Bella Swann kocha Edwarda Cullena. Jacob Black kocha Bellę Swann. Bella kocha Jacoba, ale tylko troszkę. Edward kocha Bellę, ale chce wstrzymać się z konsumpcją związku do ślubu, ku rosnącej frustracji dziewczyny. I nie byłoby nic niezwykłego w tym małomiasteczkowym romansie, gdyby jego bohaterami nie były wampiry i wilkołaki.
aktywna w życiu publicznym nieodmiennie okazuje się skrzywdzoną dziewczynką, kompensującą z pomocą pracy zawodowej emocjonalne niepowodzenia. Gdy jednak znajdzie oparcie w ramionach silnego mężczyzny, z ulgą porzuci marzenia o karierze astronautki, prezenterki telewizyjnej czy neurochirurga, by odnaleźć szczęście w smażeniu naleśników i froterowaniu podłóg. Takie ujęcie zostało jednak pod koniec XX wieku całkowicie zdyskredytowane, a dylemat wyboru obnażony jako fałszywy. Tym samym zniknęła ostateczna przeszkoda natury zewnętrznej, która mogła przeszkodzić w realizacji romansu. Nowy typ bohaterów zyskał rys komediowy, źródłem perypetii stały się bowiem wyłącznie groteskowe omyłki i chwilowe kaprysy. I jak-