We wriemelden met ons achterwerk naar links. En we wriemelden naar rechts. Heel even was ik bang dat Trixie en ik voor altijd en eeuwig vast zouden zitten in de oven. Ik vond het niet erg om zo dicht bij haar te zijn, maar dit was wel erg oncomfortabel. Wat moesten we doen als er een van ons naar het toilet moest? En wat als we honger of dorst kregen?
Dit was een groot, stevig en zwaar fornuis. Ik denk niet dat het iemand zou lukken om ons eruit te trekken. Waarschijnlijk zaten we vast zonder eten of drinken tot we allebei zo mager waren dat het wel lukte. Ik voelde mijn hart in mijn ribbenkast tekeergaan. Wat een afschuwelijke gedachte! Ik wriemelde een keer extra hard naar links en toen weer naar rechts. 55