ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2011 Γιάννης Κορίδης ©
Copyright Εκδόσεις «Ιωλκός» & Γιάννης Κορίδης Νοέμβριος 2010 Α΄ Έκδοση ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΙΩΛΚΟΣ» Ανδρέου Μεταξά 12 & Ζ. Πηγής Αθήνα 106 81 Τηλ.: 210-3304111, 210-3618684 Fax: 210-3304211 E-mail: iolkos@otenet.gr
www.iolcos.gr ISBN 978-960-426-593-0
ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2011 ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗ (16ος χρόνος)
Επιμέλεια - Ανθολόγηση: Γιάννης Κορίδης Με τέσσερα έργα του Γιώργου Καρακάσογλου
ΙΩΛΚΟΣ
...ο ποιητής θεωρείται σαν ένας διάμεσος ανάμεσα στους θεούς και στους ανθρώπους, ένας μεταφραστής της φωνής του θεού, των νευμάτων και των σημάτων του, σε ανθρώπινη λαλιά, γνώστης και κάτοχος της αλήθειας σε πρώτο βαθμό. Αυτή η ιδιαίτερη σχέση και συνδιάλεξη ποιητή - θεού κάνει τον ποιητή ικανό όχι μόνο τα τωρινά και τα περασμένα να διηγιέται, αλλά να προλέγει και τα μέλλοντα· τον κάνει μάντη, προφήτη. μανολησ λαμπριδησ
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.16´ Σελήνη 27 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
1
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Περιτομή Ι. Χριστού, Βασιλείου του Μεγάλου
2011
ΚΕΡΙΑ Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμένα – χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια. Η περασμένες μέρες πίσω μένουν, μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων· τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη, κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά. Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των, και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι. Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά. Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν. Κ.Π. Καβάφης
- -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.17´ Σελήνη 28 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
2
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ, Σιλβέστρου Ρώμης, αγ. Κοσμά Αρχιεπ. Κων/λεως
2011
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Έτρεξεν αίμα πολύ από μέσα μου. Μυριάδες μυριάδων φύλλα χαρτιού ποτιστήκανε στο τραπέζι μου. Μουσκεμένα ως τις μέσα ίνες τους, όσους ανέμους κι αν κάνει δεν θα στεγνώσουνε. Φέρνοντάς τα ο επίγονος στ’ αυτί του θ’ ακούει μέσα τους ένα θρόισμα θαλάσσης ή φυλλωσιάς, απαλό, συνεχές, ανεξάντλητο: το αίμα μου. Νικηφόρος Βρεττάκος
- 10 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.18´ Σελήνη 29 ημ.
ΔΕΥΤΕΡΑ
3
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΕΝ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ Είμαι σχεδόν χωρίς επάγγελμα τώρα. Νεότερη κατασκεύαζα κυρίως διαμαρτυρίες. Αλλά και μεταχειρισμένες καταστάσεις μάζευα που μεταποιούσα εύκολα σε πρωτοτυπίες και παραφορές. Στρωμένη δουλειά. Ευπορούσα. Τώρα επιδίδομαι στο άσκοπο. Ίσα ίσα τα προς το ζην: επιβαίνω του ανέργου χρόνου μου κι εκτελώ μικρά δρομολόγια για λίγη αναδρομή στα εύκρατα της νεότητός μου επαγγέλματα. Κική Δημουλά
- 11 -
Μαλαχίου προφήτου, Γορδίου μ., Θωμαΐδος οσ.
