Ja Jestem
Zmartwychwstaniem
Dwutygodnik parafii Zmartwychwstania Pańskiego Poznań–Wilda www.jajestemzmartwychwstaniem.pl nr 5 (254) 16 marca 2014 r.
Najwięcej dobrego robi się przez miłość, a nie przez logiczność pojęć. Bogdan Jański W środę, 26 marca, mija 207. rocznica urodzin Bogdana Jańskiego, założyciela Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego. Módlmy się o beatyfikację Bogdana Jańskiego i pozosta‐ łych założycieli zgromadzenia. Kapliczka przy ścieżce prowadzącej do rezerwatu przyrody Śnieżycowy Jar, niedaleko wsi Starczanowo (gm. Murowana Goślina). Fot. Małgorzata Świderska
Liturgia na dziś Z II Listu św. Pawła do Tymoteusza (2Tm 1,8-10)
Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według mocy Boga!
W tym numerze polecamy:
Kolejną akcję krwiodawstwa w parafii – str. 7, Nabożeństwa Wielbienia – str. 8, List pasterski naszego arcybiskupa – obec‐ nie już przewodniczącego KEP – na Wielki Post – str. 9‐11.
List do parafian masz znajomych na Facebooku i jak interesujące zdjęcia zamieszczasz w Internecie.
Moi Drodzy,
Pierwszą niedzielę tegorocznego Wielkiego Postu spędziłem w pa rafii Pierwszych Polskich Męczen ników, której proboszcz ksiądz Wojciech był łaskaw zaprosić mnie po raz kolejny z rekolekcjami. Pi sząc kazanie, musiałem się zmie rzyć z pobytem Pana Jezusa na pustyni. Taka była ewangelia ubiegłem niedzieli. To sceneria rozpoznania przez Jezusa pokus i odrzucenia ich. Na tę pustynię, która stanowi naturalną scenerię kuszenia Jezusa, nakłada się Jego post. Pomijając już wszystkie moż liwe rozważania teologiczne na ten temat, sama scena kuszenia staje się dla nas, uczniów Jezusa, jakąś wzorcową konfrontacją z poku są. Musimy nauczyć się rozpoznawać, który głos jest głosem Ojca, a który głosem demona. Jeśli dobrze od czytuję sugestię ewangelisty, to w takim wysiłku roze znania głosów pomóc powinna nam pustynia i post. W związku z tym, że w przygotowaniach do re kolekcji w poznańskiej parafii towarzyszyła mi książka niemieckiego dziennikarza Stefana Meetschena „Cy frowa duchowość” (nieco przegadana), jakoś na tę biblijną pustynię popatrzyłem inaczej. Autor formułuje Dziesięć przykazań właściwego korzystania z mediów w erze cyfrowej. Może się przydadzą? 1. Bóg nie jest Google, On jest Tajemnicą. Ćwicz się w cierpliwości i zaserwuj sobie odpowiednią ilość czasu na słuchanie Boga. 2. Częściej wyłączaj cyfrowe urządzenia. Pozwalaj sobie na regularny mailowy urlop. 3. Sprawdź, jakie treści i produkty cyfrowo konsumu jesz, oraz ustal, co nie jest dobre dla twojej duszy. 4. Opracuj swój najbardziej autentyczny profil. Bądź sobą i pomóż innym być autentycznym. Bądź przy tym najbardziej dyskretny, jak to tylko możliwe, i nie wynoś wszystkiego na zewnątrz. 5. Poświęcaj uwagę osobom z twojego realnego oto czenia i tym z otoczenia wirtualnego, dzieląc się sobą z jednymi i drugimi w oddzielnym czasie. 6. Tylko Bóg może zaakceptować ciebie takiego, ja kim jesteś, bezwarunkowo, niezależnie od tego, ilu
Redakcja „Ja Jestem Zmartwychwstaniem” dziękuje za wszelkie ofiary składane do skarbony w dniu ukazania się pisma i oświadcza, że są one przeznaczane wyłącznie na druk dwutygodnika. Zapraszamy na stronę www.jajestemzmartwychwstaniem.pl na której publikujemy wszystkie numery – w kolorze. Strona 2
7. Staraj się wzbogacić strumień ko munikacji w Internecie o pierwiast ki duchowe. 8. Na swoim profilu i poprzez swój styl przekazu dawaj świadectwo, które będzie wewnętrznie zgodne z Ewangelią. Pozostań człowiekiem autentycznym i myślącym. 9. Poddawaj krytycznej ocenie oferen tów duchowych treści i ich ofertę w sieci. Bądź czujny, abyś nie dał się złapać w fałszywą sieć. 10. Pamiętaj o swoim ciele i poruszaj się wystarczająco dużo w realnym świecie. I to tyle zachęty do tworzenia pustyni w Wiel kim Poście.
Jak zawsze z sympatią o. Adam CR
Rozważaniem okiem teologa
Druga niedziela Wielkiego Postu. Ewangelia opowiada epizod przemienienia Jezusa Chrystusa.
Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zaja‐ śniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Ucznio‐ wie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przy‐ kazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym wi‐ dzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie». (z Ewan‐ gelii według świętego Mateusza 17, 1–9)
Dzisiaj ponownie przenieśmy się do wczesnego śre‐ dniowiecza i do chrześcijańskiego Egiptu, gdzie w klasz‐ torze na Synaju działał święty Anastazy Synaita.
Program Wielkiego Postu
”
Dzisiaj na górze Tabor Chrystus odnowił oblicze piękna ziemskiego i stworzył je na nowo jako ob‐ raz piękna niebiańskiego. (…) Dziś natura człowie‐ ka, niegdyś stworzona na podobieństwo Boga, ale zaciemniona przez bezkształtne posagi bałwanów, zosta‐ ła przemieniona w dawną piękność człowieka stworzoną na obraz i podobieństwo Boga. Dziś na górze, natura zabłąkana na górach przez bałwochwalstwo, została przemieniona, pozostając jednak samą sobą i zajaśniała w jasności i blasku bóstwa. Dziś na górze, ten co został niegdyś odziany w ponure i smutne szaty ze skóry, o których mówi księga Rodzaju, przywdział boską szatę, ubierając się w światło jak w płaszcz. Dziś na górze Ta‐ bor, w sposób pełen tajemnicy, okazało się, jakie będzie życie przyszłe w królestwie radości. Święty Anastazy Synaita za: Ojcowie Żywi I, Kraków 1978, str. 61–62
Liturgia
Program Wielkiego Postu 2014 Słowo
Rekolekcje kerygmatyczne ROZPOZNAĆ JE‐ ZUSA – podstawowe orędzie wiary (prowadzi ks. Waldemar Szlachetka, proboszcz parafii Świętego Jana Ewangelisty w Poznaniu). Niedziela (podczas każdej Mszy świętej): Jezus w naszej codzienności. Poniedziałek, godz. 18.30: Jezus prowadzi nas do Ojca. Po Mszy św. odnowienie przy‐ rzeczeń chrzcielnych. Wtorek, godz. 18.30: Zbawienie w Chry‐ stusie. Po Mszy św. adoracja Krzyża. Środa, godzina 18.30: Jezus i Kościół. Po Mszy św. nabożeństwo namaszczenia do odpowiedzialności za Kościół.
Rekolekcje parafialne (głosi o. Jacek Salij OP) – IV niedziela Wielkiego Postu (30 marca). „Dialog – porozumienie w miłości” – rekolekcje‐warsztaty dla małżeństw, od 4 do 6 kwietnia. Formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej parafii. Koszt udziału 25 zł od pary (sobotni obiad, bufet kawowy, opieka nad dziećmi). Rekolekcje prowadzą animato‐ rzy Spotkań Małżeńskich. Maraton Biblijny – 13 kwietnia 2014 – Nie‐ dziela Palmowa.
Codziennie, w dni powszednie, o godz. 7.45 jutrznia. W każdą niedzielę o godz. 18 Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym. W każdy piątek nabożeństwo Drogi Krzyżo‐ wej (8.30, 17 – dla dzieci, 17.45 oraz 19.15 – dla młodzieży).
