พุทธวจน อินทรีย สังวร

อิ น ทรี ย สัง วร ๕๕

ภิ กษุทั้งหลาย ! เมื่อภิก ษุกาํ ลัง นั่ง อยู ถ า เกิ ดครุน คิดดวยความครุนคิด ในกาม หรือ ครุ น คิดดวยความครุน คิดในทางเดือ ดแคน หรื อ ครุน คิดดวยความครุน คิดในทางทํา ผูอื่นใหลํา บากเปลา ๆ ขึ้น มา และภิก ษุก็ ไมรับเอาความครุ น คิด นั้นไว สละทิ้ง ไป ถายถอนออก ทํา ใหสิ้น สุดลงไปจนไมมีเ หลือ ภิ กษุที่เป น เช นนี้ แมกํา ลัง นั่ งอยู ก็ เรี ยกว า เปน ผูทําความเพียรเผากิเลส รูสึกกลัวตอสิ่งลามก เปนคนปรารภความเพียร อุทิศตนในการเผากิเลสอยูเนืองนิจ. ภิ กษุ ทั้งหลาย ! เมื่อภิก ษุกาํ ลัง นอนอยู ถา เกิ ดครุน คิดด วยความครุนคิด ในกาม หรื อ ครุน คิดดวยความครุ น คิดในทางเดือ ดแคน หรือ ครุน คิดดวยความครุน คิ ดในทางทํา ผูอื่นใหลํา บากเปลา ๆ ขึ้น มา และภิก ษุก็ ไมรั บเอาความครุน คิด นั้นไว สละทิ้ง ไป ถ ายถอนออก ทํา ให สิ้น สุดลงไปจนไม มีเ หลือ ภิกษุที่เปนเชนนี้ แมกําลังนอนอยู ก็เรียกวา เปนผูทําความเพียรเผากิเลส รูสึกกลัวตอสิ่งลามก เปนคนปรารภความเพียร อุทิศตนในการเผากิเลสอยูเนืองนิจแล. จตุกฺก. อํ. ๒๑/๑๗/๑๑.