Metropolis Free Press 18.02.11

¼ ½³ À ½¸ ½ ¬

j ¸ À r À À ¸ À½¸ tÀi± À À ¸

tÀ ¸ ¬ À » Àn ±

n ¸À ®À ¢ ±̃

·r À FM

$ÀFORÀ$OWNLOADING Í Í Í Í

xx Í

»³ À ³ À À ±¸ À ±À » ³ À ³ À À ±¸ À ±À À³ ¸À À³ ¸À ¸ À ± À À ³ À ¸ À ± À À ³ À À i ® ¸ À­ ½ ¬ À½±¸À i ® ¸ À­ ½ ¬ À½±¸À ¸ r ¸ ¸ r ¸ À ¸ À ½¸ rÀ ¸À À½³ À ¸ À ½¸ rÀ ¸À À½³

u

::: 0(75232/,61(:6 *5

INDEX

ÄÄ

*=9DALQÄ×AL=K Ä ­£Ä £ ¬ i Ĭ­¨§Ä¤ §¨Ä ©¨

8

Ä «£ ­­ Ä ¨ ­¢Ä¥ £Ä¢Ä$9<QÄÜ9?9Ä

ÄÄ

³ Ä ©« ­³ °Ä Ä} Ä §­ °

ÄÄ

£Ä\}§§ Ä ±­ °bÄ­¨²Ä © «§ «§­¨Ä « ¦£¨Ä

ÄÄ

Ä\x ¦ ¥ §¨°bÄ­¨²Ä×AGK

ÄÄ

±­ i «

ÄÄ

{© Ä­¨²°ÄÖL=FAKL9KĬ­¨Ä§ ¨Ä ¡i Ä­¨²ÄÖL@=FK AKE

24

}§ °Ä §¨°Ä¥ ® Ä « ²

ÄÄ

ÚN=JQL@AF?ÄAKÄ'#

ÄÄ

,£Ä® Ä¥ §¨²i Ä­ª«

3 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

EDITO

::: 0(75232/,61(:6 *5 ȃȅǼȂǺȇǿȅȊ

n³ À®À Από το φιλικό μου περιβάλλον πριν από πέντε χρόνια, από ένα σύνολο 10-15 ανθρώπων, αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην Αθήνα οι μισοί. Οι άλλοι έφυγαν. Διάλεξαν το εξωτερικό ή κάποια άλλη ελληνική πόλη -καταγωγής τους συνήθως. Οι περισσότεροι πάντως αρνήθηκαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα μετά το τέλος των σπουδών τους και αποφάσισαν να παρατείνουν την παραμονή τους στην Ευρώπη επ’ αόριστον, ψάχνοντας ή βρίσκοντας δουλειά -ανάλογα με την οικονομική επιφάνεια της οικογένειάς τους. Πολλές φορές αυτά τα χρόνια αναρωτήθηκα αν το να φύγεις είναι η εύκολη λύση. Είναι εύκολο να αφήνεις τους ανθρώπους σου, τη γλώσσα σου και τις συνήθειές σου (με όποια σειρά) και να φτιάχνεις μια ζωή από την αρχή; Να σας πω την αλήθεια, δεν το θεωρώ καθόλου εύκολο. Επειδή είναι μια γοητευτική αλλαγή και μάλλον θετική κίνηση, μια νεογέννητη τυχοδιωκτική στάση, αυτό δεν συνεπάγεται ότι είναι και εύκολη επιλογή. Αλλωστε πλέον, στη διαρκώς επιδεινούμενη αγορά εργασίας στην Αθήνα, συχνά η φυγή είναι και μονόδρομος. Ανάγκη και όχι επιλογή. Και παρά τις δυσκολίες, τη μοναξιά και την προσαρμογή σε έναν άλλο κόσμο, οι περισσότεροι σήμερα είναι καλύτερα (αν μπορεί να γίνει σύγκριση) από ό,τι θα ήταν αν δεν είχαν φύγει. Αυτές οι σκέψεις γεννήθηκαν από τη φράση του Δημήτρη Πασσά: «Το να φεύγεις δεν είναι κάτι που γίνεται σ’ ένα αεροδρόμιο. Εχει να κάνει με το πώς και όχι με το πού», μιλώντας για την παράσταση «Τι θα κάνουμε τώρα;» (27). Το πιθανότερο, λοιπόν, είναι ότι από το προαναφερθέν γκρουπ των 10-15 ατόμων, τη φυγή τους την έχουν πραγματοποιήσει όλοι. Χωρίς να έχουν μεταναστεύσει απαραίτητα. Επειδή τις τάσεις τις εκδήλωσαν. Με κάποιον τρόπο όλοι έφυγαν. Και πολλές φορές το να συνεχίσεις να μένεις στον ίδιο τόπο έχοντας υποστεί μια εσωτερική φυγή είναι πολύ δύσκολο. Δυσβάσταχτο. Εκεί να δεις προσαρμογή που χρειάζεται. Εκεί να δεις μοναξιά. Γιατί μάλλον το δύσκολο, το πραγματικά δύσκολο αυτή τη στιγμή είναι να μείνεις. Να μείνεις και να παλεύεις με τον εαυτό σου και την καλλιέργεια δύσκολα ευδοκιμούντων ονείρων, όντας έρμαιο των τάσεων φυγής της ίδιας της χώρας.

i À¼ ½ r a.dimoulas@metropolisnews.gr

30

Ħ ¡ °Ä¥ £Ä¢Ä± ¦ª§ Ä© § Ä © «

ÄÄ

¦£ °Ä¦ ¤ £° v v Í v ~ ÍÍÍ

ÄÄ

Ä ¨°Ä £ª§ °Ä¥ £Ä­ Ä¡¥ ­³ ­Ä­¨² metropolis@metropolisnews.gr

ÄÄ

Ä©²« ­ °Ä­¢°Äi© ¦ °

ÄÄ

x¦ § ­¢°Ä{® §

46

{«±£¬ Ä©¨¦¦ Ä ¦¦ Ä­ ¦ ¯¬ Ħ ¡ Ä ­¨Ä¢i «¨¦ ¡£ Äi¨²

Ιδιοκτησία - Εκδοση: ΜETROPOLIS EΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Εδρα: Κύπρου 12Α Τ.Κ. 183 46 - Μοσχάτο, τηλ. 210 4823977 l Σύμβουλος Eκδοσης: Κώστας Τσαούσης l Διεύθυνση Εκδοσης: Νατάσα Μαστοράκου, Βίκτωρας Δήμας, Αθως Δημουλάς l Στην οργάνωση, παραγωγή και επιμέλεια της έκδοσης συμμετέχουν οι: Λάμπρος Αραπάκος, Ανδρέας Γιαννόπουλος, Νικήτας Καραγιάννης, Μαρίνα Κατσάνου, Ηλίας Κολοκούρης, Αλέξανδρος Παπαδάκης, Μαργαρίτα Πουρνάρα, Ντίνος Ρητινιώτης, Γιώργος Ρομπόλας, Ρενέ Σανς, Ειρήνη Σουργιαδάκη, Βούλα Σουρίλα, Βάσια Τζανακάρη, Χρήστος Τσαπακίδης, Αλέξανδρος Χαντζής, Χρήστος Χαντζής, Βαλασία Χαροντάκη l Δημιουργικό: Δημήτρης Στεργίου l Εμπορικός Διευθυντής: Πάνος Πατρίκης l Διαφήμιση: Χρήστος Τσαούσης, Εμμανουέλα Χειρακάκη l Φωτογραφίες: Actionimages, AFP, ΕUROKINISSI Εκτύπωση: «Η Καθημερινή» Α.Ε.

NOTEBOOK

4 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

- «Τα βραβεία Grammy είναι μάλλον ο τελευταίος θεσμός της μουσικής βιομηχανίας που προσπαθεί να αφορά όλα τα είδη και να απευθύνεται σε όλους τους ακροατές», συμπεραίνει ο Jon Pareles των “New York Times” στο κομμάτι του “A mix of genres and generations”. Βασίζει την άποψή του στο ότι μπορεί την ίδια στιγμή να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο η Lady Gaga, οι Arcade Fire και ο Μικ Τζάγκερ. Και αυτό τον τελευταίο, το μύθο της ροκ μουσικής, τη σύνδεση του τότε με το τώρα, τον αποθεώνει. Ειδικά στον επίλογό του, όταν περιγράφει πώς ο Τζάγκερ τραγούδησε το “Everybody Needs Somebody to Love” του Σόλομον Μπέρκ για να τιμήσει τον εφηβικό του ήρωα που πέθανε πριν από λίγο καιρό. «Χωρίς χορογραφία», γράφει ο Pareles, «όντας απλώς ένας ροκ σταρ που χοροπήδαγε από δω κι από κει. Κάποιοι από τους νεότερους θα μπορούσαν να πάρουν μερικές ιδέες».

S E T I B Y T I L A RE ôÊÄ ËÄÑÉÆ ô ÑÏÎô ÆÎÏôÑÒ Ï

ÉôÑÏô~ÉÄ~ÉÊÑÒÏ

ww

w. re

ali

ty

bit

es

20

11

.w

or

dp

re

es

.co

m

- Το “Forelsket” είναι μια νορβηγική λέξη που περιγράφει τον αρχικό ενθουσιασμό που νιώθεις όταν ερωτεύεσαι. Το “Pochemucka” είναι μια ρώσικη λέξη που περιγράφει κάποιον που κάνει πολλές ερωτήσεις. Το “Yoko Meshi” είναι μια ιαπωνική φράση που εξηγεί πόσο άβολο μπορεί να είναι το να μιλήσεις σε μια ξένη γλώσσα. Το “Pena Ajena” είναι μια ισπανική έκφραση που περιγράφει πόσο ντροπιαστικό είναι να βλέπεις κάποιον να ταπεινώνεται. Τέλος, το “Esprit de l’ escalier” είναι μια γαλλική φράση που αναφέρεται σε ό,τι δεν είπες, αν και θα ήθελες να έχεις πει, μετά το τέλος μιας συζήτησης. Αυτές τις πέντε λέξεις-εκφράσεις ανακάλυψε ο Ανταμ Κλέρι από την -για μια ακόμη φορά- ευφυή ηλεκτρονική εφημερίδα “Sabotage Times”, για να δηλώσει ότι η αγγλική γλώσσα στερείται την αντίστοιχη λέξη αλλά και ό,τι αυτή περιγράφει. Με σαρκασμό μέσα από αυτό το εύρημα και με πολύ χιούμορ, σκιαγραφεί τη σύγχρονη βρετανική κοινωνία. Θα το βρείτε στη σελίδα τους, το προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

- Το να διαβάζει κανείς λογοτεχνία σίγουρα δεν μπορεί να είναι κακό. Προσφέρει μια καλλιέργεια, πιθανόν σε κάνει πιο λειτουργικό σε θέματα ζωής και, αν μη τι άλλο, σε διασκεδάζει. Σύμφωνα με την Καθλίν Μασάρα του Flavorwire (μέρος της ηλεκτρονικής ατζέντας του “Flavorpill”), η λογοτεχνία σού δίνει την ευκαιρία να μην είσαι μόνος και προσφέρει μια λίστα με τίτλο “30 Literary quotes that just might get you laid”. Προτείνει με άλλα λόγια να δανειστούμε ατάκες λογοτεχνικών ηρώων προς όφελός μας (και εξαπάτηση του άλλου). Να ρίξουμε την κρίσιμη ώρα στο τραπέζι το: «Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγεις έναν πειρασμό είναι να υποκύψεις σε αυτόν». Αντε να καταλάβει ο άλλος ότι δεν το σκέφτηκες μόνος σου και ότι το δανείστηκες από τον Ντόριαν Γκρέι. Εξαιρετική δουλειά, μπράβο.

NOTEBOOK

6 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

0 "'-ô1-!' *#ô - Με αφορμή την έκδοση σε DVD της ταινίας “Buried”, της πιο κλειστοφοβικής δηλαδή ταινίας της χρονιάς, όπου ο ήρωας ξυπνάει θαμμένος κάτω από τη γη και ψάχνει να δει τι στο καλό μπορεί να κάνει, ο Εντ Κάμινγκ της “Telegraph” βρήκε τις πέντε ταινίες που πραγματεύονται καλύτερα διάφορες φοβίες. Τη φοβία για το νερό όπως αυτή εξετάζεται στο “Truman Show”, την υψοφοβία όπως -προφανώς- αριστουργηματικά εμφανίζεται στο “Vertigo”, την αραχνοφοβιά στο “Arachnophobia”, την ομοφυλοφοβία στο “American Beauty” και (σχεδόν) όλες τις φοβίες που έχει ο Μπιλ Μάρει στο “What about Bob?”. Μάλλον βιαστική η λίστα, νομίζω, πολύ ωραία η διαπίστωση πάντως ότι το σινεμά λατρεύει να κάνει ταινίες τις φοβίες μας. Για να μείνουμε στις βασικές φοβίες, προσθέτουμε την αεροπλανοφοβία όπως παρουσιάζεται στο “La Bamba”, όπου ο Ρίτσι Βάλενς γίνεται μέλος της «ημέρας που πέθανε η μουσική».

- Το Post Secret είναι ένα site που δέχεται (ας τις πούμε) κάρτες, μικρές εικαστικές ιδέες καλύτερα, από αναγνώστες, επί παντός θέματος, χωρίς πολλά λόγια, πάντα με ενδιαφέρον αισθητικό περιεχόμενο. Επ’ ευκαιρία της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου, ο κόσμος βάλθηκε να γεμίσει το Post Secret με ερωτικά και παραερωτικά μηνύματα. Ξεχωρίσαμε δύο. Αυτό με τη σπασμένη καρδιά που έλεγε «Ονειρεύομαι τη μέρα που θα δω φωτογραφίες από το γάμο σου στο Facebook» και αυτό που έλεγε (αμετάφραστο) “Soon I will follow my heart”. Υπήρχαν και αρκετά χωρίς σαρκασμό, απλώς γλυκά και χαριτωμένα, τα οποία δεν αναφέρονται επειδή η antiValentine’s Day είναι πλέον περισσότερο στη μόδα από την αυθεντική Valentine’s Day. Είναι αυτό που λέμε ότι η υπερβολή καταστρέφει.

REALITY BITES ËÄÑÉÆ ô ÑÏÎô ÆÎÏôÑÒ

ÏôÊÄÉôÑÏô~ÉÄ~ÉÊÑÒÏ

ww

w. re

ali

ty

bit

es

20

11

.w

or

dp

re

es

.co

m

»i¯¹¼juts»i°À°»tÀmi¾ªtÀmi¹À»tÀ m¹´m¹° «Στην είσοδο της γέφυρας Κασρ ελ Νιλ υπήρχε ένα σύνθημα γραμμένο με σπρέι: Facebook. (...) Είχαν υψωθεί πλακάτ με σταυρό και μισοφέγγαρο. (...) Υπήρχε κάτι πάνω από τις πολιτισμικές διαφορές και τις διαφορετικές ταυτότητες. Ηταν η πολιτική συμμετοχή, η αίσθηση συμμετοχής σε ένα γεγονός που μετέτρεπε τους ανθρώπους, αυτούς τους ταλαιπωρημένους υπηκόους που συχνά δοκίμαζαν το μπαστούνι της αστυνομίας στην πλάτη τους και σχεδόν πάντα τη χλεύη των Δυτικών, σε πολίτες». Ο Αντώνης Λιάκος ταξίδεψε στο εξεγερμένο Κάιρο και μετέφερε στην ιστοσελίδα του tvxs τα όσα είδε και έζησε κατά την εκεί διαμονή του. Κατά την άποψη της στήλης, κείμενα σαν αυτό επιστρέφουν στην ελληνική δημοσιογραφία κάτι από τη χαμένη της αξιοπρέπεια. Εξάλλου, την αντίδραση βουλευτών της αριστεράς προκάλεσε το βίντεο το σχετικό με τη στρατιωτική άσκηση «Καλλίμαχος» που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα athens indymedia. Το βίντεο απεικονίζει την προσομοίωση σύγκρουσης μεταξύ διαδηλωτών και δυνάμεων καταστολής που έλαβε χώρα στο Κιλκίς. Στρατιώτες που φορούν μαύρα, φωνάζουν “freedom” και κρατούν πανό με τη λέξη “peace” συναντούν απέναντί τους στρατιώτες που είναι πάνοπλοι και που έχουν ως στόχο να επαναφέρουν την ειρήνη. Ο αναπληρωτής υπουργός εθνικής άμυνας αρχικά δήλωσε άγνοια και στη συνέχεια υποστήριξε με πάθος πως τέτοιες ασκήσεις αποτελούν ζήτημα εξωτερικής αμυντικής πολιτικής και όχι ζήτημα ελληνικής εσωτερικής πολιτικής. Τα σχόλια δικά σας.

Διαβάστε το κείμενο για την Αίγυπτο: http://tvxs.gr/news/κόσμος/«πωςέζησα-την-εξέγερση-που-συγκλόνισε-τονκόσμο»

Δείτε το βίντεο της άσκησης «Καλλίμαχος»: http://www.youtube.com/watch?v=SlFURQfuoA&feature=player_embedded v ® Àv¸ ® À

u

7

::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

n¹mªto¿siÀmi¹À°lnj¹¿°j¹° Ενα «ενοχλητικά δημιουργικό» ραδιόφωνο εκπέμπει μέσα από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το Spam Radio είναι νεανικό, κεφάτο και πρωτότυπο. Ενδιαφέρον και αξιέπαινο. » Àj ® À° ¸­r Αν είσαι φοιτητής και σου αρέσει το ραδιόφωνο, μπορείς όχι μόνο να ακούσεις ένα σταθμό που απευθύνεται σ’ εσένα, αλλά και να κάνεις τη δική σου εκπομπή εκεί. Το Spam Radio είναι το διαδικτυακό ραδιόφωνο του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Η πρώτη του εκπομπή μεταδόθηκε το Μάιο του 2009. Ο Δημήτρης Πετάκος και η Μαριέττα Χριστοπούλου είναι δύο από τους «πρωτεργάτες» αυτής της πρωτοβουλίας, που παρόλο που έχουν αποφοιτήσει και εργάζονται, διατηρούν τις εκπομπές τους σε εβδομαδιαία βάση. «Η ιδέα γεννήθηκε όταν ο καθηγητής μας Μιχάλης Κυριακίδης μάς πήγε στην ΕΡΤ για να κάνουμε εκπομπή εκεί ως φοιτητές, τις ‘Ραδιουργίες’», λέει ο Δημήτρης, ο οποίος κάνει το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ η Μαριέττα έχει αποφοιτήσει από το τμήμα Επικοινωνίας και εργάζεται σε μια διαφημιστική εταιρεία. «Η Μαριέττα πέταξε την ιδέα, η οποία άρεσε στον κ. Κυριακίδη, εκείνος με τη σειρά του έφερε κάτι παλιούς υπολογιστές που είχε στο σπίτι του, και κάπως έτσι ξεκινήσαμε να ψάχνουμε και να φτιάχνουμε ό,τι χρειαζόταν». Η Μαριέττα μού εξηγεί πώς προέκυψε το όνομα: «Ψάχναμε τρεις μήνες, είχαν πέσει απίστευτες ιδέες. Καταλήξαμε στο ‘Spam’, γιατί θέλαμε να είμαστε ‘ενοχλητικά δημιουργικοί’. Τελικά μας έφερε γούρι, γιατί στην πορεία το εγχείρημα πάει πολύ καλύτερα από τις ως τώρα προσδοκίες μας». «Από το Μάρτιο, με την έναρξη του εξαμήνου, σκοπός είναι το πρόγραμμα να διαμορφωθεί με λίγο διαφορετικό τρόπο», λέει ο Δημήτρης, «ώστε το Spam να έχει το ρόλο του ως ακαδημαϊκό ραδιόφωνο. Θα υπάρχουν δύο σταθερές ζώνες, η μία

για ενημέρωση και η άλλη για μουσική». Στη ζώνη των 4-8 θα μεταδίδονται τέσσερις εκπομπές, η μία για το Πανεπιστήμιο -γενικά, όχι μόνο το Πάντειο και όχι μόνο το ελληνικό πανεπιστήμιο. Είναι κάτι που γενικά λείπει, μια εκπομπή που θα προσφέρει πραγματική γνώση για το χώρο στον οποίο κινούνται οι φοιτητές. Επίσης, θα υπάρχει μία εκπομπή ειδησεογραφική, μία πολιτιστική και μία ψυχαγωγική. Αυτές όλες θα αναλαμβάνονται εκ περιτροπής από ομάδες φοιτητών με δική τους πρωτοβουλία. Από εκεί και πέρα μπορεί οποιοσδήποτε φοιτητής από ένα πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ να έρθει και να έχει τη δική του εκπομπή κάπου μέσα στις υπόλοιπες ώρες. «Πέρυσι τον Ιούνιο είχαμε διοργανώσει το Spam Rock Show, με καλεσμένους παραγωγούς από διάφορα μέσα, όπως το Mad, το MTV, αρθρογράφους που ασχολούνται με το ροκ καθώς και τρεις μπάντες. Κατά καιρούς έχουν έρθει διάφορες μπάντες και έχουν παίξει στο στούντιο, υπάρχει εξάλλου και η εκπομπή ‘Introduce Your Band’, όπου μπορεί να έρθει ένα γκρουπ να παρουσιάσει τον εαυτό του», μου λέει ο Δημήτρης και τον ρωτάω αν έχει δει κόσμο να αγκαλιάζει αυτή την πρωτοβουλία. «Ναι, αυτό γίνεται. Για πα-

ράδειγμα, το σήμα του σταθμού είναι μια ευγενική χορηγία του Διονύση Τσακνή. Ή ακόμα, πρόσφατα είχαμε την τιμή να έχουμε καλεσμένο στην εκπομπή ‘Three & The Cuckoo’ τον Κωνσταντίνο Βήτα». Ο Δημήτρης δεν είχε ονειρευτεί ποτέ να ασχοληθεί με το ραδιόφωνο. Τώρα έχει αναλάβει σχεδόν αποκλειστικά τη διεύθυνση του Spam Radio και θα ήθελε κάποτε να κάνει εκπομπή σε ένα μεγάλο σταθμό. «Σκοπός είναι να γίνει το Spam ένας δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στα πανεπιστήμια, ακόμα και στο εξωτερικό. Οταν υπάρχουν παιδιά με μεράκι και όρεξη, μπορεί να ανοίξει πολύ αυτή η πρωτοβουλία. Για παράδειγμα, κάθε εβδομάδα παίζουμε μια εκπομπή του British Council. Μπορούν στο μέλλον να γίνονται κι άλλες εκπομπές στα αγγλικά». Πραγματικά, αν υπάρξει λίγο μεγαλύτερη υποστήριξη από το πανεπιστήμιο, νομίζω πως ο πρώτος ακαδημαϊκός σταθμός θα εξελιχθεί σε μια έκρηξη δημιουργικότητας. Οπως εξάλλου λέει και η Μαριέττα, «στο ραδιόφωνο δεν υπάρχει χώρος, γι’ αυτό κι εμείς βρήκαμε έναν εναλλακτικό τρόπο να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα σε πλαίσια που οι ίδιοι ορίσαμε».

