Sensor jr20 nr18 web by Sensor magazine

www.sensor-magazine.nl

jrg 20 #18 9 juni 2016

Magazine voor HANstudenten en medewerkers

VAKANTIE!

WIN ! N E T R KAA

e beroemdste danc s bekendste en nd t rla he de op Ne n en st va jaren een ionale ar tie nale en internat Dance Valley is al p: W&W, eer dan 100 natio m . Een kleine gree n en aa ijl st st Er . iek ts uz m e even nd eedy J, pe Sp lo z, en er te de meest ui no, Headhunt programma met ss, GTA, es & Ryan Marcia m Tru Ja & y rc er Pe nn n, Su , eo Claw Surg Carnage, Yellow FF, Jimmy Edgar, dit spektakel , Mark Knight, wA il Activities! Voor Ev en n ude -Fa Te Kevin Saunderson S& llei bij Spaarnwo l Punk, D-Block dia klaar in de va po Crookers, Digita 10 t fs lie r aa gustus m staan er op 13 au

Voor deze ultieme beleving down in the valley mag Sensor 2 maal 2 kaarten weggeven. Wie wil dat nou niet?! Zie jij jezelf wel losgaan op Dance Valley 2016? Mail dan voor 1 juli naar sensor@han.nl en wie weetâ&#x20AC;Ś ww w.dancevalley.com

De juiste studie gevonden. Nu nog de perfecte kamer. Met 6.500 kamers beschikt SSH& over het grootste aanbod in Nijmegen & Arnhem. Vind je kamer op

www.sshn.nl

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 25 augustus 2016.

STUDENTIVAL

Groots festival met Sef, Adje, Lil Kleine en BLØF

REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A -1.01 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.sensor-magazine.nl, sensor@han.nl

POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Dirk Koppes, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Els Sanders, (024) 353 03 90

LA DOLCE VITA

Vakantieboek met zero budget

MEDEWERKERS Ruud Kroes, Mart Geurts, Marijn Agelink, Tessa Beukenholdt, Claudia Fitsch REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), J. Veltman, N. Kuiper, C. Meijs, J. Velzeboer, A. van Alphen, R. van Hoften FOTOGRAFIE Ralph Schmitz, Coos Dam, Maaike van Helmond, Rob Gieling, Rafaël Philippen, William Moore Coverfoto: Ralph Schmitz ILLUSTRATIE Glas water, Ferdy Remijn, Kim Bell, Leon ter Maat VORMGEVING EN PRODUCTIE Bureau Bright Ben Schot Marco Westerkamp ADVERTENTIES Martini Media B.V. Gert Boerema Info@martinimedia.nl Hoendiep 140 9743 AR Groningen 050 - 314 22 44 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

AFSCHEID VAN STUDENTENLEVEN

17-24

Na het examen lonkt de vrijheid. Wat ga je missen?

RUBRIEKEN Hemd van de masterchef

Instellingsplan 2.0

Passie voor zweefvliegen

Opgetekend

VERDER IN DIT NUMMER Prins Maurits van doekoe doekoe Afscheid nemen van je stage

7 14

Trainen met een wereldkampioen in Lent

Roodkapje en de LSD

EEN LEVEN VOL ZORG

‘Ze is als een poema, een lief roofdier’ SENSOR 18 JAARGANG 20 3

Studenten laten het achterste van hun tong zien.

HEMD VAN HET LIJF Wat zou je doen als… ...je Masterchef Holland had gewonnen en daarmee 25.000 euro had gekregen?

Dan zou ik eerst mijn studie afmaken en daarna een eigen onderneming beginnen. Ik heb diverse ideeën, bijvoorbeeld een traiteur in combinatie met een delicatessenzaak met heerlijke kaasjes, nootjes en wijnen.

…je een date kunt hebben met iemand naar keuze?

Ik vind Jamie Oliver een toffe gast. Hij kan goed koken en heeft humor. Zijn manier van koken spreekt mij aan; hij is niet van de exacte wetenschap. Hij pakt de kruiden en specerijen met zijn hand en gooit wat in de pan. Een snufje van dit en een snufje van dit. En hij houdt van een biertje, net als ik.

…je een dag in iemands schoenen zou kunnen staan?

Ik wou dat ik heel goed kon dansen, met name hiphop, zoals Dan Karaty. Hij heeft de choreografie gedaan van vele topartiesten en kan waanzinnig goed dansen. Hoewel hij dat tegenwoordig niet meer laat zien.

…je een workshop kunt krijgen van een persoon naar keuze?

Heston Blumenthal! Hij is een chef in hart en nieren die heel ver gaat om de perfectie van een gerecht te vinden. Hij staat bekend om zijn moleculaire gastronomie. Bij het bereiden van gerechten gebruikt hij vaak vloeibare stikstof. Heel bijzonder.

…je niet meer zou mogen koken?

Dat is ondenkbaar. Ik kook elke dag en met ontzettend veel plezier. Het zou hetzelfde zijn als een zangeres die niet meer mag zingen.

…je terug zou kunnen in de tijd?

Dan zou ik het hele Masterchef-avontuur nog eens willen beleven. Zelfs als ik dan weer tweede zou worden. Het is me nooit om de winst gegaan, maar ik heb de afgelopen tijd zó veel geleerd! In de woorden van Robert Kranenborg: In tien weken Masterchef leer je meer dan tijdens een vierjarige koksopleiding.

Josephine de Roode (25) is vierdejaars Small Business & Retail Managent bij de FEM. Vorige maand werd ze tweede tijdens de kookfinale van het tv-programma Masterchef Holland. Tekst: Herman van Deutekom // Foto: Ralph Schmitz

Geloof, hoop & vakantie Het legioen vakantieweigeraars groeit. Wie heeft er nog behoefte aan een all inclusive complex in Antalya (met sushi’s) of een pittoreske edoch beschimmelde boerenschuur in Noord-Frankrijk? Out gaan op een pillenkotslaantje op Ibiza? Toch valt aan de collectieve vakantiedwangneurose moeilijk te ontkomen – we zijn drukdrukdruk en hebben recht op een break – en anders zwichten we voor de commentaren van collega’s en studiegenoten. We willen allemaal geloven in die idyllische vakantie aan een zonovergoten Grieks strand zonder vluchtelingen. Toch zijn er genoeg mensen die kiezen voor een Netflix-extravaganza op de eigen bank. Want niet iedereen krijgt vakantiegeld en/of een dertiende maand. Zeker studenten niet. Voor de thuisblijvers heeft Sensor een nostalgisch vakantieboek gemaakt. Wat is er leuker dan met de nieuwe liefde van je leven een kleurplaat van het Bisschop Hamerhuis te verfraaien? Of een goocheltruc van Hans Kazàn uit te proberen? Ons vakantieboek ondersteunt ook al die bijna-schoolverlaters, die waarschijnlijk nooit meer een echte vakantie zullen hebben. Hen wacht een leven tobben als zzp’ers, voor wie vrije dagen een dubbele aanslag op de portemonnee betekenen. Goed, tussen al die tijdelijke contracten gapen de nodige hiaten, maar echt comfortabel voelt het niet om dan naar Bali af te reizen en per mail te horen dat je net die ene vette klus mist. Afscheidnemers van de HAN, wen er maar an: die lome luie zomerdagen vol zweet en zilte zeegerechten komen nooit meer terug. PS: dit is de laatste Sensor tot de zomer, maar blijf ons volgen op sensor-magazine.nl

Heeft u even tien minuten? Vorige week ontvingen alle medewerkers van de HAN een mail met als onderwerp: ‘zullen we stoppen elkaar CC-mail te sturen?’ Het intrigeerde me. Immers: hoe is het in hemelsnaam mogelijk elkaar te informeren en van relevante zaken op de hoogte te blijven zonder gebruik te maken van het handige cc-veldje of, stiekemer, het bcc-veldje? De HAN had vast een prachtig alternatief bedacht, ik opende de mail. Van Kees zelf! Ik voelde me vereerd. Het bleek echter om een enquête te gaan die niks met cc’s of bcc’s te maken had, maar met wat ik weet van de HAN , hoe dat ik dat weet, en op welke wijze. Er ingeluisd, wist ik. Tien minuten - beloofde Kees - is voldoende om alle vragen naar behoren in te vullen. Minstens twintig minuten later zat ik nog hoofdbrekend en zwetend achter het formulier. Of ik HAN-insite belangrijker vind dan een gesprek met mijn leidinggevende, of ik van HANovatie meer opsteek dan van Scholar en of ik Kees toegankelijker vind via de mail dan in een persoonlijk gesprek. Zowaar vragen die je niet op een achternamiddag zomaar beantwoordt. Dat vereist onderzoek waar helaas door alle nieuwsbrieven, soeppraatjes, enquêtes, mailings en informatieve koffietijdbesprekingen geen tijd voor is. Ik besloot toch maar een paar goede antwoorden te gokken en ik stuurde een CC van mijn formulier naar een naaste collega om feedback te krijgen voordat ik het ik in zou sturen. Tot op heden heb ik van haar nog geen antwoord ontvangen. Ik denk dat ze de mail van Kees te letterlijk heeft genomen. Ton van Eck

Dirk Koppes, hoofdredacteur

SENSOR 18 JAARGANG 20 5

START-UP EVENT Start ups zijn hot. Zowel landelijk als op de HAN stonden ze eind mei centraal. Beginners kregen advies van ervaren ondernemers. Dezelfde week verscheen bovendien een magazine met de 50 beste starters van Gelderland.

Foto: Coos Dam

Play-me-piano en nieuwe receptie bij FEM in Arnhem Twee nieuwtjes in de hal van de faculteit Economie & Management op de Arnhemse campus: de nieuwe receptie is klaar en de play-me-piano is in gebruik genomen. Twee keer uitgesteld, maar uiteindelijk is hij er dan toch: de Play-Me-Piano. Als je je geroepen voelt, mag je laten horen wat je kunt op dit fraaie instrument. Als je via de Arnhemse campus het gebouw van de faculteit Economie binnenloopt, staat de piano meteen links. FEM-student Pieter Vis heeft schik met de komst van de piano. ‘Ik vind het leuk om erop te spelen, maar ik hoop dat er meer studenten zijn die laten horen wat ze kunnen.’ De piano is niet de enige nieuwigheid: centraal in de hal bevindt zich sinds kort een nieuwe centrale receptie. De hal wordt op dit moment nog gepimpt in het kader van de algehele opknapbeurt die vorig jaar is begonnen, legt locatiebeheerder Hans Dicks uit. 'In de zomervakantie wordt nog een nieuwe vloer gelegd en er gaat nog wat met de wanden gebeuren, waarna de hal een aantrekkelijk geheel moet vormen. In die periode wordt ook de eerste verdieping nog aangepakt en dan is het hele gebouw onder handen genomen’, aldus Dicks. HvD

RECTIFICATIE

Directeur Arnhem Business School In het vorige nummer (jrg20 #17, pagina 6) staat een storende fout in het bericht over de nieuwe website van de Arnhem Business School: niet Aljan de Boer maar Arjan Keunen is de directeur van ABS. Onze excuses voor de foutieve naam.

Terwijl eind mei in Amsterdam het ‘StartUp Fest Europe’ losbarst, met topondernemers als Tim Cook (Apple) heeft de HAN een eigen feestje, in Nijmegen. Young in Business viert daar haar geboorte met het event ‘Local Heroes’. Dat trekt vooral studenten van Small Business and Retail Management en van de Minor Ondernemen. Het leger zelfstandigen zonder personeel groeit en Gelderland telt veel vernieuwende bedrijven. Bovendien blijkt dat zelfstandigen het gelukkigst zijn in hun werk: ze hebben een goede balans tussen werk en privé, zijn autonoom, kunnen dingen doen waarin ze goed zijn. Redenen genoeg om HAN-studenten ondernemersvaardigheden bij te brengen. Young In Business (YIB) - onderdeel van het HAN Centrum voor Valorisatie en Ondernemerschap - begeleidt studenten of pas afgestudeerden bij het starten of verder ontwikkelen van hun bedrijf en helpt hen om succesvol ondernemer te worden. Drie ‘local heroes’, succesvolle plaatselijke ondernemers, verzorgen workshops tijdens het event. Ze hebben plezier in hun werk en geloven in wat ze doen. Workshopleider (en HAN-docent) Clark Nowack, staat in een onlangs verschenen magazine met de 50 innovatiefste starters van Gelderland. Zijn Move-In voorkomt dat ambulancepersoneel de brancard moet tillen en spaart ruggen. Jack van Poll is mede-eigenaar van Isatis Group (ICT). ‘Volg je hart’ is zijn advies. ‘Escape room–eigenaar Mark Smolenaars wil klanten plezier bezorgen en hen iets leren. ‘Creativiteit is een voorwaarde om je onderneming op de rit te krijgen. Daarvoor moet je ontspannen zijn.’ Een student, instemmend: ‘De beste ideeën krijg ik als ik een kater heb.’ CF www.young-in-business.nl

