Tijding nr 2 juni 2014 4 by IZB, passie voor missie

tijding Ledenblad van de IZB, jaargang 76, nr. 2

Opening nieuwbouw ‘Het Pand’

• Pionieren in Utrecht-Kanaleneiland • Discipelschap en de gereformeerde traditie • Overeenkomst met ‘Leven uit de Bron’

Ingeblikt column

o noemden wij ze in de goede oude tijd, de cassettebandjes met kerkdiensten van favoriete voorgangers: ingeblikte preken. Er ging altijd een voorraadje van mee in de kofferbak, als we ons klaarmaakten voor de vakantie. Ons kon niets

overkomen. Mocht de buitenlandse dienst (of de Nederlandse dienst in het buitenland) tegenvallen, dan hadden we in ieder geval een alternatief dat aan de kwaliteitseisen voldeed. Jarenlang had ik het op mijn vakantielijstje staan: ‘cassettebandjes niet vergeten’. Een gevoel van folklore roept het op, omdat veel hiervan voorbij is. Toch kun je soms ineens met dingen van vroeger midden in het heden terechtkomen. Kort geleden kwam ik een cassettebandje tegen met een radio-opname van een dienst in Interlaken. Voorganger was de in 1986 plotseling overleden ds. J.C. Remijn. Ik heb gebiologeerd zitten luisteren. Profetische woorden, volop betrokken op de vragen van geloof en ongeloof, midden in de existentiële worstelingen van een mensenhart. Wat me het meest trof, was dat de inhoud van zijn preek ook vandaag levend en krachtig was. Na dertig jaar! Apart is dat toch… en wat is het geheim daarvan? Laatste woorden durf ik daarover niet te spreken, maar het heeft beslist te maken met de betrokkenheid van

Louis Wüllschleger, directeur

Tijdloze waarheden verduren de tijd niet.

het evangelie op de context, op de concrete situatie. Je hoort je naam noemen. Tijdloze woorden, algemene waarheden: ze vervliegen en verdampen. Ze gaan over algemeenheden, over constructies, maar niet over mij. Waarom zorgen preken van Augustinus, Luther, Smytegelt, Kohlbrügge, Bonhoeffer (wat een rijtje…, maar ik zou het nog veel langer en veel onlogischer kunnen maken) ervoor dat ik vandaag al lezend hartstochtelijk blij kan worden, diep geraakt kan zijn, tot intense verootmoediging gebracht kan worden? Hoe komt het dat ze vandaag –ongelofelijk, maar waar!- zelfs herkenning kunnen oproepen en kunnen inslaan bij mensen buiten de kerk? Dat heeft alles te maken met het feit dat ze gaan over concrete mensen, over God en mij. Tijdloze waarheden verduren de tijd niet. Willen we iets uit te delen hebben dat van blijvende waarde is, dan dient het allereerst concreet en contextueel te zijn. Als dat na jaren uit het blik gehaald wordt, smaakt het nog altijd goed.

‘Tijd om mee te gaan’ Eind augustus verschijnt het boek ‘Tijd om mee te gaan; over discipelschap vandaag’, van Wim Dekker, Bert de Leede en Arjan Markus; drie theologen die verbonden zijn (geweest) aan de IZB. ‘Tijd om mee te gaan’ wil een bijdrage leveren aan het actuele gesprek over discipelschap. De situatie waarin de kerk is terecht gekomen vraagt om een heroriëntatie. Het onderscheid tussen geloven en niet-geloven wordt groter. Dat vraagt dat we heldere keuzes maken en die goed weten te motiveren. Geloven wordt steeds vreemder; gelovig leven ook. Dat decor maakt de bezinning op discipelschap tot een urgente aangelegenheid. Waar komt het vandaag op aan? Het boek gaat onder andere over geloven en gehoorzamen, over

Tijding • juni 2014

vreugde en vreemdelingschap, over volgen en falen. Spannende vragen worden niet gemeden, bijvoorbeeld: Moet discipelen het over alles eens zijn? Bij het boek verschijnt een digitale leeswijzer, met suggesties voor bespreking.

Ds. Marius van Duijn, missionair pionier in ‘De Haven’, UtrechtKanaleneiland

‘God houdt van alle

kleuren’ Vanuit zijn nieuwe woning op de achtste verdieping kijkt ds. Marius van Duijn uit over de stad waar hij ooit theologie studeerde. Aan de voet van het appartementencomplex ligt de Utrechtse wijk Kanaleneiland, waar hij sinds maart voorganger is van de missionaire gemeente ‘De Haven’, die bijeenkomt in de Triumfatorkerk.

‘De vroegere Lucaskerk hier in de straat is nu Belastingkantoor. Wat dat betreft lijkt het hier wel een omgekeerd evangelie’, zegt Marius. Hij maakt zich geen illusies: van de vier kerken die dit deel van Utrecht in de jaren ’60 telde – (een hervormde, een gereformeerde, twee Rooms-katholieke) zijn er nog twee over; beide zijn bovendien gedecimeerd. Er zijn twee moskeeën bijgeko-

men. Driekwart van de inwoners op deze vierkante kilometer Utrecht is van allochtone komaf en dat is te zien, tijdens een wandelingetje naar de Triumfatorkerk. Gesluierde vrouwen met buggy’s zijn op weg naar de winkeliers die hun groenten op de stoep hebben uitgestald. Marokkaanse mannen staan te keuvelen op het trottoir.

juni 2014 • Tijding

Aan de rand van een groot grasveld ligt de kerk, verscholen in het groen. Hier lijkt de tuinman al lang geleden de moed te hebben opgegeven. ‘We moeten even een rondje rond de kerk maken’, vindt

ervaring opgedaan. Maar de situatie in Utrecht is bijzon-

Marius, ‘want dan zie je meteen wat een mógelijkheden hier zijn.’ Hij springt in het struweel. ‘Deze struiken

Terwijl het secularisatieproces zich jaar op jaar voortzette, deden de kleine Rooms-katholieke parochie en de

moeten plaatsmaken voor een terras, met tafels en

wijkgemeente van de Triumfatorkerk pogingen tot samenwerking, maar tot een duurzame relatie kwam

stoelen, het moet een aangename ontmoetingsplek worden voor wijkbewoners.’ Via een kruip-door-sluip-door

der, ook al door de voorgeschiedenis.

het niet. Het ontbrak de kleine vergrijsde protestantse

paadje staan we achter de kerk opeens in een besloten binnentuin, waar het gras hoog opgroeit. ’Ideaal voor een

gemeente aan kracht om nieuwe initiatieven te ontplooien. Daarmee werd een conclusie onvermijdelijk: het

bijeenkomst in de openlucht toch?’

zou een kwestie van tijd zijn, dan zou het met de kerke-

Via het winkelcentrumpje komen we weer bij de voorkant van de kerk. ‘Ik kan niet beloven dat het bord ‘Triumfator-

lijke en missionaire presentie in de wijk zijn gedaan.

