Op de hoogte +++ op de hoogte +++ op
NKBV steunt Mischabelhütte Het Huttenondersteuningsfonds van de NKBV levert een bijdrage van 20.000 Zwitserse frank (circa € 16.000) aan de sanering van de Mischabelhütte boven Saas Fee in Zwitserland. Door het steeds verder terugtrekken van de gletsjers heeft de hut de laatste jaren moeite om aan voldoende water te komen, wat onder meer voor problemen zorgt bij het sanitair van de hut. Bij de verbouwing worden onder andere watervrije toiletten aangelegd. De Mischabelhütte ligt op 3335 meter op de oostflank van de Lenzspitze. De hut wordt beheerd door de Akademischer Alpen Club Zürich. Als tegenprestatie voor de donatie wordt een kamer of slaapzaal in de hut vernoemd naar de NKBV.
21 keer op Mount Everest De 51-jarige Apa Sherpa bereikte 11 mei voor de 21ste keer de top van Mount Everest. Daarmee verbeterde hij zijn eigen record van twintig succesvolle beklimmingen. Apa Sherpa beklom de berg voor het eerst in mei 1990, in een Nieuw-Zeelandse expeditie met onder meer Rob Hall en Peter Hillary, de zoon van eerstbeklimmer Sir Edmund Hillary. De Nepalees begon zijn loopbaan op twaalfjarige leeftijd als drager voor expedities. Apa Sherpa woont tegenwoordig in de Verenigde Staten.
Refuge Jean Duchesne in Freyr weer open De Refuge Jean Duchesne in Freyr is begin april heropend. De hut was tijdelijk gesloten vanwege renovatiewerkzaamheden. Dit is de eerste opknapbeurt sinds de opening van de hut in 1959. Lees meer over wandelen en klimmen in het volgende nummer van Hoogtelijn.
3D Het vogelvluchtperspectief
Dikke soepkippen. Het zijn heel dikke, heel lelijke soepkippen. Een condor heeft zijn uite rlijk niet mee. Een snel getrokken con clusie, na een flits door een busruitje. Ik had een kaartje naar het natuurpark Torres del Paine gekocht. Net voor we het park inreden zag ik ter linkerzijde van de weg een condor zitten. Het beest zat in een weitje, waar mijn verbeelding inmiddels de kadavers van scha pen aan heeft toe gevoegd. Het dient gezegd: mijn perceptie van soepkippen onderging die dagen in dat park een dras tische verandering. Waar wij omhoog strompelden om uitzicht te verkrijgen, ons te verheffen boven wat we altijd al zagen, zweefden de condors op de hun toegemeten thermiek onwetend van het gewoel op het platte vlak. Aan Keith Mallory, de Brit die in 1924 niet ver van de top van de Mount Everest om het leve n kwam is ooit gevraagd waarom hij bergen beklom. Zijn antwoord ‘omdat ze er zijn’ is later vaak geciteerd. Het succes van zijn antwoord is gelegen in de implicatie die het herbergt. De vraag is klaa rblijkelijk te dom om te beantwoorden, of het antw oord is te simpel om de vraag te kunnen stellen. In beide gevallen is de vragensteller te belachel ijk gemaakt om het gesprek met fatsoen te vervolgen. Een goedkope en slimme truc van de Brit, laten we wel wezen. Zijn antwoord kan –na zoveel jaar mag dat best- geherformuleerd worden: ‘Om te kunnen zijn waar geen mens is’. In het land van dat andere perspectief, het perspectief wat normaal niemand ziet . Van boven, vanuit de hoek van de bevoorrechten, die we goedbeschouwd allemaal zouden kunnen zijn. We hoeven slechts de berg op te lopen om met de blik van een vogel te kunnen kijken. En toch, toch zijn ze niet om aan te zien, die condors. Ivar Schute hoogtelijn 3 -2011 |
11