Raport końcowy Tu-154M numer boczny 101 Rzeczpospolitej Polskiej
Rysunek 37
1.16.2. Modelowanie matematyczne
Celem
modelowania
matematycznego
było
potwierdzenie
zgodności
faktycznych
charakterystyk stateczności i sterowności samolotu w kanale podłużnym z charakterystykami typowego samolotu, a także oszacowanie momentów czasowych w locie krytycznym, kiedy jeszcze było możliwe przejście samolotu na drugi krąg, przy zachowaniu szeregu zadawanych warunków. Do modelowania wykorzystano model matematyczny, który jest podstawą symulatora lotu samolotu Tu-154M. Na z
pierwszym
parametrami
lotu
etapie
modelowania
krytycznego,
drogą
była
wykazana
bezpośredniego
dobra
zbieżność
modelowania
modelu
końcowego
28-sekundowego odcinka zniżania się samolotu (od 10:40:32 do 10:41:00) Na drugim etapie były modelowane warianty wykonania odejścia na drugi krąg z przeciążeniem 1.2, 1.3 i 1.4 g z analizą faktycznej utraty wysokości (przepadania samolotu) w procesie odejścia. Odejścia na drugi krąg były wykonywane z wysokości 40 metrów poprzez dobór wychylenia steru wysokości, doprowadzającego do osiągnięcia zadanego przeciążenia, przy pełnym zachowaniu, do początku odejścia, profili zmiany prędkości przyrządowej i pionowej lotu krytycznego. Tempo i charakter początkowego wychylenia steru wysokości odpowiadały działaniom załogi w locie krytycznym z następującym po nim zwiększaniem do osiągnięcia
MIĘDZYPAŃSTWOWY KOMITET LOTNICZY
106