻﻴﺖ ﺣﻀﺮت ﻓﺎﻃﻤﻪ اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از اﺻﺤﺎب ﺧﺎص ﺧﻮد ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا را دﻓﻦ ﻛﺮدﻧﺪ اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﻗﺒﺮ ﺣﻀﺮت ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺨﻔﻲ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﺎ دﺳﺖ ﻣﺒﺎرﻛﺸﺎن ﺻﻮرت ﭼﻬﻞ ﻗﺒﺮ را در ﺑﻘﻴﻊ درﺳﺖ ﻛﺮدﻧﺪ ،ﺻﺒﺢ ﻓﺮدا دﺷﻤﻨﺎن از دﻓﻦ ﺣﻀﺮت ﻣﻄﻠﻊ ﮔﺸﺘﻨﺪ ،اﺑﻮﺑﻜﺮ ﮔﻔﺖ ﺗﺎ اﻓﺮاد ﻣﻄﻤﺌﻨﻲ ﺑﺮوﻧﺪ و اﻳﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ را ﺑﺸﻜﺎﻓﻨﺪ و ﻗﺒﺮ ﺣﻀﺮت را ﺑﻴﺎﺑﻨﺪ و ﺑﺮ او ﻧﻤﺎز ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ ،ﺗﺎ اﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﻋﻠﻲ رﺳﻴﺪ دﺳﺘﻮر داد ﺗﺎ ﭘﻴﺮاﻫﻦ زردي را ﻛﻪ در روزﻫﺎي ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﭘﻮﺷﻴﺪ ﺑﻴﺎورﻧﺪ ،ﭘﻴﺮاﻫﻦ را ﭘﻮﺷﻴﺪ ذواﻟﻔﻘﺎر را در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺖ و در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮد و ﭼﺸﻤﻬﺎﻳﺶ ﺳﺮخ و رﮔﻬﺎي ﮔﺮدﻧﺶ ﭘﺮ از ﺧﻮن ﺷﺪه ﺑﻮد وارد ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ﺑﻘﻴﻊ ﺷﺪ .ﻣﺮدم ﮔﻔﺘﻨﺪ : اﻳﻦ ﻋﻠﻲ اﺑﻦ اﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻲ آﻳﺪ در ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻳﺎد ﻛﺮده ﻛﻪ اﮔﺮ ﻳﻚ ﺳﻨﮓ از اﻳﻦ ﻗﺒﺮﻫﺎ ﺟﺎﺑﺠﺎﺷﻮد
38
4 9 ! ﺗﻤﺎم ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺸﺖ ،در اﻳﻦ ﻫﻨﮕﺎم ﻏﺎﺻﺐ دوم ﻛﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﻲ از اﺻﺤﺎﺑﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﮔﻔﺖ :اي اﺑﻮ اﻟﺤﺴﻦ !اﻳﻦ ﭼﻪ ﻛﺎرﻳﺴﺖ ﻛﻪ اﻧﺠﺎم داده اي ؟ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪا ﻛﻪ ﻗﺒﺮ زﻫﺮا را ﻧﺒﺶ ﻣﻴﻜﻨﻴﻢ و ﺑﺮ او ﻧﻤﺎز ﻣﻴﮕﺬارﻳﻢ .ﺣﻀﺮت ﻋﻠﻲ ﻛﻪ ﻧﺎراﺣﺖ و ﺧﺸﻤﮕﻴﻦ ﺑﻮدﻧﺪ دﺳﺖ ﺑﺮ داﻣﻦ دوﻣﻲ ﺑﺮد و آن را ﭘﻴﭽﻴﺪ و ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﻛﺸﻴﺪ ﻏﺎﺻﺐ دوم ﺑﻪ زﻣﻴﻦ ﺧﻮرد .ﺣﻀﺮت ﺧﻄﺎب ﺑﻪ او ﻓﺮﻣﻮد :اي ﭘﺴﺮ ﺳﻮداي ﺣﺒﺸﻴﻪ !ﻣﻦ از ﺣﻖ ﺧﻮد ﮔﺬﺷﺘﻢ از ﺑﻴﻢ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺮدم از دﻳﻦ ﺧﺎرج ﮔﺮدﻧﺪ اﻣﺎ در ﻣﻮرد ﻗﺒﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﺑﻪ ﺧﺪاﻳﻲ ﻛﻪ ﺟﺎﻧﻢ دردﺳﺖ اوﺳﺖ اﮔﺮ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﻨﻴﺪ زﻣﻴﻦ را از ﺧﻮن ﺷﻤﺎ ﺳﻴﺮاب ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﺮد ،ﭘﺲ آﻧﺎن ﻫﺮاﺳﺎن ﺷﺪﻧﺪ و ﭘﺎ ﺑﻪ ﻓﺮار ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ،اﺑﻮﺑﻜﺮ ﻛﻪ اﻳﻦ وﺿﻊ را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﻤﻮد واﺳﻄﻪ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺣﻀﻮر اﻣﻴﺮ اﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ رﺳﻴﺪ و ﮔﻔﺖ :ﺗﻮ را ﺑﻪ ﺣﻖ رﺳﻮل ﺧﺪا و ﺑﻪ ﺣﻖ آن ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺑﺎﻻي ﻋﺮش اﺳﺖ ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﻴﺪﻫﻢ ﻛﻪ ﻋﻤﺮ را رﻫﺎ ﻛﻦ ﻣﺎ ﭼﻴﺰي ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﭙﺴﻨﺪﻳﺪ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻴﺪﻫﻴﻢ، آﻧﮕﺎه ﺣﻀﺮت او را رﻫﺎ ﻛﺮد ﻧﺪ و آﻧﻬﺎ ﻫﻢ از ﻓﻜﺮ ﻧﺒﺶ ﻗﺒﺮ ﻣﻨﺼﺮف ﺷﺪﻧﺪ و ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن را ﺗﺮك ﻛﺮدﻧﺪ ﻣﺮﺛﻴﻪ ﺣﻀﺮت زﻫﺮا)س( رﻓﺘﻲ ﻣﻴﺎن ﻏﺼﻪ ﻣﺮا ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻲ ﻣﺎ را در اوج ﻏﻢ ﺗﻚ و ﺗﻨﻬﺎﮔﺬاﺷﺘﻲ ﺑﺮداﺷﺘﻲ ﺗﻮ ﺑﺎر ﺧﻮدت را ز ﺑﺴﺘﺮ و آن را ﺑﻪ روي ﺷﺎﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻲ ﻳﺎدم ﻧﻤﻲ رود ﺑﺨﺪا ﻟﺤﻈﻪ اي ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻳﺎ ﻋﻠﻲ ﺑﻪ آﺗﺶ در ﭘﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻲ ﻣﺎدر ﻟﺒﺎس ﻣﺤﺴﻦ ﺧﻮد را ﻧﺒﺮده اي آن را ﺑﻪ زﻳﺮ ﺑﺎﻟﺶ ﺧﻮد ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻲ اﻳﻦ ﻳﺎدﮔﺎري ات ﺟﮕﺮم را ﻛﺒﺎب ﻛﺮد درﺑﻴﻦ ﺷﺎﻧﻪ ﻣﻮي ﺧﻮدت را ﮔﺬاﺷﺘﻲ
39
4 9 ! ﮔﻔﺘﻢ ﻛﻪ ﭼﺎر ﺳﺎﻟﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﺎدري ﻛﺠﺎ اﻳﻦ ﻛﺎر را ﺑﺮاي اﺳﻤﺎﮔﺬاﺷﺘﻲ آن ﺑﻮﺳﻪ اي ﻛﻪ ﺳﻬﻢ ﮔﻠﻮي ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻮد آﺧﺮﺑﺮاي زﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮي ﮔﺬاﺷﺘﻲ
40
ز./01 ﺳﺒﻚ اول ﺟﻮان ﻧﻪ ﻧﻪ /ﻗﺪ ﻛﻤﺎن ﻧﻪ ﻧﻪ اﻣﺎن از ﻣﺪﻳﻨﻪ /دﻟﻢ روﻛﻨﺪه زﺳﻴﻨﻪ /ﻣﺪﻳﻨﻪ ،ﭼﻲ ﺷﺪه ﺑﻌﺪ ﭘﻴﻤﺒﺮ ،ﻧﺪاري ﺣﻴﺪري رو ﻣﻨﺒﺮ /ﺳﺎﻛﺖ دﺳﺘﺎس ﻣﺎدر/ ﻣﺪﻳﻨﻪ ،ﻛﻲ در ﻛﻌﺒﻪ رو ﺷﻜﺴﺘﻪ /دﺳﺖ ﺧﺪا رو ﻛﻲ ﺑﺴﺘﻪ /ﺑﻲ ﺑﻲ ﭼﺮا ﻋﺼﺎﺑﻪ دﺳﺘﻪ /ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﻲ ﻇﺮف آب ﻫﺮ ﺷﺐ/ﻳﻌﻨﻲ ﺷﺮوع ذﻛﺮ اﻣﺎن از دل زﻳﻨﺐ ﺗﺎ دﻧﻴﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ اﻳﻦ ﻏﻢ ﺗﻮ دﻟﻬﺎﺳﺖ اﻳﻦ ذﻛﺮ ﻟﺒﻬﺎﺳﺖ ﺟﻮان ﻧﻪ ﻧﻪ /ﻗﺪ ﻛﻤﺎن ﻧﻪ ﻧﻪ ﻳﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ،ﻳﻪ ﻣﺎدر ،ﻫﺮ دو ﺑﻴﻦ دﻳﻮار و در /ﻳﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ،اون ﻛﻪ ﺑﻮدن ﻫﻤﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه/ﻣﺜﻪ داداﺷﺶ ﺛﺎراﷲ /دﻧﻴﺎ ﺑﻴﺎد ﺑﻌﺪ ﺷﺶ ﻣﺎه /ﻳﻪ ﻣﺎدر ،ﻣﺎدري ﻛﻪ ﻏﺮق ﺧﻮن ﻣﺮد/ﻏﺮق ﺧﻮﻧﻲ ﻛﻪ ﺟﻮون ﻣﺮد ،ﺟﻮوﻧﻲ ﻛﻪ ﻗﺪ ﻛﻤﻮن ﻣﺮد/ﺑﺮاي ﻋﻜﺲ ﻣﻔﺎﺗﻴﺢ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﺴﻪ ،راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ زﺧﻢ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﺎﻧﻔﺲ ِ / ﺗﺎ دﻧﻴﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ... ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎ ،ﻳﻪ ﻣﺒﻬﻮت /ﻣﻴﻮن ﮔﻬﻮار و ﺗﺎﺑﻮت /ﻳﻪ ﮔﻬﻮار ،ﻳﻪ ﭘﺪري ﺑﺮا ﭘﺴﺮ ﺳﺎﺧﺖ/ﺣﻴﻒ ﻛﻪ ﻋﺪو درد ﺳﺮ ﺳﺎﺧﺖ / ﻛﺎرﺷﻮ ﺑﺎ ﻣﻴﺦ در ﺳﺎﺧﺖ /ﻳﻪ ﺗﺎﺑﻮت ،ﻛﻪ ﻣﻲ ﺳﺎزه ﻳﻚ ﭘﻬﻠﻮون ،ﺧﻴﻠﻲ ﻣﻮاﻇﺐ ﻣﻴﺦ اون ،ﻧﺰﻧﻪ از ﺟﺎﻳﻲ ﺑﻴﺮون / ﺑﺲ ﻛﻪ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻛﺴﻲ ﻧﻤﻲ ﺷﻨﺎﺳﻪ ﻳﺪاﷲ ﺗﺎ ﻧﻜﻨﻪ ،دق ﺧﺪا ﻧﮕﻴﺮه از اون ﭼﺎه/ ﺗﺎ دﻧﻴﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ......... دوﺑﺎره ﻳﻪ ﻛﻮﭼﻪ /دوﺑﺎره ﻣﺎدر ﻳﻪ ﺑﭽﻪ/ﻳﻪ ﻛﻮﭼﻪ /اون ﻛﻮﭼﻪ ﺗﻨﮓ و ﺑﻦ ﺑﺴﺖ/ﻛﻪ ﻣﻴﺸﻪ راﺣﺖ راه وﺑﺴﺖ /اوﻧﺠﺎ ﻛﻪ ﻳﻚ ﮔﻮﺷﻮار ﺷﻜﺴﺖ/ﻳﻪ ﻧﺎﻣﺮد ،اون ﻛﻪ ﻧﻪ ﻗﺼﺪش ﻓﺪك ﺑﻮد ،اوﻣﺪ و ﻓﻜﺮ ﻛﺘﻚ ﺑﻮد ،ﻓﻘﻂ ﺑﮕﻢ از اون ﺣﺎدﺛﻪ و ﺷﺪﺗﺶ/ﻣﺎدر و ﭼﺸﻢ ﻛﻤﺴﻮ و ﺣﺴﻦ و ﻟﻜﻨﺘﺶ/ ﺗﺎ دﻧﻴﺎ دﻧﻴﺎﺳﺖ..... ﺟﻮان ﻧﻪ ﻧﻪ/ﻗﺪ ﻛﻤﺎن ﻧﻪ ﻧﻪ
41
