shan habeen

socda dugsiga hoose dhexe ee Dhagaxtuur!

Ayuu xisaabiyey. Dhex anigoo sii maraya ayay malaha dunida timid. Dhexda ayuu qabtay iyadoo weli ilinka kushiinka agtaagan. Xagiisi ayuu usoo yara jiitay.

- Maxaad ku barisay xalay horta? Ayuu isyiri ogow sirteeda. Xalay ma igu riyootay? Anigoo quraac ku karinaya miyaad ku riyootay?

Garabka ayay aayar uga dharbaaxday labadooda calool oo istaabanaya. Aqas! Waryaa maxaa imooday aniga!

Ma dabaqa sarey tagtay? Soo deg! Walaa leey!

Ayuu niyada ka yiri. Raali ahoow! Ayu uyiri.

Waxaanse ku mooday tii aan hablo darteed uga go’ay ayaamahan. Taan isleeyahy hubso inay kula wado. Taan…

Maxey uwada dhageysan weyday geerarkiisa.

Ukaadi ukaadi ayay kutiri intey iska riixday.

Waan kula wadaa…hadaan kula wadin Stockholm maanan joogeen maanta. Aqalkaaga ma seexdeen xalay, kuma soo waceen, ma fahantay?

Wuu qiyaasay iney soo wado ereyga “...laakiin” Laakiin – ayay tiri. Aniga gabar ma ahi, hooyo ayaan ahay wiil afar jir ah leh. Qof cayaar rabtana ma ihi. Waan kaa helay waa run, subaxaan ku arkay ayay laabteydu nagaad dareentay, anigoo rag ka quustay ayay