WEES GEGROET in 20 gedichten
Monica Boschman Illustraties: Handan Arik
INHOUD I
4
Wie ben ik?
5
Drie-eenheid
6
II
7
Pelgrim
8
Halt
9
Manifest
10
Goed werk
11
III
12
Met je ogen dicht
13
Niet betreden
14
Bevroren
15
Wees
16
2
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
IV
17
Vragen
18
Waarom?
19
Risk
20
Etiket kwijt
21
V
22
Terug
23
Volg-orde
24
Van stal
25
Wat letters
26
VI
27
Trofee
28
Eigenwijs
29
3
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
I
4
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
5
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
WIE BEN IK? ik ben een vraag die geen antwoord wil daar niet om vraagt of naar taalt ik ben een vraag die blijft tot in lengte van dagen aan wanden knaagt ik ben het antwoord maar ken het niet
6
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
DRIE-EENHEID ik geloof in gebonden soep het wonder van boter en bloem langzaam dikker, de soep en ik ik geloof in het gebonden boek het wonder van verhalen met een draad erdoor ik geloof in gebonden tijd het wonder van herinneren de samenhang komt later ja, daar geloof ik in vergiffenis en verrijzenis oprecht en opstandig
7
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
II
8
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
9
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
PELGRIM ik wandel graag aan de keerzijde waar niemand iets vraagt of duidt en honden zonder penning lopen daar ben ik een pelgrim met slechts een hoed, een kleed en met gevoel gewoon alleen op weg gegaan de keerzijde als keerpunt van buiten naar binnen
10
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
HALT ga niet verder maak hier een pas op de plaats of twee een pas op de plaats waar sta je een pas op de plaats wat let je ga niet verder maak hier een pas op de pleisterplaats van je ziel een pas op de plaats als diepste sprong
11
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
MANIFEST geef mij hobbels, rimpels, naden die laten zien wanneer het mis is of juist de moeite waard ik wil het zien en voelen het mos tussen de stenen de gaten in het asfalt de wervels op jouw rug het schuren en schemeren naadloos is naamloos een groeiende, gapende wond waar de ziel is weggehaald als we naadloos ten onder gaan zal niemand het merken
12
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
GOED WERK vormen volgen, nooit tegen de eigen stroom in stenen even meeslepen ze laten en laven dorst lessen van onschuldigen en onwetenden water worden en stromen tot de laatste druppel (titel ontleend aan gedicht ‘Goed werk’ van Leo Vroman)
13
© Monica Boschman en Handan Arik, 2012
III
14
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
15
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
MET JE OGEN DICHT word wakker, word wakker ik ken het uit een lied en jij wacht op armen die je dragen naar waar je kind mag zijn word wakker, word wakker ik ken het uit een lied en jij wacht op handen die je wiegen om het oude te vergeten word wakker, word wakker en jij zingt me na word wakker, word wakker
16
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
NIET BETREDEN jij hoort hier niet te liggen zo stil en mooi verkleed nu al geen kind meer van deze wakende wereld had ik maar een bordje ‘niet betreden’ neergezet om de dood nog even op afstand te houden
17
© Monica Boschman en Handan Arik, 2012
BEVROREN in de tijd van bitter weinig wandelt kilte ongevraagd binnen mijn zacht gesproken ‘ga weg’ leidt slechts de hond naar zijn mand dienaar ben ik, in een paleis van bevroren sprookjes achter het raam bloeit de toverhazelaar
18
© Monica Boschman en Handan Arik, 2012
WEES wees wees wees wees
gegroet zonder ouders zonder leeftijd gegroet
wees getroost geweest
19
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
IV
20
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
21
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
VRAGEN ruikt een tosti naar zaterdag of naar weeĂŤ wachtkamers? kun je vlees aanbraden zonder gedachten aan de dood? hoe smaakt een gedicht nu angst de schreven van letters aanvreet? hier neemt herinnering het over zinnen van gestorven dichters
22
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
WAAROM? we vragen waarom mensen zwijgen niet waarom ze praten we vragen waarom ganzen trekken niet waarom wij blijven we vragen waarom mensen doodgaan niet waarom ze leven
23
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
RISK achter de schermen van mijn gevoel spelen akkefietjes risk voor beginners tonen oude straatvechters hun tanden soms leggen zij de wapens neer betoverd door gezang je vraagt me hoe het met me gaat? vraag het hen maar, achter de schermen bepalen zij het antwoord
24
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
ETIKET KWIJT wie weet nu nog mijn naam en voorschrift en van de hoed en randen van mijn nacht lees het etiket maar in mijn ogen daar staat geschreven wie ik ben wil jij mijn wasverzachter zijn?
25
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
V
26
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
27
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
TERUG de weeswoorden hebben zich weer teruggetrokken in hun kelders geschonden likken zij hun wonden ik zou ze willen strelen en verzorgen ze willen eren in een nieuw gedicht maar heb ze nog niet teruggevonden
28
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
VOLG-ORDE steeds doe ik dingen in de verkeerde volgorde, ik eet het brood voordat het gaar is en drink van leven dat nog droog staat de honden blaffen als mijn gast gaat van zuur en zoet of zoet en zuur maar niet te spreken neem dit gedicht: ik las het al voor ik het schreef
29
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
VAN STAL het eind van de nacht brengt getrappel van opstandige paarden jaag ik ze weg of laat ik ze grazen? in een wei vol woorden kam ik zand uit hun vacht en laat hun manen stromen
30
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
WAT LETTERS schoorvoetend staan wij daar wat letters in een groepje we passen en meten laten schreven los en weten we staan in onze kracht wat letters in een groepje vanuit een oud verhaal blozend nieuw: samen
31
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
VI
32
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
33
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
TROFEE het laatste woord dat moest en zou hij hebben hij zocht in parken en woestijnen en vond het ten slotte zo onzegbaar mooi dat hij zweeg
34
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012
EIGENWIJS ook een verhaal dat eindigt met een punt leeft verder punt uit
35
Š Monica Boschman en Handan Arik, 2012