ز./01 ﺳﺒﻚ دوم دﻟﮕﻴﺮه ﭼﻘﺪر ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﻏﺮق دردم/ﺑﮕﻮ ﻛﻪ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻣﺰارت/ﻛﺠﺎ رو ﺑﺎﻳﺪ ﺑﮕﺮدم ﺗﻮ ﻣﺪﻳﻨﻪ زاﺋﺮ ﺗﻮ اﻳﻦ دل ﺷﺒﻲ/ﺑﺮه ﺑﻘﻴﻊ ﻳﺎ ﻛﻪ ﺑﺮه ﻣﺴﺠﺪ اﻟﻨﺒﻲ ﻳﻜﻲ ﺑﺒﻴﻨﻪ اﺷﻚ وﺣﺎﻟﻤﻮ/ﺑﺪه ﺟﻮاب اﻳﻦ ﺳﻮاﻟﻤﻮ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻗﺒﺮ ﻣﺎدرم/اي دل اﻣﻮن اي دل اي دل ﻫﺮ ﻛﺠﺎي دﻧﻴﺎ ﺑﺎﺷﻴﻢ /ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻛﺮي ﻣﻲ ﻧﺎزﻳﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﺮا ﺷﻤﺎ و ﺑﭽﻪ ﻫﺎت ﺣﺮم ﻣﻴﺴﺎزﻳﻢ ﭼﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮ ﭼﺸﺎﻣﻮن اﺷﻚ ﻏﻢ ﺑﺎﺷﻪ اﺧﻪ ﺗﺎ ﻛﻲ ﻣﺎدرﻣﻮن ﺑﻲ ﺣﺮم ﺑﺎﺷﻪ ﻣﻨﻢ و اﻳﻦ ﺷﺐ ﺗﺎر ﺑﻘﻴﻊ/ﻣﻲ ﻧﻮﻳﺴﻢ رو دﻳﻮار ﺑﻘﻴﻊ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻗﺒﺮ ﻣﺎدرم/اي دل اﻣﻮن اي دل ﻣﺜﻞ اﺑﺮاي ﺑﻬﺎري/ﺑﻲ اﻣﻮن ﻓﻘﻂ ﻣﻲ ﺑﺎرﻳﻢ ﻛﺎش ﻣﻲ ﺷﺪ ﻳﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﻳﺎس /روي ﻗﺒﺮﺗﻮ ﺑﺬارﻳﻢ ﻣﺎرو ﺑﺎزم روﺿﻪ ﻫﺎ ﺑﺒﺮ/ذﺳﺘﻤﻮﻧﻮ ﺑﮕﻴﺮ ﻛﺮﺑﻼ ﺑﺒﺮ ﺳﻴﻨﻪ زن ﻣﺤﺮم ﺣﺴﻴﻦ /ﻣﻴﮕﻪ ﺑﻪ زﻳﺮ ﭘﺮﭼﻢ ﺣﺴﻴﻦ ﻛﺠﺎﺳﺖ ﻗﺒﺮ ﻣﺎدرم/اي دل اﻣﻮن اي دل اي دل و اﻣﺎه وا اﻣﺎه واااااي ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﺳﺒﺪ ﺳﺒﺪ ﺑﻴﺎرﻳﺪ/ﮔﻼي ﻧﻴﻠﻮﻓﺮي رو ﺑﻴﺎﻳﺪ ﻋﺰا ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ/روزاي ﺑﻲ ﻣﺎدري رو
42
ز./01 واااااي ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﺑﮕﻴﺪ ﭼﺎووش ﺑﺨﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﻏﻢ از دل اﻣﻮن ﺑﺮده ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺣﺠﻠﻪ ﺑﺬارﻳﺪ آﺧﻪ ﻣﺎدر ﺟﻮون ﻣﺮده وااااي ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﻣﺎدر ﺳﺒﻚ ﺳﻮم واي زﻫﺮا ﺑﻲ ﺗﻮ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻲ ﺷﻪ ﻋﻠﻲ واي زﻫﺮا ﺑﻤﻮن ﺑﺎزم ﭘﻴﺶ ﻋﻠﻲ ﺗﻮ ﻛﻪ ﻣﻴﻮن داغ ﺑﻲ ﻛﺴﻲ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻲ ﺳﻮوﺧﺘﻢ ﺑﺎ ﺣﻼﻟﻴﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻨﻨﺖ ﭼﺮا ﻣﻲ ﻟﺮزوﻧﻲ ﺗﻨﻢ اﻳﻴﻨﻘﺪر آﺗﻴﺸﻢ ﻧﺰن/ﺳﺨﺘﻢ ﺑﮕﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ /ﺣﺮف ﺗﺎﺑﻮت و ﻛﻔﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺮو ﻣﺮو /ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺮو ﻣﺮو واي زﻫﺮا ﺑﻤﻮن ﺑﺎزم ﭘﻴﺶ ﻋﻠﻲ واي زﻫﺮا رو ﺗﻮ ﺑﮕﻴﺮ اﻣﺎ ﻧﺮو واي زﻫﺮا ﺗﻮرو ﺧﺪا ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺮو ﺗﻮي ﻓﻘﻂ اﻳﻨﺠﺎ ﺳﻼﻣﻢ ﺟﻮاب ﻣﻲ دي ﻋﺰﻳﺰم ﺣﺎﻻ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺮﻓﺎت داري ﻣﻨﻮ ﻋﺬاب ﻣﻲ دي ﻋﺰﻳﺰم از ﺟﺪاﺋﻴﺎت ﻧﮕﻮ /درداﻣﻮ زﻳﺎد ﻧﻜﻦ /دﺷﻤﻨﺎﻣﻮ ﺷﺎد ﻧﻜﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺮو ﻣﺮو /ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺮو ﻣﺮو واي زﻫﺮا ﺑﻲ ﺗﻮ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻴﺸﻪ ﻋﻠﻲ
43
ز./01 واي زﻫﺮا ﺑﻤﻮن ﺑﺎزم ﭘﻴﺶ ﻋﻠﻲ واي زﻫﺮا ﺣﺴﻴﻦ اوﻣﺪ ﺑﺎﻻ ﺳﺮت واي زﻫﺮا دوﺑﺎره ﺗﺸﻨﻪ اﺳﺖ ﭘﺴﺮت ﺣﺎﻻ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻲ ﻛﻨﺎر ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اب ﻣﻲ ﺧﻮره ﻳﻪ روزي ﻣﻴﺒﻴﻨﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺳﺮ از ﺗﻨﺶ ﻣﻲ ﺑﺮه وﻗﺘﻲ ﻛﺮﺑﻼ ﻣﻲ ره/زﻳﺮ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻣﻲ ره روي ﻧﻴﺰه ﻫﺎ ﻣﻲ ره ﻣﻲ ﻛﺸﻲ ﻣﺮا ﺣﺴﻴﻦ ﺳﺒﻚ ﭼﻬﺎرم ﻋﺠﻞ وﻓﺎﺗﻲ ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اي زﻳﻨﺒﻴﻦ ﺣﺰﻳﻨﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اي ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎي ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اي ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎي دل ﺷﺐ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اي زﺧﻢ ﻛﺎرﻳﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎم دارن از ﻏﺼﻪ ﺟﻮن ﻣﻲ دن ﭼﺎدر ﺧﺎﻛﻲ ﻣﻮ ﻧﺸﻮن ﻣﻴﺪن ﻗﺪش ﻛﻤﻮﻧﻴﻪ ﺧﺪا ﺧﺪا/دﻟﺶ ﺧﺰوﻧﻴﻪ ﺧﺪا ﺧﺪا ﺑﻪ روي ﺑﺴﺘﺮش ﭼﺮا رد ﭘﻨﺠﻪ ﺧﻮﻧﻴﻪ ﺧﺪا ﺧﺪا ﻋﺠﻞ وﻓﺎﺗﻲ ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﺪاﻳﺎ
44
ز./01 ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اي ﺧﻮن دﻳﻮار اي در ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اي ﺑﺎﻏﭽﻪ ﻳﺎس ﭘﺮﭘﺮ ﺣﺴﻴﻦ اي ﻏﺮﻳﺒﻢ/ﺣﺴﻦ ﻋﺸﻖ ﻣﺎدر ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﺣﻴﺪر درد زاﻧﻮ ﻳﻜﻢ دووم ﺑﻴﺎر اﺧﻪ ﺑﺎزو ﻳﻜﻢ دووم ﺑﻴﺎر دﻳﮕﻪ ﻧﺰدﻳﻚ وﻗﺘﻪ رﻓﺘﻨﻪ/زﺧﻢ ﭘﻬﻠﻮ ﻳﻜﻢ دووم ﺑﻴﺎر روزاي اﺧﺮه ﺧﺪا ﺧﺪا /ﺣﺮف ﻳﻪ ﻣﺎدر ﺧﺪا ﺧﺪا ﺑﻪ ﻓﻜﺮ زﻳﻨﺒﻢ ﺧﺪا ﺧﺪا/ﻛﻨﺎر در ﻧﺮه ﺧﺪا ﺧﺪا ﻋﺠﻞ وﻓﺎﺗﻲ ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﺣﻴﺪر دﻟﻢ ﻏﺮق ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺰن ﺟﺎي ﻣﻦ ﻣﻮي زﻳﻨﺐ روﺷﻮﻧﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ اﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﻣﺎدرم ﻣﻦ ﺗﻮي ﺳﻔﺮه ﭼﻨﺪ ﺗﺎ دوﻧﻪ ﻗﺮص ﻧﻮﻧﻪ زﺧﻢ ﻫﺎي ﺗﻨﻢ ﺷﻤﺮدﻧﻲ ﺷﺪه اه ﻛﺸﻴﺪم ﺷﻤﺮدﻧﻲ ﺷﺪه ﺑﺲ ﻛﻪ زﺧﻤﻴﻪ ﮔﻼي ﻻﻟﻪ ي روي ﭘﻴﺮﻫﻨﻢ ﺷﻤﺮدﻧﻲ ﺷﺪه زﻳﻨﺐ ﻣﻦ ﺑﺴﻪ ﺑﮕﻴﺮ ﻗﺮار /ﺑﻐﭽﻪ ﺑﺮات ﺑﺎﺷﻪ ﺑﻪ ﻳﺎدﮔﺎر ﭘﻴﺮﻫﻦ ﺧﻮﻧﻴﻤﻮ ﻧﮕﺎه ﻧﻜﻦ /ﭘﻴﺮﻫﻦ ﻛﻬﻨﻤﻮ ﻳﺎدت ﺑﻴﺎر ﻋﺠﻞ وﻓﺎﺗﻲ ﺳﺮﻳﻌﺎ ﺧﺪاﻳﺎ ﺧﺪاﻳﺎ
45
ز./01 ﺳﺒﻚ ﭼﻬﺎرم ﻛﺒﻮﺗﺮ ﭘﺮ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻋﻠﻲ ﻳﺎر ﻣﻬﺮﺑﻮن و ﺧﺴﺘﻪ ﻋﻠﻲ /ﻫﻤﻪ ﻣﺎﺟﺮااي ﻛﻮﭼﻪ رو ﺑﺬار ﺑﻪ ﭘﺎي دﺳﺘﺎي ﺑﺴﺘﻪ ي ﻋﻠﻲ واي دل ﻣﻮﻻ ﺷﻜﺴﺘﻪ/زﻫﺮا ﭼﺸﻤﺎﺷﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﻧﺴﻴﻢ ﻏﻢ ورزﻳﺪه واي ﻣﻮﻻ ﺑﺮ روي ﺷﻮﻧﻪ /ﺗﺎﺑﻮت و ﻣﻲ ﻛﺸﻮﻧﻪ وﻗﺖ ﺳﻔﺮ رﺳﻴﺪه ﺑﻪ ﻋﺰت و ﺷﺮف ﻻاﻟﻪ اﻻاﷲ اﺷﻬﺪان ﻋﻠﻲ وﻟﻲ اﷲ اﻟﻮداع ﻳﺎ زﻫﺮا -ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﺒﻚ ﭘﻨﺠﻢ ﺑﺮگ ﻳﺎس /روي ﺧﺎﻛﺎ /اﻓﺘﺎده -ﻣﺎدرم /دﻳﮕﻪ از ﭘﺎ /اﻓﺘﺎده ﮔﺮد و ﺧﺎك /رو ﭼﺎدرش /ﻣﻲ ﺷﻴﻨﻪ -ﺗﻮ ﻛﻮﭼﻪ /آﺧﻪ زﻫﺮا /اﻓﺘﺎده آﺗﺶ ،زده ﺷﻌﻠﻪ ،از ﻛﻴﻨﻪ ،ﺑﺮ ﺑﺎغ ﮔﻞ /ﺑﺎﺑﺎ ،دﻳﮕﻪ ﺟﻮن داد ،ﺗﻮي ﺧﻮﻧﻪ ،از داغ ﮔﻞ )ﺻﻔﺎ رﻓﺘﻪ از ﺧﻮﻧﻪ -دﻳﮕﻪ وﻗﺖ ﺑﺎروﻧﻪ(2 ﻋﻠﻲ روﺿﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ واوﻳﻼ )واوﻳﻼ ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎزﻫﺮ(ا4
46
