16
του Γιώργου Μυλωνά
Τ. 32 > ΙΟΥΛ-ΑΥΓ-ΣΕΠΤ '12
Υπό το κράτος της αρπαχτής «Η νομιμότητα δεν τηρήθηκε. Πολλοί που πείσθηκαν να επενδύσουν στο θαλάσσιο τουρισμό ανακάλυψαν ότι η επένδυσή τους τελούσε υπό αίρεση. Αντιμετώπισαν δεινές οικονομικές απώλειες. Μερικοί υπέστησαν τέλεια καταστροφή. Όλοι εξαπατήθηκαν.»
Γ
ια μας τους παλαιότερους, μετά των μεγάλων Ιστορικών Κρίσεων, Πολέμων, αυταρχικών και δικτακτορικών καθεστώτων οι ιδεολογικές μας προσδοκίες για ένα νέο κράτος δημοκρατικό δίκαιο και ευνομούμενο αποδείχθηκαν φρούδες ελπίδες τουλάχιστον για τον κλάδο μας. Ας πάμε όμως στο ξεκίνημα της μεταπολίτευσης. Από τις πρώτες ημέρες ασκήθηκαν πολιτικές ανάταξης της πληγωμένης τότε οικονομίας. Πάρθηκαν μέτρα προσέλκυσης Συναλλαγματοφόρων επενδύσεων. Για άμεσα αποτελέσματα η πολιτεία στράφηκε και στη Ναυτιλία. Απ’αυτές τις πολιτικές μας προέκυψε και ο Νόμος 27 του 1975, με αυξημένη τυπική ισχύ από το Σύνταγμα. Τα χαρακτηριτικά πλεονεκτήματα αυτού του νόμου είναι ότι είναι απλός, εγκρατής ως προς τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, σταθερός και διαθέτει αποτελεσματικό μηχανισμό είσπραξης φόρων από την Ελληνική Ναυτιλία. Η ειδική φορολογία του Ν.27/75 καλύπτει τα πλοία και πλοιάρια, κατά την έννοια του αριθ.1 του Κώδικα Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου (Κ.Ι. Ν.Δ.) Ν3816/1958 και τα οποία ασκούν ναυτιλιακές επιχειρήσεις, πλην των θαλαμηγών που χρησιμοποιούνται για αναψυχή των Ιδιοκτητών τους. (Υπ.Οικ. Εγκ 32/1975). Ο επιβαλλόμενος ειδικός φόρος (ανεξαρτήτως κερδών ή ζημιών) εξαντλεί κάθε υποχρέωση του πλοιοκτήτου ως και του μετόχου ή εταίρου ημεδαπής ή αλλοδαπής εταιρείας οποιουδήποτε τύπου από τον φόρο εισοδήματος εφόσον αφορά κέρδη που προκύπτουν από εκμετάλλευση πλοίων, του αναφερόμενου Ν.27/75, Αρθ.1 παρ.2. Τα ίδια ισχύουν και για κέρδη από εκμετάλλευση πλοίου οπότε αυτό ασκείται από διαχειριστή ή αντίκλυτο ή οποιαδήποτε άλλη αρχή. (Υπ. Οικ. Εγκ. 32/1975).