Foto: Rob Gieling FEM KNOWLEDGE TOUR MET MAURITS VAN ORANJE

Foto: Jan van Gelder

De prins van doekoe doekoe IN MEMORIAM

GIJS VERDICK Gijs was tweedejaarsstudent Werktuigbouwkunde. Hij had een passie voor wielrennen. Dit jaar maakte hij promotie in de wielersport en groeide hij door tot topsporter. Iets waar hij zeer trots op was. Hij genoot van zijn passie, kon de studie goed met zijn sport combineren en had belangstelling voor zijn medestudenten. In de meivakantie deed hij mee aan een wielerwedstrijd in Polen. Na de wedstrijd kreeg hij een hartstilstand, raakte in coma en is daar niet meer uit ontwaakt. Op 9 mei 2016 is hij overleden. Op vrijdag 13 mei heeft iedereen afscheid kunnen nemen van Gijs. Enkele medestudenten en docenten waren bij de afscheidsplechtigheid aanwezig. Gijs heeft een waardig afscheid gekregen en we zullen ons hem herinneren als een sportieve, gedreven jongen die oog had voor de wereld om hem heen. Directie, medewerkers en studenten Werktuigbouwkunde

Prins Maurits van Oranje charmeerde tijdens de FEM Knowledge Tour de zaal met de tekeningen van zijn dochter maar had ook een duidelijke boodschap: ‘green greed is good’. De knapste telg van het Oranje-geslacht kun je om een boodschap sturen: binnen vijf minuten heeft prins Maurits de zaal mee met ironische opmerkingen als ‘u kent mijn voortreffelijke kwaliteiten in het koekhappen, mijn neef is beter in het wc’s werpen’. Als hij de bezoekers van de FEM Knowledge Tour ook nog via zijn gsm zijn jarige dochter laat toezingen, heeft de entrepreneur zijn publiek rijp gemaakt voor zijn disruptieve boodschap. Want de prins is een man met een missie. Disruptie en duurzaamheid, daar draait het om volgens Maurits van Oranje, medestarter van The Source, ‘een groeibegeleider die innovaties van o.a. hogescholen en universiteiten aan de man brengt’ en S2NRG, dat uit restwarmte van bijvoorbeeld kolencentrales nieuwe energie opwekt. ‘Wij hebben de aarde in bruikleen, en ik wil hem beter doorgeven aan de volgende generatie.’ De prins vervolgt: ‘Ik voel me vaak als een virus, ik wil vaak veranderen, probeer anderen te overtuigen dingen anders te doen.’ Met Source zoekt hij altijd naar een partij die iets totaal anders wil aanpakken dan de concurrentie, die disruptie in de markt veroorzaakt. De prins combineert dat altijd met duurzaamheid, want een betere aarde bereik je alleen als er geld te verdienen valt. ‘Zonder doekoe kom je nergens. Om Gordon Gekko te citeren: Green greed is good.’ DK Zie voor een langer verslag de Sensor-website. SENSOR 18 JAARGANG 20 7

STUDENTEN OPGELET:

Betonkanorace in Park Presikhaaf Studenten uit Nederland, Duitsland en Polen togen naar Park Presikhaaf om te kijken of hun betonnen kano niet alleen bleef drijven, maar of hij zelfs zo snel was dat je er wedstrijden mee kon winnen.

In het digitale tijdperk moeten HAN-studenten zich vanaf het nieuwe studiejaar via Studielink herinschrijven voor hun opleiding en elk jaar via dezelfde site een digitale machtiging afgeven voor betaling van het collegegeld. Als je komend studiejaar verder wilt studeren bij de HAN, zorg er dan voor dat je je herinschrijving via Studielink vóór 1 juli hebt geregeld. Betaling van collegegeld verandert ook: vanaf studiejaar 2016-2017 gaat de HAN over op digitale machtiging. De papieren doorlopende HAN-machtiging komt daarmee te vervallen met ingang van 1 september 2016. ‘Ook zullen we geen gebruik meer maken van eerder ingeleverde papieren doorlopende machtigingen’, zegt Jayme Blans van de Studenten Inschrijf Administratie (SIA). ‘Deze doorlopende betaalcontracten komen met ingang van 31 augustus 2016 te vervallen.’ Voor het studiejaar 2016-2017 (en jaarlijks voor de studiejaren erna) kun je, na indiening van je herinschrijfverzoek in Studielink, je betaalgegevens invoeren. ‘Weet je niet of je volgend jaar doorgaat met je opleiding?’, vervolgt Blans, ‘Dan raden we je aan om je toch te herinschrijven zodat je in september zonder problemen verder kunt. Je hebt tot 31 augustus 2016 de tijd om je alsnog – kosteloos – uit te schrijven.’ Herinschrijven doe je door in te loggen bij Studielink met je account of DigID. Voor meer informatie, zie www.han.nl/machtiging. Als je vragen hebt, bijvoorbeeld over het invoeren van je betaalgegevens via Studielink, kun je contact opnemen met afdeling Centrale Inning Collegegelden (CIC) via cicdesk@han.nl, onder vermelding van je naam en studentnummer. HvD

Foto: William Moore

Een kano van beton, blijft die drijven? Jazeker! Het bewijs wordt geleverd tijdens de Betonkanorace, een evenement van de Betonvereniging, dat ieder jaar door een andere Hogeschool of Universiteit wordt georganiseerd. Dit jaar is studievereniging Trifonius (van de opleidingen Bouwkunde en Civiele Techniek) aan de beurt. De lange strook water aan de rand van Park Presikhaaf, zeg maar de achtertuin van de Arnhemse campus, is de ideale locatie om de 15 deelnemende teams uit Nederland, Duitsland en Polen met 27 kano’s tegen elkaar te laten strijden. De afstanden: 50, 100 en 200 meter. ‘Maar er zijn ook prijzen te winnen op het gebied van constructie, materiaalgebruik en innovatie’, legt Bart de Bruijn, vierdejaars Bouwkunde en een van de organisatoren, uit. ‘Vooral op innovatief gebied komen de studenten met verrassende vondsten.’ Van de HAN-teams weet alleen het docententeam in de prijzen te vallen. Zij winnen de ‘snelste oversteek’ in de vrije race. Team Leipzig gaat met de meeste prijzen aan de haal en mag zich de overall winnaar van editie 2016 noemen. HvD

HERINSCHRIJVING EN BETALING OPLEIDING DIGITAAL

Foto: Raphaël Philippen

Teammanager Thijs Verbeek

Combinatie topsport Nieuw voertuig voor en studie makkelijker HAN Hydromotive Een hbo-opleiding volgen terwijl je iedere dag op topniveau met je sport bezig bent? Het kan bij de HAN. En dankzij een nieuw programma kan het binnenkort nog beter. De HAN Topsport Academie (zie de special vanaf pagina 19 in Sensor nr. 13) is bezig met het ontwikkelen van een programma voor alle studerende topsporters aan de HAN. Het doel is om deze studenten competenties aan te leren waardoor zij hun topsport en studie makkelijker kunnen combineren. Denk daarbij aan workshops als timemanagement en zelfregulatie, maar ook aan individuele ondersteuning. ‘Deze zogeheten ‘duale carrière’ krijgt steeds meer aandacht vanuit bijvoorbeeld NOC*NSF en het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport’, zegt Martine Willemsen, docent en coördinator van de topsportklas van de opleiding Sport, Gezondheid en Management. Zij is bezig met de ontwikkeling van dit programma. Volgens Willemsen is deze stap een logisch vervolg op het FLOT, het Flexibel Actieplan Topsport en Onderwijs, dat de HAN in 2014 heeft ondertekend. ‘Met dit actieplan willen de deelnemende onderwijspartijen en NOC*NSF de aansluiting tussen topsport en Hoger Onderwijs verder verbeteren. Topsporters en talenten moeten zich optimaal kunnen ontwikkelen in hun sport- en onderwijsambities. Niet alleen op sportief, ook op maatschappelijk vlak willen deze studenten zich verbeteren, zodat ze naast en na hun sportcarrière een maatschappelijke carrière opbouwen.’ HvD

Arval Inspire II, maak ruimte voor het nieuwe Hydromotive voertuig: de Accelerator. Tijd om afscheid te nemen van de Arval Inspire II. Het succesvolle en zeer efficiënt rijdende voertuig (510 kilometer per liter) wordt niet gebruikt in de komende Shell Eco Marathon. Die wordt dit jaar (eind juni en begin juli) in Londen gehouden. Bij de Eco Marathon gaat het niet om de snelheid maar om de efficiëntie van de voertuigen. Het is de bedoeling om een zo hoog mogelijk aantal kilometers te rijden op één liter benzine. ‘Op het moment zijn we druk bezig met de ontwikkeling van zijn opvolger’, zegt team manager en Autotechniekstudent Thijs Verbeek. ‘We maken een compleet nieuw voertuig aangedreven door waterstof dat elektriciteit genereert waarmee de motor wordt aangedreven.’ Het team heeft al een toepasselijke naam bedacht voor de nieuweling: de Accelerator. ‘En we hebben een nieuwe sponsor gevonden: ABN AMRO Lease’, zegt Thijs. Voorafgaand aan de wedstrijd in Londen was er een kick-off in Rotterdam waar deelnemers hun voertuigen konden testen. Ook werden er technische en media-trainingen aangeboden.HAN Hydromotive heeft de laatste vijf jaar meegedaan aan de Shell Eco Marathon. ‘Voor het eerst wordt onze bolide bestuurd door een vrouwelijke student: Lobke Lamberts’, zegt Thijs. ‘De belangrijkste reden dat we voor Lobke hebben gekozen is dat ze minder weegt dan alle andere teamleden.’ Volg HAN Hydromotive via www.Linkedin.com/company/han-hydromotive HvD SENSOR 18 JAARGANG 20 9

Lunch en proeflessen voor vluchtelingen Foto: Ralph Schmitz

STUDIEVERENIGINGEN BIJ DE HAN

Vergaderingen leiden, de agenda samenstellen, de boel aansturen en alles overzien. Als voorzitter van een studieverenigingsbestuur krijg je nogal wat op je bord. In deze rubriek stellen ‘de boegbeelden’ zich voor. Floor Kosterink (22), tweedejaars Pedagogiek Voorzitter STURAD Informatie & Communicatie Academie (ICA) ‘STURAD is een studentenvereniging die opgericht is in 1975 en destijds was verbonden aan Hogeschool Diedenoort in Wageningen. Toen de opleiding verhuisde naar Nijmegen, besloot de vereniging mee te verhuizen. Daar is STURAD zich gaan richten op de hele faculteit Economie & Management en inmiddels op de hele HAN. Ik ben zelf sinds 2014/2015 actief lid bij de vereniging. Nadat ik een jaar in de commissie van PR & Sponsoring heb gezeten, werd ik door het oude bestuur gevraagd om voorzitter te worden. Eerst twijfelde ik of ik het wel kon combineren met mijn studie, maar ik vond het zo’n eer dat ik toch besloot om het te doen. Ik combineer mijn schoolse en bestuursactiviteiten door héél goed te plannen. Sinds vorig jaar schrijf ik alles in mijn agenda. Het is echt een fulltime job naast je studie. Als voorzitter ben je aanspreekpunt. Als we een activiteit organiseren, overleg ik met contacten binnen de HAN, bijvoorbeeld. In het bestuur heeft ieder zijn eigen taak, maar we betrekken elkaar overal bij. Dat is denk ik wel kenmerkend voor ons bestuur. Omdat wij niet gekoppeld zijn aan één opleiding richten wij ons meer op feesten, uitjes en activiteiten dan op schoolse activiteiten. Dit studiejaar bestaat STURAD 40 jaar, de meeste activiteiten zijn al geweest, zoals het openingsfeest, het gala en het weekendje weg. We sluiten straks het jaar af met een eindfeest. Mijn hoogtepunt van STURAD? Dat de vereniging heel toegankelijk is. Het is een toevoeging aan je studententijd omdat je mensen ontmoet die je normaal gesproken niet zou ontmoeten. Dat iedereen welkom is, maakt het zo leuk. Daarnaast is het introductiekamp een hoogtepunt. We hopen dat we straks veel nieuwe leden krijgen. Met het grote aanbod aan studieverenigingen is dat soms best lastig.’

De Faculteit Economie & Management organiseerde speciaal voor vluchtelingen een open dag. Met proeflessen, een lekkere lunch en Oudhollandse spelletjes. ‘Vlak voordat ik Syrië ontvluchtte, ben ik afgestudeerd als dierenarts’, vertelt Ziad Salaho (27). Hij is een van de vluchtelingen die naar de ‘Meet & Eat with Refugees’ op de HAN is gekomen. Op deze dag kunnen vluchtelingen overwegen of ze een studie zullen doen op de HAN. Ziad, die samen met zijn veertienjarige broertje per boot en te voet door Europa in Nederland terecht is gekomen, wil het liefst terugkeren als zijn land weer veilig is, maar in de tussentijd zet hij zijn leven niet stil. ‘Ik wil ervoor zorgen dat mijn dierenartsdiploma hier in Nederland ook voldoet. Dan kan ik van betekenis zijn voor het land dat mij heeft verwelkomd.’ Nu biedt de HAN geen dierenartsopleiding, maar wel een schakeljaar waarin onder meer Nederlandse les wordt gegeven. Ziad wil kijken of hij op één of andere manier past in zo’n schakelklas. Theo Joosten, directeur van de FEM, legt uit dat er mogelijkheden zijn voor vluchtelingen om een gehele opleiding te volgen, of extra vereiste vakken te volgen. Hoe en wat is nog niet helemaal duidelijk, maar er wordt druk aan zo’n traject gewerkt. Naast proeflessen is er ook een overheerlijke lunch voor de bijzondere gasten en worden er Oudhollandse spelletjes gespeeld. ‘Mens erger je niet ken ik van vluchtelingenopvang De Koepel, waar ik nu verblijf’, lacht Ziad. ‘Ik ben er al best goed in!’ OH

‘HAN Parade is een snoepje van de kwaliteitscultuur’

PABO-DOCENT FIETST ALPE D’HUEZ OP Docent Tom Schoemaker verliest zijn vrouw aan kanker, komt 20 kilo aan, valt 15 kilo af en bouwt conditie op om een pelgrimstocht naar de Alpe d’Huez te maken om geld in te zamelen voor de stichting Alpe d’Huzes, voor kankeronderzoek.

