5. odgłosy wsi (pianie koguta) 6. tętent konia 7. cisza 8. szelest słomy chochoła 9. świergot ptaków 10. piosenka Jaśka 11. melodyjność utworu, liczne powtórzenia Elementy te po złączeniu tworzą pewien nastrój 1. Akt I to rozmowy o rzecach błachych, miłostki, flirty. Motyw polityczny i rozmowa o niej. Motyw sztuki i poezji. Rozmowa o nich. - chłopi ubrani na kolorowo - inteligencja: panowie na czarno, panie na biało 2. Akt II to zmiana nastroju. Inaczej się mówi w tym akcie. Słowa dosadne i dobitne. W ciemności pojawiają się osoby dramatu. Słychać skrzypienie podłogi, nastrój grozy i tajemnicy. 3. Akt III oparty na poczuciu nie mocy. Nastrój otępienia i apatii. Oczekiwanie na cud. Nastrój podkreśla jakość słów. Uważne wypowiedzi. Pokój jest ciemny to świt zmienia sytuację. Utwór poprzez syntezę sztuk w połączeniu z wydarzeniami zmierza nastrój z aktu do aktu. Akt II to rozpamiętywanie, rozmowa samego ze sobą. Akt III to marazm, niemoc, zmęczenie i otępienie. W „Weselu” mamy przewidziane przez aktora intencje autorskie. Sens komediowy i metaforyczny. 70.1.5 DRAMAT ROMANTYCZNY - PORÓWNANIE Z „DZIADAMI” PROBLEM Podobna problematyka
Takie samo pokazanie tematu
„DZIADY” Przedstawienie poetyckie przyczyn upadku Polski. Charakterystyka poszczególnych środowisk Treść ukazana poprzez perspektywę czasu, historię. Rozrachunek z teraźniejszością poprzez przeszłość.
Przesłanie treści
Oskarżenie społeczeństwa o klęskę, antidotum to mesjanizm
Rodzaj dramatu Sceny mistyczne
Romantyczny Oba światy istnieją na równych prawach Ludowe obrzęd, ludzie prości biorą w nim udział, na wsi.
Ludowość
Synkretyzm formy zastąpiony przez syntezę sztuk. Nastrój.
Czas Akcji Kompozycja taneczna
III błahych rozmów, bezczynność, nuda. II tajemniczość, groza IV sielski nastrój, podobny do wesołości, potem przygnębienia i tajemniczości. Noc zaduszkowa - listopad „Bal u senatora” - para za parą
„WESELE” Nie możność połączenia się społecznie by odzyskać niepodległość. Odwołanie do historii: Stańczyk to król Zygmunt, Hrabia to Targowica, Rycerz to Grunwald, widmo to Szela. Ma to pobudzić świadomość narodową. Pouczenie. Historia to ukazanie chwalebnych i haniebnych kart. Teraźniejszość to wesele, przyszłość to perspektywa walki zbrojnej. Oskarżenie inteligencji i chłopów o brak zjednoczenia. Nie dojrzali do przywództwa. Wskazuje drogę: solidaryzm. Realistyczno-symboliczny Oba światy istnieją na równych prawach Wesele ludowe, sposób odbycia (oczepiny), , udział biorą mieszkańcy wsi, na wsi się odbywa, stylizacja ludowa języka. I pogodny, radosny, wesoły II trwogi, przerażenia, respekt przed duchami, tajemniczość, jest ciszej III bezsilność, apatia, senne zachowanie, uśpienie, oczekiwanie. 23 listopada Wesele, tańce