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

Ö © ßp{ © © © ¡ á ¡© © à© ¡©&@F@QHM© © á © ©É à © p Ò ¡ © ä © ¡ ß © ¡ á ©Í©Ð ß © ä ©p © ©p{Ò © © © © $UHQ@© © AAHD©&@KD© á ¡ ©ß © KHUD© © { á © ᢠ© ©{ á© á ©Í©Ð ß © ä © á © © ß © { pß ©{ á© © ©p ¡ © © ß ©ß © â©{ © ß © ß © ©p ¡ Ò©{ Ò p © p © ©Ò p{ ¡p© ©b3QX©@©+HSSKD© 1NL@MBDh ©É ᢠ© ©{Ò © © © { ©â ©¡{Ò © { Ò p © â © ©â © ¡ â© © GXOD ©Ô © © ¡ © AAHD©&@KD © © ß ©Î © ©{ © ß ¡ © â ©p{Ò ©{ ¡© © ¡ à© © pà© © ©p © p © à© à©{ ¡ á © © á ¡ ©Ò p{ ¡p©p © © â ¡© â© á ©b-N© (MROHQ@SHNMh© ©p{ Ò¢ © ¡

|

::: 0(75232/,61(:6 *5 ¶r ¸À» ¸ ¸ r

::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

Η Lady Gaga έχει βαλθεί να μην αφήσει κανέναν αδιάφορο σε αυτό τον πλανήτη. Ετσι, αν νομίσατε ότι είχε φτάσει στα όριά της με την εμφάνιση στα MTV Europe Awards όπου το φόρεμα της ήταν φτιαγμένο από ωμό κρέας, τότε ίσως θα έπρεπε να παραβρισκόσασταν στα Grammy όπου κατέφτασε μέσα σε φέρετρο. Ουδέν σχόλιον, παρά μόνο ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να προωθήσει το εκνευριστικό αλλά πολύ εθιστικό νέο της single “Born this Way”.

Τα νέα και οι διαδόσεις για τις επερχόμενες συναυλίες όλο και πληθαίνουν, καθώς ο καιρός ανοίγει. Από τα της Amy Winehouse που λέγαμε την προηγούμενη εβδομάδα μέχρι τους Echo and the Bunnymen τον Απρίλιο και την άρτι ανακοινωθείσα συναυλία των Grinderman -την μπάντα του παλιού μας γνώριμου Nick Cave- τον Ιούλιο, για να μην αναφέρουμε τις φήμες που θέλουν τους Muse ξανά στην Ελλάδα το καλοκαίρι. Τα συναυλιακά νέα ακούγονται όλο και πιο χαρμόσυνα, να δούμε τι θα πρωτοδιαλέξουμε! Η φράση «Αυτό το πλοίο που όλο φτάνει» δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από τίτλος δίσκου του Παύλου Παυλίδη, ρομαντικός, νοσταλγικός, με μια παιδική προσμονή. Ο τραγουδοποιός που στοίχειωσε τα εφηβικά μας όνειρα όταν με τα Ξύλινα Σπαθιά έβαζε φωτιά στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ακολουθεί εδώ και πολλά χρόνια διαφορετικό δρόμο, παρέα με τους B-Movies, η ουσία του όμως παραμένει ίδια. Απλά, ευαίσθητα τραγούδια, αγορίστικοι στίχοι και φυσικά η σκηνική παρουσία του Παυλίδη, που ακόμα και αν τα έχει πια τα χρονάκια του συνεχίζει να προκαλεί τα ίδια κύματα ενθουσιασμού στο γυναικείο κοινό. Το ίδιο αναμένουμε να συμβεί και το Σάββατο στις 19 Φεβρουαρίου, όταν μαζί με την μπάντα του θα ανέβουν στη

σκηνή του Fuzz (Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος). Το νέο άλμπουμ της Nicole Atkins με τον -bigger than life- τίτλο “Mondo Amore” είναι ένα άγριο λυρικό ποίημα, που θα στοιχειώσει τα βράδια μας και θα μας κάνει να παρακαλάμε τους διοργανωτές να αποστείλουν πρόσκληση στη νεαρή μουσικό. Μία γνήσια ροκ δημιουργός, που έρχεται από την απέναντι πλευρά του

Ατλαντικού να αναπληρώσει το κενό που φαίνεται να αφήνει σιγά-σιγά η PJ Harvey. Το νέο άλμπουμ της τελευταίας πάντως, το “Let England Shake”, παρά τις διθυραμβικές κριτικές, ακούγεται άνευρο και μοιάζει υπέρ το δέον αρτιστίκ. Οι αναζητήσεις της Harvey παρουσιάζουν ενδιαφέρον, αλλά συνθετικά το σύνολο είναι δυστυχώς αδύναμο.

7#**-5ô 0'!)ô0- "1 ",5%¨6!,%.4).% Και αφού τελειώσαμε με Βαλεντίνους, κόκκινες καρδιές, κόκκινα τριαντάφυλλα και συναφείς κόκκινες αηδίες, μπορούμε να περάσουμε σε κάτι μπλε, σε ένα “Valentine” που όχι απλώς αξίζει τον κόπο να δει κανείς, αλλά που είναι ίσως μια από τις πιο τρυφερές και ειλικρινείς ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ. Το “Blue Valentine” του Derek Cianfrance, εκτός από την κινηματογραφική αξία του, έχει και εξαιρετικό μουσικό ενδιαφέρον. Ο πρωταγωνιστής Ryan Gosling μάς χαρίζει την ερμηνεία του σε αρκετά τραγούδια, όχι τυχαία μάλλον, καθώς είναι μέλος των Dead Man’s Bones, που κυκλοφόρησαν το 2009 το εξαιρετικό ομώνυμο άλμπουμ τους και κατέκτησαν τους απανταχού indie. Στην καλύτερη ίσως σκηνή της ταινίας θα τον δείτε να τραγουδάει με ένα γιουκαλίλι το εκπληκτικό ποπ στάνταρ “You Only Hurt the Ones You Love”, ενώ η Michelle Williams χορεύει κλακέτες. Εκτός όμως από το διάσημο μουσικό-πρωταγωνιστή, το μεγαλύτερο μέρος του soundtrack φέρει την υπογραφή των Grizzly Bear, της αγαπημένης folk μπάντας από το Μπρούκλιν, που δίνει στην ταινία την αίσθηση απόγνωσης και αποστασιοποίησης που πιθανότατα ήθελε ο σκηνοθέτης. Στο soundtrack συναντάμε επίσης κομμάτια των Pat Benatar και Platters και το υπέροχο “You and Me” των Penny and the Quarters. Και κάπως έτσι το γλυκό δεν καταντάει γλυκερό, γεμίζοντάς μας τρυφερότητα και θλίψη. Αυτή άλλωστε είναι η γοητεία του γλυκόπικρου. ¶r ¸À» ¸ ¸ r

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

tuÀotsju°j¹°À À{À tuÀnt¹vju°j¹°

¡ â©¢à p ©p{ á © © á pp © ¡ à © © pÒ © © {â© © ä © ß © ß © © á © ©p{ á © © á ¡ © Ö ©{ © à© á © © p á© ©p à©Øß © Ò © © { á © Ò © © © © Ò© ¡©p{ p{Ò© © © © © Ò © ©{ ©p © ©¢ à© ¡ ©Ö¢ ©Ð{ á ¢ © ©Ð ©Ó ß p © ©{ { à ¡ © © Ò ¡ © © { ¡pá © © { p â © © â© ¡ß ©cÉ â© Ò i© © ©Ï ß ©{ ¡© á© ß ©Ô ©Í© ä © à©

|

::: 0(75232/,61(:6 *5 i ³ ¸ ­ Àv¸ ® À@ BG@SYHR LDSQNONKHRMDVR FQ

ß ©{ ä ©¡{ à ¡ © { ß © ©â © á © © p à© á ©cØ © ©Ê Ò ¡i© ©{ p ¢âp © ÐÒ ©Ö ¢ á ©Ë ©¢ ¡ Ò © p©Ô¡â © ©Ïá ©ÓÒ © pß © ©p © ä © © Ò © © á ¡ © © pá © ¡ ©â © © âp © ¡© p ä © á © ©Ëä ©Ðß © © © âp© Ï ß ©Ð © á © ¡ â © â © á ©p ¢ pß © ©p © á © ©{ ©{ äå©Ö ©{ â© â © © äp © ¡ Ò © á© © Ï ß © ¡ ᢠ¡ © © â ©ß © ¡

::: 0(75232/,61(:6 *5

Επίκαιρη όσο ποτέ είναι η ταινία του Σταύρου Ιωάννου «Χορεύοντας στον Πάγο», η οποία προβάλλεται από 17 Φεβρουαρίου στην Ταινιοθήκη. Οι τρεις πρωταγωνίστριες (Ελένη Βεργέτη, Αρχόντισσα Μαυρακάκη, Μαρία Πρωτόπαπα) ενσαρκώνουν τρεις γυναίκες που ζητούν ένα καλύτερο αύριο στην Ελλάδα. Το παράνομο ταξίδι τους προς αυτή την ιδιαίτερη «Γη της Επαγγελίας» θα καταλήξει στην τραγωδία. Η περιπέτεια φαντασίας του Σένγκμου Λι «Ο δρόμος του πολεμιστή» κάνει επίσης πρεμιέρα αυτή την εβδομάδα. Ο Γιανγκ, θέλοντας να προστατεύσει ένα βρέφος, μετακομίζει σε μια πόλη της Δυτικής Αμερικής και ακονίζει το σπαθί του παρέα με έναν αλκοολικό και μια στιλετομανή. Ο σκηνοθέτης των δημοφιλών ταινιών «Συνήθεις Υποπτοι», «Σούπερμαν: Η επιστροφή», “X-men 1 & 2” Μπράιαν Σίνγκερ βρήκε στα πρόσωπα των ηθοποιών Στάνλεϊ Τούσι και Μπιλ Νάιτι τους δύο νέους του πρωταγωνιστές για την καινούργια του ταινία με τίτλο “Jack the Giant Killer”. Πρόκειται για ένα μοντέρνο παραμύθι που ταράζει τις ειρηνικές σχέσεις μεταξύ ανθρώπων και... γιγάντων.

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

Ολα βαίνουν καλώς για την μετα-Ποτερική καριέρα της Εμα Γουάτσον (αχ...), μια και πριν ακόμα κλείσει ο κύκλος των ταινιών «Χάρι Πότερ», η νεαρή ηθοποιός (ξανά αχ...) έχει ήδη κλείσει εισιτήριο για τη συμμετοχή της στην ταινία “Perks of Being a Wallflower” του Στίβεν Τσμπόσκι. Βέβαια, θα την έχουμε θαυμάσει ήδη και στην ταινία “My Week with Marilyn” του Σάιμον Κέρτις.

«Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα!» Σίγουρα η φράση που έχουμε χιλιοακούσει και χιλιοπεί ήταν στο μυαλό των παιδιών που ξεκίνησαν να διοργανώνουν το «Δεν υπάρχει» Festival, το πρώτο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τριών Διαστάσεων. Κάθε πρώτη Παρασκευή του μήνα, ο κινηματογράφος Mikrokosmos θα φιλοξενεί, στο πλαίσιο του φεστιβάλ, προβολές ταινιών μικρού μήκους και συναυλίες στο φουαγιέ. Είσοδος: 5 ευρώ (προαιρετικά). Οσο οι ημέρες περνούν, τόσο η αγωνία του προέδρου της Ακαδημίας για το φαινόμενο “Banksy” ανεβαίνει. Οι άνθρωποι της Ακαδημίας προσπαθούν να προλάβουν τα χειρότερα, μια και το πρωτότυπο ντοκιμαντέρ “Exit Through the Gift Shop”, που έχει σκηνοθετήσει ο διάσημος street artist, είναι ήδη υποψήφιο για το Οσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Πού είναι

n ¸À ¸ ±¸À À ¸ ½ ¸ À ½³ ¸ Αγαπητή Πάρις που μου έστειλες μέιλ, αυτή την εβδομάδα γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Δικαιοσύνης (20 Φεβρουαρίου) και βλέπουμε το φιλμ του Ντάνι Μπόιλ “Slumdog Millionaire” (2008). Η ταινία διαδραματίζεται στη Βομβάη της Ινδίας, εκεί όπου η κοινωνική δικαιοσύνη έχει προ πολλού χαθεί. Ο ήρωας της ταινίας ανακρίνεται για την ορθότητα των απαντήσεών του στο παιχνίδι «Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;». Κάθε απάντησή του και ένα

περιστατικό από τη ζωή του στις παραγκουπόλεις. Μια ταινία για την υποκειμενικότητα της γνώσης αλλά και την κοινωνική αδικία που βιώνουν, δυστυχώς ακόμα και στην Ελλάδα σήμερα, πολλοί άνθρωποι στον πλανήτη. Και μην ξεχάσω: Χρόνια μας Πολλά!

το πρόβλημα; Μα φυσικά στην αμφίεση του Banksy, μια και δεν παρουσιάζεται ποτέ δημόσια με το πρόσωπο ακάλυπτο. Ετσι, σε πιθανή βράβευσή του (η οποία αναμένεται από πολλούς), θα ανέβει να πάρει το Βραβείο μεταμφιεσμένος σε οτιδήποτε, κάτι που δεν αρέσει καθόλου στην Ακαδημία. Ολα αυτά λίγες ημέρες πριν από την πολυαναμενόμενη τελετή και ενώ ο πρόε-

δρος της Ακαδημίας προσπαθεί να πείσει τους παραγωγούς της ταινίας να μην ανέβει ο Banksy στη σκηνή σε περίπτωση βράβευσης.

!',̝Ä ÈÎÄ z´ · ³¹¸» ¨»Ð¨̵ µ² Ш»Ð ¨Ð¶²º ̶ Σε μια αδιάφορη και αρτηριοσκληρωτική Αθήνα κινούνται οι τρεις χαρακτήρες της μικρού μήκους ταινίας «Σκέψη της Hμέρας» (2006) του Γιάννη Γαϊτανίδη. Αν και συγκάτοικοι στην ίδια πολυκατοικία, γνωρίζονται λίγο και θέλουν να γνωριστούν ακόμα λιγότερο. Στο δεύτερο όροφο της πολυκατοικίας μένει ο Θάνος Σαμαράς, ο οποίος έχει μανία με τις κούκλες και την κατασκευή τους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας βρίσκει μια τεμαχισμένη κούκλα την οποία επισκευάζει με χειρουργικές κινήσεις και επιστρέφει στο διαμέρισμα του κάτω ορόφου. Εκεί μένει η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου με τον άντρα της και τη μικρή κόρη της. Από το σούπερ μάρκετ με τις ατέλειωτες ευκαιρίες και προσφορές στο σπίτι και στις εσωτερικές υποχρεώσεις που έχουμε φορτώσει στις μανάδες (όπως το μεσημεριανό φαγητό). Το βράδυ, στην επιστροφή της από ένα κλαμπ της πρωτεύουσας, θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τη νεαρή ένοικο του ισογείου. Με τα ακουστικά μόνιμα βαλμένα στα αυτιά της και νεύρα με το διαχειριστή, η Μαρία Σιδέρη θα προσπαθήσει να διαβάσει. Η προσπάθειά της θα καταλήξει στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στο τηλεμάρκετινγκ. Χαρακτήρες που ζουν δίπλα μας, είναι συγγενείς μας, είναι φίλοι μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι. Διασταυρώνονται, μιλάνε χωρίς να λένε τίποτα ουσιαστικό, παρατηρούν ο ένας τον άλλο, προσπερνιούνται. Οι ιστορίες τους μπλέκονται, αλλά στο τέλος της ημέρας τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει για κανέναν. i ³ ¸ ­ Àv¸ ®

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

v

::: 0(75232/,61(:6 *5

l ±¸ Àm ¬

Ô©Ð{ Ò ©Ï Ò © à

© © © ©Õá © ©Ì ß © © ©cË ß ©Óä i© â © Ï © á © ©{ © ¡© á ©{ ¡©p Ò © © É Ò © â © ©Ò{ à© ¡© â ©c © á © © ©p¡

{ á © ä © © ä pà© ¡ © {â© © á © ©â © {â© © â Ò© ¡ i © ¡ ¡Ò¢ © ©p¡ â pÒ© ¡© ¡ â© ©

á © © ©ß ¡ © { â{ ¡©p © © Ò© á ©Ë ©p © á © © à© á © ¡©Ép ä© { â ¡© Ð{ ¡ ©Ï ¡ß ©{ ¡© ¡ â © ¡ Ò© © á © © © ©{ { ä © © { ß © ©{ pâ© {â©ß © â© © © Ò © ©Ê ¢ á © Ô©Ï ¡ß © ß © á©p © â © © ¡ à © © Ò © ¡ à© ©Ï Ò © Ò©â ©à © á© Ò © © { ß © Ò© © © ¡ à © © ä © © ©É¡ ä ¡© © à © { ß © ß ©p ä© ¡ © © äp © ß © © á © ©p ©p{ á© © Ò © ¡p{ß p © © © ¡ á © ¡© ©Ô©

à ©{ { © © Ò © © ¡ ß ©{ á ©{ ©¡{Ò

©p © âp ©â © { à© â{ ¡© ä © ©{Ò ©Ö © p{ ß p ©{ Ò©pß © © ß © ¡© á ¡ ©â{ ¡©p á

¡p © á©p © ¡ ß © © { ß © â ©{ p Ò © É ©â{ ©¡{â © © Ï Ò © {â© ©{ © á © c ©ß © ©ß © â{ ©â{ ¡© © à © © © ßp © ©ß ¡ © { © ©ß ©{ ¡© ©ß © pß © ©Õ à © ¡ ©Î

Ò ¡ ©Ï © ä ©pâ © ¡{ à

© Ò © ©á © © Ï ©p ä © Ò ©ÏÒ ©pß © ©{ á ©p © à© {Ò i © ¡ { â©pß © © ¡ á © á ©p{ pß

©pß © á©{ ¡© ©{ á © ß © {â© © ä ©ß © { ¡©{ ¡ á © © ¡ á © â © © ¢ Ò ©

á ©{ ¡© ©{ ß © ß © ¡© ¡pᢠ© ©cÏ Ò© ¡© â ¡ i© ¡©Ö¢â¢ ©Ïâ ©

::: 0(75232/,61(:6 *5

Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν (1892-1940), πολυσχιδής φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και κοινωνιολόγος, το βράδυ της 18ης Δεκεμβρίου του 1927, σε ηλικία 35 χρόνων, αποφάσισε να πειραματιστεί. Εντελώς υπό την επήρεια, μέσα σε καπνούς και σε βρισιές, παρέα με τους φίλους του Ερνστ Μπλοχ και Φραντς Φρένκελ, ξεκίνησε τις σημειώσεις που αποτέλεσαν το βιβλίο του «Για το χασίς» (εκδόσεις Πλέθρον). Ο Μπένγιαμιν ήθελε να ασχοληθεί σε πιο αναλυτική μελέτη με τα ναρκωτικά, αλλά δεν το κατάφερε. Θαυμαστής στή και μεταφραστής του φρ Μποντλέρ, Μ φανερώνει το φα θαυμασμό για θα το ρομαντικό κ ποιητή πειραματιπ ζόμενος με ζ ουσίες όπως ο και κ εκείνος ο καταραμένος. Οταν μ καταγράφει τη δική του εμπειρία, οι σημειώσεις πνέουν μια ψυχεδελική ευφορία, καθώς απορρίπτονται τα νευρωτικά συμπλέγματα άγχους: «Ολοι οι παρόντες ιριδίζουν υπό το φως του κωμικού». Οταν πάλι καταγράφει παρατηρώντας άλλους χρήστες, δίνει έμφαση στη μοναξιά του ναρκωτικού και τη θλίψη της πραγματικότητας. Το αναλυτικό βιβλίο που είχε ο Μπένγιαμιν κατά νου δεν γράφτηκε ποτέ. Αντ’ αυτού, ο παρόν τόμος περιέχει τις σημειώσεις του Μπένγιαμιν, δύο ολοκληρωμένα άρθρα του για το θέμα και μια συλλογή αναφορών σε ναρκωτικές ουσίες από άλλα έργα του. Η ελληνική μετάφραση του Θ. Λουπασάκη συμπληρώνεται με ένα βιοχρονολόγιο.

ĭǼǺȇ2<$ȇǿȅȊ

τις ερωτικές διαδρομές, στο απολαυστικό ύφος του συγγραφέα του «... Και Ιουλιέττα». Τρία αγόρια και τρία κορίτσια διηγούνται στο κοινό τις ιστορίες τους με πυρήνα τον έρωτα, εκπληρωμένο ή ανεκπλήρωτο, με πολύ χιούμορ, τραγούδι και αναπόφευκτο προβληματισμό. Η μουσική είναι του Θέμη Καραμουρατίδη και οι στίχοι στα τραγούδια του Ακη Δήμου, ενώ παίζουν οι: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Χρήστος Γεωργαλής, Μίνως Θεοχάρης, Νάντια Κοντογεωργή, Ελευθερία Μπενοβία.

