7
Scènes in de Scrovegnikapel Ca. 1303–06; fresco; 190 x 198 cm (elk)
2. Joachim trekt zich terug in de woestijn
Van schaamte vervuld verschijnt Joachim voor twee jonge herders die onderling blikken uitwisselen terwijl ze zich afvragen of ze de oude man moeten toelaten tot hun schaapskooi. De De bejaarde Joachim, de toekomstige vader van dieren herkennen echter het belang van de verMaria, wordt het recht ontzegd om in de tempel worpene als een van Christus’ voorvaderen: te offeren omdat hij kinderloos is (de geboorte een hond rent opgewonden en onderdanig op van zijn dochter zou een mirakel blijken). Wan- hem toe, en ook de kudde schapen, symbool neer hij wordt geweerd uit het rijkversierde ge- van de christelijke gemeenschap, komen hem bouw, waarvan de solide muren de ontoegantegemoet. kelijkheid accentueren, krimpt hij ineen van verdriet en kijkt hij smartelijk naar de priester 3. Bruiloft te Kana die hem naar buiten werkt. Giotto brengt humor in deze scène door de 1. Joachim wordt de toegang tot de tempel ontzegd
c eremoniemeester, die als eerste proeft van het water dat door Christus in wijn is veranderd, voor te stellen als een man met een enorme buik. Diepte suggereert Giotto door de twee bedienden die rug aan rug zijn afgebeeld en die de Bijbelse episode een directer en menselijker karakter geven.
gen: Johannes, die hem trouw zal blijven, en J udas, die hem zal verraden.
6. Bewening van Christus
In het meest aangrijpende tafereel van de cyclus treuren Christus’ moeder en zijn vrienden bij zijn dode lichaam. Giotto heeft oog voor variaties in het verdriet: sommige figuren staan Giotto stelt het verraad voor als een valse omhelzing: als de verrader dichterbij komt voor de rechtop, met gevouwen handen in diepe, stille smart, andere huilen terwijl ze Jezus’ voeten of kus omhult zijn felgele mantel de figuur van 4. Het Laatste Avondmaal Christus helemaal. Terwijl de handeling van de handen vastgrijpen. Johannes werpt in vertwijfeling zijn armen in de lucht en Maria omsluit twee protagonisten gestold lijkt in de tijd, Giotto geeft dit welbekende thema iets gewich- breekt rondom hen de hel los. Christus’ aanhan- haar zoon met haar armen. Zelfs nog empathischer reageren de engelen die boven het tigs door de apostelen voor te stellen als erg fy- gers vechten met de soldaten die hem komen schouwspel zweven: ze kronkelen en draaien sieke figuren die elkaar met hun zware onderarresteren. Toortsen, lansen en stokken dooren hun kreten zijn bijna hoorbaar. stel gedrapeerd in verschillend gekleurde klieven de avondlucht. gewaden verdringen op de bank. Christus wordt geflankeerd door twee van zijn leerlin5. Judaskus
ZAAL 163
7. Het Laatste Oordeel In het midden troont Christus op de oordeelsdag, omringd door rijen engelen en apostelen. Beneden en aan zijn rechterhand bevinden zich de gelukzaligen; hij maakt een uitnodigend gebaar in hun richting. Uit zijn stralenkrans ontspringt aan de andere kant de vurige hellepoel waarin Satan de verdoemden verslindt. Enrico Scrovegni knielt onder het kruis aan de zijde van de uitverkorenen en schenkt zijn kapel aan de aartsengel Gabriël, Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand en Maria van de Annunciatie.
DE ITALIAANSE RENAISSANCE