Voor de derde keer opent de HAN Parade in september het studiejaar. Projectleider Femke van den Krommenacker verwacht op industriepark Kleefse Waard een ‘feest met inhoud’. En een musical! Als eventorganisator in het Nederlandse klimaat moet je altijd twee scenario’s achter de hand hebben: een droge en een natte variant. Dus als op 1 september tijdens de derde HAN Parade een onweer losbarst boven het Arnhemse Industriepark Kleefse Waard, weet MCV-projectleider Femke van den Krommenacker hoe ze haar foodtrucks moet manoeuvreren en waar ze de duizenden bezoekers heen stuurt. ‘Het blijft lastig programmeren, maar ik doe dit al ruim vijftien jaar. Dus als een prachtige parasolstand na één rukwind omwaait, moet je direct met een alternatief komen.’ Desondanks heeft ze er zin in, want ‘het concept van de HAN Parade staat als een huis.’ Toen Kees Boele haar vroeg een event rond het nieuwe concept kwaliteitscultuur te organiseren, wist Femke direct dat ze geen gigaseminar of megacongres wilde. Ze keek rond bij theaterfestival De Parade, de Boulevard van Den Bosch, en wilde voor HAN-medewerkers een soort gelijk evenement organiseren: een feestje. ‘Professionals moet je belonen. Met een Parade die niet alleen opsmuk, maar ook inhoud biedt.’ Die inhoud komt van debatten, maar vooral van theatervoorstellingen, waar medewerkers content voor hebben geleverd. ‘Verrassend als je ervaringen worden gespiegeld vanaf het podium door professionele acteurs.’ Nieuw dit jaar: HAN-medewerkers en studenten die meespelen in een op maat gemaakte musical en toneelvoorstelling. Natuurlijk komen er ook nieuwe culinaire verrassingen. ‘Ik hoop dat bezoekers het gevoel krijgen dat ze onderdeel zijn van onze organisatie. De Parade heeft de funfactor, maar we hebben het ook ergens over: de kwaliteitscultuur.’ DK

MODULES OM BIJ TE BLIJVEN IN DE GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG De GGZ Ecadamy biedt modules aan voor medewerkers om hun kennis in de geestelijke gezondheidszorg op peil te houden en hun BIGregistratie te continueren. Wat voor protocol kun je hanteren bij het vermoeden van kindermishandeling, wat is cognitieve gedragstherapie, hoe ga je te werk bij motivational interviewen? Zomaar wat onderwerpen van E-learning-modules van de ‘GGZ Ecademy’. Deze lesmodules kwamen tot stand in een samenwerkingsverband van instellingen in de geestelijke gezondheidszorg, bijvoorbeeld om de kennis van medewerkers op peil te houden en om hun BIG-registratie te continueren (alleen wie in dit register is ingeschreven, is door de wet bevoegd een van de beschermde titels in de gezondheidszorg te voeren).

Ruim vijf jaar geleden kreeg de vrouw van Tom Schoemaker, docent aan de HAN-Pabo in Arnhem, te horen dat ze borstkanker had. Dik twee jaar geleden is Rolinka overleden. Moeilijke jaren vol emoties voor Tom en hun kinderen. ‘Al die tijd heb ik niet meer gesport en ben ik bijna twintig kilo aangekomen. Anderhalf jaar geleden besloot ik daarom tot een ‘Pelgrimage naar Alpe d’Huez’. Trainen, geld inzamelen, veel gesprekken, alles om verbinding te zoeken met mijn kinderen, mijzelf en de mensen om mij heen.’ Ondertussen is hij bijna vijftien kilo afgevallen, heeft hij een serieuze conditie opgebouwd en al meer dan zesduizend euro aan sponsorgeld bij elkaar gekregen. Op de Pabo mocht hij stoelmassages geven, studenten mochten hem - voor geld - kaal scheren (zoals zijn vrouw ook kaal werd van de chemo’s) en oude materialen van aardrijkskunde en geschiedenis werden verkocht, alles voor het fonds Alpe d’HuZes, waarmee kankeronderzoek gefinancierd wordt. Van de HAN kreeg Tom een week vrij in het kader van duurzame inzetbaarheid. Op 2 juni net even na zonsopgang stoof Tom op zijn fiets naar boven. In iets meer dan drie uur overbrugde hij de 14 kilometer lengte en de 1100 hoogtemeters. Het was zwaar, maar Tom is enorm trots dat hij het gehaald heeft. Tot zijn grote verrassing gingen zijn drie zonen ook omhoog, niet op de fiets maar te voet. ‘Zo waren we als gezin heel dicht bij elkaar en bij Rolinka’, zegt Tom, terwijl hij met de benen omhoog uitrust.

Het goede nieuws is dat de HAN tegenwoordig participeert in de aanbiedende stichting, zodat andere opleidingen de modules kunnen gebruiken voor hun onderwijs. Hoewel dat vooral opleidingen van de faculteit Gezondheid, Gedrag & Maatschappij zullen zijn, kan een opleiding als HBO-Rechten er ook wat interessants halen. Op www.ggzecademy.nl staan trailers van de modules. Lijkt het je als docent interessant om bepaalde modules aan studenten aan te bieden, dan kun je contact opnemen met Rt.keukens@han.nl of Adwin.Rutgers@han.nl RJ www.ggzecademy.nl SENSOR 18 JAARGANG 20 11

HET MAXIMALE UIT JE STAGEPERIODE HALEN DOE JE ZO Bijna iedere student wil wel een poosje blijven werken na een toffe stageperiode. De één lukt dat meteen, de ander moet het hebben van netwerken. Hoe zorg je dat je alles uit je stage haalt en hoe neem je op een goede manier afscheid? Wafels bakken of fotocollages knippen? Tekst: Tessa Beukenholdt

Een van de geluksvogels die kon blijven plakken na zijn stage, is de 25-jarige Mitchell van der Donk. Vanuit de opleiding Communicatie liep hij stage bij brandingbureau ‘Take Two’. Nadat een collega van Mitchell uitviel, werd hem gevraagd of hij de rol als projectmanager op zich wilde nemen. Hij was verantwoordelijk voor klantencontact, het oplossen van problemen en het binnen tijd en budget laten verlopen van een project. Wat maakte hem een goede stagiair? Mitchell: ‘Ik leerde snel, waardoor ze mij in het diepe durfden te gooien en zelfstandiger lieten werken. Ik was ook flexibel ingesteld. Ik werkte tegen deadlines aan en dat betekende dat ik soms tot 10 uur ‘s avonds doorging.’ Mitchell werd aangenomen op zijn ondernemendheid, maar zegt ook dat je er voor moet waken dat je niet te veel initiatief neemt. ‘Dan loop je het risico dat je te veel hooi op je vork neemt.’ Zijn tip is dan ook: ‘Je moet niet beloven wat je niet waar kan maken.’ Netwerken is the key Wat je als student wél waar moet maken bij een stage, is het opbouwen van je netwerk. En daar moet je zelf iets voor doen. Els Nijssen geeft al jaren coaching en trainingen op dit gebied en is tevens één van de auteurs van het boek ‘Netwerken werkt’. Volgens haar is het vooral handig om een bestaand netwerk uit te breiden. Neem bijvoorbeeld een feestje van een broer of zus. Mogelijk ontstaat er een gesprek met een studiegenoot die werkt bij een bedrijf waar

jij stage wil lopen. Vraag of je in het kader daarvan een keer langs mag komen om te praten over zijn werk en het bedrijf. Hij kan je daarna wellicht aan iemand voorstellen die werkt op de afdeling die jij voor ogen hebt. Dan volgt het stagesollicitatiegesprek. Volgens Nijssen is het goed om een pitch te schrijven over jezelf, jouw kwaliteiten en waarom je in het bijzonder bij dat bedrijf wilt werken. Daarnaast is het goed om onderzoek te doen naar de firma. ‘Door je goed voor te bereiden, laat je een goede indruk achter. Je moet over jezelf kunnen praten op een manier die aansluit bij degene met wie je een gesprek hebt.’ Netwerken op stage Als het gelukt is om die droomstageplek te bemachtigen, kun je volgens Nijssen al netwerken door een heel simpel gesprekje te voeren bij het koffiezetapparaat. Het gaat om belangstelling tonen en het in stand houden van dat contact. Schuif bijvoorbeeld even aan in de lunchpauze of zwaai even naar een bekende. ‘Je zorgt dat je wat meer over mensen komt te weten dan het standaard werk. Je kunt netwerken vergelijken als het cement tussen de bouwstenen.’ Afscheid nemen Als een student dan uiteindelijk weer weggaat bij zijn/haar stagebedrijf, is het volgens Nijssen goed om het opgebouwde netwerk op de hoogte te brengen van zijn vertrek. Laat weten dat je een scriptie schrijft en vraag of je

een keer gebruik mag maken van hun kennis als dat nodig is. Koppel ook terug wat de hulp van iemand je heeft opgeleverd en bedankt die persoon daarvoor. Wellicht kan jij een keer iets voor de ander betekenen. ‘Netwerken is niet moeilijk, maar wel een verfijnde vorm van communiceren.’ Wafels bakken De 22-jarige Marieke Janssen is na haar afstudeerstage blijven werken bij de service unit Facilitaire Zaken op de HAN. Inmiddels heeft ze al een groot netwerk opgebouwd. Hoe? Door zelf mensen in te schakelen als ze hulp nodig heeft. Ze houdt contacten warm door bijvoorbeeld mensen toe te voegen op LinkedIn. ‘Daarnaast kom je mensen die je leert kennen, ook snel tegen op de wandelgangen. Dan vraag ik altijd even hoe het met ze gaat’, vertelt Marieke. Van haar laatste stageadres heeft ze geen afscheid hoeven nemen, maar hoe deed ze dit bij vorige stages? ‘Bij een van mijn vorige stages heb ik een keer wafels gebakken volgens oma’s recept, omdat ik dat beloofd had. Daarnaast heb ik voor in de personeelskantine een fotocollage gemaakt met dingen die we met het personeel gedaan hebben dat half jaar.’ Meestal gaf ze haar stagebegeleiders een persoonlijk bedankje in de vorm van een kaart en een doosje Merci. Ze spreekt haar oud-collega’s nog steeds wel eens. Haar tip: Netwerken moet je zelf doen. Wees niet bang om te vragen hoe het met ze gaat en hou je aanbevolen om klusjes voor ze te doen. ‘Laat zien wat je waard bent.’

DON’TS NA JE STAGE

DO’S NA JE STAGE

Bedrijfsgeheimen blijven bedrijfsgeheimen. Dus op je eerste baan nooit zeggen: 'Op mijn stage legden ze de kluissleutel gewoon onder de mat.'

Blijf op de hoogte Zorg dat je op de hoogte blijft van de ontwikkelingen die zich voordoen binnen het bedrijf. Denk aan Twitter, Facebook of de LinkedIn pagina’s van je oud-collega’s.

Ook al was je stage verschrikkelijk, ging de directeur er met de kas vandoor en liepen de ratten door de keuken: hou het binnenskamers. Facebook is overal, ook jouw potentiële aankomende werkgever leest het.

Houd contact met je collega’s Vraag zo nu en dan eens hoe het met ze gaat. Stuur ze een linkje waar ze wat aan kunnen hebben of ga – als de band goed genoeg is – een keer een kop koffie drinken… Nog gezellig ook!

Natuurlijk weet je dat je tijdens je stage een beetje een goede werkhouding moet hebben. Je werk afraffelen om fijn bier te kunnen gaan drinken, is not done! Maar ook naderhand kun je nog veel fout doen en dat komt allemaal als een boemerang terug!

Blijf beschikbaar Laat weten dat je bent om af en toe een klusje voor je ex-collega’s te doen.

Overdrijf je kunsten niet op Linkedin. Noem een feestdag die je organiseerde voor dertig scholieren niet een festival, drie lessen ontwerpen is geen curriculum schrijven en meelopen met een architect is geen complete renovatie voorbereiden. SENSOR 18 JAARGANG 20 13

Kappen met je studentenleven Met elke deur die je dichtgooit, gaat een nieuwe open, om maar even een veelgebruikt cliché van stal te halen. Toch klopt het, want als je afstudeert en de deur van de HAN achter je dichttrekt, sta je voor een nieuwe poort: het échte leven, met een juichkreet en een traan. Tekst: Olga Helmigh // Fotografie: Ralph Schmitz

3X AFSCHEID NEMEN VAN: 1. Je studentenleven

Daarmee bedoelen we uiteraard níet die saaie colleges, zenuwslopende tentamens en oneindige assessments, maar je knusse (zwijnenstalverblekende) studentenkamer, spannende culinaire avonturen (mislukte nasi, aangebakken hamburgers, diepvriespizza, döner kebab), uitgaan tot je scheel ziet van het goedkope bier (daarna uitbrakken met Netflix) en flirten met je huisgenoot (want je deelt toch geen hypotheek samen). In je studietijd maak je vrienden voor het leven, ben je creatief met geld en tijd, en krijg je voorproefjes van het echte leven zonder in het diepe te springen. Die vrijheid en dat vangnet zijn straks weg.

