ПРАВАТА НА ДЕТЕТО Секоја година, на 20 ноември се одбележува Меѓународниот ден на детето кој ги потсетува возрасните дека децата имаат свои права и дека треба да ги почитуваат. На децата им припаѓаат сите права и слободи што ги имаат возрасните, но имаат и детски права кои произлегуваат од нивната потреба за посебна грижа и помош. Децата се ранливи, невини и зависни од возрасните, особено додека се мали. Затоа возрасните донесуваат одлуки во името на децата. При тоа треба да ги почитуваат нивните права, да ги слушнат нивните мислења и ставови и да им обрнат должно внимание за да можат да донесуваат најдобри одлуки во интерес на децата. Во Универзалната декларација за човековите права стои дека: ,,мајчинството и детството имаат право на специјална грижа и помош. Основни детски права се:
правото на живот; правото на опстанок, раст и развој; правото на заштита од дискриминацијав правото на најдобар интерес; правото на активно учество, мислење и правото и слободата на вероисповед.
Секое дете мора да има име, националност и државјанство. Децата без разлика дали се родени во или надвор од брак, уживаат еднаква социјална заштита. Правото на живот децата го стекнуваат со самото раѓање. Тоа значи дека тие имаат право да живеат, да пораснат и да станат луѓе. Тие имаат право да живеат во семејство, да добиваат соодветна здравствена
заштита и образование, право на слободно време за игра и рекреација.
Дали на овие деца им е остварено правото на најдобар интерес?
Родителите се должни, во рамките на своите можности, да обезбедат остварување на овие права. Државата треба да им помогне на родителите кои не се во можност да го направат тоа. Децата можат слободно да се здружуваат во свои здруженија преку кои остваруваат одредени свои права и го искажуваат своето мислење за одредени прашања што ги засегаат, на пример ученичка заедница, детскиот парламент, извидничка организација и сл. На ниедно дете, никој не смее незаконски и самоволно да му се меша во неговиот приватен и семеен живот, во неговиот дом, во неговата преписка . Никој нема право да го повредува неговиот углед и неговата чест. А тоа значи дека никој нема право, дури ни родителите, да ги читаат дневниците или писмата на своите деца. 31