Civitas Christiana batalia o wydobycie z zapoMnienia patriotycznej twórczości kornela ujejskiego i jego poMnika powoli przynosi rezultaty
Jak to robią w Szczecinie
U
roczystościom poświęconym Kornelowi Ujejskiemu, wielkiemu polskiemu poecie doby romantyzmu, towarzyszył I Zjazd Członków Rodzin Ujejskich. Wzięło w nich udział kilkaset osób. Dzięki relacjom mediów władze miasta zainteresowały się na poważnie sprawą pomnika poety. Z otoczenia monumentu usunięto zasłaniający go drzewostan. Wokół wyrósł piękny dywan z trawy. Zapowiedziano, że fachowcy z Politechniki Szczecińskiej przyspawają odłamaną część karty chorału. Jest nadzieja, że zostanie wymieniona na granitową płyta, na której stoi pomnik, a jego otoczenie zostanie zagospodarowane w sposób podobny, jak przed wojną we Lwowie. Podejmowane od dwóch lat zabiegi Oddziału „Civitas Christiana”, w które włączyły się parafia św. Jana Chrzciciela i Książnica Pomorska, przynoszą powoli rezultaty. Kornel Ujejski był ostatnim z polskich romantyków, który w swej twórczości głosił miłość Boga i Ojczyzny, wzywał do odzyskania niepodległości, inspirując działania przeciwko zaborcom. W pierwszych latach po II wojnie światowej żyli jeszcze nauczyciele wykształceni w II Rzeczypospolitej, którym nieobcy był patriotyzm, a pokolenie przez nich uczone miało szczęście poznać chorał „Z dymem pożarów” i „Maraton”. Za rządów komunistycznych poeta został całkowicie zmarginalizowany i z czasem zapomniany. W III Rzeczypospolitej jeszcze skuteczniej „zadbano”, aby usunąć w cień takich autorów jak Kornel Ujejski. Patriotyzm przedstawiano jako nacjonalizm, a miłość Boga zastąpiono tzw. wartościami europejskimi, których źródło tkwi w
bezbożnej rewolucji francuskiej. W efekcie dzisiaj młodzież nie wie, kto to jest Kornel Ujejski, Jest to szczególnie smutne w Szczecinie, gdzie od przeszło 50. lat stoi jego pomnik dłuta Antoniego Popiela. Został on „po cichu” postawiony w centralnej części miasta. Nikt o niego nie dbał, a do tej pory na monumencie ułamana jest karta chorału. Trzeba było upomnieć się o jedyny zabytkowy, polski pomnik w Szczecinie, wszystkie inne bowiem są pomnikami nowymi. W 1944 roku monument ten, po ponownym wejściu Sowietów do Lwowa, został usunięty z ul. Akademickiej i na początku lat 50., wraz z pomnikiem Aleksandra Fredry i Jana III Sobieskiego został przekazany Polsce. Najpierw trafił do Wilanowa, gdzie przechowywano zabytki pochodzące z Kresów Wschodnich. W 1956 roku pomnik Kornela Ujejskiego został przewieziony do
Nasz Głos
Szczecina, Aleksandra Fredry do Wrocławia, a Jana III Sobieskiego do Gdańska. Zastanawia fakt, dlaczego w naszym mieście tak bardzo dba się o wszystkie pomniki i ślady niemieckie, a o polskich zapomina? Kilka lat temu postanowiliśmy nagłaśniać sprawę pomnika poprzez urządzanie uroczystości związanych z Kornelem Ujejskim. Taką pierwszą uroczystością było powtórne poświęcenie i odsłonięcie pomnika w ubiegłym roku, w 50. rocznicę jego postawienia w Szczecinie. Po tej uroczystości odezwała się do nas rodzina Ujejskich, która chciała zorganizować swój zjazd rodzinny w Płocku. Ostatecznie postanowiono zorganizować ten zjazd w Szczecinie. Tymczasem nasze Stowarzyszenie przygotowywało się do uczczenia obchodów 110. rocznicy śmierci poety. Uznaliśmy, że potrzebne jest działanie mające na celu zachcęcenie młodzieży do poznania osoby i twórczości wieszcza. Podjelismy zabiegi mające doprowadzić do tego, by jedna ze szkół w naszym województwie przyjęła jego imię. W związku z tym, między innymi wypromowaliśmy konkurs recytatorski dla młodzieży szkół ponadpodstawowych. Tuż przed obchodami, w siedzibie „Civitas Christiana” w Szczecinie przeprowadzono etap powiatowy I Zachodniopomorskiego Konkursu Recytatorskiego „O Złotą Lirę” Kornela Ujejskiego, pod hasłem zaczerpniętym z twórczości wieszcza: „Czy chcemy, czy nie chcemy, czym kazał Bóg – będziemy!” Uroczystości poświęcone Kornelowi Ujejskiemu odbyły się 22
listopad 2007