Je toegang tot info, contacten en faciliteiten

Die fantastische docent wiens deur altijd voor je openstond, de ontelbare (studie)boeken tot je beschikking in de mediatheek, tal van computers om op in te loggen, korting in de copyshop, altijd een studiegenoot in de buurt om mee te sparren of kletsen: het is voorbij. Je moet je eigen faciliteiten en netwerk regelen: struikelde je op school nog over de mogelijkheden en opstapjes, nu gebeurt er niks als je zelf geen actie onderneemt.

3. Je bijzondere financiële toestand

Tijd voor een volwaardige baan heb je zelden als student. Dus ben je op studiefinanciering, een bijbaantje en eventuele gulle ouders aangewezen. Aan de ene kant balen, aan de andere kant: dat neemt ook een bepaalde druk weg. Straks moet je het helemaal zelf gaan rooien en dan is het nog maar de vraag of je jezelf kunt onderhouden op alle cruciale fronten.

Robin Verweij (21), studeert af aan de opleiding Verpleegkunde Verheugen: ‘Een geheel nieuwe fase in mijn leven.

Vijf jaar heb ik me door deze studie geworsteld. Ik vind Acute Zorg ontzettend leuk, maar het is uiteraard noodzakelijk alle basale kennis over de zorg op te doen. Dat heb ik nu gedaan, dus ik kan eindelijk verder: werken op de spoedeisende hulp. Ik wil een vervolgopleiding doen om me daarin te specialiseren. Verder moet ik samen met een goeie vriend van me onze antikraakwoning uit, dus ga ik op zoek naar een plek voor mezelf. Een huur- of koophuis, afhankelijk van mijn inkomsten straks.’ Missen: ‘Studievereniging Plexus. Ik ben erg betrokken: zit in de activiteitencommissie en doe overal aan mee. Ik mag na mijn afstuderen nog een jaar blijven, maar daarna word ik oud-lid en is het nu eenmaal tijd voor een volgende lichting. De vriendschappen blijven gelukkig, dat is fijn.’

Inga Rothammel (22), studeert af aan de opleiding Muziektherapie Verheugen: ‘Mijn vervolgstudie aan het Conservatorium in Arnhem! Ik speel saxofoon en wil me nu volledig richten op het verbeteren van mijn technieken. Bij Muziektherapie lag de focus op de cliënt, nu wijd ik mij volledig op mijn eigen spel. Heerlijk om er straks niks anders naast te hoeven doen, maar dat alles zal draaien om mij en mijn saxofoonspel.’ Missen: ‘De empathische sfeer bij Muziektherapie. Ik vind het fijn om straks technischer bezig te zijn met muziek, maar het ging vier jaar lang om intermenselijke relaties, therapie en de helende kracht van muziek via gevoel. Dat aspect zal ik missen, net als mijn klasgenoten.’

3X VERHEUGEN OP: 1. Eindelijk vrijheid

Weg stressvolle toetsmomenten, eeuwige beoordelingen, reflecteren tot je docent jou beter kent dan jij jezelf, stages waar je niet voor vol werd aangezien en colleges die om half negen beginnen (een baan is tenminste nog van negen tot vijf en als zzp’er kun je zelf bepalen wanneer je begint en eindigt). Een welverdiende rustperiode is op z’n plek. Niemand die iets van je wil, geen zere vingers van het typen en geen studentikoze deadlinehyperventilatie meer. Vrij!

3. Kans om de liefde van je leven te

Niks fijner dan een bedrag op je rekening gestort krijgen waar je ook écht wat van kunt kopen. Je begint voorzichtig, maar naarmate je meer successen boekt, je netwerk uitbreidt en je CV groeit, zullen ook je inkomsten aanzwellen. Je wordt professioneler, werkt aan toffe projecten en ontwikkelt expertise. Voor je het weet kun je een huis kópen, dat je vult met mooie meubels in plaats van Ikea en tweedehandsjes. Tijdens je vakantie kun je eindelijk een waardig, warm hotel in New York boeken, in plaats van wakker te liggen in een lawaaiig hostel vol tocht en kakkerlakken.

Scharrelen met je klasgenoot, in een affaire belanden met je huisgenoot, hals over kop verliefd worden op Pablo tijdens je vakantie in Barcelona: het heeft z’n charme en leert je een hoop over gebroken harten, wat je wel en niet leukt vindt in een relatie en dat jeuk op bepaalde plekken echt niet fijn is. Nu je rondwandelt in het echte leven, is de kans groot dat je iemand tegen het aantrekkelijke lijf loopt en daarmee de horizon tegemoet rijdt (of een hypotheek en nageslacht mee aangaat). Wie weet wat jou allemaal te wachten staat. De toekomst zit vol verrassingen.

Je eerste echte baan/klus met bijbehorende waardering/uitbetaling

ontmoeten

SENSOR 18 JAARGANG 20 15

STUDENTEN EN ERITRESE TALENTEN

DE HELENDE KRACHT VAN MUZIEK Afgelopen jaar volgde Sensor in Lent een aantal HAN-studenten, buurtbewoners en Eritrese vluchtelingen met een verblijfstatus. Hoe staat het er na een half jaar voor met deze multiculti microsamenleving aan de Griftdijk? Tekst: Ruud Kroes Foto: Ralph Schmitz

‘Wat er veranderd is? Een hoop jongens spreken nu duidelijk beter Nederlands. Je kunt echt een gesprek met ze voeren’, aldus Creatieve Therapiestudente Louisa Tumiwa. Ze vertelt enthousiast dat er steeds meer activiteiten plaatsvinden in en rond de voormalige studentencomplexen aan de Griftdijk Noord te Lent. Inmiddels wordt er ook driftig gerepeteerd door Eritrese jongens en studenten voor een gezamenlijk muzikaal optreden. CMV-studente Janique Scharenborg woont niet op het terrein maar is samen met andere studenten ook betrokken. ‘We hebben net gerepeteerd met djembé, gitaar en ‘kar’. Een kar is een traditioneel Eritrees instrument. 9 juni geven we ’s avonds een optreden in Lent. Studenten van buitenaf, buren, iedereen is welkom.’ Louisa gelooft heilig in het positieve effect van muziek. ‘Via muziek kun je je gevoelens verwerken. Je merkt dat ze meer vertellen en meer open staan voor contact.’ Supertalent Een gezonde en heel andere manier om gevoelens te verwerken hanteert buurtbewoner en hardlooptrainer Jeroen van Gisbergen. Hij coacht het Talententeam van Nijmegen Noord, een tiental Eritrese jongens die hardlopen. In de gemeenschappelijke keuken

van Tsegay, een Eritrees hardlooptalent, zet hij een flinke pot thee. Tsegay spreekt goed Nederlands, komt vrolijk en onbezorgd over, maar is ook wat terughoudend. Over zijn verleden wil hij niet meer kwijt dan dat zijn vader soldaat is. ‘De rest is te ingewikkeld’, zegt hij. Met de thee die Jeroen ons voorzet, ontdooit hij. ‘Vandaag ben ik twee jaar in Nederland’, vertelt Tsegay met een glimlach. ‘In april 2018 wil ik de inburgeringscursus halen en dan wil ik automonteur worden.’ Volgens Jeroen is Tsegay een supertalent. Onlangs won hij de Stevensloop voor jongeren beneden de twintig jaar en op 27 februari kregen hij en zijn Talententeam de Nijmeegse Sportinitiatiefprijs in een volle Jan Massinkhal. Of de talentenprijs ook wat opgeleverd heeft? Zeer zeker, aldus Jeroen. Ze waren supertrots. De meesten hadden nog nooit op een podium gestaan. Een aantal jongens heeft nog steeds foto’s van die avond boven hun bed hangen. Ook hebben ze al een aantal keren op Papendal mogen trainen, met de wereldkampioene 1500 meter Sifan Hassan. Als Ethiopische ex-vluchteling is zij een pracht van een rolmodel. Info over het muziekoptreden: zie facebook ‘Leven aan de Griftdijk Noord 16'

VAKANTIEBOEK Soms heb je ontzettend zin in vakantie, maar zit het financieel even tegen. Sensor helpt met budgetneutrale goocheltrucs, een kleurplaat, een hogeschoolsprookje en goedkope reistips. Voor op de achterbank of in de tv-stoel thuis. Tekst: Redactie // Beeld: Kim Bell, Leon ter Maat

SENSOR 18 JAARGANG 20 17

16 13 25

18 19

17 1

6 7

8 12

24 21 23

2 4

22 3

VAKANTIETOPPER VAN JESSICA KONING - HOOFDDOCENT COMMUNICATIE BIJ DE FEM

MOEDERS ONDER ELKAAR Mijn man en ik gingen vier jaar geleden met onze twee zonen, toen 8 en 6 jaar, naar Sri Lanka. Na een verblijf van een paar dagen in Ella, Sri-Lanka, was ons volgende reisdoel een vier uur durende safari in Yala National Park. Samen met een chauffeur en een gids bekeken we de in het wild levende dieren in een open Jeep. Nadat we allerlei dieren hadden gezien, reden we niets vermoedend op een zandpad een hoek om, toen de gids plots niet hard maar gedecideerd riep: ‘STOP! QUIET!’. Over datzelfde pad kwam op vijftien meter afstand een olifantenmoeder met haar jong recht op ons afgelopen. Ze zag de jeep staan en duwde haar jong de lage rotsen op. De jonge olifant wist meteen

wat hij moest doen en liep rustig over de rotsen met een boog om ons heen. De moeder deed dat allesbehalve! Ze vormde een barrière tussen ons en haar jong, om hem te beschermen. In de jeep was het doodstil. En wat de olifantenmoeder met haar jong deed, deed ik met mijn zonen: ik boog me over hen heen en vormde ook een schild. Terwijl de olifant langs de auto liep, raakte ze de zijkant, zo dichtbij liep ze. Wat was dat bijzonder! Spannend maar ook ontroerend. Het hart zat in mijn keel. De tijd stond even stil. Het was overdonderend. Al je zintuigen lijken opeens op een ding gefixeerd waardoor alles in slow motion lijkt te gaan. Ik zal dit moment nooit vergeten.’

Goocheltruc van Hans Kazàn Leg een aantal lucifers op tafel in de vorm van een opveegblik. In het midden van het blik ligt een propje aluminiumfolie. Kun je door slechts twee lucifers te verplaatsen het vuil van het blik krijgen? Je mag het propje niet aanraken of verplaatsen. Oplossing staat op onze site. Daar vind je ook een exclusieve Sensor-studentenbreinbreker van Hans Kazàn. En live zie je hem met zijn Amazing Magic Family show. Boek via kazan.nl met kortingscode SENSOR2016 en je meet & greet de meester.

4 1 3 5 2 6

EEN ZERO BUDGET VAKANTIE

Natuurlijk kun je budgetneutraal op vakantie. Ga couchsurfen en liften, dan geef je alleen geld uit voor stokbrood, droge worst en een pak lebberwijn voor de picknick in het park. Ach, eigenlijk is er niets mis mee, wij zeggen: gewoon doen. Maar met iets meer geld kun je echt een knalvakantie hebben. Als je onze tips opvolgt. Kies een goedkope bestemming. In Londen of Parijs verdampt de inhoud van je portemonnee binnen twee dagen. In Praag of Boedapest kun je dan nog zeker drie dagen verder met neerploffen op terrasjes of dansen in clubs. Dublin is een leuke bestemming, maar Krakau is minstens zo leuk en daar schenken ze de bierpullen nog voller ook, en voor een fractie van wat je er in Ierland voor betaalt. Bereid je goed voor. Een paar middagjes surfen en je weet alles van goedkope bustickets van Eurolines of Flixbus. En wat dacht je van het Duitse Schönes Wochenende Ticket, waarmee je op een weekenddag met vijf mensen voor 54 euro tot aan Polen kunt reizen? Zoek uit wat je moet betalen aan

internet- en belkosten voor jouw provider, en zorg ervoor dat jouw WhatsApp is geüpdatet, want daarmee kun je gratis bellen.

Ontspullen, je weet het. Vooral op vakantie. Alles wat je niet bij je hebt, hoef je niet mee te sleuren. En belangrijker: het kan niet gejat worden. Georganiseerde bendes overal in Europa hebben het voorzien op toeristen en roven massaal campings leeg, weten wij uit ervaring. Laat dus die dure nieuwe iPhone thuis, ruil hem voor de vakantie met je zusje voor het toestel dat je haar twee jaar geleden gaf. Ook camera’s en tablets: gewoon thuis laten.

Sensor Cryptogram HORIZONTAAL 4 Vergoeding van pijnstillers (11), 9 (Geen) zusterlijke tussenkomst (3-11), 10 Bewegingsruimte voor sporters (15), 12 Daadkrachtige politiek (13), 15 Bepaald geen rustige oversteek? (8), 17 Afgetakeld gaat een huisdier over de kop (6), 18 Een noot afbreken zal verkeerd uitpakken (8), 20 Een voddige vrouw op het spoor (6), 21 Vertel een mop aan de bar! (3), 22 Nuttig vertrek (8), 23 Eten dat geschonken wordt (11). VERTICAAL 1 Water en vuur (8), 2 Zo'n blos krijg je (10), 3 Ontwerp van niveau (4), 5 Eenakter met louter heren (15), 6 Snedig begrepen (5), 7 Peuterspeelzaal? (13), 8 Zo ongeveer in ovale vorm (6), 11 Vakgebied voor distributie? (11), 13 Monogame relatie (9), 14 Het beste van een dichter (5), 16 Wordt met opzet verzonden (8), 19 Precies een meisje dat schoon is (5).