kerk’ daar blijft hangen. ‘Kerk’ is namelijk nogal een

Twee jaar geleden is in nauw overleg met de Protestantse

vervelend woord op Kanaleneiland. Dat is wel het laatste waar je naar toe gaat… We heten tenslotte ‘De Haven’, dat

Gemeente Utrecht een nieuw initiatief geboren. In de wijk wonen namelijk een aantal (hoofdzakelijk jonge) actieve

is een wat neutralere term voor belangstellenden. Maar de gevelsteen blijft, uiteraard: ‘Mij is gegeven alle macht

kerkleden, die elke zondag op de fiets stapten om naar de Jacobikerk en de Nieuwe Kerk te gaan. Met hen is het

in hemel en op aarde.’

plan ontwikkeld om een nieuwe missionaire gemeente te starten, in de Triumfatorkerk, in het hart van hun woonwijk. Onder leiding van ds. Arjan Markus, toenmalig missionair predikant van de Jacobikerk, is in huiskamer-

Mijn verlangen is dat de kerk een ‘huis voor alle volken’ zal zijn. Een jaar geleden besloot Marius vanuit zijn gesettelde bestaan in de pastorie van het bekende bloemendorp te solliciteren naar dit avontuur. ‘Bij een sollicitatieprocedure wordt, nog meer dan in een doorsnee beroepingsprocedure, van je gevraagd om je verlangen uit te spreken. Dat geeft een extra dimensie aan het proces, je moet je nek uitsteken, je ideeën formuleren. Mijn verlangen is dat de kerk een ‘huis voor alle volken’ zal zijn. Dat is een inzicht dat in de loop van mijn leven is gegroeid. Ik herinner me dat Anne van der Bijl na de aanslag op de Twin Towers zei: Nu komt het erop aan om moslims lief te hebben. Dankzij mijn werk voor de GZB ontmoette ik inspirerende broeders en zusters in Afrika, onder andere in Malawi en Mozambique. Samen vierden we avondmaal. Die ervaringen leerden me: God houdt van alle kleuren. Als ik hier in de wijk om mee heen kijk, kom ik mensen uit alle windstreken tegen.’

Twee keer per jaar is er in ‘De Haven’ een kledingbeurs. Kleding die o.a. via de Jacobikerk/Nieuwe Kerk wordt ingezameld, vindt hier gretig aftrek. De afgelopen editie waren er ook een paar wijkbewoners die meededen bij het sorteren. Een aardige manier om met elkaar op te trekken in de wijk!

In de negen jaar pionieren in een missionair project in het sterk geseculariseerde Eindhoven heeft Marius veel

Tijding • juni 2014

bijeenkomsten een jaar gewerkt aan de voorbereiding. ‘De Haven’ is met ingang van deze maand officieel een pioniersplek van Missionair Werk & Kerkgroei en de IZB. Op 15 juni worden de handtekeningen gezet. Marius: ‘Het is jammer dat het niet gelukt is om de oude gemeente mee te nemen in dit proces. Die gemeenteleden komen nu samen in een bejaardenhuis in de wijk. Sommigen zijn blij dat er een nieuw begin is gemaakt. Voor anderen heeft het afscheid iets van een rouwproces: ‘Ik had liever gezien dat de kerk was verkocht’, zei iemand. Je kunt je voorstellen dat de recente ontwikkeling een grote teleurstelling geweest is voor mensen die zich met veel liefde en trouw voor deze gemeente hebben ingezet. Ik wil niet gemakkelijk aan die pijn voorbij leven, vandaar dat ik ook af en toe hun diensten bezoek. Laten we eerlijk zijn: we kunnen hier alleen maar aan de slag, dankzij het feit dat er ooit een gemeente is geweest, waar velen voor hebben gebeden en hun beste krachten aan hebben gegeven.’

Marius van Duijn was predikant te Langerak en De Bilt. Tijdens zijn theologiestudie deed hij een lang vicariaat in Amsterdam (Noorderkerk). Negen jaar was hij missionair predikant van de Kruispunt-gemeente in Eindhoven, die in die jaren een zelfstandige positie verkreeg. De afgelopen jaren diende hij de hervormde gemeente Rijnsburg. Naast zijn werk in ‘De Haven’ is hij parttime werkzaam in de hervormde gemeente Ameide. Hij was tot mei 2014 bestuurslid van de Gereformeerde Zendingsbond.

Sinds maart dit jaar is Marius parttime voorganger van de Gideonsbende. ‘Het is inderdaad een kleine geloofsgemeenschap van zo’n vijftien, twintig betrokkenen. Meest jonge mensen, gelukkig ook iemand ouder dan ik. We mogen dan theologisch in een lange traditie staan, als pioniersgemeenschap hebben we nauwelijks geschiedenis. We kunnen niet zeggen ‘zo zijn onze manieren’, want we zoeken onze weg; nogal laagkerkelijk. Om de andere week hebben we ’s ochtends een samenkomst. De andere zondag komen we samen voor bijbelstudie in huiskamergroepen. Eén keer in de twee maanden is er ’s middags een open maaltijd. In plaats van een tukkie tussen twee zondagse diensten, sta je dan ’s middags bij de Turkse

Het is ‘ondenk-

groenteboer te flyeren om mensen uit te nodigen.

baar’ dat ‘De Haven’ de gemeenschap blijft die ze nu is, met hoofdzakelijk blanke, autochtone

Ik realiseer me dat deze fase van ‘De Haven’ best veel van de betrokken gemeenteleden vergt. Het vereist een pioniersmentaliteit; louter consumeren is er niet bij. Dat

Nederlanders, zegt Marius. ‘Mijn droom is dat er over een aantal jaar een levendige gemeenschap zal zijn, met mensen uit allerlei culturen, die samen God groot maken, die bidden voor de wijk en dienstbaar zijn naar de

is best heftig. Daarom hecht ik aan een open sfeer, waarin mensen zich ook vrij voelen om aan te geven dat ze ‘het niet trekken’ en na rijp beraad naar een andere gemeente in de stad overstappen. Die mobiliteit, die je ook al vindt in het boek Handelingen, moet je niet willen blokkeren. Omdat er weinig is vastgelegd, moet je een zekere spanning kunnen verdragen. De één hecht aan dingen, die een ander maar zo-zo vindt. Zolang het de eenheid niet schaadt, moet dat kunnen.’ De uitbouw van ons werk zal voornamelijk moeten plaatsvinden via het natuurlijke netwerk van gemeenteleden in de wijk. Daarom ben ik heel gelukkig met alle aandacht voor het thema ‘discipelschap’; dat raakt de kern van ons bestaan, ons denken, doen en laten. In alle bescheidenheid gezegd: het bepaalt ook of we ‘verschil maken’. Oók in meer gesettelde gemeenten nodigt het thema gemeenteleden uit om opnieuw na te denken over onze plaats in de wereld, doordeweeks. De kwantiteit mag dan teruglopen, de kwaliteit wordt verbeterd. Geloven is meer dan ’s zondagsmorgens een uurtje in de kerk zitten.’

bewoners. Op dit moment hebben we al regelmatig migrantenchristenen in het kerk-huis, Nigerianen, Ethiopiërs; binnenkort is er een multicultureel koorfestival. Het lijkt me mooi om die verschillende culturen met elkaar te verbinden.’

