Dövüş Kulübü 1

Tek komsumuz kapanmis olan bir makine dükkani ve tam karsimizda bir blok uzunlugundaki depo.

Evde, damasko kumasindan yapilma masa bezlerinin bir daha asla burusmamasi için kullanilan yedi fitlik silindirlerin durdugu bir klozet var. Yünlüleri güveden korumak için sedir agacindan yapilmis sogutmali bir sandik var. Banyo duvarlarindaki çinilerde küçük çiçekler var, bir çok kisinin dügünündeki porselen takimindan daha güzel ve simdi tuvaletin içinde kullanilmis bir prezervatif duruyor.

Yaklasik bir aydir Tyler’la birlikte yasiyorum.

Tyler kahvaltiya iniyor, bütün gögsü ve boynu morluklarla kapli, ve ben eski birReader’s Digest magazini okuyorum. Bu ev uyusturucu ticareti yapmak için mükemmel bir yer. Hiç komsu yok. Depolar ve degirmenler disinda Paper Sokaginda hiç bir sey yok. Kagit degirmeninden gelen osuruk kokusu ve degirmenin etrafinda portakal renkli piramitler olusturmus tahta talasindan gelen hamster yuvasi tarzindaki kokuyu da unutmamak gerekir. Bu ev uyusturucu ticareti yapmak için en mükemmel yer çünkü gündüzleri Paper Sokagindan milyonlarca kamyon geçmesine ragmen, geceleri Tyler ve ben her yöne yarim mil uzakliginda yapayalniziz.

Bodrumda yiginlarcaReader’s Digest dergisi buldum ve artik her odadaReader’s Digest birikintileri var.

Amerika Birlesik Devletlerinde Yasam.

Kahkaha En Iyi Ilaçtir.

Evdeki tek mobilya bu magazin yiginlari.

En eski dergilerde, insan vücudundaki organlarin birinci tekil sahis olarak birbirleri arasindaki konusmalarini veren bir makale dizisi var: Ben Jane’in Rahmiyim.

Ben Joe’nun Prostatiyim.

Dalga geçmiyorum, ve Tyler yari çiplak vaziyette ve belden yukarisi morluklar içinde mutfaga gelip car, car, car konusuyor, dün gece Marla Singer ile tanistigini ve seks yaptiklarini anlatiyor.

Bunu duyunca kesinlikle Joe’nun Safra Kesesi oluveriyorum. Bunlarin hepsi benim hatam. Bazen bir sey yaparsiniz ve tamamen zivanadan çikarsiniz. Bazen sizin yapmadiginiz seyler sizi zivanadan çikarir.

Dün gece Marla’yi aradim. Bir sistem oturttuk, eger bir destek grubuna gitmek istersem, Marla’yi ariyorum ve ne yapmayi planladigini ögreniyorum. Dün Melanoma grubu vardi ve kendimi biraz kötü hissediyordum.

Marla Regent Otelinde yasiyor. Regent Oteli kahverengi tuglalarin özensiz bir sekilde bir araya getirildigi, tüm çarsaflarin kaygan plastik örtülerin içine kondugu bir yer ve insanlarin çogu oraya ölmek için gidiyorlar. Yatagin yanlis tarafina oturursan, hem sen, hem çarsaflar, hem de battaniye dogrudan yere kayiyorsunuz.

Melanoma grubuna gidip gitmeyecegini ögrenmek için, Marla’yi Regent otelinden aradim.

Marla telefona agir çekimde cevap verdi. Bunun gerçek bir intihar degil, muhtemelen yardim-için-çagri türü seylerden biri oldugunu söyledi, ama bir sürü Xanax yutmustu.

Beni, Marla’nin Regent Oteldeki pis odasinda düsünün, Marla “ben ölüyorum. Ölüyorum. Ben ölüyorum.