1 4

Draag bij aan de deeleconomie. Heb je bijvoorbeeld een gitaar? Neem hem mee. Bespeel je hem niet? Leer stemmen (App!) en studeer met de akkoorden A E7 D een paar liedjes in. Kijk wat er gebeurt als je hem bij je hebt, op de camping, op het strand, in het hostel. Overal wil iedereen jouw vriend zijn. Wees gewiekst. Neem altijd je studentenkaart mee. In de meeste landen krijg je er de gekste kortingen mee. Ben je een museumtijger? In Engeland en Ierland zijn de meeste musea gratis. In veel andere landen zijn musea op bepaalde dagen gratis toegankelijk. De Hermitage in St. Petersburg op donderdag, het is maar een weet. In Rome hangen de kerken vol met schilderijen en beeldhouwwerken van Caravaggio of Michelangelo. Die zijn bijna allemaal gratis toegankelijk, koel (!) en minder druk. Denk nu alvast aan de komende jaren. Investeer in het volgen van een internationale minor. Dat kan gewoon op de HAN. Daarna heb je een heel adressenboek vol met vrienden overal ter wereld. Die je in de vakantie natuurlijk nodig op moet zoeken.

3 6

13 14

SENSOR 18 JAARGANG 20 19

Lodewijk de boze, boze wolf, In Sensors vakantiesprookje vallen minder doden dan bij een gemiddelde Game of Thrones-episode. Maar bloedstollend blijft de kwestie: zal de jager het kantelmoment van Roodkapje redden, of wint Lodewijk de wolf?

r was eens een jongedame en die heette Roodkapje. Niet alleen omdat ze een rode hoodie droeg, maar ook omdat ze een speciaal bloedrood Ivy Park Beyoncé-pakje aantrok als ze een rondje Core deed in de gym. Een sessie kickboxen hoorde ook in haar lespakket, maar daarover later meer. Als studente bij het HAN BioCentre verdiept Roodkapje zich in de mysteries van leven en dood. Dankzij de Vrouw van 1 Miljoen (Marjolein Wildwater) kan ze sleutelen aan de oerbeginselen van ons bestaan, geholpen door haar lievelingswormpje C. elegans. Ondanks haar topconditie en haar topintelligentie voelt Roodkapje een gemis in haar leven, ‘zeg maar een zwart gat in mijn maag’, laat ze de wereld via Tinder weten. Dat zwarte gat blijft nog lang onvervuld, niet in de laatste plaats omdat Roodkapje alleen op kamers is gaan wonen. Ja, ze is opgelucht dat ze haar ouderlijk huis voor een SSH&-kubus heeft ingeruild, maar ze mocht alleen vertrekken op voorwaarde dat ze als mantelzorger voor oma haar ouders zou ontlasten. Oma moet af en toe wat extra proteïnen eten, omdat ze anders verhongert. ‘Ik houd niet van spaghetti carbonara,’ prevelt het oudje als ze wordt gevoerd door haar kleindochter. En dan gebeurt het. De zomervakantie nadert en via Tinder meldt zich Lodewijk Sebastiaan Daniel (LSD voor zijn vrienden), een zilverharige charmeur. ‘Wat heb je toch fraaie appelwangen, als een Doornroosje. Ben je lid van de medezeggenschapsraad? Wat sexy! Ik kan niet genoeg krijgen van studentenparticipatie,’ vertrouwt hij haar toe. ‘We moeten samen leren, in 20

vertrouwen als professionals samenwerken. Ik houd van studenten die samenwerken als partners, co-ontwerpers en experts. Ze brengen verandering en vernieuwing.’ Maar waarom begint hij over haar hogeschool, vraagt Roodkapje. Ja, ze is voorzitter van een studievereniging geweest, ze deed aan participatie en disruptief meedenken, maar ze moet nu toch echt haar studiepunten halen. En dan vertelt Lodewijk Sebastiaan Daniel haar over zijn grote grootse droom. Hoe alle mensen broeders worden,

heeft een grote grootse droom Maar zo makkelijk geeft een wolf niet op en hij besluit oma een bezoekje te brengen. Als carnivoor heeft hij het ook niet zo op quinoa, dus met één grote hap werkt hij de taaie bejaarde naar binnen, trekt haar nachtpon aan en gaat in bed liggen. Hoopvol wacht hij op sappiger vlees… Overleeft Roodkapje zijn grote grootse droom? Ondertussen heeft Roodkapje een lekkere Bootcamp in het bos achter de rug en plukt ze nog wat kruiden en bloemen voor oma’s salade. Als ze nog nazwetend bij oma arriveert, voelt ze dat er iets niet klopt. Oma heeft dezelfde pon als altijd aan, klaagt over de quinoa, en toch... ‘Oma, wat heeft u een hippe koptelefoon!’ ‘Dat is om goed naar je te kunnen luisteren, mijn kleine. Mijn Beats by dr. Dre versterkt jouw lieve stemmetje.’ ‘Oma, wat heeft u grote ogen!’ ‘Ik heb last van mijn contactlenzen.’ ‘Oma, wat heeft u een grote neus.’ ‘Die heb ik nodig om jouw quinogwatsalade te ruiken, schat. Breng je de volgende keer een biefstukje?’ ‘Oma, wat heeft u een grote mond.’ ‘Die heb ik om jou op te eten,’ en Lodewijk probeerde direct zijn woorden in daden om te zetten. Helaas had hij de laatste tijd niet zoveel aan sport gedaan als Roodkapje, en zijn man-boobies zaten aardig in de weg. Om over oma in zijn buik maar te zwijgen.

hoe studenten en docenten gezamenlijk leren en ‘yes we can’ roepen. Om uiteindelijk samen te vloeien…. Wil ze daar geen onderdeel van uitmaken? Roodkapje voelt zich vereerd, maar als mantelzorger moet ze toch eerst aan oma denken. Vandaag staat er quinoa met gojibessen, pistachenoten en wortel op het menu, en het valt nog niet mee om grootmoeder – ‘ik ben toch geen konijn’ – haar bord te laten leegeten. ‘Jammer’, reageert LSD teleurgesteld. Hij wenst haar veel sterkte in Huize Avondrood en sluit zijn Tinder-account af.

Waar is de jager, de reddende engel gebleven? Niet nodig: een slimme meid is op haar Tinder-terrorist voorbereid en doet dus aan kickboksen. Poef! Die Roundhouse kick kwam hard aan. Paff! Roodkapje combineert het met een paar jabs, een voettrap en een kruispunch. Dat valt Lodewijk zwaar op de maag en zijn droom om samen te leren en samen te vloeien gaat vandaag niet door. Door alle emoties braakt hij ook nog oma uit. Wijze levensles: Roodkapje heeft geen jager nodig om zichzelf te redden. Wat Arya Stark en Brienne kunnen, kan zij ook. Samen leren en samenwerken is leuk en aardig, uiteindelijk moet elke student het allemaal zelf doen…

SENSOR 18 JAARGANG 20 21

VAKANTIETOPPER VAN TON VAN ECK DOCENT INFORMATICA EN COMMUNICATIE ACADEMIE

GRANNA CANARIA

24 22

Ongebonden en koud. Maart 2007. Ik stond op het punt noordoost Polen na een werkbezoek te verlaten. 's Nachts min 30, overdag niet veel warmer. Zon en warmte had ik nodig. Ik besloot terug te vliegen naar Amsterdam.

4 18

De volgende dag vlieg ik om 6.30 uur verder naar het zuiden. Op het vliegveld van Gran Canaria huurde ik een auto en lag om 15.00 uur op het strand; ik was voor even gelukkig. Plus dertig, zeewindje, ijskoud biertje en een boek. Ik viel in slaap.

Stram en rillerig werd ik wakker. Vrij snel in de avond wist ik waarom. Mijn huid begon steeds strakker te staan tot het op plekken begon te springen. 's Ochtends kon ik me nauwelijks bewegen. Met pijn bereikte ik het pleintje voor het ontbijt. En daar zat ze. Een hoogblonde Duitse, heuptasje op de stoel en een grote fles zonnebrand- annex massageolie pontificaal op tafel. Ze straalde een ondeugende Gründlichkeit uit waar ik normaliter niet op val, maar nu als een blok.

7 9

Ik mocht naast haar zitten. Ze zag dat ik leed, dat mijn huid aanvoelde alsof ik over een vloer van ananassen had gerold. Een uur later lag ik uitgekleed in haar appartement, zorgvuldig en vakkundig ingesmeerd en belegd met komkommerschijfjes. Anna heette ze en toen ik na een paar dagen iets opknapte, maar nog steeds geen zon kon verdragen, maakten we autoritjes de bergen in.

Later kreeg ik van haar een foto. Hoogblonde Anna met heuptasje op een bergtop. ’Danke für die Liebe’ achterop. Toen mijn latere echtgenote de foto, weggemoffeld in een boek, vond, keek ze verbaasd. ‘Val jij op dat soort types?’ ‘Dat is Anna’, fluisterde ik betrapt. ‘Zij heeft mij warmte geboden op een eiland waar ik, behalve de eerste paar uur, geen zon, zee en strand heb gezien.’

Budgetproof festivals Hou je zonnebril bij de hand en leg je zonnebrand maar vast klaar, de zomervakantie komt eraan en dat betekent: feest! We hebben een aantal festivals voor je uitgezocht waar jij goedkoop wat vakantiedagen kan spenderen.

ZONDAG 26 JUNI: PARKPOP

Hét gratis popfestival in de stad achtâh de duinuh, also known as Den Haag, waar namen als Billy Ocean, Typhoon, Jett Rebel, K’s Choice en nog vele anderen je oortjes strelen met hun muziek. Met jaarlijks meer dan tweehonderdduizend bezoekers één van de grootste gratis muziekfestivals in Europa.

ZONDAG 3 JULI: DANCETOUR MAASTRICHT

Het feest voor 16+ waar je kunt dansen op muziek van namen als Sidney Samson, Vato Gonzalez, Partysquad, Yellow Claw en nog vele anderen. Het festival duurt van 13.00 tot 22.00 uur en is gratis toegankelijk!

16 JULI – 22 JULI: HET VALKHOFFESTIVAL

Het Valkhoffestival in Nijmegen is het festival waar je naartoe wilt gaan als je het eens tijd vindt voor iets nieuws. Verschillende nieuwe bandjes brengen hun muziek ten gehore en deze leuke dag kost jou helemaal niets! Dit festival valt samen met de Nijmeegse vierdaagse en dat brengt ons meteen bij de Nijmeegse Vierdaagse feesten. Die wil je absoluut niet missen. Gedurende de

Nijmeegse vierdaagse staat heel de stad op z’n kop om duizenden wandelaars die meedoen aan te moedigen. Daarnaast zijn er allerlei podia waar je lekker uit je dak kunt gaan. Gegarandeerd een groot feest!

14 – 16 JULI: WOODSTOCK FESTIVAL

Het is even een stukje reizen, maar dan heb je ook zeker wat: het Woodstock festival. Het is een van de grootste openlucht festivals en wordt gehouden in het Poolse Kostrzyn nad Odra. Geheel gratis en met bands van over de hele wereld, zeker interessant voor de rockliefhebbers onder ons!

VOOR MEER INFORMATIE OVER FESTIVALS KUN JE KIJKEN OP WWW.FESTIVALINFO.NL

Kleurplaat

Stuur deze kleurplaat voor 1 juli naar de Sensor-redactie en maak kans op een spellenpakket! Deze is beschikbaar gesteld door The Publicity Company. SENSOR 18 JAARGANG 20 23

Ansichtkaart voor vakantiehaters Vakantiepost! Iedere zomer was het feest. Post van Jeroen, een week later van Sarita, en donderdag van Sophie en Thijs tegelijk. 2003 was een topjaar. 10 kaarten. Daarna werd het almaar minder. En vandaag is het zelfs bijzonder als er een ansicht in de brievenbus ligt. Whatsapp heeft de postzegel overgenomen. Ansichten vind je alleen nog op rommelmarkten en in koffers op zolder. Maar gelukkig heb je nog opa en oma. Stuur ze Sensors ‘Groetjes uit Presikhaaf’. Meer hoeft er niet op. Het zonnetje teken je er zelf bij.

Do’s & Don’ts op vakantie

+ In Nederland gunnen we de ober een paar euro, in onder meer de Verenigde Staten verwachten ze overal zo’n 10 tot 15 procent fooi, en dan niet alleen in restaurants, maar ook in de taxi, een hotel of bij de kapper. Overigens moet je in Bali niet ‘tippen’, dat zien ze als belediging.

+ Gewoon het zebrapad oplopen in Frankrijk: auto’s stoppen pas als je het zebrapad oploopt. Anders sta je lang te wachten. + In India eet je met je rechterhand, de linkerhand is om je billen mee af te vegen. Zwaai dan ook met rechts als je iemand begroet.

+ In Nepal pak of geef je iets met twee handen aan. Dat is een teken van respect en waardering voor de ander.

- In Italië mogen ze dan van wijn houden; openbare dronkenschap wordt minder op prijs gesteld. Het is sociaal ongeaccepteerd, dus ga niet zwalkend en lallend over straat. - In Dubai is zoenen en knuffelen in het openbaar verboden. Net als het dragen van zwemkleding buiten het zwembad en strand om (dus ook niet even naar de winkel aan de overkant van de straat). - In Griekenland is het opsteken van je duim hetzelfde als het opsteken van je middelvinger. Verwacht dus geen lift te krijgen als je langs de weg staat. - Zet je eetstokjes niet rechtop in een kom met rijst als je in Japan bent. Ze associëren het met de dood.

