– przyporzÈdkowywanie wypowiedzi, – relacjonowanie wydarzeñ zgodne ze szczegóïowymi wskazówkami dotyczÈcymi treĂci, – prowadzenie negocjacji na tematy z ĝycia codziennego, – odpowiadanie na pytania do materiaïu stymulujÈcego, – rozpoznawanie gïównej myĂli w wypowiedzi sïuchanej i wyraĝanie opinii na ten temat, – rozpoznawanie, czy okreĂlone informacje wystÚpujÈ w wypowiedzi, – odpowiedzi na pytania zwiÈzane z tekstem, – opowiadanie o jakimĂ wydarzeniu. Testowanie sïownictwa: – dobieranie pojÚcia nadrzÚdnego do podanych wyrazów, – skreĂlanie wyrazów nie pasujÈcych do podanej grupy, – porzÈdkowanie wyrazów w grupy tematyczne / kategorie tematyczne, – uzupeïnianie tekstu z lukami, – wypeïnianie luk w dialogach, np. zaimków pytajÈcych, – rozwiÈzywanie krzyĝówek, – rozpoznawanie i wyszukiwanie znanych sïów w zestawieniu liter, tzw. Wortsalat, – dobieranie synonimów lub antonimów, – test wielokrotnego wyboru. Testowanie czytania: – okreĂlanie, czy podane stwierdzenia sÈ zgodne z treĂciÈ tekstu, – wybór zdania zgodnego z treĂciÈ tekstu spoĂród podanych przykïadów, – porzÈdkowanie tekstu w logicznie spójnÈ caïoĂÊ, – przyporzÈdkowywanie wypowiedzi osobom, – uporzÈdkowanie podanych punktów tak, by przekazywaïy ciÈg wydarzeñ czytanego tekstu. Testowanie pisania: – wypeïnianie formularzy, – pisanie kartek z pozdrowieniami, – pisanie listów prywatnych, – wypeïnianie luk w tekstach i dialogach, – sporzÈdzanie notatek, – formuïowanie wypowiedzi na okreĂlony temat z uwzglÚdnieniem podanych informacji dotyczÈcych treĂci.
96
Testowanie gramatyki: – skreĂlanie bïÚdnych form w podanym przykïadzie, – uzupeïnianie zdañ z lukami gramatycznymi, – tworzenie zdañ z pojedynczych wyrazów, – przeksztaïcanie zdañ wedïug podanego wzoru, – tïumaczenie zdañ, – test wielokrotnego wyboru, – wzajemne przyporzÈdkowywanie fragmentów zdañ.
5.3. Rozwijanie umiejętności samooceny WaĝnÈ sprawÈ jest rozwijanie w uczniach umiejÚtnoĂci samooceny. Po kaĝdym rozdziale lub na koniec semestru moĝemy zachÚciÊ do wypeïnienia tabeli zdobytych umiejÚtnoĂci, która pozwoli uĂwiadomiÊ uczniowi, co juĝ osiÈgnÈï, z czym ma jeszcze problemy i nad czym musi popracowaÊ.
5.4. Opis zasad oceniania wewnątrzszkolnego Szkolny system oceniania, zgodny z rozporzÈdzeniami MENiS, powinien mieÊ na wzglÚdzie wszystkie zainteresowane strony, tzn. dobro i potrzeby ucznia i szkoïy oraz oczekiwania rodziców. Szkolny system oceniania okreĂla zasady stosowanych procedur – oceniania uczniów, – kryteria pomiaru osiÈgniÚÊ, – formy informowania uczniów i rodziców. Ocenianie nie powinno speïniaÊ tylko funkcji diagnostycznej, ma na celu wspieranie ucznia w jego szeroko pojÚtym rozwoju, motywujÈc go do pracy, okreĂlajÈc jednoznacznie wymagania, informujÈc go o stanie jego wiedzy, ukierunkowujÈc jego zainteresowania i metody pracy, regulujÈc system kontaktów uczeñ–nauczyciel–rodzice, dajÈc w ten sposób dowód podmiotowego traktowania. Szkolny system oceniania powinien zapewniÊ uczniowi: – informacjÚ o kryteriach oceniania z przedmiotu, – jawnoĂÊ oceny, – poprzez towarzyszÈcy ocenie komentarz – uĂwiadomienie zasobu jego wiadomoĂci, – informacjÚ o minimalnej, systematycznej czÚstotliwoĂci sprawdzania wiadomoĂci, – róĝnorodnoĂÊ form sprawdzania wiadomoĂci, – róĝnicowanie wymagañ w zaleĝnoĂci od stwierdzonych zdolnoĂci lub trudnoĂci.