«Το γεράκι της Μάλτας» του μετρ της νουάρ λογοτεχνίας Ντάσιελ Χάμετ, που γοήτευσε με τη γραφή του ως και τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση στη σειρά «Χαμηλή Τιμή» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Ο Σαμ Σπέηντ, ένας ιδιόμορφος ιδιωτικός ντετέκτιβ, αναλαμβάνει να παρακολουθήσει τον Θέρσμπι, που κλέφτηκε ή ίσως και να απήγαγε την ανήλικη αδερφή της μυστηριώδους γυναίκας που προσέλαβε τον Σπέηντ. Ο συνεργάτης του ντετέκτιβ δολοφονείται το βράδυ της παρακολούθησης και ο Σπέηντ αποφασίζει με ακόμα μεγαλύτερο ζήλο να βρει την άκρη του νήματος. Πικρόχολος και σαρδόνιος, κυνικός ως το μεδούλι και μοναδικά ενσαρκωμένος από τον Χάμφρεϊ Μπόκαρτ επί της οθόνης, ο Σπέηντ είναι πλέον ήρωας κλασικός. Το μυθιστόρημα χαρακτηρίστηκε από την κριτική ως η καλύτερη αστυνομική ιστορία που γράφτηκε ποτέ και θεωρείται εμβληματικό στο είδος του. Το νέο έργο του Ακη Δήμου «Αν αργήσω, κοιμήσου…» ξεκίνησε τις παραστάσεις του στον αριθμό 104 της οδού Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια, όπου βρίσκεται και το Κέντρο Λόγου και Τέχνης των Εκδόσεων Καστανιώτη. Ενα απρόβλεπτο έργο με κεντρικό του θέμα

Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2010 του Υπουργείου Πολιτισμού. Το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας δόθηκε στην ποιήτρια και ακαδημαϊκό Κική Δημουλά για το σύνολο του έργου της. Μετά το περσινό Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européen de Littérature), η αγαπημένη ποιήτρια

των αναγνωστών τιμήθηκε και στην Ελλάδα. Τυπικές οι τιμές, θα πει κανείς, η Κική Δημουλά είναι βραβευμένη από τους ίδιους τους αναγνώστες. Διόλου τυπικές όμως. Πρέπει τα εγχώρια βραβεία να πηγαίνουν σε λογοτέχνες που τους διαβάζει ο κόσμος. Αλλά ας αφήσουμε τα πολλά, για να την απολαύσουμε μια ακόμη φορά, όπως στην ομιλία της στην Ακαδημία («Ο φιλοπαίγμων μύθος», εκδόσεις Ικαρος, 2003): «Σαν ένα ματσάκι από λέξεις η ποίηση. Τις συλλέγει από το μικρό θερμοκήπιό του ένας μονόλογος που χρόνια ονειρεύεται να τις προσφέρει σε μιαν επικοινωνία με την οποία είναι αιώνες ερωτευμένος, χωρίς να έχει λάβει σαφή δείγματα ανταποκρίσεως εκ μέρους της». Το Βραβείο Ποίησης δόθηκε στον επιφυλλιδογράφο της Καθημερινής, επιμελητή και μεταφραστή Παντελή Μπουκάλα για την ποιητική του συλλογή «Ρήματα» (εκδόσεις Αγρα, 2009).

Ο Γιάννης Λειβαδάς, γνωστός από τη χρήσιμη «Ανθολογία Μπιτ Ποίησης» (εκδόσεις Ροές, 2003) και από τη μόνιμη ενασχόλησή του με την αμερικανική λογοτεχνία (έχει μεταφράσει μεταξύ άλλων Κέρουακ, Γκίνσμπεργκ, Φερλινγκέτι, Μπουκόφσκι) επανέρχεται στη γενιά των μπιτ εδώ πιο συστηματικά. Στα «Οράματα μιας απίθανης γενιάς: στοιχεία για την beat generation» των εκδόσεων Κέδρος ιχνηλατεί τη σχέση αυτής της τρελής ποιητικής γενιάς με την τζαζ μουσική και τη θρησκεία. Οπως αναφέρει στην αναλυτική του υ εισαγωγή, «Η εμφάνιση ενός συγκοπτόμενου ρυθμού στην ποίησή τους ήταν ίσως το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο που προήλθε από την τζαζ... Αλλοτε, οι αναφορές σε συγκεκριμένα πρόσωπα μουσικών ή γεγονότα φανέρωναν την αγάπη και την εκτίμηση που έτρεφαν γι’ αυτήν - και το πόσο είχε γίνει ένα με τη δική τους ζωή». Το βιβλίο αποτελεί μια μεστή και γεμάτη εισαγωγή στην μπιτ κουλτούρα, την αστική αυτή ποίηση των δεκαετιών του ’50 και του ’60, που τσάκισε το αμερικανικό όνειρο τόσο νωρίς και αναζήτησε στις θρησκείες της Ανατολής μια κάποια λύση.

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

u

::: 0(75232/,61(:6 *5

s¸ r ¸Àn¸ r À

cÏ ¨ à ¨ oÞ ¨ zá ¨ ¨ ¨ ¨ ¨ ß ¨ ¨ à ¨o ¨z ¨ ¨oz ã ¨ ¨ ß ¨ ¨ ã ¨ ¨ ¨zÑ ¨ Þ ¨Ê Ñ ¨ ¨á ¨ ¨ Þ ¨ ¨à ¨ o à ¨ oá ¨z ¨ z Þ ¨ ¨ ¨ Þz o ji Ð © ¡ Ò© © â © ¡© á p{ © Ò © ©{ Ò ©c Ò i© Ò © ¡ ß © ©Ö á © © ¡{â © ¡©!HNR© © © © ¡ ß © Ò ¡ © © © © ä © ß © { á© á ¡ © © c Ò i© ¡© © ᢠ¡ © ©p © ¡ à ¡ © ©{ á © ß ©Ð ß © â © © p{ â © ©¡{ ß ©É¡ ä © ¡ © â ¡ © p ä ¡ © © ß ©Ê á ¡© © ©Ð Ò © ß ¢ © Ò © {â© © ß © á © © ä © ä ¡© ©{ © ©{ Ò Ô © ß ©{ ¡©{ ¡ äp © ¡ á © © pß p © © ß © pß ©p Ò© © Ò © ¡©{ ß ©Ï © ¡ à© © { ¡ á © á ©{ ¡© ©â © © ¡ppß ©p¡ Ò ©É © © { © ©{ ß © { ä{ © © © ©{ á © ß © ©p ß ©p © © p{ â© © ¡ © â ¡ ©{ ¡© © ß ©¢ ä © â © â ©pß © © ©Ô © {á © ß{ © © © ¡ p ä © Ò © É Ò© ©{â © Í©{ â ¡{ © á © © ä © ä ¡© ©{ ä © ©p © á ©{ ¡© á © à© © ß © © © © á© © Ò¢ © á{ ©{ {Ò © {â© ä © ä ¡ © { ä © ä © Ò © © ä © Ò

::: 0(75232/,61(:6 *5

Μετά το υπόγειο, τώρα το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206) φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις και στο bar-restaurant του τρίτου ορόφου. Από αυτήν τη Δευτέρα στις 21 Φεβρουαρίου έως και τις 29 Μαρτίου (στις 9 το βράδυ) παρουσιάζεται η τελετουργική παράσταση «Καταλόγια», εμπνευσμένη από τρεις ελληνικές παραλογές με κοινό θέμα τη θυσία. Η Μάνα Φόνισσα, Το Γιοφύρι της Αρτας και η Κακιά Πεθερά, τρεις τραγωδίες, που γεννήθηκαν από αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων, έγιναν ποιήματα, τραγούδια και ταξίδεψαν στο χρόνο μέχρι το σήμερα.

ĭǼǺȇ2<$ȇǿȅȊ

το ρατσισμό και την εγκληματικότητα, ο Jamil, η Zachra και ο Gani βρίσκουν κοινό τόπο σε ένα pet-shop και ο «Παρδαλός Παπαγάλος» γίνεται ο καλύτερος φίλος τους. Το κείμενο και η σκηνοθεσία ανήκουν στον Χρήστο Στρέπκο και παίζουν οι: Ονίκ Κετσογιάν, Ντέπυ Πάγκα, Χρήστος Στρέπκος και Νατάσα Νταϊλιάνη. Από αυτήν τη Δευτέρα (21/2) και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Συνεργείο (Κολωνού 31).

Το βιβλίο «Κάτω από το Ηφαίστειο» του Μάλκολμ Λόουρι αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς και περιλήφθηκε στα δέκα σημα-

Βασισμένη στο γιαπωνέζικο παραμύθι “Tsuki no Waguma” (“The Crescent Moon Bear”), η παράσταση «Το Κορίτσι που Ηθελε να Αγγίξει το Μισοφέγγαρο» από το κουκλοθέατρο ParaMara παρουσιάζεται στο Six D.o.g.s. (Αβραμιώτου 6-8) από αυτήν τη Δευτέρα (21/2). Μέσα από τη χρήση πρωτότυπων τεχνικών του θεάτρου σκιών, μιας αυτοσχέδιας πρότυπης μηχανής προβολής, της ζωντανής ηλεκτρονικής μουσικής και αφήγησης, μας ταξιδεύει σε ένα ιδιαίτερο παραμύθι για ενήλικες.

ντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα. Η υπόθεσή του ενέπνευσε τον Μπομπ Ντίλαν για το “Just Like Tom Thumb’s Blues”, ενώ η κινηματογραφική εκδοχή του απέσπασε δύο υποψηφιότητες για Οσκαρ. Τώρα ήρθε η σειρά του Γκι Κασίερς να αναμετρηθεί με τη «μεθυσμένη Θεία Κωμωδία», όπως χαρακτήριζε το έργο ο δημιουργός του. Αυτή η εκδοχή θα παρουσιαστεί στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση την ερχόμενη Πέμπτη και για τρεις παραστάσεις (24, 25, 26/2). Τρεις πρόσφυγες βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας και προσπαθούν να επιβιώσουν. Αντιμέτωποι με τη φτηνή εργασία,

«Η Γυναίκα που Κάθεται», το νέο έργο του Δημήτρη Καραντζά, ανεβαίνει από αυτήν τη Δευτέρα (21/2) στο θέατρο Αρτι (Ηπείρου 49). Υπό την επίβλεψη ενός άγρυπνου φωτός και κάτω από συνεχή παρουσία ενός αδιευκρίνιστου ήχου, η Αννα Μακράκη και ο Θύμιος Κούκιος αναγκάζονται να εκτελέσουν συγκεκριμένες δράσεις σε απόλυτη σιωπή και να επινοήσουν τις μεταξύ τους σχέσεις.

ÑÄô ÑÄôÑÈ ô Ï È ²~´{² ºÐ ´¹yº ¹´¨¸² ¨² ¹z²´ Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που υποδεχθήκαμε επί σκηνής τα συγγραφικά «δίδυμα» των Ρέππα-Παπαθανασίου και στη συνέχεια, των Ρήγα-Αποστόλου. Για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι. Πρέπει, αν δεν κάνω λάθος, να σχετίζεται με τη μαζική εισβολή των ελληνικών σειρών από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης. Επιπλέον, έχω ξεχάσει αν το βάπτισμα του πυρός δόθηκε επί σκηνής ή αν προηγήθηκε η πλανεύτρα «μικρή οθόνη». Λεπτομέρειες θα πείτε και ίσως δεν έχετε καθόλου άδικο… Πάντως, παρακολουθώντας την παράσταση -μουσικοθεατρική σάτιρα την χαρακτηρίζουν οι δημιουργοί της, Ηλίας Αλεξάνδρου και Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ- που φέρει τον πονηρό (;) τίτλο Krisis Project σε ένα μικρό αλλά αφάνταστα οικείο χώρο (Elliart, στο 127 της Κων/πόλεως στο Βοτανικό, δίπλα στις γραμμές του τρένου), τα «χρονολογικά» των συγγραφικών «διδύμων» δεν με πολυαπασχόλησαν. Και αυτό γιατί τα κείμενα της παράστασης -σημερινά αλλά όχι επικαιρικά, με έντονη φωνή και άποψη αλλά όχι «φωνακλάδικα», πολιτικά αλλά όχι πολιτικάντικα του τρέχοντος λαϊκισμού- λειτουργούν ως τομή στην ιστορία της επιθεώρησης, έτσι όπως εκείνη ανανεώνεται με την καταλυτική συμβολή του Ελεύθερου Θέατρου και της κατοπινής Ελεύθερης Σκηνής. Τα πρόσωπα και οι «τύποι» στα νούμερα των έξι, νέων σε ηλικία, συγγραφέων είναι πραγματικοί Αθηναίοι του σήμερα, με σάρκα, ψυχή και καρδιά, όπως και οι έξι ηθοποιοί που παίζουν, χορεύουν και τραγουδούν στη μικρή σκηνή, σε μία οικοτεχνική παράσταση που κρύβει «σπίθα» και κρατάει την ουσία των πραγμάτων. ΥΓ: Ας μου επιτραπεί να ξεχωρίσω τη δουλειά του Δημήτρη Χαλιώτη που υπογράφει κείμενα, όπως εκείνα για τα ξεκαρδιστικά «592 ευρώ», τα σπαρακτικά «Κρεμμυδάκια» και το ... άνευ άλλων σχολίων νούμερο με πρωταγωνιστή τον Θεόδωρο Πάγκαλο. µ m Àm¸ ¸ r À

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

u | | t v | | ::: 0(75232/,61(:6 *5

n¸ ¸ ± ¸À· r ¸

É ß © ß © Í© { à©ß ©{ ¡© Ò¢ © ä ©ß © {â© ©{ ¡ Ò © © ¡ ä© â© ©{ ¡ ß © â© ß © ä © © ¡© ÖÒ ¡© © ¡©{ â © pß ¡© pà ©Ð{á ©Ö © ß p ©{ p { à © ©{ © Ò©{ © {â© ä © â © ©Ïß © É à ©Ð á ¡© ©Ø Ò © Ò©p ß © ©É à © p Ò© p{ ¡ pß ©Í©{ © â © á © ©Ð ¡ á © Ð{ Ò © © © © { p Ò © ©p pß © © { p { pß ©ß © © ä © â © © © pá ©{ à© â ©â{ ¡© á © ¡p à© Ò© ©ß © ¡© p ¡ ä© ¡© ä© á ¡© © ä©pß ¡ © © à ©{ { p à © â ©Ï¡{ ä©Ð{á ©

©Í© ä © â © á © © â© á © © ¡ á © ¡©Ë ä© Ð â ¡© ¡ á ¡© á © © p Ò © © â©ß © ¡©ÖÒ ¡© Ð{á © © ¡© pà ©Ð{á © â © ß ©p ß © á © Ò© © { {Ò p © pß © p © ß © ß © © ©p Ò© á © à © á

::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇ2<$ȇǿȅȊ

²º½¹¸» ´¨

DESTE prize. Ανακοινώθηκαν οι έξι υποψήφιοι για τα φετινά βραβεία ΔΕΣΤΕ που θα παρουσιαστούν σε έκθεση στο Κυκλαδικό Μουσείο στις 25 Μαΐου. Πρόκειται για τους: Γιάννη Βαρελά, Αναστασία Δούκα, Ειρήνη Μίγα, Αλεξάνδρα Μπαχζέτση, Ευτύχη Πατσουράκη και Θεόδωρο Σταματογιάννη. Από τις 26 έως τις 28 Φεβρουαρίου, το Κέντρο Τέχνης & Πολιτισμού Beton 7 (Πύδνας 7) παρουσιάζει έκθεση βίντεο με επιλεγμένα έργα που έχουν προβληθεί στο πλαίσιο του “Rencontres Internationales Παρίσι/Βερολίνο/Μαδρίτη”, ενός από τα μεγαλύτερα και εγκυρότερα διεθνή φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης και πειραματικού κινηματογράφου της Ευρώπης, το οποίο πραγματοποιείται κάθε χρόνο σε τρεις ευρωπαϊκές πόλεις: Παρίσι, Βερολίνο και Μαδρίτη. Συμμετέχουν οι: Denis-Paul Beaubois, Patrick Bernatchez, Harun Farocki, Nate Harrison, Erik Moskowitz and Amanda Trager, Antoni Muntadas και Γιώργος Ταξιαρχόπουλος. Τέχνη ενάντια στο φόβο. Η Lo and Behold παρουσιάζει την έκθεση «Φόβος», η οποία εγκαινιάζεται στις 24 Φεβρουαρίου στο Salon de Vortex (Ιθάκης & Δροσοπούλου). Διαπραγματεύεται την όξυνση των ατομικών φόβων και την επικαιροποίησή τους μέσα στις σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, και εξετάζει την ιστορικότητα του φόβου. Οι προσωπικοί φόβοι αποτελούν την πρώτη ύλη καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο φόβος δημιουργεί εναντίωση, επιβολή, κατάληψη, άμυνα, συρρίκνωση και εσωστρέφεια, σύγκρουση, αγωνία και βία. Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικά γεωγραφικά περιβάλλοντα, αντλούν από πολλαπλές εμπειρίες και αναφορές του φόβου. Η Βανέσσα Αναστασοπούλου εικονογραφεί την εσωστρέφεια και τη στασιμότητα, η Sarah Dwyer αποκαλύπτει το φόβο του εγκλωβισμού και ο Βαγγέλης Γκόκας ζωγραφίζει την ήρεμη ασφυξία. Ο Alexandre Arrechea αποδίδει την αίσθηση συνεχούς επιτήρησης και καταδίωξης, ο Νίκος Αρβανίτης σχολιάζει την κοινωνική πειθαρχία, ενώ ο Σήφης Λυκάκης εξερευνά τις παραμορφώσεις και τα όρια του εαυτού. Ο Clement Page ερευνά τη γλώσσα του ασυνείδητου φόβου, ο Ciprian Muresan δείχνει το φόβο της πτώσης στο κενό, ο Γιάννης Παπαδόπουλος επεξεργάζεται την ποιητικότητα και το χώρο του φόβου και η Amie Siegel κινηματογραφεί την αστική χωροταξία της απομόνωσης.

Το Taf (Νορμανού 5) διοργανώνει την έκθεση «Εργαστήρια», που έχει σκοπό την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών. Η έκθεση (που θα διαρκέσει μέχρι τις 6/3) παρουσιάζει τη δουλειά απόφοιτων των τριών τελευταίων ετών της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, φέρνοντας τους νέους δημιουργούς πιο κοντά στο κοινό της πόλης. Στην έκθεση μεταξύ άλλων συμμετέχει ο εικαστικός Περικλής Πραβήτας με μια επιτοίχια εγκατάσταση με θέμα τη φθορά, τα σημάδια και τα ίχνη της. Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν κάνει η Ευαγγελία Λεδάκη, η Γαλήνη Νόπι και η Εβίτα Τσοκάντα. Η Συλλογή Οικονόμου στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας (Λεωνίδου & Μυλέρου). Μόλις εγκαινιάστηκε η έκθεση που παρουσιάζει το πρώτο τμήμα της ιδιαίτερα σημαντικής συλλογής του Γιώργου Οικονόμου με μεγάλο αριθμό ζωγραφικών κυρίως, αλλά και γλυπτών και χαρακτικών έργων. Ο δημιουργός της επέλεξε να προσεγγίσει την ιστορία της μοντέρνας τέχνης, συγκεντρώνοντας έργα εμβληματικών εκπροσώπων της αλλά και λιγότερο γνωστών εικαστικών δημιουργών με σημαντική εντούτοις συμβολή στην πορεία και την εξέλιξή της. Ανάμεσα στα έργα, θα βρείτε υπογραφές του Ντελακρουά, Μάλεβιτς, Ντισάν, Πόποβα, σχέδια του Γκογκέν, Ντεγκά, Μοράντι, καθώς και πίνακες του Ιακωβίδη, Γύζη, Μπουζιάνη κα. Μέχρι τις 24 Απριλίου.

Τυπωθήτω. Το δραστήριο Εργαστήριο Γραφικών Τεχνών-Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Βάμβα 4, Κολωνάκι) παρουσιάζουν αυτή την περίοδο την έκθεση «Οτι: Η Τέχνη του Βιβλίου στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών». Περιλαμβάνει ειδικό αφιέρωμα στην ιστορία του εργαστηρίου και νεανικές τυπογραφικές απόπειρες μετέπειτα γνωστών καλλιτεχνών -από τη Βάσω Κατράκη μέχρι τον Γιάννη Μπουτέα- αλλά και μια επιλογή από τα καλλιτεχνικά βιβλία των φοιτητών της τελευταίας δεκαετίας. Τα τελευταία χρόνια το εργαστήριο έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, φτιάχνοντας τις αφίσες και τα προγράμματά τους. «Το άλλο τοπίο» είναι ο τίτλος της έκθεσης φωτογραφίας της Γκλόρυ Ροζάκη, που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου στις 8 το βράδυ στην Γκαλερί 24 στο Κολωνάκι. Η έκθεση περιλαμβάνει φωτογραφίες που προέρχονται από δουλειά περίπου δέκα ετών.

18 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

u

::: 0(75232/,61(:6 *5 ::: 0(7

n¹iÀsuv»iÀ °»tÀntu°j¹t Ο Γιώργος Χρυσοστόμου, ο Ενκε Φεζολάρι, ο Σαμψών Φύτρος, ύ οΔ Δημήτρης ή Χαλιώτης, η Λίνα Καλπαζίδου, η Ελένη Μολέσκη, η Ελένη Παργινού και η Μαριάνθη Φωτάκη θα βρίσκονται σήμερα (στις 19.30) στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης (Αγ. Ασωμάτων 22 και Διπύλου 12). Οχι για να ανεβάσουν κάποια παράσταση αλλά για να διαβάσουν ιστορίες για ερωτικές συναντήσεις που συνέβησαν στην Αθήνα. Οι ηθοποιοί της νέας γενιάς που θα συμμετάσχουν στην πρωτότυπη εκδήλωση θα διαβάσουν διηγήματα που γράφτηκαν από νέους σε ηλικία συγγραφείς και φιλοξενήθηκαν για πρώτη φορά στα τεύ-

χη της τριμηνιαίας ί έέκδοσης δ «ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ» («ΜΙ»). Από την «Ιωάννου Φωκιανού και Παυσανίου» στο Παγκράτι, θα ταξιδέψουμε μέχρι τη «Στάση Σκαλάκια» στην Καστέλλα, και από την «Μαντλέν: το πιο σέξι άφρο της πόλης» στην «Κρίση παρ’ Αρείω Πάγω». Από το «Αγάπά με, αν τολμάς» στο «Φθινόπωρο με cross-check» και από τα «Επιλεγμένα είδη» στο «Γράμμα». Η εκδήλωση εντάσσεται στο πρόγραμμα Athens Every Week του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.

{

} { m ±½ ¸ À ¸ ± À s ® ¸ Àm¸ ¸ r

Fashion city Δύο ανερχόμενα ταλέντα στο χώρο του hair-styling και της μόδας, ο Ηλίας Αλεξέλης και η Μαίρη Χρυσογγέλου Μπούτσαλη, συνδύασαν τις ιδέες τους για αποκαλυπτικές και ενδιαφέρουσες προτάσεις, όπως αυτή της φωτογραφίας.

20 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

Á ::: 0(75232/,61(:6 *5

Αν σταθήκατε τις τελευταίες ημέρες σε κάποια από τις αποβάθρες του μετρό, σίγουρα θα αναγνωρίζετε μία από τις παραπάνω εικόνες. Το βίντεο που προβάλλεται από την περασμένη Δευτέρα σε όλους τους σταθμούς ανήκει στο project «Μητροπολιτικοί Ερωτες» και έχει δημιουργηθεί από τον Αλέξανδρο Χαντζή. Νέοι, σε ηλικία, άνθρωποι έχουν ποζάρει σε κάποιο σημείο της πρωτεύουσας που τους προκαλεί ερωτισμό. Ολες οι φωτογραφίες αλλά και τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο βίντεο έχουν δημοσιευτεί στην έκδοση «Ερωτες Αστικού Πολιτισμού».

Kinky Angels Οποιος αναρωτιέται πώς θα γίνει η πρωτεύουσα λιγότερο βαρετή και περισσότερο σέξι, ας ρωτήσει το μαρμάρινο άγγελο της πλατείας Κολοκοτρώνη. Αυτός κάτι ξέρει.