Pionieren in uw gemeente? In 2012 besloot de generale synode van de Protestantse Kerk ruimte te geven aan andere vormen van kerkzijn. De eerste pioniersplekken waar de IZB bij betrokken is, zijn uit de startblokken. Hilversum (Vitamine G) en Utrecht-Kanaleneiland (‘De Haven’). Overweegt u in uw gemeente een pioniersplek te beginnen? Neem gerust contact op met de IZB. Ook als de plannen zich nog in een pril stadium bevinden, gaan we graag met u in gesprek. Bel 033-4611949 of mail met Marco Bijl, m.bijl@izb.nl. Hij maakt deel uit van het team van Missionair Werk en Kerkgroei dat de pioniersplekken ondersteunt.

juni 2014 • Tijding

Het Pand 2.0 opent de deuren

‘Je gelooft je ogen niet’

‘Jaren hebben we gebeden en gewerkt om de nieuwbouw mogelijk te maken, en nu zie je wat het is geworden. Je gelooft je ogen niet. Als ik in Het Pand rondloop, moet ik mezelf af en toe in m’n arm knijpen, om te beseffen dat het echt realiteit is.’ Evangelist Jan Waanders went langzaam aan zijn nieuwe werkplek, Het Pand 2.0, aan de rand van de speeltuin. Hoewel de officiële opening later deze maand staat gepland, vindt het leeuwendeel van de activiteiten er al plaats. De kinderclub is er al ingeburgerd, de kerkenraad vergadert er, de eerste open maaltijden zijn al achter de rug en het International Students Café heeft er een nieuwe stamtafel. Beter kan niet worden geïllustreerd dat de vrijwilligers zaten te springen om meer ruimte. Jan: ‘Ik zit er zelf ook regelmatig te werken, achter de glazen pui.

PROGRAMMA Er zijn drie dagen uitgetrokken om de mijlpaal in de geschiedenis van Het Pand met verschillende doelgroepen te vieren.

Tijding • juni 2014

Doordat het zo’n transparant ontwerp is, leg je heel makkelijk contact met voorbijgangers of ouders die met hun kinderen naar de speeltuin komen. In de korte tijd dat het gebouw nu in gebruik is, heb ik al weer heel wat nieuwe mensen leren kennen.’ Een paar jaar geleden presenteerden de IZB en wijkgemeente Martinikerk in Groningen de plannen voor een nieuwbouwplan. Het Pand, de oude verbouwde garage, was veel te klein geworden voor het vele werk dat in 25

Op vrijdag 20 juni vindt de officiële opening plaats in aanwezigheid van wijkbewoners. Allerlei relaties in de stad Groningen zijn daarvoor uitgenodigd: het gemeentebestuur, hulpverleners en maatschappelijke instanties uit het netwerk van Het Pand. Voor kinderen is er een apart programma met o.a. een ballonnenwedstrijd. Het programma duurt van 16.30 tot 19.00 uur.

jaar is ontstaan: kinderen tienerclubs, open maaltijden, inloopochtenden, sportactiviteiten, huiswerkbegeleiding. En dat alles op iets meer dan 20 vierkante meter.

De ontwikkelingen kwamen onverwacht in een stroomversnelling door een royale financiële toezegging van de Nederlands Gereformeerde ‘Tehuisgemeente’ in Groningen. Waanders en de toenmalige predikant, Paul Kurpers-

Samen met de plaatselijke speeltuinvereniging, waarvan het honk ook wel toe was aan vernieuwing, is een plan ontwikkeld voor een nieuw pand van maar liefst 450 vierkante meter. ‘Mijn ideaal is dat ‘Het Pand’ een plek is waar de wijkbewoners wekelijks bijeenkomen om iets van God te horen, waar mensen oog hebben voor elkaar. Een gebouw met een lage drempel, waar de hele week door activiteiten zijn voor allerlei leeftijden en doelgroepen. Een kerk voor de buurt dus.’ Aldus Jan Waanders in de brochure waarin het nieuwbouwplan werd ontvouwd. Nog maar drie jaar geleden vergde het een groot geloof en veel voorstellingsvermogen…

hoek, ervoeren het als leiding van God, dat ze op elkaars pad zijn gebracht. De Tehuisgemeente beschikte dankzij de verkoop van onroerend goed elders in Groningen over

Zaterdag 21 juni is er van 10.30-15.00 uur een programma voor belangstellenden uit het hele land en betrokkenen bij het IZB-werk in Groningen. In de loop der tijd hebben tallozen zich ingezet voor de fondsenwerving; kerkenraden, jeugdclubs, fietsers voor het goede doel, boekentafelhouders, etc. Het programma valt uiteen in twee onderdelen: een rondleiding door de wijk en een terugblik op 25 jaar Het Pand: wat ging er goed/fout en welke lessen zijn er geleerd? Tot uiterlijk 16 juni is aanmelding mogelijk, via het mailadres info@pandvoordewijk.nl of het IZB-kantoor, 033-4611949.

Zondag 22 juni om 10.00 uur zal in een feestelijke kerkdienst in de Martinikerk worden stilgestaan bij de viering van meer dan 25 jaar missionair-diaconaal werk in de wijk. Voorganger is dr. Sjaak van den Berg, missionair predikant van de IZB in Groningen. Na afloop van de dienst gaan de kerkgangers in een lange stoet door de stad naar het nieuwe pand.

een groot geldbedrag, dat zij zonder rente of aflossing besloten uit te lenen. Behalve financiële steun, is er ook inhoudelijke betrokkenheid bij het werk. Gemeenteleden nemen als vrijwilligers taken op zich. Het plotselinge overlijden van Paul Kurpershoek was een schok voor alle betrokkenen. Uit dankbaarheid voor zijn aandeel in de totstandkoming van het nieuwe gebouw, zal in één van de zalen een glazen kruis worden geplaatst, eenzelfde kunstwerk als op zijn graf staat.

juni 2014 • Tijding

Zonder begin geen vervolg ‘Naast het gewone clubwerk, tienerwerk en de inloopochtenden zijn we begonnen met vieringen. Eerst op vrijdagavond, maar sinds een half jaar op zondagmiddag. We brunchen dan met volwassenen en kinderen. Tijdens het eten hebben we uitgebreid de tijd om bij te praten en te horen wat er leeft. Die gesprekken vormen de brandstof voor de bezinning in ons kernteam, want we willen immers niets liever dan het Evangelie zó communiceren dat het in hun wereld relevant wordt. prachtig dat dit allemaal met elkaar gedeeld wordt. Een andere mogelijkheid om te groeien in gemeenschap

