Club Elvilendo III

Page 1

Soraya Currás

Carolina López

Patricia Folgueira

Marta Riveiro

Laura Domínguez

Noelia Suárez

Eva Novo

Santiago Nogueira

Candela Soto CARMEN

PEPA Sara Solanas

Samuel

CHARO

Martínez

Alba Rey

Judith Louro Héctor Quiles

Ainhoa López Antonella

Olórzabal

Rubén Costa

Xermán Costoya


A AUTORA: Gemma Liennas naceu en Barcelona en 1951. Desde moi nena aprende o valor da lingua, escoitando, nas charlas familiares, ao seu pai catalán, á súa nai francesa e á súa avoa aragonesa. Estuda Filosofía e Letras, traballa primeiro nun centro de psicoloxía, despois como docente e posteriormente como editora. En 1990 a súa novela "Así es la vida, Carlota" recibe a mención de honor do International Of Books for Youth. Trasládase a Estrasburgo, dedicándose á literatura, escribe "Billete de ida y vuelta" (Gañador do premio Odissea 1999) e "Anoche soñé contigo". Retorna a Barcelona, onde segue escribindo, traballando


a favor da igualdade das mulleres, colaborando en prensa e radio e dando clases na Universidade de Barcelona.

A OBRA: O DIARIO VERMELLO DE CARLOTA Esta obra non é propiamente un diario, nin tampouco unha novela. A protagonista é Carlota que, a partir dunha discusión na hora de titoría, dándose conta da súa ignorancia e da dos seus compañeiros, decide investigar sobre a sexualidade. Con este obxectivo, busca información e recorre a persoas expertas para tratar os temas que lle interesan. As súas anotacións van desde a anatomía ata os sentimentos. Ao mesmo tempo, inclúe a súa propia experiencia nas páxinas do seu diario. A complexidade das emocións e o espertar das hormonas provocan en Carlota confusión respecto de dous mozos: Koert e Flanagan. Deste modo, moitos dos temas que interesan á xuventude parecen reflectidos no diário: o embarazo non desexado, a homosexualidade, a violencia de xénero, os estereotipos sobre o home e a muller, os órganos sexuais e reproductivos, o pracer, os anticonceptivos, a prostitución, etc. Valores O amor: Carlota está feita un lío. Por unha parte, está Koert, un holandés tres anos maior; por outro, Flanagan, con quen experimentou as súas primeiras relacións sexuais. A complexidade dos sentimentos cando se unen co sexo debuxan nesta historia o accidentado mapa do corazón adolescente. A franqueza: a verdade non sempre é agradable. Por iso, alí está a franqueza, esa capacidade para dicir as cousas abertamente de forma coidadosa. Carlota válese dela para falar varias veces con Flanagan, en quen ademáis atopa un gran amigo.


A amizade: Mireya, Berta e Elisenda forman parte do grupo de Carlota. Xuntas comparten dúbidas, información e experiencias. A pesar de que non sempre están de acordo, teñen aprendido a respectarse, a confiar nas demais e a escoitarse con atención. Por que lelo? O diario vermello de Carlota compaxina sabiamente unha historia de amor adolescente con prácticas leccións sobre sexualidade. Neste diario moitas dúbidas atopan resposta, os estereotipos esvaécense e os adolecentes aprenden a coñecerse a si mesmos desde o corpo e as emocións. Cada unha das súas páxinas invita á confidencia, á reflexión e a vivir a sexualidade desde un lugar saudable e de goce. Despois deste libro recomendamos... ¡Outros da mesma colección! O diario vermello de Flanagan, Andreu Martín y Jaume Riera Al otro lado del espejo, Jordi Sierra i Fabra (Información estractada de: http://www.planetalector.com/libro/234/el-diario-rojo-decarlota/


FICHA TÉCNICA: Título: O Diario de Carlota (2009) Xénero: comedia Nacionalidade: España Director: José Manuel Carrasco Guión:

Ángela

Armero,

Roberto

Santiago, José Manuel Carrasco Reparto: Andrea Ros, Lorena Mateo, Lydia Fairen, Marcel Borras, David Castillo, Maxi Iglesias, Sergio Paralejo, Omar Muñoz, Benito Sagredo, Luis Callejo, Ana Rayo Sinopse: Baseada en El diario rojo de Carlota de Gemma Lienas.