Miłość
25 marca – podczas każdej Mszy św. możli‐ wość podjęcia Duchowej Adopcji Dziecka Po‐ czętego. 30 marca – IV niedziela Wielkiego Postu – od godz. 9 do 14 Jałmużna Krwi – wszyscy zdro‐ wi mogą oddać krew w specjalnie na tę okazję urządzonym punkcie Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa. W każdą środę Wielkiego Postu o godz. 19.15 kolacja postna – słuchanie w milczeniu wy‐ branego pisma przy postnej kolacji. Przy tej okazji zbieramy ofiary – w tym roku wspiera‐ my Wielkopolskie Hospicjum Domowe.
„Ja Jestem Zmartwychwstaniem” – dwutygodnik parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Poznaniu. Ukazuje się od 1989 r.
Redaguje zespół: o. Adam P. Błyszcz, Romana Zygmunt, Agnieszka Kubczak, Danuta i Hieronim Piotrowie, Milena Teper, Agnieszka Gałdowska, Leszek Zygmunt. Projekt graficzny i skład: Romana Zygmunt. Współ praca: Tomasz Szymczak (Rzym), Emilia Mrowińska (teatr). Adres redakcji: ul. Dąbrówki 4, 61‐501 Poznań www.jajestemzmartwychwstaniem.pl Teksty i listy prosimy przekazywać mailowo: blysch@libero.it lub redakcja@jajestemzmartwychwstaniem.pl albo osobiście członkom redakcji. Druk: EUROPRINT, ul. Pamiątkowa 19, tel./faks 0 61 833 73 85 Redakcja zastrzega sobie prawo do opracowania i skracania nadesłanych materiałów. 16‐3‐2014
Strona 3
Z życia parafii
Minęło
Przystanek
Katastrofalne niepowodzenie współczesnej 10 marca ksiądz dr Adam Adamski wygłosił wykład o naszych pro‐ katechezy jest aż nazbyt oczywiste. blemach z prawdą. Benedykt XVI W środę, 12 marca zakończyły się Patrzeć na Chrystusa rekolekcje dla związków niesa‐ kramentalnych. Informacje finansowe: taca W sobotę, 29 marca o godz. 16 W każdy czwartek od godz. 15 do z niedzieli 2 marca, wyniosła godz. 21 adoracja Najświętszego spotkanie Parafialnej Rady Eko‐ 2 640 zł, a z niedzieli 9 marca – Sakramentu. nomicznej. 2 740 zł. Wszystkim ofiarodaw‐ W IV niedzielę Wielkiego Postu, com składamy serdeczne podzię‐ 30 marca rozpoczynają się reko‐ kowania. lekcje parafialne, które prowadzi o. Jacek Salij OP. Tego dnia rów‐ Kalendarz nież zapraszamy na kiermasz Przed nami liturgiczny książki religijnej organizowany przez Księgarnię Wydawnictwa Zachęcamy do udziału w nabo‐ 16 III – 2. niedziela Wielkiego Postu W Drodze. żeństwach i inicjatywach wiel‐ Rdz 12, 1‐4a; 2 Tm 1, 8b‐l0; Mt 17, 1‐ kopostnych naszej parafii. Pro‐ W dniach 6 i 7 kwietnia (niedzie‐ la i poniedziałek) nasza parafia 9 gram na stronie 3. organizuje pielgrzymkę do Czę‐ 17 III – poniedziałek 20 marca spotkanie rodziców stochowy. Koszt wyprawy to 130 Dn 9, 4b‐10; Łk 6, 36‐38; i dzieci, które przygotowują się złotych, obejmujący: przejazd, 18 III – wtorek do Pierwszej Komunii Świętej po ubezpieczenie, nocleg, w nie‐ Iz 1, 10. 16‐20; Mt 23, 1‐12 odbiór strojów komunijnych. dzielę obiad, zaś w poniedziałek 19 III – środa, Św. Józefa, Oblubień‐ Dziewczynki zapraszamy na godz. śniadanie. W drodze powrotnej ca NMP 17.00 a chłopców na 17.30. Przy przewidziano zwiedzenie 900‐ 2 Sm 7, 4‐5a. 12‐14a. 16; Rz 4, 13. tej okazji będzie możliwość za‐ letniego kościoła w Kotłowie. 16‐18. 22; Mt 1, 16. 18‐21. 24a kupu akcesoriów komunijnych. Powrót do Poznania planowany 20 III – czwartek Odbiór strojów w salkach kate‐ jest na godz. 19.30 ‐ 20.00. Zapi‐ Jr 17, 5‐10; Łk 16, 19‐31 chetycznych. sy w biurze parafialnym do 21 21 III – piątek W III niedzielę Wielkiego Postu, Rdz 37, 3‐4. 12‐13a. 17b‐28; Mt 21, marca. 23 marca, rozpoczynają się reko‐ Wtorkowa grupa wsparcia za‐ 33‐43. 45‐46 lekcje kerygmatyczne. prasza: jeśli ktoś spośród Twoich 22 III – sobota W poniedziałek, 24 marca rozpo‐ bliskich, rodziny lub przyjaciół Mi 7, 14‐15. 18‐20; Łk 15, 1‐3. 11‐32 czynają się rekolekcje szkolne nadużywa alkoholu i z tego po‐ 23 III – 3. niedziela Wielkiego Postu dla uczniów Szkoły Podstawowej wodu Twoje życie stało się trud‐ Wj 17, 3‐7; Rz 5, 1‐2. 5‐8; J 4, 5‐42 nr 5. ne do zniesienia, to przyjdź na 24 III – poniedziałek We wtorek, 25 marca uroczy‐ spotkanie grupy rodzinnej Al‐ 2 Krl 5, 1‐15a; Łk 4, 24‐30 stość Zwiastowania Pańskiego. Anon, w salce parafialnej, w każ‐ 25 III – wtorek, Zwiastowanie Pań‐ Podczas każdej Mszy św. możli‐ dy wtorek (oprócz świąt) od skie wość podjęcia Duchowej Adopcji godz. 17:00 do godz. 18.30. Po Iz 7, 10‐14; Hbr 10, 4‐10; Łk 1, 26‐38 Dziecka Poczętego. spotkaniu Eucharystia o 18.30. 26 III – środa W środę, 26 marca, mija 207. Dzielimy się swoją wiarą, siłą Pwt 4, 1. 5‐9; Mt 5, 17‐19 rocznica urodzin Bogdana Jań‐ i nadzieją, aby wyjść na prostą, 27 III – czwartek skiego, założyciela Zgromadzenia pomóc sobie i aby życie w rodzi‐ Jr 7, 23‐28; Łk 11, 14‐23 Zmartwychwstania Pańskiego. nie stało się znośne. Tel. kontak‐ 27 III – piątek W środę, 26 marca rozpoczynają towe: Teresa Agata 507 623 603 Oz 14, 2‐10; Mk 12, 28b‐34 się rekolekcje szkolne dla 29 III – sobota oraz Marlena 536 664 758. uczniów Zespołu Szkół nr 2. W czwartek, 27 marca zaprasza‐ Lectio divina poświęcona Listowi Oz 6, 1‐6; Łk 18, 9‐14 do Hebrajczyków w każdą środę 30 III – 4. niedziela Wielkiego Postu my na wieczór uwielbienia. Roz‐ o godzinie 8.30 oraz w czwartek 1 Sm 16, 1b. 6‐7. 10‐13a; Ef 5, 8‐14; J poczynamy Mszą św. o godz. 9, 1‐41 o godzinie 19.15. 18.30. Strona 4
Z życia parafii
Rada Ekonomiczna melduje i… … apeluje Minął pierwszy rok kadencji Rady Ekonomicznej. Z punktu widzenia poczynionych inwestycji był to rok dobry, zważywszy na warunki gospodarcze, w jakich przyszło nam realizować cele i zadania stawiane przed Radą.
również pozostają cele zapisane w zeszłorocznym zestawieniu. Ponawiamy zatem zaproszenie do wszystkich pa‐ rafian do wzbudzenia w sobie ducha współodpowie‐ dzialności za nasze wspólne dobro. Współodpowie‐ dzialności objawiającej się, jak zwykle w takich przy‐ padkach, szczodrością wpłat w każdej możliwej for‐ mie, ale również, a być może przede wszystkim, w świadomości, że kościół jest naszą własnością, i to od nas zależy, w jakich warunkach przychodzi nam brać udział w liturgii, ale również że stan tej naszej własności, świadczy o nas jako parafianach. PAWEŁ KAMIŃSKI
Każdy może być rodzicem Najbliższa okazja już 25 marca. Zapraszamy do podjęcia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.