U vraagt zich misschien af wat dit nu met evangelisatie te

is het aanbieden van momenten van onderlinge ontmoeting. Zo bleek dat de vrouwen in de wijk graag exotisch

maken heeft. Waarom doen we dit? We zoeken aansluiting bij mensen waar zij zich bevinden. Daar kunnen contacten

willen leren koken. Een buurvrouw van buitenlandse komaf (bijv. een Syrische of Surinaamse) krijgt geld van

worden gelegd. Daar kunnen wij vertellen dat wij in geval van nood kunnen bidden. Op die manier leggen we een

ons, ze doet de inkopen en bereid samen met andere buurvrouwen een gerecht. Daarmee geven we deze

begincontact. Als mensen meer over Jezus willen weten

buurvrouw het vertrouwen en ontvangt ze de eer voor haar kwaliteiten. Tijdens het koken komen de tongen los. Het zijn lang niet altijd fijne verhalen om te horen, over woninguitzetting, psychische problemen etc. Maar het is

kunnen ze naar de brunch&viering, waar ze kunnen groeien in geloof. Zonder een begin is er nooit een vervolg.’ Uit een recente column van Jan Waanders).

Sliedrecht

Er is veel losgekomen Eind vorig jaar schreven we in Tijding over een bijzondere gemeenteavond over ‘discipelschap’, waar ruim 600 bezoekers kwamen. In de afgelopen maanden is de aandacht voor het thema bepaald niet weggeëbd. ‘Het is verrassend om te zien hoeveel initiatieven er zijn genomen. Niet vanuit de kerkenraad, maar van onderop, dankzij de inzet van gemeenteleden’, zegt Mirjam Monster-Wiersma. Ze is lid van de missionaire werkgroep van Hervormd Sliedrecht en publiceert in elk nummer van het kerkblad over ‘discipelschap’. In de lijdenstijd is er bijvoorbeeld een gelegenheidskoor gevormd, met muziek uit die periode van het kerkelijk jaar, onder andere koralen uit de Matthäus Passion. ‘Iedereen mocht zich aanmelden, niet alleen gemeente leden. In de speciale dienst, waarin de muziek na een aantal repetities werd uitgevoerd, waren veel mensen die anders nooit in de kerk komen.’ Een ander initiatief is de Nacht van gebed, in verband met Walpurgisnacht, een feestnacht in occulte kringen. In totaal hebben zo’n 150 deelnemers een gedeelte van de nacht samen in gebed doorgebracht.

Tijding • juni 2014

Een van de predikanten, ds. H.J. van der Veen, oudbestuurslid van de IZB, heeft een serie preken gehouden over het thema ‘discipelschap’. De preken heeft hij bewerkt tot een boekje ‘In Zijn spoor’, dat begin septem ber (bij uitgeverij Boekencentrum) wordt uitgegeven, met het oog op de bespreking in bijbelkringen. ‘Sinds de gemeenteavond over ‘discipelschap’ is er veel losgekomen’, zegt Bert Sekeris, voorzitter van de missionaire werkgroep. ‘Er zijn die avond veel ideeën geopperd. Daar willen we nu verder over in gesprek. Terwijl we nadachten over een projectplan en ons afvroegen hoe we dat het beste aan konden pakken, rees het plan voor een ‘dag van discipelschap’. We nodigen in de tweede week van juni alle gemeenteleden uit voor een programma met praktische toerusting en gebed. Omdat we niet het risico willen lopen dat het kerkgebouw te klein is, organiseren we drie avonden achter elkaar hetzelfde programma, voor telkens een ander deel van Sliedrecht. We zijn dankbaar voor het vele dat er gebeurt, zomaar, spontaan. We staan er verwonderd bij te kijken.’

Doop in een hospice

column

p een zaterdagmiddag in mei werd Margo, een Rotterdamse van 58 jaar, in een hospice in Rotterdam gedoopt. Margo kwam sinds een jaar bij Noorderlicht. In eerste instantie hielp ze als vrijwilliger wel eens mee bij een activiteit. In

tweede instantie wilde ze ook wel eens een dienst bijwonen. De eerste keer dat ze er zou zijn, is ze, terwijl ze al onderweg was, teruggekeerd naar huis. Ze bedacht zich dat haar islamitische oma, lang geleden gestorven, de kerkgang waarschijnlijk niet zou hebben gewaardeerd. Een paar weken later kwam ze wel over de drempel. Ze bleef terugkomen. Wel onregelmatig omdat haar gezondheid niet over hield. En soms moest Feyenoord voetballen op hetzelfde tijdstip en dan bleef ze ook liever thuis. Ze wilde eigenlijk wel meer uit de Bijbel weten, maar bij de Alpha-cursus was ze weer een paar weken ziek en het kwam er niet meer van. Ze bleef af en toe helpen bij een activiteit of ze verscheen in een dienst. Eind 2013 gaf ze aan dat ze ook lid wilde worden bij Noorderlicht, want ze wilde er bij horen. Voor mensen die thuis zijn in missionair jargon: een voorbeeld van de volgorde belonging-believing-behaving. Zonder jargon: mensen willen soms eerst al bij de kerk horen, zonder dat al duidelijk is of ze wel geloven, laat staan dat ze al weten of ze als christen willen leven. Begin 2014 ging de gezondheid van Margo plotseling snel achteruit. Toen ze uiteindelijk naar het ziekenhuis werd gestuurd, bleek ze ongeneeslijk ziek te zijn. Het duurde niet lang of ze kwam in een hospice terecht. Verschillende mensen van Noorderlicht bezochten haar daar en hielpen bij praktische zaken. Zelf kon ik niet begrijpen dat ze op dit moment, net nu ze langzaam naar kerk en geloof toe bewoog, zo ziek moest worden. Met Pasen werden er bij Noorderlicht vijf volwassenen gedoopt. Iemand die haar kort daarna bezocht, vertelde over die doopdienst. Bij Margo groeide toen het verlangen om zelf ook echt de keus te maken voor de God van het christelijk geloof. Een keus die ze nooit had durven maken.

In de week na Pasen maakte ze op haar kamer iets bijzonders mee, waardoor ze het gevoel had dat ze ook vrij was om haar eigen keus te maken. ‘En toen zei ik ja’ - vertelde ze later. Kort daarna gaf Margo aan dat ze ook gedoopt wilde worden. Het liefst het weekend erna, op de zaterdagmiddag dat ze al een soort afscheidsbijeenkomst had georganiseerd in het hospice voor haar vrienden en kennissen. Ik moest denken aan de Ethiopiër uit Handelingen 8. ‘Wat verhindert mij om gedoopt te worden?’ Ik kon niets bedenken. Een paar dagen na het verzoek is Margo gedoopt in de tuin van het hospice. Haar vriendenkring was erbij en ook wat mensen van Noorderlicht. Ze had witte kleren aan en lag in het bed waar ze al weken aan gekluisterd was. We lazen hoe bij de doop van Jezus de hemel open ging. Bij de doop van Margo ging de hemel ook open en de zon brak door. God gaat zijn ongekende gang met mensen. Goddank ook met Margo. God en Margo – hun namen zijn in de doop met elkaar verbonden. Voor eeuwig.

