Siyah Beyaz Dergisi - 1. Yil Ozel Sayisi

DELĀLĀK KAVRAMI Türlü ahlak kurallar×, emirler, kitaplar ve niceleri. Ānsanlar× komplekslere ve obsesyonlara iteleyen sebepler. Ānsan psikolojisine yön veren kurallar× tanr×y× alet ederek koyan zekiler. Ve çözümü de ruhumuzda aramam×z× söyleyen her Ăey içimizde diye bas bas baÿ×ran Ăarlatanlar. Sonras× büyük bir kaos. Derken bu olgunun moda olmas× :Delilik. Normal olmayan koĂullarday×z elbette kimsenin de bu durumda normal olmas× mümkün deÿil. Peki delilik nedir? Bir tak×m saçma sorunlara sahip olmak m×? Bunlar× göÿsünü gere gere anlat×p o beyin uyuĂturucu haplar× yine göstere göster almak m×? Delilik rahats×z edici bir durumdur oysa ki. Ve deliler ilaçlara baÿ×ml× yaĂamaz beyinlerini uyuĂturmazlar. Çünkü delilik kavram× zekad×r. Köklerini doÿadan al×r, –doÿa ipe sapa gelmezliÿiyle tam bir ç×lg×nl×kt×r- insanlara yans×r. Zeka, doÿad×r.

PATTI Doÿa çirkindir, estetiÿiyle sizi kand×r×r içinde binlerce iÿrençlik dolaĂ×r. Sand×ÿ×m×z güzel tablolardan ibaret deÿildir doÿa. Dionysos delisine aittir bir kere. Bir sarhoĂluk ve ç×lg×nl×kt×r. BaĂ× döndüren bu doÿaday×z Ăimdi. Zaman×m×z belli deÿil. Bir ormanday×z. Ç×plak bir kad×n koĂuyor aram×zda. Dans ediyor ç×ÿl×klar at×yor. “ç×plak ayaklar×yla dans ediyor” Bizi rahats×z ediyor, bir tak×m kurallarla deÿil de özgürlüÿüyle obsesyonlar×m×za sebep oluyor. Yeniden boyuyor yaĂamlar×, Ăark×lar× soluk bir gökkuĂaÿ×yla. ĀĂte karĂ×n×zda : Patti Smith “HORSES” AteĂlerin içinde punk kraliçesi. Kökenlerinden geliyor eski dünyan×n. Āçinde ne olduÿu apaç×k. Sözler dönüp duruyor. Biliyorum bir plak var kafas×nda durmadan dönüyor h×zlan×yor son radde ve gürültülü bir rahatl×ÿa iniĂ yap×yor. Bir süre oralarda oyalan×yormuĂ gibi. Yeniden akl×na gelmesi için cümlelerin. Bir süre sonra rahatl×k da sona eriyor ve kelimeler kesikleĂmeye baĂl×yor. Kekeme bir ruhu var bir söz gelirken gerisinde ne geleceÿi merakla bekleniyor ve yine rahatl×k. H×çk×r×klar Ăimdi, f×rt×na öncesi sessizlik sanki. F×rt×na baĂl×yor ve hortum onu içine al×yor ard×ndan yine sakinlik. Bitmiyor trans×. Ötesinde her Ăeyin. Zaman onu unutmuĂ olmal×. “Atlar” onun etraf×nda.

NE KUZU, NE DE KAPLAN “Kaplan×n korkunç simetrisini” yaratan ya da “kuzunun yumuĂak baĂl×l×ÿ×n×”, Patti ‘yi yaratmam×Ă belli. Blake’le geçen zamanlar onu derin bir rüyaya dald×rm×Ă olmal×. āizofrenik zamanlar×nda bu kendi din kitab×n× yazan kendi tanr×s×n×n aĂ×ÿ× adam×n onun tanr×s×n× da ĂekillendirmiĂ olduÿu belli. Doÿas×n×n resmini ise Rimbaud çiziyor.

Binbir renge boyan×yor Patti. Āki romantiÿin aras×nda dönüp duruyor. āARKILAR, YENĀDEN… āark×lar yeniden Ăekilleniyor. Üstlerini bir hüzün kapl×yor. The Who’nun “My Generation” × daha çoĂkulu geliyor, “ Smells Like Teen Spirit” hiç bu kadar sakin bir öfke içinde olmam×Ăt×, “Pastime Paradise” bu kadar düĂündürmemiĂti ve “Soul Kitchen” ruhuna bu kadar yak×Ămam×Ăt×. Hiç kimsenin üzerinde Ăark×lar bu kadar güzel durmam×Ăt×. Patti alt×ndan elleriyle yontup nefes üÁedi onlara. T×pk× mitlerde tanr×n×n insan× yaratt×ÿ× gibi. Fakat bir deÿiĂiklik vard× Ăark×lar insanlar kadar gereksiz deÿildi hiçbir zaman… “ Āsa baĂkalar×n×n günahlar× için öldü, benim günahlar×m için deÿil.”