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.19´ Νέα Σελήνη
ΤΡΙΤΗ
4
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ Τώρα το βάδισμα των αλόγων Είναι τόσο αργό Τόσο γεμάτο μεγαλοπρέπεια Κι η θλίψη μέσα μου φωλιάζει Σαν ένα πληγωμένο πουλί Το σήμαντρο Σημαίνει πένθιμα Στο κοιμητήρι Κι απ’ την ατμόσφαιρα Τη διάπυρη που αναρριγεί Ένας αρχάγγελος Μονομιάς αναβλύζει Κι άλλοτε κλείνεται Μέσα στο ρόδο της φωτιάς Κι άλλοτε σβήνει Με τους ίσκιους της εσπέρας Τάκης Βαρβιτσιώτης
- 12 -
Σύναξη 70 Αποστόλων, Θεοκτίστου, Ζωσίμου, Αθανασίου
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.19´ Σελήνη 2 ημ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
5
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Παραμονή Θεοφανείων, Θεοπέμπτου, Θεωνά μάρτ., Συγκλητικής οσίας (Νηστεία)
2011
ΚΑΤΑΤΡΕΧΟΥΝ ΤΗ ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑ Κατατρέχουν τη γραφικότητα. Ήρθαν κύριοι με τσάντες και μεζούρες, μέτρησαν το οικόπεδο, άνοιξαν χαρτιά, οι εργάτες έδιωξαν τα περιστέρια, ξήλωσαν το χαγιάτι, έριξαν το σπίτι, σβήσαν ασβέστη μες στον κήπο, φέραν τσιμέντο, στήσαν σκαλωσιές– θα χτίσουν κι άλλη πολυκατοικία. Ρίχνουν τα ωραία σπίτια ένα ένα, τα σπίτια που μας ανάστησαν από μικρά, με τα φαρδιά παράθυρα, τις ξύλινες σκάλες, με τα ψηλά νταβάνια, τις λάμπες στους τοίχους, τρόπαια λαϊκής αρχιτεκτονικής. Κατατρέχουν τη γραφικότητα, τη διώχνουν διαρκώς στην πάνω πόλη, εκπνέει σαν προδομένη επανάσταση, σε λίγο δε θα υπάρχει ούτε στις καρτ-ποστάλ, ούτε στη μνήμη και την ψυχή των παιδιών μας. Ντίνος Χριστιανόπουλος
- 13 -
ΠΕΜΠΤΗ
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.20´ Σελήνη 3 ημ.
6
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΜΟΝΟ Αχ, όλα έπρεπε νάρθουν καθώς ήρθαν! Οι ελπίδες και τα ρόδα να μαδήσουν. Βαρκούλες, να μου φύγουνε τα χρόνια, να φύγουνε, να σβύσουν. Έτσι όπως εχωρίζαμε τα βράδια, για πάντα να χαθούνε τόσοι φίλοι. Τον τόπο που μεγάλονα παιδάκι ν’ αφίσω κάποιο δείλι· Τα ωραία κι απλά κορίτσια –ω αγαπούλες!– η ζωή να μου τα πάρη, χορού γύρος. Ακόμη ο πόνος, άλλοτε που ευώδα, να με βαραίνη στείρος. Όλα έπρεπε να γίνουν. Μόνο η νύχτα δεν έπρεπε γλυκιά έτσι τώρα νάναι, να παίζουνε ταστέρια εκεί σα μάτια και σα να μου γελάνε. Κ.Γ. Καρυωτάκης
- 14 -
† ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ (αργία)
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.21´ Σελήνη 4 ημ.
ΠΑ Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η
7
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Σύναξις Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου
2011
ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Ούτε Πλατεία Αγάμων ούτε Πλατεία Αμερικής Πλατεία μοναχικών περίλυπων ανθρώπων Άνευ αξίας· Πλατεία μεσαζόντων Νυκτόβιων απελπισμένων Θέατρο πολυεθνικής εταιρίας Ακαμάτηδων νταβατζήδων Πάντως σημείο αναφοράς Όπως και να το κάνουμε υπάρχει Ανάμεσα στην πίκρα στ’ άδειο χαμόγελο· Η εμφανής ταυτότητα της απαξίωσης Πλουτίζει την κουλοχέρα ιστορία Ούτε λοιπόν Πλατεία Αγάμων Ούτε λοιπόν Πλατεία Αμερικής Τόπος αυτοεξόριστων σημαδεμένων Μ’ ένα σκουφί κ’ ένα μπουκάλι στο χέρι Πλατεία ανώνυμη Πλατεία θανάτου Γιάννης Κορίδης
- 15 -
ΣΑΒΒΑΤΟ
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.22´ Σελήνη 5 ημ.
8
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Δομνίκης, Γεωγ. Χοζεβίτου, Κύρου, Παρθένας μ. Έδεσ.
