donderdag 19 augustus 2010 www.destentor.nl
amateurvoetbal | 3
GZ-
TOPARBITER Na kort avontuur in het betaald voetbal heeft Zwolse scheidsrechter een nieuwe top bereikt
Kroon op het werk van Wilco Jansen De invoering van de topklasse betekende ook voor het scheidsrechtersgilde een unieke kans op promotie. Zwollenaar Wilco Jansen behoort tot de gelukkigen. door Ruud Scheper
O
oit, in een grijs verleden, floot Wilco Jansen één wedstrijd in het betaalde voetbal. RBC tegen Heracles. Het heeft nooit een vervolg gekregen. Nu, meer dan tien jaar later, heeft Jansen er vrede mee. „Achteraf is het goed geweest. Het amateurvoetbal heeft mij veel geschonken. Mooie wedstrijden, topaanstellingen en heel veel ervaring. Maar op dat moment was ik echt heel zwaar teleurgesteld. En dan druk ik me nog voorzichtig uit.” De ambitie om ooit weer op dat niveau terug te keren heeft Jansen al jaren niet meer. Toen het beloofde telefoontje van de scheidsrechtersbond na een aantal maanden niet was gekomen, wist hij genoeg. „Ik zit nog elke dag aan de telefoon gekluisterd, haha. Nee joh. Komend seizoen wordt mijn veertiende jaar in de top van het amateurvoetbal. Mijn ambitie was om de topklasse te halen. Dit was mijn laatste kans. Je moet reëel zijn, ik ben 39 jaar. Net als voor clubs gold ook voor scheidsrechters vorig jaar een versterkte promotieregeling. Ik moest er bij zijn. Dat is gelukt.” Dat de Zwollenaar in de topklasse actief is, was vooraf geen uitgemaakte zaak. Jansen draaide een topseizoen, werd eerste op de KNVB-lijst, maar verkeerde tot het laatste moment in spanning. Ieder district kreeg slechts vier plaatsen toegewezen. Omdat twee plekken werden toebedeeld aan jong talent, bleef er nauwelijks iets over voor mannen die hun diensten al hadden bewezen. „Het was afwachten hoeveel plaatsen er overbleven voor de meer ervaren scheidsrechters. Ik vind het supergaaf dat ik er nu bij mag zijn nu het landelijk wordt ingevoerd.”
Jansen moet hartelijk lachen om de vooroordelen die er over scheidsrechters heersen. Ze zijn even talrijk als sterren aan de hemel. Scheidsrechters zouden mislukte voetballers zijn en thuis niets te vertellen hebben, om de twee meest gehoorde vooroordelen te noemen. Onzin, aldus Jansen. „Als je kijkt naar degenen die in de top fluiten zijn het vaak juist maatschappelijk geslaagde mensen, die hun sporen hebben verdiend.” Kritiek raakt hem nauwelijks. Hoe hij fluit wordt er niet door beïnvloed, zo bezweert hij. „Zolang het maar niet persoonlijk wordt. Het lastigste vind ik dat ik mezelf
nooit kan verdedigen. Dan worden er allerlei situaties uit een wedstrijd gehaald die de mening van de schrijver moeten ondersteunen. Heel irritant. Het gaat bijna altijd om een heel erg gekleurd beeld. Lees maar eens de verslagen van twee clubs die elkaar zijn tegengekomen, dan zie je een wereld van verschil.” Al op zijn zestiende begon hij met fluiten. Daarmee trad hij in de voetsporen van zijn vader, die jarenlang in de hoofdklasse floot. „Mijn vader gaf me op voor een scheidsrechterscursus. Ik kwam er al snel achter dat ik er goed in was en dat het heel leuk is om spelleider te zijn.”
Toch zou hij zijn zoon aanraden te gaan voetballen, wanneer hij voor de keuze zou komen te staan. „Het wordt steeds onrustiger aan de lijn. Er is steeds minder respect voor de scheidsrechter.” Wat dat betreft is Jansen blij dat hij op hoog niveau fluit, waar ook de assistent-scheidsrechters onafhankelijk zijn. „Ik heb groot respect voor de scheidsrechters die op lager niveau fluiten. Je moet dan ook de grensrechters controleren. Zelf moet ik niet meer aan denken. Dan ga ik liever jonge scheidsrechters begeleiden.” Zijn hobby bracht hem ook veel mooie dingen. Naast talloze topwedstrijden in het amateurvoet-
bal, zelfs een aantal heuse WK-wedstrijden van militairen. Ervaringen om nooit meer te vergeten. „Drie jaar geleden floot ik de halve finale van de militaire wereldspelen in India. En dit jaar floot ik de WK-finale voor vrouwen. Fantastische ervaringen. Echt kippenvel.” Maar het absolute hoogtepunt moet nog komen. De Militaire Spelen worden volgend jaar als opwarmertje voor de Olympische Spelen van 2016 gehouden in Rio de Janeiro. „Die olympische sfeer maak je dan in het klein mee. Dat is echt geweldig. De scheidsrechterij heeft mij veel gebracht ja, dat kun je wel zeggen.”
Wilco Jansen is een van de vier oostelijke scheidsrechters, die komend seizoen in de topklasse van de zaterdagamateurs mogen fluiten.
Het meubelstuk
foto FFU Press Agency/Frank Uijlenbroek
Vijf dagen op het sportpark Naam: Gerjan Kloosterman. Leeftijd: 36. Club: Zalk. Functie: Penningmeester, speler eerste selectie, trainer D-jeugd.
Gerjan Kloosterman in de kantine van Zalk. De tegenstanders voor het kofoto Bert-Jan Lukje mende seizoen staan al op het bord.
Als hij de dagen optelt hoe vaak hij op sportpark An de Steege is dan zit Gerjan Kloosterman al snel op vijf dagen per week. Dan heeft hij het alleen nog maar over het voetballen en de trainingen van de D-jeugd. Want Kloosterman is ook penningmeester. „En we zijn een omnivereniging. Dus ik doe ook nog de gymnastiek, volleybal, badminton en de trimclub.” Hij is op zoek naar een vervanger voor zichzelf, maar voorlopig zonder succes. „We zijn al een jaar be-
zig om een nieuwe penningmeester te vinden, maar dat is moeilijk. Het is een functie die niet iedereen kan en wil doen.” Het vinden van vrijwilligers is een lastig verhaal. „Je hebt er mee te maken, maar als ik lees dat ze bij DOS nog zestig vrijwilligers nodig hebben voor het komende seizoen, dan is dat een heel ander verhaal dan hier in Zalk.” Kloosterman is twaalf jaar bestuurslid en blijft dat de komende jaren doen. „Maar ik begin nu aan mijn derde seizoen als jeugdtrainer. Dat doe ik nu twee keer in de week. Ik ben bij de F’jes begonnen en train komend seizoen de D’s.” Het trainen van de F2 was het startpunt. „Daarna heb ik een ju-
nior trainerscursus gedaan. Daarvoor was ik ook nog tien avonden van huis. Ik heb momenteel geen ambitie om nog verder te gaan, om mijn TC 3 te halen. Maar je weet het maar nooit.” Naast zijn trainersschap maakt hij ook nog deel uit van de selectie. Het is een beetje schipperen tussen het eerste en het tweede. „Sinds de komst van deze trainer (Henk Winters, BJL) zit ik weer bij de selectie. Ik speel niet veel, mag af en toe meedoen. Maar vorig seizoen heb ik toch een wedstrijdje of tien meegedaan. Als ik zo kijk heb ik tegen de meeste clubs wel een keer meegedaan”, kijkt Kloosterman naar het bord met clubs in de kantine.