Z zadań, które w ubiegłym roku (JJZ 17‐2‐2013) określiliśmy jako najbardziej pilne, zrealizowane zo‐ stały prace remontowe dachu nad prawą apsydą (niestety nie zdążyliśmy tu uniknąć zalania) oraz wy‐ remontowane zostały schody wejściowe do kościoła po obydwu jego stronach. Z zadań dodatkowych, wymieniona została szafka elektryczna (rozdzielcza) z tyłu kaplicy i wyremontowana klatka schodowa do salki komputerowej, a także wymienione zostały oprawki świetlne w kaplicy. Nie obyło się bez inwestycji nieplanowanych, ale koniecznych, jak instalacja nowego systemu multi‐ medialnego czy zakup organów do kaplicy oraz od‐ malowanie jej zaplecza. Wszystkie te inwestycje były możliwe wyłącznie dzięki ofiarności parafian. Każda ofiara do puszek wywieszonych przy wyjściach z kościoła, każda zło‐ tówka wrzucona na tacę gospodarczą i każda wpłata na parafialne konto przybliża nas realizacji kolejnych remontów, koniecznych w tak wymagającym opieki budynku jak nasz kościół. Dziękujemy tutaj zatem wszystkim ofiarodawcom za szczodrość i w modlitwie i w ofiarach na cele in‐ westycyjne parafii. Na najbliższy rok priorytetem jest remont sys‐ temu odwodnienia dachu po stronie biura parafialne‐ go. Jest to warunek konieczny, by następne remonty były możliwe i przynosiły trwałe efekty. W dalszej kolejności prace będą się skupiały na osuszeniu mu‐ rów i remoncie ścian kaplicy (na zdjęciu), będących jednocześnie podstawą całego kompleksu. Aktualne 16‐3‐2014
Po raz kolejny Dzień Świętości Życia skłania do reflek‐ sji nad kruchością życia najmłodszych ludzi oraz zachęca do podjęcia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego – spo‐ sobu ochrony tych, których życie w łonie matki jest za‐ grożone. Zagrożenie jest realne, a remedium… także, choć tak nadprzyrodzone, że może budzić wątpliwość co do swego sensu i skuteczności. Dlatego duchowa adop‐ cja jest skierowana do ludzi wierzących – w to, że modli‐ twa jest realną rozmową z Bogiem i może czynić cuda. Duchowa adopcja sprawia, że stajemy się rodzicami – dobry sposób na rodzicielstwo dla tych, którzy go fizycz‐ nie nie zaznali, a odpowiedzialność za nasze adoptowa‐ ne dzieci motywuje do wytrwałości. Duchowa adopcja dziecka poczętego polega na przy‐ rzeczeniu modlitwy i ofiary w jego intencji przez dzie‐ więć miesięcy. Modlitwą jest dziesiątka różańca oraz krótka formuła modlitewna za dziecko, a ofiarą – do‐ browolne postanowienie Duchowego Rodzica, np. czy‐ tanie Pisma świętego lub walka z jakąś swoją słabością. Duchową adopcję może podjąć każdy – nawet osoba nieprowadząca życia sakramentalnego lub dziecko – o ile jest w stanie wytrwać w postanowieniu. Duchową adopcję podejmujemy w naszej parafii na każdej mszy 25 marca. Ponadto jest taka możliwość każdego 25. dnia miesiąca, podczas mszy św. o godz. 18.30 (w święta i niedziele o godz. 11). Zapraszamy na te msze wszystkich duchowych rodziców oraz tych, którym bliska jest ochrona życia nienarodzonych. Są one od‐ prawiane zarówno za dzieci, jak i w intencji osób podej‐ mujących duchową adopcję. Więcej informacji na stronie: poznan‐ cr.pl/wspolnoty/wspolnota‐duchowej‐adopcji.html. AGATA KAMZELAK Strona 5
Z życia parafii
Ostatnia deska ratunku – Miłosierdzie Boże
KONKURS PLASTYCZNY
To przewodnie hasła rekolekcji dla związków niesa‐ kramentalnych, które odbyły się w naszej parafii w dniach 9‐12 marca, a prowadził je ks. Arkadiusz Kita. Po raz pierwszy w ciągu 7 lat w tego typu rekolekcjach uczestniczyło tak liczne grono wiernych. Wszystkie ho‐ milie oparte były na kanwie „Dzienniczka Siostry Fausty‐ ny”, z którego dowiadujemy się, że drugie imię Pana Boga to MIŁOSIERDZIE. Po Mszy św. w poniedziałek doświadczyliśmy bardzo głębokiego przeżycia podczas procesji Najświętszego Sakramentu pomiędzy uczestnikami i oddzielnego dla każdego z nas błogosławieństwa, we wtorek spotkaliśmy się na agapie w Sali Portretowej, natomiast środowa Msza św. zakończona była Drogą Krzyżową. Wszystkie nauki pozostawią trwały i głęboki ślad w naszej świado‐ mości, że jesteśmy częścią Kościoła i niezaprzeczalnie kochani przez Jezusa Chrystusa, który przenika wszystkie mury ludzkiego grzechu, jeżeli Mu na to pozwolisz i z ufnością zaprosisz Go do swojego życia. Rekolekcje były piękne, treściwe i bardzo mądre.
DANUTA PIOTR
1% DLA DZIECI WILDY Możesz przeznaczyć 1% na Świetlicę u Zmartwychwstańców! Wpłacając 1% swojego podatku, pomagasz dzieciom z naszej parafialnej „Świetlicy u Zmartwychwstańców” na Wildzie! Wszystkie pieniądze w ten sposób uzyskane przeznaczamy na organizację kolonii letnich dla dzieci z naszej parafii.
Zaprojektuj kartkę wielkanocną, a my ją wydrukujemy Zapraszamy wszystkie dzieci do wzięcia udziału w konkursie plastycznym. Zadaniem będzie wykonanie kartek wielkanocnych. Wybrane prace zostaną zeskanowane i staną się frontem pocztówek wielkanocnych, które będą sprzedawane naszym parafianom przed Wielkanocą. Już teraz prosimy wszystkich zainteresowanych rozsyłką kartek, by z ich zakupem wstrzymali się do czasu sprzedaży naszych własnych kartek. Autorzy opublikowanych prac otrzymają bezpłatny pakiet kartek swojego autorstwa. Każde dziecko może oddać dwie kartki, liczymy na pomysłowość młodych Artystów. Zachęcamy zwłaszcza do tworzenia kartek o motywie religijnym. Praca powinna być wykonana: w formacie A4, techniką dowolną. Podpisane prace dzieci mogą składać do 19 marca, w przygotowanym koszyku, z boku kościoła, przy ołtarzu świętej Tereski.
Parafia Zmartwychwstania Pańskiego
Jak to zrobić?
Numer KRS 0000322302 W rubryce „Cel szczegółowy” należy wpisać: TPD POZNAŃ-WILDA (Świetlica u Zmartwychwstańców) Serdecznie dziękujemy w imieniu wszystkich dzieci ze świetlicy! Strona 6
ul. Dąbrówki 4, 61‐501 Poznań, tel. 0 61 833‐34‐62 Strona internetowa: www.poznancr.pl e‐mail: wildacr@interia.pl konto bankowe: PKO Bank Polski S.A. III oddział Poznań 44 1020 4027 0000 1902 0313 5498 Biuro parafialne czynne: od poniedziałku do piątku w godz. od 10 do 12, w poniedziałki, środy i piątki (z wyłączeniem pierwszego piątku miesiąca) od godz. 16 do 17.30. Jeśli w nagłych wypadkach potrzebny jest ksiądz, prosimy dzwonić: 61 833 35 60 lub 61 833 34 62
Z życia parafii
A jaką grupę krwi masz Ty – potencjalny Dawco?