21 ::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

‘Aller Retour’ Η παράσταση της ομώνυμης ομάδας στο θέατρο ΠΚ στο Νέο Κόσμο επικοινωνεί με το κοινό μέσα από τα σώματα των ηθοποιών, τους ήχους και τα αντικείμενα της σκηνής. Τελικά, το χρώμα βοηθάει στις αλλαγές της ζωής μας. (φωτό: Aller Retour)

Pet story Το 2009 και το 2010 έγιναν 233 καταγγελίες για κακοποίηση ή θανάτωση κατοικιδίων. Σε 51 περιπτώσεις η αστυνομία ενήργησε αυτεπάγγελτα, έγιναν 33 συλλήψεις και σχηματίστηκαν 249 δικογραφίες.

· À ¸ À ³¸½¸À Οι Βαγγέλης Ασημάκης, Γιώργος Αλουπογιάννης, Σοφία Βογιατζάκη, Παντελής Κανακάρης και Πέτρος Μπουσουλόπουλος τραγουδούν, χορεύουν και ερμηνεύουν τη δική τους εκδοχή της ελληνικής show biz σε μια απολαυστική και ξεκαρδιστική μουσική παράσταση που παρουσιάζεται στο «Ρυθμός Stage» της Ηλιούπολης. Οι μουσικές παραστάσεις σε μπαράκια και άλλους εναλλακτικούς χώρους αποτελούν τη νέα δημοφιλή τάση της πόλης και τυγχάνουν μεγάλης αποδοχής από το κοινό που βλέπει τις θεατρικές αίθουσες... με κάποιες επιφυλάξεις. Ποτά και θέαμα, λοιπόν.

u

22 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

i·tÀ»tu°À!4%.)34!3À °»tÀsjtÀ¼tµniÀ»tuÀ !4(%.3˹)3-

» Àm ¸À» ¸ ¬ À ¸ Àv ® À» ¸ ¸ ±­

Μπορεί και πρέπει η ελληνική πρωτεύουσα να αποκτήσει το δικό της ξεχωριστό δόγμα για την ανάπτυξή της; Χωρίς απαραίτητα να ακολουθήσει τα βήματα άλλων μητροπόλεων, δεν είναι αργά για να κερδίσει -για λογαριασμό της- το χαμένο χρόνο και να διαμορφώσει μια νέα (οικονομική) ταυτότητα και πραγματικότητα.

Οι Atenistas -παρά την κριτική ακραίων ιδεολόγων περί «προσκοπισμού»- απέδειξαν δύο πράγματα. Πρώτον -και στο χέρι-, ότι υπάρχουν Αθηναίοι που συνεχίζουν να αγαπούν και να νοιάζονται για την πόλη τους. Με δική τους ευθύνη, πέρα από καταναγκασμούς και... υποχρεώσεις. Δεύτερον, ότι οι πρωτοβουλίες των πολιτών αποδίδουν. Ακόμη και αν το μέχρι στιγμής παραγόμενο αποτέλεσμα μετριέται με τη δύναμη του παραδείγματος, τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Οσοι είχαν την πρωτοβουλία αλλά και όσοι τους πλαισίωσαν στη συνέχεια και στήριξαν τις δράσεις τους ανέδειξαν και πιστοποίησαν με το παράδειγμά τους μια πραγματικότητα της εποχής μας: Οτι πρωτοβουλίες των πολιτών -όπως και εκείνη των Atenistas- που επιλέγουν να δράσουν τοπικά αλλά γερά οπλισμένες με «παγκόσμια σκέψη» μπορούν να συμβάλουν με τρόπο καταλυτικό στο rebranding μιας πόλης. Για την ακρίβεια, μπορούν αλλά δεν επαρκούν από μόνες τους. Χρειάζονται και την κινητοποίηση όλων των

23 ::: 0(75232/,61(:6 *5

παραγωγικών και δημιουργικών δυνάμεων αυτής της πόλης αλλά και τη Δημοτική Αρχή ως ένα επιτελικό κέντρο, ως ένα «στρατηγείο» νέας μορφής για ένα διακριτό, αυτόνομο δρόμο προς την τοπική ανάπτυξη. Καλά τα λόγια και οι θεωρίες, αλλά θα μπορούσε μία πόλη να καλλιεργήσει και να διαμορφώσει μια δική της αναπτυξιακή ιδεολογία στο πλαίσιο μιας ανοιχτής και διεθνοποιημένης αγοράς; Οσο και να φαντάζει παράδοξο, υπάρχουν αρκετοί -τουλάχιστον εκτός ελληνικών συνόρωνπου θα έδιναν μια καταφατική απάντηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο “Economist”, ο οποίος σε σχετικό του άρθρο (“The capital’s creed”, 11/02/2011) υποστηρίζει ότι το Λονδίνο έχει καταφέρει να δημιουργήσει μία τέτοια αναπτυξιακή ιδεολογία, το «λονδινισμό» (αγγλιστί “londonism”), ο οποίος υποστηρίζει την προσήλωση σε δύο βασικές κατευθύνσεις: την οικονομική ανάπτυξη με όρους αγοράς και τις φιλελεύθερων καταβολών δημόσιες πολιτικές στο κρίσιμο ζήτημα της μετανάστευσης. Η ιδεολογία αυτή έχει καταφέρει μάλιστα να επηρεάσει και τους δύο δημάρχους του Λονδίνου που εξελέγησαν μετά το 2000 (οπότε και πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες άμεσες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης στη βρετανική πρωτεύουσα), τον «Κόκκινο» Κεν Λίβινγκστοουν των Εργατικών και τον απερχόμενο Μπόρις Τζόνσον των Συντηρητικών. Και οι δύο ακολούθησαν μια κοινή γραμμή, ευνοώντας την ιδιωτική πρωτοβουλία, αναπτύσσοντας καλές σχέσεις με το City και πιέζοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση για περισσότερες επενδύσεις και για μια φιλελεύθερη προσέγγιση στο ζήτημα της μετανάστευσης. Μια τέτοια και τόσο ενδιαφέρουσα δέσμη ιδεών αλλά και δράσεων, πάντως, χρειάζεται περισσότερη προσοχή και καλύτερη τεκμηρίωση. Πράγ-

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

ματι, το Λονδίνο έχει καταστεί ένας παγκόσμιος κόμβος διακίνησης ιδεών, ανθρώπων, κεφαλαίων και προϊόντων, γεγονός στο οποίο έχει συμβάλει και η γεωγραφική του θέση μεταξύ της Γηραιάς Ηπείρου και του Νέου Κόσμου. Ωστόσο, ορισμένα στοιχεία του «λονδινισμού» έχουν ήδη φτάσει στα όριά τους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον (ο δεύτερος Ευρωπαίος ηγέτης μετά την Ανγκελα Μέρκελ) αναγνώρισε την αποτυχία του κυρίαρχου πολυπολιτισμικού μοντέλου, το οποίο πλέον υπονομεύει άλλες φιλελεύθερες αξίες, όπως η ελευθερία της επιλογής ή η ελευθερία της έκφρασης. Αξιοποιώντας, λοιπόν, την εμπειρία άλλων μητροπόλεων, η Αθήνα θα μπορούσε να ψηλαφήσει έστω το δικό της ξεχωριστό αναπτυξιακό μοντέλο που θα αξιοποιούσε με σύγχρονες και καινοτόμες εφαρμογές το πλούσιο ιστορικό και πολιτισμικό απόθεμα της Αθήνας και θα το συνδύαζε με την παροχή εξελιγμένων -υψηλής προστιθέμενης αξίας- υπηρεσιών από την εκπαίδευση μέχρι τη φιλοξενία και την ψυχαγωγία, αξιοποιώντας στο έπακρον τις τουριστικές ροές. Σε κάθε περίπτωση ένα rebranding για το προϊόν ονομασίας προελέυσης που «ακούει» στο όνομα Αθήνα προς μια πιο multi-culti κατεύθυνση (με προαπαιτούμενα τα στοιχεία της ασφάλειας και της καθαριότητας) θα ήταν σήμερα αρκετά ελκυστικό για όλους, τους μόνιμους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες. Η αλήθεια είναι ότι διαθέτουμε de facto ένα τέτοιο προφίλ, αλλά σε μία σαφώς κακέκτυπη μορφή. Οι χρόνιες ανεπάρκειες του πολιτικού προσωπικού απέναντι στο μεταναστευτικό και μαζί με αυτές η διατήρηση εκτεταμένων φαινομένων παραβατικής συμπεριφοράς, όπως η βία, το παραεμπόριο, οι κλοπές, η «βρομιά» αλλά και η γενικότερη εικόνα της απαξίωσης που παρουσιάζει το Κέντρο,

δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί κατευθείαν στους δρόμους της υπανάπτυξης. Απέναντι σε όλα, η Αθήνα χρειάζεται περισσότερους μετανάστες υψηλής εξειδίκευσης, ενώ τα πανεπιστήμιά της με σωστό marketing θα μπορούσαν να προσελκύσουν περισσότερους νέους από τρίτες χώρες και ειδικά από χώρες BRIC -Ινδούς, Κινέζους, Λατινοαμερικανούς, Ρώσους. Αλλωστε, η φοιτητική μετανάστευση ποτέ δεν έβλαψε κανέναν... Ταυτόχρονα, σε ένα περιβάλλον δημοσιονομικής ασφυξίας, η κινητοποίηση και η ενεργή συμμετοχή της ιδιωτικής πρωτοβουλίας -των κεφαλαίων και των επενδύσεών της- είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο και επιτακτικό. Σε αυτό το επίπεδο, ο δήμος Αθηναίων θα μπορούσε να οργανώσει ένα πλαίσιο για το συντονισμό όλων των προσπαθειών που καταλήγουν στο ίδιο επιθυμητό αποτέλεσμα: τις συμπράξεις στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό για την προώθηση της τοπικής ανάπτυξης με νέους όρους και νέες προϋποθέσεις. Και σε αυτές τις συμπράξεις έχει ο καθένας τη θέση του. Και οι ιδιώτες, και το κράτος αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση, και οι νέες μορφές της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, κινητήριος μοχλός της οποίας είναι οι πρωτοβουλίες των πολιτών που διαμορφώνουν ακηδεμόνευτες από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα πολύχρωμες συλλογικότητες. Εν τέλει, η Αθήνα σε συνδυασμό με το πλούσιο αλλά αναξιοποίητο -με όρους διεθνοποιημένης αγοράς- πλούσιο ιστορικό και πολιτισμικό απόθεμα, αλλά και τη γεωγραφική θέση της, θα μπορούσε να υποδεχτεί και να στηρίξει μια νέα αναπτυξιακή ιδεολογία στην επικράτειά της, τον «αθηναϊσμό» (διεθνιστί “athensism”), που θα μπορούσε να καταστεί ακόμα πιο ελκυστικός και από το «λονδινισμό», ο οποίος άνοιξε το δρόμο!

jsi°Àotst°

Ενα έγκλημα τη μέρα το γιατρό τον κάνει πέρ σας. Οι αστυνομικές σειρές κατακλύζουν τις ελ λιά σκληρού ντετέκτιβ με σκοπό Πριν από ένα μήνα περίπου πέτυχα στην τηλεόραση την αστυνομική περιπέτεια “Heat” του Μάικλ Μαν. Ηταν τότε, το 1995, όταν για πρώτη φορά είδαμε τα ιερά τέρατα Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Αλ Πατσίνο να πρωταγωνιστούν από κοινού. Επαιζαν «κλέφτες και αστυνόμους». Το είχα παρακολουθήσει στο σινεμά, πιτσιρίκι ακόμα. Τότε ενθουσιασμός. Τώρα έκατσα βαριεστημένα στον καναπέ. Με ύφος «το έχουμε δει και αυτό». Μετά από μερικά λεπτά δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από την οθόνη. Στο μυαλό ενός παιδιού, όταν «οι καλοί» κυνηγάνε «τους κακούς», η αίσθηση δικαιοσύνης ενθουσιάζει. Τι κάνει όμως έναν ενήλικα -που έχει αντιληφθεί πόσο γκρίζα είναι η ζωή και όχι άσπρη και μαύρη- να ταυτίζεται τόσο πολύ με τα αστυνομικά; Γιατί πέρα από ταινίες και βιβλία, υπάρχει και νέα μόδα. Οι σειρές. Χιλιάδες τηλεοπτικά λεπτά για εγκλήματα κάθε είδους. Φαίνεται ότι η αλήθεια κρύβεται στις λέξεις του πιο «σκληρού» Γάλλου συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων. Το 1974, ο Jean Patrick Manchette έγραφε: «Και όσο για το αντίτιμο που πρέπει να πληρώσουμε για την αποκατάσταση της τάξης, είναι διπλό: αφενός τιμωρείται ο εγκληματίας, αφετέρου ‘αυτός που αποκαθιστά την τάξη’ υποφέρει. Το ελάχιστο είναι ότι εργάζεται σκληρά για έναν πενιχρό μισθό. Στις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παίρνει πάνω του τα αμαρτήματα με τα οποία ασχολείται». Συνήθως οι άνθρωποι κατατάσσουμε εαυτούς σε αυτούς που υποφέρουν. Παράλληλα, πάντα αναζητάμε την αποκατάσταση κάποιας τάξης. Αν όχι στη δικιά μας πραγματικότητα, τότε στη λύτρωση της τέχνης. Οι οθόνες μέσα στα σπίτια μας, λοιπόν, είναι η καλύτερη σκηνή για αυτή την ταύτιση.

Στον τηλεοπτικό τόπο του εγκλήματος Κάποιοι έχουν προλάβει τις ηρωικές εποχές που η τηλεόρασή μας φιλοξενούσε σειρές τύπου “Columbo” και “Miami Vice”. Το πρώτο ήταν έξυπνο μεν, καθόλου εντυπωσιακό δε. Το δεύτερο, υπερβολικά στιλάτο αλλά απλοϊκό. Από τότε δεν έχει περάσει και πολύς καιρός. Στη δημιουργική διαδικασία παραγωγής μιας σειράς όμως έχουν διανυθεί έτη φωτός. Τα χρόνια που λίγο οφθαλμόλουτρο (βλέπε “Baywatch”) ήταν αρκετό έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τώρα, οι τηλεοπτικές σειρές απολαμβάνουν περισσότερο σεβα-

» Àµ

σμό ακόμα και από το σινεμά. Ιδιαίτερα οι αστυνομικές. Οπως το «CSI: Στον τόπο του εγκλήματος». Οφείλω να ομολογήσω ότι όποια σειρά αποτελείται από αυτοτελή επεισόδια αργά ή γρήγορα με κουράζει. Οσο καλή και αν είναι. Δεν συμβαίνει το ίδιο με αρκετούς συμπολίτες μας βέβαια. Αλλιώς δεν δικαιολογούνται τα άπειρα επεισόδιά του που «κατεβάζονται», παρακολουθούνται, νοικιάζονται. Και το ζητούμενο; Αλλη μια εξιχνίαση εγκλήματος από τους ειδικούς. Πρόκειται για σειρά θρύλο. Ξεκίνησε το 2000, για να κατακτήσει σε λίγα χρόνια τον κόσμο. Και αν αρχικά ο τόπος του εγκλήματος ήταν μόνο το Las Vegas, εν συνεχεία υπήρξαν και άλλοι. Το franchise πήγε και Νέα Υόρκη και Λος Αντζελες και Μαϊάμι. Και συνεχίζει. Παντού υπάρχουν τρόποι να δολοφονηθεί ένας άνθρωπος. Τόσο περίεργοι που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να εξιχνιαστούν. Στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ παίρνουμε την απάντησή μας. Η σειρά έχει επικριθεί από μέρος των αμερικανικών μέσων πως βοηθάει εγκληματίες να ανακαλύπτουν νέους τρόπους δράσης. Η αστυνομία της Μαλαισίας την κατηγόρησε ανοιχτά. Τόσο καλή είναι. Τόσο καλή που σε κάνει να πιστεύεις τα πάντα. Ακόμη και ότι μπορεί να υπάρξει φόνος με όπλο ένα χταπόδι. Τόσο καλή που

°Àmi²jÀ¶ªi¼u

ρα. Μια μοντέρνα ψυχοθεραπεία στο σαλόνι λληνικές οθόνες. Κάθε βράδυ. Φορέσαμε γυανα «εξιχνιάσουμε το έγκλημα». μικού. Και πολεμάει το έγκλημα με χιούμορ. Πολύ σημαντικό. Για πιο ανάλαφρες περιπέτειες, υπάρχει και η σειρά “Karen Sisco” (Alter), όπου η εξιχνίαση εγκλημάτων συνδυάζεται με λίγο οφθαλμόλουτρο. Η πρωταγωνίστρια Carla Gugino παραλίγο να κλέψει την παράσταση από την Jessica Alba πριν από λίγα χρόνια στην ταινία “Sin City”...

Μάζευε και ας είναι και σφαίρες

Àª ½ ¸

το σήμα της, γνωστό κομμάτι των “The Who”, παραλίγο να φέρει τη μουσική των πρώτων ξανά στη μόδα. Ή μήπως τελικά την έφερε; Τώρα, εάν το πολύπλοκο ή το πρωτότυπο ενός εγκλήματος δεν σας ανοίγουν την όρεξη, μπορείτε να καταδυθείτε στην άβυσσο μιας διχασμένης προσωπικότητας. Στο “Dexter” (ΣΚΑΪ) παρακολουθούμε ένα διπολικό χαρακτήρα. Να δουλεύει για την αστυνομία και στον ελεύθερό του χρόνο να είναι μανιακός δολοφόνος. Πόσο πιο «κόντρα» συνθήκες μπορούν να υπάρξουν; Ποτέ δεν πίστευα ότι μια τόσο «φλώρικη» φάτσα όσο του πρωταγωνιστή της σειράς Michael C. Hall μπορεί να γίνει συνάμα τόσο τρομακτική. Εάν πάλι χρειάζεστε και το στοιχείο του φανταστικού στην καταπολέμηση των κακούργων, κανένα πρόβλημα. Στο “Torchwood” (ΣΚΑΪ) επιστρατεύεται μέχρι και η εξωγήινη τεχνολογία στον αγώνα. Αμέ. Ομως το εντυπωσιακό είναι ότι όλοι θέλουν να έχουν μια αστυνομική σειρά στο πρόγραμμά τους. Ολοι όμως. Ετσι, στο “Shark” (AΝΤ1) πρώην μεγαλοδικηγόρος που αθώωνε τους πάντες και τα πάντα, κάνει μεταστροφή 180 μοιρών. Γίνεται ο πιο ακαταπόνητος δημόσιος κατήγορος. Θα πείτε αυτό ανήκει στη κατηγορία «δικαστικό δράμα». Ναι, σίγουρα. Μα εμπεριέχει τους κανόνες αστυνο-

Αυτές ήταν κάποιες από τις ξένες αστυνομικές σειρές που προβάλλονται αυτή την περίοδο στην ελληνική τηλεόραση. Εχουν παρελάσει δεκάδες άλλες. Και άλλες είναι ήδη στο δρόμο προς τη χώρα μας. Στο εξωτερικό γίνεται χαμός. Πραγματική μανία. Φυσικά υπάρχει και εγχώρια παραγωγή. Σίγουρα πολλοί ξαγρύπνησαν με τις επαναλήψεις του «Αστυνόμου Μπέκα» στον Alpha. Βέβαια η κρατική τηλεόραση έχει βρει μια άλλη ενδιαφέρουσα λύση. Λέγεται ντοκιμαντέρ με εγκληματολογική θεματολογία. Παρακολουθώντας τον αγώνα Αμερικανών αστυνομικών στην ultra violent χώρα τους. Και όμως υπάρχουν στιγμές που γίνεται μέχρι και συγκινητικό. Ειδικά όταν παρακολουθείς under cover πράκτορα να παραδέχεται ότι έχασε τον πραγματικό του εαυτό. Κάπου στην πορεία. Σε μια χώρα -σαν την Ελλάδα- όπου το μέσο δημόσιο αίσθημα μόνο ευνοϊκό προς την έννοια «αστυνομία» δεν είναι, προκαλεί αίσθηση αυτή η αγάπη στην αστυνομική τηλεόραση. Σε πολλά ελληνικά σπίτια, εάν το καμάρι της οικογένειας δηλώσει ότι θέλει να ακολουθήσει καριέρα αστυνομικού, θα το λούσουν με κατάρες. Στις οθόνες μας, όμως, δεν χορταίνουμε αυτή την πάλη για δικαιοσύνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σειρά “The Shield” που προβαλλόταν παλιότερα στο ΣΚΑΪ. Απλά εκπληκτική. Παρουσίαζε ένα αστυνομικό τμήμα στο Λος Αντζελες, έτσι όπως ακριβώς είναι. Γκρίζο. Χωρίς καλούς και κακούς. Χωρίς ήρωες και κακούργους. Ταυτιζόσουν με την πραγματικότητα, όχι με το ιδεατό. Οι σύγχρονες αστυνομικές σειρές αποτελούν αναπόσπαστο πια κομμάτι της ψυχαγωγίας μας. Γιατί έχουν κάτι σημαντικό να προσφέρουν: μια θέαση της ζωής όπως πραγματικά είναι. Σκληρή και γκρίζα.

26 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

» À´³ ¸ À¶ ¸ ¸ r

Ενας πολύ ιδιαίτερος ακτιβιστής, ο Charlie Cveitch έχει αρχίσει να αποκτά μεγάλη δημοσιότητα χάρη στο κίνημα που δημιούργησε, το “The love police”. Τι κάνει; Φωνάζει σε δημόσιους χώρους καταδικάζοντας το σύστημα και όταν πλησιάζει η αστυνομία μοιράζει αγκαλιές.

www.cveitch.org

Ο Charlie Cveitch ήταν ένας φιλήσυχος πολίτης. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και έπειτα δούλεψε επτά συναπτά έτη ως οικονομικός σύμβουλος. Οταν όμως ξαφνικά βρέθηκε άνεργος, δεν ξεκίνησε να ψάχνει για άλλη δουλειά. Πήρε μια ντουντούκα και μία κάμερα και βγήκε στους δρόμους. Από το 2009, πηγαίνει από πόλη σε πόλη και λέει στους περαστικούς πράγματα αυτονόητα, που όμως κανείς δεν κάθεται να σκεφτεί όταν ζει στους ρυθμούς του “metro, boulot, dodo”. Ο ίδιος λέει ότι πάντα πίστευε πως το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα είναι άδικο και δουλεύει για το όφελος των λίγων, αλλά μόλις τα δύο τελευταία χρόνια βρήκε τα κότσια να αντιδράσει και να κάνει κάτι γι’ αυτό. Ετσι, θα τον βρείτε έξω από εμπορικά κέντρα να φωνάζει: «Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να αγοράζετε συνέχεια πράγματα που δεν χρειάζεστε. Είναι ο καλύτερος τρόπος για να στηρίξετε την οικονομία». Αμεση συνέπεια αυτών των λόγων -και άλλων παρόμοιων- είναι αρχικά η παρέμβαση των υπαλλήλων security και έπειτα της αστυνομίας. Οι πρώτοι ζητάνε τα χαρτιά του, πράγμα που δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν, γιατί είναι απλοί ιδιωτικοί υπάλληλοι. Ο Charlie κάνει την εύστοχη διαπίστωσή του, πως οι στολές τους μοιάζουν με αυτές των αστυνομικών. Οι δεύτεροι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, γιατί ο Charlie δεν κάνει κάτι παράνομο. Είναι δικαίωμά του να κινηματογραφεί και να μιλάει στο μεγάφωνο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει τίποτα. Εχει, μέχρι τώρα, 13 συλλήψεις στο ενεργητικό του με αστείες αιτιολογίες, όπως «διατάραξη της κοι-

νής ειρήνης», «προσποίηση αστυνομικού», κα. Εκεί αντιτάσσεται το κίνημα “The Love Police”. Πιστεύει ότι οι αστυνομικοί είναι άνθρωποι, οι οποίοι επειδή φοράνε μια στολή αλλάζουν εντελώς. Προσπαθεί να τους αγκαλιάσει, για να τους δείξει ότι δεν έχει κάτι εναντίον τους, έτσι άλλες φορές καταλήγουν σε συγκινητικές αγκαλιές, άλλες σε κυνηγητό προκειμένου να αποφευχθεί η αγκαλιά και άλλες σε σύλληψη ή βίαιες κινήσεις. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό να παρακολουθείς τις αντιδράσεις που προκαλεί η προοπτική μιας αγκαλιάς σε διαφορετικούς ανθρώπους.

