26
Wskazówki te napisano 15 lat temu a dotyczą utworu powstałego pięć lat wcześniej. Jak widać, już wtedy Moulthrop traktuje go jako cyfrowy zabytek. Przed możliwością lektury piętrzą się niemałe problemy, godne nadgorliwego harcerza:
1. Zdobądź komputer Macintosh 2. Zainstaluj na nim program StuffIt 3. Otwórz ściągnięte archiwum i rozpakuj je 4. Otwórz Hypercard i uruchom plik .sea. Dziś lista tych zadań wydłuża się czterokrotnie! Trzeba zdobyć antyczny komputer Macintosh (któremu dalej do współczesnego systemu OS Apple niż DOSowi do Windows 7), nawiązać z nim komunikację sieciową lub dyskową, zdobyć konieczne narzędzia (z archiwalnym CD-romów) i modlić, że wszystko zadziała. Zwróćmy uwagę, że chodzi o plik ważący nie więcej niż 800 kilobajtów, czyli mniej niż pojedyncza strona informacyjnego portalu internetowego! Żaden z komputerów i systemów operacyjnych AD 2012 nie jest w stanie takiego drobiazgu otworzyć: tak bardzo daliśmy się zwariować w pędzie do post-pecetowej przyszłości… Istnieją rozwiązania zastępcze. Są nimi emulatory starego sprzętu, dzięki którym możliwy jest swoisty przeszczep serca zabytkowego komputera (sercem jest obraz „rom” starego sprzętu) i jego reanimacja w nowym środowisku sprzętowym i programowym. Ich instalacja nie jest jednak czymś, z czym poradzi sobie przeciętny czytelnik. Poza tym symulatory także podlegają nawałnicy hardware’owych zakłóceń, która regularnie przetacza się przez rynek komputerowy, zmuszając użytkowników do zakupu coraz to nowego sprzętu. Wystarczy upgrade z Windows XP do Windows 7 czy OS Snow Leopard do OS Lion, by emulator przestał działać. Rozwiązaniom, dzięki którym na dowolnym systemie emulować można dowolny komputer z wybranego odcinka historii technologii informacyjnych, wciąż daleko do doskonałości. Cóż zatem pozostaje? Posiadanie prawdziwego komputera z dawnych lat? Może tak, jeśli jest to w miarę mały i zgrabny laptop Macintosha z roku 1997. A co jeśli chcemy odtworzyć utwór powstały w systemie Windows 3.1 lub Windows 95 (jak np. pierwotną, cyfrową wersję
INTERMEZZO Nasz przypadek dramatyczny nie jest. Gospodarstwo domowe badacza hipertekstu obfituje w dziwny, zakurzony hardware. Nie oznacza to, że dostęp do wziętego na celownik dzieła jest bezproblemowy (fot.1).