ز./01 ﺑﻮي دود /ﺗﻮيِ ﻫﻮا /ﭘﻴﭽﻴﺪه -ﭼﺎدرش /ﺑﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎ /ﭘﻴﭽﻴﺪه ﭘﺸﺖ در /ﺻﺪاي ﻣﻲ زد /ﻳﺎ ﻣﻬﺪي -اون ﺻﺪا /ﺗﻮ ﮔﻮش ﻣﺎ ﭘﻴﭽﻴﺪه ﺧﻮﻧﻪ /ﺳﻮت و ﻛﻮره /ﻣﺎدر ﻣﻦ /داره ﻣﻲ ﻣﻴﺮه ﻣﺎدر /ﻛﻪ ﻧﺒﺎﺷﻪ /ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎس /ﺧﻴﻠﻲ دﻟﮕﻴﺮه )ﺻﻔﺎ رﻓﺘﻪ از ﺧﻮﻧﻪ -دﻳﮕﻪ وﻗﺖ ﺑﺎروﻧﻪ(2 ﻋﻠﻲ روﺿﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ واوﻳﻼ )واوﻳﻼ ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎزﻫﺮ(ا4 ﺳﺒﻚ ﺷﺸﻢ ﭼﺸﺎﺗﻮ ﻣﻲ ﺑﻨﺪي و ﭼﺸﺎم ﻣﻴﺸﻪ درﻳﺎي ﺧﻮن – ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺗﻮ رو ﺑﻪ ﺟﻮن ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻧﺮو ،ﺑﻤﻮن دﻳﮕﻪ ﺑﻨﺪ دل ﻣﻦ از ﻏﻢ ﺗﻮ ﭘﺎره ﻣﻴﺸﻪ – ﻣﻴﺪوﻧﻲ اﮔﻪ ﺑﺮي ﻋﻠﻲ ﭼﻪ ﺑﻴﭽﺎره ﻣﻴﺸﻪ )ﺑﺎروﻧﻪ ﺑﺎروﻧﻪ ﺑﺎرون – رو در و دﻳﻮار رد ﺧﻮن(2 دارم ﺗﻤﻨﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ -ﻳﻪ ﺷﺐ دﻳﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﻤﻮن )ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎورم اﻳﻦ -ﻛﻪ داري ﻣﻴﺮي() – 2اي واي – داري ﻣﻲ ﻣﻴﺮي(2 )ﻣﺮو ﻓﺎﻃﻤﻪ( 3ﻳﺎ زﻫﺮا ﺧﻮﻧﻪ ﺳﻮت و ﻛﻮر ﺷﺪه ﺑﻐﺾ ﮔﻠﻮﮔﻴﺮ ﺑﻲ ﺣﺪه -ﭘﺴﺮت ﺣﺴﻦ ﻳﻪ ﻣﺎﻫﻪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺣﺮف ﻧﺰده ﻧﻤﻲ دوﻧﻢ ﻛﻪ ﭼﺮا ﺗﻮ ﺧﻮاب ﻣﻲ ﻟﺮزه و ﻣﻲ ﮔﻪ – اﻟﻬﻲ ﺑﺸﻜﻨﻪ اون دﺳﺘﻲ ﻛﻪ ﻣﺎدرﻣﻮ رو زده )ﺧﻮﻧﺪل ﺣﻴﺪر ﻣﻲ ﻛﻨﻲ – ﮔُﻼ ﺗﻮ ﭘﺮﭘﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ (2 ﺟﻠﻮي ﻣﺤﺮﻣﺖ ﻋﻠﻲ – ﭼﺮا ﭼﺎدر ﺳﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻲ
47
ز./01 )ﺑﺎروﻧﻪ ﺑﺎروﻧﻪ ﺑﺎرون – رو در و دﻳﻮار رد ﺧﻮن(2 دارم ﺗﻤﻨﺎ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ -ﻳﻪ ﺷﺐ دﻳﮕﻪ ﻫﻢ ﺑﻤﻮن )ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﺎورم اﻳﻦ -ﻛﻪ داري ﻣﻴﺮي() – 2اي واي – داري ﻣﻲ ﻣﻴﺮي(2 )ﻣﺮو ﻓﺎﻃﻤﻪ( 3ﻳﺎ زﻫﺮا ﺑﻴﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﻜﻨﻴﻢ ﻛﻪ ﻓﺮدا ﺷﺐ ﺧﻴﻠﻲ دﻳﺮه -ﺧﺎﻧﻮﻣﻢ دﻋﺎ ﺑﻜﻦ ﺗﺎ اﻳﻨﻜﻪ زﻳﻨﺐ ﻧﻤﻴﺮه ﺧﻮدت و ﺑﺬار ﺑﻪ ﺟﺎي ﻣﻦ ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻲ ﻣﻲ ﻛﺸﻢ – روز و ﺷﺐ ﻣﻲ ﺳﻮزم ﻗﻘﻨﻮس ﺑﻴﻦ آﺗﺸﻢ )ﻧﻮر ﺷﺒﺎي ﻋﺎﻟﻤﻴﻦ – ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻮر ﻧﻴﺮﻳﻦ(2 ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﻜﻨﻴﻢ – ﺑﺮاي ﻏﻤﻬﺎي ﺣﺴﻴﻦ ﻗﺎﺗﻞ و ﺧﻨﺠﺮ و ﮔﻠﻮ – ﻣﺎدر ﻧﺸﺴﺘﻪ رو ﺑﻪ رو دل ﻣﺎدر ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺷﺪ – ﺷﺒﻴﻪ ﺳﻨﮓ و ﻳﻚ ﺳﺒﻮ )واي ﺣﺴﻴﻦ(4 ﺳﺒﻚ ﻫﻔﺘﻢ )ﺳﻨّﺘﻲ( ﻳﺎس ﻣﺮا ﺑﻪ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ زدن ،ﻣﻲ زدن ﭘﻴﺶ ﻧﮕﺎه ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﻲ زدن ،ﻣﻲ زدن زﻳﻨﺐ ﻣﻦ ﻧﺎﻟﻪ زﻧﺪ ﻣﺎدرم ،ﻣﺎدرم ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻦ ﻧﻮﺣﻪ ﻛﻨﺪ ﻣﺎدرم ،ﻣﺎدرم ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ،ﻓﺎﻃﻤﻪ4/ ﻓﺎﻃﻤﻪ اﻓﺘﺎده ﺑﻪ روي زﻣﻴﻦ ،واي واي ﺑﻪ ﺳﺮ زﻧﺪ ﺣﻀﺮت روح اﻻﻣﻴﻦ ،واي واي
48
ز./01 ﻋﺮش ﺧﺪا ﻟﺮزه ﻓﺘﺎده ﭼﺮا ،واي واي ﭼﻮن ﻛﻪ ﺷﺪه ﻗﺎﻣﺖ زﻫﺮا دو ﺗﺎ ،واي واي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ،ﻓﺎﻃﻤﻪ4/ ﻣﺮﻳﺪ ﻓﺮﻣﺎن و ﭘﻴﺎم وﻟﻲ ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻬﺮ دﻓﺎع از ﻋﻠﻲ ،ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪه ﻣﺤﺴﻦ ﻣﻈﻠﻮم او ،واي واي ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻨﺪ ﻛﻮدك ﻣﻌﺼﻮم او ،واي واي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ،ﻓﺎﻃﻤﻪ4/
49
.3 7 ﺳﺒﻚ اول اي ﭘﺮﺳﺘﻮي ﻣﻦ رﻓﺘﻲ زآﺷﻴﺎﻧﻢ اي ﮔﻞ ﺧﺰاﻧﻢ آﺗﺶ زدي ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻲ ﺗﻮ در ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺳﻼم ﺑﻲ ﺟﻮاﺑﻢ ﻣﺎﻧﺪه ﻛﻨﺞ ﺳﻴﻨﻪ ﻏﻢ ﻫﺎي ﺑﻲ ﺣﺴﺎﺑﻢ اي ﻓﺮﺷﺘﻪ روﻳﻢ ﭼﻪ ﮔﻮﻳﻢ ﭼﻪ ﻛﺮده ﻫﺠﺮاﻧﺖ ﺑﻪ دل ...در ﻏﻤﺖ ﺧﻤﻴﺪم اﻣﻴﺪم رﻓﻴﻖ ﺧﻔﺘﻪ زﻳﺮ ﮔﻞ ﻳﺎد روي ﻣﺎﻫﺖ ﺑﺮﻳﺰد ﺳﺘﺎره از دو دﻳﺪه ام ﻣﺮﺗﻀﻲ و دوري ﺻﺒﻮري ﻧﺪارم و ﺑﺮﻳﺪه ام ﻳﺎ س ﻧﻴﻠﻮﻓﺮي ﻛﻲ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺑﺮي واي از اﻳﻦ ﻏﻢ ﺟﺪاﻳﻲ 0000000000000000 ﺑﻲ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻢ ﻏﻤﻬﺎي ﺑﻲ ﺷﻤﺎرم ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻣﻦ دﻟﺨﻮﺷﻲ ﻧﺪارم ﺳﺮ ﺑﺮآر وﺑﺸﻨﻮ ﻣﺎدر ﺗﻮ اﻟﺘﻤﺎﺳﻢ ﻣﻦ ﻛﻪ در ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻏﺮﻳﺐ و ﺑﻲ ﻧﺸﺎﻧﻢ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ زﺟﺎﻧﻤﺎن ﺑﺮﻳﺪه ﺷﺪ اي ﻋﺰﻳﺰ ﺣﻴﺪر ﺑﺮﻓﺘﻲ ﭘﺸﺖ ﻋﻠﻲ ﺧﻤﻴﺪه ﺷﺪ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اي واي ﻣﻦ اي واي ﻣﻦ ﻳﺎد ﻛﻮﭼﻪ ودر ن ﮔﻮﻳﻢ ﭼﻪ ﻛﺮده ﺑﺎ دل ﺣﺴﻦ ﻳﺎس ﻧﻴﻠﻮﻓﺮي ﻛﻲ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺑﺮي ﻣﺎدر ﺷﻜﺴﺘﻪ ﭘﻬﻠﻮ 0000000000000000 ﻛﻌﺒﻪ ﻫﺴﺘﻲ و ﻣﻦ دور ﺗﻮ در ﻃﻮاﻓﻢ در ﻛﻨﺎر ﻗﺒﺮت ﺑﺒﻴﻦ در اﻋﺘﻜﺎﻓﻢ ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﻦ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻋﻠﻲِ ﻛﻮﭼﻪ ﮔﺮدم از ﻏﻤﺖ ﺑﺮآﻳﺪ ز ﺳﻴﻨﻪ آه ﺳﺮدم ﻛﺲ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارد زداﻏﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻛﺮدي ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻛﻲ رود زﻳﺎدم ﻏﻢ ﺗﻮ اي ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻴﻦ ﻛﻮﭼﻪ ﻫﺎ ﻛﻲ رود زﻳﺎدم ﻛﻪ دﺷﻤﻦ ﻫﺴﺖ ﺗﻮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻛﻲ رود زﻳﺎدم ﻛﻪ زﻳﻨﺐ دﺳﺖ ﺗﻮ را ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﻳﺎس ﻧﻴﻠﻮﻓﺮي ﻛﻲ ﻣﺮا ﻣﻲ ﺑﺮي واي از اﻳﻦ ﻏﻢ ﺟﺪاﻳﻲ! 0000000000000000
50
.3 7 ﺳﺒﻚ دوم ﻏﺮﻳﺐ و ﺑﻲ ﻛﺲ و ﺗﻨﻬﺎ درون ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻨﺸﺘﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻦ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻛﻪ زﻫﺮا رﻓﺘﻪ از دﺳﺘﻢ واوﻳﻼ آه و واوﻳﻼ ﻛﻪ زﻫﺮا رﻓﺘﻪ از دﻧﻴﺎ ﻏﺮﻳﺒﻲ ﻣﺮا ﻣﺮدم ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد دﻳﺪﻧﺪ ﻣﻴﺎن ﺷﻌﻠﻪ و آﺗﺶ ﮔﻠﻢ را ﺑﺎ ﻟﮕﺪ ﭼﻴﺪﻧﺪ واوﻳﻼ آه و واوﻳﻼ ﻛﻪ زﻫﺮا رﻓﺘﻪ از دﻧﻴﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﻲ ﺑﻨﻬﺎده ﺑﺮ زاﻧﻮ ﺳﺮ ﺧﻮد را ﻫﻨﻮز از ﻏﺼﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺪ ﺣﺴﻦ در داﻧﻪ زﻫﺮا واوﻳﻼ آه و واوﻳﻼ ﻛﻪ زﻫﺮا رﻓﺘﻪ از دﻧﻴﺎ ﭼﺮا دﺧﺖ ﭘﻴﻤﺒﺮ را ﻛﻔﻦ ﭘﻮﺷﻴﺪه ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ﻫﻨﻮز از ﻏﺼﻪ ﻣﻲ ﮔﺮﻳﺪ در ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ي زﻫﺮا ﺧﺪاوﻧﺪا ﺑﻪ ﺑﺎزوي ﻛﺒﻮد ﺣﻀﺮت زﻫﺮا ﻣﺮﻳﻀﺎن را ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ و ﻣﺮا ﺣﺎﺟﺖ روا ﻓﺮﻣﺎ واوﻳﻼ آه و واوﻳﻼ ﻛﻪ زﻫﺮا رﻓﺘﻪ از دﻧﻴﺎ
51