“Everything is ok”, θα τον ακούσετε να επαναλαμβάνει συχνά. Ολα είναι καλά. Πρέπει να συνεχίσετε να δουλεύετε, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσετε να συνεχίσετε να καταναλώνετε. Υπάρχει παντού αστυνομία, οπότε όλα είναι καλά, μπορείτε να διασχίζετε ήσυχοι τους δρόμους, όλα είναι καλά, η κρατική τρομοκρατία είναι παντού αλλά όλα είναι υπό έλεγχο. Αν και ο ίδιος πιστεύει ότι θα μπορέσουμε να πούμε «όλα καλά» μόνο όταν αλλάξει ολοκληρωτικά η αντίληψη του κόσμου και αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Ολα αυτά σε μία χώρα όπου μία σακούλα χόρτα να ξεχάσεις στο μετρό, έχει ακαριαία εκκενωθεί όλος ο σταθμός και αστυνομικοί με σκυλιά ξεκινούν τις έρευνες και τους ελέγχους για να εξολοθρεύσουν το ραδίκι-τρομοκράτη. Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον να δούμε τις αντιδράσεις του κόσμου και της αστυνομίας όταν ο Charlie αποφασίσει να επισκεφτεί τη χώρα μας.

u

27

::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

» Àj ® À° ¸­r

Αντί να διαλέξουν μία κλασική θεατρική αίθουσα, προτίμησαν ένα μικρό διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας. Τέσσερις νέοι σε ηλικία ηθοποιοί ανεβάζουν την παράσταση «Τι θα κάνουμε τώρα;» και απαντούν σε όλες τις τάσεις φυγής που γεννιούνται στους Αθηναίους της γενιάς τους.

28 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

u

::: 0(75232/,61(:6 *5

Μπαίνω σε ένα σπίτι στην οδό Χαβρίου, πίσω από την πλατεία Καρύτση. Παλιό αθηναϊκό σπίτι, φωτεινό. Ανεβαίνω σκάλες, με υποδέχεται μια παρέα νέων ηθοποιών. Μου προσφέρουν τσάι καραμέλα και αρχίζουν να μου μιλάνε για την παράσταση που ετοιμάζουν, η οποία ανεβαίνει το Σάββατο στις 19 Φεβρουαρίου σ’ αυτόν το χώρο, με σκηνικά που επιμελήθηκε ο Γκάυ Στεφάνου. Είναι οι ηθοποιοί Υβόννη Τζάθα, Μιχάλης Κουμαριανός, Δημήτρης Κουρούμπαλης και Δημήτρης Πασσάς και η παράσταση για την οποία μιλάνε είναι το «Τι θα κάνουμε τώρα;». Ενα κείμενο που γράφτηκε από τον Δημήτρη Κουρούμπαλη, με τη Φρόσω Κορρού να επιμελείται την κίνηση και όλοι μαζί ουσιαστικά να συνδιαμορφώνουν το αποτέλεσμα μέσα από μια διαδικασία διαδρομών. «Στην πορεία των προβών θάμπωσαν οι ρόλοι μας, συμμετείχαμε όλοι σε όλα». Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης και η Φρόσω έχουν ξαναδουλέψει μαζί, είναι οι εμπνευστές της ομάδας So7. «Η ιδέα των τεσσάρων ανθρώπων που θέλουν να φύγουν από τη χώρα προέκυψε κάπως αυτόματα», μου εξηγεί ο Δημήτρης. «Ηταν μια επιθυμία που είχαμε εγώ και η Φρόσω, όχι ακριβώς να εγκαταλείψουμε τη χώρα, αλλά με αφορμή αυτό να κάνουμε μια παράσταση που θα πάει παραπέρα. Για καλή μας τύχη, οι τρεις άνθρωποι με τους οποίους επιλέξαμε να συνεργαστούμε είχαν την ίδια επιθυμία».

Το θέατρο είναι πολεμική τέχνη «Το να φύγουμε από τη χώρα δεν σημαίνει απαραίτητα να δραπετεύσουμε ή να γλιτώσουμε, πολύ περισσότερο να την εγκαταλείψουμε, απλώς να φύγουμε απ’ αυτή την κατάσταση». Ο Δημήτρης Πασσάς παρεμβαίνει λέγοντας πως αρχικά είχε στο μυαλό του τη φυγή σαν κυριολεξία. «Στην πορεία κατάλαβα πως το να φεύγεις δεν είναι κάτι που γίνεται σε ένα αεροδρόμιο. Εχει να κάνει με το πώς και όχι με το πού». Μια ομάδα παιδιών που θα ήθελε να εγκαταλείψει τη χώρα για τους ίδιους λόγους που την εγκαταλείπουν τον τελευταίο καιρό τόσοι άλλοι άνθρωποι της ίδιας ηλικίας. Κι όμως επιλέγει να μείνει και να θέσει τους δικούς της όρους στη διαδικασία του να φεύγεις από μια κατάσταση που σ’ ενοχλεί. «Τους εαυτούς μας τους κουβαλάμε μαζί μας όπου και να πάμε. Τι σημαίνει λοιπόν να φεύγεις;» ρωτάει η Φρόσω. Το έργο «Τι θα κάνουμε τώρα;» είναι η απάντηση σε όλες αυτές τις ερωτήσεις. Ξεφεύγεις από μια κατάσταση που μυρίζει άσχημα, δημιουργώντας. Και συμπληρώνει: «Στην ηλικία που είμαστε και στην πόλη που ζούμε, αυτό μπορούμε να κάνουμε. Το θέατρο είναι πολεμική τέχνη. Βρήκαμε μια λύση για να επιβιώσουμε, και αυτή η λύση είναι πολύ όμορφη». Η παράσταση άρχισε να δουλεύεται σε διάφορους χώρους. Επιθυμία της ομάδας είναι να μην ανέβει η παράσταση σε θέατρο, λόγω της πάγιας οικονομικής τακτικής των θεάτρων να ζητάνε εξωφρενικά ποσά για το ενοίκιο, χωρίς να παρέχουν πολλές φορές ούτε καν τα απαραίτητα για να μπορεί να ανέβει μια παραγωγή. Εχουν γυρίσει διάφορους χώρους στην Αθήνα, άλλους εγκατα-

29 ::: 0(75232/,61(:6 *5

λελειμμένους, άλλους δημόσιους, κάνοντας πρόβες, εξερευνώντας και ακολουθώντας διαδρομές όχι για να φύγουν, αλλά για να μείνουν και να επιμείνουν στο αποτέλεσμα που προσδοκούν. «Οταν διάβασα τα πρώτα κείμενα του Δημήτρη, είπα πως γράφτηκαν για μένα. Ημουν έτοιμη να φύγω για το Βερολίνο και, αν δεν είχε προκύψει η συγκεκριμένη παράσταση, θα το είχα κάνει. Νομίζω πως ήρθε τελικά κάτι πολύ καλύτερο με όλη τη διαδικασία των προβών που συνεχίζει να είναι ταξίδι, παρόλο που καταλήξαμε σε αυτόν εδώ το χώρο», λέει η Υβόννη Τζάθα. Ο Μιχάλης Κουμαριανός από την άλλη δεν αντιμετώπισε την ιδέα ως αυτή της φυγής από τη χώρα, αλλά την παραλλήλισε με το να φεύγεις από

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

μια πιο προσωπική κατάσταση. «Στην ερώτηση αν θα ήθελα να φύγω από τη χώρα απαντάω ναι μεν, αλλά έχω επιφυλάξεις. Δεν ξέρω πώς θα είναι εκεί που θα πάω, πώς θα ζω, πώς θα περνάω, και από την άλλη δεν με κρατάει κάτι εδώ. Μου έκανε εντύπωση το πώς με βοήθησε όλη αυτή η ιστορία». Αρχικά ο Δημήτρης είχε γράψει μόνο τις δύο πρώτες σκηνές. Το κείμενο διαμορφώθηκε στην πορεία μέσα από τις πρόβες, τις συναντήσεις και τις συζητήσεις. «Το έκανα πρώτη φορά αυτό, δεν είχα ένα φινάλε από πριν κι αυτό ήταν μια συνειδητή επιλογή. Θεωρώ ότι το σύγχρονο θέατρο είναι μια φόρμα που εμπεριέχει τη διαδικασία. Δεν μπορεί να είναι ένα κείμενο παγιωμένο εφόσον εί-

μαστε εδώ, είμαστε ζωντανοί και δημιουργούμε στις πρόβες». Ετσι, εμπλέκονται στην εξέλιξη της αφήγησης οι ηθοποιοί και το φινάλε προκύπτει από τη δυναμική της σύνθεσης της ομάδας, από τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ τους καθώς βρέθηκαν να συνεργάζονται χωρίς να έχουν εξαρχής την πρόθεση να γίνουν ομάδα.

Αυτό το σπίτι είναι σαν τη χώρα μας Τους ρωτάω να μου πουν περισσότερα για το πώς προέκυψε τελικά αυτό το σπίτι ως θεατρικός χώρος. «Καθόμουν με τη φίλη μου, τη Λία Λασκαρίδου, σε μια κατάσταση απογοήτευσης που είχε προκύψει από την προσπάθεια ανεύρεσης χώρων», απαντάει η Φρόσω, «όταν τυχαία δύο φίλοι, ο Γιάννης Δημόπουλος και η Αγγελική Μπιρμπίλη, μας πρότειναν αυτό εδώ το σπίτι. Το σπίτι ανήκει στην οικογένεια Βαγιανού, την οποία και ευχαριστούμε. Για εμάς μια τέτοια κίνηση σημαίνει πολλά». Τα παιδιά θεωρούν πως το σπίτι αυτό είναι σημαντικό για έναν ακόμα λόγο έχει πολλά κοινά με τη χώρα μας. Ο Δημήτρης Κουρούμπαλης τα απαριθμεί χαριτολογώντας: «Πρώτον, έχει πάρα πολύ ήλιο, αλλά δεν φαίνεται ποτέ ο ουρανός. Δεύτερον, βρίσκεται σε μια περιοχή όπου όλοι έρχονται για να δουλέψουν ή να διασκεδάσουν, αλλά κανένας δεν θέλει να μείνει. Επίσης, είναι αφημένο στη μοίρα του. Είναι πάρα πολύ όμορφο, αλλά κρύβει παγίδες. Και το κυριότερο: δεν μας ανήκει». Θα ήθελαν αυτή η παράσταση να ταξιδέψει κι αλλού, όπως μια παλιότερη παραγωγή της So7, που πάλι είχε για τίτλο μια ερώτηση: «Εσείς πώς ζείτε; Καλά ή καλύτερα;» και είχε παιχτεί στις Φυλακές Ανηλίκων υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς. «Ηταν η καλύτερη παράσταση της ζωής μας», εξομολογούνται. Τους ευχόμαστε να ακολουθήσουν κι άλλες πολλές ακόμα. Και να έχουν αποτέλεσμα όλες αυτές οι κινήσεις από ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα και πιστεύουν πραγματικά ότι μπορούν να το κάνουν και δεν απογοητεύονται όταν οι γύρω τους τους κατηγορούν πως ανήκουν σε μια άλλη, ρομαντική εποχή. Í©{ Ò ©cÖ © © Ò ¡p © i© © ß © © © ¡ á ¡© © ©{ ᢠ© Ò © pÒ © {â© ßp{ © ß © ¡ ß © © {á © ©Ø á ¡© © © ä p

u

30 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

tÀ´iµt°À mi¹ÀlÀvj´¿si ·isjÀt·jªi

Σήμερα, στις 18 Φεβρουαρίου τα μεσάνυχτα, η ομάδα Oper(O), στο πλαίσιο του Music Box του Εθνικού Θεάτρου, παρουσιάζει μια δική της φρέσκια και ιδιαίτερη πρόταση πάνω στους Μύθους του Αισώπου. Με αφορμή αυτή την παράσταση συναντήσαμε δύο μέλη της ομάδας και μας μίλησαν για αυτή την προτότυπη ιδέα. + ±½ À´r½ Ài ¸ r À o ¸ ± À° r À°¸ ³¸

Αν οι ήρωες των μύθων του Αισώπου μπορούσαν να τραγουδήσουν, ποια άρια θα επέλεγαν; Αυτό το ερώτημα καλούνται να απαντήσουν τα μέλη της ομάδας Oper(O) μέσα από τη νέα τους παράσταση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η ιδέα ανήκει στο ζωγράφο Μανώλη Χάρο, έκθεση του οποίου θα παρουσιαστεί το Σεπτέμβρη στο μουσείο Μπενάκη με θέμα τον Αίσωπο. Ο Μανώλης Χάρος, λοιπόν, παρότρυνε τους Oper(O) να σκεφτούν τι τραγούδια θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν οι ήρωες του Αισώπου. Στην παράσταση ακούγονται μελωδίες μεταξύ άλλων των Berlioz, Bernstein, Mahler, Leοncavallo, οι οποίες συνδυάζονται με τους ήρωες των μύθων. Η ομάδα Oper(O) άρχισε τη δράση της πριν από τρία χρόνια με μια παράγωγη Κάρμεν στο δρόμο. Πρόκειται για μια ομάδα νέων ταλαντούχων λυρικών τραγουδιστών, που με

τις παραστάσεις τους σε χώρους αρκετά διαφορετικούς παρουσιάζουν στο κοινό τη γοητεία της όπερας. Μέσα από τις δουλειές τους προσπαθούν να διώξουν όλες τις συμβάσειςπροκαταλήψεις που έχουν «φορεθεί» σε σχέση με την όπερα, συμβάσεις που απομακρύνουν το κοινό από την ουσία και την απόλαυση της μουσικής. «Τελειώνοντας τις σπουδές μου στο Παρίσι και το Μόναχο και γυρνώντας στην Αθήνα, αντιλήφθηκα την έλλειψη σύγχρονων προτάσεων, αφού το λυρικό θέαμα είναι κρατική υπόθεση μόνο, με ό,τι σημαίνει αυτό. Από την άλλη, υπάρχουν πολλοί νέοι ταλαντούχοι άνθρωποι με όρεξη για δουλεία και όραμα σε σχέση με την όπερα χωρίς διέξοδο. Σε όλο τον κόσμο όμως η όπερα είναι ένα παρεξηγημένο είδος, αφού θεωρείται θέαμα μουσειακό και συντηρητικό», εξηγεί η 27χρονη Eριφίλη Γιαννακοπούλου, ιδρυτικό μέλος της ομάδας,

31 ::: 0(75232/,61(:6 *5

η οποία αποφοίτησε από την Ecole Normale de Musique de Paris και παράλληλα σπούδασε μουσικολογία στη Σορβόννη και το Paris 8. «Τις περισσότερες φορές», συνεχίζει, «ο τρόπος ανεβάσματός της είναι γρήγορος και επιφανειακός, χωρίς ουσία, ενισχύοντας έτσι τη λανθασμένη άποψη του κοινού για αυτήν. Εμείς στους Oper(Ο) αντιμετωπίζουμε την κάθε παράσταση αρχικά ως ένα εργαστήρι σκέψης και δημιουργίας». Τη ρωτάω εάν υπάρχει νέος κόσμος που ενδιαφέρεται να βλέπει όπερα. «Φυσικά, και δεν είναι λίγοι. Τη στιγμή που το θέαμα είναι σύγχρονο και τους αφορά, τους ενδιαφέρει κιόλας».

j ¸Àr Àj À²³¸ Η σκηνοθέτις όλου αυτού του πρωτότυπου εγχειρήματος, η Γιούλη Καλλιβρετάκη αναφέρει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας. «Οταν έχω να παρου-

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

σιάσω ένα θέαμα στο οποίο δεν υπάρχει δραματουργία αλλά μόνο η ιδέα, η έμπνευση, η θέληση και η ανάγκη να ειπωθεί, το δύσκολο είναι πώς αυτό θα στοιχειοθετηθεί. Συνεπώς, η αρχική δυσκολία ήταν το κτίσιμο του θεάματος αλλά και πώς αυτό θα παρουσιαστεί. Σε αυτό το μέρος της δραματουργίας βοήθησε πολύ ο τρόπος συνεργασίας με την ομάδα Oper(O) και τον Μανώλη Χάρο. Περάσαμε αμέτρητες ώρες στα τηλέφωνα, σε συναντήσεις και μεταξύ μας συζητήσεις, προσπαθώντας να σκαλίσουμε βαθιές μας ανάγκες να πούμε κάτι που είναι αρχετυπικό και καλά κρυμμένο μέσα μας». Και όλα αυτά θυμίζουμε ότι γίνονται στο Εθνικό Θέατρο. «Εκτιμώ την προσπάθεια από πλευράς του Εθνικού Θεάτρου για το εγχείρημά του να ανοιχτεί σε κοινό διαφορετικό του καθιερωμένου. Δεν μπορώ παρά να το επικροτήσω», απαντάει η 33χρονη σκηνοθέτις.

Οι μύθοι του Αισώπου βγήκαν από τις μνήμες, ζωντανεύουν και παίρνουν μια άλλη μορφή από αυτή που έχουμε συνηθίσει. «Το εκπληκτικό με τους μύθους του Αισώπου είναι ότι δίνουν απεριόριστο χώρο και ελευθερία για δημιουργία. Μπορεί κανείς να κάνει κοινωνικό, πολιτικό, ψυχολογικό σχόλιο ανάμεσα στις φράσεις τους. Είναι επίσης πολυπρισματικοί. Σου δίνουν την ελευθερία να τους κοιτάξεις από διαφορετικές οπτικές γωνίες και, όπως και να τους δεις, έχεις σίγουρα κάτι να πάρεις», καταλήγει η Γιούλη, ενώ η Εριφίλη συμπληρώνει: «Τα παραμύθια του Αισώπου τα γνωρίζουμε όλοι μας. Χωρίς να ξέρουμε πώς και τι, υπάρχουν μέσα μας. Η παράσταση, λοιπόν, αρχίζει από εκεί και μετά. Ενιωσα ότι ασχολούμαι με ένα κλασικό κείμενο, σύγχρονο, γοητευτικό, κάπου παραγνωρισμένο, αλλά γεμάτο δυνατότητες δημιουργίας».

ÀÀÀÀÀÀÀÀÀnj»imtn¹kts»i°À ÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀÀ°»iÀ °ussjoi Ασυμβατότητες, χαμένα αρχεία και διαρκείς αναβαθμίσεις υπολογιστών ετοιμάζονται να μας πουν αντίο. Το υπολογιστικό σύννεφο αναπτύσσεται και αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε τόσο εμείς, όσο και τα σχολεία, οι δημόσιες υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις. » Ài ­ ³¸Àµ ¸

Κράτα αντίγραφα ασφαλείας πριν χαλάσει ο σκληρός δίσκος, εγκατάστησε προγράμματα που τελικά δεν δουλεύουν, αγόρασε νέο επεξεργαστή, γιατί αυτός που έχεις δεν είναι αρκετά ισχυρός. Οι υπολογιστές υπάρχουν, για να μας διευκολύνουν τη ζωή, πολλές φορές όμως καταφέρνουν εξίσου καλά και να την δυσκολεύουν. Η λύση στα παραπάνω θα μπορούσε να είναι το “cloud computing” ή το «υπολογιστικό σύννεφο» στα ελληνικά, που ήδη έχει μπει στις ζωές μας και τον τελευταίο καιρό απασχολεί όλο και περισσότερο τις εταιρείες πληροφορικής. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Microsoft, ο Steve Ballmer, δήλωσε πως «το 70% των εργαζομένων της εταιρείας στο τμήμα του λογισμικού ασχολείται με το σύννεφο». Γιατί; Επειδή όλοι θεωρούν πως αυτό είναι το μέλλον του χώρου. Ενας κεντρικός υπολογιστής με τεράστια επεξεργαστική ισχύ και απεριόριστο αποθηκευτικό χώρο θα βρίσκεται σε απομακρυσμένες εγκαταστάσεις και οι καθημερινοί χρήστες θα

συνδεόμαστε μαζί του μέσω ίντερνετ. Τα προγράμματα θα μας παρέχονται ως υπηρεσίες, όπως περίπου γίνεται σήμερα με μία ιστοσελίδα. Απλά θα συνδεόμαστε μαζί τους και θα τα δουλεύουμε χωρίς να χρειάζεται να τα εγκαταστήσουμε στον υπολογιστή ή να τα αναβαθμίσουμε μετά από λίγο καιρό. Το Google docs, που σου επιτρέπει να γράφεις κείμενα και να επεξεργάζεσαι υπολογιστικά φύλλα μέσα από την καρτέλα του browser σου, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το Dropbox είναι ένα άλλο, παρέχοντας ελεύθερο αποθηκευτικό χώρο στο ίντερνετ. Απλά ανεβάζεις στην υπηρεσία τα αρχεία σου, έχεις πρόσβαση από όλους τους υπολογιστές αλλά και τα κινητά τηλέφωνα που είναι online και δεν χρειάζεται να ανησυχείς μήπως σου χαλάσει ο σκληρός δίσκος και τα χάσεις. Η ημέρα που το κομπιούτερ μας θα αποτελείται απλά από μία οθόνη που θα συνδέεται στο ίντερνετ πιθανότατα δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Οι ίδιες οι επιχειρήσεις εξάλλου είναι οι

·ªim»¹mj°Àjoiªntµj°

VIRTUAL FIRE

πρώτες που έχουν κάθε λόγο να «σπρώξουν» τη νέα τεχνολογία. Τα οφέλη τους είναι μεγάλα και περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων λιγότερο ρεύμα, φτηνότερη υπολογιστική ισχύ και κυρίως τη δυνατότητα να πληρώνουν μόνο ό,τι χρησιμοποιούν. Ενδεικτική περίπτωση θα μπορούσε να είναι μία φαρμακευτική εταιρεία που θέλει να αποκωδικοποιήσει ένα γονίδιο και για τρεις μήνες χρειάζεται τεράστια ισχύ. Αντί να αγοράζει υπολογιστές και server, οι οποίοι θα της είναι άχρηστοι μόλις τελειώσει την έρευνά της, έχει τη δυνατότητα να νοικιάσει τη δύναμη που θέλει και να πληρώσει σημαντικά λιγότερα χρήματα. Το ίδιο ισχύει και στο θέμα της ασφάλειας. Οι πιθανότητες να βγάλουν κάποιο πρόβλημα οι server της εταιρείας ή να δεχθούν επίθεση από χάκερ και να χαθούν οι πληροφορίες τους είναι πολύ περισσότερες σε σχέση με τους 1.000 λόγου χάρη υπολογιστές της Google, όπου θα φυλάσσονται τα αρχεία. Ο κεντρικός υπερυπολογιστής που εξυπηρετεί τα πάντα γύρω του είναι και εδώ η λύση, ακριβώς όπως συμβαίνει και με το ηλεκτρικό ρεύμα: δεν αγοράζεις μία γεννήτρια, για να έχεις φως, απλά συνδέεσαι με το δίκτυο της ΔΕΗ. Παρόμοια συστήματα, φυσικά, μπορούν να εφαρμοστούν και σε μικρότερες κλίμακες, όπως σε σχολεία και δημόσιους οργανισμούς. Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα παρουσιάστηκαν στο κέντρο καινοτομίας της Microsoft πριν από μερικές ημέρες και δίνουν μία γεύση του τι αναμένεται να συμβεί τα επόμενα χρόνια.