2011
ΕΑΡΙΝΟ Ξαναγύρισαν οι γαλάζιες βροχές. Τα τρεμουλιάρικα δάχτυλα των δέντρων πλέκουν με τη σκιά κεντήματα στα μάρμαρα των τάφων. Ζυγώνει το Πάσχα. Το μαρτυρούν τα ρόδα που ανασταίνονται, το μαρτυράει η αγάπη που ξαναγυρίζει από την εξορία στην καρδιά μας, το μαρτυράει το καινούριο φως. Έλα, εραστή μου Μάιε, ακόλουθε βασιλικέ, κομψέ χαριτωμένε ιππότη. Έλα, με το λεπτό σπαθί για να σκίσεις το πέπλο που τυλίγει το χειμωνιάτικο όνειρό μου. Μήτσος Παπανικολάου
- 16 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.23´ Σελήνη 6 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
9
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ, Πολυεύκτου μ., Ευστρατίου οσ.
2011
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Από δω θα περνούσε το περιστέρι είχαν ανάψει δαδιά γύρω στους δρόμους άλλοι άνθρωποι φυλάγαν στις δενδροστοιχίες παιδιά κρατούσαν στα χέρια σημαιούλες περνούσαν οι ώρες κι άρχισε να βρέχει έπειτα σκοτείνιασε όλος ο ουρανός μια αστραπή ψιθύρισε κάτι φοβισμένα και άνοιξε η κραυγή στο στόμα του ανθρώπου τότε το άσπρο περιστέρι μ’ άγρια δόντια σα σκύλος ούρλιαξε μέσα στη νύχτα Μίλτος Σαχτούρης
- 17 -
ΔΕΥΤΕΡΑ
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.24´ Σελήνη 7 ημ.
10
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΜΗΝΥΜΑ Με τα χαλινάρια μου έτσι οδοντωτός θα ιππεύσω. Γύρω σταματημένος χρόνος οι φλαμουριές ο πετρωμένος ήλιος. Πρέπει να φέρω την είδηση πρώτος πριν βασιλέψει ο κόσμος. Άντρες Αθηναίοι για μεταμέλειες είναι αργά δεν έλπιζα να σας βρω σ’ αυτή τη γελοία στάση σάμπως κοιμισμένοι μ’ ανυποψίαστα τα τελευταία θηράματα των ματιών. Γιατί δεν απλώνετε σε μένα το χέρι σας που περισσεύει απ' τις επιτύμβιες στήλες; Εγερθείτε λοιπόν άντρες περίοικοι ν’ αποχτήσουν ζωή τα βουλευτήρια η αγορά τα γκρεμισμένα τείχη κι ο μικρός κόκκινος κινηματογράφος. Θα ιππεύσω πάλι. Κλειστά τα περάσματα κ’ οι αδερφοκτόνοι σινιάλα στους ουρανούς. Γιάννης Δάλλας
- 18 -
† Γρηγορίου επ. Νύσσης, Δομετιανού, Μαρκιανού
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.25´ Σελήνη 8 ημ.
ΤΡΙΤΗ
11
Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, Αγαπίου
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ Δανείστε μου μια μέρα να την ξεπλύνω από βασικές πλάνες Έφυγαν οι καιροί που έπαιρναν για σύμβολα τους άρχοντες και τα ενυδρεία για μάρτυρες προγονικών τίτλων Παρατηρώ τα οροπέδια που μπορώ να ζήσω κι εκπλήσσομαι που χρειάστηκε τόσος καιρός τόσος κόπος Μια λάμψη από προγονικές λέξεις είναι όλη η κατάταξη της ζωής μας Ηλίας Σιμόπουλος
- 19 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.26´ Σελήνη πρ. τετ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
12
Τατιανής, Ευθασίας, Μερτίου μάρτ.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
«ΕΝΘΥΜΙΟΝ» ή Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟ ΑΡΥΤΙΔΩΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Λυπημένο τραγούδι, κατεβαίνοντας λίγο λίγο. Και τα πρόσωπα φωτισμένα από πίσω. Θαμπά μάτια και τα χείλη βουλιάζοντας. Και τα χέρια αφημένα νωθρά πάνω στα γόνατα. Κι όλα να χάνονται αργά, αργά κι αναπότρεπτα μέσα στο άδειο, στο άδειο, στο άδειο απόγευμα. (Ως πού λοιπόν μπορούν να μας φέρουν; Σε ποια φωταγωγημένα λιμάνια μπορούν να οδηγήσουν το σκοτεινιασμένο σκάφος τους τα ποιήματα;) Θανάσης Κ. Κωσταβάρας
- 20 -
Αν. ηλίου 7.41´ Δύση 17.27´ Σελήνη 10 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
13
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ερμύλου, Στρατονίκου μάρτ., Μαξίμου Καυσοκαλ., Ιακώβου οσ.
