88
CVETNIOT PAT
kolkavi kontrasti vidovme denes, a kojznae {to doprva }e sledi. Otkako se najadovme i napivme, pra{avme za patot, n¡ upatija kon Sv. Bogorodica - manastir vo selo Vequsa (fijaskoto so isku{eni~kata Vase). Stignavme do seloto, s¡ tro{ni ku}i, skoro ciganski, dobitok i makedonsko trwe. Suvo, pra{ina i po nekoj gor{tak zapulen divo vo nas. Surovo i grubo, kakva {to znae da bide zemjava ni stradna. Na krajot od seloto manastirska porta, ama nekako svetnata, ko nova. Pred nea - telefonska govornica. Parkiravme, namestivme kamerata i otvorivme kapixik, staro reze zakrcka. Pred nas ko od nekoj svet sevi{en se otvori gradina rajska, segde bo`ja hubavina... Poletavme, skoro i da zapeavme od voshit. Toa malo zeleno par~e bo`jo ~udo srede ova pustelijava, be{e pove}e od ona {to o~ekuvavme. Ni razladi lika, ni pro~isti du{a i ne primi vnatre. Toplina i qubov, dom nebesen na zemjata! [to s¡ ne pravi qubovta od ovie na{i karpi; gi o`ivuva, lik im dava, da govorat so toplinata im od utroba, sade vistini trajni - tajni... Crkvi~eto be{e krunata na celata kitka. Drebno a veli~estveno, so ~eloto visoko nebesa, dur niz lozjeto mu {araat senki po trevnikot. Cve}e nasekade. Ova }e da be{e domot na na{iot Cvet. Tuka vo hramot na majkata bo`ja, otkade i go primivme darot. Edno mome, kalu|erka so `iv ogan vo o~ite, n¡ pre~eka, n¡ pra{a za {to sme dojdeni, nie ñ ka`avme deka sme tuka da go snimame manastirot. Ni ka`a da dojdeme izutrinata po 8 ~asot, a taa }e pobara blagoslov od vladikata. Go napu{tivme za mig dobienoto rajsko gradin~e i so taga na dete koe {totuku pominalo slatkarnica i ne probalo ni{to, no so nade` deka utredenta n¡ ~eka nasladuvawe, otidovme da najdeme mesto za kampuvawe oti se bli`e{e no}. So \ole trgnavme po edno zemjeno pat~e koe vode{e nekade nad manastirot i stignavme do izvor~e. Be{e fino ograden i duri yidan. Vodata bistra, ledena,