. .. Stijlspringers
gebruiken:
Strakke, elastische,
gladde pakken d
de bewegingsvrijheid
zo min mogelijk
belemmeren
zij
en erg aerodynamisch
De kleinste setjes (met kleine koepel tjes). Leren capjes in plaats van hel omdat deze de bewegingsvrijheid
mi
belemmeren. De springers proberen de weerstand tijdens de vrije val te minimaliseren
z
dat ze zo snel mogelijk kunnen vallen.
PrecIsIon Approach路 PA (Precisiespringen) Precisiespringen is een discipline die in teamverband en individueel beoefend wordt. Een team bestaat uit vijf leden en per ronde tellen de vier hoogste scores en de slechtste score valt af. De vijf teamleden springen enkele seconden na elkaar af van 3500 feet en ze landen allemaal op hetzelfde doel. Je moet dus wel als team werken om ervoor te zorgen dat je elkaar niet hindert. Er worden grote precisieparachutes gebruikt. De meest gangbare zijn ongeveer 250 of 280 square feet. Deze valschermen hebben een relatief langzame voorwaartse snelheid. Dit maakt het inschatten van de invalshoek naar het doel makkelijker. De 'approach' of aanval wordt tegen de wind in gemaakt om de snelheid te minimaliseren. De parachutes zijn zo ontworpen dat ze bijna recht naar beneden kunnen zakken ('sink') als de stuurtoggles diep in de remmen doorgetrokken worden. De precisiespringers moeten landen op een doel dat zo groot is als een bord (een straal van 16 cm) en dat als elektronische scoreschijf fungeert. Het eerste lichaamsdeel van de springer dat het landingskussen (of de bodem) raakt, telt voor de score, die automatisch geregistreerd wordt door de elektronische SChijf. Daarom oefenen springers het plaatsen van hun (voorkeur) voet omdat dit een niet perfecte approach kan compenseren. De springer krijgt een score voor elke centimeter die hij van het middelpunt van schijf verwijderd is en dit middelpunt is slechts drie cm in doorsnee. Als er op dit middelpunt geland wordt dan noemt men dat een 'dead-centre' en de score is dan nul cm. In de zeventiger jaren had het 'dead-centre' een doorsnee van 10 cm maar door de toegenomen vaardigheid van de springers werd dat teruggebracht naar vijf cm en sinds de negentiger jaren is het drie cm.
Als de springer niet op de schijf landt, krijgt hij de maximale score van 16 cm. Bij recreatieve wedstrijden markeren de scheidsrechters de plaats van het eerste bodemcontact indien de schijf niet geraakt is en meten dan de afstand vanaf het middelpunt van het doel. De winnaars zijn de teams en de individuele springers met de laagste score. Het is een discipline die erg aantrekkelijk is voor toeschouwers omdat zij rond het doel de verrichtingen van de springers duidelijk kunnen volgen. 0