Δ Ε Κ ΑΠ ΕΝ Θ ΗΜΕΡ Η ΕΦΗΜ ΕΡΙΔ Α ΤΟΥ 2 ο υ Γ ΕΝ ΙΚΟ Υ Λ ΥΚ ΕΙΟ Υ Γ ΡΕ ΒΕ ΝΩΝ - Ε ΤΟΣ Δ ΄ - 1 Φ Ε ΒΡΟΥΑ ΡΙΟΥ 20 14 - ΑΡΙ Θ Μ Ο Σ ΦΥΛΛΟ Υ: 4 9 - ΤΙ Μ Η ΦΥΛΛΟ Υ: 1 €
ma8htofreneia@gmail.com
ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
mathitofreneia.blogspot.gr
ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΥΠΕΡΗΛΙΚΩΝ “ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΙΟΣ” ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΟΦΡΕΝΕΙΑΣ
Σε όλους του Γιάννηδες της ζωής μας, που κάθονται στο … θρόνο επάξια.
Καμία συνείδηση ή αίσθηση ηθικής. Έτσι θα γίνουμε Ευρώπη, με τον καφέ στο ένα χέρι και το τσιγάρο στο άλλο ...
της Θέλιας Παναγιωτίδου σελίδα 2
της Κατερίνας Σιούμπουρα σελίδα 8
Βρείτε κάποιον που να σας γεμίζει την μέρα με ένα του χαμόγελο. Βρείτε το άλλο σας μισό. της Χριστίνας Μάρκου Πολλές φορές πάλι αισθάνομαι ότι εγώ έχω πρόβλημα. Άλλοτε πάλι πως οι άλλοι είναι ανίκανοι να αγαπήσουν και να συνειδητοποιήσουν την αξία του να προσφέρεις χαρά στους γύρω σου.
σελίδα 3
της Μαρίνας Αμανατίδου σελίδα 7
της Ειρήνης Μπαντή σελίδα 3
Θα ακούσεις πολλά «εγώ για καλό στο λέω» και τελικά θα υποκύψεις.
Επισκεφτήκαμε το Ίδρυμα Υπερηλίκων της Ιεράς Μητροπόλεως Γρεβενών, όπου γνωρίσαμε ανθρώπους ζεστούς, χαμογελαστούς μα πάνω απ’ όλα υπερήφανους. Γιατί η ζωή δε σταματά στην τρίτη ηλικία ...
της Φανής Τζουβάρα σελίδα 8
σελίδα 5
Υπάρχει τέλειος άνθρωπος; Από όσο γνωρίζω όχι, και αυτό πρέπει τουλάχιστον να μας δίνει θάρρος! Ο καθένας είναι διαφορετικός και αυτό είναι το τέλειο.
της Γλυκερίας Μπαλογιάννη σελίδα 3
στερόγραφο Ανατρίχιασα … αίσχος και δέος. Προσοχή! Νέοι, ταλαντούχοι ηθοποιοί κυκλοφορούν έξω! της Κωνσταντίνας Παλιούρα Την Πρωτοχρονιάτικη πίτα έκοψε και φέτος η Μαθητοφρένεια. Παιδιά, γονείς και καθηγητές σε μια ωραία ατμόσφαιρα αντάλλαξαν ευχές για τη νέα χρονιά. Το φλουρί πέτυχε η μαθήτρια της Α Λυκείου Χριστίνα Μάρκου. σελίδα 6
Βιβλιοθήκη
Απόψεων
Ιάσωνας Ευαγγελόπουλος Γιατί μόνο οι επιθετικοί να παίρνουν τη Χρυσή Μπάλα;
Ειρήνη Παυλίδου Τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας σελίδα 4
Άρτεμις Κιούτα Άννα Μουλά Μήπως οι γονείς ασκούν υπερ- Τί μαζί, τί μόνος ... Η μοναξιά έχει πολλές μορφές βολική πίεση χωρίς λόγο;
σελίδα 8
Μαθητοφρένεια
2
ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
Σε όλους του Γιάννηδες της ζωής μας, που κάθονται στο … θρόνο επάξια
Θέλια Παναγιωτίδου Αρχισυντάκτρια
Α
νεβαίνει βιαστική τα σκαλιά, ενώ ταυτόχρονα σκέφτεται πως ίσως έπρεπε να φορέσει φούστα αντί για παντελόνι. Έτσι θα φαινόταν πιο σοβαρή. Φτάνει στο τέλος του διαδρόμου και κοντοστέκεται μπροστά από την πόρτα. Παίρνει βαθιά αναπνοή και μπαίνει μέσα. Καλημέρα παιδιά, φωνάζει χωρίς να θέλει να φανεί πως προσπαθεί υπερβολικά. Κοιτάει γύρω της και αντικρίζει την απελπισία. Τα τελευταία θρανία μιλάνε μεταξύ τους, τα πρώτα κοιμούνται. Δεν καταλαβαίνει η Λουκία γιατί δεν μπορεί να βάλει σε σειρά είκοσι 17χρονα παιδάκια, ενώ άλλοι τους κερδίζουν από την πρώτη μέρα. Δεν καταλαβαίνει γιατί δεν νοιάζονται για τα γράμματα, για τη μόρφωση, για το μέλλον τους, για το μάθημά της. Ίσως φταίει και αυτή αλλά αυτό είναι αδύνατον. Δεν βαριέσαι, οι νέοι σήμερα δεν ξέρουν να εκτιμάνε. Οι δικιές μας οι γενιές δεν ήταν έτσι, παραπονιέται και εύχεται το κουδούνι να χτυπήσει γρήγορα … Λίγες ώρες αργότερα, ανεβαίνει τα ίδια σκαλιά ο Γιάννης κατευθυνόμενος προς
την ίδια πόρτα. Μπαίνει μέσα με χαμόγελο στα χείλη, χωρίς δισταγμούς και βλέμματα πανικού. «Παιδιά συγνώμη που άργησα…» κόβει στη μέση τη φράση του και παρατηρεί γύρω του περήφανος για τον εαυτό του. Είκοσι ζευγάρια μάτια τον κοιτάνε, χωρίς να νοιάζονται γιατί άργησε ή τι ρούχα φοράει, παρά μόνο για όσα θα τους πει. Χωρίς να έχει πολλά χρόνια στα σχολεία, ο Γιάννης έζησε ωραίες στιγμές με τα παιδιά του. Παιδιά κακομαθημένα και σεμνά, παιδιά ντροπαλά, ευγενικά, κυκλοθυμικά, βουτυρόπαιδα. Γνώρισε κάθε είδους ανθρώπους, κάθε χαρακτήρα. Και με όλους κατάφερε να μπλέξει, να γελάσει, να συμβουλεύσει, να κατανοήσει, να διαφωνήσει και να συμφωνήσει. Χτυπάει το κουδούνι και περήφανος φεύγει από το μάθημα, νιώθοντας πως πάλι σήμερα κάτι πρόσφερε, κάτι έδωσε και κάτι πήρε… Η σχέση μεταξύ των μαθητών και των καθηγητών είναι η πιο δύσκολη, η πιο περίπλοκη και ταυτόχρονα η πιο μυστηριώδης. Μια λεπτή γραμμή διαχωρίζει τον σεβασμό από την αδια-
ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΚΔΟΣΗΣ
Δημήτρης Γουσόπουλος Φιλόλογος
ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ
Χριστίνα Παπανικολάου Δήμητρα Λαζαρίδη Θέλια Παναγιωτίδου Βαγγέλης Σπυρίδης
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ
Αλεξάνδρα Παπανίκου Χρυσάνθη Παπανίκου Ιφιγένεια Τζιόλα Γλυκερία Μπαλογιάννη Κωνσταντίνα Παλιούρα Εβελίνα Βάιου Ευαγγελία Παπαδημητρίου Ιουλία Τσουκαλά Χριστίνα Μάρκου Φανή Τζουβάρα Μαρίνα Αμανατίδου Ελπινίκη Νάσιου Κατερίνα Σιούμπουρα Ειρήνη Μπαντή
ΕΙΔΙΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
Στέλιος Πιπέργιας Γρηγόρης Μπαχτσεβάνος Θωμαή Γκαντήραγα
φορία και την συμπάθεια από την αντιπάθεια. Όλα κρίνονται από την πρώτη μέρα, το πρώτο λεπτό γνωριμίας. Αν αγαπάς τα παιδιά το καταλαβαίνουν, αν τα περιπαίζεις, το ίδιο. Δεν έχει σημασία τι θα τους πεις, αν είσαι άντρας ή γυναίκα. Σημασία έχει ο τρόπος που θα τους μιλήσεις, πώς θα τους πλησιάσεις. Από το πρώτο δευτερόλεπτο φαίνονται οι Λουκίες, -αρσενικές και θηλυκές. Δεν μπορούν να πλησιάσουν τα παιδιά γιατί δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά. Τη διαφορά ανάμεσα στο δαμάζω τα θηρία και πλησιάζω τα θηρία, τους φέρνω με το μέρος μου, γίνομαι εγώ το αφεντικό τους. Η έδρα δεν είναι θρόνος και προφανώς δεν ανήκει ούτε στις Λουκίες ούτε στους Γιάννηδες. Τα παιδιά όμως, ξέρουν να κρίνουν και να εκτιμάνε. Και ίσως είναι τόσο δύσκολο για τις Λουκίες, γιατί δυστυχώς το γνωρίζουν, πως τον θρόνο δεν θα τον κατακτήσουν ποτέ… Σε όλους του Γιάννηδες της ζωής μας, που κάθονται στο … θρόνο επάξια.
Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφημερίδα των μαθητών και των μαθητριών του 2ου Γενικού Λυκείου Γρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναι μη κερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημερίδας καλύπτονται από χορηγίες και διαφημίσεις προϊόντων, επιχειρήσεων ή προσώπων, για τα οποία δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα προβολής σύμφωνα με την κείμενη Ελληνική νομοθεσία. Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμα να δημοσιεύσει οτιδήποτε επιθυμεί χωρίς διάκριση και χωρίς λογοκρισία. Δικαίωμα δημοσίευσης έχουν και όλοι οι καθηγητές του σχολείου μας αλλά και μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις στα υπό δημοσίευση κείμενα θα αφορούν την έκτασή τους και μόνο, ανάλογα με το διαθέσιμο χώρο, χωρίς ωστόσο να αλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφος και το περιεχόμενο του κειμένου. Αποκλείονται κείμενα προπαγανδιστικού, υβριστικού ή συκοφαντικού περιεχομένου ή κείμενα που κατά την κρίση της Συντακτικής Ομάδας δεν τηρούν τους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας. Τα άρθρα και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται στη Μαθητοφρένεια απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και μόνο, και σε καμιά περίπτωση δε συνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέση της Συντακτικής Ομάδας της εφημερίδας ή του επιβλέποντος καθηγητή ή της Διεύθυνσης του σχολείου.
Άντε και λίγο έμεινε! Σε λίγες μέρες φεύγουμε για Ιταλία. Όλα είναι έτοιμα και ένα είναι σίγουρο: θα περάσουμε τέλεια! Περισσότερα από τις βόλτες μας σε Βενετία, Φλωρεντία και Ρώμη, μόλις γυρίσουμε!
γελάστε ελεύθερα!
Γιάννης Αντωνιάδης Χρήστος Ζούρτος Βασίλης Βασιλόπουλος
Απορώ τι κάνανε οι γονείς μου σε μια εποχή χωρίς ίντερνετ, κινητά, τηλεοράσεις.. Ούτε τα 24 αδέρφια μου μπόρεσαν να μου λύσουν την απορία..
Αυτή καθαρίζει, αυτή πλένει, αυτή μαγειρεύει, σε βρίζει όλη μέρα "τεμπέλη", "χαραμοφάη" κλπ κλπ .. Σηκώνεσαι, σκοτώνεις κατσαρίδα ... ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΕΟΣ!
- Αστυνομία εκεί ; - Ναι - Ένας κοσμοτέ μου λέει ότι ο χρόνος μου τελείωσε ...
- Του Αγίου Βαλεντίνου τι θα κάνεις; - Τι μέρα πέφτει; - Παρασκευή ... - Φακές.
- Bond. James Bond - Ντιρινταχτα. Ντιρι Ντιριν- - Πώς είναι το "δεν ξέρω" στα αραβικά; ταχτα - Δεν ξέρω.. - Πλάκα κάνεις! Και στα ελλη- Μα γιατί αφήνεις μούσι;; νικά έτσι είναι!! - Ομορφαίνει - Πας καλά, κοπέλα μου;
ΤΑΔΕ ΕΦΗ ΜΠΟΜΠΙΡΑΣ ΣΥΝΘΗΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
Με τα νεύρα μας παίζει αυτό το χιόνι! Μια ρίχνει χοντρές νιφάδες, μια εξαφανίζεται! Ας αποφασίσει επιτέλους τί θέλει να κάνει. Να ξέρουμε κι εμείς αν θα χάσουμε καμια ώρα μάθημα ...
