Texas eta Lousianako zulaketa dorre aktiboen inbentarioa 160 140 120 100 80 60 40 20
urta. martx. maia. 2010
uzta.
irai.
azar..
urta. mart. 2011
maia.
uzta.
iraila.
azar.
urta. 2012
mart.
maia.
uzta.
Iturria: Haynesvilleplay.com
GraďŹ koan zulaketa aktibitatearen beherakada ikus dezakegu, gasaren prezio baxuagatik batipat.
te kostuen aurreikuspenak. Arthur Berman eta Lynn Pittinger-ek azaltzen duten moduan, honako bi hauek dira jarduerak jarraitzearen arrazoiak: ďŹ nantziazioa jasotzen jarraitzen dutela edota hidrokarburoen multinazional handi batek euren enpresa erostea espero dutela, hain zuzen ere. Enpresek ustiatzeko lur gehiago erosten dituzte ďŹ nantziazioa erakartzeko, hau da, era honetan inbertitzaileek negozioa bertan borobila dela uste izango dutelako. Aldi berean konpainia askok porrot eginez baino amaituko ez den gurpil zoroa. Hasiera batean hidrokarburoen enpresa handiek euren negozioa erosteko itxaropena izatea zentzugabekeria bat besterik ez dela dirudien arren, egia esan, ez da hala. Izan ere, enpresa handi horiek honela erantzuten dute euren erregai konbentzionalen erreserbak txikitzen ari direlako; batez ere petrolio hobi berririk aurkitzen ez dutelako eta, gainera, gertaera hori isilpean izateko, gas eta petrolioaren estatistika bateratuak argitaratzen dituzte. Horrek, euren inbentarioan gas kopuru handiak gehitzea ahalbidetzen die eta, hala, AEBetako gobernuak gas ez-konbentzionalarekiko dituen aurreikuspen altuei erantzuten diete. Honela, enpresa handiek emaitza onak aurkez ditzakete, euren akzioak igoaraziz. Ondorioz, arbel gasak paper garrantzitsua betetzen jarraitzen du AEBetan. Azkenaldian petrolio enpresa handiak ari dira sartzen merkatu honetan, hala nola Total (Frantzia) edo Sinopec (Txina), baina badirudi AEBetan ustiatzen hasi beharrean, teknologia lortzeko interes handiagoa dutela. Azaldutako arrazoi berberengatik, beste enpresa handi batzuk ere sartzen ari dira hala nola Exxon, ConocoPhillips eta Shell. Egoera honen aurrean, hainbat adituk arbel gasaren bideragarritasuna zalantzan jartzen dute. New York Ti-
mes-ek sektorean lan egiten duten hainbat pertsonaren (geologoak, aholkulariak, zuzendariak, etab.) ehunka korreo elektroniko eta ikerketetan oinarria duen txosten bat eman du argitara. Gehiengo argi bat artikulu honetan aurkezten diren ideiekin bat dator. Laburbilduz, benetan gertatzen ari dena ez dator bat enpresek eta gobernuek aditzera ematen dutenarekin eta, beraz, guztia burbuila espekulatibo bat besterik ez da. Jeff Rubin, Kanadako Komertzio Banku Inperialeko ekonomia arduradun ohiaren esanetan, arbel gasaren burbuila espekulatiboak ezin du asko iraun. Gainera, N.Anderson eta W.Mackenzie-k diote enpresa asko dirua erretzen ari direla konturatu direla eta benetan irabaziak dituzten enpresa bakarrak zerbitzuetakoak direla. Gainera, fracking-aren errentagarritasuna igotzeko, ingurumen kostuak kanpoan geratzen dira, eta horiek gizartearengan zuzenean jausten dira. AEBetan, Bush-en gobernuak, arbel gasaren industriari, airearen (Clean Air Act) eta uraren (Safe Drinking Water Act) legeriak bete behar ez izatea baimentzen zien legea onartu zuen. Horrek juridikoki balizko kutsadura baten aurrean erantzukizunik gabe uzten ditu enpresak, eta eragindako kalteak gobernuek konpondu beharko dituzte diru publikoarekin. Gainera, gizartea bera izango da kalte horiek zuzenean pairatuko dituena. Amaitzeko, aipatu beharrekoa da Europako Parlamentuarentzako eginiko ikerketan, fracking-arekin zein bere ingurumen kalteekin lotuta dagoen Europar Batasuneko legerian, 9 hutsune antzeman dituztela, nahiz eta zuzentarau ugari egon. Arbel gasaren ustiapenak eragiten dituen kalteek, jarduera behin amaituz gero, hamarkada askotan zehar irauten dute. * Roberto Bermejo EHU-ko Ekonomia katedratikoa da.
31