Patricia Carolina López

Folgueira

Laura Domínguez

Marta Riveiro

Eva Novo

Noelia Suárez

Samuel Martínez

Candela Soto

Judith PEPA

Louro

CHARO

Ainhoa López

Sara Solanas

Alba Rey

Xermán Costoya Héctor Quiles

Antonella

Olórzabal

Rubén Costa


Laura Esquivel nació en 1950 en la Ciudad de Méjico. Comenzó su trayectoria escribiendo programas infantiles para la cadena cultural de la televisión mexicana. Su trabajo en televisión le dio estímulo para dedicarse a la escritura de guiones para cine. La obra que la hizo saltar a la


fama fue "Como agua para chocolate", de gran éxito comercial en muchos países y llevada al cine.. Otras obras suyas son: La ley del amor (1995) Íntimas suculencias (1998) Estrellita marinera (1999) El libro de las emociones (2000) Tan veloz como el deseo (2001) Malinche (2006)-

Esta novela surgió en 1989 y, desde entonces, no hizo más que cosechar éxitos. Fue traducida a más de treinta lenguas y llevada al cine, ganando numerosos premios. El relato está ambientado en tiempos de la Revolución Mexicana y tiene como protagonista a Tita De la Garza, una joven criada bajo normas estrictas que responden a las costumbres sociales de la época.

La autora presenta el mundo de la familia Garza y nos cuenta sus amores y desamores en el marco de las costumbres y tradiciones de la provincia mexicana a principios de siglo. La novela se encuadra en un realismo mágico que combina lo sobrenatural con lo mundano. En ella se proclama la importancia de la cocina como la pieza más importante de la casa, elevándola a fuente de conocimiento y comprensión de gusto y deseo. La novela recoge las recetas de guisos maravillosos de la cocina mexicana; a la vez, que explica la forma de prepararlos. Resulta un relato sorprendente que gira en torno a un amor imposible para cuya consecución la protagonista recurrirá a las artes culinarias. Bajo la apariencia de un folletín por entregas y encabezando cada capítulo con una receta, esta historia mágica convierte la gastronomía en un código de sensualidad. Tita, la protagonista, se refugia en la cocina y se entrega a la elaboración de platos mágicos capaces de transformar las emociones y el comportamiento de quienes los prueban.


La acción transcurre en Coahuila, en tiempos de la Revolución mexicana. En esta ciudad las costumbres están arraigadas y la casa de Tita no es la excepción. Las normas de familia indican que la última hija de una mujer debía dedicar su vida a atender a su madre, así que Tita debía entregarse completamente al servicio familiar y olvidar el amor, ya que es la hija menor. Pero todo comienza a complicarse cuando Tita se enamora de un joven llamado Pedro, lo cual es muy mal visto por la familia de Tita, integrada por su madre (Mamá Elena) y sus dos hermanas: Rosaura y Gertrudis. A Tita se le prohíbe relacionarse con cualquier hombre, incluyendo a Pedro. Mamá Elena decide ofrecerle en matrimonio a Rosaura, otra de sus hijas. El matrimonio se celebra por obligación y, a partir de entonces, Tita se vuelve un ser triste pero, a la vez, alegre por saber que su amor había aceptado la relación con su hermana sólo para estar cerca de ella.

Mientras Pedro aprovecha cualquier ocasión para demostrar sus sentimientos hacia Tita, Rosaura da a luz un bebé y queda demasiado débil, razón por la cual será Tita quien amamante al recién nacido. Tiempo después, la madre obliga a los jóvenes padres a marcharse junto a su hijo a Texas para evitar el contacto con Tita y allí muere el niño.


