ΔΡΕΠΑΝΟ
Από τους αρχαίους χρόνους υπήρχε στην περιοχή φρούριο με το όνομα Δρέπανο 1. Με αφορμή την κατασκευή έργων (π.χ. οδοποιία) παλαιότερα ήρθαν στο φως αρκετά αρχαιολογικά ευρήματα, όπως πήλινα αγγεία, νομίσματα κ.α. Σημαντικότερο εύρημα μεταξύ των οποίων το μαρμάρινο αναθηματικό ανάγλυφο με παράσταση ένθρονης κυβέλης. Η επιγραφή στο επάνω μέρος της στήλης (2ου- 1ου π.Χ αι) αναγράφει «Λυσίστρατος Λιμναίου Μητρί Θεών». Το χωριό κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας ονομάζονταν Καράτζιλαρ και ήταν η έδρα του Μπέη της περιοχής Εγρί Μπουτζάκ που αποτελούνταν από 30 χωριά. Για τη νέα ονομασία του χωριού Δρέπανο (1927) υπάρχουν δύο εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη, η επιτροπή μετονομασίας γνώριζε την ύπαρξη και ονομασία του αρχαίου φρουρίου. Οι Τούρκοι άλλωστε φαίνεται πως είχαν γνώση αυτού, καθώς έδωσαν στον παλαιό οικισμό την ονομασία Τιρπάν (που σημ. δρεπάνι). Η δεύτερη εκδοχή θέλει τον τότε πρόεδρο του χωριού να ζητά τη βοήθεια του Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης προέδρου της επιτροπής μετονομασίας Ιωακείμ και εκείνος να προτείνει το όνομα Δρέπανο, τόπο καταγωγής του από τη Βιθυνία της Μικράς Ασίας. Το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών φεύγουν οι Τούρκοι από το χωριό και στα σπίτια τους εγκαθίστανται πρόσφυγες από τον Πόντο, τη Θράκη και τη Μικρά Ασία. Το Δρέπανο μαζί με τη Γαλάνη αποτελούν ενιαία κοινότητα. Οι κάτοικοι τους ασχολήθηκαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Μετά την αποξήρανση της λίμνης Σαρή Γκιόλ στράφηκαν σε πιο σύγχρονες και δυναμικές καλλιέργειες, όπως η πατάτα.
1
Μιχάλης Παπακωνσταντίνου, Μία βορειοελληνική πόλη στην Τουρκοκρατία, Ιστορία της Κοζάνης (1400-1912), εκδόσεις Εστία, 1992.
Επίσης, κατά τη δεκαετία του 60’ αναπτύχθηκαν πολλές επιχειρήσεις εξόρυξης μαρμάρου. Το σημαντικότερο πολιτιστικό γεγονός του χωριού είναι το πανηγύρι του Αγίου Πνεύματος, το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα πανηγύρι του Νομού. Επίσης με μεγάλη λαμπρότητα γιορτάζουν και οι άλλες τρεις εκκλησίες: της Παναγίας, του Αγίου Γεωργίου στον επάνω μαχαλά και της Αναλήψεως στη Γαλάνη μαζί με το μικρό εξωκλήσι στο Δρέπανο.
Στο Αλβανικό μέτωπο έπεσαν από το χωριό ο λοχίας Παντελής Αποστολίδης και ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Σαντετσίδης. Από το Δρέπανο κατάγεται ένας σπουδαίος αγιογράφος που μένει χρόνια και εργάζεται στην Αγγλία, ο Ελευθέριος Φουλίδης και η Ευγενία Ρούσου διδάκτωρ κοινωνικής ανθρωπολογίας σε πανεπιστήμιο της Λισαβόνας. Από τη Γαλάνη κατάγεται ο Θεόδωρος Παπαγγελής καθηγητής στην Φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το χωριό σήμερα αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο και σήμα κατατεθέν του είναι το περιαστικό δάσος και η μικρή τεχνητή «λίμνη» της Δ.Ε.Η. Στο χωριό λειτουργούν πολιτιστικός και αθλητικός σύλλογος.