Niels de Jong is missionair predikant te Rotterdam-Centrum www. www.uitonverwachtehoek.nl www.noorderlichtrotterdam.nl

juni 2014 • Tijding

Discipelschap is verankerd in gereformeerd traditie Tijdens een recente bezinningsavond van de IZB, 8 mei, sprak prof. dr. W. Verboom, emeritus hoogleraar geschiedenis van het gereformeerde protestantisme, over ‘discipelschap’ en de bronnen van de gereformeerde traditie. Is de aandacht voor het thema nieuwlichterij? Een ‘evangelische bui’ die overwaait? Of is het eerder het afstoffen van ‘oud goud’? De volledige tekst van de lezing staat op www.izb.nl. In Tijding geeft professor Verboom een toelichting op enkele stellingen.

Wie zich vandaag oriënteert op het thema

‘discipelschap’ kan uitstekend met de Heidelbergse Catechismus uit de voeten

overstijgt heilloze polarisaties

‘De catechismus biedt zich aan als een leerweg; een weg die me wil leiden tot het doel: hoe ik als gedoopt mens kan leven. Bij de doop is mijn naam verbonden met Christus en de catechismus wijst me de

‘Het woord discipelschap kan de angel halen uit vruchteloze discussies over tegenstellingen op het kerkelijk

weg om te leren leven met Christus. De beloofde werkelijkheid van de doop, wil in mijn leven een geloofde en beleefde werkelijkheid worden. Wat is dat anders dan een grote, existentiële oefening in discipelschap? Er zal een vertaalslag moeten worden gemaakt om de actualiteit van de tekst uit 1563 te laten oplichten, dat is nogal wiedes. Maar als we de catechismus afpellen tot op z’n kern, dan vinden we daar alle aanknopingspunten voor de bezinning op discipelschap. In notedop staat alles in zondag 1: mijn identiteit ligt vast in Christus, ik ben niet van mezelf, maar van Hem. Dat staat zo vast als een huis op de rots. Dat is het kloppende hart van discipelschap. Het heeft ook een kritische kant. Want nu ik van Hem ben, ben ik niet meer van mezelf.’

erf. Bijvoorbeeld het debat tussen ‘evangelisch’ en ‘gereformeerd’, of het tegen elkaar uitspelen van de rechtvaardiging en de heiliging. Die heilloze polarisatie kan overstegen worden als we met elkaar spreken over discipelschap. Ik ervaar het als een geschenk, dat het thema nu zo in de belangstelling staat en zoveel in gemeenten wakker maakt.’

Discipelschap begint thuis

‘Ik gun iedereen dat hij/zij van de wieg af aan iets van discipelschap meekrijgt. Het leren om als gedoopt kind te leven, begint niet pas op de catechisatie. Het is goed als ouders het voorbeeld geven en als het geestelijk klimaat thuis ervan doortrokken is.’

Discipelschap

Tijding • juni 2014

Discipelschap blijft oefenen Je hebt het nooit onder de knie. Als je dat denkt, heb je het niet begrepen. We gaan niet prat op ons eigen kunnen. Om mij ervoor te behoeden dat ik iets word in mezelf, dat ik als wedergeboren discipel op eigen benen denk te kunnen staan en gaan, is er het gebed. De discipel blijft bedelaar, en drinkt levenslang, geknield, van de verborgen bron van genade. Christus is van onze discipelschap de Alfa (zondag 1) de Omega (zondag 52) en de Amen (vr. ant. 129).’

De noties ‘discipelschap’ en ‘verbond’ zijn onlosmakelijk verbonden ‘De Heidelbergse Catechismus vraagt: Waarom ben je leerling van Jezus Christus? Het antwoord is dat ik geraakt ben door de trouw van God, zijn commitment: Hij vervult zijn beloften, want Hij is met ons, op eigen initiatief, een verbond aangegaan. Er wordt maar twee keer in de tekst naar het verbond verwezen, maar intussen is dit ‘zwijgend kapitaal’ zeer functioneel. Het eigene van de gereformeerde spiritualiteit van discipelschap is voor mij deze opzoekende liefde van God. Hij is ons in zijn genade altijd vóór. Ik zou ook kunnen antwoorden: het eigene is de verkiezing. Dat is óók waar, maar het kan zo gemakkelijk functioneren als een dooddoener, als een theoretisch begrip. Ik houd het liever dichtbij het leven: God doet wat Hij belooft. Zo zet Hij mij in de ruimte van de verzoening, de vergeving, de vernieuwing.’

Discipelschap is van alle tijden

‘Het is wel aardig om te constateren dat we voorheen in catechisatielessen de term ‘discipel’ altijd meteen vertaalden met ‘leerling’, omdat we dachten dat kinderen het anders niet zouden begrijpen. Vandaag gebruikt iedereen het woord zonder problemen. Is er iets nieuws onder de zon? Nee. Het is eerder zo dat we in onze tijd ontdekken dat dit woord oplicht en ons opnieuw bij de kern van het evangelie brengt. We mogen er dankbaar voor zijn dat het zo breed weerklank vindt in de kerken. Maar eigenlijk is het niets anders dan het leven dat mijn ouders me voorleefden. Zij spraken over de ‘vreze des Heren’. Dat waren hún woorden, in hún context. Maar feitelijk bedoelden en deden ze hetzelfde.’

De Heidelbergse Catechismus is door en door missionair ‘Op één plek in de catechismus (antwoord 86) gaat het erom ‘dat ik door mijn levenswijze mijn naaste voor Christus win. Maar daarmee is niet het laatste woord gezegd. Het is veeleer zo dat missionair-zijn en discipel-zijn twee met elkaar vervlochten gouden draden zijn in het leerboek. Discipelschap zonder het missionaire is een irrealis, een onmogelijkheid. Die gedachte zit in het weefsel van de catechismus. De gedachte dat we als individuele gelovige of als gemeente náást ons gewone leven nog iets missionairs doen, is vreemd aan de catechismus.’