Το πρόγραμμα, που αναπτύχθηκε από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και χρησιμοποιεί το λογισμικό Bing Maps, αφορά την πρόβλεψη και αντιμετώπιση των πυρκαγιών στο νησί της Μυτιλήνης. Δεδομένα όπως ο καιρός, η μορφολογία του τοπίου, η βλάστηση, οι δρόμοι και οι αποθήκες νερού συγκεντρώνονται σε ένα κεντρικό σύστημα. Με τη χρήση ειδικού λογισμικού αναλύονται και γίνεται δυνατό να γνωρίζουν οι πυροσβέστες από πριν πού είναι πιθανό να ξεσπάσει φωτιά, ώστε να λάβουν τα μέτρα τους. Σε περίπτωση που η φωτιά δεν προβλεφθεί (πχ. λόγω εμπρησμού), οι πυροσβέστες οι οποίοι είναι στα κέντρα ελέγχου μπορούν να δουν πάνω σε έναν ηλεκτρονικό χάρτη πού βρίσκονται ανά πάσα στιγμή τα οχήματα και τα αεροπλάνα της υπηρεσίας τους. Ετσι, εντοπίζουν τα κοντινότερα στην απειλή και σχεδιάζουν τις πιο σύντομες διαδρομές για να τα κατευθύνουν και να γλιτώσουν πολύτιμο χρόνο που μεταφράζεται σε λιγότερα καμένα δέντρα και κατεστραμμένες περιουσίες.

LIVE@EDU Το Live@edu της Microsoft είναι μία σουίτα εργαλείων για μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς, που μπορούν να την χρησιμοποιήσουν ανεξάρτητα από το λειτουργικό σύστημα που έχουν στον υπολογιστή ή το κινητό τους τηλέφωνο. Παρέχει εφαρμογές όπως το Word και το Excel, e-mail, αποθηκευτικό χώρο στο ίντερνετ, ειδοποιήσεις στο κινητό τηλέφωνο, blog, βιντεοδιασκέψεις και κοινή χρήση αρχείων. Οι μαθητές έχουν έτσι τη δυνατότητα να κάνουν κοινές εργασίες από το σπίτι και οι καθηγητές να μοιράζουν εκπαιδευτικό υλικό εξοικονομώντας χρήματα όπως αυτά της εκτύπωσης. Το σημαντικότερο όμως είναι πως προσφέρεται εντελώς δωρεάν σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

CITY OF MIAMI Η πόλη του Μαϊάμι χρησιμοποιεί το «σύννεφο» για να προσφέρει στους πολίτες της τη δυνατότητα της ηλεκτρονικής καταγραφής των προβλημάτων τους. Ανάμεσά τους βρίσκονται οι λακκούβες στο δρόμο, τα περιστατικά παράνομης απόθεσης σκουπιδιών ή μπάζων, η μη περισυλλογή απορριμμάτων από τα οχήματα της πόλης, καθώς και η παρακολούθηση της προόδου των εργασιών αυτών. Οι πολίτες χρησιμοποιώντας την υπηρεσία μπορούν για παράδειγμα να τραβήξουν φωτογραφία μία λακκούβα στο δρόμο, να την ανεβάσουν στο δίκτυο, να δώσουν το στίγμα της στο χάρτη και να περιγράψουν το πρόβλημα επακριβώς. Ταυτόχρονα, η πόλη, που ήθελε να μειώσει τα έξοδά της, κατάφερε χάρη στο «σύννεφο» να υλοποιήσει το πρόγραμμα φτηνότερα από κάθε άλλη πιθανή λύση, μιας και δεν αγόρασε καθόλου εξοπλισμό.

ECOSENSE Το EcoSense της Indice είναι ένα σύστημα απογραφής αερίων του θερμοκηπίου που χρησιμοποιείται από οργανισμούς, για να γνωρίζουν το ενεργειακό τους αποτύπωμα. Κάθε επιχείρηση έχει στη διάθεσή της μία σειρά εργαλείων, ώστε να καταγράφει με βάση το πρότυπο ISO σε ποιο βαθμό κάθε υπάλληλός της επιβαρύνει το περιβάλλον (ενδεικτικά συνυπολογίζονται τα συχνά αεροπορικά ταξίδια, οι υπολογιστές σε κατάσταση stand by και η συχνή χρήση αυτοκινήτου) και να προσαρμόσει ανάλογα τις πολιτικές της για την εξοικονόμηση πόρων και ελαχιστοποίηση της επιβάρυνσης. Το περιβάλλον της υπηρεσίας επιτρέπει επίσης στον τελικό χρήστη την εκτέλεση σεναρίων πιθανοτήτων, τα οποία δείχνουν πώς μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά μας μπορούν να έχουν σημαντική διαφορά στην περιβαλλοντική επίπτωση της εταιρείας.

u

34 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

jm»u·¿°j

::: 0(75232/,61(:6 *5

ntuÀjsi

Μερικές φορές η τεχνολογία προλαβαίνει τη φαντασία. Οι υπό δοκιμή 3D εκτυπωτές δεν αποκλείεται σε λίγα χρόνια να παρακάμψουν ολόκληρη την παραγωγική διαδικασία.

·i·tu»°¹ Αθήνα, οδός Ερμού, χειμώνας του 2022. Περίοδος εκπτώσεων. Ο λατερνατζής ανεβοκατεβαίνει τον άλλοτε πολύβουο πλακόστρωτο δρόμο. Τριγύρω του δεν υπάρχει ψυχή. Οχι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ο Θεός να έχει καλά την τρόικα (sic), αυτή την ξεπεράσαμε. Ο κόσμος πλέον δεν βγαίνει έξω για τα ψώνια του, μιας και μπορεί να έχει ό,τι λαχταρά η ψυχούλα του, εκτυπώνοντάς το στο σπίτι του. Και αν αυτό για την τρόικα σάς φάνηκε κακόγουστο αστείο, το ενδεχόμενο να εκτυπώνετε τα παπούτσια που θα φοράτε σε μερικά χρόνια από τώρα μην σας φαίνεται καθόλου απίθανο. Υπάρχουν ήδη πανεπιστημιακά ιδρύματα και καινοτόμες επιχειρήσεις που προσπαθούν να αντικαταστήσουν τη μαζική παραγωγή προϊόντων, όπως αυτή προέκυψε από τη βιομηχανική επανάσταση του 18ου αιώνα, και να στραφούν στην... εκτύπωσή τους. Με την ίδια λογική, δηλαδή, που τόσα χρόνια χρησιμοποιούσαμε εκτυπωτές inkjet ή laser, για να τυπώσουμε έγγραφα και φωτογραφίες, από εδώ και στο εξής θα μπορούμε να δίνουμε «σάρκα και οστά» σε οποιοδήποτε αντικείμενο κατεβάζει ο νους μας, εκτυπώνοντάς το. Στο τελευταίο του τεύχος το περιοδικό ‘‘The Economist’’ ασχολείται με το φαινόμενο της τρισδιάστατης εκτύπωσης. Ολόκληρο το εξώφυλλό του, μάλιστα, καλύπτεται από την εικόνα ενός στραντιβάριους που δημιουργήθηκε εξολοκλήρου από 3-Dimensional (3D) εκτυπωτή. Οπως και οι απλοί εκτυπωτές, έτσι και οι αντίστοιχοι 3D διαθέτουν ακροφύσια. Οι οποίοι, όμως, αντί για μελάνι «ψεκάζουν» πλαστικό, μέταλλο, γυαλί ή άμμο. Και με τη βοήθεια του κατάλληλου λογισμικού, δίνουν την τελική μορφή σε οποιοδήποτε σχήμα ή αντικείμενο επιλεχθεί. Ιατρικά εμφυτεύματα, κοσμήματα, τμήματα αμαξώματος για αγωνιστικά αυτοκίνητα, γλυπτά, μέρη για τους «σκελετούς» αεροπλάνων και κινητά τηλέφωνα αποτελούν σήμερα μερικά από τα δημιουργήματα των «3D εκτυπώσεων». Οι πιο αισιόδοξοι πιστεύουν πως στα επόμενα χρόνια οι εκτυπωτές αυτού του είδους θα είναι σε θέση να χρησιμοποιούνται ακόμα και για ολόκληρες ανεγέρσεις οικοδομών. Και ενώ πριν από περίπου μια δεκαετία αυτού του είδους οι εκτυπωτές χρησιμοποιούνταν μονάχα για την κατασκευή πρωτοτύπων (πχ. μακέτες), πλέον μπορούν και καλύπτουν τις ανάγκες της μαζικής παραγωγής, παράγοντας εκατοντάδες ή και χιλιάδες τελικά προϊόντα σε λίγες μόνο ώρες ή ημέρες. Σύμφωνα, μάλιστα, με όσους καταπιάνονται με τις τρισδιάστατες εκτυπώσεις, το όφελος που προκύπτει από τη χρήση τους είναι δεδομένο. Είναι σε θέση να μειώσουν σε μεγάλο βαθμό το κόστος παραγωγής, ενώ παράλληλα μπορούν να «φέρουν εις πέρας αποστολές» που απαιτούν τεράστια λεπτομέρεια. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού λειτουργούν ήδη εταιρείες οι οποίες δέχονται παραγγελίες από το κοινό και «εκτυπώνουν» τις εξατομικευμένες του επιθυμίες. Ποιος να μας το έλεγε πως μία μέρα οι παραγγελίες μέσω υπολογιστή θα μας φανούν παρωχημένες και ότι θα φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε download τα αγαπημένα μας προϊόντα... Ετσι απλά. Πατώντας το πλήκτρο... “type”. s ± Àª

t°t lÀiª´ i· À»ls µmªjstn·´ Πόσο απέχει ο θρίαμβος από την ταπείνωση; Το παραδοσιακό ντέρμπι των αιωνίων θα φέρει ξανά στο προσκήνιο την υπερβολή που γεννιέται από το ποδόσφαιρο, θα δοξάσει τους νικητές και θα καταδικάσει τους ηττημένους. Στις 18 Δεκεμβρίου χιλιάδες αγανακτισμένοι οπαδοί του Παναθηναϊκού έμπαιναν στο Ολυμπιακό Σταδίο με άγριες διαθέσεις, μη μπορώντας να δεχτούν ότι η ομάδα τους έχασε από τον συνονόματο του «εχθρού», Ολυμπιακό Βόλου. Ενα μήνα αργότερα, στις 23 Ιανουαρίου, ο Παναθηναϊκός αποδίδοντας θλιβερό ποδόσφαιρο άφηνε δύο βαθμούς στη Νέα Σμύρνη, μαζί και τις όποιες ευκαιρίες είχε να διεκδικήσει για πρώτη φορά μετά το 1995 ένα δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα. Σήμερα, 18 Φεβρουαρίου, παραμονή του “derby of eternal enemies”, όπως έμαθαν και τα ξένα μέσα να το χαρακτηρίζουν, ο Παναθηναϊκός πηγαίνει στο πάντα αφιλόξενο Φάληρο νιώθοντας σχεδόν φαβορί απέναντι στον Ολυμπιακό, με μόνη έγνοια αν το «διπλό» που θα πάρει, θα του είναι αρκετό για να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Περίεργα πράγματα; Οχι. Στο ποδόσφαιρο (όπως η Μάντσεστερ «γυρνάει» έναν τελικό σε δυο λεπτά) όλα αλλάζουν. Στον Ολυμπιακό, οι αναμνήσεις του φριχτού περσινού χειμώνα, της πέμπτης θέσης στα play-off και του αποκλεισμού από τη Μακάμπι σβήστηκαν σαν να μην ήρθαν ποτέ. Το μήνυμα «αισιοδοξία» κατασπαράχτηκε λαίμαργα στον Πειραιά σαν σπάνια λιχουδιά και πάνω σε αυτό χτίστηκε μια καινούργια, υγιής ομάδα. Οι εκδηλώσεις οργής για την περσινή ομάδα έγιναν ένα τσούρμο «περασμένες-ξεχασμένες» φράσεις. Πόσο απέχει ο ενθουσιασμός από το να μετατραπεί ξανά σε οργή; Λίγο. Ενα γκολ ίσως. Μια ήττα χωρίς ιδιαίτερη σημασία από τον αιώνιο αντίπαλο. Θα αρχίσουν τότε να αρρωσταίνουν οι πέριξ της ομάδας ότι ο Βαλβέρδε δεν φτιάχνει ομάδες που αντέχουν στα ντέρμπι. Αντιστοίχως στον Παναθηναϊκό, η ήττα, εκτός από τη σφραγίδα σε ένα χαμένο πρωτάθλημα, θα θέσει και ένα ακόμα πρόβλημα στα διοικητικά του. Πρωτοφανώς, το ποιος είναι πρόεδρος όπως και η οικονομική βιωσιμότητα της ομάδας εξαρτώνται από τα αποτελέσματα στο γήπεδο. Την επομένη του ντέρμπι θα βγουν συμπεράσματα. Ολα θα αλλάξουν πάλι. Τον ενθουσιασμό των πρωτοσέλιδων θα διαδεχτούν ύμνοι ντροπής. Επειδή στο ποδόσφαιρο κυριαρχεί το πάθος και η υπερβολή, όπως ακριβώς και στην ελληνική κοινωνία, όλα απέχουν λίγο. Αλλοτε λίγους μήνες και άλλοτε δευτερόλεπτα. Αλλοτε εκατοστά και άλλοτε... λίγα χιλιόμετρα: όσο απέχει δηλαδή η Αρλ από την Γκρενόμπλ: όσο απέχει η γενέτειρα του Τζιμπρίλ Σισέ από του Ραφίκ Τζεμπούρ. Δυο Αφρικανοί γεννημένοι σε γειτονικές πόλεις της Νότιας Γαλλίας, που θα μπορούσαν να είναι φίλοι ή συμπαίκτες, που θα μπορούσαν να έχουν βρεθεί στην ίδια ακαδημία και να παίζουν στα καλύτερα πρωταθλήματα, θα βρεθούν αντίπαλοι στο ντέρμπι της Σούπερ Λιγκ. Ο ένας, ο Γάλλος του Παναθηναϊκού ήταν ο σκόρερ του ντέρμπι του πρώτου γύρου. Πόσο απέχει το να σκοράρει ξανά και να γίνει ο δήμιος του Ολυμπιακού; Λίγο. Ο άλλος, ο Γαλλοαλγερινός του Ολυμπιακού ήταν σκόρερ με τη φανέλα της ΑΕΚ στο ντέρμπι του πρώτου γύρου. Πόσο απέχει το να ξανασκοράρει κατά του Παναθηναϊκού με δεύτερη φανέλα σε μια χρονιά; Λίγο. Επειδή ό,τι γίνεται και ό,τι δεν γίνεται, απέχει λίγο. Μικρές παραλλαγές, μεγάλες αποκλίσεις. i ¼

v¹´¹j°ÀÀ ¹¨ Ë ¨ ËÑ Æ Æ ¨ ¨.OKIA¨ Ç ¨² Æw¨ ¨Æ¨ Ê ¨ È ¨ ¨ -ICROSO˞¨ ¨¶wÅ Ñ ¨ É Æ ¨ ¨ Ç ¨ Æ Æ ¨ ¨ É ¨ ¨ ¨ Æ ¨Ð¨Ñ Ë ¨ Å ¨ ¨ ¨ Æ ¨ Ê Ñƨ ¨ ÑÆwÆ É¨w ÇÆ ¨ ¨SMARTPHONE¨ ¨ ƨ Æ Ñ Ê¨7INDOWS¨0HONE¨ ¨ÑÉ ¨w Æ wÅ ¨ ¨ ɨ ¨'OOGLE¨ ¨!PPLE

µ ¨ÑÉ ¨Ñ Å ¨ ÆË ¨Ñ ¨ É ¨ É ¨ ƨw ʨ ʨ Æw Ê Ê¨ ¨ Æ ÑÅ Æ Å ¨ ƨ ¨ ¨ ¨ wÉ ¨ Ë ¨ ¨¸Ç ¨ ¼Ê ¨µ Ũ ¨ Å ¨ ¨ È ¨w Ç ¨ Æ Å¨ ¨ Ũ wʨ ¨ Æ Ç ¨ Å

½ Å ¨ Å Æ Æ ¨ ¨z Ç ¨Ç ¨ ¨ Ç ¨ Æ ¨ ¨ ÑÅ ¨ÑÉ ¨ w ¨ É ¨Ñ ¨ Æ ÑȨ ¨ Ñw È ¨ ¨ Ê ¨ wʨ ƨ ÆÑ Ñʨ ¨wÊ ¨ Æ ¨¼wÆ Æ É ¨w ¨Ñ ˨ ¨ ¨ ¨ Æ ÉÆ ¨ Æ ¨ ¨Çw ¨ ¨wÊ ¨ ¨ Ñw Ç ¨ ÊÑ ¨ È Æ ¨ wÉ ¨ Æ ¨ÑÊ Æ¨ Éw ¨ ¨ Æ Å Æ ¨ ¨ ÆË

À´j¯j¹°

Ài ­ ³¸Àµ ¸

Æ ¨ ¨ÑÅ ¨wÆ ¨Ç ¨ Ë ¨ Ç ¨ÑÇ ¨ wʨ ¨ É ¨c6¨FOR¨6ENDETTAi ¨ Ç ¨ ¨ÆÑÅ ¨ !NONYMOUS¨ Æ ¨Ñw Æ Å¨ wʨ È ¨ ¨ ¨ Ñ Æ Å¨ É ¨'OYA¨ ¨¶ É ¨ É ¨ Æ ¨ ÑÆ˨ Æ ¨ É ¨Æ¨ w Ê ¨ ÊÑÆ ¨c3INDE¨,AWi ¨wÆ ¨ É ¨w Å ÆÑ ¨ ¨ Å Ñ ¨ÑÇ ¨É

Ëw Æ ¨ Å ¨ Æ wÉ ¨Ñ ¨w Æ Æ È¨ ƨ ÊÑƨwÆ ¨Æ ɨ ¨w ÑÉ ¨ ¨y É ¨¹ ¨ Ç ¨ ¨ É ¨ ÆÑÅ ¨w Æ Å ¨ Ñ Ê¨ w È Ñ ¨ Æ ¨ Æ Ñʨ ¨ ¨ ¨ Å ¨ w Çw ¨ Ë ¨ ¨ É ¨ Æ ¨ Æ ÆËÑ Æ ¨ ¨ ¨ Ê

x

38 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

o ¸ ±¸ Àn¸ ±¸Àm¸ r

::: 0(75232/,61(:6 *5

iniª»¿´lÀ·t´l

¼ rÀ À¸ ¸ ® À i ³ ¸ ­ À·¸ ¸­r

·iªi´¹j°Àu·iªvtus X Αλαλούμ στην κυβέρνηση έφεραν τα απόνερα της συνέντευξης των «3» της τρόικας, των δανειστών μας. Ηταν που ήταν, ήρθε και αποσυντονίστηκε πλήρως το σύστημα επικοινωνίας.

X Ο εντιμότατος κύριος spokesman στα δύσκολα μονοπάτια της after ενημέρωσης. Σαν τον γλυκύτατο Ζαν Κλοντ (Μάκης Παπαδημητρίου) στα τηλεοπτικά «Μαύρα Μεσάνυχτα». Δεν ξέρω αν φταίει η βαλεντίνειος επιρροή για τον ολοκληρωτικό αποσυντονισμό, αλλά για δείτε που κατέληξε ο Παπαδημητρίου... Anyway.

X Μες στα μέλια και η ΝΔ. Η νέα κάτοικος της Συγγρού έσπευσε να τονίσει πως πρώτη είχε την... ιδέα με την τύχη των ακινήτων του δημόσιου χαρτοφυλακίου. Well. Ανεξαρτήτως του επιθετικού χαρακτηρισμού (πώληση, εκποίηση, ξεπούλημα, αξιοποίηση, αποτελεσματική διαχείριση, κλπ.), το συνολικό ποσό παραμένει όλως τυχαίως το ίδιο: 50 δις! Αναρωτιέμαι, από πού κάνουν copy-paste όλοι τους; X Από την άλλη, όλοι ξαφνικά μεταμφιέστηκαν σε πατριώτες. Αλλωστε, σηκώθηκε και η μπάρα στα διόδια. Μέρες Τριωδίου, θα πείτε, και όλα επιτρέπονται. Ακόμη και το κοστούμι του πατριω-

τισμού. Το τελευταίο έχει την τιμητική του. Οπως και εκείνο του Αρκά-υπουργού!

X Ρέππας και τα μυαλά στις μπάρες! Πληροφορίες λένε πως, αν τη βγάλει καθαρή με το «Δεν πληρώνω-Δεν πληρώνω», θα ξαναφήσει μουστάκι...

