n Edirne’de Tunca Nehri kenarında, mimarlık tarihimizin en görkemli yapılarından biri olan Sultan II. Bayezid Külliyesi yer alıyor. Osmanlı’nın ikinci başkenti Edirne’nin önemli mimari örnekleri arasında yer alan yapı, ilk bakışta insanın gözünü okşayan bir mimariye sahip. Son derece başarılı taş işçiliğiyle dikkat çeken yapı, camisi, imareti, tabhanesi (misafirhane), köprüsü, medresesi ve şifahanesi ile birbirini tamamlayan yapılardan oluşuyor. 100’ün üzerinde irili ufaklı kubbe külliyeye mistik bir görünüm kazandırıyor. Sultan II. Bayezid Külliyesi’nin yapımına Fatih Sultan Mehmet’in oğlu Sultan II. Bayezid tarafından 1484’de başlanır. 4 yıl gibi kısa
sürede bitirilen külliyenin mimarının kim olduğuna dair farklı görüşler var. Yaygın görüş tarihi belgelerle güçlendirilmemiş olsa da Mimar Hayrettin olduğu yönünde. Bazı araştırmacılar ise Yakup Şah Bin Sultan Şah olduğunu ileri sürüyor. Külliyenin kuruluş amacı, dönemin en önemli şehirlerinden Edirne’yi bir darüşşifaya yani hastaneye kavuşturmak. Yüzyıllar boyunca bu külliyede tıp öğrencileri yetiştirilir, hastalara şifa dağıtılır, fakir fukara doyurulur. Külliyenin İslam aleminin en saf ve yalın anlatımlı camilerinden biri olarak kabul edilen camisi önemli bir ibadet yeri olur, mumhanesinde Edirne’yi aydınlatıcı mumlar dökülür ve tabhanelerinde ise misafirler ağırlanır.
n The Social Complex of Sultan Bayezid II is a stupendous example in our history of architecture, rising by the Tundzha River in Edirne. Standing out among the major architectures of the second Ottoman capital Edirne, it pleases the eye at the first sight. The complex draws attention with its exquisite masonry and is constituted of a mosque, a soup kitchen, a guesthouse, a bridge, a madrasah and a hospital. Its one hundred plus domes of various sizes enhance the mystical appearance. The construction of Sultan Bayezid II Complex was started by Sultan Bayezid II, the son of Sultan Mehmet the Conqueror, in 1484. The construction was completed
in only 4 years, yet there are numerous claims on the identity of its architect. Although the common belief lacks documentary proof, it is attributed to Architect Hayrettin. Other historians claim that the architect was Yakup Şah Bin Sultan Şah. The purpose of the complex was to gain the great town of Edirne a darüşşifa, a.k.a. a hospital. For centuries, medical students were trained, patients were treated and the poor was fed in this complex. Its mosque is recognized as one of the purest and minimal examples of the Islamic world. It becomes a major prayer house; candles were made to illuminate Edirne in its candlehouse, guests are welcomed in its guesthouse.
77