Ja, prapa shpine të pret xhelati! Ky tani ka për të ta marrë kokën! Por, mendohu mirë, na e thuaj të vërtetën, sa të turpërohesh ti përpara këtyre burrave, le të turpërohet e vërteta! Shqiptari ktheu kokën. Shikoi xhelatin, i cili qëndronte gati me shpatë në dorë. Lëkundi kokën, ngriti vetullat. Të gjithë të pranishmit filluan të shikojnë njëri-tjetrin. Ata kujtuan se shqiptari do t'i binte ndër këmbë vezirit, së paku sa koka e tij të mos pritet nga xhelati. Por shqiptari nuk e luti vezirin. Atëherë veziri, duke matur lartësinë e krenarisë së tij, thotë: - Më trego a ke qenë ndonjëherë më ngushtë se sot? - Ju thashë më parë se kam qenë dy herë, - përgjigjet shqiptari. - Më thuaj atëherë, çfarë mundimesh kanë qenë ato?–e pyeti veziri. - Dy herë më kanë ardhur miq në shtëpi. S'kisha bukë t'u qitja. Ata ranë të flenë të urët, pa ngrënë bukë. Ajo ka qenë e rëndë për mua, se kjo e sotmja s'më duket asgjë. Shqiptari pasi i mbaroi këto fjalë u skuq, u drodh i tëri dhe iu mbushën sytë me lot nga turpi. Kjo aq shumë e tronditi vezirin sa ia fali jetën. Mark Millani FJALË DHE SHPREHJE vezir – funksionar i lartë në administratën e Perandorisë Osmane. xhelat – ai që zbaton publikisht dënimin e njeriut me vdekje, duke ia prerë kokën.
BISEDË RRETH TEKSTIT Ku zhvillohet ngjarja? Cilët janë personazhët kryesorë në tekst? Përshkruaji cilësitë e tyre. Pse veziri e liroi nga vdekja shqiptarin? Kur shqiptari e ndjente veten më keq? DETYRË Gjeji dialogët në tekst.
42