2011
ΚΑΤΡΑΚΥΛΗΜΑ Όλο ξεπέφτεις –και ξεπέφτεις δίχως τέλος– για τιποτένια πραγματάκια της ζωής. (Είσαι παλιάτσος, κι όμως δείχνεσαι για Οθέλος, με τις αστείες προσωπίδες που φορείς). Το ποιο φινάλε θα ’χει τέτια μια ιστορία, το κατρακύλημά σου αυτό που σε οδηγεί, πάντα το σκέφτεσαι με πόνο και πικρία, μα δε γιατρεύεις τέτια επίφοβη πληγή. Πάντοτε λες: «Θα ’ρθει μια μέρα να ξεφύγω, απ’ των πραγμάτων το μηδέν να λυτρωθώ, και με το πέρασμα του χρόνου, λίγο-λίγο, κάπως ψηλά με περηφάνια να υψωθώ». Κι όμως το Χάος σα μαγνήτης σε τραβάει και απειθάρχητος, στη Σκέψη πάντα ζεις... Το κατρακύλημα ποτές δεν σταματάει, για τιποτένια πραγματάκια της ζωής. Τεύκρος Ανθίας
- 21 -
Αν. ηλίου 7.40´ Δύση 17.28´ Σελήνη 11 ημ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
14
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Των εν Σινά και Ραϊθώ αναιρεθέντων πατέρων, Αγνής μάρτ.
2011
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΦΟΡΜΑΪΚΑΣ Τα πράγματά του όλα που είναι στο δωμάτιο και κείνα που πρόκειται κάποτε εδώ να φτάσουν από φορμάικα είναι Κρεβάτια, τραπέζια κι εταζέρες καρέκλες και ντουλάπα Και τ’ άλλα, που δεν είναι από φορμάικα, προϊόντα της νάφθας και του πετρελαίου. Και μπαίνει η σκόνη από τα ανοιχτά παράθυρα και κάθεται πάνω στα πράγματα αφήνοντας σημάδια όταν λείπει. Όταν σχολάει απ’ τη δουλειά –τα αγάλματα στο πέρασμά του καταρρέουν– μπαίνει στο χωλ φορώντας παπούτσια ψηλά από φορμάικα στην κουζίνα σταματάει ζητώντας σημάδια ηθοποιών που αφού δεν έλαβαν από το χορό ό,τι ζητούσαν στους ανυποψίαστους θεατές γυρνούν και απευθύνονται. Γιώργος Χρονάς
- 22 -
Αν. ηλίου 7.40´ Δύση 17.29´ Σελήνη 12 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
15
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Παύλου Θηβαίου, Ιωάννου Καλυβίτου
2011
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ Αντί να χαιρόμαστε έναν ωραίο πίνακα στεκόμαστε και ψάχνουμε για τεχνοτροπίες. Αντί ν’ αγαπάμε ένα μικρό σκυλί μας απασχολεί η σπάνια ράτσα του. Αντί να φροντίζουμε μια ταπεινή λουίζα μας κόφτει η αρμονία του κήπου. Στο τέλος, καθόλου φιλότεχνοι, φιλόζωοι ή φιλανθείς. Με τέτοιο έντονο πρόβλημα αισθητικής, περίεργο που διακρίνουμε ακόμα ανθρώπους, ιδίως εκείνους με τα σημάδια ακόμα από φτερούγες στην πλάτη τους. Κι ούτε κατανοούμε για λίγο το μέλλον της ειδικής αναπηρίας τους, το γεγονός ότι δεν πρόκειται να πετάξουν έχοντας νιώσει κάποτε κάπως σαν άγγελοι ή σαν πουλιά. Ούτε φιλάνθρωποι, λοιπόν. Βασίλης Καραβίτης
- 23 -
Αν. ηλίου 7.40´ Δύση 17.30´ Σελήνη 13 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
16
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ, (10 λεπρών) Προσκ. αλυσ. Απ. Πέτρου, Νικολάου Μυτιλήνης
2011
ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ Στην ακροθαλασσιά που βάρκες αραγμένες στου ζέφυρου τις τρέλες και τα λόγια τα πειραχτικά λικνίζονταν παρθενικά, κόσμος πανηγυρίζει, μικρά παιδιά απ’ τις γειτονιές λεηλατούν τον ήλιο. Κι ενώ η θάλασσα αρμυρά τα λόγια τής χαράς ξεβράζει, στήνουν χορόν οι άνθρωποι της γειτονιάς ανέμελο και τραγουδούν το ξένοιαστο της Κυριακής τραγούδι: «Ωραίε μου ήλιε, ωραία βουνά, ωραία γλυκιά μου θάλασσα, ωραίε μου άνθρωπε, ωραίε Θεέ, ωραίε μου πάντα, πόνε». Κρίτων Αθανασούλης
- 24 -
Αν. ηλίου 7.39´ Δύση 17.31´ Σελήνη 14 ημ.
