MÜZİK
Sting, Shakespeare’den John Dowland’a Rönesans İngiltere’sine merak saldı, şarkılarını Kraliyet Filarmoni Orkestrası’yla yorumladı.
Gemisini kurtaran kaptan 26 Kasım’da bir kez daha İstanbul’da konser verecek olan Sting, iyi paketlenmiş bir organik gıda gibi, şık bir tasarım, modern döşenmiş bir kır şatosu gibi, güvenlikli ve tedirgin bir huzur vaat etse de, konserlerde hâlâ bir cazibe merkezi. MERVE EROL merveroll@gmail.com
“EĞER benim yaşıma gelmişseniz” diyor bir zamanın punk-rocker’ı, sonranın muhalif stand-up’çısı Henry Rollins, “Kimse size hayat sigortası, ağır müsekkinler, toprakta bir çukur ve ‘The Best of Sting’den başka bir şey satmaya çalışmaz. Ve hakikaten de biri elinize ‘The Best of Sting’ albümünü tutuşturduğunda, artık yaşamıyor olduğunuzu Milliyet SANAT Kasım 2012
her nasılsa anlarsınız.” Abartıyor tabii, yoksa o kasette ne cevherler var. O mücevher işçiliğinin akıbetine hayıflanmak böyle bir derlemenin kaderi olabilir, albüm The Police ve Sting’in solo yıllarının ilk basamaklarından ibaret değilse eğer. Yine de bir Sting konseri hâlâ bir canlılık emaresinden fazlasını vaat edebilir, hatta pop müzik usullerince bir müzikalite tatminini garanti eder. Gerçekten de, ilk eşinden oğlu Joe dahil, beraber çalışacağı müzisyenleri ehil kişilerden seçer Sting. Bu ve daha birçok anlamda Sezen Aksu gibidir.
46
İYİ POLİS Onu “Quadrophenia”daki rolüyle hatırlayan da az değil. The Who’nun rock operasından uyarlanan 1979 tarihli filmde ‘60’ların scooter’lı Mod’ları arasında cesareti ve punky kıyafetiyle parlayan Ace Face’i oynamıştı. Sting’in ‘70’lerdeki grubu The Police, punk için fazla komplike kaçıyordu. Aslında, rock tarihinin en stil sahibi, zor pozisyonları, aksak ritmleri en iyi beceren davulcularından Stewart Copeland ve Britanya blues’undan gelen gitarcı Andy Summers’la beraber progressive rock’un sıkıcı dağdağa-