1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΕ:
146 ΗΜΕΡΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ Κανένας δεν κατηγορεί τους εκ γενετής δύσμορφους, αλλά εκείνους που κατάντησαν έτσι εξ αιτίας της έλλειψης γυμναστικής και της παραμέλησης των σωμάτων τους. ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ
Μαθητοφρένεια
3
της Γλυκερίας Μπαλογιάννη
της Χριστίνας Μάρκου
της Ειρήνης Μπαντή
Έρωτας είναι μια έννοια που δύσκολα μπορεί να την ερμηνεύσει κανείς. Είναι ένα συναίσθημα που ο καθένας το βιώνει με διαφορετικό τρόπο. Ένα συναίσθημα που ορθολογικά είναι δύσκολο να γραφτεί. Ένα συναίσθημα που συνήθως θέλει δύο! Όμως είναι κάτι που δεν διατυμπανίζεται, κάτι που δεν εξομολογείται είναι κάτι που το βιώνεις μόνος αν δεν υπάρχει ανταπόκριση. Μαζί του/της αν είναι εκεί για'σένα. Τι γίνεται όμως όταν ο έρωτας παύει να είναι αμοιβαίος; Εγώ ξέρω πως είτε είναι είτε όχι αμοιβαίος εσύ νιώθεις τον κόμπο στο λαιμό, το σφίξιμο στο στομάχι. Νιώθεις ένα συναίσθημα να κυλά μέσα σου αργά και βασανιστικά, σε κάνει να νιώθεις γεμάτος. Είναι κάτι που το ζουν όλοι αλλά ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό τρόπο. Ίσως λίγο περισσότερο, λίγο λιγότερο από εσένα. Κανείς όμως όπως εσύ!! ''Φωτιά στους ανεκπλήρωτους έρωτες'' είναι μια φράση που αποκτά νόημα στις μέρες μας. Γιατί να μένουν ανεκπλήρωτοι όμως;; Κανείς δεν θέλει να νιώθει τις πεταλούδες στο στομάχι; Την καρδιά του να χτυπά δυνατά; Κι όμως όλοι επιθυμούμε τον απόλυτο έρωτα ακόμα και αν δεν το επιδιώκουμε. Όταν είμαστε ερωτευμένοι φαίνεται μέχρι και από τον τρόπο που θα πούμε καλημέρα. Χαμογελάει η ψυχή μας. Τα πάντα γύρω μας φαίνονται γιορτινά και όμορφα. Νιώθουμε ότι είμαστε άτομα πλήρη, γεμάτα ζωντάνια. Δεν αγαπούμε μόνο το άτομο το οποίο είναι υπεύθυνο γι'αυτό το μοναδικό συναίσθημα, αλλά όλο τον κόσμο. Κάνουμε όνειρα για το μέλλον μόνο μαζί του/της!! Ερωτευτείτε γιατί χανόμαστε. Μοιραστείτε αυτό το μοναδικό συναίσθημα με κάποιον που σας προσφέρει όλα αυτά που δεν μπορείτε να συμπληρώσετε μόνοι σας. Βρείτε κάποιον που να σας γεμίζει την μέρα με ένα του χαμόγελο. Βρείτε το άλλο σας μισό.
Είσαι κάτι θαυμαστό. Είσαι κάτι μαγικό. Δεν υπάρχει παρά ένας εσύ. Το να είσαι άνθρωπος είναι απλό, το να είσαι όμως εσύ είναι κάτι που απαιτεί κόπο, εξάσκηση, θέληση, τέχνη! Δεν είναι εύκολο να είσαι εσύ και η κυριότερη ίσως αιτία είναι ο ίδιος ο φόβος. Φόβος για το αν θα σ’αποδεχτεί κάποιος για αυτό που πραγματικά είσαι, φόβος για το αν θα γεμίσει φρίκη αυτός που θα γνωρίσει το βάθος της ψυχής σου, φόβος εν τέλει για την τέχνη να είσαι εσύ! Δεν ξέρω γιατί φοβόμαστε να είμαστε εμείς και χρησιμοποιώ το εμείς γιατί και εγώ η ίδια, φοβάμαι πολλές φορές να είμαι εγώ .. Ίσως για τους λόγους που προανέφερα ίσως, όμως, γιατί αυτό το ‘’εγώ’’ που με καθορίζει να μην είναι τέλειο για όλους ή έστω για αυτούς που απαιτούν το τέλειο. Ας το σκεφτούμε, όμως λίγο καλύτερα. Υπάρχει τέλειος άνθρωπος; Από όσο γνωρίζω όχι, και αυτό πρέπει τουλάχιστον να μας δίνει θάρρος! Ο καθένας είναι διαφορετικός και αυτό είναι το τέλειο. Φανταστείτε έναν κόσμο ίδιο ..Ίδια πρόσωπα, ίδιες κινήσεις, ίδια συναισθήματα! Βαρετό έτσι;; (Ίσως και τρομακτικό!). Πρέπει λοιπόν να τολμήσουμε να πούμε, << Μ’ αρέσει ο εαυτός μου>>. Κανείς δεν μπορεί να δώσει στους άλλους κάτι που δεν έχει. Πρέπει λοιπόν να
Υπάρχει τέλειος άνθρωπος; Από όσο γνωρίζω όχι, και αυτό πρέπει τουλάχιστον να μας δίνει θάρρος! Ο καθένας μας είναι διαφορετικός. βάλουμε τα δυνατά μας να πλουτίσουμε. Πρέπει να γίνουμε το πιο όμορφο, ευαίσθητο, μαγικό, μοναδικό, θαυμάσιο πλάσμα στον κόσμο για να έχουμε όλα αυτά τα πράγματα με σκοπό να τα χαρίσουμε ή να τα μοιράσουμε. Γιατί, ο μοναδικός λόγος που αξίζει να έχουμε κάτι είναι αυτός! Αν καταφέρουμε λοιπόν να συνδυάσουμε τον πραγματικό μας εαυτό με το καλύτερο κομμάτι της ψυχής μας, τότε θα έχουμε επιτύχει το ‘’τέλειο’’. Είμαστε αυτός ο μοναδικός συν-
δυασμός που δε θα ξαναπαρουσιαστεί στον κόσμο και οφείλουμε να μοιραστούμε με τους γύρω μας αυτή τη μοναδικότητα. Εκείνοι που έχουν μελετήσει την αντίληψη και τις αισθήσεις γνωρίζουν πως ο καθένας βλέπει τον κόσμο με διαφορετικό μάτι. Κι όμως πρόκειται για τον ίδιο κόσμο. Δεν κοιτάζουμε με τον ίδιο τρόπο ένα δέντρο. Κι όμως είναι το ίδιο δέντρο. Δε θα ήταν θαυμάσιο αν μπορούσαμε να μοιράσουμε αυτό το δέντρο και να το κοιτάξουμε με διαφορετικούς τρόπους; Η ιδέα και μόνο με συναρπάζει! Παρόλαυτα κάποιοι εξακολουθούν να αμφιβάλλουν για τις δυνατότητές τους κραυγάζοντας με μια φωνή, << Και τι έχω να προσφέρω εγώ;>> Ξέρεις τι έχεις να προσφέρεις;; Ένα κεντρικό κομμάτι από το παζλ. Όσο δεν παίρνεις αυτή την ευθύνη, η εικόνα θα μένει ανολοκλήρωτη, γιατί ποτέ δε θα μπορέσεις να μοιραστείς τον κόσμο σου με τους άλλους και συνεπώς να προσθέσεις κάτι από εσένα στην τελική διαμόρφωση του παζλ. Είσαι κάτι θαυμαστό. Είσαι κάτι μαγικό. Δεν υπάρχει παρά ένας εσύ. Μη χάσεις επομένως την ευκαιρία που σου δίνεται να είσαι αποκλειστικά και μόνο ΕΣΥ !!