ΔΕΥΤΕΡΑ
17
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Αντωνίου του Μέγ., Αντωνίου Βεροίας, Γεωργίου Ιωαν., Θεοδοσίας βασ.
2011
Η ΝΑΥΤΙΑ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ Τη νύχτα τούτη ο άνεμος είναι λεηλασία. Κατ’ απ’ τα λερωμένα φώτα των συμβιβασμών περνούν οι σιωπηλές ακολουθίες των ταπεινώσεων· σημαίες περήφανες σκισμένες, φάσματα πεθαμένων καραβιών που σέρνονται μες στην πικρήν αθάλη, μάτια σακατεμένα, απαραμύθητα, που ανιστορούνε σκοτεινά ναυάγια ονείρων, τα φέρνει απάνω κάτω ο στρόβιλος όπως ο δυνατός νοτιάς της θύελλας τα φανάρια· φωνές σπασμένες και βραχνές, άξιες της νύχτας που ντυμένη τα κουρέλια της χορεύει γύφτισσα τρελή και μεθυσμένη και τρέμουν τα φλουριά της προδοσίας στον κόρφο της, ενώ μια μουσική σπαραχτική, τρόπαιο θλιβερό των νικημένων, ορφανεμένη από τόσες ξένες θάλασσες, κλαίει μαζί της και μετά καταποντίζεται στη μοναξιά, στη λησμονιά, στην καταφρόνια... Άγγελος Παρθένης
- 25 -
Αν. ηλίου 7.39´ Δύση 17.32´ Σελήνη 15 ημ.
ΤΡΙΤΗ
18
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Αθανασίου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας
2011
ΠΗΡΑ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙΔΙΩΝ Πήρα τα φτερά των ταξιδιών στα χέρια μου κι εκεί που σφύριζαν τα τραίνα, αγκομαχούσαν οι αστραφτερές επιθυμίες, να σε βρω. Μα σύ, ταξίδευες χιλιετίες στο μέλλον, με την ταχύτητα ενός νέου υπερδιαστημικού φωτός κι είτε ερχόσουν απ’ την άβυσσο των παγετώνων, εκατομμύρια αιώνες πίσω απ’ το χρόνο, είτε στις πολιτείες που περπατώ περιδιάβαζες, λαχταρώντας, τους ίδιους μυστικούς ρυθμούς της μοναξιάς μας, αδύνατο, χίλιες φορές αδύνατο, να σε βρω. Τάκης Γιαννόπουλος
- 26 -
Αν. ηλίου 7.38´ Δύση 17.33´ Πανσέληνος
ΤΕΤΑΡΤΗ
19
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Μάρκου Ευγενικού, Μακαρίου Αιγυπ., Μακαρίου
2011
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ Η μητέρα μου ανοίγει τα χέρια της Κι αγκαλιάζει όλο τον κόσμο Μέσα από την ξεθωριασμένη φωτογραφία της Θυμίζει πληγωμένες αγιογραφίες Πέφτει λοξά ο ήλιος στο δωμάτιο Πέφτει ακριβώς πάνω στο πρόσωπό της· Δίνει μιαν άλλη διάσταση στα μάτια της Γρήγορα μπερδεύεται στα μαλλιά της Μετά καρφώνεται στο μέτωπό της Χαμογελά και παίζει κρυφτό μαζί της Τότε είναι που φλέβες ποταμού Πλημμυρίζουν την καρδιά μου. Βέρα Κορίδη
- 27 -
Αν. ηλίου 7.38´ Δύση 17.34´ Σελήνη 17 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
20
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Ευθυμίου του Μεγάλου, Ευσεβίου, Ευτυχίου μ.