وا53 ﺳﺒﻚ اول ﺷﺐ ﺷﺪه ﺑﺎز /اي دل ﺑﻴﺎ /ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﺮﻳﻢ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﻮﻻ اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺴﺖ/ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ/اون ﺧﻮﻧﻪ ﻧﻴﺴﺖ از ﻏﻢ زﻫﺮا ﺑﺎز رﻓﺘﻪ ﺗﻮ ﻧﺨﻠﺴﺘﻮﻧﺎ/ﺑﺮﻳﻢ ﻫﻤﻮﻧﺠﺎ/ﺻﺪا ﻣﻴﺎد/ﺻﺪاي ﻫﻖ ﻫﻖ ﻛﺮدن ﻳﻜﻲ داره داد ﻣﻲ زﻧﻪ/ﻧﻪ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ اون ﺷﺐ زﻳﺒﺎ ﻳﺎدﺗﻪ ﺣﻴﺪر ﻳﺎدﺗﻪ ﺣﻴﺪر ﺷﻮق ﻧﺒﻲ؛ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻃﻪ ﻳﺎدﺗﻪ ﺣﻴﺪر ﻳﺎدﺗﻪ ﺣﻴﺪر ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ ﻋﻘﺪ ﺗﻮ و زﻫﺮا ﻳﺎدﺗﻪ ﺣﻴﺪر ﻳﺎدﺗﻪ ﺣﻴﺪر ﻃﻠﻌﺖ روي زﻫﺮا رو دﻳﺪي .... ﺟﺎﻣﻪ ي داﻣﺎدي ﭘﻮﺷﻴﺪي..... ﺑﻪ دﺳﺖ زﻫﺮا ﺣﻨﺎ ﻛﺸﻴﺪي..... ﻳﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﭼﻨﺪ ﻇﺮف ﺳﻔﺎﻟﻲ.... ﻏﻢ ﭘﺮ ﻧﻤﻲ زد اون ﺣﻮاﻟﻲ..... اﻳﻦ روزا ﺟﺎي اون روزا ﺧﺎﻟﻲ..... دﻧﻴﺎ ﺑﻪ اﺧﺮ رﺳﻴﺪه ﺣﻴﺪر/ﭼﻪ ﺧﻮب ادا ﺷﺪ ﺣﻖ ﭘﻴﻤﺒﺮ ﻧﺮو ﻳﺎ زﻫﺮا ام اﺑﻴﻬﺎ دل ﻋﻠﻲ اروم ﺑﮕﻴﺮ/اﻳﻨﺎ ﻫﻤﻪ دﻧﻴﺎ ﭘﺴﻨﺪن ﻛﻪ اوﻣﺪن ﺗﻮي ﺧﻮﻧﺖ دﺳﺘﺎ ﺑﺎ ﻃﻨﺎب ﺑﺒﻨﺪن/دﺳﺖ اﻣﺎﻣﺸﻮن ﺑﺴﺘﻦ ﻛﻤﻲ ﺑﺨﻨﺪن ﻧﺎﻣﺮدﻳﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻦ اﺣﺘﺮاﻣﻤﻮ/ﻗﻄﻊ ﻛﻨﻦ ﻛﻼﻣﻤﻮ ﻧﺎﻣﺮدﻳﻪ ﺧﺪا ﺑﻬﻢ ﺳﻼم ﻣﻲ ده/ﻧﺪن ﺟﻮاب ﺳﻼﻣﻤﻮ ﻣﻨﻲ ﻛﻪ ﻛﻮه ﻏﻢ و دردم/ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ
52
وا53 ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻳﺘﻴﻢ ﻣﻲ ﮔﺮدم /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ دﺳﺖ روي زن ﺑﻠﻨﺪ ﻧﻜﺮدم /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﻣﻨﻲ ﻛﻪ ﺣﺮﻣﺖ ﻧﺸﻜﻮﻧﺪم /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﻫﻴﭻ ﺧﻮﻧﻪ اي رو ﻧﺴﻮزوﻧﺪم /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﻣﺮدي رو رو ﺧﺎك ﻧﻜﺸﻮﻧﺪم /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﻣﻨﻲ ﻛﻪ ﻧﺎﺳﺰا ﻧﮕﻔﺘﻢ /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﺑﻪ زور ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ اي ﻧﺮﻓﺘﻢ /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ ﺑﻲ ﻓﺎﻃﻤﻪ از ﭘﺎ ﻣﻲ اﻓﺘﻢ /ﺣﻘﻢ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ آﺧﺮ رﺳﻴﺪه ﺣﻴﺪر زﻳﻨﺐ ﻣﻲ ﻣﻴﺮه ﺑﺪون ﻣﺎدر ﻧﺮو ﻳﺎ زﻫﺮا ام اﺑﻴﻬﺎ ﺳﺎﺣﻞ ﻋﺸﻖ ﺧﺮاب ﻣﻲ ﺷﻪ /ﻛﺸﺘﻲ ام اﮔﻪ ﭘﻬﻠﻮ ﺑﮕﻴﺮه ﺳﺨﺖ ﻋﻠﻲ ﻛﻪ اﺗﻔﺎق ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ/ﻛﻪ رو ﺑﮕﻴﺮه ﺑﺎ درد و رﻧﺞ اﻳﻨﻄﻮر ﺑﺨﻮاد وﺿﻮ ﺑﮕﻴﺮه ﭘﺎﺷﻮ ﻋﻠﻲ /ﻳﺎ رب ﻳﺎرب ﺑﮕﻮ ﺑﺎز /وﺿﻮ ﺑﮕﻴﺮﺑﺮا ﻧﻤﺎز ﺑﻌﺪ از ﻧﻤﺎز /ﭘﺎﺷﻮ ﺑﺮو ﺑﻘﻴﻪ ﺗﺎﺑﻮت زﻫﺮا رو ﺑﺴﺎز ﺑﺎ اﻳﻦ ﻛﻪ ﺑﻲ ﻗﺮاره ﻣﻲ ﮔﻪ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ ﺑﺎزوش ﻋﺠﻴﺐ درد داره ﻣﻲ ﮔﻪ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ ﻣﻲ ﮔﻢ دﻟﺖ زار و ﺣﺰﻳﻦ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ ﭼﺸﺎت ﺑﺎ ﺧﻮن رﻧﮕﻲ ﻧﻤﻲ ﮔﻪ/ﺧﻴﺮ اﻧﺸﺎاﷲ ﭼﺎدر ﺧﺎﻛﻲ رو ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻨﻪ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺑﻴﺪار ﻣﻲ ﺷﻪ ﻣﻲ ﮔﻪ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ
53
وا53 ﭼﺸﺎش ﻳﻬﻮ ﺗﺎر ﻣﻲ ﺷﻪ ﻣﻲ ﮔﻪ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ ﺧﻴﺮه ﺑﻪ ﻣﺴﻤﺎر ﻣﻲ ﺷﻪ ﻣﻲ ﮔﻪ /ﺧﻴﺮه اﻧﺸﺎءاﷲ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ آﺧﺮ رﺳﻴﺪه ﺣﻴﺪر ﻣﻲ ﻟﺮزم از اﻳﻦ ﭼﻨﺪ ﺷﺐ آﺧﺮ ﻧﺮو ﻳﺎ زﻫﺮا ام اﺑﻴﻬﺎ ﺳﺒﻚ دوم آرزوﻣﻪ اي ﺧﺪا /ﭘﺮواز از اﻳﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﻛﻨﻢ ﻗﺒﻞ رﻓﺘﻦ ﮔﻴﺴﺮي زﻳﻨﺒﻢ و ﺷﻮﻧﻪ ﻛﻨﻢ ﻣﻲ روم از اﻳﻦ دﻧﻴﺎ /ﻣﻲ ﺷﻮد ﻋﻠﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻦ ﻣﻴﮕﻢ رﻓﺘﻨﻴﻨﻢ /زﻳﻨﺐ ﻣﮕﻪ ﺑﺎزم ﺑﻤﻮن اي ﭘﺮﺳﺘﻮ ﺑﻤﻮن و ﺑﺎزم ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺑﺨﻮن آﺳﻤﻮﻧﻢ ﻧﺪﻳﺪه /ﺑﺎرﮔﺮان ﻏﻢ ﻣﻦ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ روي ﻣﻲ ﮔﻴﺮه/از روي ﻣﻦ ﻣﺤﺮم ﻣﻦ ﻛﺮده اي اي ﺧﺪا ﭘﻴﺮم /ﻳﺎس زﻣﻴﻦ ﮔﻴﺮم ﻣﻲ روم از اﻳﻦ دﻧﻴﺎ /ﻣﻲ ﺷﻮد ﻋﻠﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺎ ﭘﺎي ﺟﻮن دادﻧﻢ /ﻣﻦ واﺳﻪ ﺟﻮﻧﺖ ﺳﭙﺮم ﺗﺎر ﻣﻮﻳﻲ ﻧﺸﻜﻦ /از ﺳﺮ ﺗﻮ ﺗﺎج ﺳﺮم ﺑﺸﻜﻨﺪ اﮔﺮ دﺳﺘﻢ /ﻳﺎور ﻋﻠﻲ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﻲ روم ...........
54
وا53 ﺑﻴﻦ زﻫﺮا و ﻋﻠﻲ اﺗﺶ در ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺪ ﻣﺤﺴﻨﻢ اﺻﻐﺮ ﺷﺪ/دوﻣﻲ ﻫﻢ ﺣﺮﻣﻠﻪ ﺷﺪ دﺷﻤﻦ ﻫﻴﺰم اورده/ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﮕﻪ ﻣﺮده اي ﻧﮕﺎر ﺑﻲ ﻫﻤﺘﺎ/ﻣﻮﻧﺪه ام ﺳﺮت ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻲ ﻛﺸﻪ ﻣﻨﻮ اﺧﺮ/داغ ﻏﺮﺑﺖ ﺣﻴﺪر ﻛﻮﭼﻪ اي ﺗﻨﮓ /دل ﺗﻨﮓ /ﻳﻪ ﻳﺎس ﻧﻴﻤﻪ ﺟﻮن دارم از ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎت رد ﻣﻴﺸﻢ اي ﻳﺎس ﺟﻮون اي ﻧﮕﺎر ﺑﻲ ﻫﻤﺘﺎ/ﻣﻮﻧﺪه ام ﺳﺮت ﺗﻨﻬﺎ ﮔﻞ ﻣﻦ اﻳﻦ دو ﺳﻪ ﻣﺎه ﻣﮕﻪ ﭼﻲ اوﻣﺪ ﺳﺮ ﺗﻮ ﻛﻪ ﺳﺒﻚ ﺗﺮ ﺷﺪه از ﺑﺮگ ﮔﻠﻲ ﭘﻴﻜﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﻴﻤﺎري/ﻛﺮدي ﺣﻴﺪر و ﻳﺎري ﻣﻲ ﻛﺸﻪ ﻣﻨﻮ اﺧﺮ/داغ ﻏﺮﺑﺖ ﺣﻴﺪر ﺳﺒﻚ ﺳﻮم ﺑﻲ ﺗﺎﺑﻲ ﻧﻜﻦ ﺗﺎج ﺳﺮ ﻣﻦ ﻃﺎﻗﺖ اﺷﻜﺎﺗﻮ ﻧﺪارم ﻗﺮﺑﻮﻧﺖ ﺑﺮم ﭘﻴﺮ ﺷﺪي ﻣﺎدر /ﺗﺎب ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﺗﻮ ﻧﺪارم وﻗﺘﻲ ﻣﻮﻫﺎ ﻣﻮﺷﻮﻧﻪ ﻣﻴﺰﻧﻲ /ﻟﺮزش دﺳﺘﺖ ﺑﻲ اﻣﻮﻧﻪ ﭼﻪ ﺟﻮري ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮت زدن ﻟﮕﺪ /ﻫﺮوﻗﺖ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ﻏﺮق ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎدر اي ﭼﺮاغ ﺧﻮﻧﻪ /دﻟﺖ ﻣﺜﻪ اﺳﻤﻮﻧﻪ از ﺧﺪا ﻣﻴﺨﻮام ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺎﻳﺖ روﺳﺮم ﺑﻤﻮﻧﻪ
55
وا53 اﻣﻮن اي دل اي دل اي دل ﻣﻴﺴﻮزم ﺧﻴﻠﻲ ﻏﺼﻪ ﻣﻲ ﺧﻮري /ذره ذره اب ﻣﻲ ﺷﻲ ﻣﺎدر داري ﻣﻲ ﺳﻮزي ﺧﻴﻠﻲ ﺗﺐ داري /اﻧﮕﺎري ﺗﻮ اﺗﻴﺸﻲ ﻣﺎدر ﻟﻜﻪ ﻫﺎي ﺧﻮن روي ﭘﻴﺮﻫﻦ /ﻣﻴﺦ دروﻳﺎدم ﻣﻲ ﻳﺎره ﺧﺪا ﻣﺎدرم ﻫﻤﻪ ﺟﺎش زﺧﻢ /ﭼﻪ ﺟﻮر اﺧﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﻴﺎرم ﺑﺎزﻣﻲ ﮔﻴﺮه دل ﺑﻬﻮﻧﻪ /ﺣﺮﻓﻢ ﺗﻮ دﻟﻢ ﻣﻲ ﻣﻮﻧﻪ ﺑﺎﺣﺴﺮت و ﻧﺎﻟﻪ ﻣﻲ ﮔﻢ /ﺧﺪا ﻣﺎدرم ﺟﻮوﻧﻪ ﺧﺪا ﻣﺎدرم ﺟﻮوﻧﻪ /ﺧﺪا ﻣﺎدرم ﺟﻮوﻧﻪ ﭼﺮا ﭘﺲ ﻗﺎﻣﺖ ﻛﻤﻮﻧﻪ /ﺧﺪا ﻣﺎدرم ﺟﻮوﻧﻪ اﻣﻮن اي دل اي دل ﻛﺎش ﻧﻤﻲ دﻳﺪم وﻗﺘﻲ ﻣﺎدرم ﮔﻮﺷﻮاره از ﮔﻮﺷﺖ ﻛﺸﻴﺪن ﻧﺎﻣﺮدا وﻗﺘﻲ ﺗﻮرو ﻣﻴﺰدن /ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺑﻮدي و ﻧﺪﻳﺪن ﻫﺮوﻗﺖ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻪ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﻴﺸﻮ /وﻗﺖ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﻖ ﻫﻖ ﻧﻤﻲ ﻛﺮد داداش ﻣﺤﺴﻨﻢ ﺳﭙﺮﺷﺪ/زﻫﺮا ﭼﺮا ﺑﻲ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ ﻏﺼﻪ ي دل ﻣﻦ اﻳﻨﻪ /زﻫﺮ ﭼﺮا ﺑﻲ ﭘﺴﺮ ﺷﺪ اﻣﻮن اي دل اي دل اي دل ﺳﺒﻚ ﭼﻬﺎرم ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ ﺑﺮﻳﺪ ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﻛﻲ از ﻋﻠﻲ ﻏﺮﻳﺐ ﺗﺮﻳﻨﻪ ﻛﻢ ﻛﻢ ﺗﻤﻮم ﻫﺴﺘﻢ /داره ﻣﻲ ره ز دﺳﺘﻢ /وﻟﻲ ﺑﺎزم ﺗﻮ روﻳﺎ ﻫﺮ وﻗﺖ ﭼﺸﺎم و ﺑﺴﺘﻢ دﻳﺪم ﻣﺮﻳﺾ ﺧﻮﻧﻢ
