van harde ijzercorrosie. Tenslotte stelt zich
<
de vraag in hoeverre CDD kan toegepast
Masterproef
worden als tijdelijke consolidant voor gedegradeerde, extreem fragiele keramische
Het masterproject omvat drie archeologi-
te maken om een conservatiebehandeling te
De moeilijkheden zitten hem
ondergaan.
eerst en
vooral in de extreme fragiliteit, zoals bij het
Er zal eerst literatuuronderzoek en empirisch
gedegradeerd laag gebakken Egyptische
onderzoek gedaan worden om deze hierna
dodenbeeldje en de beslagplaatjes van
toe te passen op case-studies.
een gordel, bestaande uit een koperlegering, waarvan geen metallische kern meer aanwezig is. Het verwijderen van harde ijzercorrosie zonder het zilveren inlegwerk van de gedamasquineerde gordelbeslagen te beschadigen is een courant probleem. Een tweede aandachtspunt is het documenteren van organisch materiaal en het onderzoek hier omtrent. Namelijk de sax bestaande uit een houten heft en een schede met leder en hout. Het gordelbeslag met lederresten van de gordel, houtresten van de grafkist en botmateriaal van de dode. Een derde thema wordt het ‘correct’ reconstrueren van de sax en de gordelgarnituren via 3D-tekenen en de museale presentatie van het object. Door de algemene complexiteit en fragiliteit van deze objecten zal er gekeken worden in hoeverre
40
objecten om deze voldoende hanteerbaar
sche objecten en één historisch object.
CDD toepasbaar zou kunnen zijn bij deze conserveringstechnieken.
Scriptie “Praktische
toepassingen
van
Cyclododecaan (CDD) in de archeologische conservering.” Door de complexiteit en het fragiele karakter van heel wat archeologische objecten ervaart men vaak beperkingen wat betreft conservatiemogelijkheden. De vier specifieke vraagstellingen zijn: In hoeverre kan CDD als hydrofoob masker gebruikt worden om een fragiel materiaal bvb. textiel af te schermen tegen Rochellezout, een corrosiestripper, die mogelijks schade toebrengt aan het archeologisch textiel. In hoeverre kan CDD als tijdelijke consolidant gebruikt worden om fragiele keramische stukken bij elkaar te houden tijdens het ontzoutingsproces om zo materiaalverlies tegen te gaan. Vervolgens stellen we de vraag in hoeverre CDD kan toegepast worden als mechanische afschermlaag tegen microstralen om zo organisch materiaal en zachtere metalen als zilver te beschermen tijdens het verwijderen