cultuur
Oegstgeester courant
Oké column
woensdag 30 oktober 2013
9
Kunst in de buitenruimte 2: ‘Muzieklint’
Contact
n Muzieklint n Anton Broos (1953) n Staal 1990 n Locatie: Hendrik Andriessenlaan
it ik de trein richting Amsterdam. Het is aardig vol. Gelukkig heb ik een zitplaats en kijk naar het voorbijschietend landschap. Altijd weer boeiend. Ik merk dat de twee jonge dames tegenover me druk bezig zijn met hun telefoontjes. Ze zeggen verder niets maar af en toe zitten ze tegelijkertijd te glimlachen. Binnenpretjes? Dan zegt de een tegen de ander: “Zo schrijf je dat niet!” Zitten die twee met elkaar te SMS-en! Naast elkaar. Dan kijk ik rond en zie hoeveel mensen met een telefoontje of zo bezig zijn. Communicatie in alle stilte, want we zitten in een stiltecoupé. Dit stilzwijgend communiceren, doet met sterk denken aan de manier waarop wij in ons gezin contact hadden met onze hemelse bewoners. Thuis hadden we om ze aan te spreken een aantal in de vorm van een beeld op consoles staan. H. Teresia was de voorkeur van mijn vader. Zij staat daar in haar habijt met in haar voorschoot, waar rozen uit vallen. Ze gaf heimelijk brood van het klooster aan de armen. Dat werd ontdekt. Toen het voorschoot werd opengerukt veranderde het brood in bloemen. Mijn moeder had een diepe verering van de H. Jozef. Mijn moeders vader was timmerman! 19 maart was de feestdag en dan werd zijn beeld versierd en een kaarsje opgestoken. Uiteraard begon die dag met een gang naar de kerk. Maria was voor ons allen een goede geestelijke moeder die we vele malen aanriepen in het Rozenkrans gebed (zie Google) in de maanden mei en oktober. Voor mij was H. Antonius een belangrijke, want chaotisch als ik was en ben was ik vaak wat kwijt. “Heilige Antonius beste vrind, maak dat ik mijn…. vind”. Op 1 november vieren we het feest van ALLE heiligen, dat schiet op. Daarna zijn op 2 november de overige zielen aan de beurt. Ook die spreken we aan als we op het kerkhof tussen de graven staan. Dat geeft troost, dat geeft soms ook raad, die we voelen in ons gesprek met een overledene. Wat is de overeenkomst met beelden, zielen en telefoontjes? Beiden worden gebruikt om contact te zoeken met degenen die we niet zien. Zo zie maar weer dat nieuwe vindingen geen vervanging zijn. Ze zijn een aanvulling op een kostbare traditie: het concrete en het mystieke. Dik Kompier
kunst n De opdracht voor het beeld in de muziekbuurt was duidelijk. Het kunstwerk moest ‘met muziek te maken hebben’.
Z
Bloemen Shop Oegstgeest Voor elk moment het mooiste boeket!
Haarlemmerstraatweg 8a
www.tuincentrumdemooij.nl
Door Albert Labordus en Saskia Baatenburg de Jong
Een opdracht die aan de beeldend kunstenaar Anton Broos (1953) goed besteed is. De kunstenaar luistert niet alleen graag naar muziek, maar speelt zelf cello in een strijkkwartet. De toenmalige Kunst Advies Commissie had ook nog een andere wens, namelijk staal. Een nog niet gebruikt materiaal voor een kunstwerk in Oegstgeest. Het materiaal is een legering van ijzer en koolstof. Het wordt al meer dan 4000 jaar gebruikt. Aanvankelijk vervaardigd in zogenaamde laagovens en later in de ons bekende hoogovens. Staal, in dit geval plaatstaal is na verwarming te vervormen. Dat gebeurt in een werkplaats onder leiding van de beeldhouwer zelf. Niets nieuws. Al eeuwen maakten kunstenaars bij grote projecten gebruik van leerlingen in hun ateliers. De in Dordrecht geboren kunstenaar maakte voor het hoofdkantoor van de NS in Utrecht een ‘Landelijk Monument Spoorwegongevallen’ (2004). Een 15 meter lange strook van roestvast staal die halverwege door een cirkel wordt onderbroken.“ Je kunt het zien als een door-
Muzieklint (1990) gaande lijn die zich halverwege verbindt met een ‘verstilde’ cirkel, om vervolgens weer door te gaan, zoals wij, mensen, na bepaalde ingrijpende gebeurtenissen ook weer over gaan tot de orde van de dag”, aldus Broos. Herhaling van thema’s geeft rust, zegt Broos, maar verveelt nooit. Tot vorig jaar hingen in de nok van het Amsterdamse Centraal Station van de vormgever en projectkunstenaar Broos een serie gezeefdrukte vlaggen met erop een menselijk silhouet – op ware grootte. Meestal hingen ze stil en werden ze licht bewogen door de wind.
Landelijk Monument Spoorwegongevallen (2004), Utrecht Maar als de trein binnenkwam, dan bewogen ze even. Zo is het ook met muziek. Voor zijn beelden gebruikt hij graag plaatstaal. Als een componist experimenteert Broos met het sterke en stugge materiaal. Een doorgaande lijn die zich als een melodie laat lezen. Je moet eromheen lopen om de melodie te zien en te horen die vanaf de grond ontstaat. In plaats van het notenschrift componeert Broos met staal. Muziektermen die hier passend zijn: vanaf de grond, een Crescendo, een aanzwellen, dan geleidelijk
harder worden, Forte. Helemaal bovenin een Diminuendo, afnemen in geluidsterkte, overgaan in een Allegro, feestelijk en redelijk snel. In het lint is er sprake van een Glissando, van de ene naar de andere toon glijden. Niet alleen in het horizontal vlak, maar dat laat hij ook nog eens kantelen. Een melodie die zich herhaalt, zich verheft en weer daalt. Geconcentreerde expressie: hier heeft de kunstenaar muziek tot de essentie teruggebracht en gemaakt tot vloeiende vormen.
