KULT
(The Wicker Man)
Dystrybucja: Monolith Film: Dodatki DVD: Reżyseria: Neil LaBute Obsada: Nicolas Cage, Kate Beahan, Ellen Burstyn, Molly Parker Produkcja: USA 2006
są wszystkich najważniejszych niespodzianek (w oryginale najbardziej szokującym i zaskakującym fragmentem był okrutny finał, który LaBute kopiuje, nie wnosząc doń większych zmian). Nowa wersja nie dorasta też oczywiście do poziomu filmu Hardy’ego i choć niektóre sceny udaje się powtórzyć całkiem dobrze (np. scenę wizyty policjanta w szkole, w której bardzo dobrze wypada aktorska konfrontacja pomiędzy Cage’em a Parker), ogólne wrażenie sprowadza się do rozczarowania, że „wcześniej było lepiej”. Takie jest już jednak ryzyko tworzenia wiernych przeróbek – nie sposób przecież przebić arcydzieło, tworząc jego kopię. W tym wypadku kopię o tyle niedoskonałą, że brakuje w niej paru elementów, które w znacznej mierze stanowiły o sile oryginału. LaBute zachował co prawda jasny podział bohaterów na „sprawiedliwego swojaka” i „niepokojących obcych”, ale nie zadbał o to, aby widz choć częściowo zrozumiał motywy postępowania mieszkańców wyspy. U Hardy’ego trzymaliśmy co prawda kciuki za policjanta, ale denerwowało nas jego sztywne trzymanie się zasad i kompletna nieumiejętność cieszenia się życiem – a to z kolei skontrastowane było z nieskrępowaną żadnymi regułami postawą mieszkańców wyspy; widz był więc rozdarty, a słabości głównego bohatera zyskiwały w ostatniej scenie zupełnie nowe znaczenie. Nowy film nie rozdziera nas w ten sposób, a kreując postać graną przez Cage’a na krystalicznego, cierpiącego herosa zmusza do obserwowania wydarzeń z jednej perspektywy. Jeśli jednak nie będziemy oceniali „Kultu” przez pryzmat filmu sprzed lat – co, przyznaję, nie jest łatwe – okazuje się, że jest to rzecz z charakterem, zawierająca kilka scen pozostających na dłużej w pamięci (chociażby efektownie sfotografowana ucieczka Malusa przed pszczołami), kilka momentów autentycznej grozy (np. kiedy bohater widzi dziewczynkę uwięzioną pod wodą czy kiedy sam kończy w podwodnej pułapce), a wreszcie – mogąca pochwalić się wywołującą dreszcze ścieżką dźwiękową Angelo Badalamentiego. LaBute ma też najwyraźniej rękę do aktorów
– udało mu się poskromić Cage’a, który u słabszych reżyserów potrafi grać w nadzwyczaj irytujący sposób (jak w „8MM” Joela Schumachera), a najważniejsze postaci kobiece wypadły bardzo przekonująco. Materiały dodatkowe zamieszczone na płycie DVD pozostawiają spory niedosyt. Mamy tu co prawda zarówno 10-minutowy reportaż z planu oraz krótkie wywiady z aktorami i reżyserem, ale są one kiepsko zmontowane, chaotyczne i nie wzbogacają zasadniczo naszej wiedzy o kręceniu „Kultu” – tym bardziej, że większą część każdego wywiadu zajmuje streszczenie fabuły filmu słowami poszczególnych twórców. Warto jedynie posłuchać reżysera, który tłumaczy, że pojawiające się w filmie pszczoły to paralela matriarchalnej społeczności z Summersisle. Na płycie znajduje się też tradycyjnie zwiastun filmu, całkiem udany.
33