Wie meent dat we voor ‘discipelschap’ beter ons oor te luisteren kunnen leggen bij evangelischen, moet zondag 12 nog eens lezen ‘Zondag 12 geeft een voorzet voor het derde deel van de catechismus, het leven uit dankbaarheid. De karakteristieken van de gelovige, die in deze zondag worden genoemd, beogen een way of life, precies zo als we vandaag over ‘discipelschap’ spreken. Het is onbestaan-

nieuwe leven is een genadegave van Christus. Zijn vruchten worden mijn vruchten. Het probleem is dat in de gereformeerde traditie de uitleg van de catechismus in de loop der tijd - vooral onder invloed van het Engelse puritanisme – is versmald.

baar dat de innerlijke beleving niet tot uiting zou komen in onze levenswandel. Zondag 12 stelt dat ik ben gezalfd met de Geest van Christus, om te belijden voor de mensen dat ik van Hem ben, en dat ik Hem dien. In het derde deel van de catechismus wordt dat breder uitgewerkt: ik word vernieuwd naar het beeld van Christus. Zó Meester, zo discipel, al is het maar een klein beetje. Dat gaat niet zonder strijd. En in die strijd kent mijn discipelschap geen triomfalisme, want er is veel aanvechting. Maar ik verval niet in defaitisme, want ik heb wel de mogelijkheid om God geboden te doen. De catechismus wijst me tussen beide uitersten het goede spoor en munt daarbij uit in realisme: het

De levenswandel is nogal eens sterk gekleurd door de wedergeboortetheologie en de antithese met de ‘boze wereld’. Feitelijk maak je de catechismus daarmee monddood. Als je de tekst onbevangen leest, ontdek je verrassende dingen. Het denken vanuit de antithese vervreemdt ons van Jan Rap en zijn maat. We zijn geen haar beter dan zij; we worden immers als goddelozen gerechtvaardigd? Wijlen ds. L. Blok had dat goed begrepen, toen hij op zaterdagavond de kroeg in ging om daar aan de bar gesprekken aan te knopen. Op een authentieke manier getuigde hij van Christus.’

juni 2014 • Tijding

Vrijwilliger Mendy Vis maakt doorstart bij Noorderlicht Mendy Vis (23) werkt sinds begin deze maand één dag in de week in Noorderlicht, het IZB-project in RotterdamCentrum. Ze is al sinds januari 2013 zeer actief als vrijwilliger bij deze jonge geloofsgemeenschap. Na haar hbo-studie theologie zocht ze een plek om meer werkervaring op te doen en in het afgelopen jaar leverde ze een zeer gewaardeerde inbreng in het project. Ze is betrokken bij de Alphacursussen en ze onderhoudt veel pastorale en missionaire contacten met vrouwen (vooral alleenstaande moeders) in de wijk Rotterdam Blijdorp. In

die zijn georganiseerd naar doelgroep (achtergrond, levenswijze, buurt, etc.). Het aantal betrokkenen bij Noorderlicht groeit gestaag,

haar nieuwe functie zal ze zich onder andere bezighouden

ook het aantal kerkgangers laat een stijgende lijn zien. Gemiddeld zijn er meer dan 100 bezoekers in een

met de coördinatie van ‘Noordergroepen’, kleine kringen

samenkomst.

Bettelies Westerbeek coördinator MarcusConnect Bettelies Westerbeek (29) wordt eerste Pinksterdag bevestigd als missionair pionier bij het project Marcus Connect in Moerwijk (Den Haag). Ze is de opvolger van Hette Domburg, die het werk om gezondheidsredenen moest beëindigen. MarcusConnect is een project vanuit de Marcuskerk, in samenwerking met de IZB en de programmalijn Missionair Werk & Kerkgroei van de Protestantse Kerk in Nederland. Bettelies is studente theologie in Utrecht, en was missionair vicaris in de Utrechtse Jacobikerk. In de zomer van 2012 was ze één van de initiatiefnemers van het pamflet Dominee 2.0, een beweging van jonge theologen die een pleidooi hielden voor vernieuwing en missionaire initiatieven binnen de PKN. In de afgelopen anderhalf jaar werkte ze – sinds het vertrek van missionair predikant ds. Arjan Markus - als coördinator van het missionaire werk in de Jacobikerk. Haar nieuwe werkterrein, Moerwijk, is een multiculturele wijk in Den Haag. Bijna tweederde van de inwoners is van allochtone komaf. Meer dan 70% van de bewoners heeft een laag inkomen, een derde van de potentiële beroepsbevolking leeft van een uitkering. Er is

Tijding • juni 2014

weinig sociale cohesie, de lijst met problemen is lang: taal- en gezondheidsachterstanden, opvoedings problematiek, gedragsstoornissen, eenzaamheid en isolement. In deze context wil de Marcuskerk bruggen slaan naar nieuwe vormen van kerkzijn, voor en bij de bewoners; een vitale, veelkleurige, missionair-diaconale kerk, waar ook migrantenchristenen bij betrokken zijn/worden. Om dat te bereiken werkt de kerk aan een netwerk van gemeenteleden in de leeftijdscategorie 20-40 jaar. ‘Het spreekt me aan dat MarcusConnect kerk wil zijn met migrantenchristenen in de wijk’, zegt Bettelies. ’De rijkdom van geloven met verschillende culturen heb ik ervaren in het intensieve contact dat ik namens de kerk in Utrecht heb opgebouwd met kerken in Oeganda en Ghana. Deze contacten waren wederzijds opbouwend en hebben ook mijn persoonlijk geloof verrijkt. Ik heb er een culturele fijngevoeligheid en een oprechte belangstelling naar de ander aan overgehouden. Dat komt van pas bij het missionaire werk.’

Stefan Poldervaart naar Interserve

Arjan Vaders cursusleider IZB

Stefan Poldervaart is per 1 juni benoemd als fondsenwerver bij de Nederlandse tak van de internationale zendingsorganisatie Interserve. Hij heeft 4 jaar in dezelfde functie bij de IZB gewerkt. Stefan: ‘Het is een vergelijkbare functie, 24 uur, bij een missionaire organisatie. De doorslag gaf het feit dat het een wereldwijde organisatie is, met contacten in Jemen, waar ik als zendeling heb gewerkt. Het is een pioniersfunctie; de vorige fondsenwerver is in 2010 vertrokken.’ InterserveNederland heeft een bredere kerkelijke achterban dan de IZB en werkt behalve in de PKN ook in de CGK en NGK, baptistengemeenten en evangelische gemeenten. In de afgelopen jaren heeft Stefan onder andere gewerkt aan acties als ‘Help zoekers vinden’, ‘Get Connected’ (samen met de GZB) en de ‘Toer voor het goede doel’, de jaarlijkse sponsor-fietstocht.

Arjan Vaders, oud-zendings werker voor de GZB in Peru, is tijdelijk werkzaam voor de programmalijn Missionaire Vorming van de IZB. Hij verzorgt wekelijks cursussen in gemeenten, o.a. de cursus Discipelschap en de toerustingscursussen Woorden vinden en Moeilijke vragen in het missionaire gesprek. Arjan woont met zijn gezin in Almere, waar hij vanuit de Christelijke gemeente ‘De Wegwijzer’ betrokken is bij pionierswerk in de wijk Noorderplassen. Naast zijn werk voor de IZB is hij als zzp’er werkzaam voor Corban Ministry, een initiatief om via ‘pionieren, opbouwen en ondersteunen in zending, gemeente en onderwijs’ gestalte te geven aan een persoonlijke roeping voor zending. Vanaf 2005-2012 werkte hij namens de GZB in Peru. Daarvóór was hij leerkracht in het basisonderwijs in Veenendaal.