Δεν ξέρω τι να κάνω! Κάποιες φορές νιώθω τόσο μόνη, μακριά από την αγκαλιά όλων όσων με γεμίζουν και με κάνουν να ξεχνιέμαι, να πετώ στον έβδομο ουρανό. *** Η αγάπη της μαμάς, του μπαμπά, του αδερφού, του θείου… είναι εδώ και με περιμένει την οποιαδήποτε στιγμή. Όμως κάτι λείπει… *** Ναι… το βρήκα! Εσύ είσαι πάντα μακριά. Γιατί ποτέ δεν αντιλήφθηκες την ταπεινή παρουσία μου δίπλα σου, γιατί ποτέ δεν κατάλαβες και ούτε θα καταλάβεις πως εσύ μπορείς να με βοηθήσεις να βγω από αυτό το αδιέξοδο. *** Η λύση η οποία προτείνουν πολλοί είναι να πάω μια βόλτα. Να πάω βόλτα γιατί; Για να με σταυρώσει πάλι εκείνο το περιφρονητικό βλέμμα που πάντα δημιουργεί ένα αίσθημα κατωτερότητας; *** Ακόμη και αν αυτό δεν είναι περιφρόνηση, προκαλεί την λύπηση του περαστικού ο οποίος στην καθημερινή βόλτα του αντικρίζει δίπλα του έναν ανάπηρο. Αισθάνεσαι αμηχανία, λύπηση, συμπόνια… και τι κάνεις; *** Στρέφεις το βλέμμα σου στην επόμενη βιτρίνα κάνοντας πως δεν είδες τίποτα! Και έτσι νομίζεις ότι έπραξες το σωστό γιατί δεν με άφησες να καταλάβω πως πρόσεξες ότι είμαι διαφορετική από εσένα. *** Κι όμως εγώ το ξέρω... Δεν μοιάζουμε!!! Εξωτερικά! Αλλά και εγώ είμαι άνθρωπος με τις ίδιες ανάγκες και ενδιαφέροντα όπως εσύ. *** Πολλές φορές πάλι αισθάνομαι ότι εγώ έχω πρόβλημα. Άλλοτε πάλι πως οι άλλοι είναι ανίκανοι να αγαπήσουν και να συνειδητοποιήσουν την αξία του να προσφέρεις χαρά στους γύρω σου. *** Λες ότι ενδιαφέρεσαι για ‘μενα. Εγώ ξέρω ότι ενδιαφερόμαστε για όσους αγαπάμε. Τότε τι είδους αγάπη είναι αυτή που προκαλεί δάκρυα και πόνο; *** Αχ πότε θα καταλάβεις πως υπάρχω και θέλω τη συμπαράστασή σου! Και που ξέρεις ίσως εγώ μπορώ να σου μάθω τι σημαίνει αγάπη …
Μαθητοφρένεια
4
Βιβλιοθήκη
Απόψεων
Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’à la mort pour que vous ayez le droit de le dire
Γιατί μόνο οι επιθετικοί να παίρνουν τη Χρυσή Μπάλα;
Είμαστε πιο ισχυροί από αυτούς τους λίγους
ΙΑΣΩΝΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ
ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΥΛΙΔΟΥ Α ΛΥΚΕΙΟΥ
Τ
η Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014 πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση FIFA Ballon d’Or όπου μοιράστηκαν αρκετά βραβεία σε διεθνείς ποδοσφαιριστές. Αυτοί που αποτέλεσαν την καλύτερη εντεκάδα του 2013 ήταν: (τερματοφύλακας) Manual Neuer (αμυντικοί) Sergio Ramos, Thiago Silva, Daniel Alves, Philipp Lahm (μέσοι) Andres Iniesta, Xavi Hernandez, Frank Ribery (επιθετικοί) Cristiano Ronaldo, Zlatan Ibrahimovic, Lionel Messi. Το βραβείο για το καλύτερο γκολ της χρονιάς που μας πέρασε κατέληξε στον Zlatan Ibrahimovic ο οποίος με φοβερό γυριστό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα στο παιχνίδι κόντρα με την εθνική Αγγλίας. Την παράσταση έκλεψε ο ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης Cristiano Ronaldo ο οποίος παρέλαβε ένα από τα σημαντικότερα βραβεία της καριέρας του. Για δεύτερη φορά κατέκτησε το τρόπαιο καλύτερου ποδοσφαιριστή του 2013 (χρυσή μπάλα)
απέναντι στον Lionel Messi όπου ήρθε δεύτερος και στον Frank Ribery που ήρθε τρίτος. Πολλοί πιστεύουν πως στη θέση του Ronaldo θα έπρεπε να βρίσκεται ο Ribery καθώς με την ομάδα του την Bayern κατέκτησε όλους τους τίτλους που συμμετείχε. Κατά τη δική μου άποψη η ψηφοφορία για τη Χρυσή Μπάλα ανέδειξε δίκαια τοv Ronaldo αφού οι προσωπικές του επιδόσεις ξεπερνούσαν τις επιδόσεις των υπολοίπων υποψηφίων. Όσον αφορά το βραβείο για το καλύτερο γκολ δεν υπήρξε μεγάλη έκπληξη αφού κατά γενική ομολογία το γκολ του ”Ibra” ήταν το ομορφότερο, ενώ συγχρόνως είχε και το μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Επίσης το βραβείο του προπονητή της χρονιάς παρέλαβε ο Jupp Heynckes απέναντι στους Jurgen Klopp και Sir Alex Ferguson. Να θυμίσουμε ότι ο Jupp Heynckes που βρισκόταν στο τιμόνι της Bayern κατέκτησε την προηγούμενη σεζόν όποιον τίτλο βρήκε μπροστά του.
O Κριστιάνο ο οποίος μετά τις τέσσερις συνεχόμενες του Μέσι που είχαν ακολουθήσει μετά το δικό του πρώτο βραβείο, ξαναπήρε την Χρυσή Μπάλα. Η απορία μου βεβαίως είναι αν μπορεί ένας κεντρικός αμυντικός ή ένας τερματοφύλακας ή ένας μέσος να γίνει από εδώ και στο εξής ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο; Η δική μου γνώμη είναι πως από αυτή την πλευρά του βραβείου, το βλέπουμε κατά κάποιο τρόπο άδικο διότι ο καλύτερος αναδεικνύεται κυρίως με βάση τα τέρματα που έχει σημειώσει. Εγώ πάλι πιστεύω πως τα ατομικά βραβεία σε ένα ομαδικό άθλημα όπως το ποδόσφαιρο δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα. Επίσης εκείνο που μου έκανε αρνητική εντύπωση είναι η τρίτη θέση που πήρε ο Ribery, ο οποίος κατέκτησε πολλά τρόπαια με την ομάδα του και αυτό δεν εκτιμήθηκε, θυμίζοντας την περίπτωση του Γουέσλι Σνάιντερ το 2010.
