Atentate të tilla kundër përfaqësive serbe në Belgjikë e posaçërisht në Bruksel shtoheshin gjithnjë e më shumë që në një farë mënyre ishte një vërejtje autoriteteve serbe që të ndalej tortura dhe vrasjet në Kosovë. Kështu me 15 korrik 1981 gazetat e përditshme belge do të shkruanin për atentatin e parë politik me ç’rast dy persona në orën dhjetë e tridhjetë minuta hynë në ambasaden jugosllave dhe me rafale automatikësh plagosin Blagoje Anakioskin dhe Franc Sindelerin, që të dy nëpunës të ambasades dhe vranë një nëpunës tjetër emri i të cilit nuk u mësue kurrë nga se autoritet e Beogradit e mbajtën të fshehur për arësye që vetëm ata i dinë.
Blagoje Anakioski dhe Franc Shpindleri të plagosurit me 14 korrik 1981 Me këtë rast nënshkruhet atentati i parë politik kundër trupit diplomatik jugosllav të cilën poashtu Vehbi Ibrahimi në deklaratën e tij për shtyp do ta marrë si organizim të tij. Forma që kishte zgjedhur Vehbi Ibrahimi që atentatet t’i merrte përsipër, natyrisht që ia rrezikonte jetën, por ai ishte i vetëdijshëm për këtë rrezik dhe çdo ditë që e kalonte e dinte se ishte një ditë më tepër që i zgjatej jeta. Vehbiu dëshironte që qeverisë së Beogradit t’ia dërgonte mesazhin se për çdo vrasje në Kosovë një vrasje pritet ne diasporë. Në Bruksel vrasje të serbëve kishte patur edhe më herët por ato ishin qërim hesapesh mes grupeve dhe grupacioneve serbe. Më herët një serb i quajtur Pierre Valiç ishte gjetur i vrarë në dhomën e tij. Më vonë poashtu në Bruksel u vra Miodrag Boshkoviçi në apartamentin 84