Pomóż swoją krwią lub szpikiem! Moja przygoda z honorowym oddawaniem krwi zaczęła się,… hm, niech tylko zerknę w legitymację, bo nie pamiętam. Był to rok 2003 i było lato, piękna pogo‐ da, na mojej drodze stanął ambulans do oddawania krwi, a ponieważ zawsze chciałam oddawać krew, żeby komuś tym pomóc, kto najbardziej potrzebuje – to tak się stało. I od tego dnia staram się być w moim ulubio‐ nym autobusie do poboru krwi regularnie, co 3 miesią‐ ce. To jest coś wspaniałego, pomóc bezinteresownie drugiej osobie. To naprawdę wciąga i nie wyobrażam sobie, żebym tej mojej krwi nie oddała. Do dziś pamię‐ tam słowa ukochanego Ojca Świętego Jana Pawła II, który dziękował lekarzom za oddanie krwi, która była potrzebna do operacji po zamachu, ponieważ krew przygotowana do zabiegu się nie przyjęła. Gdyby nie krew lekarzy, papież by nie przeżył. Ale pamiętam też dzień, kiedy na jednej z akcji zapytano mnie, czy nie chcę zostać potencjalnym dawcą szpiku. Nie zastanawiałam się ani chwili, ponieważ decyzję podjęłam dawno, ale ze względu na brak funduszy w dawnych czasach, nie zaw‐ sze można było przeprowadzić odpowiednie badania. Dziś jest już dużo lepiej, pieniędzy znajduje się o wiele więcej. I tak czekam już parę lat na telefon z Poltrans‐ plantu, że mój szpik jest komuś potrzebny, że uratuje czyjeś życie. Potem na mojej drodze stanęła „Drużyna Szpi‐ ku”, która jest niesamowita w swoim działaniu. Na po‐ czątku było nas kilkoro, a teraz nie sposób nas policzyć. Jesteśmy głosem ludzi chorych na białaczkę, z którymi chcemy pokazać, że warto walczyć o każdy dzień życia. Chcemy przełamać wszystkie stereotypy, że oddawanie szpiku boli, że jest niebezpieczne i jest pobierane z krę‐ gosłupa. To nieprawda. Pobranie jest bezpieczne, szpik bardzo szybko się regeneruje, a przeszczep jest najczę‐ ściej jedynym ratunkiem dla człowieka chorego na bia‐ łaczkę. To „Drużyna” i ludzie chorzy na białaczkę, ludzie wyleczeni z tego jakże ciężkiego nowotworu, pokazują mi niejednokrotnie, że życie jest piękne, że warto o nie walczyć. Ale ta choroba też uświadamia mi, że bez czło‐ wieka drugi człowiek nie przeżyje. 16‐3‐2014
Ilustracja: Zapasy krwi w poznańskim RCKiK na dzień 11 marca. Za rckik.poznan.pl
To przecież nic nie kosztuje. Trochę wydłużony krwioobieg, obok maszyna, z którą tak naprawdę można się zaprzyjaźnić, dłuższa chwila, podczas której można pooglądać filmy, a po drugiej stronie ktoś, kto czeka na ulgę w cierpieniu, ktoś, kto walczy o życie, ktoś, na kogo może czeka ktoś bliski, grono, przyjaciół. Ratując życie, robisz coś najpiękniejszego w życiu, coś, czego nie da się opisać i powiedzieć. To coś pozostaje w Tobie. I pewnie jedni Cię będą krytykować, inni stwierdzą, po co to, mnie to przecież nie dotyczy. Uwierz – to coś pięknego, z czego człowiek zdrowy nie zdaje sobie sprawy. Kiedy oddałam 10, a potem 15 litrów krwi, a po‐ tem kolejne i kolejne litry, zaczęłam myśleć – oddałam tyle litrów – super, a z drugiej strony – 10 litrów to jedna operacja na sercu. Ale to też jedno uratowane życie. Może tylko jedno, a może aż jedno. Krew jest lekiem, którego nie można wyprodu‐ kować farmakologicznie, można tylko liczyć na miłość bliźniego. Nie bójcie się, to naprawdę nic nie boli, a mo‐ że pomóc choremu. Można jeszcze wiele pisać ‐ a może warto to samemu przeżyć i podarować komuś kroplę życia . Moja ogromna prośba i gorąca zachęta do wszystkich w wieku od 18‐65 lat do podzielenia się cząstką siebie podczas zbiórki krwi w naszej parafii w dniu 30 kwietnia 2014 r. od godz.9‐14. BERNADETA _______________________________________
PIELGRZYMKA DO CZĘSTOCHOWY 6 i 7 kwietnia (niedziela i poniedziałek) Koszt – 130 zł obejmuje: przejazd, ubezpieczenie, nocleg, w niedzielę obiad, w poniedziałek śniadanie. W drodze powrotnej przewidziane zwiedzenie 900-letniego kościoła w Kotłowie. Powrót do Poznania planowany jest na godz. 19.30-20.00. Zapisy w biurze parafialnym do 21 marca. Strona 7
Z życia parafii
UWIELBIAM Będę śpiewał, Tobie, mocy moja Ty, Panie, jesteś mą nadzieją Tobie ufam i bać się nie będę Jesteśmy stworzeni do relacji, nie do poprawnego za‐ chowania. Jeżeli koncentrujemy się na robieniu lub uni‐ kaniu czegoś, jesteśmy skazania na klęskę. Powinniśmy powiedzieć naszemu grzechowi NIE, ale dopiero nasze TAK Bogu, pozwoli nam kroczyć w wolności. Uwielbiać Boga, to oddawać Mu cześć, wychwalać Go, to nawiązać z Nim jak najbliższą relację – relację miłości, to zostawić wszystko, na czym nam zależy¸ to przylgnąć do Niego i stać się „nowym stworzeniem”, to wzrastać w wolności. Chcemy się nawrócić, ale celem nie jest stanie się bardziej godnymi Boga, nie jest zasłużenie sobie na Jego miłość, bo to nie jest w naszej mocy. Celem nawrócenia jest pełniejsze poddanie się Temu, którego kochamy ‐ Jezusowi. Dzieje się to poprzez oddawanie Mu czci. Głę‐ bokie nawrócenie wypływa z uwielbienia Boga, uwiel‐ bienie zaś jest owocem nawrócenia. Jesteśmy stworzeni do tego, by wielbić Boga już teraz, a potem w wieczno‐ ści. Czy Bóg mnie kocha? Czy można wyobrazić sobie bardziej szaloną miłość, jak oddać Swojego Jedynego, Umiłowanego Syna na tortury i śmierć, jako przebłaga‐ nie za ciebie i za mnie? Z własnej woli? Bo tak się kocha? Wrzucić cały GRZECH na barki Jednego i to każdy grzech do końca świata, przybić ten grzech wraz z Synem do krzyża, aby utracił swą moc? Gdy ktoś z naszych bliskich, kochanych bardzo cierpi i nie możemy mu pomóc, to chociaż staramy się być blisko, potrzymać go za rękę. Popatrzmy na Jezusa zawieszonego na drzewie między niebem a ziemią, na Jego ogromne cierpienie, samot‐ ność, oddzielenie od Ojca, doświadczenie obcości i obo‐ jętności człowieka, za którego to wszystko. To jest Mi‐ łość, która nie ustaje, jest dla ciebie, staje przed twoim sercem, pragnie być przyjęta. Czy otworzysz jej drzwi? „Bo góry mogą ustąpić i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie” mówi Pan Czy Pan chce, abyśmy Go wielbili? Przypomnijmy sobie nierozsądnie rozrzutną Marię, gdy olejkiem o du‐ żej wartości (bagatelka – wysokość rocznych dochodów) namaściła stopy Jezusa, a woń jej miłości napełniła cały dom. To był jej osobisty akt uwielbienia, choć inni pa‐ Strona 8
trzyli na to krytycznie. Zażyła relacja z Jezusem to naj‐ piękniejszy zapach życia. Jest ona dostępna dla wszyst‐ kich. Serce Ojca w Jego Synu jest otwarte i wrażliwe na człowieka, ale nie narzuca się, nie odbiera wolności, nie zabezpiecza się przed odrzuceniem czy zranieniem. To od nas zależy, jak blisko chcemy z Nim być. Mamy coś, czego Jezus pragnie. On pragnie naszej miłości, naszego oddania, naszego uwielbienia. Szuka miejsca odpoczyn‐ ku w tobie. On chce ciebie dotknąć i pragnie, abyś ty nie bał się dotknąć Jego. Radość chrześcijanina jest świętowaniem życia, któ‐ rego źródłem jest powstanie Jezusa z martwych, jest radością z powrotu, z odnalezienia się, z doświadczenia zmartwychwstania do nowego życia przez moc Jezusa. Potrzeba, aby rozradowało się nasze serce, abyśmy wielbili Boga, abyśmy błogosławili Jezusa. Wówczas doświadczamy miłości Boga, który kocha nas takimi, jakimi jesteśmy. On zna nas po imieniu. On zna naszą historię, uczucia, myśli, pragnienia, nasz wewnętrzny świat. Zna nasze troski, cierpienia, rany. To wtedy, gdy chwalimy Boga w Jezusie, gdy odwracamy nasze myśli od siebie samych, Bóg rozwiązuje naszą mowę do wiel‐ bienia, serce do słuchania, oczy do widzenia, a ciało do sprawności. Panie Jezu, Ty jesteś moim Bogiem, Królem i Panem! Tobie chwała na wieki! EWA CZERWIŃSKA
Zapraszamy na
WIECZÓR UWIELBIENIA 27 marca, godz. 18.30,
kaplica Matki Bożej Łaskawej
Z życia parafii
Wyjdźmy ku drugim
List pasterski Arcybiskupa Poznańskiego na Wielki Post 2014 [tytuł – red.]