Μήπως οι γονείς ασκούν υπερβολική πίεση χωρίς λόγο; ΑΝΝΑ ΜΟΥΛΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ
Κ
αθημερινά όλο και περισσότεροι έφηβοι παραπονιούνται ότι εμφανίζουν έντονα συμπτώματα άγχους, κούρασης και αϋπνιών. Κάτι καθόλου παράξενο εφόσον οι σχολικές απαιτήσεις αυξάνονται, με αποτέλεσμα οι γονείς να πιέζουν υπερβολικά τους εφήβους ώστε να έχουν το καλύτερο επιθυμητό αποτέλεσμα. Όμως, οι γονείς προσπαθώντας να ωθήσουν τα παιδιά τους προς την μάθηση, γίνονται ιδιαίτερα καταπιεστικοί και οι μαθητές κυριεύονται από άγχος. Το αποτέλεσμα; Τα παιδιά πιέζονται για την επιτυχία και διστάζουν να προχωρήσουν λόγω του φόβου της αποτυχίας που έχει δημι-
ουργηθεί μέσα τους. Η πίεση αυτή επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία των εφήβων και έτσι έχουμε την δημιουργία συγκρούσεων ανάμεσα σε αυτούς και τους γονείς τους, πράγμα το οποίο οδηγεί στην εσωστρέφεια και στην απομόνωση των παιδιών από τις παρέες τους. Λύσεις σε αυτό το ζήτημα; Φυσικά και υπάρχουν. Αρχικά, οι γονείς θα πρέπει να ενθαρρύνουν και όχι να αγχώνουν τα παιδιά τους, τονίζοντάς τους τα οφέλη της μάθησης. Παράλληλα, δεν είναι αναγκαίο να τους συγκρίνουν με τους άριστους μαθητές αλλά οι γονείς θα πρέπει να τους βοηθήσουν να ανταποκριθούν στα ζητήματα που τους τίθενται με τον καλύτερο δυνατό
τρόπο, που αυτά μπορούν. Επιπλέον, θα πρέπει να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στην πρόοδο και στις γνώσεις που αποκτούν τα παιδιά μέσα από το σχολείο και όχι στα διαγωνίσματα που γράφουν. Για παράδειγμα, οι γονείς θα μπορούσαν αντί να πιέζουν τα παιδιά τους να τα πάνε καλά σε ένα διαγώνισμα, να τα ενθαρρύνουν να μάθουν μέσα από αυτό. Έτσι, εάν έρθουν αντιμέτωποι με την αποτυχία να τα ενθαρρύνουν δείχνοντάς τους ότι θα μάθουν μέσα από τα λάθη τους. Εν κατακλείδι, όλη αυτή η πίεση, που μερικές φορές είναι αναίτια, θα πρέπει να ελαττωθεί ώστε οι μαθητές να αποδίδουν στα μαθήματα χωρίς άγχος.
Δ
εν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι ''τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής '' και τα έχουν ταυτίσει με την ειλικρίνεια και την εμφάνιση των πραγματικών σκέψεων. Στα μάτια φαίνεται η χαρά μας. Στα μάτια φαίνεται η καλοσύνη και η κακία, το μίσος και η αγάπη, ακόμη και ο έρωτας. Είναι τυχαίο που όταν είμαστε χαρούμενοι τα μάτια μας λάμπουν; Όχι δεν είναι. Είναι τυχαίο, όταν είμαστε πληγωμένοι και πικραμένοι, να υγραίνονται; Όχι δεν είναι. Τα μάτια μας λένε πάντα την αλήθεια και δεν υπάρχει καμία στιγμή που να μην αποκαλύπτουν τι πραγματικά σκεφτόμαστε. Όταν γνωρίζουμε κάποιον πρώτη φορά μέσα από αυτά δεν προσπαθούμε να εξερευνήσουμε τον εσωτερικό του κόσμο; Να καταλάβουμε τι άνθρωπο έχουμε
απέναντί μας και να μην βγάλουμε συμπέρασμα μόνο από την εξωτερική του εμφάνιση; Αυτά είναι που κοιτάς και ερωτεύεσαι. Αυτά είναι που όταν σου λείπει ο άνθρωπός σου, έρχονται στο μυαλό σου ξανά και ξανά και ξανά. Πολλές φορές κοιτάς τον άλλο απευθείας μέσα στα μάτια του και ψάχνεις να βρεις απαντήσεις. Απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα που οι λέξεις του δεν κατάφεραν να σου δώσουν . Και όταν καταφέρεις να μάθεις να διαβάζεις όλα αυτά τα βλέμματα, τι γίνεται; Μόνο τότε θα μπορέσεις να ανακαλύψεις ένα κόσμο από λέξεις που ποτέ δεν ειπώθηκαν. Ένα κόσμο γεμάτο αλήθειες και συναισθήματα που είναι δύσκολο να εκφραστούν με οποιοδήποτε άλλο τρόπο …
Τί μαζί, τί μόνος ... Η μοναξιά έχει πολλές μορφές ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΙΟΥΤΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ
Λ
έγεται συχνά ότι << εμείς δεν νιώθουμε μοναξιά όπως οι μεγαλύτεροι γιατί έχουμε τους φίλους μας>>. Είναι ψέμα, γιατί η αλήθεια είναι ότι η μοναξιά αποτελεί ιδιαίτερο γνώρισμα της εφηβικής ηλικίας. Εμείς οι έφηβοι δηλαδή πρέπει να περάσουμε από το συγκεκριμένο στάδιο έτσι ώστε να ανακαλύψουμε την ταυτότητα μας. Ένα στάδιο που θα δοκιμάσει τις αντοχές μας και θα προσδιορίσει τους στόχους μας. Καταρχάς πιστεύουμε ότι γινόμαστε αντικείμενο κριτικής με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε τους γύρω μας με δυσπιστία. Έτσι πολλές φορές απομακρυνόμαστε από τους γονείς μας, μένουμε για ώρες κλεισμένοι στο δωμάτιο μας, αρνούμαστε την επικοινωνία με τους συγγενείς και το μόνο που θέλουμε είναι την συντροφιά των συνομήλικων μας, διότι αυτοί μας δέχονται έτσι όπως είμαστε και μας καταλαβαίνουν (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε).
Για εμάς η σημασία των φίλων στην διάρκεια της ηλικίας που διανύουμε είναι ανεκτίμητη, αφού η παρουσία τους αποβάλλει το αίσθημα της μοναξιάς. Με την οικογένεια μας φανερώνουμε μια άλλη μεριά του εαυτού μας, έναν άνθρωπο αμίλητο, θυμωμένο και μόνιμα εκνευρισμένο, σε αντίθεση με τους φίλους μας όπου ξαφνικά αποκτάμε αυτοπεποίθηση. Δεν είναι όμως σπάνιο το γεγονός να νιώθουμε μόνοι μας ακόμα και με την παρέα μας ή ακόμα, παρότι συχνά βρισκόμαστε ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους, να μην μας "γεμίζει" κανείς. Εν τέλει νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσετε πως μερικές φορές είτε μόνοι μας είμαστε είτε ακόμα και στη μέση ενός γηπέδου γεμάτου κόσμο, εμείς μπορεί να νιώθουμε μόνοι. Γιατί η μοναξιά έχει πολλές μορφές. Δεν αρκεί μόνο να έχεις ανθρώπους γύρω σου αλλά να έχεις αυτούς που θες.