Theater: Ober van Nix theater n Buurtvereniging Haas-
Leden van Sempre Avanti toasten met het publiek. | Foto PR
75-jarig jubileum Sempre Avanti muziek n Met drie volle zalen in de aula van het Rijnlands Lyceum te Oegstgeest is het jubileum van Sempre Avanti uitbundig gevierd. Schitterende decors, prachtige kleding en een uitstralend gezelschap zorgden voor een onvergetelijke middag/ avond voor het publiek én voor de vereniging zelf. Begonnen werd met muziek van ABBA. Met de zeer toepasselijke melodie Thank you for the music werd de show geopend. Veel bekende melodieën van deze groep kwamen voorbij. Zeker bij het laatste nummer Waterloo deed het publiek uitzinnig mee. De choreografie, de arrangementen van dirigent Konstantin Roor; alles was en ging zeer goed. Het tweede muzikale gedeelte werd 100% NL genoemd. Er werden covers van Nick&Simon, Willeke Alberti, Paul de Leeuw, Marco Borsato en vele anderen ten gehore gebracht. Prachtig vertolkt door de
eigen solisten, ondersteund door koor en orkest. Er waren liedjes bij waarbij men een speld kon horen vallen maar ook uitbundige nummers waarbij het publiek zingend, klappend en zwaaiend mee deed. Het laatste muzikale gedeelte werd gewijd aan 75 jaar Sempre Avanti. Aan de hand van een schilderijententoonstelling werd teruggekeken in de tijd, muzikaal vertaald in 5 medleys. Aan het slot van de avond werd een toast uitgebracht op het jubileum. In de zaal en op het podium werden onder de klanken van o.a. Thank you for de music glaasjes met bubbles en jus d’orange uitgedeeld om samen met het publiek te toasten. Het publiek ging enthousiast naar huis en Sempre Avanti kijkt terug op drie zeer geslaagde shows. Enthousiaste mensen die zich bij het gezelschap willen aansluiten, zijn zij van harte welkom. Gerepeteerd wordt op donderdagavond in Leiden. www.sempreavanti.nl
wijk en De Morsebel presenteert een jeugdtheatervoorstelling. Pagetti, de ober, ziet het niet meer zitten. Het serveren van een enkel glaasje limonade kost hem al de grootste moeite. Zijn onbeholpenheid leidt tot komische situaties. Pagetti probeert zijn gasten zo goed mogelijk van dienst te zijn maar steeds gaat er van alles fout in de bediening. Gelukkig kunnen de gasten er smakelijk om lachen. Dat brengt Pagetti opeens op een idee... Gaandeweg serveert hij, behalve spetterende glaasjes water en rondvliegende spaghetti, steeds meer clowneske en muzikale verrassingen in zijn restaurant. De Ober van Nix stoeit onbeholpen met de materie maar als zijn jeugdi-
ge gasten het overnemen gloriëren zij. Samen met zijn publiek zet hij het restaurant voort maar nu wordt er voortdurend opgetreden door en voor de gasten: Op het menu staan onder andere een Chinees bordje, spetterende drankjes, vliegende spaghetti, muzikale intermezzi en een spectaculair dessert, geserveerd via een hooggespannen koord. Familievoorstelling 4-10 jaar Zondag 10 november, 15.00 uur Locatie: Daltonschool de Springplank (Jan Wolkerslaan 18 2343 BK Oegstgeest ) Leden van de buurtvereniging Haaswijk en de Morsebel gratis toegang. Niet-leden € 5,= Duur: 60 minuten. www.bvhm.nl
99 Reparaties bij Repair Café Oegstgeest repareren
n Het is niet te geloven, maar iedere keer weer slagen de reparateurs van het Repair Café erin om hun eigen record te breken. Wat ook zo leuk is, is dat er ook reparateurs gewoon komen aanwaaien met een tasje gereedschap om meteen aan de slag te gaan. De grote zaal van Wijckerslooth was op 26 oktober een mooie locatie waar bewoners, reparateurs en Oegstgeestenaren met iets te repareren elkaar ontmoetten. Een gastvrij onthaal, een lunch voor de vrijwilligers, gesponsord door AH en onder beheer van Carla verwerkt tot heerlijke sandwiches. Ook de koekjes van Jamin kenden veel aftrek. Van jong tot oud, van speelgoed tot rol-
lator- en rolstoelmankementen, er kwam weer van alles voorbij. De textiel reparateurs hadden het deze keer goed druk. Geweldig om te zien dat bezoekers elkaar gingen helpen in afwachting van hun beurt. Er waren heel wat kinderen die zich betrokken toonden bij de reparatie. Zo werd ‘poppendokter’ Arnoud scherp in de gaten gehouden toen hij een arm er weer aan opereerde. Er waren veel verschillende reparaties, te veel om op te noemen. Het waren er immers 99. Het volgende Repair Café is in basisschool de Vogels in Poelgeest op zaterdag 23 november. Iedereen is welkom van 10 tot 13 uur.