Umiłowani Archidiecezjanie! W Środę Popielcową rozpoczęliśmy w Kościele kolejny okres Wielkiego Postu. W ten dzień dotarło do nas wołanie proroka Joela: „«Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament». Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego!” (Jl 2,12‐13) oraz „Między przedsionkiem a ołtarzem niechaj płaczą kapłani, słudzy Pana! Niech mówią: «Przepuść, Panie, ludowi Twojemu i nie daj dziedzictwa swego na pohańbienie, aby poganie nie zapanowali nad nami»” (Jl 2,17). 1. NAWRÓCENIE INDYWIDUALNE To samo wołanie prorockie powraca w pierwszych słowach Jezusa zanotowanych przez ewangelistę św. Marka: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Bo‐ że. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Wezwanie do nawrócenia uczynił On celem swojego posłannictwa: „Nie przyszedłem wezwać do nawró‐ cenia sprawiedliwych, lecz grzeszników” (Łk 5,32). Czym jest owo „nawrócenie”? Jest to zmiana (me‐ ta) sposobu myślenia (nous); to odnowienie umysłu. Św. Paweł tak opisuje proces nawracania się: „Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpo‐ znać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przy‐ jemne i co doskonałe” (Rz 12, 2). Nie idzie tu zatem na pierwszym miejscu o ze‐ wnętrzne akty pokuty („wór i popiół”, post i umar‐ twienia, smutek i płacz). Istotą naszego nawrócenia jest odwrócenie się od zła i zwrócenie się ku Bogu. Ta zmiana odbywa się przede wszystkim na płaszczyźnie wewnętrznej. Właśnie na tej płaszczyźnie chrześcija‐ nin jest zdolny powiedzieć: „wszystko uznaję za stra‐ tę ze względu na najwyższą wartość poznania Chry‐ stusa Jezusa, Pana mojego” (Flp 3,8). Dni Wielkiego Postu poprzedzające uroczystości paschalne, w których rozlega się echo Chrystusowego wezwania do nawrócenia, zobowiązują nas do należy‐ tego przygotowania naszego wewnętrznego oczysz‐ czenia. „Właściwością bowiem paschalnych świąt jest to – uczy św. Leon Wielki – że cały Kościół cieszy się da‐ rem odpuszczenia grzechów, które dokonuje się nie tylko u nowo ochrzczonych, ale również u tych wszystkich, którzy już dawno zaliczają się w poczet przybranych dzieci Bożych. I chociaż nowych ludzi tworzy przede wszystkim obmycie wodą odrodzenia, to jednak każdy z nas mu‐ si ustawicznie zrzucać z siebie rdzę śmiertelności, 16‐3‐2014
a że wśród stopni duchowego postępu nie istnieje nigdy taki, którego by już nie można było przekro‐ czyć, trzeba sobie zadać trud, by w dniu odkupienia nikt z nas nie znalazł się obarczony grzechami stare‐ go człowieka” (św. Leon Wielki, Kazanie 6 na Wielki Post, 1‐2). Konieczność nawrócenia to nie tylko sprawa in‐ dywidualna, to także dzieło wspólnotowe. Porównu‐ jąc idealny obraz Kościoła, jakiego pragnął Chrystus – jako swoją świętą i nieskalaną Oblubienicę (por. Ef 5,27) – z tą rzeczywistością, z jaką mamy dzisiaj do czynienia w Kościele, rodzi się pragnienie odnowy. 2. NAWRÓCENIE DUSZPASTERSKIE Z pragnienia odnowy – jeśli jest autentyczne – wy‐ pływa aktywność misyjna Kościoła; pierwsze i naj‐ większe kościelne wyzwanie (Redemptoris missio, 34). Tę myśl podjął Ojciec Święty Franciszek stwier‐ dzając, że nie możemy dłużej pozostawać w biernym oczekiwaniu. Koniecznie trzeba dokonać przejścia od duszpasterstwa zachowawczego do zdecydowanie misyjnego. Nie można pozostawić rzeczy w takim stanie, w jakim są. Bardziej niż zwyczajnego admini‐ strowania, Kościołowi potrzeba dzisiaj ustawicznej misji (por. Evangelii gaudium,15.25). Medytując w tym miejscu nad przesłaniem adhortacji apostol‐ skiej papieża Franciszka, chciałbym zwrócić Waszą, Drodzy Diecezjanie, uwagę na kilka prostych, wielko‐ postnych myśli, związanych z duszpasterskim nawró‐ ceniem Kościoła. a. Po pierwsze, Kościół jest wezwany do misyjnego wyjścia ku drugim. Kościół koniecznie musi dzisiaj wyjść, głosząc Ewangelię wszystkim ludziom, w każ‐ dym miejscu, przy każdej okazji, nie zwlekając i bez obaw (por. Evangelii gaudium, 23). Wszyscy jesteśmy zaproszeni do wyjścia z własnej wygody i zdobycia Strona 9
Wiara się na odwagę, by dotrzeć na „peryferie” potrzebujące Potrzebujemy kapłańskiego zapału apostolskiego, światła Ewangelii (por. Evangelii gaudium, 20). który by zarażał i budził entuzjazm. Tam, gdzie jest To misyjne wyjście na zewnątrz zaczyna się od re‐ życie, gdzie pośród kapłanów panuje gorliwość, pra‐ formy wspólnoty Kościoła. Chrystus wzywa wspólno‐ gnienie niesienia innym Chrystusa, tam rodzą się tę kościelną do nieustannej reformy, której Kościół – prawdziwe powołania. Braterskie i gorliwe życie ka‐ rozumiany jako instytucja ludzka i ziemska – wciąż płanów budzi pragnienie całkowitego poświęcenia się potrzebuje (por. Unitatis redintegratio, 6). Bogu oraz ewangelizacji, zwłaszcza jeśli żywa wspól‐ Tego rodzaju odnowa jest w stanie przemienić nota parafialna modli się nieustannie o powołania zwyczaje, style, rozkład zajęć, język w ten sposób, by i ma odwagę proponowania ludziom młodym drogi wszystkie struktury kościelne stały się odpowiedniej‐ szczególnej konsekracji. szą drogą ewangelizowania współczesnego świata. Te Kościół potrzebuje osób konsekrowanych, które struktury winny stać się bardziej misyjne, aby dusz‐ nie są przesadnie zatroskane o osobiste przestrzenie pasterstwo zwyczajne – we wszystkich swych for‐ autonomii, które nie przeżywają własnych zadań je‐ mach – było bardziej ekspansywne i otwarte (por. dynie jako dodatku do życia, jakby nie były one czę‐ Evangelii gaudium, 27). ścią ich tożsamości. Trzeba otrząsnąć się z różnych Działalność misyjna Kościoła ma być cierpliwa podziałów, oszczerstwa, zniesławienia, zazdrości, i wytrwała. Nie traci ona spo‐ pragnienia narzucenia za koju z powodu pojawienia się wszelką cenę własnych idei. kąkolu. Ewangelizatorzy umie‐ Potrzeba nam wspólnot ją nawet ofiarować całe swoje życia konsekrowanego ży‐ życie i ryzykować nim aż po jących na co dzień duchem męczeństwo. Jednocześnie nie prawdziwie braterskim Kiedy przyjdzie czas obrachunku idzie o to, by przysporzyć so‐ i pojednanym, które żyją Rozpięty pajęczyną wspomnień bie nieprzyjaciół, ile raczej, pasją ewangelizowania. Pomiędzy wczoraj aby Słowo zostało przyjęte Ważną rolę w owym mi‐ A niewiadome jutro i ukazało swoją wyzwalającą syjnym otwarciu i kreatyw‐ Zwróć oczy ku Niebu i odnawiającą moc (por. Evan‐ ności posiada parafia, bo Wyblakną barwy gelii gaudium, 24). ona charakteryzuje się b. Rozbudzenie powszech‐ wielką elastycznością i mo‐ Minionych doznań nego zaangażowania misyjne‐ że przyjmować różne for‐ W ciszy taktownie przytulonej go wszystkich wiernych jest my. Parafia spełni swoją Do wsłuchanego najpierw obowiązkiem bisku‐ rolę, jeśli będzie rzeczywi‐ W nią serca i rozumu pa diecezji. W mojej misji ście utrzymywała kontakt Puka sumienie krzewienia dynamicznej, z rodzinami i życiem ludu. Wyostrzone zmysły na uczciwość otwartej i misyjnej komunii Jeśli nie stanie się strukturą Co być powinna jestem zobowiązany do pobu‐ ociężałą, odseparowaną od Do dna samego do bólu dzania ducha misyjnego ludzi albo grupą wybra‐ Jak odbicie w lustrze w Was, troszcząc się o dotarcie nych, zapatrzonych w sie‐ Przed którym stoisz do wszystkich (por. Evangelii bie. Odnowa naszych para‐ A obok Jezus w cierniowej koronie gaudium, 31). fii, tak by były one bliżej Do takiej ewangelizacji ludzi, by były środowiskami I tylko ON słyszy i misyjnego ukierunkowania żywej komunii oraz by Kiedy szeptem niepewnie wezwana jest też diecezja. ukierunkowały się całkowi‐ Ze spuszczoną głową Także nasza diecezja winna cie na misję – zdaniem Ojca Klęka przed Nim twój wstyd dokonać w sposób zdecydo‐ Świętego – jeszcze nie do‐ Powiedz Mu wany rozeznania, oczyszczenia konała się w wystarczający Że bardzo GO kochasz i reformy, aby jej impuls mi‐ sposób (por. Evangelii gau‐ Przepraszasz i pokornie prosisz syjny był coraz bardziej inten‐ dium, 28). O wybaczenie win sywny, ofiarny i owocny. Do‐ Inne instytucje kościel‐ To tylko tyle piero wówczas będzie ona ne, wspólnoty, ruchy oraz Wystarczy by pozbyć się zdolna do nieustannego wy‐ stowarzyszenia – które Maski bezgrzeszności chodzenia „na peryferie”, ku wnoszą zapał ewangeliza‐ nowym środowiskom spo‐ cyjny i zdolność do dialogu By móc nieść Krzyż łeczno‐kulturalnym. Zdolna do ze światem – nie powinny Święte Drzewo Życia bycia tam, gdzie najbardziej tracić kontaktu z parafią; Już zawsze razem z NIM brakuje światła i życia Zmar‐ winny chętnie włączać się twychwstałego Pana (por. DANUTA PIOTR w organiczne duszpaster‐ Evangelii gaudium, 30). stwo diecezji i parafii. Ta
To tylko tyle
Strona 10
Wielki Post integracja sprawi, że nie pozostaną same z sobą – tylko z częścią Ewangelii i Kościoła – że nie staną się „koczownikami pozbawionymi korzeni” (por. Evange‐ lii gaudium, 29). Poza tym – na mocy otrzymanego Chrztu Świętego – każdy ochrzczony staje się „uczniem‐misjonarzem” (por. Mt 28,19). Być „uczniem‐misjonarzem”, znaczy być zawsze gotowym do niesienia innym miłości Je‐ zusa, co może dokonać się w każdym miejscu; na uli‐
ZAKOŃCZENIE We wielkopostnym czasie nie zapominajmy przede wszystkim o misyjnym sercu. Takie serce staje się „słabe dla słabych, [...] wszystkim dla wszystkich” (1 Kor 9,22). Nigdy się nie zamyka. Nigdy nie szuka poczucia własnego bezpieczeństwa. Nigdy nie wybie‐ ra sztywnej samoobrony. Ono wie, że samo musi wzrastać w zrozumieniu Ewangelii i rozeznawaniu dróg Ducha Świętego. Ono nie rezygnuje Żaden chrześcijanin nie może wyrzec się swojego z możliwego dobra, nawet – jak uczy papież udziału w ewangelizacji. Nasza osobista niedo – za cenę ryzyka po‐ skonałość nie powinna stanowić wymówki. brudzenia się „ulicz‐ nym błotem” (por. cy, na placu, przy pracy, czy na drodze. Niezależnie od Evangelii gaudium, 45). swojej funkcji w Kościele i stopnia wykształcenia Na koniec, przekazuję każdemu i każdej z Was po‐ w wierze staje się on aktywnym podmiotem ewange‐ zdrowienia od Ojca Świętego Franciszka, o co prosił lizacji i czymś niewłaściwym byłoby myślenie podczas naszej ostatniej wizyty ad limina w Watyka‐ o ewangelizacji prowadzonej jedynie przez wykwali‐ nie. Zapewniam Was wszystkich o mojej modlitwie, fikowanych pracowników. Żaden chrześcijanin nie a – na owocne przeżywanie wielkopostnego czasu może wyrzec się swojego udziału w ewangelizacji. łaski – z serca błogosławię: w Imię Ojca i Syna, Nasza osobista niedoskonałość nie powinna stanowić i Ducha Świętego! w tym względzie wymówki. Przeciwnie, misja stano‐ wi stały bodziec ku temu, aby nie godzić się z prze‐ + Stanisław Gądecki ciętnością; ona pomaga nam wzrastać. Jeśli ktoś rze‐ Arcybiskup Metropolita Poznański czywiście doświadczył miłości Boga, nie potrzebuje wiele czasu, by zacząć głosić Jezusa i nie potrzebuje, aby udzielano mu długich pouczeń. Każdy chrześcija‐ nin staje się misjonarzem w takiej mierze, w jakiej N E K R O L O G spotkał się z miłością Boga w Chrystusie Jezusie (por. Evangelii gaudium,120‐121). Istnieje pewna forma przepowiadania, dostępna nam wszystkim. Jest nią codzienne przekazywanie Ewangelii „od osoby do osoby”. Chodzi o niesienie Ewangelii osobom – tak najbliższym, jak i nieznanym – z którymi każdy z nas ma do czynienia. Czasem wy‐ raża się to przez osobiste świadectwo, rozmowę, gest, W dniu 2 marca odszedł do w formie jaką Duch Święty podsuwa nam w konkret‐ Pana nasz współbrat i przyjanych okolicznościach. Pierwszym krokiem w takim nieformalnym prze‐ ciel – kapitan marynarki hanpowiadaniu jest osobisty dialog, w którym druga oso‐ dlowej, wielki patriota, poba się wypowiada i dzieli swoimi radościami, nadzie‐ wstaniec warszawski, akojami, troską o najbliższych i tyloma innymi sprawami wiec, a przede wszystkim leżącymi jej na sercu. Dopiero po takiej rozmowie możliwe jest przedstawienie – w formie lektury ja‐ dobry i szlachetny człowiek – kiegoś fragmentu Pisma Świętego lub opowiadania – Henryk Górski Słowa o osobistej miłości Boga, który stał się czło‐ W modlitwie polecając jego wiekiem, wydał samego siebie za nas, i jako żyjący duszę Bogu, składamy wyraofiaruje każdemu swoje zbawienie i swoją przyjaźń. Jeśli sprzyjają temu warunki, byłoby dobrze, by takie zy współczucia żonie braterskie i misyjne spotkanie zakończyć krótką mo‐ Marii i rodzinie dlitwą, nawiązującą do trosk, jakie ta osoba wyraziła. Wspólnota Związków W ten sposób poczuje ona wyraźniej, że została wy‐ Niesakramentalnych słuchana i zrozumiana, że jej sytuacja została złożona w ręce Boga, i przyzna, że Słowo Boże przemawia rzeczywiście do jej egzystencji (por. Evangelii gau‐ dium, 127‐128). 16‐3‐2014
Strona 11
Wiara
Od 14 listopada br. do 14 listopada 2014 r. w Zgromadzeniu Sióstr Służebniczek NPNMP prze żywamy Rok Błogosławionego Edmunda – Założyciela naszej wspólnoty zakonnej. Przygotowu jąc się do 200. rocznicy jego urodzin, proponujemy cykl spotkań z osobą błogosławionego. Wszystkim czytelnikom życzymy, by Bł. Edmund – szczególny patron świeckich – pobudzał ser ca do coraz większej miłości Boga i człowieka.
