*77. II Rzeczpospolita Polska, 10.000.000 marek polskich 1923, seria AA, numeracja 567744, Lucow 459 (R5), Miłczak 39.b, niewielka dziurka po szpilce nieumniejszająca piękności tego egzemplarza, duża rzadkość w tym stanie zachowania, egzemplarz z „Kolekcji Lucow” ilustrowany w katalogu kolekcji
I/I-
3.000,-
porządkowywały bieżącą emisję potrzebom gospodarki wojennej. Pierwszy w pełni polski banknot o nominale 500 mkp. z 15 I 1919 roku [Nr kat. 76] nawiązuje jeszcze formą do not Kriesa, ale już 100 mkp. z datą 15 II 1919 jest projektem oryginalnym [Fot. 418]. Projektantem tego i innych wczesnych papierowych znaków pieniężnych był znakomity grafik, Adam Jerzy Półtawski (1881-1952). Najbardziej znana, bo obfita i w wyniku późniejszej hiperinflacji niewymieniona przez użytkowników, jest seria banknotów z portretami Kościuszki i królowej Jadwigi, projektowana i drukowana w Wiedeńskiej Drukarni Państwowej (Wiener Staatsdruckerei), o ciężkiej, secesyjnej stylistyce [Fot. 419]. Na terenie Poznańskiego Naczelna Rada Ludowa powołała emisyjny Bank dla Polski Zachodniej, który w niejasnych okolicznościach przygotowywał emisję w markach niemieckich. Zachowane okazy [Fot. 420], niewprowadzone nigdy do obiegu, nie mają jednak daty emisji, a datę ważności (31 XII 1919), co świadczy, 207