Generated by ABC Amber LIT Converter, http://www.processtext.com/abclit.html
soyu tükenmesin diye öyle yapmak zorundayım, dedi. Böylesine duyulmamış bir hayvan besleme yolunu karısına kabul ettirebilmesi için bir süre dil dökmesi gerekti. Ama sonunda tartışılmaz kanıtlarla karısını inandırdığı zaman, Fernanda ondan metresinin yatağında ölmemeye söz vermesinden gayrı hiçbir şey istemedi. Böylece üçü de birbirinin huzurunu bozmadan yaşamayı sürdürdüler. Aureliano Segundo, ikisini de ihmal etmeyip gönüllerini alıyor; Petra Cotes barıştıkları için kurum satıyor, Fernanda ise gerçeği bilmiyormuş gibi davranıyordu. Ne var ki bu anlaşma, Fernanda'nın aileyle kaynaşmasına yaramadı. Fernanda'yı, seviştikten sonra boynuna sardığı ve komşuların fısıldaşmalarına yolaçan yün atkıdan caydırmak için Ursula'nın harcadığı bütün çabalar boşa gitti. Gelinine, tuvaleti ya da güsulhaneyi kullanıp altın oturağı balık yapsın diye Albay Aureliano Buendia'ya satması için nice diller döktüyse de, Fernanda buna yanaşmadı. Amaranta kendi konuşmasının ve ağzının bozukluğundan öylesine tedirgindi ki, ağzından kötü bir şey kaçırmamak için hep tetikte duruyor, Fernanda'nın yanında kuşdili konuşuyordu. -Bugu, diyordu, -kegendigi bogokugunugun kogokugusuguna dagayaganagamagayaganlardan. Bir gün bu alaylı konuşmalardan sinirlenen Fernanda, Amaranta'nın ne söylediğini sordu, Amaranta, da hiç kaçamak yapmadan dobra dobra konuştu: -Senin, bokunu çomaklayanlardan biri olduğunu söylüyordum. O günden sonra bir daha birbirleriyle konuşmadılar. Çok zorunlu bir durum olursa, yine konuşmuyor, söyleyeceklerini yazılı olarak birbirlerine gönderiyorlardı. Ailenin kendisine karşı açıkça tavır almasına karşın, Fernanda ata yadigarı töreleri zorla evin düzenine sokma çabasından vazgeçmedi. Mutfakta yemek yeme ve herkesin acıktığı anda bir şeyler atıştırması alışkanlığına son vererek, belirli saatlerde yemek odasında keten örtülerle, gümüş şamdanlarla, gümüş çatal bıçaklarla sofra kurulup yemek yenmesini zorunlu kıldı. Ursula için günlük yaşamın en basit olayı olan yemek işinin böylesine tantanalı bir sorun haline getirilmesi, herkesten önce halim selim Jose Arcadio Segundo'yu isyan ettiren bir gerginlik yarattı. Ama yemekler yemek odasında kurulan sofrada yenilmeye başladı. Bununla kalsa yine iyiydi. Fernanda sofraya oturmadan önce herkesin dua etmesini de şart koştu. Konukomşu, Buendia'ların öteki insanlar gibi yemek yemeyip, yemek olayını bir dinsel törene dönüştürdükleri dedikodusuna başladı. Köklü bir geleneğe değil de, anlık esintilere bağlı olan Ursula'nın batıl inançları bile Fernanda'nınkilerle çatışır oldu. Fernanda, ailesinden devraldığı batıl inançları sürdürüyor, her olayla ilgili özgün ve belirli bir inanca saplanıyordu. Ursula'nın eli ayağı tuttuğu sürece, ailenin eski alışkanlıkları az da olsa sürüyor ve Ursula, birtakım işleri içinden geldiği gibi yürütüyordu. Ne var ki, Ursula'nın gözleri görmez olup, iyiden iyiye yaşlanınca bir köşeye itildi ve ondan sonra Fernanda'nın eve adımını attığı anda başlamış olan katı çember bütünlendi, ailenin kaderi üzerinde tek söz sahibi Fernanda oldu. Ursula'nın isteği üzerine Santa Sofia de la Piedad'ın sürdürdüğü pasta ve şekerleme işine Fernanda dudak büktü, bunun önemsiz, verilen emeğe değmez bir çaba olduğunu söyleyerek hiç zaman kaybetmeden bu işe son verilmesini emir buyurdu. Gün doğuşundan gece yatana dek açık duran kapılar, yatak odalarına sıcak giriyor bahanesiyle öğle uykusu saatlerinde kapatılmaya başladı, zamanla da hiç açılmaz oldu. Kasabanın kurulduğu günden beri kapının üzerinde asılı duran öd ağacı dalı ile ekmek somunu indirildi, yerine Hazreti İsa'nın kutsal yüreğinden bir parçanın sarılı olduğu kese asıldı. Albay Aureliano Buendia bu değişikliklerin farkına vardı ve ne gibi sonuçlar doğuracağını sezinledi. -Soylu kişiler olmaya başlıyoruz, dedi. -Bu gidişle yine Muhafazakarları devirip, başımıza bir kral geçirmek için savaşacağa benzeriz. Fernanda, Albay Aureliano Buendia ile çatışmamaya dikkat ediyordu. İçten içe ise onun bağımsız kişiliğinden, toplumsal kuralların tümüne karşı oluşundan rahatsız oluyordu.
Page 97