2011
ΡΟΛΟΓΙ Στο μελαγχολικό επαρχιώτικο σπιτάκι Μια νύχτα μάχης που οι αστραπές των ντουφεκιών Το μαύρο σάβανο του ουρανού ξεσχίζαν Ένα ρολόγι χτύπαγε γοργά την ώρα Όλο και πιο γοργά Όλο και πιο γοργά Ώσπου μια σφαίρα το σταμάτησε για πάντα Χρόνια περάσαν Το σπίτι στοίχειωσε από την εγκατάλειψη και τη σιγή Τα δέντρα θέριεψαν απ’ το μηρυκασμό των αναμνήσεων Και το ρολόγι Σταματημένο στην τρομαχτικήν εκείνην ώρα Δεν ξέρει να μας πει Αν η σκιά που τριγυρνάει μες στο σπίτι τα μεσάνυχτα Είναι κανένας απ’ τους ένοικους που χάθηκαν Ή κάποιος απ’ τους δολοφόνους Χρήστος Σαμουηλίδης
- 28 -
Αν. ηλίου 7.38´ Δύση 17.35´ Σελήνη 18 ημ.
ΠΑ Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η
21
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΕΝΑΣ ΗΛΙΟΣ Ο ήλιος θα ξεπεταχτεί με φλογισμένη κραυγή, έτσι όπως αυτός το θέλει. Ένας ήλιος είναι ένα φως μεγάλο, ένας έρωτας, ένα καινούριο πάθος ζωής. Δεν αποσυντέθηκα· περιμένω πάντα και τώρα την άλλη αυγή· κίνηση απλή στην απύθμενη ροή του χρόνου. Μα για τη δική μου μικρή έκταση ένας ήλιος είναι μια ημέρα άλλη· ελπίδα κρεμασμένη στον ουρανό, ένα φως μεγάλο, υπογεγραμμένη βεβαίωση ότι ακόμη υπάρχω. Ρίτα Μηλιώρη
- 29 -
Μαξίμου ομολ., Ευγενίου, Ουαλεριανού, Κανιδίου και Ακύλα
ΣΑΒΒΑΤΟ
Αν. ηλίου 7.37´ Δύση 17.37´ Σελήνη 19 ημ.
22
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Τιμόθεου αποστ., Αναστασίου του Πέρσου
2011
ΕΚΤΑΚΤΟ Η ζωή μου έπαθε κάταγμα. Ένα όνειρο ανεκπλήρωτο έπεσε βίαια πάνω της. Κατερίνα Κατράκη
- 30 -
Αν. ηλίου 7.36´ Δύση 17.38´ Σελήνη 20 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
23
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ Ακολουθώ το φως του ήλιου μέσα στην κάμαρα τη σκοτεινή, μια ηλιαχτίδα έλαμψε για μένα και φώτισε το δρόμο μιαν αυγή. Ο δρόμος μου θολός δίχως τέλος με ταξιδεύει ως τα πέρατα της γης. Ο λόγος τ’ ουρανού ήταν κρυμμένος να επιτρέψει τη δική μου επιστροφή. Ιωάννα Λαζάρου
- 31 -
† ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (Ζακχαίου), Κλήμεντος επ. Αγκ., Διονυσίου εν Ολύμπω, οσ. Μαϋσιμά
ΔΕΥΤΕΡΑ
Αν. ηλίου 7.36´ Δύση 17.39´ Σελήνη 21 ημ.
24
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ξένης οσίας, Ζωσιμά οσ., Βαβύλα ιερομ., Φίλωνος οσ.
2011
ΝΟΤΟΥΡΝΟ Από τα καλάμια ήρθαν οι ατσίγγανοι Απ’ τις φωτιές π’ ανάψανε στην ακροποταμιά Με ντέφια με κουδούνια πρόσχαρα Τσιγγάνες και ατσίγγανοι Λιλιά φορώντας βιόλες και κορδέλες στα μαλλιά Στου φεγγαριού τ’ αλώνι πιάσανε χορό Γλυκό κρασί κερνά η βραδιά Το αίμα γίνεται φωτιά κι ως φεγγάρι ανάβει Τσιγγανοπούλες τσιγγανόπουλα Ντέφια ζουρνάδες και βιολιά βαρώντας Άντε παιδιά μου ασίκικα Πιείτε φεγγάρι και μεθύσετε Φεγγάρι κόκκινο Ν’ ανάψει ο χορός να σβήσει η πίκρα. Γιάννης Γ. Σφακιανάκης
- 32 -
Αν. ηλίου 7.35´ Δύση 17.40´ Σελήνη 22 ημ.
