En güzel sesi dut ağacı veriyor Halil Usta, atalarından yadigâr çalgıları yaşatmak için başlamış çalışmaya ve önce onarımlarla başlayan süreç, birbirinden güzel sazların yaratımına dönüşmüş. Curaya en güzel sesi veren ağacın dut olduğunu dile getiren Halil Kafes, sık damarlı ağaçları tercih ettiklerini söylüyor ve dut ağacının curaya dönüşüm sürecini şöyle anlatıyor: “Önce gider, pek mahsulü olmayan, işe yaramayan, ağaç olarak zarar veren ağaçlardan bulur, keseriz. Onu eve getirir, bekletiriz bir süre. Ağaç kurumayla yaşın arasındayken onu oymaya alırız. Teknelerin dış işçiliklerini yaptıktan sonra onları talaş dediğimiz artıkların içerisine koyar, orada biraz bekletiriz. Ondan sonra oyma işlemi yapılır. Oyma işleminden sonra da kurutulma aşaması var. Belli bir süre de onu bekletir, ondan sonra ihtiyaç olduğunda onu cura olarak kullanıma
hazır hale getirmek için en son aşamada da sapını ve tellerini takarız. Dışını iyice zımparaladıktan sonra vernikler ve kullanıma hazır hale getiririz.”
Kültür kayboluyor Zahmetli bir sürecin ardından yaptığı curaları belediyenin tahsis ettiği mütevazı dükkanında beğeniye sunan Kafes, yeterince destek görmedikleri için kültürün kaybolma tehlikesi yaşadığını şu cümlelerle anlatıyor: “Bizi destekleyen çok kişi olmadığından kültür kayboluyor. Sadece bu işi çok sevenlerin desteklemesi yetmiyor. Biz geçimimizi emeğimizle sağladığımız için zorlanıyoruz zaman zaman. Sanat da olsa büyük emekle oluyor. Bir tekneyi yapması insanın 6-7 gününü alıyor. Bunun karşılığıysa yok denecek kadar az. Çine Belediye Başkanımız sağ olsun, bir mekân verdi. Orada iki çocuğumun geleceği için uğraşıyorum.”
by mending the broken ones turned into creating the most beautiful pieces. Halil Kafes, who stresses that the best sounds for cura come from the mulberry tree, says that he prefers dense grained trees and tells us how he turns the trees into cura: “First we find old, unavailing trees and cut them down. We take them home and store them for a while. When it is almost dry we take it to carving. After we take care of the exterior of the vessel, we bury them inside wood shavings. Then we do the carving. After the carving process, there is the drying process. After that, we put on the handle and the strings. After we sandpaper the exterior we put on the varnish.”
The culture is becoming obsolete Kafes, who sells his instruments in a small shop allocated to him
97 AYDIN Ekim - Kasım / October - November 2011
Usta ellerde önce teknesi oyulup, ardından da sapı ve telleri takılarak Türk Halk Müziğinde vazgeçilmez yerini alan cura, kimi zaman yürekleri acıtan kimi zaman da keyif veren eşliğiyle bilmediğiniz bir hikâyenin içine sürükler sizi.
Cura, which is an important instrument in traditional Turkish folk music, sweeps you away into a story you’ve never heard before with its sometimes sad, sometimes cheerful sounds.
by the municipality, says that this tradition is becoming obsolete because they don’t receive enough support from authorities: “There aren’t many people who support us so our tradition is dying. It is not enough that only people who love this profession support it. We are in trouble because this is our source of income. Even if it’s art, it requires great effort. It takes a week to manufacture one vessel and the financial