Kees Heuseveldt
Vanaf 1979 werkte Kees gedurende een kwart eeuw als onderhoudsmonteur: in de Bankastraat nog, de laatste jaren natuurlijk op de locatie Dordwijk. Een kwart eeuw daarvoor was hij begonnen op de scheepswerf ‘de Biesbosch’. Waar ze grote schroeven en motoren maakten die booreilanden gebruiken om zich te verplaatsen, zo begrijp ik uit de toelichting en de foto’s die Kees uit een doos haalt. “Wij hielden ons met een paar man bezig met alle voorkomende werkzaamheden”, vertelt Kees. “Onderhoud en reparaties aan waterleidingen, verwarming, stoomketels. Alles was mechanisch in die tijd, nu haast niets meer.” Regelmatig volgde Kees bijscholingen voor nieuwe apparatuur. “Maar voor hele grote of ingewikkelde klussen werd meestal de hulp van de leverancier ingeroepen. Want voor hele grote reparaties hadden wij geen tijd.” Wat Kees uit de tijd van de Banka straat vooral is bijgebleven is de gezelligheid. “Het ziekenhuis van nu is toch meer een fabriek?” De mannen van het onderhoud hadden uiteraard ook wachtdiensten: avond- en nachtdienst dus. “Wij kregen een semafoon mee: een grote kast waardoor je wel
bereikbaar was. Als die ging piepen belde je de portier en die kon je dan vertellen wat er mis was.” Om één voorval moet Kees nog steeds lachen. “De kinderafdeling kreeg een nieuwe verwarming. Maar wij vierden in ons nette pak het 25-jarig jubileum van dominee Jan van der Veen. Toen deed zich dus een storing voor op de kinderafdeling. Wij de kelder in. Die stond vol met stoom. We werden drijfnat in ons nette pak!” Kees heeft een naam hoog te houden als het gaat om originele cadeaus voor afscheid nemende collega’s. Hij heeft nog een hele serie foto’s van prachtige miniaturen van voorwerpen, die een relatie hebben met de persoon die het in ontvangst mocht nemen. Een stoommachine, een auto, maar dan wel helemaal zelf in elkaar geknutseld. En werkend, natuurlijk. En nu? Kees leest de krant en verzamelt munten. “Ja, het is wel jammer dat de euro is ingevoerd.” Er komt een tijdschrift tevoorschijn en hij laat ook wat munten zien. “Ach, ik heb tijd genoeg nu om het bij te houden.”
Een Terugblik - 125