Martijn Westrate naar ‘Licht op Zuid’ Martijn Westrate (29) gaat aan de slag als missionair werker bij ‘Licht op Zuid’, een project vanuit de Maranathakerk in Rotterdam-Zuid. Het project is sinds de start in 2010 uitgegroeid tot een jonge, interculturele christelijke gemeenschap voor bewoners van Bloem hof, Hillesluis en de Afrikaanderwijk in Rotterdam-Zuid. Martijn studeerde theologie in Apeldoorn en doet sinds 2013 pastoraal werk in Rotterdam-Delfshaven (Pelgrimvaderskerk). Met ingang van 1 juli maakt hij de

overstap naar Rotterdam Zuid, waar hij leiding gaat geven aan Licht op Zuid. Het doel van het project is het verder vormgeven van een kleine christelijke gemeen schap. De kern van zijn functie is het leiden van de gemeenschap en het contacten leggen en verdiepen met buurtbewoners. Daarnaast zal hij eraan bijdragen aan het missionair gemeente-zijn van de Maranatha kerk. Martijn en zijn vrouw Jorieke wonen in de wijk Bloemhof. Ze zijn lid van de Maranathakerk en als vrijwilligers betrokken bij ‘Licht op Zuid’. Martijn: ‘De ontmoetingen met mensen uit diverse culturen en achtergronden ervaren we als verrijkend en leerzaam. Het is een uitdaging om in het contact en het bijbels onderwijs zo goed mogelijk aan te sluiten bij de culturele achtergrond en persoonlijke ontwikkeling van iedere deelnemer. Het is een mooie taak om de relevantie van het geloof in Jezus Christus te laten zien en de deelnemers te leren het geloof in God te verbinden aan de praktijk van het dagelijks leven. Het is bemoedigend om te zien dat zoveel diversiteit aan mensen één wordt in Christus. We ervaren het als een voorrecht om van dichtbij een gemeenschap te zien groeien, mensen tot geloof te zien komen en hun geloof te zien verdiepen.’

juni 2014 • Tijding

Bij gemeenteopbouw heeft geloofsgesprek prioriteit ‘Gemeenteopbouw zonder geloofsopbouw is als een boom zonder wortels. Daar moet je niet veel

moet je niet gek opkijken als er nauwelijks vruchten zijn. Geen inhoud zonder methode, geen methode zonder inhoud.’

leven van verwachten’, zegt Marius Noorloos. De emeritus-predikant (75) schreef in 1993 een boek dat

Ds. Jelle de Kok (Diever) maakte ruim 10 jaar geleden

bezig is aan de achtste druk en voor veel kerkenraden

kennis met de methode en was meteen enthousiast.

inmiddels tot zegen is geweest, ‘Leven uit de Bron’. De IZB is een overeenkomst aangegaan om het materiaal

‘Leven uit de Bron’ is een sleutel is om constructief te werken aan gemeenteopbouw. De methode is in heel

te gaan gebruiken in gemeenten.

verschillende contexten toepasbaar: zowel in gemeenten die goed floreren, als in gemeenten die

‘Veel kerkenraden nemen ons in de arm om gedurende

dringend toe zijn aan revitalisering. Het materiaal sluit

een half jaar of langer met elkaar op te trekken in de bezinning op missionair werk en op discipelschap’,

aan bij de context. Het sterke van de aanpak is dat er een directe link wordt gelegd tussen het geloofs

vertelt Jurjen de Groot, programmamanager Missionaire Vorming.‘Leven uit de Bron’ is een beproefde methode om met kerkenraden en

gesprek en bouwstenen voor beleid.’

gemeenteleden het geloofsgesprek te voeren en vandaaruit te komen tot beleid.’

ene maand bijeenkomt voor toerusting, de andere maand voor beleid, legt De Kok uit. ‘Tijdens de

Marius Noorloos: ‘Uitgangpunt is dat geloofsopbouw de basis is van al het werk in de kerk. Het gaat erom

toerustingsavond spreken we met elkaar over een bijbelgedeelte en over onze ervaringen en geloofs beleving. Tijdens de beleidsbijeenkomsten trekken we

dat we samen leven uit de Bron. Het geloofsgesprek heeft prioriteit. Meestal wordt er in de kerk gewerkt volgens de ABC-methode: de meeste tijd en aandacht gaat naar Activiteiten. Bezinning krijgt veel minder tijd en Communicatie (gesprekken van hart-tot-hart over

daar ook eerst een half uur voor uit. Wat zegt het Woord van God hier? Wat spreekt je aan? Waar heb je moeite mee? Welke vragen roept het op? We gaan de tekst niet meteen ‘kapotdiscussiëren’, maar oefenen ons in goed luisteren. Op die manier blijven we

het geloof) schiet er vaak bij in. Noorloos draait het liever om: ‘Allereerst aandacht voor het geloofs gesprek. Kerkenraadsvergaderingen, maar ook werkgroepen en kringen beginnen met de bespreking van een bijbelgedeelte en het uitwisselen van persoonlijk wel en wee. Daarna (B) volgt het nadenken over het beleid. Vandaaruit worden dan passende Activiteiten (A) benoemd. Dat is de juiste volgorde, want als de wortels verzwakt of zelfs vermolmd zijn,

voortdurend betrokken op de kern. Voordien ging het net zoals het nog in veel gemeenten gebruikelijk is: de voorzitter verzorgt de opening, leest een gedeelte, zegt er eventueel nog iets bij en spreekt een gebed uit. Is de tekst dan door je heengegaan? Vaak niet. Als je vooraf aangeeft over welk gedeelte we met elkaar in gesprek zullen gaan, is iedereen veel meer betrokken. Ik geloof dat Heilige Geest door zulke ontmoetingen werkt.’

Concreet betekent het dat de kerkenraad in Diever de

Ds. Jelle de Kok is de aangewezen persoon om het stokje van ds. Marius Noorloos over te nemen, nu de ‘éminence grise’ een stapje terug doet. Het ‘afzet gebied’ van ‘Leven uit de Bron’ wordt verbreed. De Kok: ‘We willen een regenboog-coalitie van allerlei kerken, stromingen en groeperingen uit de breedte van kerkelijk-Nederland bedienen. Binnen elke denominatie trainen we gecertificeerde ‘consulenten’.’ De IZB is één van de partners in dit proces; Jurjen de Groot maakt deel uit van de stuurgroep, die de ontwikkeling begeleidt.

Tijding • juni 2014

column

Onze club? Het voetbalseizoen loopt ten einde. Ook bij de club waar mijn zoon speelt. Kinderen en ouders denken na over het volgende seizoen. Sommige jongens stromen door van de e’tjes, de d’ers. Voor anderen wordt dispensatie aangevraagd zodat ze bij de groep kunnen blijven. Er wordt ook nagedacht over nog grotere veranderingen: een andere club lijkt sommigen wel wat. Keus genoeg in de stad. Het gezeur van deze vereniging, de ruzietjes met leiders, bestuur of teamgenoten gaan extra knellen tegen het einde van het seizoen. Verderop moet het beter zijn. Soms klinkt tussen de regels door het verlangen dat er een scout langskomt. Een scout van een betaald-voetbal-organisatie, die je naar het voorportaal van roem en glorie brengt. Bij die andere club is daar meer kans op dan hier, zegt men.