OLGA OORDEELT Terrasjes

Arnhem – Wijnbar Zafvino (Zwanenstraat 22)

Nijmegen – Wijnbar Lebowksi Bloemerstraat 84

De weergoden zijn me blijkbaar goedgezind, want als ik samen met collega Tessa op een dinsdagmiddag naar Lebowski ga om daar mijn zware baan als terrastester voort te zetten, straalt de zon wederom tussen alle regenbuien door. De nieuwste hotspot van Nijmegen is sinds januari open, wat binnen valt te ruiken: verse houten verfgeuren vullen de neusgaten. Hippe lampen sieren muren, banken nodigen uit om in weg te zakken. Maar we komen voor het terras, wat eerlijk gezegd karig afsteekt tegen het prachtige interieur. De Bloemerstraat is recent gepimpt, wat zoveel inhield als het kappen van alle knusse bomen en het leggen van saaie straatstenen. De spuuglelijke woningen boven de winkels waren voorheen verscholen, nu kijk je noodgedwongen tegen de Oostblokkerige gevels aan. Gelukkig giet de droge witte wijn zeer soepel naar binnen en zijn de olijfjes sappig. Als je het dus niet erg vindt om op de stoep van een ongezellige straat te zitten, maar wel steengoeie, betaalbare wijnen wilt tanken, dan is het prima vertoeven. En anders kun je altijd nog naar binnen verkassen (met deze aanhoudende regen geen ondenkbare optie), dat zit qua ambiance sowieso snor.

Het verwaarloosde zonnetje leek er zelf ook verbaasd over dat het plotseling de kans kreeg om te schijnen: een week eerder verjoegen de deprimerende slagregens en donderwolken de stralende bol genadeloos. Het terras van wijnbar Zafvino, in één van de zeven straatjes in hartje Arnhem, stroomt dan ook binnen een mum van tijd vol. Hier geen standaard terrastafels met rieten stoeltjes, maar houten picknickbanken en gezellige parasols. Obers lopen af en aan met planken vol fotogenieke kazen, prosciutto, huisgemarineerde olijven en zelfgebakken bruscetta. Omdat Zafvino gelooft in knus schouder-aan-schouder zitten met wildvreemden, zak ik neer op het uiteinde van een picknicktafel, naast een gezelschap dat nét een heel banket laat aanslepen. Ik bestel een droge witte wijn (het is per slot van rekening een wijnbar) en een bakje olijven. De wijn, die snel gebracht wordt, is uitzonderlijk lekker. Het is alsof de zon nóg feller schijnt, de vogels harder fluiten en mijn brein plots tintelt. Voordat je denkt dat ik toen al een kelk zo groot als een vaas achterover had geklokt: dit was na de eerste slok. De olijven zijn aan de mindere kant, maar volgens wederhelft Patrick, die thuis zat met onze neegillende peuter en jaloers mijn appjes ontving, ben ik goedkope olijfjes gewend en daardoor enig beoordelingsvermogen kwijtgeraakt. Hoe de waarheid ook ligt: de wijn spoelde de groene knapen prima weg, ik heb door het zij-aan-zij-zitten nieuwe vrienden gemaakt én waande me op vakantie. De rekening was wel even slikken, maar toen was ik al té prettig verdoofd om me er druk om te maken. SENSOR 18, JAARGANG 20 25

STUDIEVERENIGING

www.toonenreizen.nl

2.0 INSTELLINGSPLAN

DE STUDENT ALS PARTNER

ZELFS BIJ AANSCHAF WC-PAPIER KUN JE STUDENTEN BETREKKEN ‘Betrek studenten meer bij het onderwijs en de HAN’. Met die boodschap uit het instellingsplan vertrokken zeven medewerkers en vijf studenten naar een internationale conferentie in Canada. Tekst: Ruud Kroes

Studente Opleidingskunde Roos van Bentum, tevens vicevoorzitter van de Faculteitsraad bij Educatie vertelt over haar indrukken in Toronto. ‘In Canada ontdekte ik vooral, dat we bij de HAN al heel ver zijn. In veel landen worden studenten nauwelijks betrokken bij het onderwijs. Professor Healy die ons begeleidde, bevestigde dat: ‘Jullie mogen je successen meer vieren. Maak zichtbaar wat je al doet.’ Daarom zijn we van plan binnen de HAN een SAP-muur te maken (SAP = Student als Partner, redactie) om zo alle initiatieven te laten zien. Ook organiseren we in het voorjaar van 2017 een internationaal congres rond dit thema. Verder is het eigenlijk simpel. Betrek bij ieder project dat je doet ook studenten. Zelfs bij de aanschaf van toiletpapier kan je studenten facilitymanagement betrekken. Er kan veel meer dan je denkt. Neem collegevoorzitter Kees Boele. Die heeft op mijn verzoek bij opleidingskunde lesgegeven over professionaliseringsbeleid voor docenten. Hij kan daar prachtig over vertellen. Probleem is dat veel studenten geen interesse tonen. Als ik ze vertel dat ik mee naar Canada mocht en dat de kans reëel is dat ik later bij de HAN een baan krijg, dan zie ik ze toch even slikken en nadenken.’

Studente Toegepaste Psychologie Lianne van Dam schreef mee aan het uitbundig vormgegeven boek ‘De student als partner’ waarvan er maar liefst 10.000 gedrukt worden. Stel je hebt een minuut om bij het televisieprogramma De Wereld Draait Door te vertellen over je boek. Wat zeg je? Betrek studenten erbij door bijvoorbeeld als docent met je studenten uit eten te gaan. Achterliggend idee is dat je weet wat hen bezig houdt. Frits Roelofs met wie ik het boek schreef, zegt altijd: zonder studenten zijn er geen docenten en omgekeerd. We hebben elkaar nodig. Daarom moet je de student echt als partner leren zien. Nog een mooi voorbeeld. Laat studenten meedenken over de toets. Ze gaan op zoek naar de

essentie en waarom ze het leren. Dat motiveert enorm. Waarom staan er geen allochtone studenten in? Bij het vorige boekje kregen we de opmerking dat er teveel allochtone studenten in stonden. We hebben er nu domweg niet opgelet maar tegelijkertijd wil je ook niet dat mensen zich achtergesteld voelen. Wie mij een beetje kent, weet dat ik dat verschrikkelijk zou vinden. Krijgen studenten allemaal zo’n boekje? We hebben er 10.000. Dat is veel maar niet voldoende voor alle studenten. Maar we delen er zoveel mogelijk uit aan wie het lezen wil.

SENSOR 18, JAARGANG 20 27

BLØF

STUDENTIVAL

‘SUPERCHILL FESTIVAL MET LEKKERE BIERTJES’ Goede muziek van bands als BLØF, Sef en Adje en natuurlijk ‘onze’ Fake ID, voeg daaraan toe een stralend Arnhems zonnetje plus gratis entree: Studentival kon niet meer stuk! Tekst en fotografie: Maaike van Helmond

Alle factoren waren vorige week vrijdag aanwezig om van Studentival een groot succes te maken. En dat was het dan ook. Vooruit, het water stond wat hoog en het terrein voor de Urban Stage was wat drassig, maar er werd gewoon om de plassen en door de modder heen gedanst. ‘Ik kom niet eens voor specifieke artiesten, maar vooral om het sfeertje te proeven’, aldus tweedejaars Communications Richard Thomas. ‘En ze hebben er een geweldig feestje van weten te maken!’ Wie na het passeren van de tassencontrole het festivalterrein bij de Stadsblokken in Arnhem opliep, werd gelijk in festivalsferen ondergedompeld: foodtrucks, diverse leuke barretjes en natuurlijk de drie verschillende podia op het terrein boden voor alle bezoekers, zowel de studenten als de medewerkers, wel wat naar wens. ‘Een super initiatief om zo’n gratis festival te organiseren’, meent eerstejaars Communications Quynh Mai. ‘Bijzonder, zo’n happening met veel HAN-genoten om je heen. De meesten ken je natuurlijk niet, maar toch zie ik ook heel veel bekende gezichten, dat maakt het extra leuk.’ Studentival vormde het vervolg op het succesvolle HANfest van afgelopen jaar. Op de Stadsblokken in Arnhem sloegen studenten en medewerkers van de HAN, Hogeschool Van Hall Larenstein, Artez, dertig studieverenigingen en VSA de handen ineen voor een onovertroffen studentenfeest. ‘We hadden van tevoren maar liefst zevenduizend aanmeldingen’, vertelt Paul Hu, een van de organisatoren. ‘En in principe mochten die allemaal een introducé meenemen; een enorm animo dus!’

HAN-BAND FAKE ID

Niet zo vreemd natuurlijk, want los van het feit dat het gewoon een gezellig feest was, stonden er ook enkele grote namen op het podium, zoals Sef, Dio en Lil Kleine. Was de tent voor de Main Stage al goed gevuld bij het optreden van de Handsome Poets, bij het hierop volgende optreden van grote publiekstrekker BLØF ging het dak er helemaal af. Zanger Paskal hoefde slechts het eerste woord van een nummer in te zetten, of het aanwezige publiek nam het gezang luidkeels over. Alle hits passeerden de revue, er werd gedanst, intens geluisterd en genoten. Datzelfde gebeurde overigens gedurende het hele Studentival bij de Urban Stage onder de John Frostbrug, dé plek voor de liefhebbers van hiphop, rap en opzwepende hits gedraaid door dj’s. Daarnaast bood de Talent Stage een podium aan artiesten uit ‘eigen stal’ zoals Kongsi, Fake ID en The Radzjas. ‘Een unieke kans natuurlijk voor ons als bandje om op zo’n groot festival op te mogen treden’, meent Coen van Dijk, zesdejaars Muziektherapie, drummer bij Fake ID en zanger/gitarist bij de Radzjas. ‘En dan toch een beetje voor eigen publiek’, voegt studiegenoot en bandlid Ivar Brandts toe. ‘Super chill festival met leuke muziek, leuke mensen, heerlijk weer en lekkere biertjes!’

HANDSOME POETS

PENSIONADO'S BIJ VERPLEEGKUNDE

EEN LEVEN VOL ZORG BIJ DE OPLEIDING VERPLEEGKUNDE GAAN DEZE ZOMER ZEVEN MEDEWERKERS MET PENSIOEN. DE MEESTE ZO TROUW AAN DE HAN DAT JE ER TRANEN VAN IN DE OGEN KRIJGT. WAT GAAN WE MISSEN? EN ALS HET DIEREN WAREN, WAT VOOR DIEREN ZOUDEN DAT ZIJN? NEEM FRIEDE SIMMES, EEN ‘ROOIE ZUSTER’. EN EEN LIEVE POEMA. Tekst: Renée Jenniskens / Foto: Ralph Schmitz / Tekening: Ferdy Remijn

Friede Simmens (64)

Sensor vroeg een collega wat voor dier Friede Simmes zou zijn. ‘Een roofdier, een lief roofdier, beschermend voor haar jongen’, weet Ger Fleuren. ‘En anders een terriër, die zich overal in vastbijt.’ Vastbijten, wij denken dat een lieve poema dat ook wel zal doen. En wacht eens, was er laatst niet een gesignaleerd ergens in Brabant? Boeren of lerares Friede Simmes groeide op in een pioniersgezin in de Noordoostpolder. Voor haar stond vast: zij zou gaan boeren. Op de lagere school zat ze vooral uit het raam te kijken. De directrice van de huishoudschool waar Friede heen ging, kwam helemaal naar de boerderij fietsen om Friedes ouders over te halen hun dochter lerares te laten worden. Toch koos Friede voor de INAS, een schakelopleiding voor zorgberoepen. ‘Anders moest ik op kostschool, en dat wilde ik niet.’ Israël Zo zien we Friede jarenlang afwisselend in de zorg, als (leerling-)verpleegkundige, lesgevend of als boerin in het buitenland. Ze ging zelfs naar Israël om daar in een kibboets sinaasappels te plukken. ‘Dat durf ik tegenwoordig bijna niet meer te vertellen’, lacht ze. Op haar 23ste betrad ze voor het eerst de HAN. Ze deed er, op een voorloper van de HAN, de opleiding tot wijkverpleegkundige. Met twee vingers in de neus: ‘De school eiste weinig van me, en dat kwam goed uit, want ik roeide overdag fanatiek bij Phocas en zat 's avonds te discussiëren over politiek en filosofie.’ Een paar jaar later kwam ze weer terug, nu op de Hogere Opleiding voor Verpleegkundigen, waarna ze toch weer ging boeren, in Australië dit keer. Toen ze na een half jaar weer in Nederland was, kwam ze toevallig aan de praat met Henk ten Brink, de coördinator van de Hogere Opleiding. Ze kende hem al van een actiegroepje voor meer inspraak in het onderwijs. Hij zou later haar man worden.

