Salih Salihu
Pas vuajtjes së dënimit prej 7 vitesh, Bardhyli përsëri vazhdoi me aktivitetin e tij për çlirimin e Kosovës. Një ditë shkova te Beqiri dhe posa e hapa derën e banesës Bardhyli më pyeti se a jam me veturë, dhe pasi iu përgjigja pozitivisht, ai mu lut që ta dërgoj deri te Kodra e Diellit. Zbritëm shkallëve, hymë në veturë dhe u nisëm. Bardhyli më tha: “Baci Sali në qoftë se policia të ndal në rrugë, ti mos u ndal, unë atyre nuk u dorëzohem, jam i armatosur”, duke m’i treguar bombat që i mbante në xhep dhe pistoletat në brez. Unë u shqetësova mjaftë, pasi e hetova se në rrugë kishte shumë përforcime policore anembanë Prishtinës. Përkundër kësaj, ne e vazhduam rrugën, që për fatin e mirë tonin, policia kishte ndalë vetura tjera, ndërsa ne kaluam dhe shkuam te banesa e Naserit të ndjerë (dhëndri i Bardhylit, i cili ra nga atentati që i bënë në vitin 2001 në Strugë). Posa hymë brenda, Bardhyli filloi t’i bërtasë motrës së vet Tinës: “Ti asnjëherë nuk e bën punën në kohë...”. Në ato çaste unë dola nga banesa dhe sa dola në rrugën kryesore të lagjes dhe u drejtova kah mensa, filluan të shtënat me armë dhe ashtu një lëvizje e madhe e automjeteve të blinduara të policisë, dhe posa mbërrita te banesa u alarmua se janë vrarë Afrim Zhitija dhe Fahri Fazliu, dy shokë të Bardhylit, me të cilët Bardhyli bisedoi me telefon posa mbërrini te banesa e Tinës, duke i lajmëruar se për disa minuta do të shkojë te ata.
116