Wyniki te wpisują się w deklarowane przez ankietowanych internautów relatywnie nieduże wydatki w ciągu ostatniego miesiąca na zakup lub wypożyczenie filmów i seriali: 54% nie poniosło żadnego wydatku, 25% wydało od 25 złotych, a 21% powyżej tej sumy. Zaskakiwać może, że brak wydatków nie jest domeną ludzi najmłodszych – różnice między poszczególnymi grupami wiekowymi nie są statystycznie istotne. Większych różnic nie wprowadza też płeć, wykształcenie ani miejsce zamieszkania.
Stosunek badanych do kwestii nieformalnych obiegów treści W naszym badaniu uwzględniliśmy szereg pytań dotyczących stosunku badanych do zjawiska nieformalnych obiegów treści – zarówno ich osobistych zachowań, jak i szerszych zjawisk z tym związanych. Respondentów prosiliśmy o ustosunkowanie się do szeregu tez na skali od 1 do 5, gdzie 1 oznaczało „zdecydowanie się nie zgadzam z tym stwierdzeniem” a 5 „zdecydowanie się zgadzam”. Na podstawie odpowiedzi na powyższe pytania, z pomocą analizy czynnikowej, można wyróżnić 4 typy postaw wobec nieformalnej cyrkulacji treści w postaci cyfrowej. Pierwsza postawa, „Przecież i tak wszyscy ściągają”, charakteryzuje osoby uważające nieformalne obiegi treści za normę. Reprezentujące ją osoby częściej niż inne deklarują, że zdecydowana większość ich znajomych ściąga muzykę i filmy z internetu oraz że gdyby nie ściąganie, to nie mogliby sobie pozwolić na taką kolekcję nagrań. Przyznają także, że internet jest dla nich podstawowym źródłem filmów i muzyki, równocześnie narzekając na wysokie ceny i opóźnienia w stosunku do zagranicznych premier materiałów dystrybuowanych oficjalnie. Uważają też, że fizyczne nośniki są niepraktyczne. Ta postawa cechuje osoby, które intensywnie uczestniczą w nieformalnych obiegach cyfrowych, w wielu wypadkach z pominię-
92
Praktyki kulturowe aktywnych internautów