KU SHTROHET VALA LASGUSH PORADECI Ku shtrohet vala përmi zall E fryn një këng’ e pakuptuar, Të pashë, motër, plot me mall, Më pe më shpirt të llaftaruar.
............................................ ........................................... ............................................ ...........................................
Q’ ahere silleshim më nge Gjith vet5-i dytë, vet – e dytë... Dh’i shtinja sytë gjith përdheGjthë përdh3e m’i shtinje sytë...
Q’ahere qamë plot me mall Atq vështrimin e kaluar, Ku shtrohet vala përmi zall E fryn një këng’ e pakuptuar.
Po me t’u ndarë vet e vet Më s’kishim turp që s’kishte fjalë... Na ritej malli posi det, Posi një det që vjen me valë:
Se kish kuptim, që s’kish kuptim Kuptim’ i fellë-i mallit t’onë; Se malli jon’ ish zotërim, Që robëronb përgjithmonë.
E prapë silleshim më nge Gjith vet-i dytë, vet-e dytë; E prapë sytë gjith përdhe, Gjithë përdhe pikonin sytë.
Se s’dashuronja –as un’ as ti, Po dashuronte dashurija: Një dashuri – një fshehtësi M’e fshehur sesahehtësija.
216