Μαθητοφρένεια
5
Το Ίδρυμα Υπερηλίκων Άγιος Αχίλλιος ανήκει στην Ιερά Μητρόπλη Γρεβενών και τελεί υπό την εποπτεία του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Γρεβενών Σεργίου. Λειτουργεί σε ιδιότητο κτήριο, με παρεκκλήσι του Αγίου Αχιλλίου, για εξυπηρέτηση των περιθλαπόμενων ηλικιωμένων, ανδρών και γυναικών. Διαθέτει 40 κλίνες και στους τροφίμους παρέχονται τα πάντα: στέγη, διατροφή, ιατροφαρμακευτική φροντίδα, στοργή και αγάπη. ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΥΠΕΡΗΛΙΚΩΝ “ΑΓΙΟΣ ΑΧΙΛΛΙΟΣ” ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ. ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ...
ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Θωμαή Γκαντήραγα Στιγμές χαράς πρόσφερε η ομάδα της Μαθητοφρένειας, την Τετάρτη 22 Ιανουαρίου, αφού επισκέφτηκαν το Ίδρυμα Υπερηλίκων της πόλης μας, για να ευχηθούν τα Χρόνια πολλά με αφορμή την έλευση του νέου έτους. Φυσικά και δεν πήγαμε με άδεια χέρια. Λίγο πριν την επίσκεψη, κάποιες μαθήτριες ανέλαβαν την αγορά φρούτων, που δόθηκαν στους ηλικιωμένους.
Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη γνωριμία με έναν παππού ο οποίος με το που μπήκε στο σαλόνι άρχισε να χορεύει και μας έκανε να καταλάβουμε ότι η ηλικία δεν επηρεάζει καθόλου την ψυχή του ανθρώπου καθώς το κέφι και η ζωντάνια κατέκλυζαν το δωμάτιο. Φυσικά κέφι χωρίς τραγούδι δεν γίνεται γι αυτό και μία γιαγιά μας έδωσε την δυνατότητα
να ανακαλύψουμε και να απολαύσουμε το μουσικό της ταλέντο. Έπειτα σειρά είχαμε εμείς. Τραγουδήσαμε μαζί τους μερικά γνωστά τραγούδια. Μας χειροκρότησαν και τους χειροκροτήσαμε. Η επίσκεψή μας δεν μπόρεσε να έχει μεγάλη διάρκεια διότι δεν θέλαμε να χαλάσουμε τη ροή του ημερήσιου προγράμματός τους.
Ο Σεβασμιότατος (τον οποίο και ευχαριστούμε για την άδεια που μας έδωσε) δυστυχώς τελικά δεν μπόρεσε να παρευρεθεί αλλά δώρισε σε εμάς και στο σχολείο ημερολόγιο της νέας χρονιάς. Γνωρίσαμε υπέροχους και περήφανους ανθρώπους. Ήταν μία επίσκεψή που θα υπενθυμίζει σε όλους μας ότι αν η ψυχή επιθυμεί κάτι, τίποτα δεν μπορεί να την σταματήσει!
Ο Μητροπολίτης τους επισκέπτεται συχνά και μεριμνά για την εύρυθμη λειτουργία του Ιδρύματος, επικοινωνεί με το φιλότιμο προσωπικό και παρέχει την ευλογία του σε όλους. Ευχαριστούμε θερμά τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Γρεβενών κ.κ. Σέργιο για την άδεια που μας έδωσε να επισκεφτούμε το Γηροκομείο, όπου είχαμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε από κοντά το σημαντικό φιλανθρωπικό έργο της Μητρόπολης και να γνωρίσουμε υπέροχους ανθρώπους.
Μαθητοφρένεια
6
ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Βαγγέλης Σπυρίδης - Στέλιος Πιπέργιας - Γρηγόρης Μπαχτσεβάνος Λίγες μέρες αφότου η Μαθητοφρένεια έκλεισε τα τρία χρόνια έκδοσης και λόγω της έλευσης του καινούριου χρόνου αποφάσισε να διατηρήσει το έθιμο της κοπής της βασιλόπιτας όπως και πέρυσι τέτοιο καιρό. Η κοπή πραγματοποιήθηκε στο Bull’s eye το Σάββατο
15 Ιανουαρίου και ώρα 19:00. Η είσοδος ήταν ελεύθερη για όλους. Από νωρίς παιδιά, καθηγητές του σχολείου αλλά και γονείς και όχι μόνο γέμισαν το μαγαζί δημιουργώντας μια πολύ ευχάριστη και ζεστή ατμόσφαιρα. Αφού το μαγαζί γέμισε τελικά
πλησίαζε όλο και περισσότερο η ώρα για την κοπή της πίτας. Η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν τα γέλια και η διάθεση των παιδιών ήταν μαγική. Μετά από λίγο ήρθε η ώρα για την κοπή της πίτας. Μια τεράστια βασιλόπιτα εμφανίστηκε και επάνω έγραφε ευχές για μια καλή χρονιά για
όλους. Κόπηκε και μοιράστηκε από τα κορίτσια της 3ης λυκείου που διανύουν την τελευταία τους χρονιά ως μαθήτριες και συντάκτριες της εφημερίδας και τις ευχόμαστε ολόψυχα καλή επιτυχία στις πανελλήνιες εξετάσεις που όλο και πλησιάζουν. Μέτα την κοπή της βασιλόπι-
Για άλλη μια χρονιά η βασιλόπιτα ήταν προσφορά του Ζαχαροπλαστείου ΜΕΛΙΣΣΑ. Ήταν υπέροχη και ευχαριστούμε! Βασιλόπιτα χωρίς φλουρί δε γίνεται. Τυχερή της βραδιάς η
μαθήτρια της Α Λυκείου Χριστίνα Μάρκου. Μαζί με την ελπίδα για μια χρονιά γεμάτη τύχη, η Χριστίνα πήρε και ως δώρο μια δωροεπιταγή 30 ευρώ από το Βιβλιοπωλείο ΒΙΒΛΙΟΚΙΝΗΣΗ.
τας το πάρτι συνεχίστηκε με γέλια, τραγούδι και χορό. Να ευχαριστήσουμε και εμείς με την σειρά μας όλους όσοι παρευρέθηκαν και μας τίμησαν με την παρουσία τους, όπως επίσης και τους χορηγούς μας που τόσα χρόνια στηρίζουν αυτή μας την προσπάθεια.
Τέλος ευχόμαστε σε όλους να έχουν μια καλή χρονιά με υγεία, αγάπη και ευτυχία και στην αγαπημένη μας Μαθητοφρένεια να συνεχίσει για ακόμα ένα χρόνο τις επιτυχίες της και τις διακρίσεις της πανελλαδικώς. Χρόνια πολλά, ευτυχισμένο το 2014!!!
Μαθητοφρένεια
7
ΕΝΑ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΑΜΑΞΙΔΙΟ ΔΩΡΙΣΑΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΦΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΑΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΩΜΑΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΜΠΟΥΚΑΛΙΩΝ ΒΙΒΛΙΟ - ΤΑΙΝΙΑ - ΜΟΥΣΙΚΗ - GAMES ΓΡΑΦΕΙ Η Μαρίνα Αμανατίδου
Δ
Την Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014 αντιπροσωπεία μαθητών του 2ου Γρεβενών με τους συνοδούς καθηγητές τους επισκέφτηκαν το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ ) Γρεβενών με σκοπό να
παραδώσουν στους μαθητές ένα αναπηρικό αμαξίδιο. Εκεί τους υποδέχτηκε ο Δ/ντης του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Γρεβενών κ. Τζάτζης Κωνσταντίνος. Το συγκεκριμένο, αποκτήθηκε μετά από την συγκέντρωση μερι-
κών δεκάδων χιλιάδων πωμάτων πλαστικών μπουκαλιών από τους μαθητές, τα οποία δόθηκαν σε εταιρία ανακύκλωσης στο πλαίσιο δράσης που υλοποιεί ο Πανελλήνιος Σύλλογος Παραπληγικών Στερεάς Ελλάδος.
