Z naczenie programu Socrates, Leonardo da Vinci
i Uczenie się przez całe życie w rozwoju polityki i praktyki edukacyjnej w systemie oświaty w Polsce Mirosław Sielatycki
I mportance of Socrates, Leonardo da Vinci
and Lifelong Learning Programme for the Development of Educational Policy and Practice in the System of Education in Poland Mirosław Sielatycki
W 2008 roku minęło 10 lat od przystąpienia Polski do programów edukacyjnych Unii Europejskiej – Socrates i Leonardo da Vinci (LdV). Z perspektywy tych lat widać znaczenie tych programów, jak też ich kontynuatora od roku 2007 – programu Uczenie się przez całe życie – LLP dla polskiego systemu oświatowego. Zwróćmy uwagę na kontekst społeczny, polityczny i ekonomiczny w roku 1998, kiedy nasz kraj przystępował do wspomnianych programów. W 1998 r. Polska złożyła wniosek o członkostwo w UE, w 1999 r. przystąpiliśmy do NATO. W tamtych latach decydowała się nowa lepsza przyszłość Polski dołączającej do najważniejszych struktur europejskich i atlantyckich. Zwrot na Zachód wymagał ugruntowania w sferze edukacyjnej, tak aby młodsze i kolejne pokolenia mogły w pełni korzystać z udziału we wspólnej europejskiej przestrzeni edukacyjnej, jak też społecznej, ekonomicznej i politycznej. Dołączenie do programów Socrates i LdV było dopełnieniem integracji w innych dziadzinach, te programy stały się „edukacyjną bramą do Europy”. To było jak wypłynięcie z jeziora na ocean (większość widziała w tym ogromną szansę, choć część głównie zagrożenia). Po dziesięciu latach widać, że młodzi Polacy są już dobrze zakorzenieni w Europie, spore w tym zasługi mają programy edukacyjne Unii Europejskiej. Z czasowej perspektywy znaczenie przystąpienia polskich szkół do europejskich programów edukacyjnych można ująć w jednym kluczowym stwierdzeniu – był to istotny impuls modernizacyjny dla polskiej oświaty. Wynika to m.in. z faktu, że programy Socrates, LdV i LLP promują nowoczesne zasady realizacji projektów międzyszkolnych. Cechy istotne projektów – interdyscyplinarność projektów, aktywizacja uczniów, wymiar europejski, kompetencje językowe, zastosowanie technologii informacyjno-
148
komunikacyjnych oraz dążenie do użyteczności rezultatów – zachęcają, zmuszają i przyzwyczajają uczestników projektów do nowoczesnego podejścia w działaniach edukacyjnych, są na przeciwległym biegunie w stosunku do tradycyjnego nauczania encyklopedycznego.
The year 2008 marks the 10th anniversary of Poland’s accession to Socrates and Leonardo da Vinci (LdV) educational programmes of the European Union. Looking from the perspective of the past years, you can clearly see the importance of these programmes and the Lifelong
Learning Programme (LLP), which has been their continuation since 2007, for the system of education in Poland. It is worth paying attention to social, political and economic context of the year 1998 when Poland joined the programmes. It was also that year that Poland submitted an application for EU membership and in 1999 our country joined NATO. It was also in those years that the new better future was decided for Poland joining major European and Atlantic structures. Turn to the west required the strengthening of education so that younger generations could fully benefit from the European Educational Area, as well as its social, economic and political dimension. Joining the Socrates and LdV programmes complemented integration in other areas, and these programmes have become ‘education doors to Europe’. It was like sailing off from a lake to an ocean; majority saw a great opportunity in it, while some noticed mainly threats. After ten years, you can say that young Poles are well rooted in Europe, which to a large extent is thanks to educational programmes of the European Union. Looking from a time perspective at the importance of Polish schools’ joining European educational programmes, one can state that it has provided a strong modernisation impetus for Polish system of education. This results from the fact that Socrates, LdV and LLP programmes promote modern rules for the implementation of inter-school projects. Major features of these projects, such as interdisciplinary character, student activation, European dimension, linguistic competences, use of information and communication technologies and strive for utility value of results encourage, force and accustom project participants to modern approaches to educational activity and form a polar opposite of traditional encyclopaedic method of teaching.
149