Η συντακτική επιτροπή με Πρόεδρο τον αείμνηστο Αριστοτέλη Καραμήτρο Υπαρχηγό, τότε του Λιμενικού Σώματος αποτελείται από υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου Οικονομικών, του ΥΕΝ και εκπροσώπους του κλάδου ήτοι Ελληνικό Σύνδεσμο Μεσιτών και Εμπειρογνωμόνων Θαλαμηγών και Σωματείο Ιδιοκτητών Ελληνικών Τουριστικών Σκαφών (η σημερινή ΕΠΕΣΤ) καθώς επίσης και Ναυταθλητικοί Όμιλοι. Ο νόμος ψηφίστηκε από τα θερινά τμήματα της Βουλής δημοσιεύθηκε στο φύλλο 256 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως την 24 Σεπτεμβρίου 1976 και ίσχυσε από 1ης Νοεμβρίου 1976. Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος, Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Γεώργιος Ράλλης, Υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Δεβλέστογλου, Υπουργός Δικαιοσύνης Κωνσταντίνος Στεφανάκης, ΥΕΝ Αλέξανδρος Παπαδόγγονας. Η κατάσταση στην οποία βρισκόνταν τότε ο κλάδος, είχε πια διανύσει ο θαλάσσιος τουρισμός μια 20ετία και πλέον. Οι εποχές που οι περιηγητές ναύλωναν τα «Αφεντάδικα» είχαν παρέλθει προ πολλού. Τα σκάφη προς ναύλωση έγιναν πια επαγγελματικά και με επαγγελματίες καραβοκύριδες. Ο τουριστικός στόλος στα Ελληνικά ύδατα αποτελείτο από Ελληνόκτητα σκάφη με Ελληνική Σημαία, Ελληνόκτητα με ξένες σημαίες και σκάφη με ξένες σημαίες με αλλοδαπούς πλοιοκτήτες. Υπήρχε αθέμιτος ανταγωνισμός από τα σκάφη με ξένες σημαίες διότι αυτά δεν ελέγχονται από την Ελληνική Νομοθεσία όπως παραδείγματος χάριν κανονισμοί αξιοπλοίας σύμφωνα με τις διατάξεις περί επιθεωρήσεως Εμπορικών πλοίων, φορολογικές και Συναλλαγματικές υποχρεώσεις και άλλα πολλά.
Η φορολόγηση των πλοίων γίνεται με ένα κλιμακούμενο τρόπο σύμφωνα με την πορτάδα τους. Πλην των μικρών πλοίων και πλοιάριων κάτω των 20 κόρων χωρητικότητας όπου ο φόρος που τους αναλογεί αμελείται και δεν βεβαιώνεται. Αντιθέτως τα τουριστικά σκάφη φορολογούνται.
Η πολιτική ανάπτυξης αυτού του ιδιαίτερου τομέα της ναυτιλίας, συνοψίζεται στις διατάξεις των άρθρων 8,9,10,11,16 και 19 (Ν. 438/76) που αφορούν αντίστοιχα:
Αξίζει να σημειωθεί ότι για ένα επαγγελματικό πλοίο αναψυχής ο φόρος που καταβάλλεται σύμφωνα με τον Ν.438/76 είναι αυξημένος στο δεκαπλάσιο από τον προβλεπόμενο φόρο για αντίστοιχο πλοίο της δεύτερης κατηγορίας. Από δε της ισχύος του Ν.3182/99 και τούδε ο φόρος αυξάνεται στο πενταπλάσιο.
επαγγελματικών τουριστικών πλοίων από το φόρο κύκλου εργασιών που εντάσσεται στο φόρο πλοίων του Ν. 27/75).
Το δίδυμο Κώδικας Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου - Νόμου 27/75, μπορούμε να πούμε ότι συνέβαλαν και συνεχίζουν να συμβάλουν ως προς τον στόχο της ανάπτυξης και μεγέθυνσης της Οικονομίας του τόπου. Το Spin of (παράγωγo) του ως άνω φορονόμου είναι ο Ν438/76. Αμέσως μετά την θέσπιση του Ν.27/75 άρχισαν οι εργασίες επεξεργασίας του Ν. 438/76 «Περί τουριστικών πλοίων και ναυταθλητικών σκαφών και ρυθμίσεις δασμολογικών και φορολογικών θεμάτων επί πλοίων ως και επί πλοιαρίων αναψυχής».
Φόρους κατανάλωσης Διαρρύθμιση φορολογιών (απαλλαγής των
Δασμολογικές Απαλλαγές Απαλλαγές και ατέλειες Ναυταθλητικών σκαφών Και απαλλαγή από συναλλαγματικές διαδικασίες μέχρι την 1η Νοεμβρίου 1978. Οι διατάξεις του άρθρου 19 συντονίζονται με αυτές του άρθρου 11 ως προς τον κοινό στόχο της πολιτικής ανάπτυξης του θαλάσσιου τουρισμού. Άρθρο 11, Παρ.1 Πλοία υπό ξένη σημαία οπωσδήποτε κινούμενα που κατασκευάστηκαν στην Ελλάδα ή αλλοδαπή, απαλλάσσονται από δασμούς και λοιπούς φόρους, τέλη, εισφορές και δικαιώματα