CZĘŚĆ IV. ŚRODOWISKO DZIAŁANIA
nik. W szczepie można znaleźć wiele okazji do zrealizowania Można uznać, że najleptakich oczekiwań. Mogą to być wspólne wyjazdy kadry szczepu szym środowiskiem dziapołączone ze szkoleniem w różnych dziedzinach, niekonieczłania dla każdej drużyny nie tylko harcerskich. Można organizować wymiany zagraniczharcerskiej jest dobry ne, sprzyjające nawiązywaniu międzynarodowych kontaktów szczep, w którym panuje skautowych. Jest wiele form integracji kadry szczepu, które przeświadczenie o konieczwspaniale pomagają w rozwoju drużynowego. ności pomocy i wspierania Jednak z funkcjonowaniem drużyny w szczepie mogą też drużyn. wiązać się pewne problemy. Szczepy z tradycjami organizują zwykle sporo wspólnych działań. Należeć do takiego środowiska – to znaczy obowiązkowo brać udział w tego typu akcjach. Jeżeli sprowadza się to do jednej czy dwóch imprez w roku, to nie stanowi problemu. Gorzej, kiedy okaże się, że praktycznie co miesiąc jest impreza szczepu i nie można z żadnej z nich zrezygnować. Jeżeli drużynowy ma do zrealizowania konkretny program wychowawczy, to taki obowiązek może doprowadzić do poważnego pogorszenia jakości pracy drużyny. Dobry komendant szczepu powinien taką sytuację zauważyć i zwolnić czasami drużynę z niektórych obowiązków – jeżeli będzie to dla niej korzystne. Innym problemem jest ingerencja członków komendy szczepu w wewnętrzne sprawy drużyny. Taka ingerencja jest czasem konieczna, na przykład w sprawach bezpieczeństwa prowadzenia zajęć, kontaktów z rodzicami w sytuacji problemowej itp. Komenda szczepu nie powinna natomiast wpływać na to, jakie zwyczaje czy obrzędy ma drużyna, gdzie może zorganizować biwak, jakie oznaczenia może nosić na mundurze itp. Bywa też tak, że różne ograniczenia w samorządności drużyny są uzasadniane np. zapisami w konstytucji szczepu albo zwyczajami i tradycjami obowiązującymi w szczepie. Czasami trudno jest sforsować taki mur i przekonać zwierzchników, że nie mają racji – ale warto dążyć do tego, by drużyna miała należną jej samorządność.
135