X Τίποτα, πάντως, δεν φαίνεται να σταματά τους Atenistas. Η παρότρυνση του εκπροσώπου της Κομισιόν Σερβάς Ντερούζ στην τρόικα για εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις συσσώρευσε ικανό απόθεμα προβληματισμού σχετικά με την τύχη, για παράδειγμα, των παραλιών. Οι τελευταίες μπορεί να περάσουν (καταπατημένες και μη) και με τη βούλα σε συνδυασμένα συμφέροντα ιδιωτών, αλλά τα σκουπίδια θα μείνουν πίσω στη θέση τους. Οπως λέει και ένας φίλος, «αυτά είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας των κατά τόπους ακτιβιστών και δη των Atenistas».

X Η Αίγυπτος! Το καλύτερο παράδειγμα για τις εναλλαγές στο σύγχρονο μεταβαλλόμενο κόσμο. Με την... απόσυρση Μουμπάρακ έχουμε μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη: παραδίδει την εξουσία η Αστυνομία και βάζει πόδι ο Στρατός.

X Πόδι βάζει και ο Γ. Παπανδρέου στην πώληση δημόσιας γης. «Δεν πουλάω, δεν πουλάω!»

X Ολική σύγκρουση με τη κυβέρνηση προαναγγέλλει ο γκεβαρικός της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας Φωτόπουλος. Τα «ρετιρέ» του αείμνηστου στα... «υπόγεια με θέα». Τώρα που το κίνημα «Δεν πληρώνω-Δεν πληρώνω» από τα διόδια και τα εισιτήρια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς επεκτείνεται και στα γκισέ για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού! Με τούτα και με εκείνα, μπορεί να την πάρουν και... τσάμπα!

X Λες να πάμε σε εκλογές; Ημαρτον...

X Ωρα μηδέν σε κάθε περίπτωση για τα σκουπίδια στην Αττική. Οπως και με τους μετανάστες, «από το σπίτι μου μακριά και όπου άλλου θέλετε».

X Ipod, σκούπα και... φιλότιμο. Παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας!

ΥΓ: Προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Ο Παπαδημητρίου φιλιέται στο στόμα με τον Μοθωναίο. Επί σκηνής. Στο “Cock”.

u

39

::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

¼lnt»¹mj°Àtª²t·j»i´¹j° Ο «φύλακας-άγγελος» των Αθηναίων ποδηλατών και πρόσφατα εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος, Γιώργος Αμυράς, «ξεδιπλώνει» μερικές από τις σκέψεις του στην Metropolis. » ÀÀs ± Àª Το ζήτημα της αστικής κινητικότητας και γενικότερα της δημιουργίας μιας περισσότερο ανθρώπινης πόλης, είναι ένα θέμα που… πονάει. Η ενασχόληση ολοένα και περισσότερων συμπολιτών μας με την περιβαλλοντική ατζέντα, κεντρίζει το ενδιαφέρον αυτών που κάθονται γύρω από τα τραπέζια των αποφάσεων. Οι τελευταίοι, βασιζόμενοι σε ψηφοθηρικά κίνητρα «τάζουν λαγούς με πετραχήλια», επιδιώκοντας την εύνοια του συγκεκριμένου target group. Εξαγγελίες επί εξαγγελιών, ποθητοί στόχοι, σχεδιασμοί και «πράσινες» προτάσεις δίνουν και παίρνουν τα τελευταία χρόνια, χωρίς ωστόσο να βλέπουμε κάτι δραστικό να αλλάζει στη καθημερινότητά μας. Εδώ και δύο μήνες, ωστόσο, ένας νέος άνθρωπος που απέχει πολύ από το πρότυπο του χαρτογιακά - πολιτικού, κέρδισε την εμπιστοσύνη των πολιτών της πρωτεύουσας και έκτοτε συμμετέχει στη διαμόρφωση των αθηναϊκών πραγμάτων. Πρόκειται για τον Γιώργο Αμυρά. Δημοσιογράφος, ακτιβιστής και επικεφαλής του συνδυασμού «Επιμένουμε Αθήνα», κατάφερε και συγκέντρωσε το 7,3% στο Δήμο της Αθήνας. Δίχως κομματικές αβάντες και εξασφαλισμένους οικονομικούς πόρους, σαγήνευσε με το όραμά του για μία νέα πόλη. Αυτή που θα είναι γεμάτη από τα λεγόμενα «5Π», ήτοι: Πεζοδρόμια, Ποδήλατα, Πράσινο, Πάρκινγκ, Πολιτισμό. «Ας είναι καλά το διαδίκτυο», μου ανέφερε όταν τον ρώτησα πού πιστεύει ότι οφείλεται η επιτυχία του προεκλογικού του αγώνα. Ενός αγώνα που φέρνει ήδη τα πρώτα αποτελέσματα, μιας και μόλις πριν από μερικές ημέρες έλαβε σάρκα και οστά μία από τις βασικές διεκδικήσεις των Αθηναίων ποδηλατών. «Καταφέραμε και πετύχαμε τη δοκιμαστική εφαρμογή ενός μέτρου που θα επιτρέπει τη χρήση του Μετρό από ποδηλάτες και μάλιστα δωρεάν. Οπως συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, τα ποδήλατα θα μπαίνουν στον τελευταίο συρμό κάθε τρένου ανά δύο. Ωστόσο, ευελπιστούμε πως η επιτυχία του συγκεκριμένου μέτρου θα διευρύνει μελλοντικά τον αριθμό των ποδηλατών που θα μπορούν να μετακινηθούν ανά συρμό». Ο νεοεκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος δεν θα μπορούσε παρά να συνεργάζεται άριστα με

συλλογικότητες ποδηλατών και κινήματα, όπως οι «ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ», τα “FREEDAY” κά. Αφού μίλησε με τα καλύτερα λόγια για το δυναμισμό που επιδεικνύουν στις κοινωνικές τους παρεμβάσεις, αναφέρθηκε και στη διεύρυνση της συνεργασίας τους. «Με οδηγό την αυτορρύθμιση, θα δώσουμε όλοι μαζί το παρόν κατά τις ημέρες και ώρες εφαρμογής του μέτρου σε όσο το δυνατόν περισσότερους σταθμούς, για να ενημερώσουμε τον κόσμο και να διασφαλίσουμε την ορθή του εφαρμογή». Η κουβέντα αναπόφευκτα πήγε και στο εάν χρησιμοποιώ ο ίδιος ποδήλατο. Οταν του ανέφερα πως η ιδιότητά μου ως ποδηλάτης έπαψε με την κλοπή του mountain bike μου, με προέτρεψε να ρίξω μια ματιά στο www.cityofathens.gr, όπου

υπάρχει αρχείο φωτογραφιών με κλεμμένα ποδήλατα. Πέρα από αυτά, με ενημερώνει πως «πρόσφατα βρέθηκαν στοιβαγμένα και άλλα 200 ποδήλατα στην αποθήκη του τομέα καθαριότητας. Από εκεί μπορεί να περάσει όποιος έχει χάσει το ποδήλατό του και με τη χρήση κάποιων αποδεικτικών στοιχείων που επιβεβαιώνουν την κυριότητά του, μπορεί να το πάρει πίσω». Μάλιστα, προκειμένου να περιοριστεί το φαινόμενο των κλοπών, έχει ζητήσει ήδη την τοποθέτηση ειδικών μπαρών ασφαλείας έξω από τους σταθμούς του Μετρό και σε κομβικά σημεία της πόλης. Σε αυτή την κατεύθυνση, συνεργάζεται με τον αντιδήμαρχο και υπεύθυνο για την δημοτική αστυνομία, Τάσο Αβραντίνη, προωθώντας την εφαρμογή ενός ακόμη καινοτόμου μέτρου. Αυτού της εθελοντικής χρήσης ποδηλατών από τους δημοτικούς αστυνόμους. «Πέραν του ότι θα διευρύνει την επιχειρησιακή τους ετοιμότητα, η μετακίνηση των δημοτικών αστυνόμων με ποδήλατο θα λειτουργήσει και σε συμβολικό επίπεδο, παρακινώντας ακόμα περισσότερους πολίτες να κινηθούν με αυτό τον τρόπο». Το μέτρο αναμένεται να εφαρμοστεί τις επόμενες ημέρες και αυτό που μένει πλέον είναι να δούμε επιτέλους να «φυτρώνουν» στην πόλη μας ποδηλατόδρομοι. Σύμφωνα με τον Γιώργο Αμυρά, προτάσεις και μελέτες οι οποίες έχουν επανειλημμένα κατατεθεί, υπάρχουν. Αυτιά να τις ακούσουν, όμως;

21 |Á |

40 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

oimt°Àj·¹À

Την επανάσταση στις κάμερες των κινητών τηλεφώνων θέλει να φέρει η Pelican Imaging, μία εταιρεία με έδρα την Καλιφόρνια που ειδικεύεται στην κατασκευή αισθητήρων. Για να το καταφέρει, στη θέση του κλασικού φακού βάζει 25 μικροκάμερες οι οποίες τραβούν ταυτόχρονα πολλές εικόνες και στη συνέχεια τις συνθέτουν σε μία υψηλής ποιότητας με τη χρήση κατάλληλου λογισμικού. Οι εκπρόσωποι της εταιρείας δήλωσαν χαρακτηριστικά ότι δεν πρόκειται να μπουν στο κυνήγι των διαρκώς περισσότερων μεγαπίξελ, όπως μέχρι στιγμής γίνεται, καθώς έτσι δεν βελτιώνεται η ποιότητα της εικόνας. Αντίθετα, θα ρίξουν το βάρος τους στο να ταιριάξουν όσο το δυνατόν καλύτερα τους φακούς και τους αισθητήρες μεταξύ τους. Ας ελπίσουμε ότι θα το καταφέρουν και ότι μία ημέρα θα μπορείς να πας εκδρομή χωρίς να σκας, επειδή ξέχασες να πάρεις μαζί την compact φωτογραφική μηχανή σου. pelicanimaging.com

::: 0(75232/,61(:6 *5

j˹j˹jªvj»i¹ Στις 3 Απριλίου αναμένεται να κυκλοφορήσει στην αγορά το iPad 2, σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων από το εξωτερικό. Αν τελικώς επιβεβαιωθούν, θα είναι σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου μοντέλου της εταιρείας, κάτι που πράγματι συμβαδίζει με την τακτική της. Εμφανισιακά θα είναι αισθητά λεπτότερο και ελαφρύτερο από το τωρινό και θα ενσωματώνει στην μπροστινή πλευρά τουλάχιστον μία ακόμη κάμερα για βιντεοκλήσεις. Θα διαθέτει επίσης περισσότερη μνήμη και ένα καλύτερο chip γραφικών, αλλά η ανάλυση της οθόνης δεν θα διαφέρει σημαντικά από το πρώτο iPad. Η Apple πρόκειται να δώσει μεγάλο βάρος στην προώθησή του, αφού μέχρι στιγμής έχει πουλήσει 14,8 εκατ. ταμπλέτες με κέρδη που ξεπερνούν τα 4,6 δισ. Στόχος της για το 2011 είναι να ξεπεράσει τα 27 εκατ. κομμάτια. www.apple.com

lÀ°j¹ªiÀ»l° Στηρίζοντας το δικό της λειτουργικό σύστημα, το webOS, η HewlettPackard ανακοίνωσε την κυκλοφορία της νέας ταμπλέτας της με το όνομα TouchPad Tablet. Διαθέτει οθόνη 9,7 ιντσών με ανάλυση 1024x768, διπλοπύρηνο επεξεργαστή Qualcomm Snapdragon APQ8060 χρονισμένο στα 1,2GHz, ενσωματωμένο αποθηκευτικό χώρο 16GB ή 32GB, μια micro-USB θύρα, Bluethooth 2.1+EDR, μπροστινή κάμερα, αισθητήρα φωτός, γυροσκόπιο, επιταχυνσιόμετρο, πυξίδα και GPS (μόνο στο μοντέλο με το 3G). Οι διαστάσεις του είναι 242x190x13,7 χιλιοστά και το βάρος δεν ξεπερνάει τα 740 γραμμάρια, τη στιγμή που το μεγάλο βάρος της εταιρείας πέφτει στην υποστήριξη “αληθινού multitasking”, όπως ανέφερε στην παρουσίασή της. Η αλήθεια είναι πάντως πως η προσπάθειά της θα είναι αρκετά δύσκολη απέναντι στη δυναμική του Android και του iOS. www.palm.com

jsiÀmi´¿¼¹t À·t´´j°À¼usi»t»l»j° Εχοντας γεμίσει το σαλόνι μου με πολύμπριζα και στριμωγμένες ηλεκτρικές συσκευές, έμεινα με ανοιχτό το στόμα βλέποντας το καλώδιο της Connect Design. Βασισμένο σε μια απλή ιδέα που σε κάνει να απορείς πώς δεν το σκέφτηκε κανείς άλλος νωρίτερα, συνδέεται με μία πρίζα και δίνει πολλαπλές εξόδους σε ίση απόσταση μεταξύ τους. Καλύπτει έτσι ολόκληρο το χώρο, για να μπορείς να βάλεις όπου θέλεις μέσα στο δωμάτιο, φωτιστικά, τηλεοράσεις, ραδιόφωνο και λοιπές συσκευές χωρίς να γεμίζει ο τόπος μπαλαντέζες. Είναι διαθέσιμο σε τρία χρώματα (μπλε, λευκό και ροζ), για να το ταιριάξεις με τον τοίχο σου και σε μήκη 2, 3 και 5 μέτρων. Μοναδικό μειονέκτημά του είναι πως είναι κατασκευασμένο προς το παρόν μόνο για τις αμερικανικού τύπου πρίζες, ωστόσο με λίγη καλή θέληση και μερικούς αντάπτορες όλα φτιάχνουν. connectdesign.co.kr

&!#%"//+À ·is»tuÀ mi¹À·is»i Νιώθεις ότι το Facebook έχει γίνει κομμάτι της ζωής σου και θέλεις να είσαι μόνιμα συνδεδεμένος με την υπηρεσία οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι; Τότε έχεις κάθε λόγο να λατρέψεις τα δύο νέα τηλέφωνα της βρετανικής INQ, το Cloud Touch και το Cloud Q. Και τα δύο έχουν κατασκευαστεί με πρωταρχικό σκοπό τους να είσαι διαρκώς δικτυωμένος, για να μαθαίνεις πρώτος όλα τα νέα των φίλων σου. Ετσι, με το που τα ξεκλειδώνεις, δεν βλέπεις μπροστά σου κάποιο μενού, αλλά το wall σου, τα μηνύματά σου και όλους όσοι είναι συνδεδεμένοι για chat. Για να χρησιμοποιήσεις όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες τους χρειάζεται να πατήσεις ένα ειδικό κουμπί, όπως και για να μπορέσεις να πάρεις τηλέφωνο. Και τα δύο «τρέχουν» λειτουργικό σύστημα Android, με το Cloud Touch να αναμένεται να είναι διαθέσιμο τον Απρίλιο και το Cloud Q κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι. www.inqmobile.com

41

j ½³ ¸ Ài ­ ³¸ Àµ ¸ ÀÀÀÀÀagiannopoulos@metropolisnews.gr ::: 0(75232/,61(:6 *5

i·tÀ»tÀ°·¹»¹ÀntuÀ²iÀ¶µ¿

Στόχο να μας καταστρέψει φαίνεται πως έχει βάλει η Konami. Δεν έφτανε που μας κυνηγάνε γνωστοί και φίλοι, επειδή όλη την ημέρα καθόμαστε σπίτι και παίζουμε PES 2011 στις κονσόλες, τώρα θα μπορούμε να απολαμβάνουμε τον τίτλο όπου και αν πάμε, μιάς και κυκλοφόρησε και για Android συσκευές. Το παιχνίδι, για να είναι απλό σε όσους χρήστες δεν έχουν συνηθίσει να δουλεύουν σε οθόνη αφής, χρησιμοποιεί το σύστημα χειρισμού True Flow, ενώ περιλαμβάνει όλες τις διοργανώσεις της UEFA. Ανάμεσά τους βρίσκεται το Champions League, το Europa League αλλά και ο τελικός του UEFA Super Cup. Η τιμή του είναι 4,99 ευρώ και το μέγεθος του αρχείου -που μπορείς να κατεβάσεις από το κατάστημα των εφαρμογών του Android- 2,3Megabyte. market.android.com

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

¶ªi°»lªi°Àiu»tm¹sl»tu Οταν κολλάς το πρωί στην κίνηση της Κηφισίας, ο χρόνος για να φτάσεις στον προορισμό σου μπορεί να επιμηκυνθεί κοντά στο άπειρο. Γι’ αυτό πρέπει να είσαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο, ακόμα και για να φτιάξεις καφέ ή να ζεστάνεις νερό για τσάι μέσα στο αυτοκίνητό σου, για να περάσει η ώρα ευχάριστα. Αυτό ακριβώς κάνει ο βραστήρας-καφετιέρα της Design GO που κοστίζει 24 ευρώ και συνδέεται μέσω ειδικού αντάπτορα με την πρίζα του αυτοκινήτου (αυτή που κρύβει ο αναπτήρας πάνω στο ταμπλό). Ετσι, δεν θα ανησυχείς μήπως δεν προλάβεις να απολαύσεις το γαλλικό σου πριν φύγεις από το σπίτι, αφού θα τον έχεις μαζί φρέσκο-φρέσκο. Τώρα, πού θα τοποθετήσεις τη συσκευή είναι ένα θέμα, αλλά μπροστά σε ένα τόσο χρήσιμο και μεγαλειώδες γκάτζετ, ξηλώνεις το ντουλαπάκι στην ανάγκη. www.design-go.com

t´j°Àt¹ Àjm·tn·j°Àv¿ªisj Η λογική του «όλα σε ένα» φαίνεται πως σταδιακά επικρατεί και στις τηλεοράσεις, με τη Sony να ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει μέσα στον επόμενο μήνα τρία μοντέλα της με ενσωματωμένο σκληρό δίσκο. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τρεις Bravia 22, 32 και 40 ιντσών οι οποίες θα είναι εφοδιασμένες με αποθηκευτικό χώρο 500GB για να μπορείς να γράφεις απευθείας τις εκπομπές της τηλεόρασης που δεν θέλεις να χάσεις. Λες οριστικό αντίο δηλαδή στα βίντεο και στα DVD Recorder και εξοικονομείς πολύτιμο χώρο μέσα στο σαλόνι σου. Το μεγαλύτερο μοντέλο της σειράς θα είναι επίσης εφοδιασμένο με LED οθόνη, διπλό ψηφιακό TV Tuner, θύρα Ethernet, 2 ηχεία 10Watt και τρεις θύρες HDMI. Οι τιμές πάντως και των τριών θα είναι τσιμπημένες, καθώς θα κοστίζουν 1.100, 1.340 και 1.800 δολάρια αντίστοιχα. www.sony.jp

i ¶tu¶tukj´i Αν η Apple έπαιρνε ένα ευρώ για κάθε άχρηστο περιφερειακό που κατασκευάζεται για τις συσκευές της, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα έβλεπε τα κέρδη της να αυξάνονται κατά 100%. Το ακουστικό Arkvanary ΙΙ της Arkwhat είναι ένα από αυτά και παραπέμπει στις βουβουζέλες που μισήσαμε το καλοκαίρι στα γήπεδα της Αφρικής ή -αν θέλεις να είσαι ευγενικός- σε παλιό γραμμόφωνο. Δουλειά του είναι να δώσει μια ρετρό αίσθηση στο αγαπημένο σου iPhone και να δυναμώσει -όχι και τόσο πολύ- τον ήχο του κινητού εφαρμόζοντας στο κάτω μέρος της συσκευής. Στην ουσία είναι λίγο έως πολύ άχρηστο, εκτός και αν το έχεις μόνο για διακόσμηση μέσα στο δωμάτιο. Σε περίπτωση βέβαια που το έχεις ερωτευτεί, κοστίζει μόλις 13 δολάρια και είναι διαθέσιμο σε 7 χρώματα: πορτοκαλί, μοβ, πράσινο, μαύρο, μπλε, ροζ και λευκό. arkwhat.com

oj¯jÀntuÀsiÀ·jª·i»¿ Κάθε λάτρης της περιπέτειας, πριν ξεκινήσει τις... αποστολές του, πρέπει να σιγουρεύεται πως είναι εφοδιασμένος με τον απαραίτητο εξοπλισμό. Από αυτόν δεν μπορεί να λείπει και ένας φακός για το βράδυ, ο οποίος όμως θα προσαρμόζεται πάνω στο κεφάλι, ώστε να μένουν τα χέρια ελεύθερα για δράση. Ο Storm της Black Diamond είναι μία πολύ καλή περίπτωση, καθώς κοστίζει 50 δολάρια και εκτός από λευκό φως μπορεί να δώσει και κόκκινο. Η ένταση από τις LED λάμπες του είναι παραπάνω από ικανοποιητική, διαθέτοντας ξεχωριστή ρύθμιση για κοντινές ή μακρινές αποστάσεις, και επιπλέον έχει ειδική ένδειξη για την μπαταρία που απομένει. Τέλος, είναι αδιάβροχος σε βάθος μέχρι ένα μέτρο αφού ποτέ δεν ξέρεις πού θα σε βγάλει ο δρόμος. www.blackdiamondequipment.com

s

42 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

::: 0(75232/,61(:6 *5

µ¹sjÀi²isi»t° Τη δυνατότητα να κερδίσεις την αθανασία στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών προσφέρει η Sony μέσω ενός μοναδικού διαγωνιοπ σμού που δίνει τη δυνατότητα να εμφανιστείς στο Resistance 3 σμ για Playstation 3. Συγκεκριμένα, δύο τυχεροί νικητές θα γι α έχουν την ευκαιρία να εμφανιστούν στο παιχνίδι ως έχ επ επιζήσαντες της επικής μάχης της ανθρωπότητας εναντί ντίον των Chimera και επιπλέον θα κερδίσουν ένα ταξίδ ξίδι με όλα τα έξοδα πληρωμένα στο Σαν Ντιέγκο της Κα Καλιφόρνια. Εκεί, θα περάσουν μία ημέρα με την ομάδα ανάπτυξης του videogame και θα υποβληθούν σε πλ πλήρη σάρωση κεφαλής 3D για τη δημιουργία του τα-λα ς. λαιπωρημένου από τις μάχες ψηφιακού σωσία τους. Για να διεκδικήσεις το έπαθλο, πρέπει απλά να επισκεεφτε ις φτείς τη διεύθυνση eu.playstation.com και να στείλεις μία φωτογραφία σου σαν να παίρνεις μέρος σε μάχη.