56
وا53 ﺷﻔﺎ ﮔﺮﻓﺖ و ﺧﻮب ﺷﺪ /ﺗﺎﺑﻮﺗﻲ رو ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﺧﻮدم زدم ﺷﻜﺴﺘﻢ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ اه ﻣﻲ ﻛﺸﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ/ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﻟﺒﺨﻨﺪ رو ﻟﺒﻬﺎش ﻧﻤﻲ ﺷﻴﻨﻪ /داره ﻣﻴﺮه / ﻳﻪ ﻋﻘﻴﺪه داره ﺗﻮ دﻟﺶ /ﺧﻨﺪه ﻫﺎي ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺷﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻪ )ﻋﺮوﺳﻲ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﺷﻮ ﻧﻤﻲ ﺑﻴﻨﻪ( ﺑﺎ اﻳﻦ رﻓﺘﻦ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﺮاﺑﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ آروم آروم از ﻏﺼﻪ آﺑﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ﻣﻦ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻋﻤﺮه ﺟﻮاب ﻧﻜﺮدم ﻛﺴﻲ رو اﻣﺸﺐ زﻫﺮا داره ﺟﻮاﺑﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ ﺑﺮﻳﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﻛﻲ از ﻋﻠﻲ ﻏﺮﻳﺐ ﺗﺮﻳﻨﻪ ﻳﻪ ﻋﺪه در ﻛﻤﻴﻨﻦ /ﺗﻮ ﻓﻜﺮ ﺑﻐﺾ و ﻛﻴﻨﻪ اﻧﺪ ﻫﻤﻮﻧﺎي ﻛﻪ ﻋﻤﺮي رﻳﺶ ﺳﻔﻴﺪ ﻣﺪﻳﻨﻪ اﻧﺪ ﭼﻪ ﻓﺘﻨﻪ ﻫﺎ ﻧﻜﺮدﻧﺪ/ﭼﻪ ﻧﻘﺸﻪ ﻫﺎ ﻛﺸﻴﺪن ﭼﻪ زﺣﻤﺘﺎ ﻛﺸﻴﺪن/اﻳﻦ روزا رو ﺑﺒﻴﻦ ﻗﻨﻔﻨﺪ ﻛﻤﺮ ﺑﺴﺖ ﺑﻪ ﻛﻤﺮ ﺷﻜﺴﺘﻨﻢ ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﭘﻴﺶ ﻣﻐﻴﺮه ادﻋﺎ ﻛﻨﻪ ﻣﻐﻴﺮه ﻣﻲ ﺧﻮاﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻢ ﻧﻴﺎره ﭘﻴﺶ اون ﺑﺎ ﻟﮕﺪي ﻫﻢ ﺷﺪه ﺷﺮ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻛﻨﻪ اون روز دﻧﻴﺎي ﻫﺴﺘﻴﻤﻮ از ﺣﺴﺪ ﮔﺮﻓﺖ وﻗﺘﻲ دﺷﻤﻦ از ﻫﺮﭼﻲ داﺷﺖ ﻣﺪد ﮔﺮﻓﺖ ﻫﺮﻛﻲ او ﻣﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﻮﻟﮕﺪ زد ﻫﺮﻛﻲ ﻣﻲ رﻓﺖ ﭼﺎدرش ﻟﮕﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ ﺑﺮﻳﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﻛﻲ از ﻋﻠﻲ ﻏﺮﻳﺐ ﺗﺮﻳﻨﻪ
57
وا53 ﻣﻲ دﻳﺪه دﺷﻤﻦ ﻣﻦ /ﺧﻮرده زﻣﻴﻦ زن ﻣﻦ ﺑﺎزوا ﻧﻜﺮد ﻃﻨﺎب و از دور ﮔﺮدن ﻣﻦ ﺑﺮﮔﺸﺘﻨﻢ ز ﻣﺴﺠﺪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮز رﻓﺘﻨﻢ ﺑﻮد اﻧﮕﺎر ﻣﻨﻮ ﻣﻲ ﺑﺮدن ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺪﻓﻦ ﻣﻦ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﮔﺮدﻧﺖ زﺧﻤﻲ ﺷﺪه ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ ﺧﺎﻧﻮم درد ﺑﺎزو ﺑﺪﺗﺮه ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﻛﻤﺮت درد ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﻪ ﺧﺎﻧﻮم درد ﭘﻬﻠﻮ ﺑﺪﺗﺮه ﺣﺘﻲ ﭼﺸﺎم اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ رو ﺑﺎور ﻧﺪاﺷﺖ رﻓﺘﻴﻢ ﺧﻮﻧﻪ اون ﺧﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ در ﻧﺪاﺷﺖ واي از اون در دري ﻛﻪ از ﺟﺎ ﻛﻨﺪه ﺷﺪ اﻓﺘﺎد روي ﻣﺤﺴﻦ و ﻫﻴﭽﻜﻲ ﺑﺮ ﻧﺪاﺷﺖ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﻲ ﺧﻮاﻳﺪ ﺑﺮﻳﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﻛﻲ از ﻋﻠﻲ ﻏﺮﻳﺐ ﺗﺮﻳﻨﻪ ﺳﺒﻚ ﭘﻨﺠﻢ ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻋﺎﻟﻢ ﻧﺪﻳﺪه ﺑﺎ وﻓﺎ ﻳﺎري ﺑﻪ ﺳﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺧﺎﻛﺴﺘﺮي ﮔﺸﺘﻪ ﺗﻤﺎم ﮔﻴﺴﻮان ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر دﻧﻴﺎ ﺑﻮد از ﺣﺎل او ﻓﺼﻞ ﺧﺰان ﺑﺎ ﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر دﻳﮕﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﻗﺪرﺗﻲ در ﺟﺴﻢ و ﺟﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر از ﺿﺮب ﺳﻴﻠﻲ ﺗﺎ رو ﺗﻴﺮه دﻳﺪﮔﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر
58
وا53 از ﺷﺪت ﺿﺮب ﻟﮕﺪ رﻓﺘﻪ دﮔﺮ ﺗﺎب و ﺗﻮان ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺑﻲ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻏﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﮔﺸﺘﻪ آﺷﻴﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺷﻌﻠﻪ زده ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﻗﺎﻣﺖ ﻫﻤﭽﻮن ﻛﻤﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﭘﮋﻣﺮده ﺷﺪ ﻃﻔﻞ ﺻﻐﻴﺮ و ﺑﻲ ﺳﻮار ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻫﺴﺘﻢ ﻏﻼم ﺳﻴﻨﻪ ﭼﺎك آﺳﺘﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﻫﺴﺘﻢ ﺧﺪا ﻣﻦ ﺗﺎ اﺑﺪ ز اوارﮔﺎن ﺑﺎﻧﻮي ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺣﻴﺪر ﺳﺒﻚ ﺷﺸﻢ اﺑﺮ ﺑﺎروﻧﻲ وﻣﻦ دل ﻛﻮﻳﺮم ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮن ﺑﻪ ﻣﻦ اوﻧﻘﺪر ﺑﺒﺎر ﺗﺎ ﺟﻮن ﺑﮕﻴﺮم ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮن ﻳﻪ ﻓﻘﻴﺮم ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻤﺎت ﻳﻪ ﻳﺘﻴﻢ ﺳﺮرات ﻧﮕﺎه ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﺖ ﻛﺮده اﺳﻴﺮم ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮن ﺣﺎﻻ ﻛﻪ داﻣﻦ ﺗﻮ ﻏﺼﻪ ي ﭘﻨﻬﻮن ﺧﺪاﺳﺖ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺸﻪ دﺳﺖ ﻓﻘﻴﺮم ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮن اﺑﺮ ﺑﺎ روﻧﻲ و ﻣﻦ دل ﻛﻮﻳﺮم ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮن ﺑﻪ ﻣﻦ آﻧﻘﺪر ﺑﺒﺎر ﺗﺎ ﺟﻮن ﺑﮕﻴﺮم ﺑﻲ ﺑﻲ ﺟﻮن ﺳﺒﻚ ﻫﻔﺘﻢ ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎ زﻫﺮا
59
وا53 ﻣﺎ را ﺑﺒﺮ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻼ ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎ زﻫﺮا ﻣﺎ رارﺳﺎن ﺑﻪ ﺷﻬﺪا ﻳﺎري ﻧﻤﺎ رﻫﺒﺮ ﻣﺎ ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎ زﻫﺮا اي ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﻘﺎم ﺗﻮﺧﻴﺮ اﻟﻨﺴﺎء ﺷﺪه ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ آن ﻛﻪ ﻣﻨﻜﺮ ﺻﺪق ﺷﻤﺎ ﺷﺪه ﺟﺎﻳﻲ ﻛﻪ اﻧﺒﻴﺎ ﻫﻤﮕﻲ ﺳﺎﺋﻞ اﻧﺪو ﺑﺲ ﻟﻌﻨﺖ ﺑﺮ آن ﻛﻪ آﻣﺪه و ﺑﻲ ﺣﻴﺎﺷﺪه ﺷﻴﻌﻪ ﺷﺪن ﻛﻪ روزي ﻫﺮ ﻛﺲ ﻧﻤﻲ ﺷﻮد ﻫﺮﻛﺲ ﻛﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﺷﺪ ز ﻋﻄﺎي ﺷﻤﺎ ﺷﺪه ﮔﺮ ﺳﺠﺪه ات ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﺤﺮ ﻃﻮل ﻣﻲ ﻛﺸﺪ ﺷﺪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﻫﺮ آﻧﻜﻪ دﻋﺎ ﺷﺪه ﺳﺒﻚ ﻫﺸﺘﻢ آﺳﻤﺎن ﮔﺮﻳﻪ از داغ زﻫﺮا ﻛﻨﺪ ﮔﺮﻳﻪ از ﻏﺮﺑﺖ و آه ﻣﻮﻻ ﻛﻨﺪ از ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ ذﻛﺮ دل اﻻﻣﺎن ﺗﺴﻠﻴﺖ ﮔﻮﻳﻤﺖ ﻳﺎ اﻣﺎم زﻣﺎن ﻗﻠﺐ ﻋﺎﻟﻢ ﺗﭙﻴﺪ/ﻣﺎه ﻏﺮﺑﺖ دﻣﻴﺪ ﻫﻤﻪ ﺳﻴﻨﻪ زﻧﻴﺪ/ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ رﺳﻴﺪ در ﺟﻬﺎن ﻫﻤﻬﻤﻪ اﺳﺖ/ﺑﺮ ﻟﺒﻢ زﻣﺰﻣﻪ اﺳﺖ