ΤΡΙΤΗ
25
† Γρηγορίου θεολ., Αυξεντίου νεομ., Πουπλίου οσίου
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΠΡΟΑΓΩΓΗ Όλα είταν έξοχα χτες βράδι τόσο που κρυσταλλώθηκε η θάλασσα στους βράχους κ’ έγινε αλάτι τόσο που κρυσταλλώθηκαν τα σύννεφα ψηλά στον ουρανό κ’ έγιναν αστέρια τόσο που κρυσταλλώθηκε δω κάτω η σιωπή μας κ’ έγινε φιλί. Όλα είταν έξοχα χτες βράδι μόνο που ήρθαν ίσως με κάποια καθυστέρηση όπως φτάνει στον πεσόντα η διαταγή προαγωγής του σε υποδεκανέα. Άρης Αλεξάνδρου
- 33 -
Αν. ηλίου 7.35´ Δύση 17.41´ Σελήνη τελ. τέτ.
ΤΕΤΑΡΤΗ
26
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Πέτρου δεσμ., Ξενοφώντος & της συνοδ., Ανανία ιερομ.
2011
ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΠΕΤΟΥΝ Ο αναμάρτητος πρώτος βαλέτω. Αυτός Που δεν του πέρασε ποτέ απ’ το νου Πώς τα πτερόεντα πετούν κουρνιάζουνε Σαν τρομαγμένα πάνω στα γραπτά Μήπως και βρούνε τρόπο κάπου να τρυπώσουνε Να μείνουν όπως μένουν τα αιώνια όλα Στον αιώνα. Πτερόεντα είναι, αφελή, τι να σκεφτούν. Όμως ετούτα εδώ, τα αιώνια, Δεν ξέρουνε Για πόσο μόνο θάλλει μια αιωνιότης; Και αγάλλονται Τ’ ονοματάκι τους χαράζοντας βαθιά Στην πιο πολύτιμη Άπεφθη Λυδία των πάντων Λήθη. Αντώνης Φωστιέρης
- 34 -
Αν. ηλίου 7.34´ Δύση 17.42´ Σελήνη 24 ημ.
ΠΕΜΠΤΗ
27
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Ανακ. λειψάνων Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Μαρκιανής βασ., Κλήμεντος
2011
ΤΕΛΜΑ Τίποτα, πλέον τίποτα δε θα ’ρθει στη ζωή μου! — Μαύρα νερά κι από καιρό πολύ σταματημένα, οι μέρες μου· κι απάνω τους ατέλειωτα καλάμια, σ’ ακινησία θανατερή πάντα, καθρεφτισμένα. Τίποτα, πλέον τίποτα! Χειμώνες, καλοκαίρια, πάνω από την υδάτινην ερήμωση περνάνε σ’ εναλλαγή μονότονη. — Αχ, όλοι αυτοί οι χειμώνες κι όλες αυτές οι άνοιξες σε ποιους ανθρώπους πάνε; Τίποτα, πλέον τίποτα! Μεσ’ στους γυμνούς τους κάμπους καμιά φωνή, καμιά ζωή: το παν έχει πεθάνει. Μόνο νερά, μόνο νερά ως πού το μάτι φτάνει! Και, μέσ’ σ’ αυτό το πένθιμο κ’ εφιαλτικό τοπίο, κάποτε, πάνω απ’ τα νερά, σκιές φτερών περνούνε, αβέβαιες, χιμαιρικές – χωρίς να σταματούνε... Κώστας Ουράνης
- 35 -
Αν. ηλίου 7.33´ Δύση 17.43´ Σελήνη 25 ημ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
28
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
Από τα ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ Ο άγγελος γίνεται νοητός και σ’ ένα ενδιάμεσο στάδιο: στην Πιάτσα ντε λα Σινιορία αυγή, με τον Δαυίδ ροδαλό να υψώνει τα σιωπηλά του μέλη στον ουρανό. Εδώ ο υπηρέτης τού ονείρου ψάχνει στο φως ένα άλλοθι για την ακράτητη λιτότητα του ερωτικού πάθους· έχει μόλις η πρώτη φτερούγα ξεμυτίσει κι αν με συναντήσει κοιτάει χαμηλά από ντροπή που ’μαστε κι οι δύο κάπου ανάμεσα στον άνεμο και στην απάνεμη σιωπή. Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
- 36 -
Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου, Χάριτος Ιακώβου
Αν. ηλίου 7.32´ Δύση 17.44´ Σελήνη 26 ημ.