Ευχόμαστε η κίνηση αυτή των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Γρεβενών να βρει και άλλους μιμητές στην προσπάθεια που κάνει η κοινωνία να σταθεί δίπλα σε συνανθρώπους μας που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας και αγάπης.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ ΕΚΔΟΘΗΚΕ Η ΑΚΟΛΟΥΘΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Μετά την αποτρόπαια πράξη κάποιων ασυνείδητων οι οποίοι δηλητηριάζοντας αθώα αδέσποτα ζώα προσέβαλαν βάναυσα ολόκληρη την τοπική κοινωνία των Γρεβενών, με την ιδιότητά μου ως απλού πολίτη αυτής της πόλης θέλω να δηλώσω ότι προσφέρω το ποσό των 2.000,00€ σ΄ αυτόν που με
οποιονδήποτε τρόπο αναφέρει στις αρμόδιες αρχές τον υπεύθυνο ή ... τους υπεύθυνους τέτοιων αχαρακτήριστων και εγκληματικών πράξεων. Θέλω να τονίσω σε κάθε κατεύθυνση ότι η προσπάθεια που ξεκινήσαμε ως Δημοτική Αρχή με τη δημιουργία νόμιμου Καταφυγίου Αδέ-
σποτων Ζώων στα παλιά σφαγεία για περισυλλογή, προσωρινή φιλοξενία και διαχείριση των αδέσποτων ζώων δεν θα σταματήσει από καμία τέτοια ενέργεια από όπου και αν προέρχεται και η πολύ καλή συνεργασία μας με τη Φιλοζωική Εταιρεία Γρεβενών θα συνεχισθεί.
Τις τελευταίες μέρες ίσως παρατηρήσατε στα κεντρικά σημεία της πόλης μας κάποια κηδειόχαρτα που απευθύνονται σε όλους όσοι ρίχνουν φόλες στα αδέ-
σποτα. Ο τίτλος χαρακτηριστικός: “Στην επόμενη φόλα θα έχει και όνομα και θα είναι το δικό σου”. Ενώ άλλες αφίσες προειδοποιούν: “Πριν ρίξεις τη φόλα,
μάθε τί σε περιμένει: Ποινή φυλάκισης 1 μέχρι 5 έτη, χρηματικό πρόστιμο μέχρι 15000 ευρώ (Νόμος 4039/12)”. Αν μη τί άλλο, ευφάνταστα!
Το λάθος Αστέρι (The Fault of our Stars). Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι ένα από τα σύγχρονα μυθιστορήματα οποία παρουσιάζουν την ζωή και τον έρωτα δύο εφήβων. Όχι, δεν είναι η κλασσική πλοκή: δύο νέοι γνωρίζονται στο μαγαζί με τα λαχανικά => ερωτεύονται => το αγόρι παίζει φορές ξύλο καμιά δεκαριά με τον μανιακό πρώην της κοπέλας => η κοπέλα του λέει ότι τον αγαπάει => περπατάνε μαζί στο ηλιοβασίλεμα => ΤΈΛΟΣ. Η ιστορία ξεχώρισε κυρίως επειδή ο συγγραφέας John Green πρωτοτύπησε, και έπλασε μία ιστορία που κυμαίνεται στα πλαίσια της πραγματικότητας και δεν μοιάζει με παραμύθι. Η ιστορία βασίζεται στην ζωή της Χέιζελ μία 16χρονης από την Ιντιάνα, που πάσχει από πνευμονική ανεπάρκεια, ένα είδος καρκίνου 4ου βαθμού. Η Χέιζελ μετά από τα τρία χρόνια που κουβαλάει τον καρκίνο πάνω της αποκτά μία έμμονη σχέση με την ιδέα του θανάτου. Αυτό αναγκάζει την μητέρα της να την γράψει ως μέλος σε μία Ομάδα Υποστήριξης για ανήλικους καρκινοπαθείς και επιζώντες καρκίνου, με την ελπίδα να ξεπεραστεί η κατάθλιψη που ταράζει τον εσωτερικό κόσμο της κόρης της. Εκεί η Χέιζελ θα γνωρίσει τον Ουγκάστους Γουότερς, έναν 17χρόνο με ακρωτηριασμένο πόδι και μέσα από το πρόσωπο του μαθαίνει να μοιράζεταιτους φόβους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά της και θα γνωρίσει τον αληθινό έρωτα. Το βιβλίο είναι από τα πιο διάσημα (ίσως και το πιο διάσημο) από τα βιβλία του John Green, και τον φετινό Ιούνιου θα προβληθεί πρώτη φορά στους κινηματογράφους η ταινία που είναι βασισμένη στο βιβλίο. Είναι μία εθιστική ιστορία, που σε κάνει να ξενυχτάς μέχρι το ξημέρωμα μέχρι να σε πάρει ο ύπνος πάνω στο βιβλίο και μένει προσκολλημένη στο μυαλό σου για πολλές μέρες. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Μαθητοφρένεια τελ ευ ταί α σ ελίδα
ΓΡΑΦΕΙ Η Κατερίνα Σιούμπουρα
Αλλά και οι υπόλοιποι δεν έχουν το δικαίωμα να βγουν έξω ένα Σάββατο βράδυ χωρίς να διακινδυνεύσουν να βραχνιάσουν παρότι δε θα έχουν καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο;
8
Κι ενώ ο αντικαπνιστικός νόμος ισχύει στα χαρτιά ήδη από το 2011 και άλλες παρόμοιες νομοθεσίες ήταν σε ισχύ από πολύ πιο παλιά, κανένας απολύτως δεν φάνηκε να τον τηρεί, έτσι οι καφετέριες συνέχισαν να είναι αποπνικτικές κι εμείς οι μη καπνιστές συνεχίσαμε να κινδυνεύουμε από καρκίνο του πνεύμονα. Και ξαφνικά, από το πουθενά, βλέπουμε καπνιστές να βγαίνουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα έξω από τα μαγαζιά για να καπνίσουν το τσιγάρο τους, σε μία προσπάθεια να αποφύγουν τα πρόστιμα που λέγεται ότι θα επιβληθούν σε εκείνους και στους καταστηματάρχες. Φυσικά, κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο να προκαλέσει παράπονα από εκείνους που πιστεύουν ότι έχουν το δικαίωμα να μπορούν να καπνίσουν με την ησυχία τους το τσιγάρο τους χωρίς να πρέπει να πληρώσουν για αυτό 50 ευρώ. Το πιο παράλογο και θρασύ σχόλιο που άκουσα πάνω
στο συγκεκριμένο θέμα ήταν: «Καλά ας γίνουμε Ευρώπη σ’ όλα τα άλλα και μετά θα τα πούμε και για το κάπνισμα». Ελληνική κουλτούρα, φίλε μου. Καμία συνείδηση ή αίσθηση ηθικής. Έτσι θα γίνουμε Ευρώπη, με τον καφέ στο ένα χέρι και το τσιγάρο στο άλλο ... Γιατί είναι βέβαια αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να καπνίζει ελεύθερα όπου βρεθεί, να ντουμανιάζει κάθε χώρο για να το παίξει νταλκάς και βαρύς. Αλλά και οι υπόλοιποι δεν έχουν το δικαίωμα να βγουν έξω ένα Σάββατο βράδυ χωρίς να διακινδυνεύσουν να βραχνιάσουν παρότι δε θα έχουν καπνίσει ούτε ένα τσιγάρο; Γι’ αυτό, θα με συγχωρήσετε αν πω ότι δεν λυπήθηκα ιδιαίτερα στο θέαμα τόσων και τόσων να ξεροσταλιάζουν έξω στο κρύο για να καπνίσουν ένα τσιγάρο, αφήνοντας τον αέρα στους εσωτερικούς χώρους επιτέλους καθαρό, χωρίς τα νέφη καπνού.