60
وا53 ﻓﺨﺮ ﻣﻦ ﮔﺸﺘﻪ ﭼﻮن ﻣﺎدرم ﻓﺎﻃﻤﻪ اﺳﺖ آه واوﻳﻠﺘﺎ ﺑﺮ روي زﺧﻢ ﻣﻮﻻ ﻧﻤﻚ ﻣﻲ زﻧﻦ ﻣﺎدرم را ﺑﺮاي ﻓﺪك ﻣﻲ زﻧﻦ ﺧﺎك ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺷﺪ ﻋﺪو ﺣﻤﻠﻪ ور ﻣﺤﺴﻨﺖ ﻛﺸﺘﻪ ﺷﺪ ﺑﻴﻦ دﻳﻮار و در از ﻏﻢ ﻓﺎﻃﻤﻪ آﺳﻤﺎن ﻧﻴﻠﻲ اﺳﺖ ﺻﻮرت ﻓﺎﻃﻤﻪ زﺧﻤﻲ ﺳﻴﻠﻲ اﺳﺖ آه و اوﻳﻠﺘﺎ در ﺷﺐ ﻣﺮﺗﻀﻲ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻛﻮﻛﺐ اﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎدر ،ﺣﻀﺮت زﻳﻨﺐ اﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ در ﺷﺐ ﻣﺮﺗﻀﻲ ﻛﻮﻛﺐ اﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎدر ﺣﻀﺮت زﻳﻨﺐ اﺳﺖ ﻋﺸﻖ زﻫﺮا ﻛﻪ در ﻗﻠﺐ ﻫﺮ ﺑﻲ دل اﺳﺖ ذﻛﺮ ﺳﺮ ﺑﻨﺪ ﻣﻦ ﻳﺎ اﺑﻮ ﻓﺎﺿﻞ اﺳﺖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺮ دل ﻣﺎ ﺻﻔﺎ ﻣﻲ دﻫﺪ ﺑﻪ ﻏﻼﻣﺎن ﺧﻮد ﻛﺮﺑﻼ ﻣﻲ دﻫﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻛﺮﺑﻼ اﺳﺖ/ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﻴﻮاﺳﺖ ﻧﻮر ﻋﻴﻦ ﻣﻨﻲ /ﺗﻮ ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻨﻲ آه و واوﻳﻠﺘﺎ
61
وا53 ﺳﺒﻚ ﻧﻬﻢ ﺑﺎز اﻳﻦ ﭼﻪ ﺷﻮرش اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺧﻠﻖ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﺖ ﻣﺎه ﻋﺰاي ﻓﺎﻃﻤﻪ روح ﻣﺤﺮم اﺳﺖ رﺧﺼﺖ دﻫﺪ ﺧﺪا ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺳﻴﻨﻪ زن ﺷﻮي ﺧﻮن ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻦ ﻛﻪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻋﻘﻴﻖ ﻳﻤﻦ ﺷﻮي در ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ از دل و ﺟﺎن ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﻣﺎم زﻣﺎن ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﻣﺎ از اﻟﺴﺖ ﻃﺎﻳﻔﻪ اي ﺳﻴﻨﻪ ﺳﻮﺧﺘﻪ اﻳﻢ ﻣﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﺎي ﻣﺎدر ﭘﻬﻠﻮ ﺷﻜﺴﺘﻪ اﻳﻢ اﻣﺮوز اﮔﺮ ﻛﻪ ﺳﻴﻨﻪ و زﻧﺠﻴﺮ ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ﻓﺮدا ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻣﻲ زﻧﻴﻢ ﻣﺎ را ﻧﺒﻲ ﻗﺒﻴﻠﻪ ي ﺳﻠﻤﺎن ﺧﻄﺎب ﻛﺮد روي ﻏﺮور و ﻏﻴﺮت ﻣﺎ ﻫﻢ ﺣﺴﺎب ﻛﺮد از ﻣﺎ ﺑﺘﺮس ،ﻃﺎﻳﻔﻪ اي ﭘﺮاراده اﻳﻢ ﻣﺎ ﻣﺜﻞ ﻛﻮه ﭘﺸﺖ ﻋﻠﻲ اﻳﺴﺘﺎده اﻳﻢ از ﻣﺎ ﺑﺘﺮس ﺷﻴﻌﻪ ي ﺳﺮ ﺳﺨﺖ ﺣﻴﺪرﻳﻢ ﺟﺎن ﺑﺮ ﻛﻔﺎن ﺟﺒﻬﻪ ي ﻓﺘﻮاي رﻫﺒﺮﻳﻢ از ﺟﻤﻌﻪ اي ﺑﺘﺮس ﻛﻪ روز ﺳﻮار ﻫﺎﺳﺖ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ اﻣﺎم زﻣﺎن ذواﻟﻔﻘﺎر ﻫﺎﺳﺖ از ﺟﻤﻌﻪ اي ﺑﺘﺮس ﻛﻪ دﻧﻴﺎ ﺑﻪ ﻛﺎم ﻣﺎﺳﺖ
62
وا53 ﻓﺮﺧﻨﺪه روز ﭘﺮ ﻇﻔﺮ اﻧﺘﻘﺎم ﻣﺎﺳﺖ از ﺟﻤﻌﻪ اي اي ﺑﺘﺮس ،ﻛﻪ ﭘﻮﻻد ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ از ﻫﺮم ﻋﺸﻖ ﻣﺎﻟﻚ و ﻣﻘﺪار ﻣﻲ ﺷﻮﻳﻢ ﺳﺒﻚ دﻫﻢ ﻣﺎدر ﻣﺴﺘﻢ از ﻏﻢ ﺗﻮ /ﺟﻠﺪم ﻛﺮده ﭘﺮﭼﻢ ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎي ﺑﺎروﻧﻴﻪ ﻣﻦ /ﺑﻴﺖ اﻻﺧﺮان ﻏﻢ ﺗﻮ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻗﺮﻋﻪ ي دل /اون روزي ﺑﻮد ﻋﺸﻘﺘﻮ ﻛﺮدم اﻧﺘﺨﺎب ﺗﺎ ﺑﻴﺪي ﺑﻪ ﻇﻠﻤﺖ زﻧﺪﮔﻴﻢ /ﻣﺎدرم از ﭘﺸﺖ ﻧﮕﺎت ﻋﺸﻘﻢ ﻏﺒﺎر ﭼﺎدر ﺗﻮام ﻫﻢ ﺧﺎك ﭘﺎي ﺑﻮ ﺗﺮاب دل ﻣﻦ رﻓﺖ از ﺗﻮ ﺳﻴﻨﻪ ﺗﺎ ﺑﺸﻴﻨﻪ ﺗﻮ ﻣﺪﻳﻨﻪ وﻟﻲ ﺣﻴﺮون ﻣﻮﻧﺪه اﻳﻦ دل ﻛﻪ ﻛﺠﺎ ﻗﺒﺮﺗﻮ ﺑﺒﻴﻨﻪ دل دل ﺑﻪ ﺧﺪا آروم ﻧﻤﻲ ﮔﻴﺮه ﺗﻮ روﺿﻪ ﻫﺎ ﻏﻢ ﻏﻢ ﻣﻲ ﺷﻴﻨﻪ روﻗﻠﺐ ﺗﻤﻮم ﻫﻴﺌﺘﻲ ﻫﺎ ﺗﺎ ﻛﻪ ﺑﺴﺎزم ﺑﺎ ﻣﻬﺪي واﺳﻪ ﺗﻮ ﺻﺤﻦ و ﺳﺮا ﭘﺎي ﺛﺎﺑﺖ روﺿﻪ ﻫﺎﺗﻢ /ﻣﺒﺘﻼﺗﻢ /ﺑﻪ ﭘﺎت اﻟﻬﻲ ﺷﻢ ﻓﺪات آره ﻣﺎدر ﭘﺎي ﺣﺴﻴﻨﺖ ﺟﻮوﻧﻲ دادم /ﻛﻲ ﻣﻲ ﺑﺮﻳﻢ ﺑﻪ ﻛﺮﺑﻼت ﻏﺮﻳﺒﻮﻧﻪ ﺟﻮن دادي /ﺷﻴﻌﻪ ﺑﮕﻴﺮه ﻋﺰت ﺗﻤﻮم ﺣﺮﻓﺖ اﻳﻦ ﺑﻮد /ﭘﺎي ﺑﻪ ﭘﺎي وﻻﻳﺖ ﻣﺮغ دﻟﻢ ﻫﺮ ﺟﺎﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ /ﺗﺎ ﭘﺮ ﺑﮕﻴﺮه ﻫﺮﻛﺠﺎت
63
وا53 ﻣﺮغ دل ﻳﻚ ﺑﺎم دارد دو ﻫﻮا ﮔﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻣﻲ رود /ﮔﻪ ﻛﺮﺑﻼ ﺑﺸﻨﻮ اﻳﻦ ﻧﺎﻟﻪ و ﻓﺮﻳﺎد ﻋﺸﻘﺖ دل رو داده ﺑﺮ ﺑﺎد اﻓﺘﺨﺎر ﻧﻮﻛﺮﻳﺖ ﻣﺎدرت زﻫﺮا ﺑﻪ ﻣﻦ داد دﺳﺘﻢ و ﺑﮕﻴﺮ آﻗﺎ ردم ﻧﻜﻦ /ﺑﻪ ﻧﻮﻛﺮي ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺪون واﺳﻪ ﻳﻚ ﺑﺎرم ﺷﺪه اﻳﻦ ﻧﻮﻛﺮو/ﻣﻴﻮن ﺻﺤﻨﺖ ﺑﺮﺳﻮن ﺳﻴﻨﻪ ام ﻛﺒﻮدت ﺳﻠﻄﺎن ﻋﺸﻖ /دارم آﻗﺎ ازت ﻧﺸﻮن دل ﻣﻦ /وﻗﻒ ﻧﮕﺎت ﺧﺎك ﭘﺎت /ﻣﺒﺘﻼت ﻫﻤﻪ ﺟﺎي ﻛﺮﺑﻼي ﺗﻮ ﻋﺠﻴﺐ /وﻟﻲ ﺣﻴﺮون ﻗﺘﻠﮕﺎت دل دل آرزوﺷﻪ ﻛﺮﺑﺒﻼت و ﺑﺒﻴﻨﻪ ﻏﻢ ﻏﻢ آﻗﺎ از دوري روي اﻳﻦ دل ﻣﻲ ﺷﻴﻨﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺣﻠﻘﻪ و ﺷﺶ ﮔﻮش ﻗﺸﻨﮕﺖ ﻧﮕﻴﻦ آﻗﺎ ﻋﺠﻴﺐ ﻛﺮﺑﻼﻳﻲ /ﺻﺤﻦ و ﺳﺮاﻳﻲ/ﻃﻌﻨﻪ زده ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻤﻴﻦ ﻣﺎدر ﺗﻮ ﺷﺒﺎي ﺟﻤﻌﻪ /روﺿﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ/ﻛﻨﺎر ﻣﻀﺒﺢ اﻟﺤﺴﻴﻦ ﻏﺮﻳﺐ ﻣﺎدر ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﺳﺒﻚ ﻳﺎزدﻫﻢ ﭘﺮواز آﺳﻤﺎﻧﻲ او را ﻣﻠﻚ ﻧﺪاﺷﺖ ﻣﺎﻫﻲ ﻛﻪ در اﻃﺎﻋﺖ ﺧﻮرﺷﻴﺪ ﺷﻚ ﻧﺪاﺷﺖ ﺳﻨﮕﺶ زدﻧﺪ و دﺳﺖ ز اﻓﺸﺎي ﺷﺐ ﻧﺸﺴﺖ
64
وا53 آن ﻧﻮر ﻧﺎب واﻫﻤﻪ اي از ﻣﺤﻚ ﻧﺪاﺷﺖ اﻳﻦ ﺑﻮد دﺳﺘﻤﺰد رﺳﺎﻟﺖ زﻣﻴﻨﻴﺎن اي ﺧﻠﻖ ﺧﻴﺮه دﺳﺖ ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻤﻚ ﻧﺪاﺷﺖ ﺧﻮرﺷﻴﺪ و ﻣﺎه را ﺑﻪ زﻣﻴﻨﻲ ﻓﺮوﺧﺘﻨﺪ اي ﻛﺎش ﺧﺎك ﺗﻴﺮه ﻳﺜﺮب ﻓﺪك ﻧﺪاﺷﺖ ﻳﺎ زﻫﺮا ﻳﺎ زﻫﺮا ﺳﺒﻚ دوازدﻫﻢ )رو ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺗﺮ ﺑﻪ ﺳﻮي ﺷﻬﺮ ﻣﺪﻳﻨﻪ اون ﺷﻬﺮي ﻛﻪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ داغ ﻏﺮﺑﺖ و ﺗﻮي ﺳﻴﻨﻪ(2 )آه -داغ ﻳﻪ ﻣﺎدر در ﺑﻴﻦ آﺗﺶ داغ ﻳﻪ ﺳﻴﻠﻲ ﺟﻠﻮي ﺑﭽﻪ اش(2 دﻟﻢ ﻣﻴﮕﻴﺮه از ﻏﻤﺶ -روﺿﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ اﻏﻴﺜﻴﻨﻲ -ذﻛﺮ ﻣﺪام رو ﻟﺐ ﻳﺎ )ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎﻧﻢ(4 )ﺧﺪا ﻛﻨﻪ ﻛﻪ ﻣﺎدرم ﺧﻮب ﺑﺸﻪ رو ﺑﻪ راه ﺑﺸﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻪ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﺮه ﺧﺪا ﻛﻨﻪ ﻛﻪ ﭘﺎ ﺑﺸﻪ(2 )آه -ﺗﻮ ﻛﻪ دﻟﻴﻞ ه
65