Muerta Mamá Elena, de regreso en la casa familiar, la pareja tiene una nueva hija, Esperanza, y los problemas no tardan en resurgir. Tita se irá a vivir a la casa de John Brown, el médico de la familia, pero, meses más tarde, regresa a su hogar y, tras la muerte de la madre, se reanuda la pelea de las hermanas por el amor de Pedro. Los años pasan y se produce el fallecimiento de Rosaura. Por primera vez en sus vidas, ambos podrán disfrutar sin temor de la pasión que los une aunque terminen por encontrar su verdadero bienestar, en la muerte.

Ficha técnica

Título: Como agua para chocolate Director y productor: Alfonso Arau Año de producción: 1992 Guión: Laura Esquivel Reparto: Regina Torné, Lumi Cavazos, Marco Leonardi, Mario Iván Martínez, Ada Carrasco, Yareli Arizmendi, Claudette Maillé, Joaquín Garrido, Pilar Aranda, Margarita Isabel, Farnesio Bernal, Arcelia Ramírza, Sandra Arau, Andrés García, Jr. Pilar Aranda, David Ostrosky. Música: Leo Brouwer Duración: 143 min. País producción: México Género: Melodrama romántico


Patricia Carolina

Folgueira

López

Laura Domínguez

Eva Novo

Marta Riveiro

Samuel

Noelia Suárez

Martínez

Candela Soto

Judith PEPA

Louro

CHARO

Ainhoa López

Sara Solanas

Xermán Costoya

Alba Rey Héctor Quiles

Antonella Olórzabal

Rubén Costa


R

osa Aneiros naceu en Meirás (Valdoviño) no ano 1976. Exerce o xornalismo traballando no Consello da Cultura Galega y na Radio Galega e colaborando en diferentes xornais. A súa traxectoria como escritora se inicia en 1999, coa publicación de Eu de maior quero ser, á que seguiron outras entre as que cabe destacar Resistencia (2002), Veu


visitarme o mar, Ao pé do abismo, Sol de inverno e Ás de bolboreta (2009), obra pola que recibiu varios premios tales como o Premio Fundación Caixa Galicia de literatura xuvenil, o Premio Fervenzas literarias e o Premio The White Ravens.

Ás de bolboreta. Ás de bolboreta, de Rosa Aneiros, achégase á contemporaneidade, tanto na temática coma na estrutura fragmentaria e aberta, o cal supón un gran reto para o lectorado, que debe superar as esixencias do texto e participar nel activamente. Nun espazo concreto e cotián, a cafetería Luzada, situada nunha cidade monumental afeita a recibir peregrinos, coinciden as vidas de clientes habituais e doutros de distintos lugares do mundo. Unha voz narradora todopoderosa retrata os personaxes con concisos trazos psicolóxicos que axudan a entender cadansúa historia, unha

escolma de vidas aparentemente felices ou estragadas, coas súas covardías, erros e miserias íntimas. Os microrrelatos que conforman os


capítulos esgázanse da estrutura principal, ben nun movemento de vaivén ben concedéndolles espazo nunha única ocasión. A novela conxuga técnicas literarias e cinematográficas, con movementos de cámara que alternan angulacións e planos panorámicos con outros planos primeiros e subxectivos de determinados personaxes para afondar neles illadamente, con saltos temporais e espaciais. A perspectiva de conxunto ofrece a unión por misteriosos fíos dun contexto complexo e global e mais do mundo representado nese pequeno café ao que se lle outorga a centralidade, consonte a interconexión do efecto bolboreta que evocado no título. Isabel Soto Texto de Isabel Soto publicado na páxina de Literatura Infantil e Xuvenil de El Correo Gallego o 28 de abril de 2010.


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.