905
904 *904. trojak 1601, Wilno, Iger V.01.2.d (R3), Ivanauskas 5SV85-51, T. 8, rzadki i ładnie zachowany
I-
3.000,-
*905. trojak 1601, Wilno, Iger V.01.5.b (R4), Ivanauskas 5SV72-43, T. 15, rzadki, patyna
III
2.500,-
III
2.500,-
III+
200,-
III
5.000,-
906
907
*906. trojak 1601, Wilno, Iger V.01.2.g (R3) - odmiana interpunkcyjna, Ivanauskas 5SV80-49, ale bez rozetek pod herbem Łabędź, rzadki, patyna *907. trojak 1604, Kraków, Iger K.04.1.a (R1), patyna
908 *908. trojak 1608, Wilno, odmiana bez herbu Bogoria, nie notowany w Igerze i Ivanauskasie, ogromna rzadkość
909
*909. trojak 1614, Kraków, litery TKA, Aw: Popiersie króla w prawo i napis w otoku SIGIS III D G REX POL M D L, Rw: III / Orzeł Snopek Pogoń / 1 6 1 4 / GROS ARGE / TRIP REGN / POLONI / TKA. Iger K.14.1.a (R8) - ten właśnie egzemplarz, H-Cz. 9596 (R8), WNA T.II rok 1895, s. 370, srebro 2.03 g, Od 1608 r. mennica krakowska nie wybijała monet o nominałach większych od grosza. Dopiero od 1614 r. przystąpiono do emisji wyższych nominałów (półtoraki i trzykrucierzówki). Trojaka z 1614 uważa się za próbę menniczą, która zamiast herbu podskarbiego nosi inicjały TA (Tomasza Altenberga vel Allenpergera) a litera K oznacza Kraków jako miejsce emisji. Jest to jedyny poza zbiorem Czapskiego znany egzemplarz, patyna
II-
70.000,-
911
910 *910. trojak 1618, Kraków, Iger K.18.1.d (R) *911. trojak 1619, Kraków, Iger K.19.a (podobny), piękny
912
III+
200,-
I-
150,-
913
*912. trojak 1619, Ryga, Iger R.19.1.c (R3), Gerbaszewski podobny 1.29, ale inna interpunkcja, minimalnie niecentrycznie wybity, bardzo ładnie zachowany, rzadki *913. trzykrucierzówka 1616, Kraków, pięknie zachowana
38
II
600,-
II+
150,-