A΄ ΠΡΟΣΩΠΟ
ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΥΡOΠOΥΛOΥ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ
real life
ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ
Η
δική µου ιστορία άρχισε όταν πήγαµε εκδροµή οδικώς µε τον άντρα µου. Παντρεµένοι επί δεκαπέντε χρόνια, µε δύο παιδιά (το ένα από αυτά το είχαµε αποκτήσει πριν από τον γάµο µας) και µία σχέση που εµφάνιζε ήδη σηµάδια φθοράς. Ο άντρας µου επέµενε να παίζει αυτός τον ρόλο του «κουβαλητή» και τον ενοχλούσε η δουλειά µου. Είχα αρχίσει κάποτε, ως χόµπι, να απασχολούµαι σε µεσιτικό γραφείο, αλλά σταδιακά το µετέτρεψα σε σταθερή και επικερδή εργασία. Δεν τολµούσα να του πω πόσα χρήµατα κέρδιζα, για να µην προκαλώ καβγάδες. Στη δουλειά µπορεί να προόδευσα, αλλά στον γάµο µου παρέµενα… µετεξεταστέα.
Ε
κείνη τη µέρα, καβγαδίζαµε έντονα µέσα στο αυτοκίνητο, όταν ο άντρας µου συγχυσµένος έπεσε πάνω στο διαχωριστικό προστατευτικό κιγκλίδωµα. Εκείνος την γλίτωσε µε ένα ελαφρύ χτύπηµα στο πόδι. Εγώ έπεσα σε κώµα για ένα εικοσιτετράωρο. Ξύπνησα ευτυχώς, παρ’ όλο το χτύπηµα στο κεφάλι, υγιής µεν, αλλά µε ένα πρόβληµα: Είχα πάθει αµνησία. Οι γιατροί έλεγαν ότι θα ήταν κάτι παροδικό και δεν χρειαζόταν ειδική αγωγή, πέρα από κάποιες περιστασιακές ενέσεις εφόσον και εάν τις έκριναν απαραίτητες. Δε γνώριζαν πόσο θα διαρκούσε η αµνησία, αλλά εκτιµούσαν από δύο µήνες έως και έναν χρόνο. Για µένα, από τότε, άνοιξε ένα καινούργιο κεφάλαιο. ον νέο µου εαυτό τον δέχτηκα αµέσως, αφού µόνον αυτόν γνώριζα. Το πρόβληµά µου ήταν τα σαστισµένα βλέµµατα των συγγενών
Τ
58 CLOSE UP
Σε µια κρίσιµη στιγµή της ζωής της, η Ειρήνη δεν χρειάστηκε να πάρει αποφάσεις. ‘Ενα ατύχηµα ήταν ο λόγος για να υποχρεώσει τους άλλους να αλλάξουν γύρω της, Από συντηρητική σύζυγος εξελίχθηκε σε µια γυναίκα χωρίς ταµπού! που µπαινόβγαιναν µέσα στο δωµάτιο µε την προσµονή να τους αναγνωρίσω. Μου γνώρισαν την κόρη µου, τον γιο µου, τη µάνα µου, τον άντρα µου και τους λοιπούς συγγενείς. Αργότερα, όταν µε µετέφεραν στο σπίτι, µε βοµβάρδισαν µε φωτογραφίες και cds µε οικογενειακές στιγµές, γάµους και βαφτίσια. Το χειρότερο ήταν ότι δεν µου άρεσε ο παλιός µου εαυτός. Με αντιπάθησα αµέσως. Η αµνησία, αντίθετα, µε έκανε πολύ ελαστική µε τους κανόνες. Όταν, για παράδειγµα, ήρθε µια στεγνή και φλύαρη ξαδέρφη µου για να µε δει, άρχισε να µου κάνει ερωτήσεις µε ένα υποκριτικό ενδιαφέρον που µε κούρασε κι εγώ της το είπα ευθέως. Αµέσως µετά, φόρεσα το κόκκινο φουλάρι µου, το κατακόκκινο καινούργιο κραγιόν µου, ζήτησα από την κόρη µου να φύγουµε και άφησα τους υπόλοιπους συγγενείς να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Εµείς πήγαµε για ψώνια και γύρισα µε πέντε κοντές φούστες και µπλούζες µε βαθύ ντεκολτέ. Η δεκαεπτάχρονη κόρη µου έδειχνε ενθουσιασµένη µε αυτήν την αλλαγή µου. Με έβλεπε πιο υγιή από ποτέ κι έτσι δεν προσπάθησε να ακολουθήσει τις οδηγίες των γιατρών, για να επανέλθει η µνήµη µου. αρόλο που µε την κόρη µου τα πήγαινα καλά, µε τον άντρα µου η ζωή µού φαινόταν αφόρητη. Απαιτούσε να κάνουµε έρωτα χωρίς να έχουµε καµία ψυχική επαφή. Επιπλέον, τον έβρισκα εξαιρετικά κουραστικό όταν επαναλάµβανε πως, παλιότερα, έκανα σαν τρελή γι’ αυτόν και δεν έβλεπα την ώρα να κάνουµε σεξ, όταν έλειπαν τα παιδιά. Δεν σταµατούσε ακόµη να µου υπενθυµίζει πως πίναµε καφέ στο µπαλκόνι και κουτσοµπολεύαµε τους γείτονες… Κι όταν του έλεγα πως
Π