Czyny pobudzające miłość bliźniego Edmund Bojanowski pozwala nam uczestniczyć w swoim życiu poprzez zapiski, jakie prowadził w swoim Dzienniku w latach 1853 do 1871. Pod datą 3 grudnia 1857 r. czytamy: […] Do domu pewnego komornika w Jaszkowie przybył ubogi i brat żony jego, który miał ogromną ranę na nodze i dalej iść nie było mu już podobna.[…] dostał niezmiernej gorączki i musiał się położyć. Posłali mu w izbie barłogu i tak bez okrycia na ziemi leżał jak Łazarz. Służebniczki dowiedziawszy się o nim, chodziły go codziennie nawiedzać i opatrywać, na koniec, kiedy niebezpieczeństwo coraz widocznej wzrastało i chory już przytomność tracić zaczął, przyszła go nawiedzić z kolei i Siostra Starsza ze siostrą Elżbietą, a wzruszo na litością błagała siostrę jego, komornicę, żeby chore go brata na swoje łóżko w pościel złożyła. Ta […] od mówiła, tłumacząc się, że noga jego zgnojona tak okropnie, iż cała pościel w niwecz by się obróciła. „A w cóż się obróci miłość bliźniego – odezwała się Siostra Starsza – jeżeli rodzona siostra rodzonemu bratu pozwoli przy swojem łóżku na ziemi umierać? Jeżeli już pościelą swoją nie chcecie go okryć, to zdejmcie pościel i tylko łóżko mu ustąpcie, a ja mu mo ją pościel przyniosę”. – Siostra chorego przystała na to, a Siostra Starsza pobiegła do Ochronki i związawszy pościel swoją, na plecach ją do chaty komorniczej za niosła i usławszy na łóżku, chorego do niej złożyła. Sama zaś od tej chwili – chociaż towarzyszki chciały się z nią pościelą podzielić, prosiła, aby jej pozwoliły na słomie sypiać i tak bez okrycia na próżnem łóżku […] sypiała, dopóki ów ubogi Łazarz w jej pościeli nie Strona 12
umarł. Po śmierci jego odebrała swoją pościel i oczy ściwszy, znowu pod nią już sypia. […] Opowiadanie to mocne uczyniło na mnie wrażenie. Takie postępki wię cej ożywią miłość bliźniego i uczucie miłosierdzia mię dzy naszym ludem, niżeli najdłuższe o cnotach morały. Postępki takie ciche i mało komu wiadome (nawet we dworze miejscowym nic o tych szczegółach nie widzia no), najlepszą mogą się stać rękojmią błogosławień stwa Bożego[…]” Rozważanie Zapis Dziennika jest sam w sobie bardzo wymowny. Zdecydowana postawa służebniczki mówi o tym, że należy ona do Chrystusa umierającego za nas na Krzyżu. Czyniąc podobnie, świadczymy bliźniemu prawdziwą miłość, która toruje drogę Bożemu Miło‐ sierdziu. Wskazówka dla nas Łatwo jest dawać z tego, co nam zbywa. Trudniej, gdy złożony dar pociągnie za sobą konkretny brak. Jednak takiej właśnie miłości uczy Jezus. Może Wielki Post będzie dla ciebie tym czasem, w którym wyświad‐ czysz drugiemu człowiekowi realne dobro? Błogosławiony Edmundzie, Ojcze ubogich – módl się za nami. s. M. Rut Szymanowska sł. M. Cdn.
POZNAŃ – JEŻYCE Kobiecie wynajmę umeblowany pokój. Kontakt tel. 61/833 33 57 lub 783 631 478
Z życia parafii
Poznajmy się!
Z okazji jubileuszowego roku chcemy nieco bar‐ dziej przybliżyć naszych parafian parafianom. Ilekroć widzimy jakiś twarze przy ołtarzu, sły‐ szymy o czyimś zaangażowaniu, a nie potrafimy dopasować poprawnie twarzy do nazwiska? Tak, mimo wszystko, wciąż mało się znamy. Dlatego wpadliśmy na pomysł, by osoby, które znamy z tego, że coś robią w parafii, że widać je w życiu parafialnym, poprosimy o wypełnienie niniejsze‐ go kwestionariusza. Można tę inicjatywę potrak‐ tować z przymrużeniem oka, można ją wykorzy‐ stać jako okazję do napisania o innych, a można odsłonić nieco siebie. Forma dowolna, każda od‐ powiedź jest dobra. W każdym numerze będzie‐ my publikowali 1‐2 takie kwestionariusze, co najmniej przez cały jubileuszowy rok.
Cenię zmartwychwstańców za… ich stosunek do dru‐ giego człowieka i różne inicjatywy, w których człowiek jest na pierwszym miejscu. Drażni(ą) mnie w parafii (u parafian)… wytykanie błę‐ dów i barak własnych inicjatyw. W niedziele… uczestniczę w Eucharystii o godzinie 11. Modlę się… rano i wieczorem, a moja modlitwa jest rozmową z Bogiem i pomaga mi rozwiązywać trudności dnia codziennego. 90‐lecie parafii to… czas podsumowań i wspomnień. Życzę parafii/ parafianom… więcej optymizmu.
Janina i Andrzej Gołębniakowie
Redakcja
Katarzyna Frąckowiak
O sobie
Od 8 lat jest wychowawcą w Świetlicy u Zmartwych‐ wstańców, oprócz tego przez wiele lat działała w mło‐ dzieżowej wspólnocie Ruch Światło Życie. Uwielbia pra‐ cę z dziećmi, jest wychowawcą grup podczas kolonii letnich. Angażuję się w życie parafii ponieważ… dzięki temu mogę przyczynić się do wzrastania i budowania Kościoła. Przez moje zaangażowanie… realizuję siebie i jednocze‐ śnie pomagam innym, co daje mi satysfakcję i siłę do działania. Najbardziej lubię w parafii… inicjatywy, w których chęt‐ nie biorę udział, np. organizacja festynu parafialnego, zbiórki na rzecz Świetlicy u Zmartwychwstańców. 16‐3‐2014
Mieszkamy w naszej Parafii od 1946 roku, kiedy to nasi rodzice wrócili do Poznania z wysiedleń. Tutaj, na Wil‐ dzie, na sąsiednich ulicach dorastaliśmy, uczyliśmy się, przyjmowaliśmy Sakramenty Święte. Poznaliśmy się na egzaminie wstępnym na Wyższej Szkole Rolniczej (obec‐ nie Uniwersytet Przyrodniczy). Do tego czasu znaliśmy się tylko z widzenia. Na III roku studiów zawarliśmy związek małżeński. W ubiegłym roku obchodziliśmy zło‐ te gody. Po 5 latach od zakończenia studiów zmieniliśmy zawód i zostaliśmy rzecznikami patentowymi, który to zawód zaufania publicznego wykonujemy do dnia dzi‐ siejszego. Mamy 2‐je dorosłych dzieci i 3 wnucząt, a niebawem zostaniemy pradziadkami. W życie naszej parafii angażujemy się od 37 lat, a wszystko zaczęło się od naszego spotkania z Rysią i Heniem Trybułami. Oni zachęcili nas do wstąpienia do Ruchu Oazowego, z nimi byliśmy w 1977 r. na Oazie w Krościenku i na I Oazie w Rzymie w 1979 r., gdzie mie‐ liśmy kilkukrotne i bardzo bliskie spotkania z Janem Pawłem II (na fot.). I wówczas to przyrzekliśmy Ojcu Św., że sprawy szeroko pojętego kościoła nie będą nam obo‐ jętne. Po kilku latach działania Oazy Rodzin na terenie naszej parafii zaangażowaliśmy się w prace Zespołów Synodalnych, przez ponad 30 lat współuczestniczyliśmy Strona 13
Z życia parafii w budowie ołtarzy na Boże Ciało, a od 1997 r. włączyliśmy się w prace Akcji Katolickiej (jako cie‐ kawostkę podajemy, że aktualnie zastępcą Prezesa Krajowego Insty‐ tutu Akcji Katolickiej jest nasz były parafianin – syn państwa Trybu‐ łów – Zbyszek). Obecnie Andrzej jest nadzwyczaj‐ nym szafarzem Komunii św. i nale‐ ży do wspólnoty Braci Zewnętrz‐ nych, a Janina prezesem Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej. Oboje należymy do Wspólnot Nieustającego Różańca, Modlitwy Wstawienniczej, Obrony Życia Po‐ czętego. Najbardziej lubimy w parafii: oprawę liturgiczną Triduum Paschalnego i Świąt Bożego Narodzenia; piękne dekoracje z kwiatów (i nie tylko) ołtarzy, wieńce dożynkowe, adwentowe, dekoracje grobu Pańskiego i Żłobka; wystawy, spotkania z ciekawymi gośćmi zaproszo‐ nymi do parafii.
chodzimy na spacery podzi‐ wiać przyrodę i zwiedzać no‐ we miejsca w Poznaniu i oko‐ licy; spotykamy się z rodziną i przyjaciółmi.