ΣΑΒΒΑΤΟ
29
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
† Ανακ. λειψάνων Ιγνατίου Θεοφόρου, Φιλοθέου, Υπερεχίου, Άβιβου, Ιουλιανού
2011
ΣΤΗΝ ΜΑΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Οι μορφές όταν σιωπηλά συλλογιούνται Ματώνουν, με βήματα τυφλά, σκάβοντας στο σκοτάδι Καθώς δεν λέει να ενδώσει ο καημός στα κύματα. Προβιές απλωμένες οι νύχτες ριζώνουν Καρδιοχτύπια, ένα σημάδι του νεκρού αγοριού Στο μνήμα που συνδέει τον διψασμένο χρόνο Με την άκρη του γιαλού – Πολύεδρος Ο πόνος – λόγχη – λυγμός – λυχνάρι – Μοιρολόγια δίχως ήχο Αλλά ο θάνατος δεν – Τα δάκρυα δεν – Πληθαίνουν οι κραυγές μεταφέροντας σκιές Και τότε είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις το κεφάλι Από τα δάχτυλα. Μίχος Κωστόπουλος
- 37 -
Αν. ηλίου 7.32´ Δύση 17.46´ Σελήνη 27 ημ.
ΚΥΡΙΑΚΗ
30
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
2011
ΤΙ Ν’ ΑΠΟΓΙΝΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ Με στίγματα κύκλους και επιστροφές με χαρακιές πάνω στο χάρτη τα ταξίδια των φίλων οριοθέτησα κι είπα έως εκεί παιδιά μέχρι τη Σύρα και τ’ Ανάπλι τη Μάλτα και τη Φαμαγκούστα Δε μ’ άκουσαν πάνω σε γέφυρες πλοίων πορεύτηκαν μακριά κατά τη δύση μ’ ένα κλωνάρι βασιλικό με δυο νομίσματα ευχές στο χέρι ακολουθώντας τα χελιδονόψαρα Μια σάκα σχολική το όνειρο μια γρατζουνιά στο μάγουλο η ηλικία αλήθεια τι ν’ απόγιναν τόσοι λιλιπούτειοι επιβάτες Γιώργος Παπούλιας
- 38 -
† ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ (Ταλάντων), Των Τριών Ιεραρχών, Θεοφίλου του Νέου
Αν. ηλίου 7.31´ Δύση 17.47´ Σελήνη 28 ημ.
ΔΕΥΤΕΡΑ
31
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Ουϊκτωρίνου, Ουΐκτωρος, Νικηφόρου, Κύρου & Ιωάννου Αναργ., Ηλία του Αρδούνη
2011
ΜΑΡΤΥΡΙΟ Δε λέει φέτος να τελειώσει το καλοκαίρι. Όχι γιατί τσουρουφλίζει ο ήλιος το γυμνό σώμα και τυφλώνει τα μάτια, Όχι γιατί πληγώνει η άμμος τα πέλματα κι η δίψα καίει το λαιμό. Όχι. Στις αχανείς εκτάσεις με το απέραντο καλοκαιριάτικο φως ο σπαραγμός βαθαίνει τις πληγές κι ο πόνος μακραίνει τις ατέλειωτες μέρες. Ευγενία Ζωγράφου
- 39 -
Αν. ηλίου 7.30´ Δύση 17.48´ Σελήνη 29 ημ.
ΤΡΙΤΗ
1
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
2011
TO ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ήταν πανσέληνης αγρύπνιας η ώρα των φωνηέντων· ήταν βυζαντινής τριανταφυλλιάς το μοσκοβόλημά της. Ήτανε της καρδιάς φτερούγισμα μέσ' των ματιών τις στάλες και στο κελάρυσμα του ρυακιού του αηδονιού τραγούδι. Κ' η νοσταλγία άπλωσε τις πορφυρές εικόνες και με την αύρα ο άνεμος τις ομορφιές απάγγελνε κι αχ έγινα της ζωγραφιάς το υστερόγραφό της. Νίκος Ρίγγας
- 40 -
Τρύφωνος, Περπετούας, Βασιλείου Θεσ.