SCENARIUSZE ZAJĘĆ BIBLIOTERAPEUTYCZNYCH nie tylko dla uczniów z dysleksją. Terapia – zabawa – nauka

złą oceną mogą zabierać głos i swobodnie wypowiadać się na dany temat, mogą liczyć na zrozumienie i pomoc w rozwiązywaniu swoich problemów.

Są zachęcani do samodzielnej nauki, do kształtowania twórczej postawy, uczą się też osiągania sukcesów na miarę własnych możliwości i zdolności. Poprzez wskazywanie odpowiednich wzorców można pomóc im w budowaniu właściwych postaw moralnych.

Jak zaznaczyłam już wcześniej, do zaproponowanych przeze mnie zajęć biblioterapeutycznych powinni być włączeni zarówno uczniowie o dysharmonijnym, jak i prawidłowym rozwoju psychomotorycznym, a także ci, którzy przejawiają niewielkie zaburzenia zachowania będące skutkiem problemów emocjonalnych lub braku posiadania właściwego wzorca postępowania. Uczniowie z dysleksją, charakteryzujący się dysharmonijnym rozwojem psychomotorycznym, dzięki biblioterapii mają możliwość usprawniania zaburzonych funkcji poznawczych (językowych, percepcyjnych), motorycznych oraz integracji percepcyjno-motorycznej, czyli usprawniania funkcji zaangażowanych bezpośrednio w naukę czytania i pisania. Z kolei uczniowie o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym mogą aktywizować ten rozwój. Pomogą w tym odpowiednio przygotowane ćwiczenia dyskretnie włączone w cykl sesji biblioterapeutycznych, w trakcie których uczestnicy będą się uczyć analizowania i oceny własnych oraz cudzych wypowiedzi, przekładu intersemiotycznego wysłuchanego bądź przeczytanego tekstu (ilustracja do utworu muzycznego, do fragmentu tekstu literackiego, ćwiczenia dramowe), stosowania odpowiedniego słownictwa w nazywaniu uczuć, dostrzegania etycznego wymiaru języka (prawdy, kłamstwa, przemilczania informacji). W książce znajdują się też ćwiczenia związane z redagowaniem różnych form wypowiedzi (listu, kartki z pamiętnika, opowiadania, wywiadu, planu), z gromadzeniem wyrazów określających i nazywających cechy charakteru bohatera literackiego na podstawie jego zachowań i postaw, ćwiczenia dotyczące czytelnego i starannego pisma (kształtne litery, prawidłowe łączenie liter w wyrazach, zachowanie odpowiedniej odległości między wyrazami), poprawności ortograficznej zapisu wyrazów.

Wszystkie pomoce (materiały) do ćwiczeń, jak również same ćwiczenia muszą być starannie i estetycznie przygotowane, najlepiej wspólnie z uczestnikami. Na sesjach terapeutycznych zaleca się stosowanie białego i kolorowego papieru, a nie szarego. Przygotowując rekwizyty do scenek dramowych 8