وا53 ﺻﻮم و ﺻﻼﺗﻲ ﭼﺮا ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻲ ﻋﺠﻞ وﻓﺎﺗﻲ(2 ﺑﺸﻜﻨﻪ دﺳﺖ اوﻧﻲ ﻛﻪ -ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﺖ ﻛﺘﻚ زد داغ ﭘﺪر ﻛﻪ ﻛﻢ ﻧﺒﻮد -ﺑﺎز ﺑﻪ ﻏﻤﺎت ﻧﻤﻚ زد ﻳﺎ )ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎﻧﻢ(4 )ﺷﺒﺎي ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﻣﻦ ﻳﺎد ﺷﻬﻴﺪان ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ﻣﺜﻞ اوﻧﺎ ﻫﺮ ﭼﻲ دارم ﻓﺪاي ﻗﺮآن ﻣﻲ ﻛﻨﻢ(2 آه – ﺳﺮﺑﻨﺪ زﻫﺮا روي ﺳﺮاﺷﻮن ﺑﻲ ﺳﺮ ﻣﻲ رﻓﺘﻦ ﻣﺜﻞ آﻗﺎﺷﻮن آه – ﻫﻤﻪ ﻣﻲ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ راه ﻣﻮﻻ وﺻﻴﺘﺎﺷﻮن ﺣﺠﺎب زﻫﺮا ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺒﻴﻪ اون ﺧﻮﺑﺎ – ﻣﺎ رﻫﺮو وﻟﻲ ﺑﺸﻴﻢ اﻳﺸﺎﷲ ﻛﻪ ﺷﻬﻴﺪ در – ﺧﻂ ﺳﻴﺪ ﻋﻠﻲ ﺑﺸﻴﻢ ﻣﺎدر دﻋﺎ ﻛﻦ واﺳﻤﻮن – ﺷﻴﻌﻪ ﻏﺮﻳﺐ و ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﺑﺤﺮﻳﻦ ﻣﻈﻠﻮﻣﻮ ﺑﺒﻴﻦ– ﻏﺮﺑﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ ﻳﺎ )ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎﻧﻢ(4
66
وا53 ﺳﺒﻚ ﺳﻴﺰدﻫﻢ اي ﭼﺮاغ ﺷﺐ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ – ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎس و رﻳﺤﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻫﺮ دو ﻋﺎﻟﻢ ﻃﻔﻴﻞ ﻧﮕﺎﻫﺖ – ﺷﻤﻊ ﺧﺎﻣﻮش ﻛﺎﺷﺎﻧﻪ ﻣﻦ )اي /ﺳﻴﺪة اﻟﻨﺴﻮان – اي /ﻓﻮق ﻫﻔﺖ آﺳﻤﺎن – اي /ﺑﺎﻧﻮي ﻣﻬﺮﺑﺎن(2 )ﻳﺎ – ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ زﻫﺮا(3 ﻃﺎﻫﺮه ﻛﻮﺛﺮ و اي زﻛﻴﻪ– ﺣﺎﻧﻴﻪ ﻧﻮرﻳﻪ اي ﺣﺒﻴﺒﻪ روز ﻣﺤﺸﺮ ﮔﺪاي ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻴﻢ – ﻣﺎدر ﺧﻮب ﻣﺎ اي ﺷﻔﻴﻌﻪ )ﻳﺎ /ﺑﻀﻌﺔ اﻟﻤﺼﻄﻔﻲ– ﻳﺎ/ﺑﻬﺠﺔ اﻟﻤﺮﺗﻀﻲ -ﻳﺎ /اﻧﺴﻴﺔ اﻟﺤﻮرا(2 ﻳﺎ – )ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ زﻫﺮا(3 ﻣﺎدري ﻛﻦ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺟﻤﻊ ﺷﻴﻌﻪ – ﻣﺎدري ﻛﻦ ﻛﻪ ﺷﻴﻌﻪ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺟﻮر آل ﺧﻠﻴﻔﻪ ﺑﻪ ﺑﺤﺮﻳﻦ – ﻛﻦ ﻧﮕﺎﻫﻲ ،ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻃﺒﻴﺒﻪ )آه /ﺧﻮن ﻣﺎ ﻣﻲ ﺟﻮﺷﺪ -آه /دل ﺑﻪ ﻏﻢ ﻣﻲ ﺳﻮزد – آه /راه ﺗﻮ ﻣﻲ ﭘﻮﻳﺪ(2 ﻳﺎ ) /ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻳﺎ زﻫﺮا(3 ﺳﺒﻚ ﭼﻬﺎردﻫﻢ ﭼﻘﺪر زﺧﻤﻪ روي ﺑﺎل ﺗﻮ – ﻣﻲ ﻣﻴﺮم از وﺿﻊ ﺣﺎل ﺗﻮ ﺑﺒﻴﻦ زﻫﺮا ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﻦ – ﺑﺮاي ﺗﻮ اﻃﻔﺎل ﺗﻮ آه – ﭘﺮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮي ﺗﻮ ﺧﻮن ﺟﮕﺮي ﺗﻮ
67
وا53 )ﻋﻠﻲ ﭼﻲ ﻛﺎر ﻛﻨﻪ ﺧﺎﻧﻮم -ﭘﺸﺖ دري ﺗﻮ(2 )ﺧﻮن ﺟﮕﺮي ﺗﻮ(2 )ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ(4 اي ﻛﺸﺘﻪ ي راه ﻋﻠﻲ – ﺑﺎﻧﻮي ﺧﻮﺑﻲ ﻫﺎ ،وﻟﻲ دﺳﺖ ﻳﻪ ﻧﺎﻧﺠﻴﺐ زده – ﺑﺮ ﺻﻮرﺗﺖ از ﺳﻨﮓ دﻟﻲ واي – ﭘﻬﻠﻮت ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺎ ﻗﻠﺐ ﺧﺴﺘﻪ )دﻳﺪي ﺗﻮ رﻫﺒﺮت رو ﺑﺎ -دﺳﺘﺎي ﺑﺴﺘﻪ(2 )ﺑﻐﻀﺖ ﺷﻜﺴﺘﻪ(2 )ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ(4 ﺑﺎﻳﺪ ﻛﻪ ﻣﻦ ﭘﺮ ﭘﺮ ﺑﺸﻢ – ﻣﺜﻞ آﻗﺎم ﺑﻲ ﺳﺮ ﺑﺸﻢ ﻗﺮﺑﺎن ﻣﻮﻻﻳﻢ ﻋﻠﻲ – ﻓﺪاﻳﻲ رﻫﺒﺮ ﺑﺸﻢ ﺑﺎ – ﺷﻮر ﺷﻬﺎدت راه ﺳﻌﺎدت )ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺴﻴﺮ ﻋﺎﺷﻘﺎن -راه وﻻﻳﺖ(2 )ﺗﺎ ﺑﻪ ﻗﻴﺎﻣﺖ(2 ﻳﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ4 ﺳﺒﻚ ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ
68
وا53 رﺳﻴﺪه وﻗﺖ ﻋﺰا از ﻏﻢ زﻫﺮا ﺑﺮ ﺳﺮ زﻧﺎن اﻣﺸﺐ اﺳﺖ زﻳﻨﺐ ﻛﺒﺮي ﺧﻮن دل از دو دﻳﺪه ﮔﺸﺘﻪ ﺟﺎري /ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻠﻚ ﻣﺸﻐﻮل آه و زاري )واوﻳﻼ( 2آه و واوﻳﻼ ﺧﺎك ﻋﺰا ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ از اﻳﻦ ﻣﺎﺗﻢ ﺗﺴﻠﻴﺖ اي ﻣﻬﺪي اي ﻣﻮﻻي ﻋﺎﻟﻢ داغ ﻣﺎدر ﺷﻜﺴﺘﻪ ﭘﺸﺖ ﻣﺎ را /اﺷﻚ ﻏﻢ ﺟﺎري از دﻳﺪه ﭼﻮ درﻳﺎ )واوﻳﻼ( 2آه و واوﻳﻼ ﺣﻴﺪر ﻛﻨﺎر ﮔﻞ ﻳﺎس ﺧﻮد ﮔﺮﻳﺎن ﺑﻬﺮ ﺷﻔﺎي زﻫﺮا ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ ﻗﺮآن ﻳﺎﺳﻴﻦ و اﻟﺮﺣﻤﻨﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ /ﻛﻮﺛﺮ و آﻳﻪ ﻫﺎﻳﺶ را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ )واوﻳﻼ( 2آه و واوﻳﻼ ﭼﺸﻤﺎن زﻫﺮا ﺷﺪه ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﻣﻮﻻ زﻣﺰﻣﻪ ي ﻛﻮدﻛﺎن ذﻛﺮ وا اﻣﺎه ﺗﺎﺑﻮت ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﺮ روي ﺷﺎﻧﻪ /ﻣﻲ رود ﻣﺨﻔﻴﺎﻧﻪ و ﺷﺒﺎﻧﻪ )واوﻳﻼ( 2آه و واوﻳﻼ ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ دل ﺷﻴﺪا ﻣﻲ ﺷﻮد ﺳﺎده ﻳﺎد ﺷﻬﻴﺪان راه ﺧﺪا ﻛﺮده ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﺑﺎز راه ﺣﺴﻴﻨﻴﻢ /ﭘﻴﺮو ﻣﻜﺘﺐ ﭘﻴﺮ ﺧﻤﻴﻨﻴﻢ ﻣﺎ ﻣﺮﻳﺪ دو ﺑﺎﻧﻮي دﻣﺸﻘﻴﻢ /رﻫﺒﺮا ﺟﺎن ﺑﺮ ﻛﻒ در راه ﻋﺸﻘﻴﻢ )ﻳﺎ ﻋﻠﻲ( 2ﺟﺎﻧﻢ ﻓﺪاﻳﺖ
69
وا53 ﺳﺒﻚ ﺷﺎﻧﺰدﻫﻢ ﺧﺪاﻳﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ را ﻏﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ،ﺑﺮاي ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎﺗﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻋﻠﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪه از ﺑﻌﺪ زﻫﺮا ،ﺣﺴﻦ از داغ ﻣﺎدر دم ﮔﺮﻓﺘﻪ )ﻣﺮو زﻫﺮا ﻣﺮو زﻫﺮا ﮔﻞ ﻣﻦ(4 ﺑﺨﻮان ﻗﺮآن ﻋﻠﻲ ﻣﻦ ﺑﻲ ﻗﺮارم – ﺑﺨﻮان ﻳﺎﺳﻴﻦ و اﻟﺮﺣﻤﻦ ﻛﻨﺎرم ﺑﺨﻮان اﻣﺎ وﻟﻲ ﺑﺎ ﺻﻮت ﻣﺤﺰون – ﻛﻪ ﻣﻦ ﮔﺮﻳﻢ ﺑﺮاﻳﺖ ،ﺗﻮ ﺑﺮاﻳﻢ )ﻣﺮو زﻫﺮا ﻣﺮو زﻫﺮا ﮔﻞ ﻣﻦ(4 ﻏﻢ زﻫﺮا ﺑﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺳﺎﻳﻪ ﻛﺮده -ﺣﺴﻦ ﺑﻐﻀﺶ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﺮده ﺣﺴﻴﻨﺖ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻲ ﻫﻮش از ﻏﻢ ﺗﻮ – و زﻳﻨﺐ ﻛﻨﺞ ﺣﺠﺮه ﻣﻮﻳﻪ ﻛﺮده )ﻣﺮو زﻫﺮا ﻣﺮو زﻫﺮا ﮔﻞ ﻣﻦ(4 ﺧﺪا رﺣﻤﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﺮ ﺣﺎل زﻳﻨﺐ – روي ﺳﺠﺎده ات ﻧﺎم ﺗﻮ ﺑﺮ ﻟﺐ دﻋﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻧﺪ او ﺑﺎ اﺷﻚ ﺟﺎري – اﻟﻬﻲ ﻣﺎدرم ﻣﻲ ﻣﻴﺮد اﻣﺸﺐ )ﻣﺮو زﻫﺮا ﻣﺮو زﻫﺮا ﮔﻞ ﻣﻦ(4 ﻣﺮو اي ﺑﺎﻧﻮي رﻳﺤﺎﻧﻪ ي ﻣﻦ – ﻣﺮو اي ﻣﻬﺮﺑﺎنِ ﺧﺎﻧﻪ ي ﻣﻦ ﺑﺒﻴﻦ ﻟﺮزان ﺷﺪه از ﻫﺠﺮ روﻳﺖ – ﺗﻤﺎم دﺳﺖ و ﭘﺎ و ﺷﺎﻧﻪ ي ﻣﻦ )ﻣﺮو زﻫﺮا ﻣﺮو زﻫﺮا ﮔﻞ ﻣﻦ(4 ﺑﺪون ﺗﻮ دو ﭼﺸﻤﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد ﺗﺎر – ﺷﺒﺎﻧﻪ روز ﻣﻦ ﻛﺎرم ﺷﻮد زار ﺗﻮ را ﺟﺎن ﺣﺴﻦ رﺣﻤﻲ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻛﻦ – ﻣﺮو زﻫﺮا ،ﻣﺮا ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻮ ﻧﮕﺬار )ﻣﺮو زﻫﺮا ﻣﺮو زﻫﺮا ﮔﻞ ﻣﻦ(4
70