Modlimy się: o łaskę zdrowia, wiary, na‐ dziei i miłości dla nas i naszych najbliższych oraz poleconych; cieszymy się z zaangażowania niektórych młodych ludzi i modlimy się, by nie zabrakło im zapału i wytrwałości.
90‐lecie parafii to: dobra okazja do spojrzenia wstecz i dokonania pod‐ sumowań, ale także zrobienia planów na przyszłość.
Życzymy parafianom… większej aktywności i poczucia odpowiedzialności za kościół parafialny, a także otwar‐ tości i przyjaznego traktowania bliźnich.
Cenimy Zmartwychwstańców za: Zmartwychwstańców założycieli Zgromadzenia – za zryw odrodzenia (zmartwychwstania) Polaków po klęsce powstania listopadowego; Zmartwychwstańców nam współczesnych – za pracę na misjach oraz nad nami i z nami.
Drażni nas u parafian: brak szerszego zaangażowania ludzi, zwłaszcza średniego pokolenia (na marginesie informujemy, że średnia wieku w Akcji Katolickiej wynosi nieco powyżej 75 lat); krytykanctwo osób, które same nic nie wnoszą do życia parafii; postawa roszczeniowa wielu parafian.
Angażujemy się w życie parafii, ponieważ… czujemy się odpowiedzialni za wspólnotę parafialną. Jan Paweł II podczas IV Pielgrzymki do Polski w 1991 r. w Kielcach powiedział, że powinniśmy dążyć do „takiej wspólnoty, w której nikt nie jest biernym odbiorcą darów, bo wszy‐ scy starają się również dawać coś z siebie; wspólnoty, za którą wszyscy członkowie czują się odpowiedzialni”.
Chcących pogłębić swoje życie duchowe zapraszamy na weekendowe spotkanie przy Bł. Edmundzie Bojanowskim (28-30.03.), które odbędzie się w domu rekolekcyjnym Sióstr Służebniczek Maryi w Luboniu.
Przez nasze zaangażowanie… próbujemy współuczest‐ niczyć w tworzeniu wspólnoty parafialnej i dbać o jej rozwój.
W niedzielę: uczestniczymy we Mszy św. o godz. 800, potem Andrzej idzie z Komunią św. do dwóch chorych parafianek;
Strona 14
adres: 62 – 030 Luboń, Pl. E. Bojanowskiego 6; tel. 61 813 01 22 początek spotkania o 18:00; zakończenie obiadem ok. 13:00 liczba miejsc ograniczona koszt od osoby (za całość ) 100, zgłoszenia – z wypełnionym kwestionariuszem – należy nadesłać do 23 marca br. na adres: rutsz@windowslive.com szczegóły na www.sluzebniczki-pleszew.pl
Polecamy
1% PODATKU Dla Bliźniaków objętych parafialnym patronatem
ADAŚ
Po to gromadzimy, abyśmy mieli co rozda‐ wać (kard. Stefan Wyszyński) Tak jak w zeszłym roku zwracamy się do Was o przeka‐ zanie 1% Waszego podatku na nasze kochane bliźniaki – dla Adasia i Stefka. Za nami pracowity, pełen operacji i rehabilitacji rok – przed nami podobny: jak się uda, to przed nami jeszcze cztery turnusy rehabilitacyjne dla Adama oraz wspólny turnus neurologopedyczny Adasia i Stefka – każde dziecko z opiekunem to koszt 5 900 zł. Koszt dwutygo‐ dniowego turnusu ruchowego to około 5 000 zł. Widzi‐ cie więc, że potrzeby ogromne…
Magia teatru W Święto Kobiet obejrzałam smutny monodram „Jest, jak jest” na podstawie książki „Dwie kobiety, jedna nadzieja” Maliny Stahre‐Godyckiej. Dlaczego smutny? Opowieść traktuje o ostatnich trzech latach życia (zdiagnozowany rak) bohaterki Prudencji, w którą wcieliła się aktorka Teatru Nowego w Poznaniu – Agnieszka Różańska. Zanim przejdę do treści mono‐ dramu, kilka słów o wszystkich realizatorach spekta‐ klu. Spektakl był na wskroś poznański, zaczynając od autorki, która od 40 lat mieszka w Szwecji, ale pocho‐ dzi z Poznania. Akcja sztuki toczy się w Poznaniu, reżyser, autor adaptacji – Tomasz Szymański (długo‐ letni dyrektor Teatru w Gnieźnie ) i aktorka Agniesz‐ ka Różańska – to także rodowici poznaniacy. Muszę tu wspomnieć o jeszcze jednym poznaniaku, Piotrze Żurowskim, który jest autorem muzyki w tym spek‐ taklu. Na co dzień działa w Scenie na Piętrze, a ja pa‐ miętam go, jak bardzo dawno temu śpiewał w duecie 16‐3‐2014
STEFEK
POTRZEBNE DANE Nazwa OPP: Fundacja Dzieciom "Zdążyć z Pomocą" Numer KRS: 0000037904 W rubryce o informacjach uzupełniających należy wpi‐ sać według podanej kolejności: 7576 Rozwadowski Adam i Stefan Jeśli możesz poproś swoją rodzinę, współpracowników, znajomych, aby i oni przekazali swój 1% podatku i po‐ prosili dalszych znajomych o pomoc. Możesz rozdać ulotki, które znajdziesz w naszym kościele (przy wyjściu). Czekamy na Waszą pomoc i bardzo za nią dziękujemy!!! W podziękowaniu uśmiechy z galerii z naszej stronki: www.adasistefek.pl. Zachęcamy do obejrzenia filmików na YouTube: www.youtube.com/watch?v=ID1E_Z5HsvE Beata Rozwadowska
z Hanną Banaszak. Wracając do monodramu – jest to autentyczna hi‐ storia. Główną postacią jest Prudencja, polska przyja‐ ciółka autorki, która dzieli się swoimi przemyślenia‐ mi i swą postawą wobec zbliżającej się śmierci. Mimo, iż nic nie dzieje się tak, jak Prudencja tego oczekuje, trwa w niczym nieuzasadnionej nadziei. Dlatego dla nas wszystkich szukających podobnej siły, niezbędnej do mierzenia się z problemami, podejście Prudencji do rzeczywistości jest bezcenne. Jej przemyślenia mogą być pomocne nie tylko ludziom chorym i tym, którzy są im bliscy, ale także nam wszystkim. Ponieważ 27 marca Scena obchodzi jubileusz 35‐ lecia istnienia, Fundacja Tespis przygotowuje niespo‐ dzianki dla swoich widzów. Galę uświetni Hanna Ba‐ naszak swoim recitalem. Wystąpią także inni artyści oraz lubiana pisarka Katarzyna Grochola. EMILIA MROWIŃSKA Strona 15
Dla dzieci
Rozwiąż rebus
+ KI
P+
HASŁO: _____________________________________________
ORYB
M Kalendarz na Wielki Post
Kalendarz na Wielki Post pochodzi ze str. internetowej https://lh6.googleusercontent.com/-sxIapdHXeH8/TXdZVahKnI/AAAAAAAADfA/9GTKvCF5F1E/s1600/calendar+kopia.jpg
Strona 16