Musa Hoti, Shënime, kujtime, përjetime, dokumente nga Reshat Sahitaj.

Në kohën kur klubet jugosllave filluan të ndahen në klube shqiptare, Qamil Zekolli ishte i ftuar si delegat i Lëvizjes nga Belgjika në një mbledhje të klubeve të Lëvizjes, por nuk u lejua pasi nuk kishte pasaportë jugosllave. Në ato mbledhje të Lëvizjes zgjidheshin vetëm delegatë me pasaporta jugosllave, refugjatët politikë mund të kontribuonin vetëm anonimisht. Lidhur më këtë, Qamil Zekolli do t’i shkruante një letër Musa Hotit (asokohe Musa ishte në burg) ku i shprehte habinë dhe mllefin ndaj një vendimi të tillë. Pjesën e kësaj letre do ta lexojmë në faqet në vijim.

Më herët Lëvizja kishte motivuar vendimet e kësaj natyre me pretekstin se takimet në klube përcilleshin nga Shërbimi Sekret Jugosllav dhe refugjatët politikë, që ishin aktivistë të dalluar të çështjes kombëtare, rrezikoheshin edhe me jetë. Sipas shefave të Lëvizjes, armikun po e luftonin me të njëjtat armë, prandaj, kur tjerët hynin në mesin e aktivistëve, Jugosllavia i identifikonte dhe në udhëtimet që bënin punëtorët për pushime në Kosovë, i arrestonte.

Asnjëherë nuk më ka shkuar ndërmend që ta pyesja ndonjërin prej shefave të Lëvizjes pse punëtorët tuaj Jugosllavia po i burgos edhe pa qenë ne anëtar të klubeve tuaja?!

Në vijim do të shohim se si aktivistët e Lëvizjes u burgosën dhe u vranë pa qenë asnjëri prej tyre në kontakt me refugjatët politikë të rrezikshëm, siç na quanin ata. Pse u vra Zija Shemsiu, e... ?! Sipas letërkëmbimeve të krerëve të Lëvizjes, me Musa Hotin do ta gjejmë një përgjigje që ka shumë gjasa të jenë ashtu siç shkruhet në ato letra që do t’i lexojmë në vijim të këtij libri.

Më daljen e LDK-së u hap edhe një klub tjetër me emrin “Anton Çeta”. Fillimisht kryetar u zgjodh Ramiz Zekolli. Çudia më e madhe ishte se kryetari, nën presionin e kryesisë, doli me një komunikatë që u shpall në portën dhe lokalet e këtij klubi, ku shkruante: “U ndalohet hyrja në lokalët e klubit “Anton Çeta”: Reshat Sahitajt, Qamil Zekollit, Musa Hotit...”. Ne, nuk ishim në gjendje të kuptonim, pse na ndalohej hyrja. Ky vendim ishte absurd. Pak kohë më vonë edhe vetë Ramiz Zekollit, që dikur ishte kryetar, iu ndalua hyrja në të njëjtin klub nga anëtarët të cilët vetë i kishte sjellë. Pra, specifika e përbashkët është se kryesia e klubit “Jugosllavia” e 41