وا53 ﺳﺒﻚ ﻫﻔﺪﻫﻢ )ﻓﺎﻃﻤﻪ( 3ﻣﻈﻠﻮﻣﻪ ﻣﺎدرم ﻣﺤﺒﺖ ﺗﻮ اي ﺧﺎﻧﻮم ،از ﻛﻮﭼﻴﻜﻲ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻤﻪ دﺳﺖ ﻧﻮازش ﺷﻤﺎ ﻳﻪ ﻋﻤﺮه ﻛﻪ رو ﺳﺮﻣﻪ اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻦ رو ﺳﻴﻪ ام ،وﻟﻲ ﺑﺪوﻧﻦ آدﻣﺎ ﺗﻤﻮم ﻋﺸﻘﻢ ﻫﻤﻴﻨﻪ ﻛﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎدرﻣﻪ )ﻣﺎدرم( 3ﻣﻈﻠﻮﻣﻪ ﻣﺎدرم ﻛﺎﺷﻜﻲ ﻧﮕﺎه ﻣﺎدرم ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﺻﻔﺎ ﺑﺪه ﻛﺎﺷﻜﻲ ﻛﻪ ذﻛﺮ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺑﻪ روح ﻣﺎ ﺟﻼ ﺑﺪه ﻛﺎﺷﻜﻲ ﻣﻴﺸﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﺷﺒﻲ ﺗﻮ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺰاي او ﻣﺎدروﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎ ﺑﺮات ﻛﺮﺑﻼ ﺑﺪه )ﻛﺮﺑﻼ( 3اﻟﻠﻬﻢ ارزﻗﻨﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﮕﻲ ﻓﺪاﻳﻲ ه ﻃﺮﻳﻖ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﺪﻳﻢ ﻣﺮﻳﺪ ﺧﻂ ﺣﻴﺪري ﺗﺎ ﺑﻪ اﺑﺪ ﻫﻤﻪ ﺷﺪﻳﻢ ﭘﻴﺮو ﻣﻜﺘﺐ ﺣﺴﻴﻦ ﻓﺪاﻳﻲ وﻻﻳﺘﻴﻢ ﻫﻤﭽﻮن ﺷﻬﻴﺪا ﻣﺮﻳﺪ ﺷﻬﻴﺪ ﻋﻠﻘﻤﻪ ﺷﺪﻳﻢ )ﻳﺎ ﻋﻠﻲ( 3ﺟﺎن ﺑﻪ ﻓﺪات
71
7 78ر ﺳﺒﻚ اول ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﻫﺮ ﭼﻲ ﮔﻞ ﻳﺎس ﺗﻮ دﻧﻴﺎ ﭘﺮ ﭘﺮ ﻣﻲ ﺷﻪ ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ آي ﻧﻮﻛﺮا ارﺑﺎﺑﻤﻮن ﺑﻲ ﻣﺎدر ﻣﻲ ﺷﻪ دﻻي ﺑﻲ ﺗﺎب راﻫﻴﻪ ﻛﺮﺑﻼﺷﻪ ﻣﺎدر ارﺑﺎب ﻣﺎدر ﻧﻮﻛﺮاﺷﻪ دﺳﺘﻢ ﺑﻪ داﻣﻨﺖ ﻣﺎدر ﻛﺮﺑﻼ ﻣﻲ ﺧﻮام ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﭼﺎدر ﺧﺎﻛﻲ ﭘﺮﭼﻢ ﺷﺪه ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﺣﺲ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺑﺎز دو ﺑﺎره ﻣﺤﺮم ﺷﺪه ﻳﻪ روز اﻳﺸﺎاﷲ ﻛﻪ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﺷﻢ ﺑﺮاي ﺣﺴﻴﻨﺶ ﻳﻜﻲ ﻣﺜﻪ زﻫﻴﺮ ﺷﻢ دﺳﺘﻢ ﺑﻪ داﻣﻨﺖ ﻣﺎدر ﻛﺮﺑﻼ ﻣﻲ ﺧﻮام ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ ﺑﺎ ﻳﺎ ﺣﺴﻴﻦ دم ﻣﻲ ﮔﻴﺮم ﺗﻮي ﻫﻴﺌﺘﺎ ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ اي ﻋﺎﺷﻘﺎ اي و ﻋﺪه ي ﻣﺎﻳﻪ ﺷﺐ ﻛﺮﺑﻼ ﺣﺮم آﻗﺎ اﻣﻴﺪ ﻋﺎﻟﻤﻴﻦ /در ﺑﻬﺸﺖ ﺧﺪا ﺑﺎب اﻟﺤﺴﻴﻦ ﺳﺒﻚ دوم ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻳﻪ ﻣﺎدري ﻛﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎر ﺳﻔﺮ و ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻛﻮﭼﻪ اي ﻛﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺟﻮن ﺣﻴﺪر و
72
7 78ر ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻳﻪ ﻛﻮدﻛﻲ ﻛﻪ ﺑﻲ ﻗﺮار و ﻣﻀﻄﺮ ه ﺷﻨﻴﺪه از ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻫﺎ ﻛﻪ ﻣﺎدرش ﻣﻲ ﺧﻮاد ﺑﺪه دل ﻣﻲ ﺳﻮزه ﻣﻴﻮن ﺳﻴﻨﻪ/ذﻛﺮ ﻟﺐ ﺣﺴﻦ ﻫﻤﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻛﺒﻮﺗﺮاي ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﺟﻮان ﻧﻪ ﻧﻪ – ﻗﺪ ﻛﻤﺎن ﻧﻪ ﻧﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻣﺎدري ﻛﻪ /ﺑﻪ درد ﺳﺮ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ درب ﺧﻮﻧﺸﻮن /ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺟﮕﺮ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﻣﻴﺦ در ﺑﻲ رﺣﻤﻲ ﻗﻮم ﺟﻔﺎ ﻣﺎدر ﻣﻲ ﮔﻔﺖ ﻓﻀﻪ ﺑﻴﺎ ﺑﭽﻤﻮ ﻛﺸﺘﻦ ﺑﺨﺪا دل ﻣﻲ ﺳﻮزه ﻣﻴﻮن ﺳﻴﻨﻪ/ذﻛﺮ ﻟﺐ ﺣﺴﻦ ﻫﻤﻴﻨﻪ ﺑﺎ ﻛﺒﻮﺗﺮاي ﻣﺪﻳﻨﻪ /ﺟﻮان ﻧﻪ ﻧﻪ – ﻗﺪ ﻛﻤﺎن ﻧﻪ ﻧﻪ ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﺧﻮﻧﻪ اي ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﺷﺪ داراﻟﻌﺰا ﻣﺪﻳﻨﻪ و ﺗﺎﺑﻮﺗﻲ ﻛﻪ داره ﻣﻲ ﺳﺎزه ﻣﺮﺗﻀﻲ ﻳﻜﻲ ﺑﻴﺎد ﻛﻤﻚ ﻛﻨﻪ ﺣﻴﺪر داره ﺟﻮن ﻣﻲ ﻛﻨﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ وﺳﺮش رو ﺑﺮ ﭼﻮﺑﻪ ﺗﺎﺑﻮت ﻣﻲ زﻧﻪ دل ﻣﻲ ﺳﻮزه.... ﺳﺒﻚ ﺳﻮم ﻣﻦ و ﻫﻮاي ﻛﺮﺑﻼي ﺗﻮ – ﻣﻦ و ﻧﮕﺎه دﻟﺮﺑﺎي ﺗﻮ )آرزوﻣﻪ ﻛﻪ وﻗﺖ ﻣﺮدﻧﻢ – ﺳﺮﻣﻮ ﺑﺬارم رو ﭘﺎي ﺗﻮ(2 )ﻣﻦ ﻛﻪ ﻋﻤﺮي ﻛﺮﻣﺘﻮ دﻳﺪم -ﺗﻮي رؤﻳﺎ ﺣﺮﻣﺘﻮ دﻳﺪم
73
7 78ر ﻣﺜﻞ ﻣﺮﻏﻲ ﻛﻪ ﭘﺮ ﺷﻜﺴﺘﻪ -ﮔﻮﺷﻪ ي اﻳﻮونِ ﺗﻮ ﭘﺮﻳﺪم(2 )آﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﻗﺘﻴﻞ اﻟﻌﺒﺮات /آﻗﺎ ﺟﻮوﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﺪات(4 ﺷﺒﺎي ﺟﻤﻌﻪ ﺑﻴﻦ اﻟﺤﺮﻣﻴﻦ – ﻗﻴﺎﻣﺘﻲ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻮ ﻋﺎﻟﻤﻴﻦ )ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎدرش ﻛﻪ ﻣﻲ رﺳﻪ – روﺿﻪ ﻣﻲ ﺧﻮﻧﻪ از ﻏﻢ ﺣﺴﻴﻦ(2 )اي ﮔﻞ ﻣﻦ ﻛﻔﻨﻲ ﻧﺪاري -ﺳﺮ ﭼﺮا ﺑﺮ ﺑﺪﻧﻲ ﻧﺪاري ﻳﺎدﮔﺎر ﻣﺎدري ﺗﻮ ﻛﻮ ؟ -واي ،ﭼﺮا ﭘﻴﺮﻫﻨﻲ ﻧﺪاري(2 )آﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﻗﺘﻴﻞ اﻟﻌﺒﺮات /آﻗﺎ ﺟﻮوﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﺪات(4 ﺳﺘﺎره ﻫﺎ ﻛﻪ ﭘﺮ ﻛﺸﻴﺪن و – ﺗﺎ آﺳﻤﻮن ﻫﺎ ﻛﻪ رﺳﻴﺪن و )ﺣﺎﻻ ﻣﺴﻴﺮﺷﻮن ﻛﻪ ﺑﺎﻗﻴﻪ – ﻣﻦ و وﻻﻳﺖ و ﭘﻴﻤﻮدن و(2 )رﻓﺘﻦ و ﻣﺎ رو ﺟﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﺗﻮي دﻧﻴﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻦ راه ﺳﺮخ ﭘﻴﺮ ﺧﻤﻴﻦ و اداﻣﻪ ﺷﻮ ﺑﻪ ﻣﺎ وا ﮔﺬاﺷﺘﻦ(2 )آﻗﺎ ﺣﺴﻴﻦ ﻗﺘﻴﻞ اﻟﻌﺒﺮات /آﻗﺎ ﺟﻮوﻧﻲ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﺪات(4
74
=4 < : دم ز ;ز 9 ﺳﺒﻚ اول ﻓﺎﻃﻤﻴﻪ آﻣﺪ و دل در ﻧﻮا ﺷﺪ ﻧﺎم زﻫﺮا ذﻛﺮ ﻟﺒﻬﺎ ﻫﺮ ﻛﺠﺎ ﺷﺪ ﺑﺮ ﻟﺐ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻳﻦ زﻣﺰﻣﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺷﺪ ﻣﺪﻳﻨﻪ در ﻋﺰاي او ﺳﻴﻪ ﭘﻮش ﻧﻴﻤﻪ ي ﺷﺐ ﺟﺴﻢ ﭘﺎﻛﺶ ﺷﺪ ﻛﻔﻦ ﭘﻮش دﻳﺪه ﮔﺮﻳﺎن او ﮔﺸﺘﻪ ﻃﻔﻼن او ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ در ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺗﺎ ﻋﺰاداري ﺑﭙﺎﺷﻪ زﻳﻨﺐ ﻏﻤﺪﻳﺪه ات ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺰا ﺷﺪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺳﺒﻚ دوم ﻣﺎ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﺟﺎن در دو ﺟﻬﺎن دل ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻴﻢ ﻣﺤﺒﺎن ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻧﻈﺮ ﻛﻦ ز ﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮداي ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺸﻜﺴﺘﻪ از او ﭼﻮن ﻛﻪ ﻋﺪو ﺳﻴﻨﻪ و ﭘﻬﻠﻮ ﻗﺪ و ﻗﺎﻣﺖ ﺑﺎزو ﻣﮕﺮ ﻣﻔﺮد رﺳﺎﻟﺖ ﺑﻮد ﺳﻴﻠﻲ اﻣﺖ ﻧﻈﺮ ﻛﻦ زﻋﻨﺎﻳﺖ ﺑﻪ ﻓﺮداي ﻗﻴﺎﻣﺖ
75
دو? 9@AB ده ﻧﻔﺮ دور ﻣﺎدرم ﺑﻮدﻧﺪ – ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺗﺎزﻳﺎﻧﻪ را ﺑﺮداﺷﺖ ﺑﻌﺪ ﭼﻞ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ از آن ﻛﻮﭼﻪ – ﻣﻌﺠﺮ دﺧﺘﺮ ﺗﻮ را ﺑﺮداﺷﺖ
ﻏﻢ ﻣﺎدر ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ -ﺷﺮح رﺧﺪاد ﻣﺎﺟﺮا ﺳﺨﺖ اﺳﺖ دﺳﺖ ﺳﻨﮕﻴﻦ و ﻳﺦ زده اي -ﻣﺎدري روي ﺧﺎك ﻫﺎ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ
ﺧﻠﻘﺖ ﺣﻖ ﺑﺮاي ﺣﻴﺪر ﺑﺎد -ﻛﻬﻜﺸﺎن زﻳﺮ ﭘﺎي ﺣﻴﺪر ﺑﺎد ﮔﻔﺖ زﻫﺮا ﺑﻪ ﺟﺎن ﺑﺎﺑﺎﻳﻢ -ﺟﺎن زﻫﺮا ﻓﺪاي ﺣﻴﺪر ﺑﺎد
اي ﻧﺨﻞ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺮدﺑﺎري زﻫﺮا – اي اﺷﻚ ﻏﻤﺖ ز دﻳﺪه ﺟﺎري زﻫﺮا آن روز ﻛﻪ ﻛﺎرﻫﺎ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﻮد – ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻛﺴﻲ وا ﻧﮕﺬاري زﻫﺮا » اﻟﺴﻼم ﻋﻠﻴﻚ اﻳﺘﻬﺎ اﻟﺼﺪﻳﻘﻪ اﻟﺸﻬﻴﺪه «
76