Colofon 76e jaargang nr. 2 – juni 2014 Tijding is een gratis kwartaaluitgave van de IZB – vereniging voor zending in Nederland en wordt toegezonden aan de leden. IZB-lidmaatschap: aanmelden bij de IZB. De contributie is e 10,- per jaar. Opzegging lidmaatschap voor 1 november. De IZB is een missionaire organisatie binnen de Protestantse Kerk in Nederland en stimuleert, adviseert en ondersteunt gemeenten en gemeenteleden in het evangelisatiewerk door middel van toerusting, materialen en missionaire werkers.

Bijna niemand lijkt echt te houden van de vereniging waar men voor speelt. Zint het ons hier niet, dan gaan we naar elders. Een club is er alleen voor mijn zoon/dochter en niet andersom. Intussen is het aantal jeugdelftallen in de afgelopen twee jaar meer dan gehalveerd en is er geen f-elftal meer. Er wordt al gesproken over fusie met een nog kleinere vereniging. Hoe lang houdt de club het nog uit?

Ds, Sjaak van den Berg, Missionair predikant te Groningen (Martinikerk)

Gelukkig is het beeld bij veel gemeenten veel positiever dan bij deze club. Meer vreugde en betrokkenheid. Toch doen deze bewegingen bij de voetbalclub me denken aan de gemeente. Het lijkt daar soms in

Bestuur ds. M.J. Tekelenburg, voorzitter ds. R.F. de Wit, secretaris A.P. van der Kooy, penningmeester dr. J. van den Born ds. M. van Dam mw. drs. Z.A. Jansen-Smit dr. H. de Leede ds. A. van Lingen mw. J.E. van Velzen-Vermaas ds. J. van Walsum

dezelfde richting te gaan. Het heeft iets geruststellends: wat er zo nu en dan in de gemeente gebeurt, vind je ook bij voetbalverenigingen. De onrust en het shopgedrag zitten blijkbaar in de cultuur waarin we leven. Ze treffen zelfs voetbalclubs, terwijl het spel overal precies hetzelfde gespeeld wordt.

De onrust en het shopgedrag zitten blijkbaar in de cultuur waarin we leven

Toch kan ik het niet verdragen dat als onze gemeente niet meer zou zijn dan een club met leden die zijn uitgeleverd aan hun eigen voorkeuren. Liever vertel ik bij de voetbalclub wat het geheim is van enthousiaste, betrokken gemeenteleden, dan dat ik de gemeenteleden voorhoudt dat het bij ons net zo toegaat als bij de voetbalclub. www.javandenberg.nl

Twee nieuwe bestuursleden IZB Tijdens de algemene vergadering, 8 mei in Nijkerk, zijn dr. J. van den Born (Groningen) en ds. M. van Dam (Hagestein) gekozen tot bestuurslid van de IZB. Ze zijn de opvolgers van resp. prof. dr. J.H. van Bemmel en ds. M.C. Batenburg, die beiden gedurende vele jaren met grote betrokkenheid invulling gaven aan hun bestuurlijke werk.

De nieuwe bestuursleden zijn vertrouwd met het IZB-werk. Jaap van den Born is werkzaam aan de Rijksuniversiteit Groningen en is als voorzitter van de kerkenraad van de wijkgemeente Martinikerk nauw betrokken bij het werk van Sjaak van den Berg en Jan Waanders in Groningen. Ds. Martin van Dam is predikant van de Hervormde gemeente Hagestein; daarvóór werkte hij als evangelist in Sprang-Capelle. De bestuursleden A.P. van der Kooy (Den Hoorn), dr. H. de Leede (Amersfoort), J.E. van Velzen-Vermaas (Harder wijk) en ds. J. van Walsum (Alblasserdam) zijn herkozen.

Directie ds. L. Wüllschleger. IZB Johan van Oldenbarneveltlaan 10 3818 HB Amersfoort tel.: 033-4611949 e-mail: info@izb.nl internet: www.izb.nl ING: 980 980 Rabobank: 30 22 06 191 IBAN: NL26 RABO 0302 2061 91 BIC: RABONL2U Uw steun Steun de zending in Nederland door uw gebed, uw IZB-lidmaatschap, uw gift en door al uw boeken te bestellen bij de IZB-boekhandel: www.izb-ark.nl, tel. 033-4613225. U kunt de IZB ook op laten nemen in uw testament. Graag willen wij u helpen om dat te regelen. U kunt hiervoor vrijblijvend een afspraak maken met Stefan Poldervaart 06-83697407 of s.poldervaart@izb.nl Redactie Sjaak van den Berg Koos van Noppen Foto’s Coverfoto, pag. 6, 7, 8 en 15: Dineke van der Wouden; Pag. 9: Sjaak Boot; Pag. 12: Missionair Werk & Kerkgroei Overige foto’s: IZB Overname artikelen Overname van artikelen is toegestaan met bronvermelding.

juni 2014 • Tijding

Letters en getallen Heb je wel eens van het woord geloofsgesprek gehoord? Met elkaar praten over de Bijbel, over God en het geloof. Zo kom je te weten wie er ziek is of verdriet heeft. Dan kun je elkaar helpen en voor elkaar bidden. Door zulke gesprekken leer je ook nieuwe dingen uit het Woord van God en kan de Heilige Geest werken in je hart. Er is een speciale cursus, die leert hoe je zo in de gemeente met elkaar om kunt gaan. De nieuwe puzzel gaat daarover.

Bij elke letter van het alfabet hoort een getal. Als je de juiste letters invult onder de getallen, komen er twaalf woorden tevoorschijn, die ook met deze cursus te maken hebben. Uiteindelijk moet je de oplossing invullen door de goede letters op de juiste plek in te vullen.

Als je dat gedaan hebt, vind je de naam van de cursus. En die is meteen de oplossing van de puzzel. Stuur die op naar g.vandebeek@izb.nl of naar IZB, Johan van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB Amersfoort en je wint misschien wel een prijs!

Succes!

Het juiste antwoord mag je opsturen naar IZB,

Johan van Oldenbarneveltlaan 10, 3818 HB

Amersfoort of mail naar g.vandebeek@izb.nl. Misschien heb je wel een prijs!

t zijn En di aars... nn de wi

De oplossing van de vorige puzzel was: ‘Onderzoek in de gemeente’ Er kwamen heel veel inzendingen binnen. Dit zijn de winnaars: Jarnick van Brussel, Julia Hofstede, Maria de Laatste, Bram Lems, Amasja Moolenaar en Danielle van der Vlist.

Van harte gefeliciteerd!

Oplossing:

5 4