Rooie Zuster Friede Simmes heeft een grote bos krullen, een innemende lach en een gezicht vol aandacht voor wat er gaande is. Maar vergis je niet, ze kreeg niet voor niets ooit de bijnaam ‘Rooie Zuster’. Ze moest als hoofdwijkverpleegkundige fulltime werken. Samen met een collega voerde ze actie om parttime te mogen werken. Zo kwam er een experiment waaruit bleek dat de functie ook in vier dagen vervuld kon worden. Dat kwam mooi uit: Friede was inmiddels moeder en deed de opleiding tot supervisor en leraar eerstegraad. Toen haar gevraagd werd om de directeur tijdelijk te vervangen, merkte ze dat het bijbehorende salaris veel hoger was. ‘Terwijl ik het werk van een hoofdwijkverpleegkundige verantwoordelijker vond.’ In die tijd waren de directeuren van de kruisverenigingen over het algemeen mannen en hoofdwijkverpleegkundigen vrouwen. Friede ging naar de Commissie Gelijke Behandeling die haar functie als zwaarder waardeerde dan die van ‘de maatman’. De zaak werd zelfs voorgelegd aan het Europees Gerechtshof. Saillant detail: vakbond Nu '91 steunde haar in eerste instantie niet, die had immers zelf de salarisschalen mee vastgesteld. Acute Intensieve Zorg Na zeven jaar volgde de uitspraak: hoofdwijkverpleegkundigen werden inderdaad onderbetaald. Op dat moment werkte Friede al als docent op de HAN en had ze met Henk net haar tweede dochter gekregen. Al vrij snel studeerde ze verder, Verplegingswetenschappen in Utrecht. ‘Soms, als ik op zaterdagmorgen naar Utrecht vertrok, zag ik Henk, met aan ieder hand een dochter, klaar om naar de bakker te gaan en dan dacht ik: waarom doe ik dit?’ Toch ging ze door. Toen het lectoraat Acute Intensieve Zorg van Joke Mintjes werd opgericht, wilde ze daar heel graag bij zijn. 'Ook al was dat niet mijn specialisatie, ik kreeg een plek voor één dag per week.' Na drie jaar begon ze met haar promotie. Die

gebeurde eind 2014. Herkenning en behandeling van vitaal bedreigde patiënten in het ziekenhuis, was het onderwerp. Zware dobbers Van de huishoudschool naar een belangrijke promotie, van een dromerig meisje naar een geleerde vrouwe. Alles eruit gehaald, zogezegd. Toch waren er ook zware dobbers. Zo was er het overlijden van collega Willemijn Verpaget, degene die zich over haar ontfermde vanaf de eerste dag dat ze op de HAN werkte. Ze werden goede vriendinnen. ‘Zij had iets beschermends', zegt Friede. Willemijn overleed in 2010. ‘Het is echt vreselijk dat ze, wat ze voor ons deed, niet voor zichzelf kon doen.’ En er was natuurlijk het grote verdriet van het overlijden van Henk in 2001. Hij kreeg enkele hersenbloedingen; een hele zware werd hem fataal. Friede bleef achter met twee puberdochters in hun woning in Escharen. Haar zus en zwager, die naast hen woonden en de verdere familie en vrienden vingen haar en de kinderen op. ‘Ik ben vrij snel weer aan het werk gegaan. Dat heeft me overeind gehouden.’ Groot geluk Kortom een prachtcarrière, een mooi leven. Geheim? Friede: ‘Geheim? Het is geen geheim, het is een groot geluk. En de HAN heeft me dat mede geboden. Als je wilt, dan kun je verder.’ Nu gaat ze met pensioen. Op de HAN laat ze mooie dingen achter. En haar dochters zijn goed terecht gekomen, ook bezig met een promotie. Wat gaat Friede doen? 'Het zal opnieuw zoeken worden, net zoals al die andere keren. Ik word in ieder geval oppas-oma. Mijn dochter is net bevallen van een prachtige dochter. Ik wil ook actiever zijn in het dorp, misschien wel bij de ouderenbond, haha. En tuinieren, ik heb een grote tuin.' Die Friede, gaat ze toch weer boeren.

SENSOR 18 JAARGANG 20 31

NOG MEER PENSIONADO’S BIJ VERPLEEGKUNDE WELKE DIEREN ZOUDEN ZIJ ZIJN? Rob Keukens (63)

In dienst sinds 1982. ‘De HAN geeft veel professionele ruimte. Ik heb nooit het gevoel gehad één baan te hebben. Ik kon gedetacheerd worden bij projecten in het buitenland. Zo ben ik in dertig landen geweest. Bij het laatste project, in Zuid-Laos, heb ik een klein GGZ- kliniekje (Geestelijke Gezondheidszorg, RJ) mee opgezet, het eerste in zijn soort in die streek.' Collega Lucie Pluymaekers over Rob Keukens 'Een heggemus, die vanuit zijn verstopplaats gaat zitten observeren om op zijn tijd te doen wat nodig is. Rob heeft altijd veel zorg voor de studenten, vooral als ze het moeilijk hebben.'

Thomas Kloppers (64)

Op de HAN sinds 1998 voor de planning en organisatie van simulatiecontacten. 'Het leukste? Het enthousiasme van de simulatiepatiënten. Voor de GGZ hadden we altijd een casus in een les met drie patiënten die samen tv keken en met elkaar in gesprek kwamen. Dat leidde vaak tot hilarische taferelen.’ Collega Neel Vissers over Thomas Kloppers 'Thomas draagt altijd heel erg dure schoenen en merkkleding. Een paard past daarom nog het beste bij hem, dat is ook zo ijdel. Bovendien heeft een paard geen kop maar een hoofd, want het is een heel slim dier.'

Gera Willemse (65)

Deed in 1974 de éénjarige docentenopleiding en in 1977 de Hogere Opleiding. 'Ik was betrokken bij de bezetting in 1978'. Vanaf 1987 in vaste dienst als docent.

Collega Rob Schuurman over Gera Willemse ‘Gera is een uil. Zij heeft een hele grote wijsheid. En een fantastisch coachend karakter, maar of dat ook bij een uil hoort…’

Joke van der Meer (64)

Was in 1972 bij de eerste lichting van hbo Verpleegkunde. Sinds maart 1990 is ze docent. In 2011 kreeg ze de HAN-Medewerkersprijs. Ze zal met plezier terugdenken aan haar tijd op de HAN: ‘Je kwaliteiten worden hier gezien en benut.’ Collega Tilly de Jong over Joke van der Meer ‘Joke? Een sluwe vos of een eigenzinnige poes. Ze is een echte doener, ze onderneemt, is slim en creatief.’

Marja Schils (bijna 65)

In dienst sinds 1992. 'Op de HAN was het goed vertoeven, de jaren zijn voorbij gevlogen! Heel veel ruimte en mogelijkheden heb ik gekregen om mezelf te ontwikkelen. Ik zal het werk, collega’s en studenten zeker gaan missen.' Collega Ton van Schaaijk over Marja Schils Twee voeten in de klei, dat is Marja. Ze is heel concreet. Het moet een ambachtelijk dier zijn. Misschien wel een bever.

Sensor zoekt razende reporters, fotografen en andere creatieve toppers

Op de HAN lopen bijna 30.000 studenten rond. Daa r MOETEN schrijvers, tekenaars en ander creatief talent bij zitten. Wij Sensor-redacteuren zoeken jou:

de student die volgend studiejaar zijn/haar creatieve talenten wil uitleven op onze paginaâ&#x20AC;&#x2122;s en onze website. Weet jij whatâ&#x20AC;&#x2122;s up op de HAN? Meld je met je plannen bij sensor@han.n l

"IK MOCHT NOG GEEN BROMMER RIJDEN, MAAR BESTUURDE WEL IN MIJN EENTJE EEN HEEL VLIEGTUIG"

ACROBAAT IN EEN ZWEEFVLIEGTUIG Een looping maken met een zweefvliegtuig, kan dat? Ja, Floor Sliedregt kan dat! Het vliegvirus ‘runs in the family’. Ze vloog als embryo al mee in de moederschoot en trotseert nu zelf moeiteloos G-krachten. Tekst: Claudia Fitsch // Foto: Ralph Schmitz

PASSIE

Schsssssjjjjjjjj. Een bijzonder geluid, dat je hoort als de lierkabel de tweezitter met 110 kilometer per uur omhoog trekt. Eenmaal boven, na het ontkoppelen van de kabel, draait het zweefvliegtuig naar rechts en dán begint het. Flick roll Piloot Floor Sliedregt (20) maakt een ‘flick roll’. Ze duwt het hoogteroer naar voren, laat het vliegtuig met 120 km per uur duiken en trekt dan het roer helemaal naar achteren. Het vliegtuig draait op z’n kop, met één vleugel richting aarde. Beheerst stuurt de tweedejaars Civiele Techniek de ‘kist’ en draait hem weer in de gewone vliegstand. Een gemiddeld mens kiepert na deze G-krachten waarschijnlijk zijn maaginhoud op de vloer. Maar Floor vraagt glunderend het oordeel van instructeur Johan Hamelink, achter haar in de tweezitter. Hamelink is tevreden. Anderhalve minuut later landt Floor op het zweefvliegveld in Malden. Einde oefening. Ukkie Floor Sliedregt kreeg het zweefvliegen van thuis mee: beide ouders zijn piloot. ‘Als klein ukkie zat ik al in het vliegtuig en toen ik vijf of zes was, maakte ik met mijn vader mijn eerste kunstvlucht.’ Op haar vijftiende begon ze aan de

zweefvliegopleiding. Ze grinnikt: ‘Ik mocht nog geen brommer rijden, maar ik bestuurde wel in mijn eentje een heel vliegtuig. Dat was kicken!’ Klaverblad Na het halen van haar GPL (Glider Pilot Licence) begon ze vorig jaar met kunstvliegen. ‘Nee, dit is géén stuntvliegen’, benadrukt ze. ‘Stunten klinkt als ondoordacht dingen doen. Wij werken juist planmatig.’ Samen met de instructeur bepaalt ze vooraf welke figuur ze gaat maken: bijvoorbeeld een roll (het vliegtuig laten rollen om de lengteas), een looping (die je begint met een snelheid van 200 kilometer per uur) of een klaverblad. Adrenaline Ongeveer tien procent van de zweefvliegers is vrouw. Kunstvliegende vrouwen zijn zeldzaam. Waarom doet ze dit? ‘Vanwege de adrenaline, de kick. Hier kan geen achtbaan tegenop! Ik vind het ook gaaf om zo’n kist goed te beheersen. Je leert het vliegtuig en de mogelijkheden steeds beter kennen. Ik ben een perfectionist, ik wil dat het hele plaatje klopt: van de start tot de landing.’ Concentratie Gevaarlijke sport? ‘Absoluut niet, mountainbiken is riskanter’,

weerlegt Floor. ‘Kunstvliegen vraagt veel concentratie en de nodige ervaring, dat wel. Een foutje kan noodlottige gevolgen hebben, maar je neemt geen enkel risico. Nooit!’ In de GPL-opleiding heeft ze eindeloos getraind met gevaarlijke situaties. Eerst met een instructeur in een tweezitter, later alleen. ‘Je mag pas examen doen als je het vliegen in alle facetten beheerst. Kunstvliegen doe ik ook samen met een instructeur totdat ik het echt helemaal alleen kan.’ Op het veld Floor is actief voor Stabilo (studentenzweefvliegclub) en voor de Nijac (Nijmeegse Aeroclub). Ze vliegt passagiers die willen kennismaken met de sport, is medeorganisator van de Zomerwedstrijden en neemt deel aan andere evenementen en wedstrijden. ‘De hele dag buiten zijn, op het veld staan met je maten. Ik vind dat heerlijk.’ Ze mag deze donderdagse kunstvliegavond afsluiten. Daar gaat ze, bij de ondergaande zon, een laatste keer over de kop. www.nsastabilo.nl www.nijac.nl

SENSOR 18, JAARGANG 20 35

OP ZOEK NAAR DE AGENDA? KIJK OP WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL

MEDEDELINGEN In deze rubriek is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 1 van jaargang 21 verschijnt op 25 augustus. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan worden gestuurd naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar sensor@han.nl.

CVB – BERICHTEN

BENOEMING LEDEN REDACTIERAAD SENSOR Het CvB neemt, op voordracht van de Medezeggenschapsraad, het besluit om: René van Hoften (lid docerend- en onderzoekspersoneel) en Anouk van Alphen (student-lid) te benoemen tot leden voor de Redactieraad Sensor met ingang van 1 mei 2016. En José Velzeboer (lid ondersteunenden beheerspersoneel) en Chris Meijs (lid docerend en onderzoekspersoneel) te benoemen tot leden voor de Redactieraad Sensor met ingang van 1 december 2016.

GEZOCHT

VRIJWILLIGERS VOOR VAKANTIEKAMP De Stichting Ontspanning en Recreatie Nijmegen zoekt (in het bijzonder mannelijke) vrijwilligers voor het begeleiden van kinderkampen voor kinderen die een extra week vakantie goed kunnen gebruiken. Interesse? Mail Martijn via martijn. goudbeek@gmail.com of bel 06-43873745. www.sorvakantiekampen.nl

NIEUWE STUDENT-LEDEN VOOR HET COLLEGE VAN BEROEP VOOR DE EXAMENS (COBEX) GEZOCHT Studenten die in beroep gaan tegen beslissingen van de examencommissie kunnen dit doen bij het College van Beroep voor de examens. Deze geschillencommissie bestaat uit een onafhankelijke voorzitter, vier leden vanuit medewerkers en vier vanuit studenten. De commissie komt ongeveer tien keer per jaar bij elkaar. De beroepszaken van studenten zijn geregeld volgens een reglement. Met ingang van 1 september zijn er vacatures voor studenten. De Medezeggenschapsraad draagt de leden voor. Van nieuwe leden wordt uitdrukkelijk kennis en interesse van het OER verwacht. Studentleden krijgen een geldelijke vergoeding. Voor meer informatie: secretariaat.MR@han.nl. Reageren op de vacatures kan tot en met 20 juni.

