© Toro
© Toro
nalatenschap, echtscheidingen of verkoop uit de hand uitvoeren.” Heeft de toegenomen concurrentie een invloed op de prijzen? “Sommige makelaars hebben de neiging om de waarde van een huis te hoog in te schatten. Ze denken aan hun ereloon en praten naar de mond van de verkoper. Maar een woning waarvan de prijs verkeerd werd ingeschat, blijft steevast te koop staan. In Gent en omstreken kom ik vaak zo’n voorbeelden tegen. Ik geef toe dat de waarde van een woning inschatten niet eenvoudig is. Je hebt enerzijds de constructieve waarde van een woning en anderzijds de marktwaarde. Beide bepalen de uiteindelijke prijs.” Hoe staat het met de prijzen van woningen in en rond Gent? “We kunnen er niet omheen dat die de laatste 10 jaar spectaculair zijn gestegen. Begin 2000 kostte een appartement of een huis in groot Gent gemiddeld 90 000 euro, nu zijn de gemiddelde prijzen 240 000 voor een huis en 210 000 voor een appartement. Zeker de deelgemeenten zijn populair geworden. Vroeger bracht een huis in Ledeberg of StAmandsberg amper iets op, maar tegen-
44 I PROMENADEMAGAZINE I april 2013
woordig is de vraag ook daar enorm met hogere prijzen tot gevolg.” Er zijn economen die beweren dat we te maken hebben met een steeds groter wordende vastgoedzeepbel en dat de prijzen hoe dan ook weer zullen dalen. Deel je die mening? “Alle elementen voor een vastgoedzeepbel zijn er: stijgende prijzen en lonen die
babyboomers. Die willen hun oude dag in de stad doorbrengen, maar de jonge generatie staat niet te springen om die huizen over te kopen. Het gaat om alleenstaande woningen met hoge EPCwaarden, verouderde infrastructuur en een ietwat oubollige indeling. Mensen willen nu een grote keuken en dito badkamer en moeten dus al een aardig renovatiebudget ophoesten om iets van die woningen te kunnen maken. Tel daar
“Retour immédiat. Voyage payé” (lacht) quasi gelijk blijven. Zoiets kan in theorie niet blijven duren. En toch zitten prijsdalingen er in Gent volgens mij niet aan te komen. Als je ziet hoe groot de vraag is naar woningen binnen de kuip van Gent, maar ook in de deelgemeenten Sint-Amandsberg, Ledeberg en Gentbrugge dan durf ik zelfs te zeggen dat er nog lichte groei mogelijk is. Al naar gelang het type woning of appartement. De vraag blijft groter dan het aanbod en die vraag komt niet zo zeer van investeerders, wel van mensen die een eigen huis willen kopen. Buiten de stad hou ik wel rekening met een afvlakking of lichte prijsdaling. De woningen zijn daar gebouwd tijdens de jaren 60 door de
de hoge registratiekosten bij en je weet waarom dergelijke woningen wat minder gegeerd zijn.” Maar als de prijzen in de stad blijven stijgen, zal de ‘gewone burger’ dan niet noodgedwongen afhaken? “Toch niet. Wonen in de stad hoeft zeker geen utopie te zijn, alleen moeten we wat aan comfort en oppervlakte inboeten en zullen we soberder moeten gaan leven. We hebben hier zelfs al meegemaakt dat twee koppels samen leggen om een burgerwoning aan te kopen. Dergelijke vormen van co-housing zitten er volgens mij zeker nog aan te komen.