°usjªµi°¹iÀÀ µ¹µis»¿s Τις δυνάμεις τους ένωσαν η Vodafone με τη Samsung Electronics και παρουσίασαν το GALAXY Tab 10.1, μία ισχυρή έξυπνη συσκευή πολυμέσων με επεξεργαστή τεχνολογίας Dual Core και λειτουργικό Android 3.0. Η νέα ταμπλέτα, που θα διατίθεται από τα καταστήματα Vodafone, αποτελεί το απόλυτο εργαλείο ψυχαγωγίας, αν παίζεις παιχνίδια, διαβάζεις eBooks ή μπαίνεις συχνά στο ίντερνετ και το Facebook. Με βάρος μόλις 599 γραμμάρια και πάχος 10,9 χιλιοστά είναι ελαφρύτερη και λεπτότερη από πολλά ανταγωνιστικά μοντέλα, γεγονός που σημαίνει ότι μπορείς να απολαύσεις τα πλούσια χαρακτηριστικά της εν κινήσει. Η απόδοσή της μάλιστα ενισχύεται, σε συνδυασμό με το δίκτυο της Vodafone, το οποίο προσφέρει ταχύτητες λήψης δεδομένων κατά 40% υψηλότερες από τις ταχύτητες που παρέχουν τα δίκτυα άλλων παρόχων, σύμφωνα με μετρήσεις ανεξάρτητων φορέων.

·¹tÀµªlµtªiÀi·tÀ·t»j Κατά 40% αύξησε τη μέση ταχύτητα στο Mobile Internet η Cosmote, για να μπορείς να απολαμβάνεις ακόμα γρηγορότερες ταχύτητες σε ακόμα περισσότερα μέρη. Εχοντας αναβαθμίσει σημαντικά το 3G δίκτυό της, διαθέτει με τα προγράμματα “Cosmote Internet On The Go” νέες ταχύτητες λήψης δεδομένων έως 42,2Mbps και αποστολής έως 5,8Mbps, σε επιλεγμένα σημεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας και στη συνέχεια θα επεκταθούν σταδιακά και σε άλλες περιοχές της χώρας. Ταυτόχρονα, πρωτοπορώντας συνεχώς τεχνολογικά, έχει ήδη παρουσιάσει πρώτη στην ελληνική αγορά -και από τις πρώτες εταιρείες σε ευρωπαϊκό επίπεδο- ευρυζωνικές ταχύτητες έως 100Mbps μέσω της νέας τεχνολογίας LTE (Long Term Evolution), στο πλαίσιο του Συνεδρίου Info-Com World τον Οκτώβριο του 2010.

njµi´lÀ°»lª¹¯lÀÀ °jÀn¹mªj°ÀÀ j·¹vj¹ªl°j¹° «Ημέρα δράσης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις» χαρακτήρισε τη χθεσινή ημέρα (Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου) η Εμπορική Τράπεζα. Περίπου 500 στελέχη της επισκέφτηκαν επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα, με στόχο να συζητήσουν τις δυνατότητες υποστήριξης των αναγκών τους και των επιχειρηματικών σχεδίων τους. Η τράπεζα διαθέτει νέες και αναβαθμισμένες προτάσεις για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέσα από τα προϊόντα της με το όνομα “Easy”. Χρηματοδότηση τρεχουσών αναγκών, επαγγελματικής στέγης, εξοπλισμού και φωτοβολταϊκών συστημάτων, αποτελεσματικές λύσεις για τη διαχείριση διαθεσίμων και τη μισθοδοσία του προσωπικού τους, ταχεία διεκπεραίωση καθημερινών συναλλαγών με χρήση σύγχρονων τεχνολογικών εργαλείων, έχουν συνθέσει ένα σύνολο λύσεων ειδικά σχεδιασμένων, ώστε να προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.

°»iÀ¼u°mt´i Στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη δυνατότητά της να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες των πελατών της έδωσε στη δημοσιότητα η Interamerican. Μέσα στο 2010 κατάφερε να ανταποκριθεί επιτυχώς σε 204.637 περιστατικά, αυξημένα κατά 11% στην Αμεση Ιατρική Βοήθεια και κατά 14% στην Οδική Βοήθεια σε σχέση με το 2009. Ειδικότερα, στον τομέα της Αμεσης Ιατρικής Βοήθειας η εταιρεία παρείχε τις υπηρεσίες της σε 29.824 περιστατικά. Οι διακομιδές ατόμων έφτασαν τις 3.604 με ασθενοφόρο και τις 101 (αύξηση κατά 38% έναντι του 2009) με ελικόπτερο ή αεροπλάνο λόγω της κρισιμότητας των περιστατικών και του δυσπρόσιτου των περιοχών από τις οποίες ζητήθηκε η βοήθεια. Ακόμη, παρασχέθηκαν υπηρεσίες σε 213 περιστατικά στο εξωτερικό και ιατρικές συμβουλές σε 25.906 ασφαλισμένους της εταιρείας.

43

j ½³ ¸ Ài ­ ³¸ Àµ ¸ À ::: 0(75232/,61(:6 *5

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

vtªlµt°À·t´¹»¹°ntu Τη νέα τριετή πολιτιστική συνεργασία τους για τον Κύκλο «Οπερα στο Μέγαρο Μουσικής» ανακοίνωσαν ο όμιλος Eurobank EFG, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και το Κοινωφελές Ιδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση. Η χορηγία θα έχει τριετή διάρκεια και θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια της συνεργασίας του Μεγάρου με το σημαντικότερο λυρικό θέατρο στον κόσμο, το Teatro alla Scala του Μιλάνου. Ετσι, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια θα παρουσιαστούν στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη παραγωγές όπερας και μπαλέτου, ενώ τον προσεχή Μάρτιο θα ανεβεί η ‘Maria Stuarda’ του Gaetano Donizetti σε σκηνοθεσία Pier-Luigi Pizzi (10,12,14,16,18 Μαρτίου 2011). Η επόμενη όπερα, τέλος, που θα παρουσιαστεί εντός του 2012 θα είναι η πολυσυζητημένη παραγωγή ‘Carmen’ του Georges Bizet σε σκηνοθεσία Emma Dante.

¶ªi¶j¹tÀmi¹st»tn¹i° Με το Βραβείο Ανάπτυξης Ελληνικών Εφαρμογών τιμήθηκε η HTC κατά τη διάρκεια του πρώτου συνεδρίου InfoCom Smartphone & Apps που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα. Αιτία η επιτυχημένη διοργάνωση του διαγωνισμού GRAND, ο οποίος ανέδειξε πρωτότυπες εφαρμογές που δημιούργησαν Ελληνες developers για Android κινητά τηλέφωνα. Η εταιρεία προωθεί τη δημιουργία πρωτοποριακών εφαρμογών, υποστηρίζοντας τα κινητά της τηλέφωνα τα οποία είναι εξοπλισμένα με λειτουργικό σύστημα Android. Εχει διακριθεί, εξάλλου, και για την υπηρεσία HTCSense.com, χάρη στην οποία μπορείς να διαχειριστείς το κινητό σου εξ αποστάσεως, με τη βοήθεια ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή. Για παράδειγμα, έχεις τη δυνατότητα να εντοπίσεις το τηλέφωνό σου όταν το χάσεις, ενεργοποιώντας τον ήχο κλήσης στη μέγιστη δυνατή ένταση (ακόμα και αν είναι σε αθόρυβο προφίλ) ή βλέποντας την ακριβή τοποθεσία του στο χάρτη.

̂qi´¹¼¹̃À°»tÀ´tµiª¹i°nt Εκπτωση 2,5 ευρώ στο λογαριασμό σου προσφέρει ο ΟΤΕ, αν επιλέξεις να τον εξοφλήσεις online στο www.oteshop. gr. Συγκεκριμένα, κάθε φορά που θα πληρώνεις με χρήση πιστωτικής κάρτας, εύκολα, γρήγορα και με ασφάλεια (VeriSign Secured) -είτε χρησιμοποιώντας την υπηρεσία «Ηλεκτρονική Πληρωμή» είτε έχοντας εγγραφεί στην υπηρεσία “My e-Bill”- στον αμέσως επόμενο λογαριασμό θα δεις να αφαιρούνται 2,5 ευρώ. Η εγγραφή στην υπηρεσία “My e-Bill” πραγματοποιείται δωρεάν σε οποιοδήποτε κατάστημα Oteshop, όπου παραλαμβάνεις τον προσωπικό κωδικό σου, αποκτώντας τη δυνατότητα πλήρους ελέγχου του λογαριασμού σου. Μπορείς δηλαδή να έχεις πρόσβαση σε δωρεάν πλήρη ανάλυση του τηλεφωνικού σου λογαριασμού καθώς και σε στατιστικά στοιχεία για τις κλήσεις σου.

44

j ½³ ¸ Ài À¼ ½ r a.dimoulas@metropolisnews.gr

ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

t Á s ::: 0(75232/,61(:6 *5

»Æ¨ÇwÆ ¨ Æ ¨

° ½ r ½¸ ¸

Το ζητούμενο για τον Αρη, από το άκουσμα της κλήρωσής του με τη Σίτι και μετά, δεν ήταν η πρόκριση. Ηταν η διατήρηση του απόρθητου Βικελίδης για 42 χρόνια. Αμαρτία θα ήταν να σπάσει το ρεκόρ του στην πιο επιτυχημένη του χρονιά στην Ευρώπη. Η δουλειά λοιπόν έγινε. Καλή διασκέδαση πλέον στο City of Manchester, σπουδαίο ταξίδι.

Οσο υπάρχουν εξέδρες στον κόσμο που «σφυρίζουν» παίκτες σαν τον τεράστιο Κλάρενς Ζέεντορφ, θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τους οπαδούς μας. Δεύτερο συμπέρασμα από τον αγώνα της Μίλαν με την Τότεναμ είναι ότι επιτέλους καταλάβαμε γιατί ο Γκαλάς ήταν πιο ακριβός από τον Μπουμσόνγκ.

tÀ·uªj»t°À»l°Àn·i´i° mr À

i ¸ ½ ¸À ¸

Ρόμα εναντίον φιλοξενούμενης ομάδας: 1-3 στο ημίχρονο και 2-3 τελικό αποτέλεσμα. Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός, φέτος η Σαχτάρ του Ντόνετσκ. Την ίδια στιγμή στο Λονδίνο η Αρσεναλ έριχνε τη «χούντα» της Μπαρτσελόνα καταφέρνοντας το αδύνατο. Δηλαδή να την κερδίσει.

Δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα αγαπημένος μου. Ούτε υποστήριξα ποτέ τη Βραζιλία στις μεγάλες διοργανώσεις. Ούτε αγωνίστηκε ποτέ σε κάποια ομάδα που συμπαθώ ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Αλλά όταν σκόραρε κατά της Γκάνας στο Μουντιάλ του 2006 και έσπασε το ασπρόμαυρο ρεκόρ των 14ων γκολ του Γκερντ Μίλερ, καθιστώντας εαυτόν πρώτο σκόρερ στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων, πανηγύρισα σαν να είχε σκοράρει η ομάδα μου. Επειδή χαίρομαι που ο Ρονάλντο είναι σύγχρονός μου, που στα παιδιά και τα εγγόνια μου θα

περιγράφω τα κατορθώματά του, επειδή τον αγώνα που θρυμμάτισε το γόνατό του το 2000 τον έβλεπα ζωντανά από το σαλόνι μου. Από «φαινόμενο» αρχικά, με την πάροδο των χρόνων έγινε απλά (και άδικα μάλλον) ο «χοντρός». Πάντα θα είναι όμως ο 'original' Ρονάλντο, ο καλύτερος σέντερ φορ της τελευταίας εικοσαετίας και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Τα δάκρυά του στην αποχαιρετιστήρια συνέντευξή του στην αρχή της εβδομάδας ήταν το γεγονός της χρονιάς, θα έλεγα, για κάθε υγιή ποδοσφαιρόφιλο.

Μου έχει λείψει...

À°r À»

«Ο Παναθηναϊκός ΑΟ ανακοινώνει την απόκτηση του ποδοσφαιριστή Σάντορ Τόργκελε από την Κρίσταλ Πάλας». Με τα λόγια αυτά, το καλοκαίρι του 2005 οι Πράσινοι έκαναν γνωστή την απόκτηση του Ούγγρου επιθετικού, φιλοδοξώντας πως θα δώσει λύση στο μόνιμο τότε επιθετικό πρόβλημα της ομάδας. Ο 23χρονος ποδοσφαιριστής όμως το μόνο που κατάφερε με το τριφύλλι στο στήθος ήταν να πετύχει το ασύλληπτο νούμερο των... μηδέν γκολ στο πρωτάθλημα σε 11 εμφανίσεις και του ενός γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ στη νίκη με 2-1 απέναντι στη

Βέρντερ Βρέμης. Ετσι, τον επόμενο χρόνο μετακομίζει στον ΠΑΟΚ μαζί με τους Χαραλαμπίδη και Τσίγκα ως αντάλλαγμα για τη μεταγραφή του Σαλπιγγίδη στην Παιανία. Με τη φανέλα του δικέφαλου συνέχισε να ματώνει τα αντίπαλα δίχτυα έχοντας ένα ολόκληρο γκολ σε 24 εμφανίσεις. Η προσφορά του ωστόσο δεν αναγνωρίστηκε και το 2007 έφυγε για τη γερμανική Γιένα και από εκεί για την Αουγκσμπουργκ. Σήμερα αγωνίζεται στη Β΄ κατηγορία της Γερμανίας με τα χρώματα της Φορτούνα Ντίζελντορφ μετρώντας ένα γκολ σε 11 εμφανίσεις.

·´isl»l°Ài²lsi Νιώθεις μια όμορφη ζεστασιά προς τον κόσμο ολόκληρο, Κριέ. Γνωρίζεις καινούργια πρόσωπα σε ωραία βάση, ανανεώνεις παλιές φιλίες και γνωριμίες, καταφέρνεις να έχεις μια σταθερότητα στη δουλειά σου, δείχνεις μια αισιοδοξία για το μέλλον. Καλά, πού ζεις; Εσύ, Ταύρε, βάζεις πάνω από όλα την προσωπική σου προσπάθεια, προκειμένου να πετύχεις τους στόχους σου χωρίς να αποσπάσαι και χωρίς να σε τραβάνε πίσω υποσχέσεις άλλων για συνεργασία. Στη χειρότερη με αυτόν τον τρόπο θα σε πιάσουν να τρως σπανάκι σαν τον Ποπάι σε κανένα παγκάκι στα Εξάρχεια. Στα παγκάκια ο Ταύρος, στα σαλόνια ο Δίδυμος. Η κοινωνική σου ζωή θα είναι εντυπωσιακή, πιο εντυπωσιακό όμως θα είναι το ότι το νούμερο ο Κοέλιο θα βγαίνει σωστός για σένα όλη την εβδομάδα. Προσπάθησε, λοιπόν, πράγματα που θέλεις λίγο να τα θέλεις πολύ. Καρκίνε, ό,τι και να κάνεις, μην πάρεις το αμάξι. Δεν είναι μόνο η κίνηση που δεν θα σταματήσει, δεν είναι το παρκάρισμα στη Σκουφά, είναι ότι η συγκέντρωσή σου δεν είναι καλά αυτό τον καιρό. Πεζός καλύτερα, το πολύ-πολύ να πατήσεις κανέναν και να εκνευριστεί. Ο Λέοντας στο μεταξύ πρέπει να αποφασίσει αν αγαπάει ή αν μισεί τον κόσμο. Γιατί όλα είναι έτσι ολικά για τον Λέοντα, ένας του φταίει, όλοι υποφέρουν την οργή του. Και το πολεμοχαρές κλίμα είναι έντονο αυτό τον καιρό, αν είχε σπαθί θα μετρούσαμε πιο πολλούς νεκρούς από τον Κόναν. Ο Παρθένος έχει μια πολύ θετική αντιμετώπιση προς τη δουλειά του, με όρεξη για οργάνωση του ό,τι κάνει, για αυτοβελτίωση και για το τέλειο αποτέλεσμα. Αρκεί να μην πετύχει κανέναν αιμοδιψή Λέοντα και του χαλάσει όλο αυτό το ωραίο θετικό κλίμα. Κι εσύ, Ζυγέ, πρόσεξε, γιατί αυτές οι τάσεις σου για περιπέτεια καμιά φορά μπορεί να

σε οδηγήσουν σε περίεργα μονοπάτια. Γιατί η αναζήτησή σου για κάτι νέο μπορεί να σε οδηγήσει, ξέρεις, στη χώρα των μανιταριών, όπου ζουν λογής-λογής πλασματάκια έτοιμα να παίξουν μαζί σου στο λιβάδι της καραμέλας. Πιο κατασταλαγμένος φαίνεται ο Σκορπιός, που δίνει μεγαλύτερο βάρος στην οικογενειακή ζωή και στη θαλπωρή του σπιτιού. Εχει μια πιο έντονη αίσθηση του ανήκειν, που τον ωθεί να ενωθεί πιο πολύ με το παρελθόν του. Γιατί όχι μια οικογενειακή φωτογραφία στο σαλόνι, Σκορπιέ; Για σένα, Τοξότη, περιπέτεια σημαίνει εκδρομή, και είναι πια καιρός να κάνεις μία, πραγματική κιόλας, όχι σαν του Ζυγού. Σίγουρα θα τα καταφέρεις να ξεφύγεις λίγο, η ικανότητά σου να κλείνεις επιτυχώς τις επαγγελματικές σου υποθέσεις είναι εκπληκτική. Πρόσεχε μόνο τις ζάμπες. Ο Αιγόκερως θα πάθει μια κρίση εξωστρέφειας και ανάλαφρης διάθεσης αυτή την εβδομάδα και θα το ρίξει στη διασκέδαση και το σορολόπ. Οι δουλειές του κυλάνε ομαλά, και αυτό βοηθάει στο να γίνει για λίγο το party animal που πάντα ήθελε. Προσέξτε τον κόσμο του Γκαζιού αυτή την Πέμπτη: Θα είναι όλοι Αιγόκεροι. …Και σε μια γωνιά του Hoxton θα είναι ένας Υδροχόος, μίζερος και κατηφής, που θα μιλάει με περίσσιο πάθος για τα προσωπικά του προβλήματα, χωρίς να δίνει σημασία αν τον προσέχει κανείς, αν χαλάει το κέφι στην παρέα του και αν το υπόλοιπο μαγαζί έχει τρελαθεί στο χορό. Μη γνωρίζοντας όλα αυτά, ο Ιχθύς απολαμβάνει μια εβδομάδα δημιουργικότητας και καλλιτεχνικής διάθεσης. Το κλείσιμο στο σπίτι είναι αναγκαίο αλλά και ευχάριστο. Εξίσου αναγκαία είναι και η μυστικοπάθεια, πολλές φορές το βασικό συστατικό για να γεννηθεί μια καλή ιδέα. m ¸ ± À° r ¸

46 ĭǼǺȇȅȊǹȇǿȅȊ

| |

::: 0(75232/,61(:6 *5

ÑÐåªÐåͪÇÌ|ÎË | ª |ÇÍªÊ Ð ÇÏ ªÍ ªÐÇ~ÇÉ

Ούτε μία φράση προς τους συναδέλφους στο γραφείο την Τετάρτη το βράδυ. Αυτός ο αγώνας Αρσεναλ-Μπαρτσελόνα είχε τραβήξει την προσοχή όλων. Ευτυχώς, στο τέλος νίκησε η Αρσεναλ, όπως όλοι εύχονταν και μπορέσαμε να συνεννοηθούμε. Δεν θέλω να φανταστώ τι θα γινόταν αν άρχιζε η μετάδοση από τις καλύτερες φάσεις των υπόλοιπων αγώνων και είχαμε ακόμα ανοιχτά θέματα να λύσουμε.

Κανένα τηλεφώνημα σε φίλο ή γνωστό με σχετική ηρεμία. Ολοι κάτι έχουν, σε όλους κάτι συμβαίνει. Κάποιος έχει νεύρα με τη δουλειά, κάποιος με τον/την σύντροφό του/της και κάποιος με το μέλλον του που φαντάζει αβέβαιο. Κάποιοι βέβαια έχουν όλα τα προβλήματα μαζί. Και αυτοί, δυστυχώς, δεν είναι λίγοι. Για να μην αρχίσω να αραδιάζω ονόματα και διευθύνσεις, μπορεί ο καθένας να βάλει στη λίστα όποιους θέλει. Ετσι και αλλιώς, μέσα θα πέσει.

Την τακτοποίηση -σε κούτες- βιβλίων, cds και άπειρων διακοσμητικών. Μου είχαν πει ότι η μετακόμιση προκαλεί ένταση, κούραση και αναποφασιστικότητα, αλλά τέτοιο πράγμα δεν είχα φανταστεί. Η διαδικασία «κλείνω τα πάντα σε μία κούτα» μάλλον θα διαρκέσει μέχρι και την τελευταία ημέρα διαμονής στο παλιό σπίτι, αλλά μέχρι τότε θα το έχουμε συνηθίσει. Ηδη έχουμε αρχίσει να αντικαθιστούμε τα πάντα με μία κούτα. Το dvd player το ακουμπήσαμε πάνω σε μία κούτα, την τσάντα μου την «τακτοποιώ» σε μία κούτα δίπλα στην πόρτα, και πάει λέγοντας.

Την ακρόαση των τραγουδιών που θα διαγωνιστούν στον ελληνικό τελικό για τη συμμετοχή μας στην Eurovision. Δεν λέω, μια χαρά είναι τα παιδιά από τα talent shows, αλλά δεν αντέχω να ακούω άλλο συνηθισμένα σχόλια από τους πανελίστες όλων των καναλιών. Η μία δεν έχει πολύ ωραία φωνή, η άλλη δεν έχει καλή προφορά, το ένα τραγούδι είναι συνηθισμένο, το άλλο κλεμμένο, το άλλο πολύ ξένο και το άλλο πολύ ελληνικό. Με τίποτα δεν είμαστε ευχαριστημένοι πια. Εγώ πάντως θα ψηφίσω “Watch my dance” και Λούκα Γιώρκα, γιατί πολύ μου αρέσει αυτό το: «Το κεφάλι ψηλά και τα χέρια ανοιχτά».

Την απορία μου σχετικά με τον ηθοποιό που ενσαρκώνει τον ιδιόρρυθμο γιατρό στην ταινία «Ο λόγος του βασιλιά». Ο Αθως στην άλλη άκρη της γραμμής αναφώνησε «Τζέφρι Ρας» χωρίς να χρειαστεί να του πω ότι ο ίδιος ηθοποιός πρωταγωνιστούσε στον «Σολίστα». Η άγνοιά μου στα θέματα του σινεμά με έκανε ακόμα μία φορά να νιώσω άσχημα, αλλά ευτυχώς υπάρχουν συνάδελφοι καταρτισμένοι σχετικά και δεν με αφήνουν για πολύ καιρό στο σκοτάδι. Σε όλες τις συζητήσεις που ακολούθησαν (σε άλλες παρέες) ήμουν εγώ αυτή που αναφωνούσα με σιγουριά «Τζέφρι Ρας».

s¸ r ¸Àn¸ r n.mastorakou@metropolisnews.gr