TENTOONSTELLING ‘WEER TOEKOMST!’ REIST LANGS HOGER ONDERWIJS INSTELLINGEN Op Wereldvluchtelingendag, maandag 20 juni, wordt de fotoexpositie ´Weer toekomst!´ geopend. Met deze expositie maken Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF en Museum Hilversum zichtbaar hoe vluchtelingen zich inzetten voor een nieuwe toekomst in Nederland. De expositie in Museum Hilversum is van 21 juni tot en met 31 juli te bekijken en reist vanaf september langs Nederlandse hogescholen en universiteiten. De opening vindt op elke campus plaats in het bijzijn van fotograaf Ahmet Polat, de geportretteerden, andere (vluchteling-)studenten en hoger onderwijs medewerkers. www.uaf.nl

WERKSTUDENTEN VOOR ONDERSTEUNING MIGRATIE DIGITALE LEEROMGEVINGEN De HAN gaat migreren naar nieuwe digitale leeromgevingen. Hiervoor moet veel informatie de komende maanden van Scholar overgezet worden. Om deze klus te klaren, zoeken we werkstudenten om ons te ondersteunen. Hiervoor moet je affiniteit hebben met ICT, bereid zijn ondersteuning te bieden bij het ‘verplaatsen’ van documenten en het inrichten van de nieuwe leeromgeving. We willen de werkstudenten zoveel mogelijk koppelen aan de eigen opleiding en zoeken vooral studenten van de faculteit Techniek, GGM (opleidingen IVS) en Educatie. Bij positieve samenwerking kun je ook opleidingen buiten je faculteit ondersteunen. Heb je interesse of vragen? Neem contact op met: Lisette.vanDijk@han.nl. Meer info: www.han.nl/insite/onderwijsonline

AANBOD

GEZOCHT

REDACTIERAAD SENSOR ZOEKT NIEUW STUDENT-LID!

De Redactieraad van Sensor, hét onafhankelijke magazine van de HAN, heeft vanaf 1 juli a.s. plaats voor een student-lid! Als lid van de Redactieraad houd je de vinger aan de pols m.b.t. het beleid van Sensor, oordeel je over de kwaliteit en fungeer je indien nodig - als buffer tussen het College van Bestuur en de redactie. De Redactieraad vergadert vier keer per jaar en bestaat uit zeven leden: twee studenten, twee onderwijsondersteunende medewerkers, twee docenten en een onafhankelijke voorzitter. Student-leden ontvangen een vastgestelde vergoeding. We zoeken iemand die zich (kritisch) betrokken voelt bij Sensor en mee wil denken over beleid, kwaliteit en invulling. Ben jij dat? Stuur dan vóór 18 juni a.s. een leuke brief naar de Redactieraad Sensor via charissa.willemsen@han.nl.

INFODAG VRIJWILLIGERSWERK TRAVEL ACTIVE

HBO FIETSTOCHT 2016 De 15e editie van de HBO Fietstocht wordt dit jaar georganiseerd door de Hanzehogeschool Groningen en voert de deelnemers op 26 augustus 2016 door de prachtige landschappen van het Noorden. De HBO Fietstocht wordt georganiseerd voor alle hogeschool medewerkers uit heel Nederland. Elk jaar wordt het stokje van de organisatie van de tocht doorgegeven. Nieuw dit jaar is de mountainbike-route! Voor meer informatie of aanmelden www.hanze.nl/nld/organisatie/hanzehogeschool/hbofietstocht-2016

Wil jij als vrijwilliger de handen uit de mouwen steken in Afrika, Azië of Latijns-Amerika en de cultuur echt leren kennen? Tijdens de infodag in Arnhem kom je alles te weten over vrijwilligerswerk in het buitenland. Je krijgt een presentatie en de gelegenheid vragen te stellen. Vanaf 10:45 ben je van harte welkom. De presentatie met uitleg over ons programma en begeleiding start om 11.00 uur. Aanmelden kan via http://www.travelactive.nl/vrijwilligerswerk/ evenementen/642/vrijwilligerswerk-infodag-arnhem.

WIN KAARTJES VOOR HET MEEST RELAXTE FESTIVAL OOIT:

MAÑANA MAÑANA!

WIN!

Ze bestaan, de pareltjes onder de festivals. Mañana Mañana is zo’n festival. Het bestaat drie jaar en wordt gehouden op het idyllische landgoed Enghuizen in Hummelo, de Achterhoek, een goed bewaard geheim! Dit festival staat bekend om zijn diversiteit, dus is er voor elk wat wils. Op vrijdag kun je bijvoorbeeld naar Tim Knol of Hallo Venray, op zaterdag kun je genieten van Richie Dagger of The Raw Flowers. En JW Roy en Maison du Malheur zijn op zondag te bewonderen. Maar dat is slechts een greep: er treden tientallen bands op. Het festival duurt van 16 tot en met 19 juni. Naast muziek kun je hier ook terecht voor workshops, knisperende kampvuren, kampeerplaatsen en niet te vergeten: de afterparty! Wil jij even weg van de realiteit en je onderdompelen in deze magische setting? Sensor mag 2 maal 2 passe partouts inclusief camping en Mañana Mañana Classica op donderdagavond 16 juni weggeven. Wat moet je daarvoor doen? Mail sensor@han.nl uiterlijk 14 juni en overtuig ons! Voor meer informatie https://www.mananamanana.eu/

SENSOR 18 JAARGANG 20 37

ONTWIKKELD DE MEDEWERKER EN DE FOTO

Foto: Coos Dam

WIE: ILSE POTTER FUNCTIE: DIRECTIESECRETARESSE INSTITUUT VERPLEEGKUNDIGE STUDIES WAAR: BOERDERIJ IN WIJSTER, DRENTHE WANNEER: AUGUSTUS 1978

VAKANTIE OP DE BOERDERIJ ‘Enkele van onze zomervakanties hebben we bij een bevriend stel van mijn vader doorgebracht. Dan gingen we met onze vouwwagen op pad vanuit Heerhugowaard, waar ik geboren ben, naar Wijster in Drenthe. Die trip erheen was een hele belevenis. Samen met mijn twee broers achterin ons autootje over de Afsluitdijk. Heel gezellig. Mijn ouders en broers zijn in Heerhugowaard of de nabije omgeving blijven wonen. Ik ben de enige die het nest echt heeft verlaten, de liefde achterna. Ik ben in Giesbeek terechtgekomen. De liefde is inmiddels voorbij, maar ik woon er nog met veel plezier, samen met mijn dochter (18) en zoon (16). In Wijster stonden we twee weken lang met onze vouwwagen op het erf van de boerderij. Die vriend verhuurde trekkers aan boeren in de omgeving. Als kind vond ik dat indrukwekkende voertuigen. Ik mocht er een keer inzitten en toen is deze foto gemaakt. Op de foto ben

ik vijf jaar. Het leven op de boerderij sprak me wel aan: er was een kippenren, in de grote schuur liepen biggetjes rond en op zolder lagen allemaal strobalen. Voor kinderen een heerlijke plek om te spelen. Het bevriende echtpaar had vijf kinderen, waarvan één meisje. Daar speelde ik veel mee. Het viel me in die tijd op dat zij best veel in de huishouding deed. Haar vier broers hadden daar nooit trek in. Ik herinner me nog dat een van die jongens mij een paar dubbeltjes gaf en dan deed ik voor hem de afwas, haha. Als ik tegenwoordig op vakantie ga, zie je me niet snel in een tent terug. Hoe mooi die herinneringen ook zijn, als ik tegenwoordig op vakantie ga, dan huur ik een stacaravan of een huisje. Ik hou wel van iets meer luxe.’ HvD

De avonturen van Dilek in

ISTANBUL

Dilek Bozok (25), vierdejaars Maatschappelijk Werk en Dienstverlening volgt haar minor Psychologie bij Medipol University in Istanbul. Sinds februari heeft ze ons verteld over haar belevenissen in deze wereldstad. Dit is haar laatste bijdrage.

Feestend afscheid

Dit is alweer mijn laatste bijdrage in Sensor Magazine. Het was voor mij heel interessant om mijn eigen stukken te schrijven. Zo kan ik nog eens terugkijken naar mijn leuke ervaringen in Istanbul. Het belangrijkste wat ik aan mijn avonturen hier zal overhouden is vriendschap. Mijn nieuwe vriendschappen neem ik zeker mee naar Nederland. Maar mijn terugkeer stel ik nog even uit: in juli ben ik klaar met mijn minor. Dan hou ik hier nog vakantie en eind augustus kom ik weer terug naar Nederland om te gaan afstuderen. Mijn Nederlands-Turkse vriendinnen heb ik meegenomen naar het Erasmusfestival, een feest voor alle studenten die – zoals ik - via Erasmus in Istanbul studeren. Het festival vond plaats op een van de Prinseneilanden van Istanbul, een eilandengroep bestaande uit negen eilanden in de Zee van Marmara, onderdeel van Istanbul. Deze eilanden waren ooit verbanningsoorden voor Byzantijnse prinsen. De eilanden liggen op zo’n twintig kilometer van Istanbul en de Bosporus, net voor de kust van het Aziatische deel van de stad. Vandaag de dag is het een onderkomen voor de rijke inwoners van Istanbul die gedurende de zomermaanden in hun 19e-eeuwse huizen verblijven. Auto’s zijn er sinds 1928 verboden. Alleen de politie en het stadsbestuur beschikken over gemotoriseerd vervoer. Het vervoer

gaat per paard, koets of fiets. Bewoners die naar het centrum van Istanbul willen, worden vervoerd via boten. Je ziet de metropool liggen, je voelt de drukte van alledag daar aan de overkant, maar op de Prinseneilanden draait het maar om één ding: rust. Van de negen eilanden zijn er vier bewoond: Büyükada, Burgazada, Heybeliada en Kinaliada. Büyükada is het grootste eiland. De andere vijf zijn niet bewoond en daardoor ook een stuk minder toeristisch. Je kunt ze wel bezoeken, maar dan moet je zelf een bootje huren en er op eigen houtje heen varen. Het festival werd op het Heybeliada-eiland gehouden. Er waren Erasmusstudenten vanuit de hele wereld. Natuurlijk ook veel studenten die de hele opleiding in Istanbul volgen in plaats van alleen stage of minor. We hebben gefeest in een baai en hoewel de zee heel koud was, hebben we een begin van de zomer kunnen maken door lekker te zwemmen. Als jullie mijn verhaaltjes hebben gelezen, hebben jullie wel gemerkt dat je de gekste dingen kunt meemaken in Istanbul. Mijn tip voor studenten: pak die kans en doe je minor op een universiteit in Istanbul. Je zult geen spijt krijgen!

SENSOR 18 JAARGANG 20 39

Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering. Tekst: Olga Helmigh // Foto: Ralph Schmitz

Maike Papenkort (22) Sociaal Pedagogische Hulpverlening (Duits)

‘Mijn eerste tatoeage wilde ik toen ik acht jaar oud was: een cupcake. Uiteraard weigerden mijn ouders mijn verzoek, haha! Het bleef kriebelen, en op mijn zeventiende ben ik naar een tatoeagebeurs gegaan. Daar zag ik hoe tattoos worden gezet, wat heftig was. Ik ben namelijk doodsbang voor naalden, niet handig als je droomt van een lijf vol inktversieringen. Nu geloof ik in het aangaan van je angsten, wat zich bewijst in het feit dat ik inmiddels zeven tatoeages heb. De wens om mijn lichaam als canvas te gebruiken is groter dan de angst. Ik houd van stoere, nautische tatoeages. Wellicht was ik in een vorig leven matroos, maar ik ben gefascineerd door de zee. Een overweldigende natuurkracht, vol diepe geheimen. Mijn tatoeages zie ik als een weerspiegeling van mijn avonturen hier op aarde, grotendeels verteld door het leven op zee.’

' EINDELIJK HEB IK DE FELBEGEERDE CUPCAKE OP MIJN ONDERBEEN' ‘Alle zeven tattoos heb ik in de Verenigde Staten laten zetten, waar ik op mijn negentiende au pair werd bij een gezin in Philadelphia. Mijn tweelingzus tekende op mijn verzoek een anker, die op mijn linkerschouder is gekomen. Gelukkig zag ik de naald niet in mijn huid verdwijnen, maar ik voelde het uiteraard wél. Een medewerker van de tattooshop hield mijn hand vast en maakte grappen. Nu staat dat anker niet alleen symbool voor mijn familie, mijn thuis, maar ook voor het begin van mijn leven zoals ik het wil: reizen, ervaringen opdoen, mensen ontmoeten, genieten. En fouten durven maken: ik liet direct erna een Amerikaanse vlag op mijn voet zetten, die jammerlijk mislukte. Daar staat nu een enorme rode roos overheen.’ ‘De tweede tattoo, van een Mexicaans doodshoofd, heb ik impulsief laten zetten. Maar ik heb er geen spijt van. In Mexico eren ze de doden op feestelijke wijze, wat voor mij waardering voor het leven symboliseert. Hij staat op mijn rechterbovenarm, samen met een sierlijke bloem. Daarboven heb ik een kompas laten tatoeëren. Net als het anker representeert dit voor mij thuis. Dat kompas is gratis gezet door de tatoeëerder die ook verantwoordelijk was voor het anker en de mislukte Amerikaanse vlag. Hij voelde zich rot en bood dit als goedmaker aan.’ ‘Omdat ik van de zee houd, heb ik een oud schip op mijn dij laten zetten. Als laatste heb ik eíndelijk de felbegeerde cupcake op mijn onderbeen, vergezeld door ‘Life Is Sweet’. Om mijn vrolijke persoonlijkheid weer te geven.’ OH