Ίσως ακόμη και να ένιωσα μια ικανοποίηση. Είναι όσο να ‘ναι μεγάλη ανακούφιση να γυρνάς σπίτι και να μη βρωμάς καπνίλα από την κορφή ως τα νύχια. Δυστυχώς όμως δεν πιστεύω ότι αυτό θα κρατήσει για πολύ. Οι Έλληνες έχουν μία εκπληκτική τάση να περιφρονούν τους νόμους και μόλις περάσει αυτός ο πανικός πιθανότατα το μεγαλύτερο ποσοστό θα επιστρέψει στη ζέστη του κλειστού χώρου και θα ξεχάσει την απειλή του προστίμου. Και οι καταστηματάρχες για μία ακόμη φορά, ανάμεσα στον κίνδυνο να πληρώσουν 600 ευρώ πρόστιμο και στην πιθανότητα να χάσουν την πελατεία τους θα επιλέξουν το πρώτο. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε ότι τελικά δεν θα επικρατήσει ο ελληνικός τρόπος σκέψης (πράγμα μάλλον εξαιρετικά απίθανο) και έτσι ίσως μία μέρα να καταφέρουμε να ‘γίνουμε Ευρώπη’.
ΓΡΑΦΕΙ Η Φανή Τζουβάρα Σε μια σύγχρονη κοινωνία, όπου όλα είναι «αγγελικά» πλασμένα και ο κάθε άνθρωπος επιδιώκει την επιτυχία και το χρήμα χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, ένα πράγμα παίζει κυρίαρχο ρόλο στις ζωές των ανθρώπων: το στυλ! Το στυλ «υιοθετείται» από τους περισσότερους ανθρώπους γιατί λένε ότι αποτελεί το «κλειδί» της επιτυχίας. Και έχουν δίκιο!
Πιο εύκολα κάνουν πλέον φιλίες και ανεβάζουν το κοινωνικό τους status αυτοί που έχουν ένα ιδιαίτερο και πάντα μέσα στη μόδα στυλ. Και φυσικά, αυτοί που το διαθέτουν βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά! «Δεν είναι δυνατόν» λένε «να κάνουμε παρέα με κάποιον που ντύνεται όπως να ‘ναι.» Τουλάχιστον αυτά ισχυρίζονται σε μεγαλύτερες πόλεις, γιατί εδώ στα Γρεβενά το φαινόμενο αυτό
δεν έχει γίνει ακόμη ιδιαίτερα αισθητό. Τα πάντα καθορίζονται από τα … πρότυπα! Δεν είναι πρέπον να φοράς ό,τι θέλεις, την ίδια στιγμή που η τάδε διάσημη φοράει για παράδειγμα φούστα με πούλιες, γούνα λεοπάρ και φτερό στο κεφάλι με κάθε λογής χρώμα. Έχεις μπει κατευθείαν σε … black list! Και ξαφνικά, καταλαβαίνεις πως εάν δεν αλλάξεις το στυλ σου και μείνεις έτσι
όπως εσύ επιθυμείς, θα αρχίσουν οι «θανατηφόρες κριτικές»: Θα ακούσεις πολλά «εγώ για καλό στο λέω» και τελικά θα υποκύψεις. Και αφού το κάνεις θα είσαι και πάλι «μέσα στα πράγματα» και ας μη σου αρέσει αυτό που ζεις. Σημασία έχει μόνο να σε αποδέχονται οι άλλοι (για αυτό που μάλλον δεν είσαι). Και ο λόγος; Γιατί ποτέ δεν έψαξες εσύ ο ίδιος να βρεις άτομα που να σε αγαπάνε
και να σε νοιάζονται έτσι όπως πραγματικά είσαι. Και θα μπορούσες πολύ απλά να κάνεις την αρχή. Δυστυχώς, όμως δεν την κάνεις από φόβο ή από αδιαφορία ή στη χειρότερη περίπτωση από «πλύση εγκεφάλου!» Ποιος ξέρει; Φυσικά, καταστάσεις όπως αυτές μπορούν πολύ εύκολα να αλλάξουν. Το θέμα είναι ότι κανένας δεν κάνει το … πρώτο βήμα!
στερόγραφο
Κωνσταντίνα Παλιούρα
Ήταν νύχτα και είχα πιει … δεν το είπα εγώ … δεν μου έχεις εμπιστοσύνη … σε ζηλεύουν γι’ αυτό τα λένε … ωωω λέξεις τόσο άδειες γυρνάνε στο μυαλό. Ψέματα ψέματα και εσύ εκεί δεινός θεατής να παρακολουθείς την παράσταση χωρίς να βρίσκεις ίχνος αλήθειας κι όμως να συνεχίζεις να την βλέπεις. Όλες οι σχέσεις πλέον χτίζονται και θεμελιώνονται μέσα στο ψέμα. Για ποιο λόγο; Ποια είναι άραγε η αιτία; Ποιος άλλαξε το λογισμικό του μυαλού μερικών ανθρώπων; Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο που μπορείς να κάνεις πλέον είναι να απολαμβάνεις την παράσταση που παίζεται πίσω από την πλάτη σου. Και είναι τόσο έξυπνοι μερικοί άνθρωποι που νομίζουν πως έχεις και μάτια πίσω από την πλάτη σου. Και είναι τόσο μεγάλη απόλαυση να ξέρεις την αλήθεια και να συνεχίζεις να βλέπεις το θέατρο και να γελάς. Τραγική ειρωνεία. Χα, χα, χα. Και αυτοί οι έξυπνοι νομίζουν πάλι ότι εσύ και μετά το τέλος θα κάτσεις εκεί να τους χειροκροτήσεις, επειδή τι σου είπαν πριν αρχίσει η παράσταση; Αυτή την μικρή και περιεκτική κλαψιάρικη εισαγωγή. Ανατρίχιασα … αίσχος και δέος. Προσοχή! Νέοι, ταλαντούχοι ηθοποιοί κυκλοφορούν έξω!